PREDLOG ZAKONA
O IZMENAMA I DOPUNAMA ZAKONA O DRŽAVNOJ UPRAVI
Član 1.
U Zakonu o državnoj upravi („Službeni glasnik RS”, br. 79/05, 101/07 i 95/10), član 40. stav 3. menja se i glasi:
„Načelnik upravnog okruga je funkcioner koga na četiri godine postavlja i razrešava Vlada na predlog ministra nadležnog za poslove uprave.”
Posle stava 3. dodaju se st. 4. i 5. koji glase:
„Načelniku upravnog okruga prestaje mandat istekom vremena na koje je postavljen, ostavkom ili razrešenjem.
Načelnik upravnog okruga se razrešava ako bude osuđen na kaznu zatvora od najmanje šest meseci ili u slučaju nestručnog, odnosno nesavesnog obavljanja dužnosti.”
Član 2.
U članu 84. stav 3. menja se i glasi:
„Za vođenje upravnog postupka i odlučivanje o pravima i obavezama fizičkih i pravnih lica može biti ovlašćen državni službenik koji ima stečeno visoko obrazovanje na osnovnim akademskim studijama u obimu od najmanje 180 ESPB, osnovnim strukovnim studijama, odnosno na studijama u trajanju do tri godine.”
Član 3.
Načelnici upravnog okruga biće postavljeni u roku od 30 dana od dana stupanja na snagu ovog zakona.
Član 4.
Ovaj zakon stupa na snagu osmog dana od dana objavljivanja u „Službenom glasniku Republike Srbije”.
O B R A Z L O Ž E NJ E
I. USTAVNI OSNOV ZA DONOŠENJE ZAKONA
Ustavni osnov za donošenje predloženog zakona sadržan je u odredbi člana 99. stav 1. tačka 7. Ustava Republike Srbije, kojima je propisano da Narodna skupština, pored ostalog, donosi zakone, a u vezi sa članom 97. tačka 16. Ustava Republike Srbije kojim Republika Srbija uređuje i obezbeđuje organizaciju, nadležnost i rad republičkih organa.
II.RAZLOZI ZA DONOŠENJE ZAKONA
Razlozi za izmene i dopune Zakona o državnoj upravi nalaze se u potrebi da se položaj načelnika upravnog okruga uskladi sa njegovim dužnostima i funkcijom u sistemu državne uprave. Imajući u vidu da poslovi načelnika upravnog okruga utvrđeni Zakonom o državnoj upravi podrazumevaju pre svega koordinativne aktivnosti između različitih organa državne uprave kao i između organa državne uprave i lokalne samouprave koje u ime Vlade načelnik vrši na području upravnog okruga, to se u praksi pokazalo da njegov status državnog službenika na položaju nije adekvatan vrsti tih poslova. Za efikasno vršenje navedenih poslova neophodno je imati političku podršku i jasno političko ovlašćenje koje jedino funkcionerska pozicija može da obezbedi. Pozicija načelnika upravnog okruga bi na ovaj način bila upodobljena poziciji generalnog sekretara Vlade koji na centralnom nivou vlasti vrši istovrsne poslove koje načelnik obezbeđuje na nivou okruga.
Izmene zakona su neophodne i radi promene uslova u pogledu stručne spreme za obavljanje poslova vezanih za vođenje upravnog postupka i odlučivanje o pravima i obavezama fizičkih i pravnih lica, kako bi se ovi uskladili sa potrebama u pogledu državnih službenika ovlašćenih za obavljanje ovih poslova. Predloženi nivo stručne spreme je sasvim odgovarajući za vođenje manje složenih upravnih postupaka, a imala su se u vidu i istoveta rešenja u uporednopravnim sistemima zemalja Evropske unije. Naime, navedeni uslovi su opšti minimum, što znači da u slučaju potrebe za vođenje upravnih postupaka u složenijim upravnim stvarima poseban zakon u određenoj oblasti može predvideti zahtevnije uslove. Takođe, dosadašnje rešenje koje je zahtevalo visoke uslove u pogledu stručne spreme za službenike ovlašćene za obavljanje ovih poslova stvaralo je u praksi značajne kadrovske probleme i to pre svega u organima jedinica lokalne samouprave.
