PREGLED ODREDABA KOJE SE MENJAJU, ODNOSNO DOPUNJUJU
Predmet zakona
Član 1.
Ovim zakonom se reguliše način ostvarivanja individualnih i kolektivnih prava koja su Ustavom Savezne Republike Jugoslavije republike srbije ili i potvrđenim međunarodnim ugovorima garantovana zajemčena pripadnicima nacionalnih manjina.
OVIM ZAKONOM UREĐUJE SE NAČIN OSTVARIVANJA INDIVIDUALNIH I KOLEKTIVNIH PRAVA KOJA SU USTAVOM REPUBLIKE SRBIJE I POTVRĐENIM MEĐUNARODNIM UGOVORIMA ZAJEMČENA PRIPADNICIMA NACIONALNIH MANJINA
Ovim zakonom se uređuje i zaštita nacionalnih manjina od svakog oblika diskriminacije u ostvarivanju prava i sloboda i uspostavljaju se instrumenti kojima se obezbeđuju i štite posebna prava nacionalnih manjina na samoupravu i oblasti obrazovanja, upotrebe jezika, informisanja i kulture i obrazuju se ustanove radi olakšavanja učešća manjina u vlasti i u upravljanju javnim poslovima.
OVIM ZAKONOM SE UREĐUJE I ZAŠTITA NACIONALNIH MANJINA OD SVAKOG OBLIKA DISKRIMINACIJE U OSTVARIVANJU INDIVIDUALNIH PRAVA I SLOBODA I OBEZBEĐUJE OSTVARIVANJE KOLEKTIVNIH PRAVA NACIONALNIH MANJINA NA SAMOUPRAVU U KULTURI, OBRAZOVANJU, OBAVEŠTAVANJU I SLUŽBENOJ UPOTREBI JEZIKA I PISMA.
PRAVA NACIONALNIH MANJINA OSTVARUJU SE I U SKLADU SA ZAKONOM KOJIM SE UREĐUJE POLOŽAJ NACIONALNIH SAVETA NACIONALNIH MANJINA, KAO I NA OSNOVU DRUGIH POSEBNIH ZAKONA KOJIMA SE UREĐUJU POJEDINE OBLASTI DRUŠTVENOG ŽIVOTA KOJE SU OD ZNAČAJA ZA NACIONALNE MANJINE.
Republičkim i pokrajinskim propisima, u skladu sa Ustavom i zakonom, mogu se bliže urediti pitanja regulisana ovim zakonom.
POKRAJINSKIM PROPISIMA MOGU SE USTANOVITI DODATNA PRAVA PRIPADNIKA NACIONALNIH MANJINA, U SKLADU SA USTAVOM, A NA OSNOVU ZAKONA.
Određenje nacionalne manjine
Član 2.
Nacionalna manjina u smislu ovog zakona je svaka grupa državljana Savezne Republike Jugoslavije REPUBLIKE SRBIJE koja je po brojnosti dovoljno reprezentativna, iako predstavlja manjinu na teritoriji Savezne Republike Jugoslavije REPUBLIKE SRBIJE, pripada nekoj od grupa stanovništva koje su u dugotrajnoj i čvrstoj vezi sa teritorijom Savezne Republike Jugoslavije REPUBLIKE SRBIJE i poseduje obeležja kao što su jezik, kultura, nacionalna ili etnička pripadnost, poreklo ili veroispovest, po kojima se razlikuje od većine stanovništva, i čiji se pripadnici odlikuju brigom da zajedno održavaju svoj zajednički identitet, uključujući kulturu, tradiciju, jezik ili religiju.
Nacionalnim manjinama u smislu ovog zakona smatraće se sve grupe državljana koje se nazivaju ili određuju kao narodi, nacionalne i etničke zajednice, nacionalne i etničke grupe, nacionalnosti i narodnosti, a ispunjavaju uslove iz stava 1. ovog člana.
Zabrana diskriminacije
Član 3.
Zabranjuje se svaki oblik diskriminacije, na nacionalnoj, etničkoj, rasnoj, jezičkoj, VERSKOJ I SVAKOJ DRUGOJ osnovi, prema NACIONALNIM MANJINAMA I licima koja pripadaju nacionalnim manjinama.
Organi federacije, republike, autonomne pokrajine, grada i opštine JEDINICE LOKALNE SAMOUPRAVE ne mogu da donose pravne akte, niti da preduzimaju mere koje su suprotne stavu 1. ovog člana.
Mere za obezbeđenje ravnopravnosti
Član 4.
Organi vlasti u Saveznoj Republici Jugoslaviji mogu u skladu sa Ustavom i zakonom da donose propise, pojedinačne pravne akte i da preduzimaju mere u cilju obezbeđenja pune i efektivne ravnopravnosti između pripadnika nacionalnih manjina i pripadnika većinske nacije.
ORGANI VLASTI U REPUBLICI SRBIJI MOGU U SKLADU SA USTAVOM I ZAKONOM DA DONOSE PROPISE, POJEDINAČNE PRAVNE AKTE I DA PREDUZIMAJU MERE U CILJU OBEZBEĐENJA PUNE I EFEKTIVNE RAVNOPRAVNOSTI IZMEĐU PRIPADNIKA NACIONALNIH MANJINA I GRAĐANA KOJI PRIPADAJU VEĆINI.
Organi vlasti će doneti DONOSITI pravne akte i preduzeti mere iz stava 1. ovog člana u cilju popravljanja položaja lica koja pripadaju romskoj nacionalnoj manjini.
Propisi, pojedinačni pravni akti i mere iz stava 1. ovog člana se ne mogu smatrati aktom diskriminacije.
NEĆE SE SMATRATI DISKRIMINACIJOM MERE ZA UNAPREĐENJE PUNE I EFEKTIVNE RAVNOPRAVNOSTI U ZAPOŠLJAVANJU, ODNOSNO POGODNOSTI U SLUČAJU PRESTANKA RADNOG ODNOSA U JAVNOM SEKTORU NA SVIM NIVOIMA TERITORIJALNE ORGANIZACIJE, KOJE SU PROPISANE ODREDBAMA POSEBNIH ZAKONA KOJIMA SE UREĐUJE RADNO-PRAVNI STATUS ZAPOSLENIH U JAVNOM SEKTORU, AKO TAKVE MERE VAŽE DO POSTIZANJA ODGOVARAJUĆE ZASTUPLJENOSTI PRIPADNIKA NACIONALNIH MANJINA KOJA JE UTVRĐENA TIM ZAKONIMA.
