O B R A Z L O Ž E NJ E
I . USTAVNI OSNOV
Ustavni osnov za donošenje ovog zakona sadržan je u članu 97. stav 1. tač. 6, 9. i 12. Ustava Republike Srbije, kojim je, između ostalog, utvrđeno da Republika Srbija uređuje i obezbeđuje jedinstveno tržište, pravni položaj privrednih subjekata; sistem obavljanja pojedinih privrednih i drugih delatnosti; održivi razvoj; razvoj Republike Srbije, politiku i mere za podsticanje ravnomernog razvoja pojedinih delova Republike Srbije, uključujući i razvoj nedovoljno razvijenih područja i organizaciju i korišćenje prostora.
II . RAZLOZI ZA DONOŠENJE ZAKONA
Važećim Zakonom o turizmu („Službeni glasnik RSˮ, br. 36/09, 88/10, 99/11 – dr. zakon, 93/12 i 84/15, regulisana je oblast turizma i ugostiteljstva, međutim imajući u vidu, kako regulativu Evropske unije, regulativu razvijenih turističkih zemalja u okruženju, tako i stepen dostignutog razvoja turizma i ugostiteljstva, odnosno, turističke i ugostiteljske privrede u Republici Srbiji, stvorili su se uslovi, da se ova oblast sistemski reguliše sa dva zakona – zakonom kojim se uređuje oblast turizma i zakonom kojim se uređuje oblast ugostiteljstva.
Predlog zakona o ugostiteljstvu nastao je kao rezultat analize stanja na turističkom tržištu i sagledavanja problema sa kojim se suočavaju akteri ugostiteljske privrede, kao i drugi subjekti koji obavljaju privrednu delatnost, koja je neposredno povezana sa ugostiteljstvom.
Kao prioritetan zadatak definisana je borba protiv sive ekonomije, unapređenje konkurentnosti Srbije kao turističke destinacije, unapređenje poslovnog ambijenta i pojednostavljenje poslovanja za fizička lica pružaoce ugostiteljskih usluga smeštaja koji dominiraju u strukturi smeštajnih kapaciteta Srbije, kao i digitalizacija turizma i ugostiteljstva uvođenjem modernih tehnologija u poslovanje kako privrednih subjekata tako i javnog sektora. U cilju efikasnijeg ostvarivanja ovog primarnog zadatka, izvršeno je preciziranje i pojašnjenje preraspodela prava, obaveza i ovlašćenja inspekcijskih službi. Naime, lokalnoj samoupravi, odnosno ovlašćenim inspekcijskim organima lokalne samouprave poveren je znatan deo nadzora nad primenom ovog zakona. Takođe, imajući u vidu i obavezu usaglašavanja sa Zakonom o inspekcijskom nadzoru („Službeni glasnik RSˮ, broj 36/15) i Zakonom o opštem upravnom postupku („Službeni glasnik RSˮ, broj 18/16), Predlog zakona je u potpunosti usaglašen sa navedenim procesnim zakonima.
Ujedno izvršeno je usaglašavanje sa Strategijom razvoja turizma Republike Srbije za period 2016 – 2025. godine („Službeni glasnik RSˮ, broj 98/16). Dalje, imajući u vidu Direktiva 2006/123/EZ Evropskog parlamenta i Saveta od 12. decembra 2006. godine, o uslugama na unutrašnjem tržištu izvršeno je potpuno usaglašavanje.
Kao prioritetan zadatak definisana je potreba za smanjenjem sive ekonomije u svim delatnostima koje ovaj zakon uređuje, iz kog razloga su preciznije uređene one odredbe u delu registracije privredne delatnosti pojedinih subjekata. U cilju efikasnijeg ostvarivanja ovog primarnog zadatka i zaštite javnog interesa, data su šira ovlašćenja, ali i odgovornost i obaveze jedinici lokalne samouprave posebno u delu vođenja evidencije svih onih subjekata koji pružaju usluge smeštaja.
Imajući u vidu prioritete digitalizacije privrede Republike Srbije, ali i dalji razvoj elektronske uprave, Predlogom zakona se uvodi centralni informacioni sistem u oblasti ugostiteljstva i turizma (E- turista), kao jedinstven i centralizovan elektronski informacioni sistem, koji sadrži sve relevantne podatke o pružaocima usluge smeštaja i objektima za smeštaj, preko koga se vrši njihova evidencija i unose drugi podaci proistekli iz obavljanja ugostiteljske, nautičke i lovnoturističke, odnosno turističke delatnosti. Cilj uspostavljanja elektronskog sistema prijave i odjave turista je osim, objedinjavanja svih podataka o pružaocima usluga smeštaja, skraćivanje i smanjivanje broja i troškova administrativnih procedura, unapređenje saradnje i razmene podataka nadležnih državnih institucija, unapređenje efikasnosti sistema naplate i kontrole plaćanja boravišne takse i poreza te posledično povećanje prihoda budžeta lokalnih samouprava i budžeta Republike Srbije, smanjenje sive ekonomije i bespravnog rada (posebno fizičkih lica pružaoca usluga smeštaja), unapređenje statističkog praćenja kretanja turista, sprovođenje aktivne marketing politike i podizanje konkurentnosti turističke ponude Republike Srbije. Nadalje, propisuju se znatne olakšice pružaocima usluga smeštaja (fizičkim licima) u objektima domaće radinosti i seoskog turističkog domaćinstva. Izvršeno je usaglašavanje oblasti nauke za važećom regulativom, kojom se ova oblast precizno reguliše. Uređeno je prikupljanje, držanje, obrada i korišćenje podataka o ličnosti, prava lica i zaštita prava lica čiji se podaci prikupljaju i obrađuju, ograničenja zaštite podataka o ličnosti i obezbeđenje podataka, na način propisan zakonom kojim se uređuje zaštita podataka o ličnosti. Usaglašavanje sa Zakonom o inspekcijskom nadzoru uslovilo je propisivanje širih, odnosno novih ovlašćenja turističkih inspektora, ali i drugih inspektora kojima je poveren nadzor nad izvršenjem ovog zakona. U delu kaznene politike nema značajnijih novina, osim propisanih kazni u višem iznosu za sve one subjekte, koji po ovim odredbama, ali i odredbama Zakona o inspekcijskom nadzoru imaju tretman neregistrovanih subjekta, odnosno u slučaju bespravnog rada. Međutim, imajući u vidu uspostavljene prioritete digitalizacije privrede, kao i dalji razvoj elektronske uprave propisana je prekršajna odgovornost za odgovorna lica u državnom organu i jedinici lokalne samouprave, za one prekršaje kojima se odstupa od navedenog prioriteta.
