Predlog zakona o izmenama i dopunama Zakona o pravnoj zaštiti industrijskog dizajna

PREDLOG ZAKONA O IZMENAMA I DOPUNAMA

ZAKONA O PRAVNOJ ZAŠTITI INDUSTRIJSKOG DIZAJNA

Član 1.

U Zakonu o pravnoj zaštiti industrijskog dizajna („Službeni glasnik RS”, broj 104/09), u članu 4. stav 1. posle reči: „pre dana podnošenja prijave za priznanje tog industrijskog dizajna,” dodaju se reči: „ili pre datuma priznatog prava prvenstva, ukoliko je ono zatraženo,” a posle reči: „ili ako ne postoji ranije podneta prijava za priznanje identičnog industrijskog dizajna” dodaju se reči: „koja je postala dostupna javnosti”.

Stav 2. briše se.

Dosadašnji stav 3. postaje stav 2.

U dosadašnjem stavu 3. koji postaje stav 2. reči: „Razlika u nebitnim detaljima postoji ako informisani korisnik, na prvi pogled, ne razlikuje industrijske dizajne.” brišu se.

Član 2.

U članu 5. stav 1. reči: „dana priznatog prava prvenstva” zamenjuju se rečima: „datuma priznatog prava prvenstva”.

Stav 2. menja se i glasi:

„Prilikom utvrđivanja individualnog karaktera industrijskog dizajna, uzima se u obzir stepen slobode autora prilikom stvaranja industrijskog dizajna određenog proizvoda.”

Član 3.

U članu 7. stav 1. posle reči: „datuma” dodaju se reči: „priznatog prava”, posle reči: „traženo” zapeta se zamenjuje tačkom, a reči: „osim u slučaju kada u standardnim tokovima poslovanja nije postojala razumna mogućnost da poslovni krugovi specijalizovani za datu oblast saznaju za otkrivanje industrijskog dizajna.” brišu se.

Posle stava 1. dodaje se novi stav 2. koji glasi:

„Ne smatra se da je industrijski dizajn postao dostupan javnosti u smislu stava 1. ovog člana, u slučaju kada u standardnim tokovima poslovanja nije postojala razumna mogućnost da poslovni krugovi u Republici Srbiji specijalizovani za datu oblast saznaju za otkrivanje industrijskog dizajna.”

Dosadašnji st. 2. i 3. postaju st. 3. i 4.

Član 4.

U članu 8. stav 1. posle reči: „može” reč: „da” briše se.

U stavu 2. posle reči: „može” reč: „da” briše se.

U stavu 3. reči: „može da se zaštiti dizajn” zamenjuju se rečima: „biće odobrena zaštita industrijskom dizajnu”.

Član 5.

Posle člana 8. dodaju se naziv i član 8a, koji glase:

„Pravo na zaštitu industrijskog dizajna

Član 8a.

Pravo na zaštitu industrijskog dizajna pripada autoru ili njegovom pravnom sledbeniku, odnosno poslodavcu, u slučajevima predviđenim ovim zakonom.

Strana fizička i pravna lica u pogledu zaštite industrijskog dizajna uživaju ista prava kao i domaća fizička i pravna lica, ako to proizlazi iz međunarodnih ugovora ili iz načela uzajamnosti.

Postojanje uzajamnosti dokazuje lice koje se na uzajamnost poziva.”

Član 6.

U članu 9. stav 1. posle tačke 1) dodaju se tri nove tač. 1a), 1b) i 1v), koje glase:

„1a) koji ne predstavlja industrijski dizajn u smislu člana 2. stav 1. ovog zakona;

1b) koji ne ispunjava uslove iz čl. 3 – 8. ovog zakona;

1v) ukoliko je prijavu za priznanje industrijskog dizajna podnelo lice koje nema pravo na zaštitu industrijskog dizajna u smislu člana 8a. stav 1. ovog zakona;”.

Član 7.

Naziv iznad člana 10. i član 10. brišu se.

Član 8.

U članu 16. posle reči: „lice” dodaju se reči: „koje nema prebivalište, odnosno sedište na teritoriji Republike Srbije”.

Član 9.

U članu 18. stav 3. tačka 2) posle reči: „opis” reč: „dizajna” briše se.

Posle stava 3. dodaju se st. 4. i 5. koji glase:

„Jedna prijava može da sadrži zahtev za priznanje prava na industrijski dizajn za jedan ili više, a najviše do 100 industrijskih dizajna.

Ako prijava industrijskog dizajna sadrži zahtev za priznanje prava za više industrijskih dizajna (u daljem tekstu: višestruka prijava), svi proizvodi na kojima se taj industrijski dizajn primenjuje moraju biti svrstani u istu klasu i potklasu međunarodne klasifikacije industrijskog dizajna.”

Član 10.

U članu 19. stav 1. tačka 4) posle reči: „naziv” dodaje se reč: „industrijskog”.

U tački 5) posle reči: „autor” dodaje se reč: „industrijskog”.

Stav 3. briše se.

Dosadašnji st. 4. i 5. postaju st. 3. i 4.

Član 11.

U članu 20. stav 1. menja se i glasi:

„Opis industrijskog dizajna sadrži precizan i sažet opis bitnih karakteristika onih elemenata industrijskog dizajna koji ga čine novim u smislu člana 4. ovog zakona i različitim od industrijskih dizajna koji su postali dostupni javnosti u smislu člana 5. ovog zakona.”

Stav 2. menja se i glasi:

„Opis industrijskog dizajna mora da bude zasnovan na podnetom prikazu.”

Stav 4. briše se.

Dosadašnji stav 5. postaje stav 4.

Član 12.

U članu 21. stav 1. menja se i glasi:

„Prikazom se predstavlja spoljašnji izgled predmeta zaštite, kao i njegovi delovi koji se vide stalno ili prilikom njegove redovne upotrebe.”

Stav 2. menja se i glasi:

„U prikazu moraju da se jasno predstave svi elementi industrijskog dizajna koji ga čine novim u smislu člana 4. ovog zakona i različitim od industrijskih dizajna koji su postali dostupni javnosti u smislu člana 5. ovog zakona.”

U stavu 3. posle reči: „nacrt” briše se tačka i dodaju se reči: „i mora da ispunjava propisane uslove koji se odnose na kvalitet i tehničke karakteristike prikaza.”.

Član 13.

Naziv iznad člana 25. menja se i glasi: „Konvencijsko pravo prvenstva”.

U stavu 1. posle reči: „u Republici Srbiji” dodaje se reč: „konvencijsko”.

Dosadašnji st. 4 – 6. brišu se.

Član 14.

Posle člana 25. dodaju se naziv i član 25a, koji glase:

„Uverenje o pravu prvenstva

Član 25a

Na zahtev domaćeg ili stranog fizičkog ili pravnog lica koje je kod nadležnog organa podnelo urednu prijavu za priznanje prava na industrijski dizajn, nadležni organ izdaje uverenje o pravu prvenstva.

Zahtev za izdavanje uverenja o pravu prvenstva sadrži naročito: podatke o podnosiocu prijave; prikaz istovetan prikazu u prijavi; opis istovetan opisu u prijavi; dokaz o uplati takse za izdavanje uverenja.

Uverenje o pravu prvenstva sadrži naročito: podatke o podnosiocu prijave; podatke o autoru industrijskog dizajna; broj prijave i datum podnošenja prijave; prikaz istovetan prikazu u prijavi; opis istovetan opisu u prijavi.

Vlada bliže propisuje sadržinu zahteva iz stava 2. ovog člana i sadržinu uverenja o pravu prvenstva iz stava 3. ovog člana.”

Član 15.

U članu 28. stav 2. menja se i glasi:

„Izuzetno od odredbe stava 1. ovog člana, prijava se može rešavati po hitnom postupku u slučaju sudskog spora, ili pokrenutog inspekcijskog nadzora ili carinskog postupka, na zahtev suda ili nadležnog organa tržišne inspekcije, odnosno carinskog organa.”

Stav 3. briše se.

Član 16.

U članu 33. stav 1. reči: „prijave koja sadrži zahtev za priznanje prava na više industrijskih dizajna (u daljem tekstu: višestruka prijava), u skladu sa članom 19. stav 3. ovog zakona,” zamenjuju se rečima: „višestruke prijave u smislu člana 18. stav 5. ovog zakona”.

Član 17.

U članu 39. stav 2. tačka 5) reči: „uvoz, izvoz ili tranzit” zamenjuju se rečima: „uvoz ili izvoz”.

Član 18.

U članu 41. dodaje se novi stav 1. koji glasi:

„Pravo koje se stiče na osnovu registrovanog industrijskog dizajna obuhvata svaki industrijski dizajn koji na informisanog korisnika ne ostavlja drugačiji ukupan utisak.”

Dosadašnji stav 1. koji postaje stav 2. menja se i glasi:

„Obim prava koje se stiče na osnovu registrovanog industrijskog dizajna određen je prikazom industrijskog dizajna.”

Dosadašnji st. 2. i 3. postaju st. 3. i 4.

Član 19.

U članu 43. posle reči: „trećem licu” reč: „radnje” briše se.

Tačka 1) menja se i glasi: „radnje učinjene u privatne i nekomercijalne svrhe;”.

Posle tačke 1) dodaje se tačka 1a) koja glasi: „radnje učinjene u eksperimentalne svrhe;”.

U tački 2) ispred reči: „umnožavanja” dodaje se reč: „radnje”.

Član 20.

U članu 50. posle stava 2. dodaje se stav 3, koji glasi:

„Na sva pitanja koja se odnose na ugovor o prenosu prava, a koja nisu uređena ovim zakonom, primenjuju se propisi kojima se uređuju obligacioni odnosi.”

Član 21.

U članu 51. posle stava 5. dodaje se stav 6, koji glasi:

„Na sva pitanja koja se odnose na ustupanje prava korišćenja registrovanog industrijskog dizajna, odnosno prava iz prijave, a koja nisu uređena ovim zakonom, primenjuju se propisi kojima se uređuju obligacioni odnosi.”

Član 22.

U članu 58. stav 1. reči: „predviđeni ovim zakonom” brišu se.

Član 23.

Naziv iznad člana 62. i član 62. brišu se.

Član 24.

Naziv iznad člana 63. menja se i glasi: „Povreda prava”.

U članu 63. stav 1. reči: „na industrijski dizajn” brišu se.

U stavu 2. reči: „na industrijski dizajn” zamenjuju se rečima: „iz stava 1. ovog člana”, a reč: „zaštićenog” zamenjuje se rečima: „registrovanog, odnosno prijavljenog”.

Član 25.

Naziv iznad člana 64. menja se i glasi: „Pravo na tužbu”.

Stav 1. menja se i glasi: „Tužbu zbog povrede prava iz člana 63. ovog zakona mogu da podnesu podnosilac prijave, nosilac prava na industrijski dizajn i sticalac licence.”

Posle stava 1. dodaje se novi stav 2, koji glasi:

„Sticalac licence može podneti tužbu zbog povrede prava ukoliko drugačije nije propisano ugovorom o licenci.”

Dosadašnji st. 2. i 3. brišu se.

Član 26.

Posle člana 64. dodaju se naziv i član 64a, koji glase:

„Tužba zbog povrede prava

Član 64a

U slučaju povrede prava, tužilac može tužbom da zahteva:

1) utvrđenje povrede prava;

2) prestanak povrede prava;

3) oduzimanje, isključenje iz prometa, uništenje ili preinačenje, bez naknade, predmeta kojima je izvršena povreda prava;

4) oduzimanje, isključenje iz prometa, uništenje ili preinačenje, bez naknade, alata i opreme uz pomoć kojih su proizvedeni predmeti kojima je izvršena povreda prava, ako je to neophodno za zaštitu prava;

5) naknadu štete nastale povredom prava i opravdanih troškova postupka;

6) naknadu moralne štete za autora;

7) objavljivanje presude o trošku tuženog;

8) davanje podataka o trećim licima koja su učestvovala u povredi prava.

Lice koje povredi pravo odgovara za štetu po opštim propisima o naknadi štete.

Ako je povreda učinjena namerno ili krajnjom nepažnjom, tužilac može od tuženog, umesto naknade štete iz stava 1. tačka 5) ovog člana, zahtevati naknadu do trostrukog iznosa uobičajene licencne naknade koju bi primio za korišćenje prava.

Pri razmatranju tužbenih zahteva iz stava 1. tač. 3) i 4) ovog člana, sud uzima u obzir srazmeru između ozbiljnosti povrede prava i traženih mera, kao i interese trećih lica.”

Član 27.

Naziv iznad člana 65. menja se i glasi: „Postupak po tužbi”.

U članu 65. stav 1. reči: „na industrijski dizajn” brišu se.

Posle stava 1. dodaju se st. 2 – 5, koji glase:

„Postupak po tužbi iz stava 1. ovog člana je hitan.

Postupak po tužbi zbog povrede prava iz prijave sud će prekinuti do konačne odluke nadležnog organa po prijavi.

Ako je pred nadležnim organom, odnosno sudom pokrenut postupak iz čl. 58. i 71. ovog zakona, sud koji postupa po tužbi iz čl. 64. i 64a ovog zakona dužan je da prekine postupak do konačne odluke nadležnog organa, odnosno pravnosnažne odluke suda.

Na postupak po tužbi iz stava 1. ovog člana primenjuju se odredbe zakona kojim se uređuje parnični postupak.”

Član 28.

U članu 66. stav 1. reč: „zahtev” zamenjuje se rečju: „predlog”, a reči: „njegov zaštićeni industrijski dizajn ili pravo iz prijave” zamenjuju se rečima: „njegovo pravo”.

Posle stava 1. dodaju se st. 2 – 4, koji glase:

„Ako postoji opasnost od nastanka nenadoknadive štete na strani nosioca prava, sud može da odredi privremenu meru bez prethodnog saslušanja protivne stranke.

U slučaju iz stava 2. ovog člana sud će odluku o određivanju privremene mere da donese u roku od 10 dana od dana podnošenja predloga.

Žalba protiv rešenja kojim je sud odredio privremenu meru iz stava 1. ovog člana ne odlaže izvršenje rešenja.”

Član 29.

U članu 67. stav 1. menja se i glasi:

„Na predlog lica koje učini verovatnim da je njegovo pravo povređeno, ili da će biti povređeno, sud može odrediti obezbeđenje dokaza.”

Posle stava 1. dodaje se novi stav 2, koji glasi:

„Sud može odrediti obezbeđenje dokaza i bez prethodnog obaveštavanja ili saslušanja lica od koga se dokazi prikupljaju, ako postoji opasnost od nastanka nenadoknadive štete na strani nosioca prava, ili ako predlagač učini verovatnim da će dokazi biti uništeni ili da će ih kasnije biti nemoguće pribaviti.”

Dosadašnji st. 2. i 3. postaju st. 3. i 4.

Član 30.

Naziv iznad člana 68. menja se i glasi: „Pokretanje postupka za određivanje privremene mere, odnosno obezbeđenje dokaza”.

U članu 68. stav 1. reči: „zaštićenog industrijskog dizajna, odnosno povrede prava iz prijave”, zamenjuju se rečju: „prava”.

Stav 2. menja se i glasi:

„U slučaju kada tužba nije podneta u roku iz stava 1. ovog člana, sud će na predlog lica protiv koga je određena privremena mera, odnosno obezbeđenje dokaza, ukinuti rešenje kojim je određena privremena mera, odnosno obezbeđenje dokaza, obustaviti postupak i ukinuti sprovedene radnje.”

Posle stava 2. dodaje se stav 3, koji glasi:

„U slučaju iz stava 2. ovog člana, lice protiv koga je određena privremena mera, odnosno obezbeđenje dokaza, ima pravo na naknadu štete koja mu je nanesena privremenom merom, odnosno obezbeđenjem dokaza.”

Član 31.

U članu 69. reči: „zaštićenog industrijskog dizajna” zamenjuje se rečju: „prava”, reč: „izricanje” zamenjuje se rečju: „određivanje”, a posle reči: „privremene mere” dodaje se zapeta i reči: „odnosno za obezbeđenje dokaza”.

Član 32.

U članu 70. stav 1. reči: „zaštićenog industrijskog dizajna ili prava iz prijave” zamenjuju se rečju: „prava”, a reč: „informaciju” zamenjuje se rečju: „informacije”.

Posle stava 1. dodaju se novi st. 2. i 3, koji glase:

„Dostavljanje informacija iz stava 1. ovog člana sud može naložiti i drugom licu:

1) kod koga je pronađena roba koja se nalazi u prometu, a kojom se povređuje pravo;

2) koje pruža usluge u prometu, a kojima se povređuje pravo;

3) za koje je utvrđeno da na komercijalnoj osnovi pruža usluge koje se koriste u aktivnostima kojima se povređuje pravo;

4) koje je od strane lica iz tač. 1), 2) ili 3) ovog stava navedeno kao lice uključeno u proizvodnju ili distribuciju roba ili pružanje usluga kojima se povređuje pravo.

Pod informacijama iz stava 1. ovog člana smatraju se naročito:

1) podaci o proizvođačima, distributerima, dobavljačima i drugim licima koja su prethodno bila uključena u proizvodnju ili distribuciju robe ili pružanje usluga, kao i o prodavcima kojima je roba namenjena;

2) podaci o količinama proizvedene, isporučene ili naručene robe ili usluga, kao i cenama ostvarenim za takvu robu ili usluge.”

Dosadašnji stav 2. postaje stav 4.

Član 33.

Naziv iznad člana 71. menja se i glasi: „Tužba za osporavanje prava”.

Član 34.

Naziv člana 74. menja se i glasi: „Tužba za priznanje autorstva”.

Član 35.

Posle člana 74. dodaju se naziv i član 74a, koji glase:

„Revizija

Član 74a

Revizija je dozvoljena protiv pravnosnažnih presuda donetih u drugom stepenu u sporovima koji se odnose na zaštitu i upotrebu registrovanog industrijskog dizajna ili prava iz prijave.”

Član 36.

Postupci započeti do dana stupanja na snagu ovog zakona okončaće se po propisima po kojima su započeti.

Član 37.

Podzakonski propis za izvršenje ovog zakona biće donet u roku od četiri meseca od dana stupanja na snagu ovog zakona.

Do donošenja podzakonskog propisa iz stava 1. ovog člana, primenjuju se odredbe Uredbe o sadržini Registra prijava i Registra industrijskog dizajna, sadržini zahteva koji se podnose u postupku za priznanje i zaštitu prava na industrijski dizajn i podacima koji se objavljuju u službenom glasilu nadležnog organa („Službeni glasnik RS”, broj 43/10), ako nisu suprotne ovom zakonu.

Član 38.

Ovaj zakon stupa na snagu osmog dana od dana objavljivanja u „Službenom glasniku Republike Srbije”.

OBRAZLOŽENJE

USTAVNI OSNOV ZA DONOŠENJE ZAKONA

Ustavni osnov za donošenje ovog zakona sadržan je u odredbi člana 97. stav 1. tačka 7. Ustava Republike Srbije, na osnovu koje Republika Srbija uređuje i obezbeđuje svojinske i obligacione odnose i zaštitu svih oblika svojine.

RAZLOZI ZA DONOŠENJE ZAKONA

Predviđena rešenja prvenstveno imaju za cilj da otklone uočene nedostatke terminološke prirode i da na taj način omoguće preciznije tumačenje i efikasniju primenu važećeg Zakona o pravnoj zaštiti industrijskog dizajna. Izmene i dopune u delu kojim se uređuje građanskopravna zaštita imaju za cilj uspostavljanje efikasnijeg sistema pravne zaštite industrijskog dizajna.

Pored navedenog, izmene važećeg Zakona izvršene su i u cilju dodatnog usklađivanja sa Direktivom 2004/48/EZ Evropskog parlamenta i Saveta od 29. aprila 2004. godine o sprovođenju prava intelektualne svojine (u daljem tekstu: Direktiva 2004/48) i Direktivom 98/71/EZ Evropskog parlamenta i Saveta o pravnoj zaštiti dizajna (u daljem tekstu: Direktiva EZ 98/71).

OBJAŠNJENJE OSNOVNIH PRAVNIH REŠENJA

Članom 1. se vrši terminološko preciziranje instituta „novosti industrijskog dizajna” u skladu sa odredbom člana 4. Direktive 98/71, a u smislu da se jasno propisuje da za ispunjavanje uslova „novosti” nije dovoljno samo da ne postoji ranije podneta prijava za priznanje identičnog industrijskog dizajna, već je neophodno da takva ranija prijava nije postala dostupna javnosti. Na taj način, jasno se definiše da se kriterijum dostupnosti javnosti odnosi ne samo na registrovani industrijski dizajna, već i na ranije podnetu prijavu za priznanje industrijskog dizajna. Drugim rečima, i u slučaju kada postoji ranije podneta prijava za priznanje industrijskog dizajna koja nije postala dostupna javnosti, industrijski dizajn za koji se traži zaštita smatraće se novim.

Pored toga, dosadašnji stav 3. je novi stav 1. člana 4. važećeg Zakona, čime se precizira da je za utvrđivanje „novosti” industrijskog dizajna relevantan datum podnošenja prijave industrijskog dizajna, odnosno datum priznatog prava prvenstva ukoliko je ono zatraženo.

Takođe, iz dosadašnjeg stava 3. koji je postao stav 2, briše se druga rečenica koja glasi: „Razlika u nebitnim detaljima postoji ako informisani korisnik, na prvi pogled, ne razlikuje industrijske dizajne”. Razlog za ovu izmenu proizilazi iz odredbe člana 4. Direktive 1998/71/EZ koja povezuje ciljeve stvaranja unutrašnjeg tržišta sa zahtevom izjednačavanja materijalnih uslova za sticanje registrovanog prava na dizajn u zakonodavstvima svih država članica EU i u tom smislu zahteva od država članica jedinstvenu definiciju pojma dizajna. Dosadašnja definicija razlike u nebitnim detaljima zapravo predstavlja jedan ograničavajući faktor koji Direktiva 1998/71/EZ ne propisuje. Izostavljanjem ove definicije daje se širi prostor za utvrđivanje postojanja novosti. Naime, utvrđivanje postojanja novosti zavisi od svih relevantnih okolnosti svakog pojedinačnog slučaja i ne može se ograničavati isključivo na standard „informisanog korisnika” i „prvog pogleda” kao jedini relevantan.