REPUBLIKA SRBIJA ĆE OBEZBEDITI USLOVE ZA EFIKASNO UČEŠĆE PRIPADNIKA NACIONALNIH MANJINA U POLITIČKOM ŽIVOTU, ZASTUPLJENOST PREDSTAVNIKA NACIONALNIH MANJINA U NARODNOJ SKUPŠTINI I SRAZMERNU ZASTUPLJENOST NACIONALNIH MANJINA U SKUPŠTINAMA AUTONOMNIH POKRAJINA I JEDINICAMA LOKALNE SAMOUPRAVE, U SKLADU SA ZAKONOM.
REPUBLIKA SRBIJA ĆE PREDUZETI ODGOVARAJUĆE MERE RADI UNAPREĐENJA EKONOMSKOG POLOŽAJA NERAZVIJENIH PODRUČJA NA KOJIMA TRADICIONALNO ŽIVE PRIPADNICI NACIONALNIH MANJINA.
Sloboda nacionalnog opredeljenja i izražavanja
Član 5.
U skladu sa Ustavom Savezne Republike Jugoslavije proklamovanom slobodom nacionalnog opredeljivanja i izražavanja nacionalne pripadnosti, niko ne sme pretrpeti štetu zbog svog opredeljenja ili izražavanja svoje nacionalne pripadnosti ili zbog uzdržavanja od takvog činjenja.
U SKLADU SA USTAVOM REPUBLIKE SRBIJE ZAJEMČENOM SLOBODOM IZRAŽAVANJA NACIONALNE PRIPADNOSTI, NIKO NE SME PRETRPETI ŠTETU ZBOG IZRAŽAVANJA SVOJE NACIONALNE PRIPADNOSTI ILI ZBOG UZDRŽAVANJA OD TAKVOG ČINJENJA.
Zabranjena je svaka registracija pripadnika nacionalnih manjina koja ih protivno njihovoj volji obavezuje da se izjasne o svojoj nacionalnoj pripadnosti.
PRIPADNICI NACIONALNIH MANJINA KOJI TO ŽELE IMAJU PRAVO DA SE PODACI O NJIHOVOJ NACIONALNOJ PRIPADNOSTI UPIŠU U SLUŽBENE EVIDENCIJE I ZBIRKE PODATAKA O LIČNOSTI, KADA JE TO PREDVIĐENO POSEBNIM ZAKONOM.
PODATAK O NACIONALNOJ PRIPADNOSTI MOŽE SE KORISTITI SAMO U SVRHU ZA KOJU JE PRIKUPLJEN I NA NAČIN PREDVIĐEN ZAKONOM KOJI UREĐUJE ZAŠTITU PODATAKA O LIČNOSTI.
Zabranjena je svaka radnja i mera nasilne asimilacije pripadnika nacionalnih manjina.
Pravo saradnje sa sunarodnicima u zemlji i u inostranstvu
Član 6.
Pripadnici nacionalnih manjina imaju pravo da slobodno zasnivaju i održavaju miroljubive odnose unutar Savezne Republike Jugoslavije REPUBLIKE SRBIJE i van njenih granica s licima koja zakonito borave u drugim državama, posebno sa onima sa kojima imaju zajednički etnički, kulturni, jezički i verski identitet ili zajedničko kulturno nasleđe.
Država može predvideti olakšice u cilju ostvarivanja prava iz stava 1. ovog člana.
U CILJU OSTVARIVANJA PRAVA IZ STAVA 1. OVOG ČLANA MOGU SE PROPISATI POSEBNE OLAKŠICE.
Obaveze poštovanja ustavnog poretka, načela međunarodnog prava i javnog morala
Član 7.
Zabranjena je zloupotreba prava koja su predviđena ovim zakonom koja je usmerena na nasilno rušenje ustavnog poretka, narušavanje teritorijalne celokupnosti Savezne Republike Jugoslavije ili republike članice, kršenje zajamčenih sloboda i prava čoveka i građanina i izazivanje nacionalne, rasne i verske netrpeljivosti i mržnje.
ZABRANJENA JE ZLOUPOTREBA PRAVA KOJA SU PREDVIĐENA OVIM ZAKONOM KOJA JE USMERENA NA NASILNO RUŠENJE USTAVNOG PORETKA, NARUŠAVANJE TERITORIJALNE CELOKUPNOSTI REPUBLIKE SRBIJE, KRŠENJE USTAVOM ZAJAMČENIH LJUDSKIH I MANJINSKIH PRAVA I SLOBODA I IZAZIVANJE I PODSTICANJE RASNE, NACIONALNE I VERSKE MRŽNJE I NETRPELJIVOSTI.
Prava koja su predviđena ovim zakonom se ne smeju NE SMEJU SE koristiti radi ispunjenja ciljeva koji su suprotni načelima međunarodnog prava ili su upereni protiv javne bezbednosti, morala ili zdravlja ljudi.
Ostvarivanje prava koja su garantovana UREĐENA ovim zakonom ne može uticati na dužnosti i odgovornosti koje proističu iz državljanstva.
Zaštita stečenih prava
Član 8.
Ovim zakonom se ne menjaju niti ukidaju prava pripadnika nacionalnih manjina stečena prema propisima koji su se primenjivali do stupanja na snagu ovog zakona, kao i na prava stečena na osnovu međunarodnih ugovora kojima je Savezna Republika Jugoslavija pristupila.
OVIM ZAKONOM SE NE SMANJUJE DOSTIGNUTI NIVO MANJINSKIH PRAVA ZAJEMČENENIH USTAVOM, OPŠTEPRIHVAĆENIM PRAVILIMA MEĐUNARODNOG PRAVA I POTVRĐENIM MEĐUNARODNIM UGOVORIMA.
Izbor i upotreba ličnog imena
Član 9.
Pripadnici nacionalnih manjina imaju pravo na slobodan izbor i korišćenje ličnog imena i imena svoje dece, kao i na upisivanje ovih ličnih imena u sve javne isprave, službene evidencije i zbirke ličnih podataka PODATAKA O LIČNOSTI prema jeziku i pravopisu pripadnika nacionalne manjine.
Pravo iz stava 1. ovog člana ne isključuje paralelan upis imena i po srpskom pravopisu i pismu.