III. OBJAŠNJENJE OSNOVNIH PRAVNIH INSTITUTA I POJEDINAČNIH REŠENJA
Članom 1. Predloga zakona upućuje se na oblast koja se zakonom uređuju, kao i uslovi i način obavljanja ugostiteljske delatnosti, uslovi i način obavljanja ugostiteljske delatnosti u objektima nautičkog turizma i objektima lovnog turizma, boravišna taksa i penali, kao i druga pitanja od značaja za njihov razvoj i unapređenje.
Članom 2. Predloga zakona definišu se pojedini izrazi upotrebljeni u ovom zakonu i imaju sledeće značenje: individualni ležaj jeste postelja ili krevet koji je namenjen za korišćenje jedne osobe; kategorizacija je postupak utvrđivanja postignutih standarda u pogledu uređenja, opreme i usluge u ugostiteljskom objektu za smeštaj, objektu lovnog turizma i nautičkog turizma, na osnovu koga se objekti iste vrste rangiraju u različite kategorije, u zavisnosti od nivoa postignutih standarda; korisnik usluge je fizičko lice koje kao potrošač, za sopstvene potrebe, koristi ugostiteljske usluge u ugostiteljskom objektu, objektu nautičkog ili lovnog turizma; kuća, apartman i soba su zasebni objekti u kojima se pružaju ugostiteljske usluge u domaćoj radinosti; lovnoturistička delatnost jeste pružanje usluga prihvata i smeštaja, pripremanja i usluživanja hrane, pića i napitaka u objektima lovnog turizma, kao i pružanje drugih usluga za potrebe lovnog turizma; nautičkoturistička delatnost jeste pružanje ugostiteljskih usluga u objektima nautičkog turizma, kao i pružanje drugih usluga za potrebe nautičkog turizma; normativ hrane i napitaka je unapred utvrđena vrsta i količina namirnica ili napitaka u svežem stanju potrebna za pripremanje određenog jela, odnosno napitka prema propisanom receptu, koji se prodaje po jedinstvenoj ceni; normativ pića je unapred utvrđena vrsta i količina pića, koje se prodaje po jedinstvenoj ceni; odgovarajući registar je registar u kojem se registruju privredna društva i preduzetnici i registar u kojem se registruju udruženja koje vodi Agencija za privredne registre i registar u kojem se registruju druga pravna lica koji vodi nadležni sud; pokretni ugostiteljski objekat je objekat koji se premešta iz jednog mesta u drugo sopstvenim pogonom ili vučom i ispunjava propisane minimalno-tehničke, sanitarno-higijenske i zdravstvene uslove za pružanje ugostiteljskih usluga, u kome se priprema i uslužuje hrana u ambalaži za jednokratnu upotrebu, uslužuje hrana u originalnom pakovanju pripremljena na drugom mestu, odnosno uslužuju pića i napici u ambalaži za jednokratnu upotrebu ili u originalnoj ambalaži; prodaja ugostiteljskih i drugih usluga podrazumeva neposrednu prodaju, nuđenje, kao i sve druge aktivnosti ponude, oglašavanja, marketinga, promocije i sl. koje za krajnji rezultat imaju prodaju te usluge; seosko turističko domaćinstvo je objekat ili grupa objekata u kojem se pružaju usluge smeštaja, pripremanja i usluživanja hrane, pića i napitaka ili samo usluge smeštaja, koji se nalazi u ruralnom (seoskom) okruženju sa elementima lokalnog obeležja i nasleđa; smeštajna jedinica jeste opremljen prostor, odnosno skup opremljenih prostorija u sastavu ugostiteljskog objekta za smeštaj ili kao zaseban ugostiteljski objekat, koja se stavlja na raspolaganje korisniku; standardi jesu uslovi i merila u pogledu uređenja i opremljenosti objekta, kvaliteta pružanja usluga i pretežnog sadržaja usluga i održavanja objekta; transfer je prevoz korisnika usluge smeštaja koji se realizuje na kraćoj relaciji isključivo na destinaciji, odnosno lokalu; ugostitelj jeste privredno društvo, drugo pravno lice, preduzetnik i fizičko lice koje obavlja ugostiteljsku delatnost pod uslovima propisanim ovim zakonom; ugostiteljska delatnost jeste pružanje usluga smeštaja, pripremanje i usluživanje hrane, pića i napitaka, kao i pripremanje i dostavljanje hrane korisnicima za potrošnju na drugom mestu; ugostiteljski objekat jeste funkcionalno povezan, posebno uređen i opremljen prostor koji ispunjava propisane minimalno-tehničke i sanitarno-higijenske uslove za pružanje ugostiteljskih usluga, odnosno za obavljanje ugostiteljske delatnosti; ugostiteljski objekat u domaćoj radinosti je objekat u kojem se pružaju usluge smeštaja, pripremanja i usluživanja hrane, pića i napitaka ili samo usluge smeštaja u objektima vrste: kuća, apartman i soba; centralni informacioni sistem u oblasti ugostiteljstva i turizma (E- turista) jeste jedinstven i centralizovan elektronski informacioni sistem, koji sadrži sve relevantne podatke o pružaocima usluge smeštaja i objektima za smeštaj, preko koga se vrši njihova evidencija i unose drugi podaci proistekli iz obavljanja ugostiteljske, nautičke i lovnoturističke, odnosno turističke delatnosti ili usluga u turizmu.
Članom 3. Predloga zakona definiše se ugostiteljska delatnost kao pružanje usluga smeštaja, pripremanje i usluživanje hrane, pića i napitaka, kao i pripremanje i dostavljanje hrane korisnicima za potrošnju na drugom mestu, koju ugostitelj obavlja u ugostiteljskom objektu, van ugostiteljskog objekta i pokretnom ugostiteljskom objektu, u skladu sa ovim zakonom i propisima donetim na osnovu ovog zakona. Ugostiteljska delatnost obavlja se u objektu, odnosno prostoru koji ispunjava propisane minimalno-tehničke i sanitarno-higijenske uslove, odnosno standarde za obavljanje predmetne delatnosti. Na obavljanje ugostiteljske delatnosti na delu prostora koji istovremeno predstavlja zaštićeno kulturno dobro, odnosno zaštićeno područje, primenjuju se propisi kojima se uređuje zaštita kulturnih dobara i propisi kojima se uređuje zaštita prirode.
Članom 4. Predloga zakona propisuje se da delatnost iz člana 3. stav 1. ovog zakona može da obavlja privredno društvo, drugo pravno lice i preduzetnik, ako je registrovano u odgovarajućem registru. Pojedine ugostiteljske usluge može pružati i fizičko lice, pod uslovima propisanim ovim zakonom i propisima donetim na osnovu ovog zakona. Udruženje koje obavlja delatnost iz člana 3. stav 1. ovog zakona dužno je da tu delatnost upiše u odgovarajući registar. Preduzetnik ne može da obavlja delatnost iz člana 3. stav 1. ovog zakona u periodu prekida obavljanja delatnosti. Preduzetnik ne može da otpočne sa obavljanjem delatnosti iz člana 3. stav 1. ovog zakona pre datuma naznačenog kao početak obavljanja delatnosti, koji je naveden u rešenju Agencije za privredne registre.