III. OBJAŠNJENJE POJEDINAČNIH REŠENJA
Član 1. – Na način predložen u ovom članu vrši se promena statusa načelnika upravnog okruga tako što načelnik upravnog okruga iz statusa državnog službenika na položaju prelazi u status funkcionera. Načelnika upravnog okruga postavlja i razrešava Vlada.
Član 2. – Predloženim rešenjem prevazilaze se problemi u dosadašnjoj praksi i to tako što se menjaju uslovi za obavljanje poslova vođenja upravnog postupka i odlučivanja o pravima i obavezama fizičkih i pravnih lica, u pogledu stručne spreme.
IV. ANALIZA EFEKATA ZAKONA
Za ovaj zakon nije potrebno izvršiti analizu efekata zakona, s obzirom na to da se njime ne stvaraju obaveze za privredne i druge subjekte.
V. SREDSTVA ZA SPROVOĐENJE ZAKONA
Za sprovođenje ovog zakona nije potrebno obezbediti dodatna sredstva u budžetu Republike Srbije.
VI. RAZLOZI ZA DONOŠENJE ZAKONA PO HITNOM POSTUPKU
Predlaže se donošenje ovog zakona po hitnom postupku budući da bi njegovo nedonošenje po hitnom postupku moglo da prouzrokuje štetne posledice po rad upravnih organa u Republici Srbiji. Naime, poslovi načelnika upravnog okruga utvrđeni Zakonom o državnoj upravi podrazumevaju pre svega koordinativne aktivnosti između različitih organa državne uprave kao i između organa državne uprave i lokalne samouprave, zbog čega je neophodno da načelnici upravnih okruga budu što pre postavljeni na tu funkciju. Osim toga, neophodno je što pre stvoriti pretpostavke za nesmetani rad upravnih organa, odnosno otkloniti kadrovske probleme, i to prvenstveno u organima jedinica lokalne samouprave, u pogledu uslova za obavljanje manje složenih upravnih poslova.
PREGLED ODREDABA
ZAKONA KOJE SE MENJAJU
Načelnik upravnog okruga
Član 40.
Upravni okrug ima načelnika, koji za svoj rad odgovara ministru nadležnom za poslove uprave i Vladi.
Načelnik upravnog okruga usklađuje rad okružnih područnih jedinica i prati primenu direktiva i instrukcija koje su im izdate; prati ostvarivanje planova rada okružnih područnih jedinica i stara se o uslovima za njihov rad; prati rad zaposlenih u okružnim područnim jedinicama i predlaže pokretanje disciplinskog postupka protiv njih; sarađuje sa područnim jedinicama organa državne uprave koje nisu obrazovane za područja okruga; sarađuje sa opštinama i gradovima i vrši i druge poslove određene zakonom.
Načelnika upravnog okruga postavlja Vlada na pet godina, na predlog ministra nadležnog za poslove uprave, prema zakonu kojim se uređuje položaj državnih službenika.
NAČELNIK UPRAVNOG OKRUGA JE FUNKCIONER KOGA NA ČETIRI GODINE POSTAVLJA I RAZREŠAVA VLADA NA PREDLOG MINISTRA NADLEŽNOG ZA POSLOVE UPRAVE.
NAČELNIKU UPRAVNOG OKRUGA PRESTAJE MANDAT ISTEKOM VREMENA NA KOJE JE POSTAVLJEN, OSTAVKOM ILI RAZREŠENJEM.
NAČELNIK UPRAVNOG OKRUGA SE RAZREŠAVA AKO BUDE OSUĐEN NA KAZNU ZATVORA OD NAJMANJE ŠEST MESECI ILI U SLUČAJU NESTRUČNOG, ODNOSNO NESAVESNOG OBAVLJANJA DUŽNOSTI.
Član 84.
Poslove iz delokruga organa državne uprave vrše državni službenici.
Državni službenik može da radi na poslovima državne uprave ako je položio državni stručni ispit, prema zakonu kojim se uređuje položaj državnih službenika.