Službena upotreba jezika i pisma
Član 11.
Na teritoriji jedinice lokalne samouprave gde tradicionalno žive pripadnici nacionalnih manjina, njihov jezik i pismo može biti u ravnopravnoj službenoj upotrebi.
Jedinica lokalne samouprave će obavezno uvesti u ravnopravnu službenu upotrebu jezik i pismo nacionalne manjine ukoliko procenat pripadnika te nacionalne manjine u ukupnom broju stanovnika na njenoj teritoriji dostiže 15% prema rezultatima poslednjeg popisa stanovništva.
JEDINICA LOKALNE SAMOUPRAVE ĆE OBAVEZNO SVOJIM STATUTOM UVESTI U RAVNOPRAVNU SLUŽBENU UPOTREBU JEZIK I PISMO NACIONALNE MANJINE UKOLIKO PROCENAT PRIPADNIKA TE NACIONALNE MANJINE U UKUPNOM BROJU STANOVNIKA NA NJENOJ TERITORIJI DOSTIŽE 15% PREMA REZULTATIMA POSLEDNJEG POPISA STANOVNIŠTVA. JEDINICA LOKALNE SAMOUPRAVE UVODI JEZIK I PISMO NACIONALNE MANJINE U SLUŽBENU UPOTREBU NAJKASNIJE 90 DANA OD UTVRĐIVANJA ISPUNJENOSTI ZAKONOM PROPISANIH USLOVA.
U jedinici lokalne samouprave gde je u trenutku donošenja ovog zakona jezik nacionalne manjine u službenoj upotrebi, isti će ostati u službenoj upotrebi.
Službena upotreba jezika nacionalnih manjina iz stava 1. ovog člana podrazumeva naročito: korišćenje jezika nacionalnih manjina u upravnom i sudskom postupku i vođenje upravnog postupka i sudskog postupka na jeziku nacionalne manjine, upotrebu jezika nacionalne manjine u komunikaciji organa sa javnim ovlašćenjima sa građanima; izdavanje javnih isprava i vođenje službenih evidencija i zbirki ličnih PODATAKA O LIČNOSTI i podataka na jezicima nacionalnih manjina i prihvatanje tih isprava na tim jezicima kao punovažnih, upotreba jezika na glasačkim listićima i biračkom materijalu, upotreba jezika u radu predstavničkih tela.
Na teritorijama iz stava 2. ovog člana, imena organa koji vrše javna ovlašćenja, nazivi jedinica lokalne samouprave, naseljenih mesta, trgova i ulica i drugi toponimi ispisuju se i na jeziku dotične nacionalne manjine, prema njenoj tradiciji i pravopisu.
Savezni zakoni i propisi se objavljuju i na jezicima nacionalnih manjina, u skladu sa posebnim propisom.
U NASELJENIM MESTIMA U JEDINICAMA LOKALNE SAMOUPRAVE, ČIJA JE TERITORIJA ODREĐENA U SKLADU SA ZAKONOM KOJIM SE UREĐUJE TERITORIJALNA ORGANIZACIJA REPUBLIKE SRBIJE, U KOJIMA PROCENAT PRIPADNIKA ODREĐENE NACIONALNE MANJINE U UKUPNOM BROJU STANOVNIKA NA TERITORIJI NASELJENOG MESTA DOSTIŽE 15% PREMA REZULTATIMA POSLEDNJEG POPISA STANOVNIŠTVA IMENA ORGANA KOJI VRŠE JAVNA OVLAŠĆENJA, NAZIVI JEDINICA LOKALNE SAMOUPRAVE, NASELJENIH MESTA, TRGOVA I ULICA I DRUGI TOPONIMI ISPISUJU SE I NA JEZIKU DOTIČNE NACIONALNE MANJINE, PREMA NJENOJ TRADICIJI I PRAVOPISU, I U SLUČAJU DA JEZIK TE NACIONALNE MANJINE NIJE U SLUŽBENOJ UPOTREBI NA TERITORIJI JEDINICE LOKALNE SAMOUPRAVE U SKLADU SA STAVOM 2. OVOG ČLANA.
SKUPŠTINA JEDINICE LOKALNE SAMOUPRAVE UTVRDIĆE STATUTOM NASELJENA MESTA IZ STAVA 6. OVOG ČLANA IMAJUĆI U VIDU TRADICIONALNU NASELJENOST PRIPADNIKA NACIONALNE MANJINE I PRETHODNO PRIBAVLJENO MIŠLJENJE NACIONALNOG SAVETA.
Pripadnici nacionalnih manjina čiji broj u ukupnom stanovništvu Savezne Republike Jugoslavije REPUBLIKE SRBIJE dostiže najmanje 2% prema poslednjem popisu stanovništva, mogu se obratiti saveznim organima REPUBLIČKIM ORGANIMA na svom jeziku i imaju pravo da dobiju odgovor na tom jeziku.
PRIPADNICI NACIONALNIH MANJINA ČIJI BROJ U UKUPNOM STANOVNIŠTVU REPUBLIKE SRBIJE NE DOSTIŽE 2% PREMA POSLEDNJEM POPISU STANOVNIŠTVA MOGU SE OBRATITI REPUBLIČKIM ORGANIMA NA SVOM JEZIKU I IMAJU PRAVO DA DOBIJU ODGOVOR NA TOM JEZIKU PREKO JEDINICE LOKALNE SAMOUPRAVE U KOJOJ JE JEZIK TE NACIONALNE MANJINE U SLUŽBENOJ UPOTREBI, PRI ČEMU JEDINICA LOKALNE SAMOUPRAVE OBEZBEĐUJE PREVOĐENJE I SNOSI TROŠKOVE PREVOĐENJA DOPISA UPUĆENOG REPUBLIČKOM ORGANU I ODGOVORA TOG ORGANA.
Poslanik u Saveznoj skupštini koji pripada nacionalnoj manjini čiji broj u ukupnom stanovništvu Savezne Republike Jugoslavije dostiže najmanje 2% prema poslednjem popisu stanovništva ima pravo da se obraća Saveznoj skupštini na svom jeziku, što će se bliže urediti poslovnicima veća Savezne skupštine.
NARODNI POSLANIK KOJI PRIPADA NACIONALNOJ MANJINI ČIJI BROJ U UKUPNOM STANOVNIŠTVU REPUBLIKE SRBIJE DOSTIŽE NAJMANJE 2% PREMA POSLEDNJEM POPISU STANOVNIŠTVA IMA PRAVO DA SE OBRAĆA NARODNOJ SKUPŠTINI NA SVOM JEZIKU.