Članom 5. Predloga zakona predviđa se da ako lice iz člana 4. stav 1. ovog zakona obavlja ugostiteljsku delatnost u sedištu, ali ne kao pretežnu delatnost, dužno je da za tu delatnost registruje ogranak, odnosno izdvojeno mesto, koji se registruje u odgovarajućem registru. Ako lice iz člana 4. stav 1. ovog zakona obavlja ugostiteljsku delatnost van sedišta, dužno je da za tu delatnost u svakom prostoru, odnosno mestu poslovanja registruje ogranak, odnosno izdvojeno mesto van sedišta, koji se registruje u odgovarajućem registru. Izuzetno, ugostitelj koji povremeno obavlja ugostiteljsku delatnost na način propisan članom 17. stav 7. ovog zakona nije u obavezi da za taj prostor u kome obavlja delatnost registruje ogranak, odnosno izdvojeno mesto van sedišta.
Članom 6. Predloga zakona propisuje se da poslovno ime, firma i drugi naziv, naziv ogranka, izdvojeno mesto ili odgovarajuća organizaciona jedinica kao i oznaka pružaoca ugostiteljskih usluga ne može da sadrži reči koje ukazuju na vrstu ugostiteljskog objekta koji se kategoriše, osim kada je kategorizacija već izvršena, niti više od jedne vrste ugostiteljskog objekta.
Članom 7. Predloga zakona propisuje se da je ugostitelj dužan da: na ulazu u ugostiteljski objekat vidno istakne poslovno ime, sedište, matični broj, a na ulazu u ogranak, odnosno izdvojeno mesto, poslovno ime, sedište, matični broj i naziv ili oznaku ogranka, odnosno izdvojenog mesta; na ulazu u ugostiteljski objekat vidno istakne naziv ugostiteljskog objekta i vrstu ugostiteljskog objekta, prema pretežnoj vrsti usluga koje se u njemu pružaju;
na ulazu u ugostiteljski objekat vidno istakne propisano radno vreme i da ga se u svom poslovanju pridržava; se evidentira u Registru turizma u skladu sa zakonom kojim se uređuje oblast turizma; svaku promenu registrovanog podatka o sedištu i ogranku, odnosno izdvojenom mestu prijavi odgovarajućem registru u roku od sedam dana; na ulazu u kategorisani ugostiteljski objekat vidno istakne oznaku kategorije, odnosno posebnog standarda koji se u njemu pruža, utvrđenu rešenjem ministra, odnosno nadležnog organa jedinice lokalne samouprave; u ugostiteljskom objektu održava prostor, prostorije i opremu i pruža usluge prema propisanim minimalno-tehničkim i sanitarno-higijenskim uslovima, kao i standarde za vrstu objekta u kojoj obavlja delatnost i za kategoriju koja mu je određena rešenjem ministra, odnosno nadležnog organa jedinice lokalne samouprave; u ugostiteljskom objektu obavlja ugostiteljsku delatnost na propisan način i prema propisanim uslovima; u pisanom, govornom, vizuelnom ili elektronskom obaveštavanju tačno koristi vrstu, a kod objekata iz člana 18. st. 1, 2. i 4. ovog zakona kategoriju ugostiteljskog objekta koja mu je određena rešenjem ministra, odnosno nadležnog organa jedinice lokalne samouprave; da na istinit, jasan, razumljiv i neobmanjujući način obaveštava korisnike usluga o usluzi koju pruža, u pogledu vrste, načina pružanja usluge, naznačene cene i dr.; istakne cene smeštaja i drugih usluga i iznos boravišne takse na recepciji i u svakoj smeštajnoj jedinici na jasan i lako uočljiv način; istakne cene hrane, pića i napitaka u cenovnicima koji moraju biti dostupni korisnicima usluga u dovoljnom broju primeraka na svakom mestu gde se korisnici uslužuju, odnosno da cene istakne na jasan i lako uočljiv način; se pridržava istaknutih, odnosno na drugom mestu objavljenih cena; za svaku pruženu uslugu izda propisan račun; utvrdi i obezbedi normativ hrane, pića i napitaka koje priprema i uslužuje i na zahtev korisnika usluga omogući uvid u te normative, kao i da usluge pruža u odgovarajućoj količini prema tim normativima; obezbedi normativ hrane koju uslužuje, a koja je na drugom mestu pripremljena i na zahtev korisnika usluga omogući uvid u taj normativ, kao i da usluge pruža u odgovarajućoj količini prema tom normativu; unosi podatke o korisniku usluge smeštaja dnevno i uredno na propisan način; utvrdi kućni red u svim objektima za smeštaj i istakne ga na recepciji, a izvode iz kućnog reda istakne, odnosno obezbedi u svim smeštajnim jedinicama; u ugostiteljskom objektu korisniku usluge omogući podnošenje reklamacije; pružanje ugostiteljske usluge ne uslovljava pružanjem druge usluge, odnosno nekim drugim uslovom koji je korisnik usluga dužan da ispuni; za ugostiteljski objekat ispuni uslove propisane aktom jedinice lokalne samouprave iz člana 26. stav 4. ovog zakona, u pogledu uređaja i opreme za odvođenje dima, pare i mirisa i drugih neprijatnih emisija, radi sprečavanja njihovog širenja u okolinu; za ugostiteljski objekat u kojem se emituje muzika ili izvodi zabavni program, ispuni uslove propisane aktom jedinice lokalne samouprave iz člana 26. stav 4. ovog zakona u pogledu uređenja i opremanja, radi obezbeđenja zaštite od buke; za ugostiteljski objekat koji se nalazi u stambenoj zgradi ispuni tehničke i druge uslove, kao i da obavlja ugostiteljsku delatnost na način propisan aktom jedinice lokalne samouprave iz člana 26. stav 4. ovog zakona; obavlja delatnost sa pažnjom dobrog privrednika.
Podaci iz stava 1. tačka 17) ovog člana, za domaće državljane naročito: sadrže ime i prezime; dan, mesec i godinu rođenja i adresu stanovanja.