Odredbom člana 2. precizira se odredba člana 5. stav 2. važećeg Zakona kojom se bliže uređuje način utvrđivanja individualnog karaktera industrijskog dizajna, tako što se kao kriterijum za njegovo utvrđivanje propisuje stepen slobode autora prilikom stvaranja tog industrijskog dizajna. Prema formulaciji iz odredbe člana 5. stav 2. važećeg Zakona, postoje dva faktora koja se uzimaju u obzir prilikom utvrđivanja individualnog karaktera industrijskog dizajna (sloboda autora prilikom stvaranja industrijskog dizajna i objektivno ograničenje uslovljeno tehnološkim i funkcionalnim karakteristikama proizvoda). Izmenom navedene odredbe, kriterijum ispitivanja „stepena slobode” radi utvrđivanja individualnog karaktera industrijskog dizajna ne ograničava se na objektivna ograničenja prouzrokovana tehnološkim i funkcionalnim karakteristikama proizvoda na koji se industrijski dizajn odnosi. Naime, stepen slobode autora industrijskog dizajna može biti ograničen generalnom prirodom proizvoda na koji se taj industrijski dizajn primenjuje, ili u koji se inkorporira, ili industrijskog sektora kome pripada. Stoga je potrebno ostaviti dovoljno prostora da se relevantne okolnosti koje ograničavaju stepen slobode autora industrijskog dizajna utvrđuju na osnovu okolnosti svakog pojedinačnog slučaja, polazeći od prirode proizvoda i industrijskog sektora, a bez uvođenja dodatnih kriterijuma koji nisu predviđeni odredbama Direktive 1998/71/EZ. Time je otklonjena uočena neusaglašenost sa čl. 5.2. Direktive 98/71/EZ na koju je ukazala Evropska komisija u svojim primedbama na tekst važećeg Zakona.

Odredba člana 7. važećeg Zakona uređuje pitanje dostupnosti javnosti kao ključnog faktora koji se uzima u obzir prilikom utvrđivanja novosti i individualnog karaktera industrijskog dizajna – definiše se opšte pravilo prema kome će se industrijski dizajn smatrati dostupnim javnosti ako je objavljen, izlagan, korišćen u prometu robe i usluga, ili na drugi način otkriven pre dana podnošenja prijave industrijskog dizajna, ili datuma priznatog prava prvenstva. S druge strane, propisan je i izuzetak od tog opšteg pravila, ali na nedovoljno precizan način, pa se u cilju jasnoće zakonskog teksta, članom 3. menja i dopunjuje član 7. tako što se u stavu 1. propisuje opšte pravilo kada će se industrijski dizajn smatrati dostupnim javnosti (ako je objavljen, izlagan, korišćen u prometu robe i usluga, ili na drugi način otkriven pre dana podnošenja prijave industrijskog dizajna, ili datuma priznatog prava prvenstva). U novom stavu 2. propisuje se izuzetak po kome će se smatrati da je industrijski dizajn nov i ima individualni karakter u slučaju kada u standardnim tokovima poslovanja nije postojala razumna mogućnost da poslovni krugovi u Republici Srbiji, koji su specijalizovani za datu oblast, saznaju za otkrivanje industrisjkog dizajna. Na taj način se uzima u obzir ona javnost koju čine poslovni krugovi specijalizovani za datu oblast na teritoriji Republike Srbije, a ujedno ovakva definicija postaje kompatibilna sa sistemom koji je ustanovljen na nivou Evropske unije, a koji analogno kao relevantnu javnost određuje poslovne krugove koji su u Evropskoj uniji specijalizovani za datu oblast. Ovom izmenom se ne zadire u postojeću praksu ispitivanja novosti i individualnog karaktera industrijskog dizajna, već se pravna norma upodobljava faktičkom postupanju zavoda prilikom ispitivanja ispunjenosti uslova za zaštitu industrijskog dizajna.

U praksi, primena navedene odredbe znači da se novost i indiviudalni karakter industrijskog dizajna prevashodno moraju ispitivati uzimajući u obzir onu javnost koju čine poslovni krugovi specijalizovani za datu oblast na teritoriji Republike Srbije. U tom smislu u postupku po svakoj konkretnoj prijavi za priznanje industrijskog dizajna, Zavod za intelektualnu svojinu ispituje raspoložive fondove zaštićenih industrijskih dizajna na teritoriji Repbulike Srbije i to kroz nacionalnu bazu podataka, bazu podataka Svetske organizacije za zaštitu intelektualne svojine (WIPO) i bazu podataka komunitarnih dizajna (baza podataka Evropskog zavoda za harmonizaciju unutrašnjeg tržišta – OHIM). Međutim, svaki tako registrovani industrijski dizajn može se pobijati u postupku oglašavanja ništavim ukoliko postoje relevantni dokazi da je isti ili sličan industrijski dizajn postao dostupan javnosti bilo gde u svetu pre dana podnošenja prijave za priznanje tog industrijskog dizajna i tada je na nosiocu prava na industrijski dizajn da dokaže da u konkretnom slučaju nije postojala razumna mogućnost da poslovni krugovi specijalizovani za datu oblast u Republici Srbiji za njih saznaju. Na taj način, uz poštovanje principa apsolutne novosti koji podrazumeva dostupnost javnosti industrijskog dizajna bilo gde u svetu koji je opšte usvojen u oblasti zaštite industrijskog dizajna, istovremeno se uvažava princip teritorijalnog dejstva industrijskog dizajna koji nameće obavezu usvajanja navedenog izuzetka kada se radi o dostupnosti javnosti u standardnim tokovima poslovanja u Republici Srbiji. Ovakvo zakonsko regulisanje obezbeđuje, u uslovima globalizacije tržišta, najviši nivo zaštite industrijskog dizajna od svih akata neovlašćenog kopiranja i podražavanja, uz istovremeno uvažavanje teritorijalnog dejstva industrijskog dizajna.

Odredba člana 4. vrši ispravku tehničke greške u članu 8. st. 1. i 2. važećeg Zakona, a izmena u stavu članu 8. stav 3. ima za cilj jasno formulisanje obaveze da se, ukoliko su ispunjeni opšti zakonski uslovi za zaštitu industrijskog dizajna, ova zaštita odobri i onom dizajnu koji omogućava višestruko sastavljanje, ili povezivanje međusobno zamenjivih proizvoda u modularnom sistemu. Naime, formulaciji iz važećeg Zakona daje osnov za tumačenje da nema obaveze pružanja zaštite u navedenom slučaju, što je u suprotnosti sa odredbom čl. 7.3. Direktive EU98/71, na šta je EK ukazala kao na nedostatak teksta važećeg Zakona.

Dopunom se dodaje novi član 8a (dosadašnji član 10. neizmenjenog sadržaja sa nazivom „Pravo na zaštitu industrijskog dizajna”), čime se vrši sistematizovanje teksta.

Članom 6. se objedinjuju uslovi za zaštitu industrijskog dizajna koji su važećim Zakonom navedeni u nekoliko odredaba (čl. 2. stav 1, 3–8 i 10). U članu 9. važećeg Zakona su metodom negativne enumeracije navedeni razlozi zbog kojih se ne može odobriti pravna zaštita industrijskom dizajnu. Međutim, ova odredba ne sadrži direktno upućivanje na odgovarajuće odredbe (ni na član 2, ni na odredbe čl. 3-8. važećeg Zakona kojima su uređeni uslovi utvrđenja postojanja „novosti” i „individualnog karaktera”, niti na odredbu člana 10. kojom je uređeno ko ima pravo na zaštitu industrijskog dizajna), pa je njegova primena bila vezana za tumačenja navedenih odredaba. Iz razloga metodološke preciznosti, a sa ciljem da svi razlozi za nepriznavanje zaštite industrijskog dizajna budu izričito propisani jednom odredbom vrši se dopuna člana 9. važećeg Zakona. U tom smislu novom tačkom 1a) izričito se propisuje da se ne može odobriti zaštita industrijskom dizajnu koji ne predstavlja industrijski dizajn u smislu člana 2. stav 1, budući da je navedenom odredbom izričito propisano šta se smatra dizajnom koji može uživati zaštititu na osnovu tog zakona. Novom tačkom 1b) izričito se propisuje da se industrijski dizajn ne može zaštititi ukoliko nisu ispunjeni uslovi novosti i individualnog karaktera. Nova tačka 1v) utvrđuje da se industrijski dizajn ne može zaštititi ukoliko je prijavu za priznanje podnelo lice koje nema pravo na zaštitu industrijskog dizajna u smislu člana 8a. stav 1 ovog zakona, tj. koje nije ni autor industrijskog dizajna, niti njegov pravni sledbenik, ili njegov poslodavac. Ova izmena je celishodna, jer se njom direktno i izričito navodi u kojim slučajevima neće biti priznata pravna zaštita industrijskog dizajna, čime se izbegava bilo kakvo posredno tumačenje. Ovim dopunama vrši se i usklađivanje odredbom čl. 11.1.a) Direktive 98/71.

Članom 7. se briše član 10. važećeg Zakona a, imajući u vidu da je ova odredba neizmenjenog sadržaja, iz razloga sistematizovanog uređenja teksta propisa, prebačena u novi član 8a.

Članom 8. vrši se izmena u članu 16. važećeg Zakona shodno kojoj strano fizičko ili pravno lice u postupku pred nadležnim organom mora imenovati zastupnika koji je upisan u Registar zastupnika koji vodi nadležni organ ili domaćeg advokata, što nije u skladu odredbom kojom se uređuje procesna sposobnost stranaka (član 43. Zakona o opštem upravnom postupku), a kojom je propisano da svaka stranka koja je potpuno poslovno sposobna može sama vršiti radnje u postupku. Takođe, u pregovaračkom procesu koji se vodi u vezi sa pristupanjem Republike Srbije STO, više puta je ukazano da se ovakvim rešenjem strana lica dovode u neravnopravan položaj u odnosu na domaća lica i da se time krši princip nacionalnog tretmana proklamovan u članu 3. TRIPS sporazuma. Izmenom člana 16. važećeg Zakona o pravnoj zaštiti industrijskog dizajna precizirano je da se obaveza imenovanja zastupnika odnosi samo na ona strana fizička ili pravna lica koja nemaju prebivalište odnosno sedište na teritoriji Republike Srbije. Obaveza imenovanja zastupnika za strana lica koja nemaju sedište, odnosno prebivalište na teritoriji Republike Srbije zadržana je sa ciljem efikasnog vođenja upravnog postupka zaštite industrijskog dizajna, imajući u vidu naročito odredbu člana 77. Zakona o opštem upravnom postupku koja propisuje obavezno lično dostavljanje u upravnim postupcima, pri čemu se dostavljanje advokatu smatra izvršenim ličnim dostavljanjem.

Odredbom člana 9. vrši se ispravka tehničke greške u članu 18. stav 3. tačka 2) važećeg Zakona. Novi stav 4. sadrži preuzetu odredbu stava 3. člana 19. važećeg Zakona iz razloga sistematičnog uređenja propis. Novim stavom 5. se definiše višestruka prijava za priznanje industrijskog dizajna, što nije novi pravni institut, već precizno određivanje sadržine pojma koji je sadržan i u važećem Zakonu.

Član 10. vrši izmene u članu 19. važećeg Zakona, ispravkom tehničke greške u stavu 1. tačka 4) i brisanjem dosadašnjeg stava 3. (koji je postao novi stav 4.člana 18).

Članom 11. se vrši preciziranje sadržine „opisa industrijskog dizajna” sadržane u članu 20. važećeg Zakona, tako što se taj opis odnosi isključivo na one elemente industrijskog dizajna koji ga čine novim, a ne na sve elemente industrijskog dizajna kako proizilazi iz važeće odredbe. Primena te odredbe će, imajući u vidu postojanje preciznih i jasnih prikaza industrijskog dizajna u formi tehničkih crteža, znatno olakšati podnošenje prijave za priznanje industrijskog dizajna, bez prilaganja veoma obimnih i često teško razumljivih opisa, što je do sada bio slučaj.

Budući da se obim prava na industrijski dizajn zasniva na prikazu, članom 12. se vrše izmene i dopune u cilju detaljnijeg i preciznijeg propisivanja sadržinae prikaza industrijskog dizajna iz člana 21. važećeg Zakona, tako da se iz izrađenog prikaza jasno vidi spoljašnji izgled predmeta zaštite, kao i njegovih delova koji se vide stalno ili prilikom njegove redovne upotrebe. Takođe, u prikazu moraju da budu jasno predstavljeni oni elementi industrijskog dizajna koji ga čine novim u smislu člana 4., odnosnoirazličitim od industrijskih dizajna koji su postali dostupni javnosti u smislu člana 5. važećeg Zakona

Članom 13. se menja naziv člana 25. važećeg Zakona tako da glasi „Konvencijsko pravo prvenstva”, iz razloga terminološkog ujednačavanja ovog instituta, koji je i u drugim zakonima iz oblasti industrijske svojine definisan na isti način. Ovaj naziv je sadržan i u članu 4. Pariske konvencije kojim se propisuje da će se ovo konvencijsko pravo prvenstva priznati prijavi industrijskog dizajna podnetoj u nekoj zemlji članici Pariske unije ili Svetske trgovinske organizacije – STO.

Članom 14. dodaje novi član 25a sa nazivom: „Uverenje o pravu prvenstva”, a sadržinom se propisuje obaveza nadležnog organa za izdavanje uverenja o pravu prvenstva, sadržina zahteva za izdavanje uverenja o pravu prvenstva, sadržina uverenja o pravu prvenstva, kao i odredba o obavezi Vlade da bliže propiše sadržinu navedenog zahteva i uverenja. Na taj način, odredbe koje se odnose na sadržinu zahteva i uverenja o pravu prvenstva se grupišu kao posebna celina odvojena od odredaba kojima se uređuje pravo prvenstva i konvencijsko pravo prvenstva.

Članom 15. se otklanja uočeni nedostatak u odredbi člana 28. stav 2. Zakona o pravnoj zaštiti industrijskog dizajna, tako što podnet zahtev za međunarodno registrovanje industrijskog dizajna nije uslov pod kojim se izuzetno prijava može rešavati po hitnom postupku. Saglasno članu 3. Haškog sporazuma o međunarodnom registrovanju industrijskog dizajna, međunarodno registrovanje se može ostvariti i na osnovu same podnete prijave za priznanje industrijskog dizajna. Drugim rečima, prethodno registrovanje industrijskog dizajna na nacionalnom nivou, tj. u Republici Srbiji nije preduslov za njegovo međunarodno registrovanje, jer se ono može izvršiti već na osnovu podnete prijave. U tom smislu, zahtev za međunarodno registrovanje industrijskog dizajna ne povlači za sobom neophodnost prethodnog registrovanja tog industrijskog dizajna, pa ne može biti osnov za prekoredno odlučivanje po hitnom postupku.

Član 16. vrši izmenu u pogledu upućivanja na odgovarajuću odredbu kojom se uređuje višestruka prijava, što je posledica dodavanja novog stava 5. u članu 18.

Članom 17. se vrši izmena u članu 39. stav 3. tačka 5) važećeg Zakona koji propisuje da se pod ekonomskim iskorišćavanjem zaštićenog industrijskog dizajna smatra između ostalog i uvoz, izvoz ili tranzit proizvoda izrađenog na osnovu zaštićenog industrijskog dizajna. Ovo rešenje međutim nije u skladu sa članom 12.1. Direktive 98/71 o komunitarnom dizajnu u delu koji se odnosi na tranzit proizvoda. Ovo iz razloga što sa stanovišta prava intelektualne svojine roba u tranzitu je samo faktički na teritoriji Republike Srbije, dok se pravno nalazi u „međugraničnom prostoru” u kome se ne odvija nikakva radnja korišćenja industrijskog dizajna u prometu. Budući da se u slučaju tranzita, roba faktički ne nalazi u prometu, niti je namenjena stavljanju u promet na teritoriji Republike Srbije to ne postoji pravni osnov za ovlašćenje nosioca prava na industrijski dizajn da zabrani tranzit proizvoda izrađenog na osnovu zaštićenog industrijskog dizajna.

Član 18. menja član 41. važećeg Zakona tako što se izričito uređuje obim prava na industrijski dizajn. Obim prava je važno definisati iz razloga što se priznanjem industrijskog dizajna njegovom titularu dodeljuje monopolsko pravo, iz koga proizilazi sadržina prava u smislu ovlašćenja da svoje pravo istakne prema trećim licima. U tom smislu ovom odredbom se precizira da pravo koje se stiče na osnovu registrovanog industrijskog dizajna obuhvata svaki industrijski dizajn koji na informisanog korisnika ne ostavlja drugačiji ukupan utisak. To znači da registrovani industrijski dizajn uživa zaštitu u odnosu na svaki industrijski dizajn koji na informisanog korisnika ostavlja identičan ili bitno sličan ukupan utisak u smislu čl. 4. i 5. tog zakona. Drugim rečima, monopolsko pravo koje se stiče priznanjem industrijskog dizajna pokriva samo identične industrijske dizajne i ne može se istaći prema licima koja koriste u prometu proizvod izrađen na osnovu različitog industrijskog dizajna. Nova odredba je sada u potpunosti usklađena sa odredbom čl. 9.1 Direktive 98/71 o komunitarnom dizajnu. Shodno navedenoj izmeni, dosadašnji stav 1. postaje stav 2. i izmenjen je tako što je definisano da je obim prava određen prikazom industrijskog dizajna. Na ovaj način otklanja se nedostatak iz važećeg Zakona kojim je propisano da je obim prava određen opisom industrijskog dizajna. Naime, prikaz industrijskog dizajna je element koji suštinski određuje obim prava, dok je opis prateći element čija je funkcija da bliže objasni elemente novosti koji su dati u prikazu industrijskog dizajna.

Odredbom člana 19. se dopunjuje član 43. važećeg Zakona tako što se propisuje ograničenje prava nosioca prava na industrijski dizajn u odnosu na radnje učinjene u privatne svrhe, a ne samo „nekomercijalne” kako važeća odredba određuje. Naime, činjenica da je neka radnja izvršena u nekomercijalne svrhe, ne znači nužno da je izvršena u privatne svrhe, jer je moguće npr. da treće lice iskorišćava zaštićeni industrijski dizajn tako što izrađuje proizvod prema zaštićenom industrijskom dizajn i ustupa ga bez naknade trećim licima, ili ga čini dostupnim javnosti na bilo koji drugi način koji nema komercijalnu svrhu (slučaj izlaganja na izložbi ili sajmu koji nisu prodajnog karaktera). U navedenom slučaju, radnja je učinjena u nekomercijalne svrhe ali ne i za privatne potrebe. Iz tog razloga, pokazalo se kao neophodno da se izvrši preciziranje ove odredbe izričitim propisivanjem da ograničenje prava postoji i u slučaju radnji trećih lica koje su učinjene u privatne svrhe. Ovo preciziranje je u skladu sa odredbom Direktive 98/71 kojom je uređeno ograničenje prava na industrijski dizajn, a na neophodnost unošenja ove izmene ukazano je od strane Evropske komisije na osnovu analize usklađenosti važećeg Zakona. Takođe, iz razloga preglednosti, izvršena je prenumeracija odredaba kojima se taksativno nabrajaju slučajevi ograničenja prava na industrijski dizajn.

Članom 20. se predlaže dopuna člana 50. važećeg Zakona, tako što se dodaje stav 3. kojim se, u odnosu na sva pitanja koja se tiču ugovora o prenosu prava, a koja nisu regulisana važećim Zakonom, upućuje na primenu propisa kojima se uređuju obligacioni odnosi.

Član 21. predlaže dopunu člana 51. važećeg Zakona novim stavom 6. koji upućuje na supsidijarnu primenu propisa kojima se uređuju obligacioni odnosi, u pogledu pitanja koja nisu regulisana Zakonom o pravnoj zaštiti industrijskog dizajna, a odnose se na ustupanje prava korišćenja registrovanog industrijskog dizajna, odnosno prava iz prijave.

Članom 22. se menja član 58. stav 1. važećeg Zakona brisanjem reči: „predviđeni ovim zakonom”, čime se otvara mogućnost da se ispitivanje uslova za priznanje industrijskog dizajna koji su postojali u vreme registrovanja industrijskog dizajna vrši prema zakonu koji je bio važeći u tom momentu.

Odredbama 23-27. predloženog zakona vrše se izmene i dopune važećeg Zakona u delu kojim se uređuje građanskopravna zaštita za slučaj povrede registrovanog industrijskog dizajna, odnosno prava iz prijave, a iz razloga metodološke preciznosti i sistematike vrše se i izmene redosleda članova i njihovih naziva. Tako se menja naziv člana 63. tako da glasi: „Povreda prava”, čime se precizira da se zaštita u slučaju povrede prava odnosi i na prijavu industrijskog dizajna. Naziv člana 64. se takođe menja, kao i njegova sadržina, tako da je na podnošenje tužbe zbog povrede industrijskog dizajna odnosno prava iz prijave, ovlašćen svaki sticaoc licence, a ne samo sticaoc isključive licence. Posle člana 64. dodaje se naziv i novi član 64a koja odredba ima izmenjenu i dopunjenu sadržinu odredbe člana 62. koji je brisan. Tužbeni zahtevi se proširuju na oduzimanje ili isključenje iz prometa predmeta kojima je izvršena povreda, kao i alata i opreme uz pomoć kojih su proizvedeni predmeti kojima je izvršena povreda prava, budući da se radi o merama koje u potpunosti mogu da ostvare osnovni cilj zbog koga se tužba podnosi. Takođe, precizira se da će sprovođenje ovih mera biti bez bilo kakve naknade licu za koje se utvrdi da je povredilo industrijski dizajn, odn. pravo iz prijave. Pored toga, tužbom zbog povrede prava može se tražiti naknada i nematerijalne štete, što omogućava da nosioci prava ostvare i naknadu moralne štete, koja je u slučaju povrede industrijskog dizajna, odnosno prava iz prijave najčešće sadržana u narušavanju reputacije nosioca prava. Nov naziv i promena sadržine člana 65. važećeg Zakona obrezbeđuju grupisanje svih odredbi koje se odnose na postupak po tužbi.