NARODNA SKUPŠTINA OBEZBEDIĆE USLOVE ZA OSTVARIVANJE PRAVA IZ STAVA 10. OVOG ČLANA I SVOJIM AKTOM BLIŽE ĆE UREDITI NAČIN OSTVARIVANJA OVOG PRAVA.
OBJAVLJIVANJE ZAKONA NA JEZICIMA NACIONALNIH MANJINA
ČLAN 11A
MINISTARSTVO NADLEŽNO ZA OSTVARIVANJE PRAVA NACIONALNIH MANJINA (U DALJEM TEKSTU: MINISTARSTVO), OBEZBEĐUJE PREVOĐENJE I OBJAVLJUJE ZBIRKE PREČIŠĆENIH TEKSTOVA NAJZNAČAJNIJIH ZAKONA REPUBLIKE SRBIJE ČIJI SE PREDMET UREĐIVANJA U CELINI ILI NAJVEĆIM DELOM ODNOSI NA OSTVARIVANJE PRAVA NACIONALNIH MANJINA.
MINISTARSTVO JE U OBAVEZI DA ZAKONE IZ STAVA 1. OVOG ČLANA UČINI DOSTUPNIM I U ELEKTRONSKOM OBLIKU, NA SVOJOJ INTERNET STRANICI I NA PORTALU E-UPRAVE, KAO I DA SPORAZUMNO ODREĐENI BROJ ZBIRKI PREČIŠĆENIH TEKSTOVA ZAKONA IZ STAVA 1. OVOG ČLANA DOSTAVI NACIONALNIM SAVETIMA NACIONALNIH MANJINA.
O OBJAVLJIVANJU ZAKONA IZ STAVA 1. OVOG ČLANA MINISTARSTVO PERIODIČNO I PO POTREBI IZVEŠTAVA SAVET ZA NACIONALNE MANJINE.
IZUZETNO OD STAVA 1. OVOG ČLANA, NACIONALNI SAVET NACIONALNE MANJINE MOŽE RESORNOM MINISTARSTVU PODNETI PREDLOG, UZ OBRAZLOŽENJE DA JE TO OD POSEBNOG ZNAČAJA ZA OSTVARIVANJE PRAVA I SLOBODA NACIONALNE MANJINE, DA RESORNO MINISTARSTVO OBEZBEDI PREVOĐENJE I OBJAVLJIVANJE ZBIRKE PREČIŠĆENIH TEKSTOVA ODREĐENIH ZAKONA IZ SVOG ZAKONSKOG DELOKRUGA KOJI SADRŽE ODREDBE KOJE SE ODNOSE NA OSTVARIVANJE PRAVA I SLOBODA NACIONALNIH MANJINA, ODNOSNO UREĐUJU DRUŠTVENE ODNOSE KOJI SU OD POSEBNOG ZNAČAJA ZA NACIONALNE MANJINE.
U SLUČAJU DA RESORNO MINISTARSTVO PRIHVATI PREDLOG NACIONALNOG SAVETA NACIONALNE MANJINE, MINISTARSTVO JE U TOM SLUČAJU U OBAVEZI DA ZAKONE IZ STAVA 4. OVOG ČLANA UČINI DOSTUPNIM I U ELEKTRONSKOM OBLIKU, NA SVOJOJ INTERNET STRANICI I NA PORTALU E-UPRAVE, KAO I DA SPORAZUMNO ODREĐENI BROJ ZBIRKI PREČIŠĆENIH TEKSTOVA ZAKONA IZ STAVA 4. OVOG ČLANA DOSTAVI NACIONALNOM SAVETU NACIONALNE MANJINE.
PRILIKOM ODLUČIVANJA O PREDLOGU IZ STAVA 4. OVOG ČLANA POSEBNO SE VODI RAČUNA O RASPOLOŽIVOSTI PLANIRANIH BUDŽETSKIH SREDSTAVA, KAO I O TOME DA LI SE U PERIODU OD NAREDNIH GODINU DANA NAKON PODNOŠENJA PREDLOGA NACIONALNOG SAVETA NACIONALNE MANJINE PLANIRAJU IZMENE I DOPUNE ILI DONOŠENJE NOVOG ZAKONA UMESTO ZAKONA ČIJE SE PREVOĐENJE ODNOSNO OBJAVLJIVANJE PREDLAŽE.
RESORNO MINISTARSTVO O POSTUPANJU IZ ST. 4. DO 6. OVOG ČLANA IZVEŠATAVA SAVET ZA NACIONALNE MANJINE.
ČLAN 11B
PROPISI AUTONOMNE POKRAJINE OBJAVLJUJU SE NA JEZICIMA NACIONALNIH MANJINA U SKLADU SA STATUTOM I OPŠTIM AKTIMA AUTONOMNE POKRAJINE.
PROPISI JEDINICA LOKALNE SAMOUPRAVE OBJAVLJUJU SE NA JEZICIMA NACIONALNIH MANJINA, U SKLADU SA STATUTOM I OPŠTIM AKTIMA JEDINICA LOKALNE SAMOUPRAVE, U SKLADU SA ZAKONOM.“.
Pravo na negovanje kulture i tradicije
Član 12.
Izražavanje, čuvanje, negovanje, razvijanje, prenošenje i javno ispoljavanje nacionalne i etničke, kulturne, verske i jezičke posebnosti kao dela tradicije građana, nacionalnih manjina i njihovih pripadnika je njihovo neotuđivo individualno i kolektivno pravo.
U cilju očuvanja i razvoja nacionalne i etničke posebnosti, pripadnici nacionalnih manjina imaju pravo da osnivaju posebne kulturne, umetničke i naučne ustanove, društva i udruženja u svim oblastima kulturnog i umetničkog života.
Ustanove, društva i udruženja iz prethodnog stava samostalni su u radu. Država će učestvovati u finansiranju tih društava i udruženja u skladu sa svojim mogućnostima.
USTANOVE, DRUŠTVA I UDRUŽENJA IZ STAVA 2. OVOG ČLANA SAMOSTALNI SU U RADU. REPUBLIKA, AUTONOMNE POKRAJINE I JEDINICE LOKALNE SAMOUPRAVE MOGU UČESTVOVATI U FINANSIRANJU DRUŠTAVA I UDRUŽENJA NACIONALNIH MANJINA.