Podaci iz stava 1. tačka 17) ovog člana, za strane državljane naročito sadrže: ime i prezime; dan, mesec i godinu rođenja; državljanstvo; vrstu, broj i datum izdavanja strane putne isprave. Ugostitelj koji nije registrovan kod Agencije za privredne registre je dužan da promenu registrovanog podatka iz stava 1. tačka 5) ovog člana prijavi i Registru turizma. Način podnošenja reklamacije, postupanje po podnetoj reklamaciji i dr. ugostitelj vodi u skladu sa propisima, kojima se uređuje oblast zaštite potrošača. Kada ugostitelj posluje u objektu koji je zaštićeno kulturno dobro, podatke iz stava 1. tač. 1), 2) i 3) ovog člana može postaviti unutar objekta ili na nekom drugom prikladnom mestu, u skladu sa zakonom kojim se uređuje zaštita kulturnih dobara.
Članom 8. Predloga zakona propisuje se da je ugostitelj dužan da sve informacije, kojima obaveštava korisnike usluga o usluzi koju pruža, u pogledu vrste, načina pružanja usluge i dr. budu na srpskom jeziku. Informacije iz stava 1. ovog člana mogu biti i na stranom jeziku.
Članom 9. Predloga zakona propisuje se da je ugostitelj dužan da u periodu od dve godine čuva svu dokumentaciju u vezi sa unetim podacima o korisnicima usluge smeštaja, podnetim reklamacijama, zaključenim ugovorima i dr. Dokumentacija iz stava 1. ovog člana može se čuvati na trajnom nosaču zapisa.
Članom 10. Predloga zakona predviđa se da ugostitelj koji pruža ugostiteljsku uslugu smeštaja može isključivo za potrebe korisnika usluge smeštaja, na njegov zahtev, da pruži, odnosno obezbedi i dodatnu uslugu kao što je transfer, kupovina karata ili ulaznica, rezervacija restorana i sl.
Članom 11. Predloga zakona predviđa se da ugostitelj može da ponudi korisniku usluge smeštaja osiguranje od posledica nezgode za vreme boravka u ugostiteljskom objektu za smeštaj uz napomenu da isto nije obavezujuće. U slučaju iz stava 1. ovog člana ugostitelj je dužan da korisniku usluge da informaciju o uslovima i ceni osiguranja. Ugostitelj koji zaključi polisu osiguranja od korisnika usluge smeštaja ne može da naplati iznos premije osiguranja uvećan za iznos provizije. Ugostitelj je dužan da u slučaju iz st. 1, 2. i 3. ovog člana postupi saglasno odredbama zakona kojima se uređuje osiguranje.
Članom 12. propisuje se da je ugostitelj koji pruža usluge smeštaja u nekategorisanom ugostiteljskom objektu dužan da pre otpočinjanja obavljanja delatnosti, na propisan način podnese prijavu jedinici lokalne samouprave na čijoj teritoriji se objekat nalazi. Ako lice iz stava 1. ovog člana prestane da obavljanja delatnost dužan je da o tome obavesti jedinicu lokalne samouprave na čijoj teritoriji se objekat nalazi.
Članom 13. Predloga zakona predviđa se da ministarstvo nadležno za poslove turizma (u daljem tekstu: ministarstvo) na propisan način vodi evidenciju ugostitelja i ugostiteljskih objekata iz člana 18. st. 1. i 2. i člana 27. ovog zakona. Jedinica lokalne samouprave na propisan način vodi evidenciju ugostitelja i ugostiteljskih objekata iz člana 12. i člana 18. stav 4. ovog zakona, kao poveren posao. Svaku promenu podataka, koji se evidentiraju kod ministarstva, odnosno jedinice lokalne samouprave ugostitelj je dužan da prijavi u roku od sedam dana. Jedinica lokalne samouprave je dužna da kvartalno ili na zahtev ministarstva u roku od 15 dana u elektronskoj formi dostavi ministarstvu podatke iz evidencije ugostiteljskih objekata koju vodi. Ministarstvo odnosno jedinica lokalne samouprave su dužni da Registru turizma kvartalno dostavljaju evidenciju iz st. 1. i 2. ovog člana. Ministarstvo odnosno jedinica lokalne samouprave mogu deo evidencije ugostitelja i ugostiteljskih objekata iz st. 1. i 2. ovog člana da učine javno dostupnom, objavljivanjem na sajtu ministarstva, odnosno jedinice lokalne samouprave. Evidencija ugostitelja i ugostiteljskih objekata iz člana 18. stav 4. može da sadrži podatke o fizičkom licu koje pruža ugostiteljske usluge i to: ime i prezime; jedinstven matični broj građana, dan, mesec i godina rođenja i adresa stanovanja.
Članom 14. Predloga zakona propisuje se da je ministarstvo je dužno da u centralni informacioni sistem u oblasti ugostiteljstva i turizma (u daljem tekstu: centralni informacioni sistem) unese podatke o objektima iz člana 18. st. 1. i 2, čl. 27, 47. i 60. ovog zakona, kao i podatke o ugostitelju, odnosno pružaocu usluge smeštaja. Ministarstvo je dužno da ugostitelju, odnosno pružaocu usluge smeštaja iz stava 1. ovog člana učini dostupnim pristup centralnom informacionom sistemu. Jedinica lokalne samouprave je dužna da u centralni informacioni sistem unese podatke o objektima iz člana 12, člana 18. stav 4, čl. 42. i 56. ovog zakona, kao i podatke o ugostitelju, odnosno pružaocu usluge smeštaja. Jedinica lokalne samouprave je dužna da ugostitelju, odnosno pružaocu usluge smeštaja u objektima iz stava 3. ovog člana učini dostupnim pristup centralnom informacionom sistemu.
Članom 15. Predloga zakona propisuje se da je ugostitelj koji pruža uslugu smeštaja dužan da preko centralnog infomacionog sistema, na propisan način, unosi podatke o korisniku usluge smeštaja. Podaci iz stava 1. ovog člana, za domaće državljane naročito: sadrže ime i prezime; dan, mesec i godinu rođenja i adresu stanovanja. Podaci iz stava 1. ovog člana, za strane državljane naročito sadrže: ime i prezime; dan, mesec i godinu rođenja; državljanstvo; vrstu, broj i datum izdavanja strane putne isprave. Podatke iz st. 2. i 3. ovog člana ugostitelj unosi preko centralnog informacionog sistema na osnovu podataka iz lične karte, putne isprave ili druge javne isprave sa fotografijom. Ugostitelj koji pruža uslugu smeštaja je dužan da obezbedi internet vezu za pristup centralnom infomacionom sistemu. Ugostitelj koji pruža usluge smeštaja može u centralni informacioni sistem da unosi i dodatne podatke o karakteristikama ugostiteljskog objekta za smeštaj, ponudi, specifičnostima i dr. Ugostitelj koji pruža usluge smeštaja dužan je da u centralni informacioni sistem unosi i druge propisane podatke na propisan način. Podaci iz stava 1, 2, 3, 4, 6. i 7. ovog člana moraju da budu istiniti. Odredbe ovog člana odnose se i na zdravstvene ustanove iz člana 27. ovog zakona, kao i na pružaoca usluga smeštaja u objektu nautičkog i lovnog turizma.