Odredbama 28-30. predloženog zakona menjaju se čl. 66-68. važećeg Zakona kojima se uređuju privremena mera, mera obezbeđenja dokaza, kao i pokretanje postupka za određivanje privrmene mere i mere obezbeđenja dokaza. Izmenama se obezbeđuje efikasnija zaštita nosioca prava, kako u toku postupka po tužbi, tako i pre podnošenja tužbe. Pre svega, instituti privremenih mera i mera obezbeđenja dokaza su od odlučujećeg značaja za efikasnu zaštitu industrijskog dizajna i drugih prava intelektualne svojine, pa se izmenama i dopunama otklanja mogućnost nastanka štete koja može da bude prouzrokovana raznim procesnim razlozima, kao što je, između ostalog, saslušanje protivne stranke. Prema važećem Zakonu nije predviđena mogućnost da se privremena mera obezbeđenja dokaza izrekne i bez saslušanja protivne stranke, što se propisuje dopunom odredbe člana 66. tako što se propisuje mogućnost da u roku od 10 dana sud odredi privremenu meru i bez prethodnog saslušanja protivne stranke u slučaju kada postoji opasnost od nastanka nenadoknadive štete na strani nosioca prava. Ovakvo rešenje je u skladu sa članom 260. Zakona o izvršenju i obezbeđenju i sa članom 9(4) Direktive EZ 2004/48. Dopunjuje se i odredba člana 68. važećeg Zakona propisivanjem da će sud, u slučaju nepodnošenja tužbe u propisanom roku, na predlog lica protiv koga je određena privremena mera, odnosno obezbeđenje dokaza, ukinuti rešenje kojim je određena privremena mera, odnosno obezbeđenje dokaza, obustaviti postupak i ukinuti sprovedene radnje. Propisivanjem navedene sankcije za slučaj nepodnošenja tužbe, otklanja se svaka mogućnost zloupotrebe ovih instituta, što je od značaja sa stanovišta pravne sigurnosti uopšte. Ovakvo rešenje je u skladu sa članom 291. Zakona o izvršenju i obezbeđenju i sa čl. 7. i 9. Direktive EZ 2004/48.

Članom 31. se vrši izmena u članu 69. važećeg Zakona, zamenom reči: „izricanje” rečju: „određivanje”, kao i dopuna dodavanjem reči: „odnosno za obezbeđenje dokaza”, što uvodi mogućnost da sud odredi odgovarajući novčani iznos kao obezbeđenje u slučaju neosnovanosti zahteva, i kada je pokrenut postupak za obezbeđenje dokaza.

Članom 32. otklanja se tehnička greška u članu 70. važećeg Zakona zamenom reči: „informaciju” rečju u množini: „informacije”, a i dopuna novim stavom 2. koji proširuje krug lica kojima sud može naložiti dostavljanje informacija, kao i novim stavom 3. koji primera radi navodi informacije čije dostavljanje sud može da zahteva od lica koje je izvršilo povredu prava. Odredbe oba nova stava su usklađene i sa odredbom člana 8. Direktive EU br. 2004/48 EZ i predstavljaju opšti standard u modernim propisima o industrijskoj svojini, kojom se upotpunjavaju odredbe važećeg Zakona o građanskopravnoj zaštiti prava.

Članom 33. se menja člana 71, članom 34. naziv člana 74, a članom 35. se u važeći Zakon dodaje novi član 83a kojim se predviđa mogućnost ulaganja revizije kao vanrednog pravnog leka dozvoljenog protiv pravosnažnih presuda donetih u drugom stepenu u sporovima koji se odnose na zaštitu i upotrebu industrijskog dizajna ili prava iz prijave. S obzirom da je na osnovu odredbe člana 403. Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS”, broj 72/11) posebnim zakonima ostavljeno da propišu odredbe o dozvoljenosti izjavljivanja revizije, to je u važeći Zakon uneta odredba kojom se reguliše pravo na izjavljivanje ovog vanrednog pravnog leka. Predloženim rešenjem upotpunjuje se građanskopravna zaštita prava propisanih predloženim zakonom, kako u pogledu imovinskih, tako i u pogledu neimovinskih sporova.

Članovi 36-38. su samostalne odredbe koje uređuju način okončanja započetih postupaka, izmenu i dopunu izvršnog propisa i stupanje na snagu ovog zakona.

FINANSIJSKA SREDSTVA POTREBNA ZA SPROVOĐENJE ZAKONA

Za sprovođenje ovog zakona nije potrebno izdvajanje dodatnih sredstava iz budžeta Republike Srbije.

PREGLED ODREDABA ZAKONA

O PRAVNOJ ZAŠTITI INDUSTRIJSKOG DIZAJNA

KOJE SE MENJAJU, ODNOSNO DOPUNJUJU

Član 4.

Industrijski dizajn se smatra novim ako identičan industrijski dizajn nije postao dostupan javnosti pre dana podnošenja prijave za priznanje toga industrijskog dizajna, ILI PRE DATUMA PRIZNATOG PRAVA PRVENSTVA, UKOLIKO JE ONO ZATRAŽENO, ili ako ne postoji ranije podneta prijava za priznanje identičnog industrijskog dizajna KOJA JE POSTALA DOSTUPNA JAVNOSTI.

U slučaju da je zatraženo pravo prvenstva iz člana 25. ili člana 26. ovog zakona, smatraće se da je industrijski dizajn nov ako nije postao dostupan javnosti pre dana priznatog prava prvenstva.

Industrijski dizajni se smatraju identičnim ako se razlikuju samo u nebitnim detaljima. Razlika u nebitnim detaljima postoji ako informisani korisnik, na prvi pogled, ne razlikuje industrijske dizajne.

Individualni karakter

Član 5.

Industrijski dizajn ima individualni karakter ako se ukupan utisak koji ostavlja na informisanog korisnika razlikuje od ukupnog utiska koji na tog korisnika ostavlja bilo koji drugi industrijski dizajn, a koji je postao dostupan javnosti pre dana podnošenja prijave industrijskog dizajna, ili dana priznatog prava prvenstva DATUMA PRIZNATOG PRAVA PRVENSTVA suprotstavljenog industrijskog dizajna.

Prilikom utvrđivanja individualnog karaktera industrijskog dizajna uzima se u obzir stepen slobode i objektivno ograničenje autora prilikom stvaranja dizajna konkretnog proizvoda, prouzrokovano tehnološkim i funkcionalnim karakteristikama tog proizvoda. PRILIKOM UTVRĐIVANJA INDIVIDUALNOG KARAKTERA INDUSTRIJSKOG DIZAJNA UZIMA SE U OBZIR STEPEN SLOBODE AUTORA PRILIKOM STVARANJA INDUSTRIJSKOG DIZAJNA ODREĐENOG PROIZVODA.

Dostupnost javnosti

Član 7.

Smatra se da je industrijski dizajn postao dostupan javnosti, u smislu čl. 4. i 5. ovog zakona, ako je objavljen, izlagan, korišćen u prometu robe i usluga, ili na drugi način otkriven pre dana podnošenja prijave industrijskog dizajna, ili datuma PRIZNATOG PRAVA prvenstva, ako je ono traženo,. osim u slučaju kada u standardnim tokovima poslovanja nije postojala razumna mogućnost da poslovni krugovi specijalizovani za datu oblast saznaju za otkrivanje industrijskog dizajna.

NE SMATRA SE DA JE INDUSTRIJSKI DIZAJN POSTAO DOSTUPAN JAVNOSTI U SMISLU STAVA 1. OVOG ČLANA, U SLUČAJU KADA U STANDARDNIM TOKOVIMA POSLOVANJA NIJE POSTOJALA RAZUMNA MOGUĆNOST DA POSLOVNI KRUGOVI U REPUBLICI SRBIJI SPECIJALIZOVANI ZA DATU OBLAST SAZNAJU ZA OTKRIVANJE INDUSTRIJSKOG DIZAJNA.

Ne smatra se da je industrijski dizajn postao dostupan javnosti u smislu stava 1. ovog člana ukoliko je otkriven trećem licu pod uslovom čuvanja tajnosti industrijskog dizajna.

Ne smatra se da je industrijski dizajn postao dostupan javnosti, u smislu čl. 4. i 5. ovog zakona, ako je industrijski dizajn otkrio autor, njegov pravni sledbenik ili treće lice na osnovu informacije dobijene od autora ili njegovog pravnog sledbenika, ili radnje koju je jedan od njih preduzeo, pod uslovom da je, od trenutka kada je industrijski dizajn otkriven do trenutka podnošenja prijave za priznanje prava na industrijski dizajn, odnosno do trenutka zatraženog prava prvenstva, proteklo manje od 12 meseci, kao i ako je industrijski dizajn postao dostupan javnosti kao posledica zloupotrebe vezane za autora ili njegovog pravnog sledbenika.

Isključenje zaštite zbog tehničke funkcije

Član 8.

Industrijskim dizajnom ne može da se zaštititi spoljašnji izgled proizvoda koji je isključivo određen tehničkom funkcijom proizvoda.

Industrijskim dizajnom ne može da se zaštititi spoljašnji izgled proizvoda koji mora da bude reprodukovan u svom tačnom obliku i dimenzijama, kako bi se omogućilo da bude mehanički povezan sa, ili postavljen u, oko ili uz drugi proizvod, tako da svaki proizvod može da obavlja svoju funkciju.

Pod uslovima iz čl. 4. i 5. ovog zakona, nezavisno od stava 2. ovog člana, može da se zaštiti dizajn BIĆE ODOBRENA ZAŠTITA INDUSTRIJSKOM DIZAJNU koji omogućava višestruko sastavljanje, ili povezivanje međusobno zamenjivih proizvoda u modularnom sistemu.

PRAVO NA ZAŠTITU INDUSTRIJSKOG DIZAJNA

ČLAN 8a.

PRAVO NA ZAŠTITU INDUSTRIJSKOG DIZAJNA PRIPADA AUTORU ILI NJEGOVOM PRAVNOM SLEDBENIKU, ODNOSNO POSLODAVCU, U SLUČAJEVIMA PREDVIĐENIM OVIM ZAKONOM.

STRANA FIZIČKA I PRAVNA LICA U POGLEDU ZAŠTITE INDUSTRIJSKOG DIZAJNA UŽIVAJU ISTA PRAVA KAO I DOMAĆA FIZIČKA I PRAVNA LICA, AKO TO PROIZLAZI IZ MEĐUNARODNIH UGOVORA ILI IZ NAČELA UZAJAMNOSTI.

POSTOJANJE UZAJAMNOSTI DOKAZUJE LICE KOJE SE NA UZAJAMNOST POZIVA.

Industrijski dizajn koji ne može da se zaštiti

Član 9.

Na osnovu ovog zakona zaštita se ne može odobriti industrijskom dizajnu:

1) koji ne predstavlja industrijski dizajn u smislu člana 2. stav 1. ovog zakona;

1A) KOJI NE PREDSTAVLJA INDUSTRIJSKI DIZAJN U SMISLU ČLANA 2. STAV 1. OVOG ZAKONA;

1B) KOJI NE ISPUNJAVA USLOVE IZ ČL. 3 – 8. OVOG ZAKONA;

1V) UKOLIKO JE PRIJAVU ZA PRIZNANJE INDUSTRIJSKOG DIZAJNA PODNELO LICE KOJE NEMA PRAVO NA ZAŠTITU INDUSTRIJSKOG DIZAJNA U SMISLU ČLANA 8A. STAV 1. OVOG ZAKONA;

2) koji ne ispunjava uslove iz čl. 3-8. ovog zakona;

3) ukoliko je prijavu za priznanje industrijskog dizajna podnelo lice koje nema pravo na zaštitu industrijskog dizajna u smislu člana 8a. st. 1. ovog zakona.

4) čije je objavljivanje ili upotreba protivna javnom poretku ili prihvaćenim moralnim principima;

5) koji povređuje autorsko pravo ili prava industrijske svojine drugog lica;

6) koji sadrži državni ili drugi javni grb, zastavu ili simbol, naziv ili skraćenicu naziva neke zemlje ili međunarodne organizacije, religiozne i nacionalne simbole, kao i njihovo podražavanje, osim po odobrenju nadležnog organa.

Industrijski dizajn koji predstavlja, odnosno sadrži lik nekog lica, može da se zaštiti samo uz izričitu saglasnost tog lica.

Industrijski dizajn koji predstavlja odnosno sadrži lik umrlog lica može da se zaštiti samo po pristanku njegovih roditelja, bračnog druga i dece.

Industrijski dizajn koji predstavlja odnosno sadrži lik istorijske ili druge umrle znamenite ličnosti može da se zaštiti uz dozvolu nadležnog organa i pristanak njenih srodnika do trećeg stepena srodstva.

Pravo na zaštitu industrijskog dizajna

Član 10.

Pravo na zaštitu industrijskog dizajna pripada autoru ili njegovom pravnom sledbeniku, odnosno poslodavcu, u slučajevima predviđenim ovim zakonom.

Strana fizička i pravna lica u pogledu zaštite industrijskog dizajna uživaju ista prava kao i domaća fizička i pravna lica, ako to proizlazi iz međunarodnih ugovora ili iz načela uzajamnosti.

Postojanje uzajamnosti dokazuje lice koje se na uzajamnost poziva.

Zastupanje

Član 16.

Strano fizičko ili pravno lice KOJE NEMA PREBIVALIŠTE, ODNOSNO SEDIŠTE NA TERITORIJI REPUBLIKE SRBIJE u postupku pred nadležnim organom mora zastupati zastupnik koji je upisan u Registar zastupnika koji vodi nadležni organ ili domaći advokat.

Prijava za priznanje prava na industrijski dizajn

Član 18.

Postupak za priznanje prava na industrijski dizajn pokreće se prijavom za priznanje prava na industrijski dizajn (u daljem tekstu: prijava).

Prijava iz stava 1. ovog člana podnosi se nadležnom organu u pisanom obliku, neposredno ili poštom.

Prijava mora da sadrži:

1) zahtev za priznanje prava na industrijski dizajn;

2) opis dizajna industrijskog dizajna;

3) dvodimenzionalni prikaz industrijskog dizajna (u daljem tekstu: prikaz).

JEDNA PRIJAVA MOŽE DA SADRŽI ZAHTEV ZA PRIZNANJE PRAVA NA INDUSTRIJSKI DIZAJN ZA JEDAN ILI VIŠE, A NAJVIŠE DO 100 INDUSTRIJSKIH DIZAJNA.

AKO PRIJAVA INDUSTRIJSKOG DIZAJNA SADRŽI ZAHTEV ZA PRIZNANJE PRAVA ZA VIŠE INDUSTRIJSKIH DIZAJNA (U DALJEM TEKSTU: VIŠESTRUKA PRIJAVA), SVI PROIZVODI NA KOJIMA SE TAJ INDUSTRIJSKI DIZAJN PRIMENJUJE MORAJU BITI SVRSTANI U ISTU KLASU I POTKLASU MEĐUNARODNE KLASIFIKACIJE INDUSTRIJSKOG DIZAJNA.

Zahtev za priznanje prava na industrijski dizajn

Član 19.

Zahtev za priznanje prava na industrijski dizajn sadrži naročito:

1) podatke o podnosiocu prijave;

2) podatke o autoru industrijskog dizajna ili izjavu autora da ne želi da bude naveden u prijavi;

3) naznačenje da li se prijava odnosi na jedan ili više industrijskih dizajna;

4) stvaran i kratak naziv INDUSTRIJSKOG dizajna;

5) pravni osnov za podnošenje prijave, ako autor INDUSTRIJSKOG dizajna nije podnosilac prijave;

6) potpis podnosioca prijave.

Zahtev za priznanje prava na industrijski dizajn može da sadrži i izjavu da se zahteva objavljivanje priznatog prava na industrijski dizajn 12 meseci nakon datuma donošenja rešenja o priznanju prava na industrijski dizajn (odloženo objavljivanje).

Jedna prijava može da sadrži zahtev za priznanje prava na industrijski dizajn za jedan ili više industrijskih dizajna (do 100) koji se primenjuju na proizvodima svrstanim u istu klasu međunarodne klasifikacije industrijskih dizajna.

Autor industrijskog dizajna može tokom postupka zaštite, kao i tokom celog roka trajanja prava na industrijski dizajn, povući svoju izjavu da ne želi da mu ime bude navedeno u prijavi, registrima, kao ni u drugim ispravama predviđenim ovim zakonom.

Vlada bliže propisuje sadržinu zahteva iz stava 1. ovog člana, određuje priloge koji se podnose uz zahtev i propisuje njihovu sadržinu.

Opis industrijskog dizajna

Član 20.

Opis industrijskog dizajna treba da bude precizan i sažet opis ukupnog spoljašnjeg izgleda predmeta zaštite, zasnovan na podnetom prikazu, koji se vidi stalno ili prilikom njegove redovne upotrebe i da ispunjava druge propisane uslove. OPIS INDUSTRIJSKOG DIZAJNA SADRŽI PRECIZAN I SAŽET OPIS BITNIH KARAKTERISTIKA ONIH ELEMENATA INDUSTRIJSKOG DIZAJNA KOJI GA ČINE NOVIM U SMISLU ČLANA 4. OVOG ZAKONA I RAZLIČITIM OD INDUSTRIJSKIH DIZAJNA KOJI SU POSTALI DOSTUPNI JAVNOSTI U SMISLU ČLANA 5. OVOG ZAKONA.

Opis industrijskog dizajna treba da se odnosi samo na spoljni oblik predmeta zaštite, što podrazumeva površine tela, odnosno njegovih delova koje se vide stalno ili pri njihovoj redovnoj upotrebi, odnosno samo na sliku ili crtež kojim je prikazan predmet zaštite, a koji može da se prenese na određeni proizvod ili njegov deo. OPIS INDUSTRIJSKOG DIZAJNA MORA DA BUDE ZASNOVAN NA PODNETOM PRIKAZU.

Opis industrijskog dizajna ne treba da sadrži podatke koji se odnose na konstrukciju, funkciju ili funkcionalne prednosti i slične podatke o telu ili njegovim delovima.

Opis industrijskog dizajna sadrži naročito: podatke o podnosiocu prijave; kratak i pravi naziv predmeta zaštite; novost predmeta zaštite, odnosno njegovih pojedinih delova; namenu predmeta zaštite.

Vlada bliže propisuje sadržinu opisa industrijskog dizajna, kao i broj primeraka opisa industrijskog dizajna koji se podnose uz zahtev za priznanje prava na industrijski dizajn.

Prikaz

Član 21.

Prikaz sadrži isključivo predmet zaštite. PRIKAZOM SE PREDSTAVLJA SPOLJAŠNJI IZGLED PREDMETA ZAŠTITE, KAO I NJEGOVI DELOVI KOJI SE VIDE STALNO ILI PRILIKOM NJEGOVE REDOVNE UPOTREBE.

Prikaz treba da bude takav da se svi detalji industrijskog dizajna jasno vide i da, u pogledu kvaliteta i drugih tehničkih zahteva, ispunjava propisane uslove. U PRIKAZU MORAJU DA SE JASNO PREDSTAVE SVI ELEMENTI INDUSTRIJSKOG DIZAJNA KOJI GA ČINE NOVIM U SMISLU ČLANA 4. OVOG ZAKONA I RAZLIČITIM OD INDUSTRIJSKIH DIZAJNA KOJI SU POSTALI DOSTUPNI JAVNOSTI U SMISLU ČLANA 5. OVOG ZAKONA.

Prikaz može biti podnet kao fotografija ili nacrt. I MORA DA ISPUNJAVA PROPISANE USLOVE KOJI SE ODNOSE NA KVALITET I TEHNIČKE KARAKTERISTIKE PRIKAZA.

Ako je u pitanju prijava za priznanje prava na dvodimenzionalni industrijski dizajn, kao prikaz se može dostaviti dvodimenzionalni primerak (uzorak) prijavljenog industrijskog dizajna, s tim da se najdocnije u roku od šest meseci od dana podnošenja prijave nadležnom organu mora dostaviti prikaz iz stava 1. ovog člana.

Vlada bliže propisuje tehničke karakteristike prikaza, kao i broj primeraka prikaza koji se podnose uz zahtev za priznanje prava na industrijski dizajn.

Međunarodno KONVENCIJSKO pravo prvenstva

Član 25.

Pravnom ili fizičkom licu koje je podnelo urednu prijavu industrijskog dizajna sa dejstvom u nekoj zemlji članici Pariske unije ili Svetske trgovinske organizacije, priznaće se u Republici Srbiji KONVENCIJSKO pravo prvenstva od datuma podnošenja te prijave ako u Republici Srbiji za isti industrijski dizajn podnese prijavu u roku od šest meseci od dana podnošenja prijave sa dejstvom u odnosnoj zemlji. U zahtevu za priznanje industrijskog dizajna naznačava se datum podnošenja, broj prijave i zemlja za koju je prijava podneta.

Urednom prijavom iz stava 1. ovog člana smatra se svaka prijava koja ispunjava uslove urednosti prema nacionalnom zakonodavstvu zemlje članice Pariske unije ili Svetske trgovinske organizacije za koju je prijava podneta ili prema međunarodnom ugovoru zaključenom između ovih zemalja, bez obzira na docniju pravnu sudbinu te prijave.

Pravno ili fizičko lice iz stava 1. ovog člana dužno je da, u roku od tri meseca od dana podnošenja prijave u Republici Srbiji, dostavi nadležnom organu prepis prijave iz stava 1. ovog člana, overen od nadležnog organa zemlje članice Pariske unije, Svetske trgovinske organizacije, odnosno međunarodne organizacije kojoj je ta prijava podnesena.

Zahtev za izdavanje uverenja o pravu prvenstva sadrži naročito: prikaz istovetan prikazu u prijavi; opis istovetan opisu u prijavi; dokaz o uplati takse za uverenje.

Uverenje o pravu prvenstva sadrži naročito: podatke o podnosiocu prijave; podatke o autoru industrijskog dizajna; broj prijave i datum podnošenja prijave; prikaz istovetan prikazu u prijavi; opis istovetan opisu u prijavi.

Vlada bliže propisuje sadržinu zahteva iz stava 4. ovog člana i sadržinu uverenja o pravu prvenstva iz stava 5. ovog člana.

UVERENJE O PRAVU PRVENSTVA

ČLAN 25A

NA ZAHTEV DOMAĆEG ILI STRANOG FIZIČKOG ILI PRAVNOG LICA KOJE JE KOD NADLEŽNOG ORGANA PODNELO UREDNU PRIJAVU ZA PRIZNANJE PRAVA NA INDUSTRIJSKI DIZAJN, NADLEŽNI ORGAN IZDAJE UVERENJE O PRAVU PRVENSTVA.

ZAHTEV ZA IZDAVANJE UVERENJA O PRAVU PRVENSTVA SADRŽI NAROČITO: PODATKE O PODNOSIOCU PRIJAVE; PRIKAZ ISTOVETAN PRIKAZU U PRIJAVI; OPIS ISTOVETAN OPISU U PRIJAVI; DOKAZ O UPLATI TAKSE ZA IZDAVANJE UVERENJA.