Za vođenje upravnog postupka i odlučivanje o pravima i obavezama fizičkih i pravnih lica može biti ovlašćen samo državni službenik koji ima stečeno visoko obrazovanje drugog stepena, odnosno završene master akademske studije ili visoko obrazovanje stečeno u skladu sa propisima koji su važili do stupanja na snagu Zakona o visokom obrazovanju i koje je zakonom izjednačeno sa akademskim nazivom master.
ZA VOĐENJE UPRAVNOG POSTUPKA I ODLUČIVANJE O PRAVIMA I OBAVEZAMA FIZIČKIH I PRAVNIH LICA MOŽE BITI OVLAŠĆEN DRŽAVNI SLUŽBENIK KOJI IMA STEČENO VISOKO OBRAZOVANJE NA OSNOVNIM AKADEMSKIM STUDIJAMA U OBIMU OD NAJMANJE 180 ESPB, OSNOVNIM STRUKOVNIM STUDIJAMA, ODNOSNO NA STUDIJAMA U TRAJANJU DO TRI GODINE.
Uslove iz st. 2. i 3. ovog člana mora da ispunjava i zaposleni kod nosioca javnog ovlašćenja koji je ovlašćen da vodi upravni postupak i odlučuje u upravnom postupku.
Položaj državnih službenika uređuje se posebnim zakonom.
IZJAVA O USKLAĐENOSTI PROPISA
SA PROPISIMA EVROPSKE UNIJE
1. Ovlašćeni predlagač propisa: Vlada
Obrađivač: Ministarstvo pravde i državne uprave
2. Naziv propisa
Predlog zakona o izmenama i dopunama Zakona o državnoj upravi
Draft law on Amendments to the Law on Public Administration
3. Usklađenost propisa sa odredbama Sporazuma o stabilizaciji i pridruživanju između Evropskih zajednica i njihovih država članica, sa jedne strane, i Republike Srbije sa druge strane („Službeni glasnik RS”, broj 83/08) (u daljem tekstu: Sporazum), odnosno sa odredbama Prelaznog sporazuma o trgovini i trgovinskim pitanjima između Evropske zajednice, sa jedne strane, i Republike Srbije, sa druge strane („Službeni glasnik RS”, broj 83/08) (u daljem tekstu: Prelazni sporazum)
Predmetni propis nije predviđen Sporazumom niti Prelaznim sporazumom.
a) Odredba Sporazuma i Prelaznog sporazuma koja se odnose na normativnu saržinu propisa
b) Prelazni rok za usklađivanje zakonodavstva prema odredbama Sporazuma i Prelaznog sporazuma
v) Ocena ispunjenosti obaveze koje proizlaze iz navedene odredbe Sporazuma i Prelaznog sporazuma
g) Razlozi za delimično ispunjavanje, odnosno neispunjavanje obaveza koje proizlaze iz navedene odredbe Sporazuma i Prelaznog sporazuma
d) Veza sa Nacionalnim programom za integraciju Republike Srbije u Evropsku uniju
Predmetni propis nije predviđen Nacionalnim programom za integracije Republike Srbije u Evropsku uniju.
4. Usklađenost propisa sa propisima Evropske unije
a) Navođenje primarnih izvora prava EU i usklađenost sa njima
b) Navođenje sekundarnih izvora prava EU i usklađenost sa njima
v) Navođenje ostalih izvora prava EU i usklađenst sa njima
g) Razlozi za delimičnu usklađenost, odnosno neusklađenost
d) Rok u kojem je predviđeno postizanje potpune usklađenosti propisa sa propisima Evropske unije
5. Ukoliko ne postoje odgovarajući propisi Evropske unije sa kojima je potrebno obezbediti usklađenost treba konstatovati tu činjenicu. U ovom slučaju nije potrebno popunjavati Tabelu usklađenosti propisa.
Ne postoje odgovarajući propisi Evropske unije sa kojim je potrebno obezbediti usklađenost predmetnog propisa.
6. Da li su prethodno navedeni izvori prava EU prevedeni na srpski jezik?
/
7. Da li je propis preveden na neki službeni jezik EU?
/
8. Učešće konsultanata u izradi propisa i njihovo mišljenje o usklađenosti.