Članom 16. Predloga zakona Predloga zakona predviđa se da ministar uz saglasnost ministra nadležnog za unutrašnje poslove propisuje način unošenja, rada, vođenja i korišćenja centralnog informacionog sistema kao i njegovu sadržinu i vrstu podataka. Ministar propisuje sadržinu i način podnošenja prijave iz čl. 12, 42. i 56. ovog zakona, kao i sadržinu i način vođenja evidencije objekata za smeštaj.
Članom 17. Predloga zakona uređuje se da prema vrsti ugostiteljskih usluga koje se u objektu pružaju, ugostiteljski objekti mogu biti: ugostiteljski objekat za smeštaj; ugostiteljski objekat za ishranu, piće i napitke. U ugostiteljskom objektu za smeštaj pružaju se usluge smeštaja, pripremanja i usluživanja hrane, pića i napitaka, druge usluge uobičajene u ugostiteljstvu ili samo usluge smeštaja. Vrste ugostiteljskog objekta za smeštaj su: hotel i podvrste hotela, motel, turističko naselje i podvrsta turističkog naselja, pansion, kamp, kampiralište, hostel, prenoćište, konačište, botel, kuća, apartman, soba, seosko turističko domaćinstvo, lovačka vila, lovački dom, lovačka kuća i lovačka koliba, kao i drugi objekti za pružanje usluga smeštaja. U ugostiteljskom objektu za ishranu, piće i napitke, pripremaju se i uslužuju topla i hladna jela i napici, toče i služe alkoholna i bezalkoholna pića. Vrste ugostiteljskog objekta za ishranu, piće i napitke su restoran, taverna, kafana, bar, picerija, gril, pečenjara, pivnica, konoba, čarda, krčma, gostionica, kafe-poslastičarnica, bife, bistro, palačinkarnica, objekat brze hrane, ketering objekat, pab, kafe i drugi objekti. Ugostiteljska delatnost može se obavljati i u pokretnom ugostiteljskom objektu, pod uslovima i na način propisan ovim zakonom i propisima donetim na osnovu ovog zakona. Ugostiteljska delatnost može se obavljati povremeno na sajmovima, vašarima, prigodnim proslavama i na drugim javnim manifestacijama, a najduže 30 dana pod uslovima i na način propisan ovim zakonom i propisima donetim na osnovu ovog zakona.
Članom 18. Predloga zakona predviđa se da ugostiteljski objekti za smeštaj vrste hotel, motel, turističko naselje, pansion i kamp kategorišu u skladu sa standardima propisanim za pojedine vrste tih objekata. Ugostiteljski objekat za smeštaj vrste hotel i turističko naselje može se razvrstati u podvrstu, a ugostiteljski objekat vrste hotel može se razvrstati i po posebnim standardima za specijalizaciju. U ugostiteljskom objektu za smeštaj vrste hotel, motel, turističko naselje i pansion i podvrste garni hotel i apart hotel mogu biti i delovi objekta u vlasništvu drugih pravnih i fizičkih lica, koji kao smeštajne jedinice, odnosno drugi sadržaji ugostiteljskog objekta, funkcionalno (organizaciono i tehničko-tehnološki) čine sastavni deo ugostiteljskog objekta. Ugostiteljski objekti za smeštaj vrste kuća, apartman, soba i seosko turističko domaćinstvo kategorišu se u skladu sa standardima propisanim za pojedine vrste tih objekata. Ugostitelj je dužan da pre otpočinjanja obavljanja ugostiteljske delatnosti u ugostiteljskom objektu iz st. 1, 2. i 4. ovog člana pribavi rešenje o kategorizaciji.
Članom 19. Predloga zakona propisuje se da ugostitelj podnosi ministarstvu zahtev za određivanje kategorije ugostiteljskog objekta iz člana 18. st. 1. i 2. ovog zakona. U slučaju iz člana 18. stav 3. ovog zakona, prilikom podnošenja zahteva za određivanje kategorije, ugostitelj dostavlja ugovor o upravljanju kojim se regulišu međusobna prava i obaveze. Zahtev iz stava 1. ovog člana ugostitelj podnosi preko centralnog informacionog sistema. Ispunjenost propisanih uslova za određivanje kategorije ugostiteljskog objekta za smeštaj iz člana 18. st. 1. i 2. ovog zakona, uviđajem na licu mesta proverava komisija za kategorizaciju ugostiteljskog objekta koju obrazuje ministar. Komisija za kategorizaciju ugostiteljskog objekta sačinjava zapisnik o svom radu i dostavlja ga ministru sa predlogom za određivanje kategorije. Određivanje kategorije ugostiteljskog objekta iz člana 18. st. 1. i 2. ovog zakona vrši se rešenjem koje donosi ministar i važi tri godine od dana dostavljanja rešenja podnosiocu zahteva. Rešenje iz stava 6. ovog člana sadrži i podatke o broju i strukturi smeštajnih jedinica, i ukupnim smeštajnim kapacitetima. Rešenje iz stava 6. ovog člana konačno je i dostavlja se Registru turizma radi evidentiranja.
Članom 20. Predloga zakona propisuje se da ugostitelj podnosi nadležnom organu jedinice lokalne samouprave zahtev za određivanje kategorije ugostiteljskog objekta iz člana 18. stav 4. ovog zakona. Zahtev iz stava 1. ovog člana ugostitelj podnosi preko centralnog informacionog sistema. Zahtev iz stava 1. ovog člana ugostitelj podnosi za svaki objekat posebno (kuća, apartman, soba ili seosko turističko domaćinstvo). Ispunjenost propisanih uslova za određivanje kategorije ugostiteljskog objekta za smeštaj iz člana 18. stav 4. ovog zakona uviđajem na licu mesta proverava komisija za kategorizaciju ugostiteljskog objekta koju obrazuje nadležni organ jedinica lokalne samouprave. Određivanje kategorije ugostiteljskog objekta iz člana 18. stav 4. ovog zakona vrši se, rešenjem koje donosi nadležni organ jedinice lokalne samouprave i važi tri godine od dana dostavljanja rešenja podnosiocu zahteva. Nadležni organ jedinice lokalne samouprave rešenjem odlučuje po podnetom zahtevu pojedinačno za svaki objekat. Rešenje iz stava 5. ovog člana sadrži i podatke o broju individulanih ležaja, odnosno vrsti ležaja. Rešenje iz stava 5. ovog člana sadrži sve relevantne podatke iz člana 32. ovog zakona. Protiv rešenja iz stava 5. ovog člana može se u roku od 15 dana od dana dostavljanja rešenja izjaviti žalba ministru. Poslove iz st. 4. i 5.ovog člana nadležni organ jedinice lokalne samouprave obavlja kao povereni posao.