UVERENJE O PRAVU PRVENSTVA SADRŽI NAROČITO: PODATKE O PODNOSIOCU PRIJAVE; PODATKE O AUTORU INDUSTRIJSKOG DIZAJNA; BROJ PRIJAVE I DATUM PODNOŠENJA PRIJAVE; PRIKAZ ISTOVETAN PRIKAZU U PRIJAVI; OPIS ISTOVETAN OPISU U PRIJAVI.

VLADA BLIŽE PROPISUJE SADRŽINU ZAHTEVA IZ STAVA 2. OVOG ČLANA I SADRŽINU UVERENJA O PRAVU PRVENSTVA IZ STAVA 3. OVOG ČLANA.

Redosled ispitivanja prijava

Član 28.

Prijave se ispituju po redosledu određenom datumom i satom njihovog podnošenja.

Izuzetno od odredbe stava 1. ovog člana, prijava se može rešavati po hitnom postupku:

1) u slučaju sudskog spora, ili pokrenutog inspekcijskog nadzora ili carinskog postupka, na zahtev suda ili nadležnog organa tržišne inspekcije, odnosno carinskog organa;

2) ako je podnet zahtev za međunarodno registrovanje industrijskog dizajna.

IZUZETNO OD ODREDBE STAVA 1. OVOG ČLANA, PRIJAVA SE MOŽE REŠAVATI PO HITNOM POSTUPKU U SLUČAJU SUDSKOG SPORA, ILI POKRENUTOG INSPEKCIJSKOG NADZORA ILI CARINSKOG POSTUPKA, NA ZAHTEV SUDA ILI NADLEŽNOG ORGANA TRŽIŠNE INSPEKCIJE, ODNOSNO CARINSKOG ORGANA.

U slučajevima iz stava 2. tačka 1) ovog člana podnosi se zahtev za ispitivanje prijave po hitnom postupku.

Razdvajanje prijave

Član 33.

Podnosilac prijave koja sadrži zahtev za priznanje prava na više industrijskih dizajna (u daljem tekstu: višestruka prijava), u skladu sa članom 19. stav 3. ovog zakona, VIŠESTRUKE PRIJAVE U SMISLU ČLANA 18. STAV 5. OVOG ZAKONA može, uz plaćanje propisane takse, da podnese zahtev za razdvajanje svoje višestruke prijave na više pojedinačnih, ili višestrukih izdvojenih prijava.

Svaka od izdvojenih prijava iz stava 1. ovog člana dobija novi broj prijave i zavodi se u Registar prijava, ali zadržava datum podnošenja prvobitne višestruke prijave i njeno pravo prvenstva.

O razdvajanju prijave donosi se posebno rešenje, u kome se naznačava broj, odnosno brojevi novih prijava, industrijski dizajni koji ostaju u prvobitnoj višestrukoj prijavi i industrijski dizajni koji su u izdvojenoj, ili izdvojenim prijavama.

Zahtev iz stava 1. ovog člana sadrži naročito: broj i datum podnošenja prvobitne prijave čije se razdvajanje traži; opis i prikaz industrijskog dizajna; naznačenje brojeva klasa Međunarodne klasifikacije industrijskog dizajna koje ostaju u prvobitnoj prijavi i brojeva klasa Međunarodne klasifikacije industrijskog dizajna koje se razdvajaju.

Vlada bliže propisuje sadržinu zahteva iz stava 1. ovog člana, određuje priloge koji se podnose uz zahtev i propisuje njihovu sadržinu.

Sadržina prava na industrijski dizajn

Član 39.

Nosilac prava na industrijski dizajn ima isključivo pravo na ekonomsko iskorišćavanje zaštićenog industrijskog dizajna i da to pravo uskrati svakom trećem licu.

Pod ekonomskim iskorišćavanjem iz stava 1. ovog člana podrazumeva se industrijska i zanatska izrada proizvoda za tržište, na osnovu primene zaštićenog industrijskog dizajna, kao i:

1) upotreba takvog proizvoda u privrednoj delatnosti;

2) skladištenje takvog proizvoda radi njegovog stavljanja u promet;

3) ponuda takvog proizvoda radi njegovog stavljanja u promet;

4) stavljanje u promet takvog proizvoda;

5) uvoz, izvoz ili tranzit UVOZ ILI IZVOZ takvog proizvoda.

Obim prava na industrijski dizajn

Član 41.

PRAVO KOJE SE STIČE NA OSNOVU REGISTROVANOG INDUSTRIJSKOG DIZAJNA OBUHVATA SVAKI INDUSTRIJSKI DIZAJN KOJI NA INFORMISANOG KORISNIKA NE OSTAVLJA DRUGAČIJI UKUPAN UTISAK.

Obim prava koja se stiču na osnovu zaštićenog industrijskog dizajna određen je sadržinom opisa industrijskog dizajna koji je zasnovan na podnetom prikazu. OBIM PRAVA KOJE SE STIČE NA OSNOVU REGISTROVANOG INDUSTRIJSKOG DIZAJNA ODREĐEN JE PRIKAZOM INDUSTRIJSKOG DIZAJNA.

Podnosilac prijave može sam, ili na pismeni zahtev nadležnog organa u ostavljenom roku, da izjavi da ne traži bilo kakva isključiva prava na elementu industrijskog dizajna navedenom u opisu industrijskog dizajna.

Prilikom utvrđivanja obima prava na industrijski dizajn u slučaju spora, sud će uzeti u obzir slobodu autora prilikom stvaranja industrijskog dizajna, u smislu člana 5. stav 2. ovog zakona.

Ograničenje prava

Član 43.

Nosilac prava na industrijski dizajn ne može da zabrani trećem licu radnje:

1) učinjene u nekomercijalne i eksperimentalne svrhe; RADNJE UČINJENE U PRIVATNE I NEKOMERCIJALNE SVRHE;

1A) RADNJE UČINJENE U EKSPERIMENTALNE SVRHE;

2) RADNJE umnožavanja u svrhu podučavanja ili citiranja, pod uslovom da su takve radnje u skladu sa praksom lojalne konkurencije i da neopravdano ne ugrožavaju normalno iskorišćavanje industrijskog dizajna, kao i da je navedeno odakle je industrijski dizajn preuzet.

Ugovor o prenosu prava

Član 50.

Ugovorom o prenosu prava iz člana 49. stav 1. ovog zakona, nosilac prava na industrijski dizajn, odnosno podnosilac prijave može preneti pravo na registrovani industrijski dizajn, odnosno pravo iz prijave.

Ugovor o prenosu prava iz stava 1. ovog člana sastavlja se u pismenoj formi i mora sadržati naznačenje ugovornih strana, broj registrovanog industrijskog dizajna, odnosno broj prijave i visinu naknade, ako je ugovorena.

NA SVA PITANJA KOJA SE ODNOSE NA UGOVOR O PRENOSU PRAVA, A KOJA NISU UREĐENA OVIM ZAKONOM, PRIMENJUJU SE PROPISI KOJIMA SE UREĐUJU OBLIGACIONI ODNOSI.

Licenca

Član 51.

Nosilac prava na industrijski dizajn, odnosno podnosilac prijave može ugovorom o licenci ustupiti pravo korišćenja registrovanog industrijskog dizajna, odnosno prava iz prijave.

Ugovor o licenci iz stava 1. ovog člana sastavlja se u pismenoj formi i mora sadržati naznačenje ugovornih strana, broj registrovanog industrijskog dizajna ili broj prijave, vreme trajanja licence i obim licence.

Ugovor o licenci iz stava 1. ovog člana upisuje se u odgovarajući registar nadležnog organa na zahtev nosioca prava na industrijski dizajn, odnosno podnosioca prijave ili sticaoca prava.

Upis ugovora o licenci iz stava 1. ovog člana u odgovarajući registar nadležnog organa proizvodi pravno dejstvo prema trećim licima.

O upisu ugovora o licenci iz stava 1. ovog člana u odgovarajući registar nadležnog organa, donosi se posebno rešenje.

NA SVA PITANJA KOJA SE ODNOSE NA USTUPANJE PRAVA KORIŠĆENJA REGISTROVANOG INDUSTRIJSKOG DIZAJNA ODNOSNO PRAVA IZ PRIJAVE, A KOJA NISU UREĐENA OVIM ZAKONOM, PRIMENJUJU SE PROPISI KOJIMA SE UREĐUJU OBLIGACIONI ODNOSI.

Član 58.

Registrovani industrijski dizajn se može oglasiti ništavim ako se utvrdi da u vreme njegovog registrovanja nisu bili ispunjeni uslovi za priznanje industrijskog dizajna predviđeni ovim zakonom.

Registrovani industrijski dizajn se može oglasiti ništavim za sve vreme trajanja zaštite, i to na predlog zainteresovanog lica ili na predlog javnog tužioca (u daljem tekstu: predlagač).

Zaštita u slučaju povrede prava na industrijski dizajn

Član 62.

U slučaju povrede prava na industrijski dizajn ili prava iz prijave, tužilac može tužbom da zahteva:

1) utvrđenje povrede prava;

2) prestanak povrede prava;

3) uništenje ili preinačenje predmeta kojima je izvršena povreda prava;

4) uništenje ili preinačenje alata i opreme uz pomoć kojih su proizvedeni predmeti kojima je izvršena povreda prava, ako je to neophodno za zaštitu prava;

5) naknadu imovinske štete i opravdanih troškova postupka;

6) naknadu moralne štete za autora;

7) objavljivanje presude o trošku tuženog;

8) davanje podataka o trećim licima koja su učestvovala u povredi prava.

Lice koje povredi pravo na industrijski dizajn odgovara za štetu po opštim pravilima o naknadi štete.

Ako je povreda prava na industrijski dizajn učinjena namerno, tužilac može od tuženog, umesto naknade imovinske štete, da zahteva naknadu do trostrukog iznosa uobičajene licencne naknade koju bi primio za korišćenje dizajna.

Postupak po tužbi iz stava 1. ovog člana je hitan.

Povreda prava na industrijski dizajn

Član 63.

Povredom prava na industrijski dizajn smatra se svako neovlašćeno iskorišćavanje registrovanog industrijskog dizajna u smislu člana 39. ovog zakona i neovlašćeno objavljivanje predmeta prijave.

Povredom prava na industrijski dizajn IZ STAVA 1. OVOG ČLANA smatra se i podražavanje zaštićenog REGISTROVANOG, ODNOSNO PRIJAVLJENOG industrijskog dizajna.

Prilikom utvrđivanja da li postoji povreda prava na industrijski dizajn, sud naročito vodi računa o odredbama čl. 8, 9. i 41. ovog zakona.

Aktivna legitimacija za tužbu

PRAVO NA TUŽBU

Član 64.

Tužbu zbog povrede prava na industrijski dizajn iz člana 62. ovog zakona mogu da podnesu podnosilac prijave, nosilac prava na industrijski dizajn i sticalac isključive licence. TUŽBU ZBOG POVREDE PRAVA IZ ČLANA 63. OVOG ZAKONA MOGU DA PODNESU PODNOSILAC PRIJAVE, NOSILAC PRAVA NA INDUSTRIJSKI DIZAJN I STICALAC LICENCE.

STICALAC LICENCE MOŽE PODNETI TUŽBU ZBOG POVREDE PRAVA UKOLIKO DRUGAČIJE NIJE PROPISANO UGOVOROM O LICENCI.

Postupak po tužbi zbog povrede prava iz prijave sud će prekinuti do odluke nadležnog organa o priznanju industrijskog dizajna.

Ako je pred nadležnim organom pokrenut postupak iz člana 58. ovog zakona, sud koji postupa po tužbi iz člana 62. ovog zakona dužan je da zastane sa postupkom do konačne odluke nadležnog organa.

TUŽBA ZBOG POVREDE PRAVA

ČLAN 64a.

U SLUČAJU POVREDE PRAVA, TUŽILAC MOŽE TUŽBOM DA ZAHTEVA:

1) UTVRĐENJE POVREDE PRAVA;

2) PRESTANAK POVREDE PRAVA;

3) ODUZIMANJE, ISKLJUČENJE IZ PROMETA, UNIŠTENJE ILI PREINAČENJE, BEZ NAKNADE, PREDMETA KOJIMA JE IZVRŠENA POVREDA PRAVA;

4) ODUZIMANJE, ISKLJUČENJE IZ PROMETA, UNIŠTENJE ILI PREINAČENJE, BEZ NAKNADE, ALATA I OPREME UZ POMOĆ KOJIH SU PROIZVEDENI PREDMETI KOJIMA JE IZVRŠENA POVREDA PRAVA, AKO JE TO NEOPHODNO ZA ZAŠTITU PRAVA;

5) NAKNADU ŠTETE NASTALE POVREDOM PRAVA I OPRAVDANIH TROŠKOVA POSTUPKA;

6) NAKNADU MORALNE ŠTETE ZA AUTORA;

7) OBJAVLJIVANJE PRESUDE O TROŠKU TUŽENOG;

8) DAVANJE PODATAKA O TREĆIM LICIMA KOJA SU UČESTVOVALA U POVREDI PRAVA.

LICE KOJE POVREDI PRAVO ODGOVARA ZA ŠTETU PO OPŠTIM PROPISIMA O NAKNADI ŠTETE.

AKO JE POVREDA UČINJENA NAMERNO ILI KRAJNJOM NEPAŽNJOM, TUŽILAC MOŽE OD TUŽENOG, UMESTO NAKNADE ŠTETE IZ STAVA 1. TAČKA 5) OVOG ČLANA, ZAHTEVATI NAKNADU DO TROSTRUKOG IZNOSA UOBIČAJENE LICENCNE NAKNADE KOJU BI PRIMIO ZA KORIŠĆENJE PRAVA.

PRI RAZMATRANJU TUŽBENIH ZAHTEVA IZ STAVA 1. TAČ. 3) I 4) OVOG ČLANA, SUD UZIMA U OBZIR SRAZMERU IZMEĐU OZBILJNOSTI PROVREDE PRAVA I TRAŽENIH MERA, KAO I INTERESE TREĆIH LICA.

Rok za podnošenje tužbe

POSTUPAK PO TUŽBI

Član 65.

Tužba zbog povrede prava na industrijski dizajn može da se podnese u roku od tri godine od dana kada je tužilac saznao za povredu i učinioca, a najdocnije u roku od pet godina od dana kada je povreda prvi put učinjena.

POSTUPAK PO TUŽBI IZ STAVA 1. OVOG ČLANA JE HITAN.

POSTUPAK PO TUŽBI ZBOG POVREDE PRAVA IZ PRIJAVE SUD ĆE PREKINUTI DO KONAČNE ODLUKE NADLEŽNOG ORGANA PO PRIJAVI.

AKO JE PRED NADLEŽNIM ORGANOM, ODNOSNO SUDOM POKRENUT POSTUPAK IZ ČL. 58. I 71. OVOG ZAKONA, SUD KOJI POSTUPA PO TUŽBI IZ ČL. 64. I 64A OVOG ZAKONA DUŽAN JE DA PREKINE POSTUPAK DO KONAČNE ODLUKE NADLEŽNOG ORGANA, ODNOSNO PRAVNOSNAŽNE ODLUKE SUDA.

NA POSTUPAK PO TUŽBI IZ STAVA 1. OVOG ČLANA PRIMENJUJU SE ODREDBE ZAKONA KOJIM SE UREĐUJE PARNIČNI POSTUPAK .

Privremena mera

Član 66.

Na zahtev PREDLOG lica koje učini verovatnim da je njegov zaštićeni industrijski dizajn ili pravo iz prijave NJEGOVO PRAVO povređeno, ili da će biti povređeno, sud može da odredi privremenu meru oduzimanja ili isključenja iz prometa predmeta kojim se vrši povreda, sredstava za proizvodnju tih predmeta, odnosno meru zabrane nastavljanja započetih radnji kojima se vrši ili bi se mogla izvršiti povreda.

AKO POSTOJI OPASNOST OD NASTANKA NENADOKNADIVE ŠTETE NA STRANI NOSIOCA PRAVA, SUD MOŽE DA ODREDI PRIVREMENU MERU BEZ PRETHODNOG SASLUŠANJA PROTIVNE STRANKE.

U SLUČAJU IZ STAVA 2. OVOG ČLANA SUD ĆE ODLUKU O ODREĐIVANJU PRIVREMENE MERE DA DONESE U ROKU OD 10 DANA OD DANA PODNOŠENJA PREDLOGA.

ŽALBA PROTIV REŠENJA KOJIM JE SUD ODREDIO PRIVREMENU MERU IZ STAVA 1. OVOG ČLANA NE ODLAŽE IZVRŠENJE REŠENJA.

Obezbeđenje dokaza

Član 67.

Na zahtev lica koje učini verovatnim da je njegov zaštićeni industrijski dizajn ili pravo iz prijave povređeno, odnosno da može doći do povrede tog prava, ili da postoji opasnost od nastanka neotklonjive štete, kao i da postoji opravdana sumnja da će dokazi o tome biti uništeni ili da će ih kasnije biti nemoguće pribaviti, sud može pristupiti obezbeđenju dokaza bez prethodnog obaveštavanja ili saslušanja lica od koga se dokazi prikupljaju. NA PREDLOG LICA KOJE UČINI VEROVATNIM DA JE NJEGOVO PRAVO POVREĐENO, ILI DA ĆE BITI POVREĐENO, SUD MOŽE ODREDITI OBEZBEĐENJE DOKAZA.

SUD MOŽE ODREDITI OBEZBEĐENJE DOKAZA I BEZ PRETHODNOG OBAVEŠTAVANJA ILI SASLUŠANJA LICA OD KOGA SE DOKAZI PRIKUPLJAJU, AKO POSTOJI OPASNOST OD NASTANKA NENADOKNADIVE ŠTETE NA STRANI NOSIOCA PRAVA, ILI AKO PREDLAGAČ UČINI VEROVATNIM DA ĆE DOKAZI BITI UNIŠTENI ILI DA ĆE IH KASNIJE BITI NEMOGUĆE PRIBAVITI.

Obezbeđenjem dokaza u smislu stava 1. ovog člana smatra se pregled prostorija, vozila, knjiga, dokumenata, kao i zaplena predmeta, ispitivanje svedoka i veštaka.

Licu od koga se dokazi prikupljaju, sudsko rešenje o određivanju obezbeđenja dokaza uručuje se u trenutku prikupljanja dokaza, a odsutnom licu, čim to postane moguće.

Rok za traženje privremenih mera

POKRETANJE POSTUPKA ZA ODREĐIVANJE PRIVREMENE MERE, ODNOSNO OBEZBEĐENJE DOKAZA

Član 68.

Privremene mere iz člana 66. ovog zakona i obezbeđenje dokaza iz člana 67. ovog zakona mogu se tražiti i pre podnošenja tužbe zbog povrede zaštićenog industrijskog dizajna, odnosno povrede prava iz prijave PRAVA, pod uslovom da se tužba podnese u roku od 30 dana od dana donošenja rešenja o određivanju privremene mere, odnosno rešenja o određivanju obezbeđenja dokaza.

Žalba protiv rešenja kojim je sud odredio privremenu meru iz člana 66. ovog zakona ne odlaže izvršenje rešenja. U SLUČAJU KADA TUŽBA NIJE PODNETA U ROKU IZ STAVA 1. OVOG ČLANA, SUD ĆE NA PREDLOG LICA PROTIV KOGA JE ODREĐENA PRIVREMENA MERA, ODNOSNO OBEZBEĐENJE DOKAZA, UKINUTI REŠENJE KOJIM JE ODREĐENA PRIVREMENA MERA, ODNOSNO OBEZBEĐENJE DOKAZA, OBUSTAVITI POSTUPAK I UKINUTI SPROVEDENE RADNJE.

U SLUČAJU IZ STAVA 2. OVOG ČLANA, LICE PROTIV KOGA JE ODREĐENA PRIVREMENA MERA, ODNOSNO OBEZBEĐENJE DOKAZA, IMA PRAVO NA NAKNADU ŠTETE KOJA MU JE NANESENA PRIVREMENOM MEROM ODNOSNO OBEZBEĐENJEM DOKAZA.

Sredstvo obezbeđenja

Član 69.

Na zahtev lica protiv koga je pokrenut postupak zbog povrede zaštićenog industrijskog dizajna PRAVA ili postupak za izricanje ODREĐIVANJE privremene mere, ODNOSNO ZA OBEZBEĐENJE DOKAZA, sud može da odredi polaganje odgovarajućeg novčanog iznosa kao sredstva obezbeđenja u slučaju neosnovanosti zahteva, na teret podnosioca zahteva.

Obaveza pružanja informacija

Član 70.

Sud može da naredi licu koje je izvršilo povredu zaštićenog industrijskog dizajna ili prava iz prijave PRAVA da pruži informaciju INFORMACIJE o trećim licima koja su učestvovala u povredi zaštićenog industrijskog dizajna ili prava iz prijave i o njihovim distributivnim kanalima.

DOSTAVLJANJE INFORMACIJA IZ STAVA 1. OVOG ČLANA SUD MOŽE NALOŽITI I DRUGOM LICU:

KOD KOGA JE PRONAĐENA ROBA KOJA SE NALAZI U PROMETU, A KOJOM SE POVREĐUJE PRAVO;

KOJE PRUŽA USLUGE U PROMETU, A KOJIMA SE POVREĐUJE PRAVO;

ZA KOJE JE UTVRĐENO DA NA KOMERCIJALNOJ OSNOVI PRUŽA USLUGE KOJE SE KORISTE U AKTIVNOSTIMA KOJIMA SE POVREĐUJE PRAVO;

KOJE JE OD STRANE LICA IZ TAČ. 1), 2) ILI 3) OVOG STAVA NAVEDENO KAO LICE UKLJUČENO U PROIZVODNJU ILI DISTRIBUCIJU ROBA ILI PRUŽANJE USLUGA KOJIMA SE POVREĐUJE PRAVO.

POD INFORMACIJAMA IZ STAVA 1. OVOG ČLANA SMATRAJU SE NAROČITO:

PODACI O PROIZVOĐAČIMA, DISTRIBUTERIMA, DOBAVLJAČIMA I DRUGIM LICIMA KOJA SU PRETHODNO BILA UKLJUČENA U PROIZVODNJU ILI DISTRIBUCIJU ROBE ILI PRUŽANJE USLUGA, KAO I O PRODAVCIMA KOJIMA JE ROBA NAMENJENA;

PODACI O KOLIČINAMA PROIZVEDENE, ISPORUČENE ILI NARUČENE ROBE ILI USLUGA, KAO I CENAMA OSTVARENIM ZA TAKVU ROBU ILI USLUGE.