Za podsticanje i podršku ustanova, društava i udruženja iz stava 5. STAVA 3. ovog člana mogu se osnivati posebne fondacije.
Muzeji, arhivi iinstitucije za zaštitu spomenika kulture čiji je osnivač država, obezbediće predstavljanje i zaštitu kulturno-istorijskog nasleđa nacionalnih manjina sa svoje teritorije. Predstavnici nacionalnih saveta će učestvovati u odlučivanju o načinu predstavljanja kulturno-istorijskog nasleđa svoje zajednice.
MUZEJI, ARHIVI I ZAVODI ZA ZAŠTITU SPOMENIKA KULTURE ČIJI JE OSNIVAČ REPUBLIKA, AUTONOMNE POKRAJINE ILI JEDINICE LOKALNE SAMOUPRAVE OBEZBEDIĆE PREDSTAVLJANJE I ZAŠTITU KULTURNOG I ISTORIJSKOG NASLEĐA OD POSEBNOG ZNAČAJA ZA NACIONALNE MANJINE NA TERITORIJI ZA KOJU SU NADLEŽNI. U ODLUČIVANJU O NAČINU PREDSTAVLJANJA KULTURNOG I ISTORIJSKOG NASLEĐA ZA KOJE JE U SKLADU SA ODREDBAMA POSEBNOG ZAKONA UTVRĐENO DA JE OD POSEBNOG ZNAČAJA ZA NACIONALNE MANJINE UČESTVUJU I PREDSTAVNICI NJIHOVIH NACIONALNIH SAVETA.
USTANOVE KULTURE ČIJI JE OSNIVAČ JEDINICA LOKALNE SAMOUPRAVE KOJA SE U SMISLU ZAKONA KOJIM SE UREĐUJE LOKALNA SAMOUPRAVA SMATRA NACIONALNO MEŠOVITOM JEDINICOM LOKALNE SAMOUPRAVE, SVOJIM PROGRAMIMA RADA OBEZBEDIĆE SADRŽAJE, MERE, AKTIVNOSTI ILI MANIFESTACIJE KOJIMA SE ČUVA I PROMOVIŠE KULTURNI IDENTITET I TRADICIJA NACIONALNIH MANJINA TRADICIONALNO NASTANJENIH NA NJENOJ TERITORIJI.
Školovanje na maternjem jeziku
Član 13.
Pripadnici nacionalnih manjina imaju pravo na vaspitanje i obrazovanje na svom jeziku, ODNOSNO GOVORU u institucijama USTANOVAMA predškolskog, osnovnog i srednjeg vaspitanja i obrazovanja.
Ukoliko u trenutku donošenja ovog zakona ne postoji obrazovanje na jeziku nacionalne manjine u okviru sistema javnog obrazovanja za pripadnike nacionalne manjine iz stava 1. ovog člana, država je dužna stvoriti uslove za organizovanje na jeziku nacionalne manjine, a do tog vremena obezbediti dvojezičku nastavu ili izučavanje jezika nacionalne manjine sa elementima nacionalne istorije i kulture za pripadnike nacionalnih manjina.
Za ostvarivanje prava iz st. 1. i 2. STAVA 1. ovog člana može se propisati određeni minimalni broj učenika, s tim da taj broj može da bude manji od minimalnog broja učenika koji je zakonom propisan za obezbeđenje odgovarajućih oblika nastave i obrazovanja.
Obrazovanje na jeziku nacionalne manjine ne isključuje obavezno učenje srpskog jezika.
Program nastave za potrebe obrazovanja iz stava 1. ovog člana, u delu koji se odnosi na nacionalni sadržaj, u značajnoj meri će sadržati teme koje se odnose na istoriju, umetnost i kulturu nacionalne manjine.
U izradi nastavnog plana za potrebe nastave predmeta koji izražavaju posebnost nacionalnih manjina na jeziku nacionalnih manjina, dvojezične nastave i učenja jezika nacionalnih manjina sa elementima nacionalne kulture iz stava 1. ovog člana, obavezno učestvuju nacionalni saveti nacionalne manjine.
NACIONALNI SAVETI NACIONALNIH MANJINA UČESTVUJU U IZRADI NASTAVNIH PROGRAMA ZA PREDMETE KOJI IZRAŽAVAJU POSEBNOST NACIONALNIH MANJINA NA JEZIKU, ODNOSNO GOVORU NACIONALNIH MANJINA, DVOJEZIČNE NASTAVE I UČENJA JEZIKA NACIONALNIH MANJINA SA ELEMENTIMA NACIONALNE KULTURE, U SKLADU SA PROPISIMA KOJIMA JE UREĐENO DONOŠENJE NASTAVNIH PROGRAMA ZA NACIONALNE MANJINE.
Plan i program rada u obrazovnim ustanovama i školama sa nastavom na srpskom jeziku, sa ciljem pospešivanja tolerancije prema nacionalnim manjinama, treba da sadrži gradivo koje sadrži saznanja o istoriji, kulturi i položaju nacionalnih manjina, te druge sadržaje koji pospešuju međusobnu toleranciju i suživot. Na teritorijama gde je jezik nacionalne manjine u službenoj upotrebi plan i program u obrazovnim ustanovama i školama sa srpskim nastavnim jezikom treba da sadrže mogućnost učenja jezika nacionalne manjine.
U CILJU MEĐUSOBNE TOLERANCIJE NACIONALNIH MANJINA I VEĆINSKOG STANOVNIŠTVA I OBEZBEĐIVANJA INTERKULUTRALNOSTI, REALIZUJU SE PROGRAMI NASTAVNIH I VANNASTAVNIH AKTIVNOSTI U OSNOVNOM I SREDNJEM OBRAZOVANJU I VASPITANJU O ISTORIJI, KULTURI I POLOŽAJU NACIONALNIH MANJINA U REPUBLICI SRBIJI.
Član 14.
Za potrebe obrazovanja na jeziku nacionalnih manjina iz člana 13. stav 1. u okviru višeg i visokog obrazovanja obezbediće se katedre i fakulteti gde će se na jezicima nacionalnih manjina, ili dvojezično, obrazovati vaspitači, učitelji i nastavnici jezika nacionalnih manjina.