Članom 21. Predloga zakona propisuje da zahtev iz člana 19. stav 1. i člana 20. stav 1. ovog zakona mora da sadrži istinite podatke. Troškove postupka određivanja kategorije ugostiteljskog objekta snosi ugostitelj.
Članom 22. Predloga zakona propisuje se da ako u roku važenja rešenja iz člana 19. stav 6. i člana 20. stav 5. ovog zakona dođe do promene ugostitelja, novi ugostitelj je dužan da pre početka rada u tom objektu pribavi novo rešenje kojim se objekat kategoriše. Ako u roku važenja rešenja iz člana 19. stav 6 i člana 20. stav 5. ovog zakona objekat prestane da ispunjava propisane standarde za kategoriju koja mu je određena ugostitelj je dužan da podnese zahtev za određivanje kategorije u nižu kategoriju. Na zahtev ugostitelja donosi se rešenje o promeni kategorije kada objekat ispuni propisane standarde za višu kategoriju. Promena kategorije ugostiteljskog objekta za smeštaj vrši se na način i po postupku propisanom za određivanje kategorije.
Članom 23. Predloga zakona propisuje se da rešenje kojim se ugostiteljski objekat za smeštaj kategoriše prestaje da važi: istekom roka za koji je doneto; donošenjem rešenja o promeni kategorije; gubitkom kategorije; na zahtev ugostitelja; ako dođe do promene ugostitelja; prestankom privrednog društva, drugog pravnog lica ili preduzetnika, usled koga se to pravno lice ili preduzetnik briše iz odgovarajućeg registra. U slučaju iz stava 1. tač. 1), 3), 4), 5) i 6) ovog člana Registrator turizma briše ugostiteljski objekat iz evidencije kategorisanih objekata u Registru turizma, a u slučaju iz stava 1. tačka 2) ovog člana evidentira promenu kategorije ugostiteljskog objekta. Evidentiranje iz stava 2. ovog člana Registrator turizma vrši po službenoj dužnosti u slučajevima iz stava 1. tač. 1) i 6) ovog člana, po obaveštenju ministarstva ili nadležnog organa jedinice lokalne samouprave u slučajevima iz stava 1. tač. 2), 3) i 5) ovog člana, a na zahtev ugostitelja u slučaju iz stava 1. tačka 4) ovog člana.
Članom 24. Predloga zakona predviđa se da ministar propisuje standarde za kategorizaciju ugostiteljskih objekata iz člana 18. st. 1, 2. i 4. ovog zakona, koji naročito sadrže: standarde za pojedine vrste tih objekata; posebne standarde; kategorije i način sticanja i promene kategorije ugostiteljskog objekta, kao način i uslove pod kojima se obavlja ugostiteljska delatnost. Radi provere kvaliteta pružanja usluga u objektima iz člana 18. st. 1. i 2. ovog zakona, poslovno udruženje ugostitelja može da odredi tajnog gosta. Lice iz stava 3. ovog člana, sačinjava izveštaj sa stručnim mišljenjem koji može da dostavi ministarstvu.
Članom 25. Predloga zakona propisuje se da ugostitelji koji obavljaju delatnost u ugostiteljskim objektima iz člana 18. st 1. i 2. ovog zakona, moraju da imaju rukovodioca objekta koji je zaposlen kod ugostitelja. Rukovodilac objekta u ugostiteljskom objektu vrste hotel, podvrste hotela, motel i turističko naselje mora da ima najmanje višu stručnu spremu, odnosno stečeno visoko obrazovanje na osnovnim akademskim studijama u obimu od najmanje 180 ESPB bodova, osnovnim strukovnim studijama, odnosno na studijama u trajanju od tri godine turističkog, ekonomskog ili drugog društvenog smera, aktivno znanje jednog stranog jezika i tri godine radnog iskustva u ugostiteljstvu. Rukovodilac objekta u ugostiteljskom objektu vrste pansion i kamp mora da ima najmanje srednju stručnu spremu, znanje jednog stranog jezika i godinu dana radnog iskustva u ugostiteljstvu. Ako ugostitelj, kao preduzetnik lično vodi poslovanje ugostiteljskog objekta iz stava 1. ovog člana on mora da ispunjava uslove propisane za rukovodioca ugostiteljskog objekta. U ugostiteljskom objektu vrste hotel, podvrste hotela i motel mora da bude zaposleno i najmanje jedno lice sa srednjom stručnom spremom ugostiteljskog usmerenja.
Članom 26. Predloga zakona predviđa se da jedinica lokalne samouprave može posebnim aktom bliže da uredi uslove za uređenje i opremanje ugostiteljskog objekta u zavisnosti od načina usluživanja i vrste usluga koje se pretežno pružaju u ugostiteljskom objektu, a koji se odnose na uređenje i opremanje uređajima za odvođenje dima, pare i mirisa, kao i drugih neprijatnih emisija. Jedinica lokalne samouprave može posebnim aktom bliže da uredi uslove za uređenje i opremanje ugostiteljskog objekta u kojima se emituje muzika ili izvodi zabavni program, a kojima se obezbeđuje zaštita od buke. Jedinica lokalne samouprave može posebnim aktom bliže da uredi tehničke i druge uslove u ugostiteljskom objektu, koji se nalazi u stambenoj zgradi, kao i način obavljanja ugostiteljske delatnosti, u zavisnosti od načina usluživanja i vrste usluga koje se pretežno pružaju u tom ugostiteljskom objektu. Jedinica lokalne samouprave donosi poseban akt iz st. 1, 2. i 3. ovog člana, ako je organizovala obavljanje poslova inspekcijskog nadzora preko ovlašćenih inspektora, na način propisan ovim zakonom. Jedinica lokalne samouprave dužna je da pre objavljivanja posebnog akta iz st. 1, 2. i 3. ovog člana pribavi mišljenje ministarstva.
Članom 27. Predloga zakona predviđa se da zdravstvene ustanove koje pružaju usluge svojim korisnicima u objektima u kojima se organizuje boravak i pružaju usluge prevencije, lečenja i rehabilitacije, mogu pružati i usluge smeštaja, pripremanja i usluživanja hrane, pića i napitaka trećim licama, na način propisan ovim zakonom i propisima donetim na osnovu ovog zakona. Ako su subjekti iz stava 1. ovog člana budžetski korisnici, za pružanje usluge smeštaja, pripremanja i usluživanja hrane, pića i napitaka trećim licima dužni su da pribave odobrenje ministra. Subjekti iz st. 1. i 2. ovog člana usluge trećim licima mogu da pružaju ako ispunjavaju minimalno – tehničke, ekonomske, tržišne i druge uslove. Odobrenje iz stava 2. ovog člana daje se rešenjem sa rokom važenja od tri godine. Rešenje iz stava 4. ovog člana je konačno i dostavlja se radi evidentiranja u Registru turizma. Vlada bliže propisuje uslove iz stava 3. ovog člana. Ministarstvo vodi evidenciju zdravstvenih ustanova iz stava 2. ovog člana.