Lice iz stava 1. ovog člana koje ne izvrši obavezu pružanja informacije odgovara za štetu koja iz toga proizađe.

Osporavanje prava na industrijski dizajn TUŽBA ZA OSPORAVANJE PRAVA

Član 71.

Autor industrijskog dizajna ili njegov pravni sledbenik može tužbom da zahteva od suda da utvrdi da on ima pravo na podnošenje prijave umesto lica, ili zajedno sa licem koje je podnelo prijavu.

Autor industrijskog dizajna ili njegov pravni sledbenik može tužbom da zahteva od suda da utvrdi da je on nosilac registrovanog industrijskog dizajna umesto lica, ili zajedno sa licem na čije ime je kod nadležnog organa registrovan industrijski dizajn.

Tužba iz stava 1. ovog člana može da se podnese do okončanja postupka za priznanje industrijskog dizajna, a tužba iz stava 2. ovog člana može da se podnese do isteka roka važenja industrijskog dizajna.

Spor za priznanje autorstva

TUŽBA ZA PRIZNANJE AUTORSTVA

Član 74.

Lice koje sebe smatra autorom industrijskog dizajna ili njegov pravni sledbenik, može tužbom da zahteva od suda da utvrdi da je on autor industrijskog dizajna koji je predmet prijave, ili priznatog prava na industrijski dizajn, i da bude naveden kao autor u prijavi i svim drugim dokumentima, kao i u odgovarajućim registrima.

Tužilac iz stava 1. ovog člana može da zahteva i objavljivanje presude o trošku tuženog, naknadu moralne i imovinske štete i troškova postupka.

Rok za podnošenje tužbe iz stava 1. ovog člana nije vremenski ograničen.

REVIZIJA

ČLAN 74a

REVIZIJA JE DOZVOLJENA PROTIV PRAVNOSNAŽNIH PRESUDA DONETIH U DRUGOM STEPENU U SPOROVIMA KOJI SE ODNOSE NA ZAŠTITU I UPOTREBU REGISTROVANOG INDUSTRIJSKOG DIZAJNA, ILI PRAVA IZ PRIJAVE.

Samostalne odredbe

Zakona o izmenama i dopunama Zakona o pravnoj zaštiti industrijskog dizajna

ČLAN 36.

POSTUPCI ZAPOČETI DO DANA STUPANJA NA SNAGU OVOG ZAKONA OKONČAĆE SE PO PROPISIMA PO KOJIMA SU ZAPOČETI.

ČLAN 37.

PODZAKONSKI PROPIS ZA IZVRŠENJE OVOG ZAKONA BIĆE DONET U ROKU OD ČETIRI MESECA OD DANA STUPANJA NA SNAGU OVOG ZAKONA.

DO DONOŠENJA PODZAKONSKOG PROPISA IZ STAVA 1. OVOG ČLANA, PRIMENJUJU SE ODREDBE UREDBE O SADRŽINI REGISTRA PRIJAVA I REGISTRA INDUSTRIJSKOG DIZAJNA, SADRŽINI ZAHTEVA KOJI SE PODNOSE U POSTUPKU ZA PRIZNANJE I ZAŠTITU PRAVA NA INDUSTRIJSKI DIZAJN I PODACIMA KOJI SE OBJAVLJUJU U SLUŽBENOM GLASILU NADLEŽNOG ORGANA („SLUŽBENI GLASNIK RS”, BROJ 43/10), AKO NISU SUPROTNE OVOM ZAKONU.

ČLAN 38.

OVAJ ZAKON STUPA NA SNAGU OSMOG DANA OD DANA OBJAVLJIVANJA U „SLUŽBENOM GLASNIKU REPUBLIKE SRBIJE”.

V. Analiza efekata Predloga zakona o izmenama i dopunama Zakona o pravnoj zaštiti industrijskog dizajna

Oblast zaštite industrijskog dizajna uređena je Zakonom o pravnoj zaštiti industrijskog dizajna („Službeni glasnik RS“, br. 104/09 – važeći Zakon) koji je u najvećoj meri usklađen sa relevantnim propisima EU koji uređuju ovu oblast, kao i sa rešenjima sadržanim u Sporazumu o trgovinskim aspektima prava intelektualne svojine (u daljem tekstu: TRIPS sporazum).

Međutim, tokom primene važećeg Zakona uočeno je da pojedine odredbe direktiva EU koje regulišu oblast industrijskog dizajna nisu dosledno prenete, a u toku pregovora u vezi sa pristupanjem Republike Srbije Svetskoj trgovinskoj organizaciji – STO, pokazalo se da su određene izmene važećeg Zakona nužne u cilju usklađivanja sa obavezujućim principima sadržanim u TRIPS sporazumu.

Rešenja predviđena Zakonom o izmenama i dopunama Zakona o pravnoj zaštiti industrijskog dizajna prvenstveno imaju za cilj dodatno usklađivanje sa relevantnim propisima Evropske unije i to: sa Direktivom 2004/48/EZ Evropskog parlamenta i Saveta od 29. aprila 2004. godine o sprovođenju prava intelektualne svojine (u daljem tekstu: Direktiva 2004/48); sa Direktivom 98/71/EZ Evropskog parlamenta i Saveta o pravnoj zaštiti dizajna (u daljem tekstu: Direktiva EZ 98/71); sa rešenjima sadržanim u TRIPS sporazumu. Takođe, predloženim izmenama i dopunama važećeg Zakona dizajna vrši se dodatno preciziranje terminološke prirode koje ima za cilj da se omogući njegovo preciznije tumačenje i efikasnija primena, dok izmene u delu kojim se uređuje građansko-pravna zaštita imaju za cilj uspostavljanje efikasnijeg sistema zaštite industrijskog dizajna.

1. Problemi koje zakon treba da reši

U cilju jasnijeg sagledavanja efekata izmena i dopuna važećeg Zakona, dajemo kratak prikaz osnovnih problema koje ovaj zakon treba da reši.

A) Usklađivanje sa pravnim tekovinama Evropske unije i sa odredbama TRIPS sporazuma i otklanjanje terminoloških nejasnoća

Na osnovu izvršene analize usklađenosti važećeg Zakona sa relevantnim propisima Evropske unije, ustanovljeno je da je potrebno izvršiti određene izmene prevashodno terminološke prirode, kao i u pogledu određenih definicija radi potpunog usklađivanja sa relevantnim propisima EU i to sa Direktivom 2004/48 kojom je uređeno sprovođenje prava intelektualne svojine, kao i sa Direktivom EZ 98/71 kojom je na nivou Evropske unije uređena zaštita industrijskog dizajna.

Iako je važeći Zakon u najvećoj meri usaglašen sa rešenjima iz TRIPS sporazuma, u toku pregovora u vezi sa pristupanjem Republike Srbije STO pokazalo se da su određene izmene važećeg Zakona nužne u cilju usklađivanja sa obavezujućim principima sadržanim u TRIPS sporazumu.

Ove izmene tiču se sledećih pitanja:

a) Dostupnost javnosti

Odredba člana 7. važećeg Zakona uređuje pitanje dostupnosti javnosti kao ključnog faktora koji se uzima u obzir prilikom utvrđivanja novosti i individualnog karaktera industrijskog dizajna. Navedena odredba je formulisana tako da pre svega definiše opšte pravilo prema kome će se industrijski dizajn smatrati dostupnim javnosti: ako je objavljen, izlagan, korišćen u prometu robe i usluga, ili na drugi način otkriven pre dana podnošenja prijave industrijskog dizajna, ili datuma priznatog prava prvenstva. Takođe, navedena odredba sadrži i izuzetak od pomenutog opšteg pravila u smislu da se neće smatrati da je industrijski dizajn postao dostupan javnosti u slučaju kada u standardnim tokovima poslovanja nije postojala razumna mogućnost da poslovni krugovi specijalizovani za datu oblast saznaju za otkrivanje industrijskog dizajna. Međutim, u pogledu navedenog izuzetka, ova odredba je neprecizna, jer ne definiše jasno na koje poslovne krugove se mogućnost odnosi, te na taj način dovodi do zaključka da se radi o poslovnim krugovima bilo gde u svetu, što bi bilo suprotno principu teritorijalnog dejstva industrijskog dizajna. Stoga ovakva formulacija predstavlja pravnu prazninu koja može dovesti do različitih tumačenja. Radi otklanjanja ove pravne praznine i u cilju jasnoće zakonskog teksta, predloženim izmenama i dopunama vrši se dodatno preciziranje da se prilikom utvrđivanja da li je industrijski dizajn postao dostupan javnosti uzima u obzir ona javnost koju čine poslovni krugovi specijalizovani za datu oblast na teritoriji Republike Srbije. Takođe, na taj način se ova definicija dostupnosti javnosti usklađuje sa Direktivom 98/71, tj. postaje kompatibilna sa sistemom koji je ustanovljen na nivou Evropske unije i koji precizira da se radi o poslovnim krugovima koji su u Evropskoj uniji specijalizovani za datu oblast.

b) Zastupanje stranih lica u postupku pred nadležnim organom

Članom 9. Zakona o izmenama i dopunama Zakona o pravnoj zaštiti industrijskog dizajna vrši se izmena u članu 16. stav 1. važećeg Zakona. Ta odredba propisuje da svako strano fizičko ili pravno lice u postupku pred nadležnim organom mora imenovati zastupnika koji je upisan u Registar zastupnika koji vodi nadležni organ, ili domaćeg advokata, što nije u skladu sa opštom odredbom kojom se uređuje procesna sposobnost stranaka iz člana 43. Zakona o opštem upravnom postupku, a kojom je propisano da svaka stranka koja je potpuno poslovno sposobna može sama vršiti radnje u postupku. Takođe, u pregovaračkom procesu koji se vodi u vezi sa pristupanjem Republike Srbije STO, više puta je ukazano da se ovakvim rešenjem strana lica dovode u neravnopravan položaj u odnosu na domaća lica i da se time krši princip nacionalnog tretmana proklamovan u članu 3. TRIPS sporazuma.

Imajući u vidu navedene razloge, izmenom člana 16. važećeg Zakona precizirano je da samo ona strana fizička ili pravna lica koja nemaju prebivalište odnosno sedište na teritoriji Republike Srbije, u postupku pred Zavodom za intelektualnu svojinu mora zastupati zastupnik koji je upisan u Registar zastupnika koji vodi nadležni organ ili domaći advokat. Drugim rečima, ukoliko strano lice ima prebivalište, odnosno sedište na teritoriji Republike Srbije, ono saglasno navedenoj izmeni zakona neće biti u obavezi da imenuje zastupnika.

v) Opis i prikaz industrijskog dizajna

Izmene člana 20. važećeg Zakona uređuje sadržinu opisa industrijskog dizjna, dok izmena člana 21. važećeg Zakona uređuje sadržinu prikaza industrijskog dizajna, inače oba suštinska elementa prijave za priznanje industrijskog dizajna, na osnovu kojih se utvrđuju novost i individualni karakter predmeta zaštite.

Izmenom člana 20. važećeg Zakona, precizira se sadržina opisa industrijskog dizajna i tako pojednostavljuje postupak priznanja industrijskog dizajna i olakšava sastavljanje uredne prijave. Dok važeća odredba zahteva opis ukupnog spoljašnjeg izgleda predmeta zaštite, izmenom se opis industrijskog dizajna vezuje isključivo na one elemente industrijskog dizajna koji ga čine novim, jer je funkcija opisa upravo da bliže objasni koji su to elementi koji predstavljaju novost industrijskog dizajna za koji se traži zaštita.

Budući da se obim prava na industrijski dizajn zasniva na prikazu, izmenama u članu 21. važećeg Zakona precizira se sadržina prikaza industrijskog dizajna, koji mora biti izrađen tako da se jasno vidi spoljašnji izgled predmeta zaštite, ali i njegovi delovi koji se vide stalno ili prilikom njegove redovne upotrebe. Takođe, u prikazu moraju da budu jasno predstavljeni oni elementi industrijskog dizajna koji ga čine novim u smislu člana 4. ovog zakona i različitim od industrijskih dizajna koji su postali dostupni javnosti u smislu člana 5. važećeg Zakona.

g) Obim prava

Izmenom člana 41. važećeg Zakona se izričito uređuje obim prava na industrijski dizajn, čije je definisanje važno iz razloga što se priznanjem industrijskog dizajna njegovom titularu dodeljuje monopolsko pravo u smislu ovlašćenja da svoje pravo istakne prema trećim licima. Izmenom odredbe izričito se uređuje obim prava na industrijski dizajn i otklanja se nedostatak iz važećeg zakona kojim je propisano da je obim prava određen opisom industrijskog dizajna.

d) Sadržina prava

U pogledu sadržine prava, izmene se tiču uređivanja nedozvoljenih radnji i organičenja prava, a nužne su iz sledećih razloga:

– Nedozvoljene radnje propisuje član 39. stav 3. tačka 3) važećeg Zakona tako što se pod ekonomskim iskorišćavanjem zaštićenog industrijskog dizajna smatra između ostalog i uvoz, izvoz ili tranzit proizvoda izrađenog na osnovu zaštićenog industrijskog dizajna. Ovakvo rešenje nije u skladu sa članom 12.1. Direktive 98/71, jer se pod ekonomskim iskorišćavanjem zaštićenog industrijskog dizajna u pravu intelektualne svojine podrazumeva i ponuda, reklamiranje i skladištenje, kao i uvoz ili izvoz radi stavljanja u promet robe. Sa druge strane, dok se roba nalazi u tranzitu, ona se samo faktički nalazi na teritoriji Republike Srbije. Formalno-pravno je u „međugraničnom prostoru“, pa niti je u prometu, niti je namenjena stavljanju u promet na teritoriji Republike Srbije. Zato nema pravnog osnova za ovlašćenje nosioca prava na industrijski dizajna da zabrani tranzit proizvoda izrađenog na osnovu zaštićenog industrijskog dizajna.

– Ograničenje prava propisuje član 43. važećeg Zakona tako što taksativno nabraja radnje koje nosilac prava na industrijski dizajn ne može da zabrani trećim licima i to: radnje učinjene u nekomercijalne i eksperimentalne svrhe, kao i radnje umnožavanja u svrhu podučavanja ili citiranja, pod uslovom da su u skladu sa praksom lojalne konkurencije i da neopravdano ne ugrožavaju normalno iskorišćavanje industrijskog dizajna, ako i da je navedeno odakle je industrijski dizajn preuzet. Novinu u odnosu na tu odredbu predstavlja propisivanje ograničenja prava nosioca prava na industrijski dizajn u pogledu radnji učinjenih u privatne svrhe. Naime, saglasno važećoj odredbi ograničenje prava je predviđeno između ostalog i u pogledu radnji trećih lica koje su učinjene u nekomercijalne svrhe. Međutim, činjenica da je neka radnja izvršena u nekomercijalne svrhe ne znači nužno da je izvršena u privatne svrhe. U tom smislu moguće je npr. da treće lice iskorišćava zaštićeni industrijski dizajn tako što izrađuje proizvod prema zaštićenom industrijskom dizajnu i ustupa ga bez naknade trećim licima, ili ga čini dostupnim javnosti na bilo koji drugi način koji nema komercijalnu svrhu (npr. izlaganje na izložbi ili sajmu koji nisu prodajnog karaktera). U navedenom slučaju radnja je učinjena u nekomercijalne svrhe, ali nije u isto vreme učinjena i za privatne potrebe. Iz tog razloga, pokazalo se kao neophodno da se izvrši preciziranje ove odredbe izričitim propisivanjem da ograničenje prava postoji i u slučaju radnji trećih lica koje su učinjene u privatne svrhe. Ovo preciziranje je u skladu sa odredbom Direktive 98/71 kojom je uređeno ograničenje prava na industrijski dizajn i na neophodnost unošenja ove izmene ukazano je od strane Evropske komisije na osnovu analize usklađenosti važećeg zakona. Takođe, iz razloga preglednosti, izvršena je prenumeracija odredaba kojima se taksativno nabrajaju slučajevi ograničenja prava na industrijski dizajn.

B) Terminološke izmene

Izmene koje se tiču terminoloških pitanja ne zadiru u suštinu postojećih pravnih instituta, već prevashodno imaju za cilj da se izvrši jasnije formulisanje koje će olakšati tumačenje i primenu zakona u praksi.

Ove izmene se tiču sledećih pitanja:

a) U pogledu definicije novosti industrijskog dizajna (čl. 4. Zakona o pravnoj zaštiti industrijskog dizajna) dodatno se precizira da za ispunjavanje uslova novosti nije dovoljno samo da ne postoji ranije podneta prijava za priznanje identičnog industrijskog dizajna, već je neophodno da takva ranija prijava nije postala dostupna javnosti. Izostavljanjem definicije razlike u nebitnim detaljima dat je širi prostor za utvrđivanje postojanja novosti. Utvrđivanje postojanja novosti zavisi od svih relevantnih okolnosti svakog pojedinačnog slučaja i ne može se ograničavati isključivo na standard „informisanog korisnika“ i „prvog pogleda“ kao jedini relevantan.

b) U pogledu načina za utvrđivanje individualnog karaktera industrijskog dizajna (čl. 5. Zakona o pravnoj zaštiti industrijskog dizajna) precizirano je da se prilikom utvrđivanja individualnog karaktera industrijskog dizajna uzima u obzir stepen slobode koju autor ima prilikom stvaranja industrijskog dizajna određenog proizvoda. Izmenom navedene odredbe ostavljeno je dovoljno prostora da se relevantne okolnosti koje ograničavaju stepen slobode autora industrijskog dizajna utvrđuju na osnovu okolnosti svakog pojedinačnog slučaja, polazeći od prirode proizvoda i industrijskog sektora, a bez uvođenja dodatnih kriterijuma koji nisu predviđeni odredbama Direktive 1998/71/EZ.

v) U pogledu razloga za nepriznavanje zaštite industrijskog dizajna (član 9. Zakona o pravnoj zaštiti industrijskog dizajna), vrši se dopuna važeće odredbe člana 9. koji metodom negativne enumeracije propisuje u kojim slučajevima neće biti odobrena zaštita industrijskom dizajnu.

Iz razloga metodološke preciznosti, a sa ciljem da svi razlozi za nepriznavanje zaštite industrijskog dizajna budu izričito propisani jednom odredbom vrši se dopuna člana 9. Zakona o pravnoj zaštiti industrijskog dizajna. Ova izmena se pokazala kao celishodna, jer se njom direktno i izričito navodi u kojim slučajevima neće biti priznata pravna zaštita industrijskog dizajna, čime se izbegava bilo kakvo posredno tumačenje. Na taj način izvršeno je i usklađivanje sa odredbom čl. 11.1.a) Direktive 98/71.

V) Uspostavljanje efikasnijeg sistema građansko-pravne zaštite usklađenog sa Direktivom EZ 2004/48

Tokom primene važećeg zakona pokazalo se da pojedina rešenja sadržana u Direktivi EZ 2004/48 kojom se uređuje sprovođenje prava intelektualne svojine, nisu dosledno preneta u Zakon o pravnoj zaštiti industrijskog dizajna. Budući da su ovom direktivom ustanovljeni standardi u oblasti sprovođenja prava intelektualne svojine koji obezbeđuju efikasnu i delotvornu zaštitu priznatih prava, to je njihova implementacija od ključne važnosti za uspostavljanje efikasnijeg sistema zaštite industrijskog dizajna.

Takođe, određene izmene važećeg Zakona o pravnoj zaštiti industrijskog dizajna posledica su izmena opštih procesnih zakona do kojih je došlo nakon stupanja na snagu Zakona o pravnoj zaštiti industrijskog dizajna. Reč je o izmenama u oblasti parničnog postupka i postupka izvršenja.

U cilju usklađivanja sa Direktivom EZ 2004/48 odredbama čl. 24-36. Zakona o izmenama i dopunama Zakona o pravnoj zaštiti industrisjskog dizajna vrše se izmene i dopune u delu kojim se uređuje građansko-pravna zaštita za slučaj povrede industrijskog dizajna, odnosno prava iz prijave. Ove izmene imaju za cilj pre svega da postojeći sistem zaštite industrijskog dizajna učine efikasnijim i delotvornijim, kao i da otklone određene nejasnoće i time olakšaju primenu od strane sudova u postupcima po tužbi zbog povrede industrijskog dizajna.

U odnosu na važeći Zakon o pravnoj zaštiti industrijskog dizajna, iz razloga metodološke preciznosti i sistematike zakona izmenama i dopunama se vrše izmene redosleda pojedinih članova zakona.

Najvažnije izmene i dopune u delu kojim se uređuje građansko-pravna zaštita industrijskog dizajna odnose se na dodatno preciziranje tužbenih zahteva, jasnije i metodološki preglednije propisivanje privremenih mera i mera obezbeđenja dokaza, kao i na uvođenje revizije.

2. Na koga će i kako će najverovatnije uticati rešenja u zakonu

Predložena zakonska rešenja će imati uticaja kako na sve subjekte (fizička i pravna lica) koji imaju interesa za zaštitu industrijskog dizajna, tako i na sve organe zadužene za sprovođenje prava.

a) Poseban značaj ima izmena u delu kojim se uređuju prikaz i opis industrijskog dizajna.

Treba naglasiti da, kada je reč o prikazu industrijskog dizajna koji u svim zakonodavstvima predstavlja obavezni element prijave za priznanje industrijskog dizajna, u pogledu opisa industrijskog dizajna ne postoji ujednačenost zakonodavstava različitih zemalja po pitanju obaveze njegovog dostavljanja. Tako je u nekim zakonodavstvima opis industrijskog dizajna propisan kao obavezni element prijave (Rumunija, Poljska, Makedonija, Mađarska, Slovenija, Turska, Austrija), dok je u drugim zakonodavstvima propisan kao opcioni element prijave (Hrvatska, Švajcarska, Nemačka, Češka). Razlog za ovakve različite pristupe leži u činjenici da je prikaz industrijskog dizajna element na kome se suštinski zasniva obim prava koje se stiče priznanjem industrijskog dizajna, dok opis ima za cilj bliže objašnjenje elemenata novosti i individualnog karaktera industrijskog dizajna.