Pored višeg i visokog obrazovanja iz prethodnog stava ovog člana, fakultet će organizovati lektorat na jezicima nacionalnih manjina, gde će studenti pripadnici nacionalnih manjina moći da savladaju stručne termine i na jeziku nacionalne manjine.
Pored obaveza iz st. 1. i 2. ovog člana, država će pomagati stručno osposobljavanje i terminološko usavršavanje nastavnika za potrebe obrazovanja iz stava 1. ovog člana.
Država će pospešivati međunarodnu saradnju, sa ciljem da se omogući da pripadnici nacionalnih manjina studiraju u inostranstvu na maternjem jeziku i da se tako stečene diplome priznaju u skladu sa zakonom.
ZA POTREBE OBRAZOVANJA NA JEZIKU NACIONALNIH MANJINA IZ ČLANA 13. STAV 1. U OKVIRU VISOKOG OBRAZOVANJA PODRŽAĆE SE RAZVIJANJE STUDIJSKIH PROGRAMA ZA VASPITAČE I NASTAVNIKE NA JEZICIMA NACIONALNIH MANJINA, U SKLADU SA ZAKONOM KOJI UREĐUJE VISOKO OBRAZOVANJE.
VISOKOŠKOLSKA USTANOVA MOŽE ORGANIZOVATI LEKTORAT NA JEZICIMA NACIONALNIH MANJINA GDE STUDENTI PRIPADNICI NACIONALNIH MANJINA MOGU DA SAVLADAJU STRUČNE TERMINE I NA JEZIKU NACIONALNE MANJINE.
REPUBLIKA, POKRAJINA I JEDINICA LOKALNE SAMOUPRAVE MOGU DA POMAŽU STRUČNO OSPOSOBLJAVANJE NASTAVNIKA ZA POTREBE OBRAZOVANJA IZ STAVA 1. OVOG ČLANA.
REPUBLIKA POSPEŠUJE MEĐUNARODNU SARADNJU SA CILJEM DA SE PRIPADNICIMA NACIONALNIH MANJINA OMOGUĆI DA STUDIRAJU U INOSTRANSTVU NA MATERNJEM JEZIKU I DA SE TAKO STEČENE DIPLOME PRIZNAJU U SKLADU SA ZAKONOM.
Član 15
Pripadnici nacionalnih manjina imaju pravo da osnuju i održavaju privatne obrazovne ustanove, škole, ili univerzitet, gde će se obrazovanje organizovati na jezicima nacionalnih manjina ili dvojezično, u skladu sa zakonom.
U finansiranju obrazovanja na jezicima nacionalnih manjina mogu učestvovati i domaće i strane organizacije, fondacije i privatna lica, u skladu sa zakonom.
U FINANSIRANJU USTANOVA IZ STAVA 1. OVOG ČLANA, KAO I U OBEZBEĐIVANJU SREDSTAVA ZA VIŠI KVALITET OBRAZOVANJA I VASPITANJA NA JEZICIMA NACIONALNIH MANJINA U USTANOVAMA ČIJI JE OSNIVAČ REPUBLIKA, AUTONOMNA POKRAJINA ILI JEDINICA LOKALNE SAMOUPRAVE MOGU DA UČESTVUJU DOMAĆE I STRANE ORGANIZACIJE, FONDACIJE I PRIVATNA LICA, U SKLADU SA ZAKONOM.
U slučaju finansijske i druge donacije iz prethodnog stava, država će obezbediti određene olakšice ili oslobađanje od dažbina.
Upotreba nacionalnih simbola
Član 16.
Pripadnici nacionalnih manjina imaju pravo izbora i upotrebe nacionalnih simbola i znamenja.
Nacionalni simbol i znamenje ne mogu biti identični sa simbolom i znamenjem druge države.
Nacionalne simbole, znamenja i praznike nacionalnih manjina predlažu nacionalni saveti. Simbole, znamenje i praznike nacionalnih manjina potvrđuje Savezni savet SAVET za nacionalne manjine.
Simboli i znamenja nacionalnih manjina se mogu službeno isticati tokom državnih praznika i praznika nacionalne manjine na zgradama i u prostorijama lokalnih organa i organizacija sa javnim ovlašćenjima na područjima na kojima je jezik nacionalne manjine u službenoj upotrebi.
SIMBOLI I ZNAMENJA NACIONALNIH MANJINA MOGU SE NAKON OBJAVLJIVANJA ODLUKE SAVETA ZA NACIONALNE MANJINE O NJIHOVOM POTVRĐIVANJU SLUŽBENO ISTICATI TOKOM DRŽAVNIH PRAZNIKA REPUBLIKE SRBIJE I POTVRĐENIH PRAZNIKA NACIONALNE MANJINE NA ZGRADAMA I U PROSTORIJAMA LOKALNIH ORGANA I ORGANIZACIJA SA JAVNIM OVLAŠĆENJIMA NA PODRUČJIMA NA KOJIMA JE JEZIK NACIONALNE MANJINE U SLUŽBENOJ UPOTREBI ODNOSNO NA NAČIN UTVRĐEN ODLUKOM O POTVRĐIVANJU SIMBOLA.
Uz znamenja i simbole nacionalne manjine, pri službenoj upotrebi iz stava 2. ovog člana, obavezno se ističu znamenja i simboli Savezne Republike Jugoslavije, odnosno republike članice.
UZ ZNAMENJA I SIMBOLE NACIONALNE MANJINE, PRILIKOM OBELEŽAVANJA DRŽAVNOG PRAZNIKA REPUBLIKE SRBIJE, OBAVEZNO SE ISTIČU DRŽAVNA ZASTAVA REPUBLIKE SRBIJE I MALI GRB REPUBLIKE SRBIJE, NA NAČIN USTANOVLJEN ZAKONOM KOJIM SE UREĐUJE IZGLED I UPOTREBA DRŽAVNIH SIMBOLA REPUBLIKE SRBIJE.
UZ ZNAMENJA I SIMBOLE NACIONALNE MANJINE, PRILIKOM OBELEŽAVANJA POTVRĐENOG PRAZNIKA NACIONALNE MANJINE, OBAVEZNO SE ISTIČU NARODNA ZASTAVA REPUBLIKE SRBIJE I MALI GRB REPUBLIKE SRBIJE, NA NAČIN USTANOVLJEN ZAKONOM KOJIM SE UREĐUJE IZGLED I UPOTREBA DRŽAVNIH SIMBOLA REPUBLIKE SRBIJE.