Članom 28. Predloga zakona predviđa se da pravno lice koje ima odmarališta, domove ili druge objekte za pružanje usluge smeštaja, pripremanja i usluživanja hrane, pića i napitaka svojim zaposlenima, iste usluge može pružati i trećim licima na način propisan ovim zakonom i propisima donetim na osnovu ovog zakona.
Članom 29. Predloga zakona definiše se da se ne smatra se obavljanjem ugostiteljske delatnosti: pružanje usluge smeštaja, pripremanja i usluživanja hrane, pića i napitaka zaposlenima i korisnicima u odmaralištima, ustanovama društvene brige o deci, starim licima, učenicima i studentima, zdravstvenim, socijalnim, obrazovno-vaspitnim i drugim sličnim ustanovama, ako usluge pružaju lica zaposlena u tim ustanovama; pružanje usluge smeštaja, pripremanja i usluživanja hrane, pića i napitaka zaposlenima u sopstvenim prostorijama u toku procesa rada u privrednim subjektima, ustanovama, državnim organima i drugim organizacijama, ako usluge pružaju lica zaposlena u tim privrednim subjektima, ustanovama, organima i organizacijama. Objekti odnosno prostorije, uređaji i oprema, kao i lica koja pružaju usluge iz stava 1. ovog člana, moraju ispunjavati sanitarno-higijenske i zdravstvene uslove propisane za ugostiteljski objekat, u delu objekta u kome se te usluge pružaju.
Članom 30. Predloga zakona predviđa se da ugostitelj može da pruža ugostiteljske usluge smeštaja, pripremanja i usluživanja hrane, pića i napitaka u ugostiteljskom objektu domaće radinosti i seoskog turističkog domaćinstva. U okviru seoskog turističkog domaćinstva ugostitelj može da pruža ugostiteljske usluge smeštaja na otvorenom u privremeno postavljenoj opremi za kampovanje. Fizičko lice može da pruža ugostiteljske usluge iz stava 1. ovog člana u objektima smeštajnih kapaciteta do 30 individualnih ležajeva, za najviše 30 korisnika usluga. Individualni ležaj iz stava 3. ovog člana namenjen je za jednu osobu. Izuzetno od stava 4. ovog člana, ako ležaj po svojim dimenzijama može biti namenjen za dve osobe, smatraće se za dva individualna ležaja. Izuzetno od stava 1. ovog člana fizičko lice u ugostiteljskom objektu domaće radinosti može da pruža samo ugostiteljske usluge smeštaja. Fizičko lice u ugostiteljskom objektu seoskog turističkog domaćinstva uslugu pripremanja i usluživanja hrane, pića i napitaka može da pruža samo korisniku usluge kome pruža uslugu smeštaja. Usluge iz stava 7. ovog člana fizičko lice pruža od namirnica, pića i napitaka zasnovane na proizvodima koje je pretežno sam proizveo. Izuzetno, fizičko lice u objektu seoskog turističkog domaćinstva može da pruža ugostiteljske usluge iz stava 7. ovog člana i organizovanoj turističkoj grupi do 50 putnika koja ne koristi usluge smeštaja. Fizičko lice može u okviru seoskog turističkog domaćinstva da pruža ugostiteljske usluge smeštaja na otvorenom u privremeno postavljenoj opremi za kampovanje, do 20 kamp parcela, za najviše 30 korisnika usluga. Prostor na otvorenom u privremeno postavljenoj opremi za kampovanje iz st. 2. i 10. ovog člana mora da ispunjava propisane minimalno-tehničke i sanitarno-higijenske uslove.
Članom 31. Predloga zakona propisuje se da ugostitelj pre početka obavljanja delatnosti u ugostiteljskom objektu domaće radinosti i seoskog turističkog domaćinstva pribavlja rešenje kojim se taj objekat kategoriše. Ugostitelj iz stava 1. ovog člana dužan je da ugostiteljsku delatnost obavlja na propisan način i prema propisanim uslovima, u skladu sa odredbama ovog zakona. Izuzetno od člana 7. stav 1. tač. 1), 2) i 3) ovog zakona fizičko lice kao ugostitelj dužan je da na ulazu u objekat vidno istakne svoje ime i prezime, kao i kontakt telefon. Izuzetno od člana 7. stav 1. tačka 11) ovog zakona fizičko lice kao ugostitelj nije dužan da istakne iznos boravišne takse.
Članom 32. Predloga zakona definiše se da fizičko lice koje pruža ugostiteljske usluge u ugostiteljskom objektu domaće radinosti i seoskog turističkog domaćinstva mora biti vlasnik, odnosno suvlasnik tog smeštajnog objekta. Fizičko lice koje u okviru seoskog turističkog domaćinstva pruža ugostiteljske usluge smeštaja na otvorenom mora biti vlasnik, odnosno suvlasnik tog zemljišta. U slučaju da ugostiteljske usluge u ugostiteljskom objektu domaće radinosti i seoskog turističkog domaćinstva pruža lice koje je suvlasnik tog smeštajnog objekta, dužno je da pre otpočinjanja delatnosti pribavi pisanu saglasnost drugog suvlasnika. Izuzetno od st. 1. i 2. ovog člana ugostiteljske usluge može da pruža i član porodičnog domaćinstva vlasnika, odnosno suvlasnika, uz njihovu pisanu saglasnost. Saglasnost iz st. 3. i 4. ovog člana mora biti overena kod javnog beležnika. Članom porodičnog domaćinstva iz stava 4. ovog člana smatra se bračni drug, deca rođena u braku, van braka ili usvojena, braća i sestre, roditelji bračnih drugova i unučad, a koja lica sa vlasnikom, odnosno suvlasnikom stanuju u istom stanu, odnosno stambenom objektu.