Predloženim izmenama Zakona o pravnoj zaštiti industrijskog dizajna, opis industrijskog dizajna ostaje i dalje obavezni element prijave i to imajući u vidu da je važećim Zakonom ustanovljen sistem prema kome se novost i individualni karakter industrijskog dizajna ispituju po službenoj dužnosti. Sa navedenog, postojanje opisa znatno olakšava ovo ispitivanje često od presudnog značaja za bolje razumevanje samog prikaza industrijskog dizajna. Pored toga, postojanje opisa industrijskog dizajna je od velikog značaja za sudove koji treba na osnovu stanja u spisima predmeta da odluče o tome da li ima povrede industrijskog dizajna, kao i za veštake koji na osnovu opisa lakše i preciznije mogu da procene novost i individualni karakter industrijskog dizajna.

Ipak, u cilju pojednostavljivanja postupka priznanja industrijskog dizajna, a naročito sa ciljem olakšavanja prijaviocima da sastave urednu prijavu, izmenom člana 20. Zakona o pravnoj zaštiti industrijskog dizajna vrši se pojednostavljivanje sadržine opisa industrijskog dizajna tako što se precizira da se opis industrijskog dizajna odnosi isključivo na one elemente industrijskog dizajna koji ga čine novim, a ne na sve elemente industrijskog dizajna kako je propisano važećom odredbom. Na taj način podnošenje prijave za priznanje industrijskog dizajna biće znatno olakšano, budući da je dosadašnja odredba od prijavilaca zahtevala sastavljanje veoma obimnih i često teško razumljivih opisa koji u takvoj formi nisu nužni imajući u vidu postojanje preciznih i jasnih prikaza industrijskog dizajna u formi tehničkih crteža.

Takođe, izmenama u članu 21. važećeg Zakona vrši se dodatno preciziranje sadržine prikaza industrijskog dizajna. Smisao navedenih izmena i dopuna je da se detaljnije i preciznije propiše sadržina prikaza industrijskog dizajna budući da se obim prava na industrijski dizajn zasniva na prikazu. Stoga prikaz mora biti tako izrađen da se jasno vidi spoljašnji izgled predmeta zaštite kao i njegovi delovi koji se vide stalno ili prilikom njegove redovne upotrebe. Takođe, u prikazu moraju da budu jasno predstavljeni oni elementi industrijskog dizajna koji ga čine novim u smislu člana 4. ovog zakona i različitim od industrijskih dizajna koji su postali dostupni javnosti u smislu člana 5. Zakona.

b) Izmenom u delu koji se odnosi na pitanje dostupnosti javnosti ne zadire se u postojeću praksu ispitivanja novosti i individualnog karaktera industrijskog dizajna, već se pravna norma upodobljava faktičkom postupanju zavoda prilikom ispitivanja ispunjenosti uslova za zaštitu industrijskog dizajna. Takođe, ova izmena je značajna i sa stanovišta otklanjanja pravne praznine i shodno tome otklanjanja svake mogućnosti različitih tumačenja kad je reč o relevantnom sektoru javnosti u odnosu na koji se utvrđuju novost i individualni karakter industrijskog dizajna.

U praksi, primena navedene odredbe znači da se novost i indiviudalni karakter industrijskog dizajna prevashodno moraju ispitivati uzimajući u obzir onu javnost koju čine poslovni krugovi specijalizovani za datu oblast na teritoriji Republike Srbije. U tom smislu u postupku po svakoj konkretnoj prijavi za priznanje industrijskog dizajna, Zavod za intelektualnu svojinu ispituje raspoložive fondove zaštićenih industrijskih dizajna na teritoriji Repbulike Srbije i to kroz nacionalnu bazu podataka, bazu podataka Svetske organizacije za zaštitu intelektualne svojine (WIPO) i bazu podataka komunitarnih dizajna (baza podataka Evropskog zavoda za harmonizaciju unutrašnjeg tržišta – OHIM). Međutim, svaki tako registrovani industrijski dizajn može se pobijati u postupku oglašavanja ništavim ukoliko postoje relevantni dokazi da je isti ili sličan industrijski dizajn postao dostupan javnosti bilo gde u svetu pre dana podnošenja prijave za priznanje tog industrijskog dizajna i tada je na nosiocu prava na industrijski dizajn da dokaže da u konkretnom slučaju nije postojala razumna mogućnost da poslovni krugovi specijalizovani za datu oblast u Republici Srbiji za njih saznaju.

Na taj način, uz poštovanje principa apsolutne novosti koji podrazumeva dostupnost javnosti industrijskog dizajna bilo gde u svetu koji je opšte usvojen u oblasti zaštite industrijskog dizajna, istovremeno se uvažava princip teritorijalnog dejstva industrijskog dizajna koji nameće obavezu usvajanja navedenog izuzetka kada se radi o dostupnosti javnosti u standardnim tokovima poslovanja u Republici Srbiji. Ovakvo zakonsko regulisanje obezbeđuje, u uslovima globalizacije tržišta, najviši nivo zaštite industrijskog dizajna od svih akata neovlašćenog kopiranja i podražavanja, uz istovremeno uvažavanje teritorijalnog dejstva industrijskog dizajna.

v) Izmenom odredbe kojom se uređuje zastupanje pred Zavodom za intelektualnu svojinu u postupku zaštite industrijskog dizajna, a kojom se stranim licima koja imaju prebivalište, ili sedište na teritioriji Republike Srbije omogućava da vrše radnje u postupku pred Zavodom bez obaveze imenovanja zastupnika, strana lice se dovode u ravnopravan položaj sa domaćim licima. Budući da se time smanjuju njihovi troškovi postupka (advokatski troškovi) ovo rešenje će svakako uticati na povećanje broja prijava industrijskog dizajna podnetih od strane stranih lica.

g) Izmene i dopune u domenu građansko-pravne zaštite (čl. 24-35. Zakona o izmenama i dopunama Zakona o pravnoj zaštiti industrijskog dizajna), stvaraju preduslove za efikasniju i delotvorniju zaštitu, a doprineće efikasnijem postupanju sudova i delotvornijoj pravnoj zaštiti nosilaca prava.

Imajući u vidu da je osnovni cilj tužbe zbog povrede prava sprečavanje nastavljanja radnji povrede prava, tužbeni zahtevi se mogu odnositi i na oduzimanje ili isključenje iz prometa predmeta kojima je izvršena povreda, kao i alata i opreme uz pomoć kojih su proizvedeni predmeti kojima je izvršena povreda prava, budući da se radi o merama koje u potpunosti mogu da ostvare osnovni cilj zbog koga se tužba podnosi. Takođe, tužbom zbog povrede prava može se tražiti naknada ne samo imovinske, već i nematerijalne štete, koja se najčešće ogleda u narušavanju reputacije i renomea kako samog proizvoda izrađenog na osnovu zaštićenog industrijskog dizajna, tako i samog nosioca prava.

Značajne su izmene koje se odnose na izricanje privremenih mera i mera obezbeđenja dokaza, koje imaju za cilj da se obezbedi efikasnija zaštita nosioca prava, kako u toku samog postupka po tužbi, tako i pre podnošenja tužbe. Oba instituta su od odlučujećeg značaja za efikasnu zaštitu, a do odugovlačenja postupka po tužbi može da dovede i trajanje postupka saslušanja protivne strane. Važećim Zakonom je propisano da se mera obezbeđenja dokaza može izreći i bez saslušanja protivne stranke, ali takva mogućnost nije propisana u slučaju izricanja privremene mere. Dopuna odredbe člana 66. važećeg Zakona omogućuje da sud odredi privremenu meru i bez prethodnog saslušanja protivne stranke u slučaju kada postoji opasnost od nastanka nenadoknadive štete na strani nosioca prava. Takođe, propisuje rok od 10 dana u kome sud može da odredi privremenu meru bez prethodnog saslušanja protivne stranke, čime se obezbeđuje efikasnost sudova u situacijama kada postoji opasnost od nastanka nenadoknadive štete na strani nosioca prava. Ovakvo rešenje je u skladu sa članom 260. Zakona o izvršenju i obezbeđenju i sa članom 9(4) Direktive EZ 2004/48.

Izvršena je i dopuna odredba člana 68. važećeg Zakona propisivanjem da će u slučaju nepodnošenja tužbe u propisanom roku, sud na predlog lica protiv koga je određena privremena mera, odnosno obezbeđenje dokaza, ukinuti rešenje kojim je određena privremena mera, odnosno obezbeđenje dokaza, obustaviti postupak i ukinuti sprovedene radnje. Propisivanjem navedene sankcije za slučaj nepodnošenja tužbe, otklanja se svaka mogućnost zloupotrebe ovih instituta, što je od značaja sa stanovišta pravne sigurnosti uopšte. Ovakvo rešenje je u skladu sa članom 291. Zakona o izvršenju i obezbeđenju i sa čl. 7. i 9. Direktive EZ 2004/48.

S obzirom da član 403. Zakona o parničnom postupku („Sl. glasnik RS“, 72/11) dozvoljava da posebni zakoni propišu odredbe o dozvoljenosti izjavljivanja revizije, uvedena je revizija kao vanredni pravni lek dozvoljena protiv pravnosnažnih presuda donetih u drugom stepenu u sporovima koji se odnose na zaštitu i upotrebu industrijskog dizajna ili prava iz prijave. Predloženim rešenjem zaokružuje se sistem građanskopravne zaštite ovih prava.

3. Kakve troškove će primena zakona stvoriti građanima i privredi (naročito malim i srednjim preduzećima)

Primena predloženog zakona ne stvara dodatne troškove građanima i privredi, budući da ne predviđa uvođenje novih procedura.

Primera radi, dajemo podatke o važećim administrativnim taksama koje se prema važećem Zakonu o republičkim administrativnim taksama naplaćuju u postupku za priznanje industrijskog dizajna.

Tarifni broj 107.

Za prijavu za priznanje prava na dizajn, i to:

1) ako prijava sadrži jedan dizajn 5.050

2) ako prijava sadrži dva ili više dizajna, za drugi i svaki sledeći dizajn 3.790

Za zahtev za međunarodno registrovanje žiga, dizajna, odnosno imena porekla 6.300

NAPOMENA: Ako je podnosilac prijave za priznanje patenta, odnosno malog patenta, odnosno topografije integrisanog kola, odnosno prava na dizajn, fizičko lice, taksa iz ovog tarifnog broja plaća se u iznosu umanjenom za 50% od odgovarajuće takse propisane ovim tarifnim brojem.

Tarifni broj 108.

Za zahtev za razdvajanje višestruke prijave dizajna na više pojedinačnih, odnosno višestrukih prijava dizajna, za svaku pojedinačnu, odnosno višestruku prijavu 1.890

Za izdvojenu pojedinačnu, odnosno višestruku prijavu dizajna, odnosno izdvojene pojedinačne, odnosno višestruke prijave dizajna, za svaku prijavu 1.890

NAPOMENA: Ako je podnosilac prijave za priznanje prava na dizajn fizičko lice, taksa iz ovog tarifnog broja plaća se u iznosu umanjenom za 50% od odgovarajuće takse propisane ovim tarifnim brojem.

Tarifni broj 109.

Za rezultat ispitivanja podnosilaca prijave za priznanje patenta, zahteva za proširenje dejstva evropske prijave patenta i evropskog patenta, malog patenta, topografije, žiga, kolektivnog žiga, žiga garancije, prava na dizajn, međunarodne prijave patenta, međunarodne prijave žiga, prijave za deponovanje i evidenciju predmeta srodnih prava, prijave za registrovanje imena porekla odnosno geografske oznake, prijave za priznanje statusa ovlašćenog korisnika imena porekla, odnosno prijave za priznanje statusa ovlašćenog korisnika geografske oznake, provizornog odbijanja međunarodne registracije žiga 630.

NAPOMENA: Ako je podnosilac prijave za priznanje patenta, odnosno malog patenta, odnosno topografije integrisanog kola, odnosno prava na dizajn, fizičko lice, taksa iz ovog tarifnog broja plaća se u iznosu umanjenom za 50%.

Tarifni broj 115.

Za održavanje važenja dizajna za period od pet godina, i to za:

1) prvi dizajn 12.620

2) drugi i svaki sledeći dizajn iz serije 8.830

Za održavanje važenja dizajna za period od šeste do dvadesetpete godine plaća se godišnja taksa, i to za:

1) prvi dizajn 7.570

2) drugi i svaki sledeći dizajn 5.050.

NAPOMENA: Taksa za održavanje prava iz ovog tarifnog broja uplaćuje se do početka godine za koju se uplaćuje taksa, a najranije šest meseci pre isteka vremena do koga je uplaćena taksa za prethodni period.

Taksa koja se ne uplati do početka godine iz stava 1. ove napomene, može se uplatiti u roku od šest meseci od početka godine za koju se uplaćuje taksa, a plaća se u iznosu uvećanom za 50% od takse propisane ovim tarifnim brojem.Ako je podnosilac prijave za priznanje prava na dizajn fizičko lice, taksa iz ovog tarifnog broja plaća se u iznosu umanjenom za 50%.

Takođe dajemo i pregled statističkih podataka o prijavljenim i registrovanim industrijskim dizajnima.

Struktura prijava industrijskih dizajna u periodu od 2003. do 2012. godine

Godina Haški aranžman Nacionalne prijave Ukupno Strane Domaće 2003 712 36 152 900 2004 455 39 126 620 2005 418 24 92 571 2006 475 28 147 608 2007 431 16 148 595 2008 322 37 116 475 2009 197 17 118 332 2010 258 23 81 362 2011 280 24 78 382 2012 343 22 66 431

Struktura registrovanih industrijskih dizajna u periodu od 2003. do 2012. godine

Godina Haški aranžman Nacionalne registracije Ukupno Strane Domaće 2003 712 13 71 796 2004 455 13 103 571 2005 418 16 24 458 2006 475 28 147 560 2007 405 28 59 492 2008 318 17 45 380 2009 180 28 59 267 2010 225 23 92 340 2011 255 19 60 334 2012 319 19 49 387

Da li su pozitivne posledice donošenja zakona takve da opravdavaju troškove koje će on stvoriti

Predložena zakonska rešenja će imati pozitivan uticaj kako na sve subjekte (fizička i pravna lica) koji imaju interesa za zaštitu industrijskog dizajna, tako i na sve organe zadužene za sprovođenje prava.

Predložene izmene i dopune važećeg Zakona o pravnoj zaštiti industrijskog dizajna prvenstveno imaju za cilj dodatno usklađivanje sa relevantnim propisima Evropske unije, i to sa Direktivom 2004/48, Direktivom 98/71/EZ, kao i sa rešenjima sadržanim u TRIPS sporazumu. Takođe, predloženim izmenama i dopunama vrši se dodatno preciziranje terminološke prirode koje ima za cilj da se omogući preciznije tumačenje i efikasnija primena Zakona o pravnoj zaštiti industrijskog dizajna. Izmene u delu kojim se uređuje građansko-pravna zaštita stvaraju preduslove za efikasniju i delotvorniju građansko-pravnu zaštitu industrijskog dizajna, odnosno prava iz prijave. Izmene ovih odredaba doprineće efikasnijem postupanju sudova u čijoj nadležnosti je vođenje postupaka za građansko-pravnu zaštitu industrijskog dizajna i delotvornijoj pravnoj zaštiti nosilaca prava.

Primena ovog zakona ne stvara dodatne troškove građanima i privredi.

5. Da li se zakonom podržava stvaranje novih privrednih subjekata na tržištu i tržišna konkurencija

Predloženi zakon ne uređuje oblast osnivanja privrednih subjekata. Međutim, budući da su sva predložena rešenja u funkciji jačanja pravne sigurnosti nosilaca prava, kako u fazi ustanovljenja, tj. registrovanja industrijskog dizajna kod nadležnog organa, tako i u postupku građanskopravne zaštite za slučaj povrede prava, to su ova rešenja u isto vreme u funkciji podsticanja poštene tržišne konkurencije. U tom smislu, u povoljnim tržišnim i ekonomskim uslovima uopšte, ovaj zakon bi, iako na indirektan način, u velikoj meri doprineo stvaranju novih privrednih subjekata.

6. Da li su zainteresovane strane imale mogućnost da iznesu primedbe

Izmene i dopune Zakona o pravnoj zaštiti industrijskog dizajna su prevashodno terminološke prirode i ne menjaju suštinu postojećih odredaba. Takođe, pojedine izmene (izmene u delu kojim se uređuje zastupanje stranih lica), kao i izmene u delu kojim se uređuje građansko-pravna zaštita rezultat su uočenih nesaglasnosti sa opštim propisima i to Zakonom o opštem upravnom postupku, kao i sa procesnim zakonima (Zakonom o izvršenju i obezbeđenju). U tom smislu, a u skladu sa Poslovnikom o radu Vlade ne postoji obaveza sprovođenja javne rasprave, ali je tekst radne verzije Nacrta zakona o izmenama i dopunama Zakona o pravnoj zaštiti industrijskog dizajna 28. februara 2013. godine postavljen na sajt Zavoda za intelektualnu svojinu, što je bila prilika da sve zainteresovane strane iznesu svoje primedbe ili sugestije.

U toku pripreme ovog zakona, predlagač se rukovodio i neformalnim primedbama koje su tokom dosadašnje primene Zakona o pravnoj zaštiti industrijskog dizajna iznosila zainteresovana lica. Naime, u redovnim komunikacijama sa strankama (podnosiocima prijava industrijskog dizajna, nosiocima prava i njihovim zastupnicima) u toku rada po prijavama za priznanje industrijskog dizajna, Zavod za intelektualnu svojinu je uočio određene terminološke nejasnoće i nedorečenosti koje se ovim izmenama i dopunama zakona otklanjaju. Reč je izmenama u delu kojim se definišu sadržina opisa i prikaza industrijskog dizajna.

U tom smislu, zaključeno je da su, kada je reč o opisu industrijskog dizajna, zahtevi koji je postavljaju pred podnosioce prijava za priznanje industrijskog dizajna prestrogi i da ne odgovaraju značaju i funkciji opisa industrijskog dizajna. Naime, prikaz industrijskog dizajna je osnovni element prijave, odnosno element na kome se bazira obim prava koje se stiče priznanjem industrijskog dizajna. Funkcija opisa industrijskog dizajna jeste da objasni koji su to elementi novosti i individualnog karaktera industrijskog dizajna koji ga čine podobnim za zaštitu, zbog čega se pokazalo kao potrebno da se sadržina opisa pojednostavi. Ukazujemo da je bilo i razmatranja da se opis industrijskog dizajna izostavi kao obavezni i propiše kao fakultativni element element prijave, kao što je praksa pojedinih država, ali se ostalo na stanovištu da je celishodno zadržati opis industrijskog dizajna kao obavezni element prijave, ali u znatno pojednostavljenoj formi. Kako Zavod za intelektualnu svojiinu po službenoj dužnosti ispituje novost i individualni karakter industrijskog dizajna, onda opis industrijskog dizajna ispitivačima omogućava da znatno lakše i sa većim stepenom preciznosti ispituju navedene uslove. Takođe, u praksi se pokazalo da je opis industrijskog dizajna često od presudne važnosti za lakše razumevanje novosti i individualnog karaktera u sudskim postupcima koji se vode u slučaju povrede prava, naročito za veštake koji u tim postupcima daju svoje stručno mišljenje.

Rukovodeći se neformalnim primedbama i sugestijama dobijenim od pravosudnih organa u pogledu odredaba kojima se uređuje građanskopravna zaštita, Zavod za intelektualnu svojinu je u prethodnom periodu održao čitav niz predavanja i obuka namenjenih organima za sprovođenje prava u oblasti intelektualne svojine, kojom prilikom su se vodile i diskusije u vezi sa mogućnostima unapređenja sistema građanskopravne zaštite industrijskog dizajna. U tom smislu su uočene terminološke neusaglašenosti sa Zakonom o izvršenju i obezbeđenju, kao i pravna praznina u domenu uređenja privremenih mera. Naime, važećim Zakonom je izričito propisano da se mera obezbeđenja dokaza pod određenim uslovima može izreći i bez saslušanja protivne stranke, koja mogućnost nije propisana u slučaju izricanja privremene mere. Pored toga, uočeno je da član 68. važećeg Zakona ne sadrži odredbu o posledicama u slučaju nepodnošenja tužbe zbog povrede prava. Svi propusti su otklonjeni predloženim dopunama važećeg Zakona, pa tako i propisivanje roka od 10 dana u kome sud može da odredi privremenu meru bez prethodnog saslušanja protivne stranke. Na taj način se stvaraju uslovi za efikasno postupanje sudova u situacijama kada postoji opasnost od nastanka nenadoknadive štete na strani nosioca prava.

Imajući u vidu da su predložene izmene rezultat izvršene analize usklađenosti važećeg Zakona sa relevantnim propisima Evropske unije, predlagač je ove izmene izvršio u tesnoj saradnji i uz konsultacije sa Evropskom komisijom.

7. Koje će se mere tokom primene zakona preduzeti da bi se ostvarilo ono što se donošenjem zakona namerava

Primena izmenjenih i dopunjenih odredbi važećeg Zakona podrazumeva odgovarajuće izmene i dopune podzakonskih akata.

Zavod za intelektualnu svojinu će preko svog Centra za edukaciju i informisanje i ubuduće, kao i do sada, sprovoditi sve aktivnosti edukativnog tipa u cilju promovisanja pravilne primene zakona i pružati usluge dijagnostike intelektualne svojine. U cilju potpune i efikasne primene zakona, neophodno je da svi organi zaduženi za njegovu primenu dosledno i pravilno tumače i primenjuju odredbe iz ovog zakona.

Dijagnostika je procena svih faktora intelektualne svojine bilo kog privrednog subjekta, stavljanjem intelektualne svojine u odgovarajući kontekst i uzimajući u obzir sve relevantne parametre. Dizajnirana je, pre svega, za sva tehnološka i proizvodna privredna društva koja žele da procene svoju snagu u oblasti intelektualne svojine i da je koriste za svoj razvoj. Koristeći takvu uslugu dijagnostike intelektualne svojine, privredni subjekat stiče jasan uvid u snagu i slabosti u vezi sa intelektualnom svojinom, pa utvrđeni potencijal intelektualne svojine stavlja u kontekst poslovanja i razmatra iz strateške perspektive. Usluga Dijagnostike intelektualne svojine je potpuno besplatna za sve privredne subjekte u Srbiji.