NA ULAZU U SLUŽBENE PROSTORIJE NACIONALNOG SAVETA MOGU SE, NA PRIGODAN NAČIN, TOKOM ČITAVE GODINE, ISTICATI SIMBOLI NACIONALNE MANJINE UZ ISTICANJE DRŽAVNIH SIMBOLA REPUBLIKE SRBIJE.
Savezni savet SAVET za nacionalne manjine
Član 18.
U cilju očuvanja, unapređenja i zaštite nacionalnih, etničkih, verskih, jezičkih i kulturnih posebnosti pripadnika nacionalnih manjina i u cilju ostvarivanja njihovih prava, Savezna vlada Savezne Republike Jugoslavije će osnovati Savezni savet za nacionalne manjine (u daljem tekstu: Savet).
Sastav i nadležnosti Saveta će utvrditi Savezna vlada.
Predstavnici nacionalnih saveta nacionalnih manjina će biti članovi Saveta.
U CILJU OČUVANJA, UNAPREĐENJA I ZAŠTITE NACIONALNIH, ETNIČKIH, VERSKIH, JEZIČKIH I KULTURNIH POSEBNOSTI PRIPADNIKA NACIONALNIH MANJINA I U CILJU OSTVARIVANJA NJIHOVIH PRAVA, VLADA OBRAZUJE SAVET ZA NACIONALNE MANJINE (U DALJEM TEKSTU: SAVET), KAO STALNO RADNO TELO VLADE.
ZADACI SAVETA SU DA: PRATI I RAZMATRA STANJE OSTVARIVANJA PRAVA NACIONALNIH MANJINA I STANJE MEĐUNACIONALNIH ODNOSA U REPUBLICI SRBIJI; PREDLAŽE MERE ZA UNAPREĐENJE PUNE I DELOTVORNE RAVNOPRAVNOSTI PRIPADNIKA NACIONALNIH MANJINA; PRATI OSTVARIVANJE SARADNJE NACIONALNIH MANJINA SA DRŽAVNIM ORGANIMA, KAO I SA ORGANIMA AUTONOMNE POKRAJINE I JEDINICA LOKALNE SAMOUPRAVE; RAZMATRA USLOVE ZA RAD NACIONALNIH SAVETA NACIONALNIH MANJINA I PREDLAŽE MERE U TOJ OBLASTI; PRATI OSTVARIVANJE MEĐUNARODNIH OBAVEZA REPUBLIKE SRBIJE U OBLASTI OSTVARIVANJA PRAVA PRIPADNIKA NACIONALNIH MANJINA; RAZMATRA MEĐUNARODNE SPORAZUME KOJI SE ODNOSE NA POLOŽAJ NACIONALNIH MANJINA I ZAŠTITU NJIHOVIH PRAVA U POSTUPKU NJIHOVOG ZAKLJUČIVANJA; RAZMATRA NACRTE ZAKONA I DRUGIH PROPISA OD ZNAČAJA ZA OSTVARIVANJE PRAVA NACIONALNIH MANJINA I O TOME DAJE MIŠLJENJE VLADI I POTVRĐUJE SIMBOLE, ZNAMENJA I PRAZNIKE NACIONALNIH MANJINA, NA PREDLOG NACIONALNIH SAVETA NACIONALNIH MANJINA.
ČLANOVI SAVETA SU RUKOVODIOCI ORGANA DRŽAVNE UPRAVE I SLUŽBI VLADE U ČIJI DELOKRUG SPADAJU PITANJA OD ZNAČAJA ZA POLOŽAJ NACIONALNIH MANJINA, KAO I PREDSEDNICI NACIONALNIH SAVETA NACIONALNIH MANJINA.
VLADA SVOJIM REŠENJEM IMENUJE ČLANOVE SAVETA I ODREĐUJE ORGAN DRŽAVNE UPRAVE, ODNOSNO SLUŽBU VLADE ZADUŽENU DA PRUŽA STRUČNU I ADMINISTRATIVNO-TEHNIČKU PODRŠKU RADU SAVETA.
Nacionalni saveti nacionalnih manjina
Član 19.
Pripadnici nacionalnih manjina mogu izabrati nacionalne savete (u daljemtekstu: savet) radi ostvarivanja prava na samoupravu u oblasti upotrebe jezika i pisma, obrazovanja, informisanja i kulture.
Savet je pravno lice.
Savet ima najmanje 15 a najviše 35 članova, u zavisnosti od ukupnog broja pripadnika nacionalne manjine, koji se biraju na period od četiri godine.
Savet donosi svoj statut i budžet u skladu sa Ustavom i zakonom.
Savet se finansira iz budžeta i donacija.
Registar izabranih saveta vodi nadležni savezni organ.
Savet predstavlja nacionalnu manjinu u oblasti službene upotrebe jezika, obrazovanja, informisanja na jeziku nacionalne manjine i kulture, učestvuje u procesu odlučivanja ili odlučuje o pitanjima iz tih oblasti i osniva ustanove iz ovih oblasti.
Organi države, teritorijalne autonomije ili jedinice lokalne samouprave, prilikom odlučivanja o pitanjima iz stava 7. ovog člana, zatražiće mišljenje saveta.
Savet se može obratiti organima vlasti iz stava 8. ovog člana u vezi sa svim pitanjima koja utiču na prava i položaj nacionalne manjine.
Deo ovlašćenja iz oblasti pomenutih u stavu 7. ovog člana može se poveriti savetima, a država će obezbediti finansijska sredstva potrebna za vršenje ovih nadležnosti.
Pri utvrđivanju obima i vrste ovlašćenja iz stava 10. ovog člana vodi se računa i o zahtevu nacionalnog saveta.
Saveti će se formirati na principima dobrovoljnosti, izbornosti, proporcionalnosti i demokratičnosti.
Izborna pravila o izboru nacionalnih saveta će se regulisati zakonom.
RADI OSTVARIVANJA USTAVOM ZAJAMČENOG PRAVA NA SAMOUPRAVU U KULTURI, OBRAZOVANJU, OBAVEŠTAVANJU I SLUŽBENOJ UPOTREBI JEZIKA I PISMA, PRIPADNICI NACIONALNIH MANJINA MOGU IZABRATI NACIONALNE SAVETE.