IZJAVA O USKLAĐENOSTI PROPISA SA PROPISIMA EVROPSKE UNIJE

1. Ovlašćeni predlagač – Vlada

Obrađivač – Ministarstvo prosvete, nauke i tehnološkog razvoja

2. Naziv nacrta zakona, drugog propisa ili opšteg akta

Predlog zakona o izmenama i dopunama Zakona o pravnoj zaštiti industrijskog dizajna

Draft Law on Amendments and Supplements of the Law on the Legal Protection of Industrial Designs

3. Usklađenost propisa sa odredbama Sporazuma o stabilizaciji i pridruživanju između Evropskih zajednica i njihovih država članica, sa jedne strane, i Republike Srbije sa druge strane („Službeni glasnik RS”, broj 83/08) (u daljem tekstu: Sporazum) i odredbama Prelaznog sporazuma o trgovini i trgovinskim pitanjima između Evropske zajednice, sa jedne strane, i Republike Srbije, sa druge strane („Službeni glasnik RS”, broj 83/08) (u daljem tekstu: Prelazni sporazum)

a) Odredba Sporazuma i Prelaznog sporazuma koja se odnose na normativnu saržinu propisa

– Naslov VI, član 75. Sporazuma o stabilizaciji i pridruživanju (Intelektualna, industrijska i komercijalna svojina)

– Naslov III, član 40. Prelaznog sporazuma (Intelektualna, industrijska i komercijalna svojina)

b) Prelazni rok za usklađivanje zakonodavstva prema odredbama Sporazuma i Prelaznog sporazuma

Prema članu 75. stav 3. Sporazuma o stabilizaciji i pridruživanju, prelazni rok za usklađivanje zakonodavstva sa odredbama Sporazuma i Prelaznog sporazuma je najkasnije 5 godina od stupanja na snagu Prelaznog sporazuma.

v) Ocena ispunjenosti obaveze koje proizlaze iz navedene odredbe Sporazuma i Prelaznog sporazuma

Predloženim propisom u potpunosti se ispunjavaju zahtevi koji proizilaze iz odredbe člana 75. Sporazuma o stabilizaciji i pridruživanju i člana 40. Prelaznog sporazuma.

4. Usklađenost propisa sa pravom Evropske unije

a) navođenje primarnih izvora prava EU i usklađenost sa njima

b) navođenje sekundarnih izvora prava EU i usklađenost sa njima

32008L0095 Direktiva 98/71/EZ Evropskog parlamenta i Saveta od 13. oktobra 1998. o pravnoj zaštiti dizajnaDirective 98/71/EC of the European Parliament and of the Council of 13 October 1998 on the legal protection of designs Delimično usklađen 32004L0048 Direktiva 2004/48/EZ Evropskog parlamenta i saveta od 29. aprila 2004. o sprovođenju prava intelektualne svojineDirective 2004/48/EC of the European Parliament and of the Council of 29 April 2004 on the enforcement of intellectual property rights Delimično usklađen

v) navođenje ostalih izvora prava EU i usklađenst sa njima

Predlog zakona o izmenama i dopunama Zakona o pravnoj zaštiti industrijskog dizajna u potpunosti je usklađen sa sledećim međunarodnim sporazumima:

– Haškim sporazumom o međunarodnom prijavljivanju industrijskih uzoraka i modela (Haški dokument) i dopunskim aktom iz Stokholma („Službeni list SRJ – Međunarodni ugovori”, br. 3/93 od 18.06.1993. godine);

– Ženevskim aktom Haškog sporazuma o međunarodnoj registraciji industrijskog dizajna usvojenim na diplomatskoj konferenciji od 2. 07.1999. godine („Službeni glasnik RS – Međunarodni ugovori”, br. 42/09 od 2.06.2009. godine);

– Lokarnskim aranžmanom o ustanovljenju međunarodne klasifikacije za industrijske uzorke i modele („Službeni list SFRJ – Međunarodni ugovori”, br. 51/74 od 18.10.1974. godine).

g) razlozi za delimičnu usklađenost odnosno neusklađenost

Odredba člana 6. stav 1. Direktive 98/71/EZ odnosi se na specijalizovane krugove unutar EU, dok se predložena izmena člana 7. stav 2. odnosi na specijalizovane krugove u Republici Srbiji. Takođe, odredba člana 11. stav 1. tačka d) Direktive 98/71/EZ definiše pravilo prioriteta registracije i prijave Komunitarnog dizajna. Imajući navedeno u vidu, potpun prenos ovih odredaba Direktive nije moguć pre pristupanja Srbije EU.

Predlog zakona o izmenama i dopunama Zakona o pravnoj zaštiti industrijskog dizajna je ocenjen kao delimično usklađen sa Direktivom 2004/48/EZ Evropskog parlamenta i Saveta od 29. aprila 2004. Naime, član 64. Predloga zakona delimično je usklađen sa članom 4. navedene Direktive, jer nije propisana mogućnost pokretanja postupka zbog povrede prava po predlogu profesionalnih udruženja osnovanih radi zaštite prava intelektualne svojine. Ovo iz razloga što ovakva udruženja ne postoje u našem pravnom sistemu. Stoga pun prenos Direktive 2004/48/EZ Evropskog parlamenta i Saveta od 29. aprila 2004. o sprovođenju prava intelektualne svojine zavisi od usklađenosti i drugih zakona koji tretiraju materiju prava intelektualne svojine sa ovom Direktivom.

d) rok u kojem je predviđeno postizanje potpune usklađenosti nacrta zakona, drugog propisa i opšteg akta s acquis communautaire-om

Usklađivanje je proces koji će trajati tokom primene Sporazuma o stabilizaciji i pridruživanju, a potpuna usklađenost će biti postignuta u roku koji je Sporazumom definisan, tj. 5 godina od dana stupanja na snagu Prelaznog sporazuma.

4. Ukoliko ne postoje odgovarajući propisi Evropske unije sa kojima je potrebno obezbediti usklađenost konstatovati tu činjenicu.

5. Da li su gore navedeni izvori prava EU prevedeni na srpski jezik?

Napred navedeni izvori prava EU prevedeni su na srpski jezik.

6. Da li je nacrt propisa preveden na neki službeni jezik EU?

Predlog zakona o izmenama i dopunama Zakona o pravnoj zaštiti industrijskog dizajna je preveden na engleski jezik.

7. Učešće konsultanata u izradi nacrta zakona, drugog propisa i opšteg akta i njihovo mišljenje o usklađenosti

U izradi Predloga zakona o izmenama i dopunama Zakona o pravnoj zaštiti industrijskog dizajna nisu učestvovali konsultanti, ali su uzeti u obzir komentari i sugestije dobijeni od Evropske komisije u vezi sa važećim tekstom Zakona o pravnoj zaštiti industrijskog dizajna. Takođe, radna verzija Predloga zakona je poslata na mišljenje Evropskoj komisiji. Pored toga, u delu zakona kojim se menjaju i dopunjuju odredbe koje se odnose na građanskopravnu zaštitu uzeto u obzir pravno mišljenje eksperata Max Planck instituta za intelektualnu svojinu i pravo konkurencije, iz Minhena. 1. Naziv propisa EU:Directive 2004/48/EC of the European Parliament and of the Council of 29 April 2004 on the enforcement of intellectual property rightsOJ L 157, 30.4.2004, p. 45–86 (ES, DA, DE, EL, EN, FR, IT, NL, PT, FI, SV)Direktiva 2004/48/EZ Evropskog parlamenta i saveta od 29. aprila 2004. o sprovođenju prava intelektualne svojine 2. „CELEX“ Number32004L0048 3. Ovlašćeni predlagač propisa – Vlada Obrađivač -Ministarstvo prosvete, nauke i tehnološkog razvoja – Zavod za intelektualnu svojinu 4. datum izrade tabele25.02.2013. 5. Naziv (važećeg, nacrta, predloga) propisa čije odredbe su predmet analize usklađenosti sa propisom EUPredlog zakona o izmenama i dopunama Zakona o pravnoj zaštiti industrijskog dizajnaDraft Law on Amendments of the Law on the Legal Protection of Industrial Designs (“Official Gazette of RS”, No 104/2009) 6. Brojčane oznake (šifre) planiranih propisa iz baze NPI2013-168 7. Harmonization of the act with the EU legislation

a) |a1) |b) |b1) |v) |g) |d) |đ) | |Odredba propisa EU (član, stav, podstav, tačka, aneks) |Sadržina odredbe |Odredbe propisa

(član, stav, tačka) |Sadržina odredbe |Usklađenost odredbe propisa sa odredbom propisa EU (potpuno usklađeno, delimično usklađeno, neusklađeno, neprenosivo) |Razlozi za delimičnu usklađenost, neusklađenost ili neprenosivost |Predviđeni datum za postizanje potpune usklađenosti |Napomena o usklađenosti propisa sa propisima EU | |1. |This Directive concerns the measures, procedures and remedies

necessary to ensure the enforcement of intellectual property

rights. For the purposes of this Directive, the term ‘intellectual property rights’ includes industrial property rights. | | |Neprenosivo | | | | |2. |1. Without prejudice to the means which are or may be provided

for in Community or national legislation, in so far as those

means may be more favourable for rightholders, the measures,

procedures and remedies provided for by this Directive shall

apply, in accordance with Article 3, to any infringement of intellectual

property rights as provided for by Community law and/or

by the national law of the Member State concerned.

2. This Directive shall be without prejudice to the specific provisions

on the enforcement of rights and on exceptions contained

in Community legislation concerning copyright and rights related

to copyright, notably those found in Directive 91/250/EEC and,

in particular, Article 7 thereof or in Directive 2001/29/EC and, in

particular, Articles 2 to 6 and Article 8 thereof.

3. This Directive shall not affect:

(a) the Community provisions governing the substantive

law on intellectual property, Directive 95/46/EC,

Directive 1999/93/EC or Directive 2000/31/EC, in general,

and Articles 12 to 15 of Directive 2000/31/EC in particular;

(b) Member States’ international obligations and notably the

TRIPS Agreement, including those relating to criminal procedures

and penalties;

(c) any national provisions in Member States relating to criminal

procedures or penalties in respect of infringement of intellectual property rights. | | |Neprenosivo | | | | |3. |Member States shall provide for the measures, procedures

and remedies necessary to ensure the enforcement of the intellectual

property rights covered by this Directive. Those measures,

procedures and remedies shall be fair and equitable and shall not

be unnecessarily complicated or costly, or entail unreasonable

time-limits or unwarranted delays.

Those measures, procedures and remedies shall also be

effective, proportionate and dissuasive and shall be applied in

such a manner as to avoid the creation of barriers to legitimate trade and to provide for safeguards against their abuse. | | |Neprenosivo | | | | |4 |Member States shall recognise as persons entitled to seek application

of the measures, procedures and remedies referred to in

this chapter:

(a) the holders of intellectual property rights, in accordance with

the provisions of the applicable law;

(b) all other persons authorised to use those rights, in particular

licensees, in so far as permitted by and in accordance with the

provisions of the applicable law;

(c) intellectual property collective rights-management bodies

which are regularly recognised as having a right to represent

holders of intellectual property rights, in so far as permitted

by and in accordance with the provisions of the applicable

law;

(d) professional defence bodies which are regularly recognised as

having a right to represent holders of intellectual property

rights, in so far as permitted by and in accordance with the provisions of the applicable law. |Čl. 64.1

Čl. 64.2. |Tužbu zbog povrede prava na industrijski dizajn iz člana 62. ovog zakona mogu da podnesu podnosilac prijave, nosilac prava na industrijski dizajn i sticalac isključive licence.

STICALAC LICENCE MOŽE PODNETI TUŽBU ZBOG POVREDE PRAVA UKOLIKO DRUGAČIJE NIJE PROPISANO UGOVOROM O LICENCI.

|Delimično usklađeno |Drugačija formulacija.

Opšta odredba je čl. 257. st. 1. Zakona o izvršenju i obezbeđenju kojim je propisano da se postupak pokreće po predlogu stranke i predlogom drugih lica,organa, kada je to zakonom određeno.

Nije propisana mogućnost pokretanja postupka po predlogu profesinoalnih udruženja osnovanih radi zaštite prava intelektualne svojine. Ovakva udruženja kod nas ne postoje. |5 godina od datuma stupanja na snagu Sporazuma o stabilizaciji i pridruživanju

| | |5. |For the purposes of applying the measures, procedures and remedies

provided for in this Directive,

(a) for the author of a literary or artistic work, in the absence of

proof to the contrary, to be regarded as such, and consequently

to be entitled to institute infringement proceedings,

it shall be sufficient for his/her name to appear on the work

in the usual manner;

(b) the provision under (a) shall apply mutatis mutandis to the

holders of rights related to copyright with regard to their protected

subject matter. | | |Neprenosivo |Ova odredba se odnosi na autorsko i srodna prava | | | |6. |Member States shall ensure that, on application by a party

which has presented reasonably available evidence sufficient to

support its claims, and has, in substantiating those claims, specified

evidence which lies in the control of the opposing party, the

competent judicial authorities may order that such evidence be

presented by the opposing party, subject to the protection of confidential

information. For the purposes of this paragraph, Member

States may provide that a reasonable sample of a substantial

number of copies of a work or any other protected object be considered

by the competent judicial authorities to constitute reasonable

evidence. Under the same conditions, in the case of an infringement

committed on a commercial scale Member States shall take such

measures as are necessary to enable the competent judicial

authorities to order, where appropriate, on application by a party,

the communication of banking, financial or commercial documents

under the control of the opposing party, subject to the protection of confidential information. | | |Potpuno usklađeno |Uređeno zakonom o parničnom postupku | | | |7.1. |Member States shall ensure that, even before the commencement

of proceedings on the merits of the case, the competent

judicial authorities may, on application by a party who has presented reasonably available evidence to support his/her claims

that his/her intellectual property right has been infringed or is

about to be infringed, order prompt and effective provisional

measures to preserve relevant evidence in respect of the alleged

infringement, subject to the protection of confidential information.

Such measures may include the detailed description, with or

without the taking of samples, or the physical seizure of the

infringing goods, and, in appropriate cases, the materials and

implements used in the production and/or distribution of these

goods and the documents relating thereto. Those measures shall

be taken, if necessary without the other party having been heard,

in particular where any delay is likely to cause irreparable harm

to the rightholder or where there is a demonstrable risk of evidence

being destroyed. Where measures to preserve evidence are adopted without the

other party having been heard, the parties affected shall be given

notice, without delay after the execution of the measures at the

latest. A review, including a right to be heard, shall take place

upon request of the parties affected with a view to deciding, within

a reasonable period after the notification of the measures, whether the measures shall be modified, revoked or confirmed. |Čl. 67.1.

Čl. 67.2

Čl. 67.3

Čl. 67.4

Čl. 68.1

Čl. 68.2

Čl. 68.3

|Na zahtev lica koje učini verovatnim da je njegov zaštićeni industrijski dizajn ili pravo iz prijave povređeno, odnosno da može doći do povrede tog prava, ili da postoji opasnost od nastanka neotklonjive štete, kao i da postoji opravdana sumnja da će dokazi o tome biti uništeni ili da će ih kasnije biti nemoguće pribaviti, sud može pristupiti obezbeđenju dokaza bez prethodnog obaveštavanja ili saslušanja lica od koga se dokazi prikupljaju. NA PREDLOG LICA KOJE UČINI VEROVATNIM DA JE NJEGOVO PRAVO POVREĐENO, ILI DA ĆE BITI POVREĐENO, SUD MOŽE ODREDITI OBEZBEĐENJE DOKAZA.

SUD MOŽE ODREDITI OBEZBEĐENJE DOKAZA I BEZ PRETHODNOG OBAVEŠTAVANJA ILI SASLUŠANJA LICA OD KOGA SE DOKAZI PRIKUPLJAJU, AKO POSTOJI OPASNOST OD NASTANKA NENADOKNADIVE ŠTETE NA STRANI NOSIOCA PRAVA, ILI AKO PREDLAGAČ UČINI VEROVATNIM DA ĆE DOKAZI BITI UNIŠTENI ILI DA ĆE IH KASNIJE BITI NEMOGUĆE PRIBAVITI.

Obezbeđenjem dokaza u smislu stava 1. ovog člana smatra se pregled prostorija, vozila, knjiga, dokumenata, kao i zaplena predmeta, ispitivanje svedoka i veštaka.

Licu od koga se dokazi prikupljaju, sudsko rešenje o određivanju obezbeđenja dokaza uručuje se u trenutku prikupljanja dokaza, a odsutnom licu, čim to postane moguće.

Privremene mere iz člana 66. ovog zakona i obezbeđenje dokaza iz člana 67. ovog zakona mogu se tražiti i pre podnošenja tužbe zbog povrede zaštićenog industrijskog dizajna, odnosno povrede prava iz prijave PRAVA, pod uslovom da se tužba podnese u roku od 30 dana od dana donošenja rešenja o određivanju privremene mere, odnosno rešenja o određivanju obezbeđenja dokaza.

Žalba protiv rešenja kojim je sud odredio privremenu meru iz člana 66. ovog zakona ne odlaže izvršenje rešenja. U SLUČAJU KADA TUŽBA NIJE PODNETA U ROKU IZ STAVA 1. OVOG ČLANA, SUD ĆE NA PREDLOG LICA PROTIV KOGA JE ODREĐENA PRIVREMENA MERA, ODNOSNO OBEZBEĐENJE DOKAZA, UKINUTI REŠENJE KOJIM JE ODREĐENA PRIVREMENA MERA, ODNOSNO OBEZBEĐENJE DOKAZA, OBUSTAVITI POSTUPAK I UKINUTI SPROVEDENE RADNJE.

U SLUČAJU IZ STAVA 2. OVOG ČLANA, LICE PROTIV KOGA JE ODREĐENA PRIVREMENA MERA, ODNOSNO OBEZBEĐENJE DOKAZA, IMA PRAVO NA NAKNADU ŠTETE KOJA MU JE NANESENA PRIVREMENOM MEROM ODNOSNO OBEZBEĐENJEM DOKAZA.

|Potpuno usklađeno | | | | |Čl.7.2. |Member States shall ensure that the measures to preserve

evidence may be subject to the lodging by the applicant of

adequate security or an equivalent assurance intended to ensure

compensation for any prejudice suffered by the defendant as provided

for in paragraph 4. | Čl. 69. |Na zahtev lica protiv koga je pokrenut postupak zbog povrede zaštićenog industrijskog dizajna PRAVA ili postupak za izricanje ODREĐIVANJE privremene mere, ODNOSNO ZA OBEZBEĐENJE DOKAZA, sud može da odredi polaganje odgovarajućeg novčanog iznosa kao sredstva obezbeđenja u slučaju neosnovanosti zahteva, na teret podnosioca zahteva.

|Potpuno usklađeno | | | | |Čl.7.3. |Member States shall ensure that the measures to preserve

evidence are revoked or otherwise cease to have effect, upon

request of the defendant, without prejudice to the damages which

may be claimed, if the applicant does not institute, within a reasonable

period, proceedings leading to a decision on the merits of

the case before the competent judicial authority, the period to be

determined by the judicial authority ordering the measures where

the law of a Member State so permits or, in the absence of such

determination, within a period not exceeding 20 working days or

31 calendar days, whichever is the longer. |

Čl. 68.1

Čl. 68.2.

|Privremene mere iz člana 66. ovog zakona i obezbeđenje dokaza iz člana 67. ovog zakona mogu se tražiti i pre podnošenja tužbe zbog povrede zaštićenog industrijskog dizajna, odnosno povrede prava iz prijave PRAVA, pod uslovom da se tužba podnese u roku od 30 dana od dana donošenja rešenja o određivanju privremene mere, odnosno rešenja o određivanju obezbeđenja dokaza.

Žalba protiv rešenja kojim je sud odredio privremenu meru iz člana 66. ovog zakona ne odlaže izvršenje rešenja. U SLUČAJU KADA TUŽBA NIJE PODNETA U ROKU IZ STAVA 1. OVOG ČLANA, SUD ĆE NA PREDLOG LICA PROTIV KOGA JE ODREĐENA PRIVREMENA MERA, ODNOSNO OBEZBEĐENJE DOKAZA, UKINUTI REŠENJE KOJIM JE ODREĐENA PRIVREMENA MERA, ODNOSNO OBEZBEĐENJE DOKAZA, OBUSTAVITI POSTUPAK I UKINUTI SPROVEDENE RADNJE.

|Potpuno usklađeno | | | | |Čl.7.4. |Where the measures to preserve evidence are revoked, or

where they lapse due to any act or omission by the applicant, or

where it is subsequently found that there has been no infringement

or threat of infringement of an intellectual property right,

the judicial authorities shall have the authority to order the applicant,

upon request of the defendant, to provide the defendant

appropriate compensation for any injury caused by those

measures. |

Čl. 68.3

|U SLUČAJU IZ STAVA 2. OVOG ČLANA, LICE PROTIV KOGA JE ODREĐENA PRIVREMENA MERA, ODNOSNO OBEZBEĐENJE DOKAZA, IMA PRAVO NA NAKNADU ŠTETE KOJA MU JE NANESENA PRIVREMENOM MEROM ODNOSNO OBEZBEĐENJEM DOKAZA.

|Potpuno usklađeno | | | | |Čl.7.5. |Member States may take measures to protect witnesses’

identity. | | |Neprenosivo | | | | |Čl.8. |Member States shall ensure that, in the context of proceedings

concerning an infringement of an intellectual property right

and in response to a justified and proportionate request of the

claimant, the competent judicial authorities may order that information

on the origin and distribution networks of the goods or

services which infringe an intellectual property right be provided

by the infringer and/or any other person who:

(a) was found in possession of the infringing goods on a commercial

scale;

(b) was found to be using the infringing services on a commercial

scale;

(c) was found to be providing on a commercial scale services

used in infringing activities;

or

(d) was indicated by the person referred to in point (a), (b) or (c)

as being involved in the production, manufacture or distribution

of the goods or the provision of the services.

.The information referred to in paragraph 1 shall, as appropriate,

comprise:

(a) the names and addresses of the producers, manufacturers,

distributors, suppliers and other previous holders of the

goods or services, as well as the intended wholesalers and

retailers;

(b) information on the quantities produced, manufactured, delivered,

received or ordered, as well as the price obtained for the

goods or services in question.

.Paragraphs 1 and 2 shall apply without prejudice to other

statutory provisions which:

(a) grant the rightholder rights to receive fuller information;

(b) govern the use in civil or criminal proceedings of the information

communicated pursuant to this Article; (c) govern responsibility for misuse of the right of information;

or

(d) afford an opportunity for refusing to provide information

which would force the person referred to in paragraph 1 to

admit to his/her own participation or that of his/her close

relatives in an infringement of an intellectual property right;

or

(e) govern the protection of confidentiality of information

sources or the processing of personal data. |

Čl. 70.1

Čl. 70.2

Čl. 70.3

Čl.70.4

|Sud može da naredi licu koje je izvršilo povredu zaštićenog industrijskog dizajna ili prava iz prijave PRAVA da pruži informaciju INFORMACIJE o trećim licima koja su učestvovala u povredi zaštićenog industrijskog dizajna ili prava iz prijave i o njihovim distributivnim kanalima.

DOSTAVLJANJE INFORMACIJA IZ STAVA 1. OVOG ČLANA SUD MOŽE NALOŽITI I DRUGOM LICU:

KOD KOGA JE PRONAĐENA ROBA KOJA SE NALAZI U PROMETU, A KOJOM SE POVREĐUJE PRAVO;

KOJE PRUŽA USLUGE U PROMETU, A KOJIMA SE POVREĐUJE PRAVO;

ZA KOJE JE UTVRĐENO DA NA KOMERCIJALNOJ OSNOVI PRUŽA USLUGE KOJE SE KORISTE U AKTIVNOSTIMA KOJIMA SE POVREĐUJE PRAVO;

KOJE JE OD STRANE LICA IZ TAČ. 1), 2) ILI 3) OVOG STAVA NAVEDENO KAO LICE UKLJUČENO U PROIZVODNJU ILI DISTRIBUCIJU ROBA ILI PRUŽANJE USLUGA KOJIMA SE POVREĐUJE PRAVO.

POD INFORMACIJAMA IZ STAVA 1. OVOG ČLANA SMATRAJU SE NAROČITO:

PODACI O PROIZVOĐAČIMA, DISTRIBUTERIMA, DOBAVLJAČIMA I DRUGIM LICIMA KOJA SU PRETHODNO BILA UKLJUČENA U PROIZVODNJU ILI DISTRIBUCIJU ROBE ILI PRUŽANJE USLUGA, KAO I O PRODAVCIMA KOJIMA JE ROBA NAMENJENA;

PODACI O KOLIČINAMA PROIZVEDENE, ISPORUČENE ILI NARUČENE ROBE ILI USLUGA, KAO I CENAMA OSTVARENIM ZA TAKVU ROBU ILI USLUGE.

Lice iz stava 1. ovog člana koje ne izvrši obavezu pružanja informacije odgovara za štetu koja iz toga proizađe.

|

Potpuno usklađeno | | | | |Čl.9.1. |Member States shall ensure that the judicial authorities may,

at the request of the applicant:

(a) issue against the alleged infringer an interlocutory injunction

intended to prevent any imminent infringement of an intellectual

property right, or to forbid, on a provisional basis and

subject, where appropriate, to a recurring penalty payment

where provided for by national law, the continuation of the

alleged infringements of that right, or to make such continuation

subject to the lodging of guarantees intended to ensure

the compensation of the rightholder; an interlocutory injunction

may also be issued, under the same conditions, against

an intermediary whose services are being used by a third

party to infringe an intellectual property right; injunctions

against intermediaries whose services are used by a third

party to infringe a copyright or a related right are covered by

Directive 2001/29/EC;

(b) order the seizure or delivery up of the goods suspected of

infringing an intellectual property right so as to prevent their

entry into or movement within the channels of commerce. |

Čl. 66.1.

Čl. 66.2

Čl. 66.3

Čl. 66.4

Čl. 69.

|Na zahtev PREDLOG lica koje učini verovatnim da je njegov zaštićeni industrijski dizajn ili pravo iz prijave NJEGOVO PRAVO povređeno, ili da će biti povređeno, sud može da odredi privremenu meru oduzimanja ili isključenja iz prometa predmeta kojim se vrši povreda, sredstava za proizvodnju tih predmeta, odnosno meru zabrane nastavljanja započetih radnji kojima se vrši ili bi se mogla izvršiti povreda.

AKO POSTOJI OPASNOST OD NASTANKA NENADOKNADIVE ŠTETE NA STRANI NOSIOCA PRAVA, SUD MOŽE DA ODREDI PRIVREMENU MERU BEZ PRETHODNOG SASLUŠANJA PROTIVNE STRANKE.

U SLUČAJU IZ STAVA 2. OVOG ČLANA SUD ĆE ODLUKU O ODREĐIVANJU PRIVREMENE MERE DA DONESE U ROKU OD 10 DANA OD DANA PODNOŠENJA PREDLOGA.

ŽALBA PROTIV REŠENJA KOJIM JE SUD ODREDIO PRIVREMENU MERU IZ STAVA 1. OVOG ČLANA NE ODLAŽE IZVRŠENJE REŠENJA.

Na zahtev lica protiv koga je pokrenut postupak zbog povrede zaštićenog industrijskog dizajna PRAVA ili postupak za izricanje ODREĐIVANJE privremene mere, ODNOSNO ZA OBEZBEĐENJE DOKAZA, sud može da odredi polaganje odgovarajućeg novčanog iznosa kao sredstva obezbeđenja u slučaju neosnovanosti zahteva, na teret podnosioca zahteva.

|Potpuno usklađeno | | | | |Čl.9.2. |In the case of an infringement committed on a commercial

scale, the Member States shall ensure that, if the injured party

demonstrates circumstances likely to endanger the recovery of

damages, the judicial authorities may order the precautionary seizure

of the movable and immovable property of the alleged

infringer, including the blocking of his/her bank accounts and

other assets. To that end, the competent authorities may order the

communication of bank, financial or commercial documents, or

appropriate access to the relevant information. | | |Potpuno usklađeno |Regulisano Zakonom o izvršenju i obezbeđenju | | | |Čl.9.3. |The judicial authorities shall, in respect of the measures

referred to in paragraphs 1 and 2, have the authority to require

the applicant to provide any reasonably available evidence in

order to satisfy themselves with a sufficient degree of certainty

that the applicant is the rightholder and that the applicant’s right

is being infringed, or that such infringement is imminent. |

| |Potpuno usklađeno |Regulisano Zakonom o parničnom postupku | |Regulisano Zakonom o parničnom postupku | |Čl.9.4. |Member States shall ensure that the provisional measures

referred to in paragraphs 1 and 2 may, in appropriate cases, be

taken without the defendant having been heard, in particular

where any delay would cause irreparable harm to the rightholder.

In that event, the parties shall be so informed without delay after

the execution of the measures at the latest.

A review, including a right to be heard, shall take place upon

request of the defendant with a view to deciding, within a reasonable

time after notification of the measures, whether those measures

shall be modified, revoked or confirmed. |Čl. 66.2

Čl. 67.2.

|AKO POSTOJI OPASNOST OD NASTANKA NENADOKNADIVE ŠTETE NA STRANI NOSIOCA PRAVA, SUD MOŽE DA ODREDI PRIVREMENU MERU BEZ PRETHODNOG SASLUŠANJA PROTIVNE STRANKE.

SUD MOŽE ODREDITI OBEZBEĐENJE DOKAZA I BEZ PRETHODNOG OBAVEŠTAVANJA ILI SASLUŠANJA LICA OD KOGA SE DOKAZI PRIKUPLJAJU, AKO POSTOJI OPASNOST OD NASTANKA NENADOKNADIVE ŠTETE NA STRANI NOSIOCA PRAVA, ILI AKO PREDLAGAČ UČINI VEROVATNIM DA ĆE DOKAZI BITI UNIŠTENI ILI DA ĆE IH KASNIJE BITI NEMOGUĆE PRIBAVITI.

|

Potpuno usklađeno | | | | |Čl.9.5. |Member States shall ensure that the provisional measures

referred to in paragraphs 1 and 2 are revoked or otherwise cease

to have effect, upon request of the defendant, if the applicant does

not institute, within a reasonable period, proceedings leading to a

decision on the merits of the case before the competent judicial

authority, the period to be determined by the judicial authority

ordering the measures where the law of a Member State so permits

or, in the absence of such determination, within a period not

exceeding 20 working days or 31 calendar days, whichever is the

longer. |

Čl. 68.1.

Čl. 68.2 |Privremene mere iz člana 66. ovog zakona i obezbeđenje dokaza iz člana 67. ovog zakona mogu se tražiti i pre podnošenja tužbe zbog povrede zaštićenog industrijskog dizajna, odnosno povrede prava iz prijave PRAVA, pod uslovom da se tužba podnese u roku od 30 dana od dana donošenja rešenja o određivanju privremene mere, odnosno rešenja o određivanju obezbeđenja dokaza.

Žalba protiv rešenja kojim je sud odredio privremenu meru iz člana 66. ovog zakona ne odlaže izvršenje rešenja. U SLUČAJU KADA TUŽBA NIJE PODNETA U ROKU IZ STAVA 1. OVOG ČLANA, SUD ĆE NA PREDLOG LICA PROTIV KOGA JE ODREĐENA PRIVREMENA MERA, ODNOSNO OBEZBEĐENJE DOKAZA, UKINUTI REŠENJE KOJIM JE ODREĐENA PRIVREMENA MERA, ODNOSNO OBEZBEĐENJE DOKAZA, OBUSTAVITI POSTUPAK I UKINUTI SPROVEDENE RADNJE.

|Potpuno usklađeno | | | | |Čl.9.6. |The competent judicial authorities may make the provisional

measures referred to in paragraphs 1 and 2 subject to the

lodging by the applicant of adequate security or an equivalent

assurance intended to ensure compensation for any prejudice suffered

by the defendant as provided for in paragraph 7. | Čl. 69 |Na zahtev lica protiv koga je pokrenut postupak zbog povrede zaštićenog industrijskog dizajna PRAVA ili postupak za izricanje ODREĐIVANJE privremene mere, ODNOSNO ZA OBEZBEĐENJE DOKAZA, sud može da odredi polaganje odgovarajućeg novčanog iznosa kao sredstva obezbeđenja u slučaju neosnovanosti zahteva, na teret podnosioca zahteva.

| | | | | |Čl.9.7. |Where the provisional measures are revoked or where they

lapse due to any act or omission by the applicant, or where it is

subsequently found that there has been no infringement or threat

of infringement of an intellectual property right, the judicial

authorities shall have the authority to order the applicant, upon

request of the defendant, to provide the defendant appropriate

compensation for any injury caused by those measures.

|Čl. 68.2.

Čl. 68.3. |Žalba protiv rešenja kojim je sud odredio privremenu meru iz člana 66. ovog zakona ne odlaže izvršenje rešenja. U SLUČAJU KADA TUŽBA NIJE PODNETA U ROKU IZ STAVA 1. OVOG ČLANA, SUD ĆE NA PREDLOG LICA PROTIV KOGA JE ODREĐENA PRIVREMENA MERA, ODNOSNO OBEZBEĐENJE DOKAZA, UKINUTI REŠENJE KOJIM JE ODREĐENA PRIVREMENA MERA, ODNOSNO OBEZBEĐENJE DOKAZA, OBUSTAVITI POSTUPAK I UKINUTI SPROVEDENE RADNJE.

U SLUČAJU IZ STAVA 2. OVOG ČLANA, LICE PROTIV KOGA JE ODREĐENA PRIVREMENA MERA, ODNOSNO OBEZBEĐENJE DOKAZA, IMA PRAVO NA NAKNADU ŠTETE KOJA MU JE NANESENA PRIVREMENOM MEROM ODNOSNO OBEZBEĐENJEM DOKAZA. |Potpuno usklađeno | | | | |Čl.10.1. |Without prejudice to any damages due to the rightholder by

reason of the infringement, and without compensation of any

sort, Member States shall ensure that the competent judicial

authorities may order, at the request of the applicant, that appropriate

measures be taken with regard to goods that they have

found to be infringing an intellectual property right and, in appropriate

cases, with regard to materials and implements principally

used in the creation or manufacture of those goods. Such measures

shall include:

(a) recall from the channels of commerce;

(b) definitive removal from the channels of commerce;

or

(c) destruction.

|Čl. 64a.1. |U SLUČAJU POVREDE PRAVA, TUŽILAC MOŽE TUŽBOM DA ZAHTEVA;

1)UTVRĐENJE POVREDE PRAVA;

2)PRESTANAK POVREDE PRAVA;

3)ODUZIMANJE, ISKLJUČENJE IZ PROMETA, UNIŠTENJE ILI PREINAČENJE, BEZ NAKNADE, PREDMETA KOJIMA JE IZVRŠENA POVREDA PRAVA;

4)ODUZIMANJE, ISKLJUČENJE IZ PROMETA, UNIŠTENJE ILI PREINAČENJE, BEZ NAKNADE, ALATA I OPREME UZ POMOĆ KOJIH SU PROIZVEDENI PREDMETI KOJIMA JE IZVRŠENA POVREDA PRAVA, AKO JE TO NEOPHODNO ZA ZAŠTITU PRAVA;

5) NAKNADU ŠTETE NASTALE POVREDOM PRAVA I OPRAVDANIH TROŠKOVA POSTUPKA;

6) NAKNADU MORALNE ŠTETE ZA AUTORA;

7)OBJAVLJIVANJE PRESUDE O TROŠKU TUŽENOG;

8) DAVANJE PODATAKA O TREĆIM LICIMA KOJA SU UČESTVOVALA U POVREDI PRAVA.

|Potpuno usklađeno | | | | |Čl.10.2. |2. The judicial authorities shall order that those measures be

carried out at the expense of the infringer, unless particular reasons

are invoked for not doing so. |Čl. 65.5. |NA POSTUPAK PO TUŽBI IZ STAVA 1. OVOG ČLANA PRIMENJUJU SE ODREDBE ZAKONA KOJIM SE UREĐUJE PARNIČNI POSTUPAK.

|Potpuno usklađeno |Regulisano Zakonom o parničnom postupku | | | |Čl.10.3. |3. In considering a request for corrective measures, the need

for proportionality between the seriousness of the infringement

and the remedies ordered as well as the interests of third parties

shall be taken into account. |Čl. 64a.4. |PRI RAZMATRANJU TUŽBENIH ZAHTEVA IZ STAVA 1. TAČ. 3) I 4) OVOG ČLANA, SUD UZIMA U OBZIR SRAZMERU IZMEĐU OZBILJNOSTI PROVREDE PRAVA I TRAŽENIH MERA, KAO I INTERESE TREĆIH LICA.

|Potpuno usklađeno | | | | |Čl.11. |Member States shall ensure that, where a judicial decision is taken

finding an infringement of an intellectual property right, the judicial

authorities may issue against the infringer an injunction

aimed at prohibiting the continuation of the infringement. Where

provided for by national law, non-compliance with an injunction

shall, where appropriate, be subject to a recurring penalty payment,

with a view to ensuring compliance. Member States shall

also ensure that rightholders are in a position to apply for an

injunction against intermediaries whose services are used by a

third party to infringe an intellectual property right, without

prejudice to Article 8(3) of Directive 2001/29/EC. |Čl. 64a.1

Čl. 63.1.

Čl. 63.2. |U SLUČAJU POVREDE PRAVA, TUŽILAC MOŽE TUŽBOM DA ZAHTEVA;

1) UTVRĐENJE POVREDE PRAVA;

2) PRESTANAK POVREDE PRAVA;

3) ODUZIMANJE, ISKLJUČENJE IZ PROMETA, UNIŠTENJE ILI PREINAČENJE, BEZ NAKNADE, PREDMETA KOJIMA JE IZVRŠENA POVREDA PRAVA;

4) ODUZIMANJE, ISKLJUČENJE IZ PROMETA, UNIŠTENJE ILI PREINAČENJE, BEZ NAKNADE, ALATA I OPREME UZ POMOĆ KOJIH SU PROIZVEDENI PREDMETI KOJIMA JE IZVRŠENA POVREDA PRAVA, AKO JE TO NEOPHODNO ZA ZAŠTITU PRAVA;

5) NAKNADU ŠTETE NASTALE POVREDOM PRAVA I OPRAVDANIH TROŠKOVA POSTUPKA;

6) NAKNADU MORALNE ŠTETE ZA AUTORA;

7)OBJAVLJIVANJE PRESUDE O TROŠKU TUŽENOG;

8) DAVANJE PODATAKA O TREĆIM LICIMA KOJA SU UČESTVOVALA U POVREDI PRAVA.

Povredom prava na industrijski dizajn smatra se svako neovlašćeno iskorišćavanje registrovanog industrijskog dizajna u smislu člana 39. ovog zakona i neovlašćeno objavljivanje predmeta prijave.

Povredom prava na industrijski dizajn IZ STAVA 1. OVOG ČLANA smatra se i podražavanje zaštićenog REGISTROVANOG, ODNOSNO PRIJAVLJENOG industrijskog dizajna.

|Potpuno usklađeno |Drugačija formulacija

Prema Direktivi, tužba može biti podneta i protiv posrednika čije usluge su treća lica koristila u povredi prava. Ova mogućnost nije izričito propisana u ZOŽ ali proizilazi iz odredbe čl. 72. ZOŽ, prema kojoj se povredom prava smatra svako neovlašćeno korišćenje zaštićenog znaka od strane bilo kog učesnika u prometu. | | | |Čl.12. |Member States may provide that, in appropriate cases and at the

request of the person liable to be subject to the measures provided

for in this section, the competent judicial authorities may order

pecuniary compensation to be paid to the injured party instead of

applying the measures provided for in this section if that person

acted unintentionally and without negligence, if execution of the

measures in question would cause him/her disproportionate harm

and if pecuniary compensation to the injured party appears reasonably

satisfactory

| | |Neprenosivo | | | | |Čl.13. |1. Member States shall ensure that the competent judicial

authorities, on application of the injured party, order the infringer

who knowingly, or with reasonable grounds to know, engaged in

an infringing activity, to pay the rightholder damages appropriate

to the actual prejudice suffered by him/her as a result of the

infringement.

When the judicial authorities set the damages:

(a) they shall take into account all appropriate aspects, such as

the negative economic consequences, including lost profits,

which the injured party has suffered, any unfair profits made

by the infringer and, in appropriate cases, elements other

than economic factors, such as the moral prejudice caused to

the rightholder by the infringement;

or

(b) as an alternative to (a), they may, in appropriate cases, set the

damages as a lump sum on the basis of elements such as at

least the amount of royalties or fees which would have been

due if the infringer had requested authorisation to use the

intellectual property right in question.

2. Where the infringer did not knowingly, or with reasonable

grounds know, engage in infringing activity, Member States may

lay down that the judicial authorities may order the recovery of

profits or the payment of damages, which may be pre-established.

|Čl. 64a.2.

Čl. 64a.3.

Čl. 64a.4. |LICE KOJE POVREDI PRAVO ODGOVARA ZA ŠTETU PO OPŠTIM PROPISIMA O NAKNADI ŠTETE.

AKO JE POVREDA UČINJENA NAMERNO ILI KRAJNJOM NEPAŽNJOM, TUŽILAC MOŽE OD TUŽENOG, UMESTO NAKNADE ŠTETE IZ STAVA 1. TAČKA 5) OVOG ČLANA ZAHTEVATI NAKNADU DO TROSTRUKOG IZNOSA UOBIČAJENE LICENCNE NAKNADE KOJU BI PRIMIO ZA KORIŠĆENJE PRAVA.

PRI RAZMATRANJU TUŽBENIH ZAHTEVA IZ STAVA 1. TAČ. 3) I 4) OVOG ČLANA, SUD UZIMA U OBZIR SRAZMERU IZMEĐU OZBILJNOSTI PROVREDE PRAVA I TRAŽENIH MERA, KAO I INTERESE TREĆIH LICA.

|Potpuno usklađeno |Opšta pravila o naknadi štete su sadržana u Zakonu o obligacionim odnosima. | | | |Čl.14 |Member States shall ensure that reasonable and proportionate

legal costs and other expenses incurred by the successful party

shall, as a general rule, be borne by the unsuccessful party, unless

equity does not allow this. |Čl. 65.5. |NA POSTUPAK PO TUŽBI IZ STAVA 1. OVOG ČLANA PRIMENJUJU SE ODREDBE ZAKONA KOJIM SE UREĐUJE PARNIČNI POSTUPAK.

|Potpuno usklađeno |Regulated by the Law on the Civil Law Procedrue | | | |Čl.15. |Member States shall ensure that, in legal proceedings instituted for

infringement of an intellectual property right, the judicial authorities

may order, at the request of the applicant and at the expense

of the infringer, appropriate measures for the dissemination of the

information concerning the decision, including displaying the

decision and publishing it in full or in part. Member States may

provide for other additional publicity measures which are appropriate

to the particular circumstances, including prominent

advertising. |Čl. 64.1.6)

|

U SLUČAJU POVREDE PRAVA, TUŽILAC MOŽE TUŽBOM DA ZAHTEVA: 6) NAKNADU MORALNE ŠTETE ZA AUTORA;

|Potpuno usklađeno | | | | |Čl.16 |Without prejudice to the civil and administrative measures, procedures

and remedies laid down by this Directive, Member States

may apply other appropriate sanctions in cases where intellectual

property rights have been infringed. | | |Neprenosivo | | | | |Čl. 17. |Member States shall encourage:

(a) the development by trade or professional associations or organisations of codes of conduct at

Community level aimed at contributing towards the enforcement of the intellectual property

rights, particularly by recommending the use on optical discs of a code enabling the

identification of the origin of their manufacture;

(b) the submission to the Commission of draft codes of conduct at national and Community level

and of any evaluations of the application of these codes of conduct. | | |Neprenosivo | | | | |Čl.18. |1. Three years after the date laid down in Article 20(1), each

Member State shall submit to the Commission a report on the

implementation of this Directive.

On the basis of those reports, the Commission shall draw up a

report on the application of this Directive, including an assessment

of the effectiveness of the measures taken, as well as an

evaluation of its impact on innovation and the development of

the information society. That report shall then be transmitted to

the European Parliament, the Council and the European Economic

and Social Committee. It shall be accompanied, if necessary

and in the light of developments in the Community legal

order, by proposals for amendments to this Directive.

2. Member States shall provide the Commission with all the

aid and assistance it may need when drawing up the report

referred to in the second subparagraph of paragraph 1. | | |Neprenosivo | | | | |Čl.19. |For the purpose of promoting cooperation, including the

exchange of information, among Member States and between

Member States and the Commission, each Member State shall designate

one or more national correspondents for any question

relating to the implementation of the measures provided for by

this Directive. It shall communicate the details of the national correspondent(

s) to the other Member States and to the Commission. | | |Neprenosivo | | | | |Čl.20. |This Directive shall enter into force on the 20th day following that

of its publication in the Official Journal of the European Union. | | |Neprenosivo | | | | |