NACIONALNI SAVET PREDSTAVLJA NACIONALNU MANJINU U KULTURI, OBRAZOVANJU, OBAVEŠTAVANJU I SLUŽBENOJ UPOTREBI JEZIKA I PISMA, UČESTVUJE U PROCESU ODLUČIVANJA ILI ODLUČUJE O POJEDINIM PITANJIMA IZ OVIH OBLASTI I OSNIVA USTANOVE IZ OVIH OBLASTI.
NACIONALNI SAVET JE PRAVNO LICE.
NACIONALNI SAVETI FORMIRA SE NA PRINCIPIMA DOBROVOLJNOSTI, IZBORNOSTI, PROPORCIONALNOSTI I DEMOKRATIČNOSTI.
OVLAŠĆENJA, POSTUPAK IZBORA, FINANSIRANJE I DRUGA PITANJA OD ZNAČAJA ZA RAD NACIONALNIH SAVETA UREĐUJE SE POSEBNIM ZAKONOM.
Savezni BUDŽETSKI fond za nacionalne manjine
Član 20.
Osniva se Savezni fond za podsticanje društvenog, ekonomskog, kulturnog i opšteg razvoja nacionalnih manjina (u daljem tekstu: Fond).
Fond će učestvovati u finansiranju aktivnosti i projekata iz budžetskih sredstava vezanih za poboljšanje položaja i razvijanje kulturnog stvaralaštva nacionalnih manjina.
Savezna vlada će doneti bliže propise kojima će utvrditi sastav i delatnost Fonda.
FINANSIRANJE PROGRAMA I PROJEKATA U OBLASTI KUTURE, OBRAZOVANJA, OBAVEŠTAVANJA I SLUŽBENE UPOTREBE JEZIKA I PISMA NACIONALNIH MANJINA SREDSTVIMA IZ BUDŽETSKOG FONDA ZA NACIONALNE MANJINE UREĐUJE SE POSEBNIM ZAKONOM.
Učestvovanje u javnom životu i ravnopravnost pri zapošljavanju u javnoj službi
Član 21.
Prilikom zapošljavanja u javnim službama, uključujući policiju, vodi se računa o nacionalnom sastavu stanovništva, odgovarajućoj zastupljenosti i o poznavanju jezika koji se govori na području organa ili službe.
„DEO ŠESTI
KAZNENE ODREDBE
ČLAN 22A
NOVČANOM KAZNOM OD 50.000 DO 100.000 DINARA KAZNIĆE SE ZA PREKRŠAJ ODGOVORNO LICE U ORGANU, ODNOSNO ORGANIZACIJI KOJA VRŠI JAVNA OVLAŠĆENJA AKO NAZIV ORGANA ODNOSNO ORGANIZACIJE ISPIŠE SUPROTNO ODREDBAMA ČLANA 11. ST. 5. I 6. OVOG ZAKONA.
NOVČANOM KAZNOM OD 200.000 DO 1.500.000 DINARA KAZNIĆE SE ZA PRIVREDNI PRESTUP ORGANIZACIJA OVLAŠĆENA ZA POSTAVLJANJE SAOBRAĆAJNIH ZNAKOVA I NAZIVA MESTA KOJA POSTUPI SUPROTNO ČLANU 11. ST. 5. I 6. OVOG ZAKONA.
ZA PRIVREDNI PRESTUP IZ STAVA 2. OVOG ČLANA KAZNIĆE SE I ODGOVORNO LICE U ORGANIZACIJI IZ STAVA 2. OVOG ČLANA NOVČANOM KAZNOM OD 50.000 DO 100.000 DINARA.
ČLAN 22B
NOVČANOM KAZNOM OD 500.000 DO 2.000.000 DINARA KAZNIĆE SE PRAVNO LICE KOJE:
1) KAO SIMBOL I ZNAMENJE NACIONALNE MANJINE, SLUŽBENO, ODNOSNO JAVNO PREDSTAVLJA, ISTIČE ILI KORISTI SIMBOLE I ZNAMENJA DRUGE DRŽAVE;
2) ZA PRAZNIK NACIONALNE MANJINE SLUŽBENO, ODNOSNO JAVNO KORISTI NAZIV PRAZNIKA KOJI NIJE POTVRĐEN OD STRANE SAVETA ZA NACIONALNE MANJINE I OBJAVLJEN U „SLUŽBENOM GLASNIKU REPUBLIKE SRBIJE”.
ZA PREKRŠAJ IZ STAVA 1. OVOG ČLANA KAZNIĆE SE I ODGOVORNO LICE U PRAVNOM LICU NOVČANOM KAZNOM OD 50.000 DO 150.000 DINARA.
ČLAN 22V
NOVČANOM KAZNOM OD 50.000 DO 150.000 DINARA KAZNIĆE SE ZA PREKRŠAJ ODGOVORNO LICE U ORGANU JEDINICE LOKALNE SAMOUPRAVE, ORGANIZACIJI KOJA VRŠI JAVNA OVLAŠĆENJA ČIJI JE OSNIVAČ JEDINICA LOKALNE SAMOUPRAVE, ODNOSNO PRAVNOM LICU AKO:
1) SU SIMBOLI I ZNAMENJA NACIONALNE MANJINE ISTAKNUTI PROTIVNO ODREDBAMA ČLANU 16. STAV 4.OVOG ZAKONA;
2) UZ ZNAMENJA I SIMBOLE NACIONALNE MANJINE PRI SLUŽBENOJ UPOTREBI IZ ČLANA 16. STAV 4. OVOG ZAKONA NISU ISTAKNUTA I ZNAMENJA I SIMBOLI REPUBLIKE SRBIJE, U SKLADU SA ČLANOM 16. ST. 5. I 6. OVOG ZAKONA.“
Sudska i ustavnosudska zaštita prava
Član 23.
U cilju zaštite svojih prava, pripadnici nacionalnih manjina i nacionalni saveti nacionalnih manjina mogu podneti tužbu za naknadu štete nadležnom sudu.
U skladu sa odredbama Zakona o Saveznom ustavnom sudu, Savezno ministarstvo nacionalnih i etničkih zajednica i nacionalni saveti nacionalnih manjina će biti ovlašćeni da ulože ustavnu žalbu Saveznom ustavnom sudu u slučaju da procene da je došlo do povrede ustavnih prava i sloboda pripadnika nacionalne manjine, ili u slučaju da im se obrati pripadnik nacionalne manjine koji smatra da je povređen u svojim ustavnim pravima i slobodama.