Članom 33. Predloga zakona propisuje se da fizičko lice može neposredno da pruža ugostiteljske usluge, odnosno da vrši prodaju smeštajnih kapaciteta u ugostiteljskom objektu domaće radinosti i seoskog turističkog domaćinstva. Izuzetno fizičko lice može da vrši prodaju smeštajnih kapaciteta u ugostiteljskom objektu domaće radinosti i seoskog turističkog domaćinstva preko posrednika. U slučaju iz stava 2. ovog člana fizičko lice i posrednik zaključuju ugovor koji naročito sadrži: ime i prezime fizičkog lica, njegovu adresu, broj i datum izdavanja rešenja o kategorizaciji, naziv organa koji je izdao rešenje, rok važenja rešenja, podatke o vrsti smeštajnog objekta i podatke o broju individulanih ležaja, odnosno vrsti ležaja. Fizičko lice koje pruža ugostiteljske u ugostiteljskom objektu domaće radinosti i seoskog turističkog domaćinstva mora da ispunjava zdravstvene uslove i redovno obavlja zdravstvene preglede u skladu sa zakonom kojim se uređuje zdravstvena zaštita.
Članom 34. Predloga zakona propisuje se da fizičko lice, u slučaju iz člana 33. stav 1. ovog zakona za pružene ugostiteljske usluge iz člana 30. ovog zakona izdaje poseban račun. Račun iz stava 1. ovog člana sadrži redni broj, ime i prezime fizičkog lica, njegovu adresu, vrstu, kategoriju i adresu ugostiteljskog objekta, ime i prezime korisnika usluge, podatke o prodajnoj ceni sa specifikacijom pruženih usluga, kao i datum izdavanja računa. Račun iz stava 1. ovog člana se sačinjava u dva primerka, od kojih se jedan uručuje korisniku usluge, a drugi zadržava fizičko lice, koje je izdalo račun. Fizičko lice je dužno da na dnevnom nivou vodi evidenciju izdatih računa, po načelima urednosti i tačnosti, na način koji ne dozvoljava brisanje ili izmenu unetih podataka, tako da se po hronološkom redu omogućava uvid u izdate račune. Fizičko lice je dužno da evidenciju izdatih računa iz stava 4. ovog člana čuva dve godine. Na račun iz stava 1. ovog člana ne primenjuju se odredbe člana 70. stav 5. ovog zakona.
Članom 35. Predloga zakona definiše se da se davanje u zakup kuće, stana, apartmana, sobe, ležaja ili drugog prostora koji je namenjen za smeštaj od strane pravnog lica, preduzetnika ili fizičkog lica u periodu do 30 dana smatra pružanjem ugostiteljske usluge smeštaja. U slučaju iz stava 1. ovog člana pravno lice, preduzetnik ili fizičko lice je dužno da uslugu smeštaja, pruža na način propisan ovim zakonom i propisima donetim na osnovu ovog zakona.
Članom 36. Predloga zakona definiše se da ministar bliže propisuje uslove i način obavljanja ugostiteljske delatnosti, način pružanja ugostiteljskih usluga, razvrstavanje ugostiteljskih objekata, minimalno- tehničke uslove za uređenje i opremanje ugostiteljskih objekata u zavisnosti od načina usluživanja i vrste usluga koje se pretežno pružaju u ugostiteljskom objektu i van ugostiteljskog objekta, u pokretnom objektu, u domaćoj radinosti i u seoskom turističkom domaćinstvu. Ministar nadležan za poslove zdravlja bliže propisuje sanitarno-higijenske uslove za uređenje i opremanje ugostiteljskih objekata u zavisnosti od načina usluživanja i vrste usluga koje se pretežno pružaju u ugostiteljskom objektu i van ugostiteljskog objekta, u pokretnom objektu i domaćoj radinosti i seoskom turističkom domaćinstvu, kao i za uređenje i opremanje ugostiteljskog objekta i pružanje usluga za osobe sa invaliditetom. Ministar bliže propisuje uslove i način obavljanja ugostiteljske delatnosti, kao i način pružanja ugostiteljskih usluga u objektima domaće radinosti i seoskog turističkog domaćinstva.
Članom 37. Predloga zakona uređuje se nautičkoturistička delatnost pružanja ugostiteljskih usluga u objektima nautičkog turizma, kao i pružanje drugih usluga za potrebe nautičkog turizma, obavlja se u skladu sa propisima donetim na osnovu ovog zakona, kao i zakona kojim se uređuje plovidba i luke na unutrašnjim vodama. Usluge iz stava 1. ovog člana obavljaju se u objektima, odnosno prostoru koji ispunjava propisane minimalno-tehničke i sanitarno-higijenske uslove, odnosno standarde za obavljanje nautičkoturističke delatnosti (u daljem tekstu: objekti nautičkog turizma), kao i posebne tehničke karakteristike, uređene propisima kojima se uređuje plovidba i luke na unutrašnjim vodama. Na obavljanje nautičkoturističke delatnosti na delu prostora koji istovremeno predstavlja područje zaštićenog područja primenjuju se propisi kojima se uređuje zaštita prirode.
Članom 38. Predloga zakona predviđa se da delatnost iz člana 37. stava 1. ovog zakona može da obavlja privredno društvo, drugo pravno lice, ili preduzetnik ako je registrovano u odgovarajućem registru. Udruženje koje obavlja delatnost iz člana 37. stava 1. ovog zakona dužno je da tu delatnost upiše u odgovarajući registar. Preduzetnik ne može da obavlja delatnost iz člana 37. stava 1. ovog zakona u periodu prekida obavljanja delatnosti. Preduzetnik ne može da otpočne sa obavljanjem delatnosti iz člana 37. stav 1. ovog zakona pre datuma naznačenog kao početak obavljanja delatnosti, koji je naveden u rešenju Agencije za privredne registre. Delatnost iz člana 37. stava 1. ovog zakona u prihvatnom objetu nautičkog turizma može da obavlja privredno društvo ili drugo pravno lice.
Članom 39. Predloga zakona definiše se da ako lice iz člana 38. stava 1. ovog zakona obavlja nautičkoturističku delatnost u sedištu, ali ne kao pretežnu delatnost, dužno je da za tu delatnost registruje ogranak, odnosno izdvojeno mesto, koji se registruje u odgovarajućem registru. Ako lice iz člana 38. stav 1. ovog zakona obavlja nautičkoturističku delatnost van sedišta, dužno je da za tu delatnost u svakom prostoru, odnosno mestu poslovanja registruje ogranak, odnosno izdvojeno mesto van sedišta, koji se registruje u odgovarajućem registru. Izuzetno za plovilo koje se koristi za nautički turizam, registruje se ogranak, odnosno izdvojeno mesto prema upisniku u koji je plovilo upisano.
Članom 40. Predloga zakona predviđa se da na poslovno ime, firmu i drugi naziv, naziv ogranka, izdvojenog mesta ili odgovarajuće organizacione jedinice, kao i oznaku pružaoca nautičkoturističkih usluga shodno se primenjuju odredbe člana 6. ovog zakona.
Članom 41. Predloga zakona propisuje se da je pružalac nautičkoturističkih usluga koji obavlja nautičkoturističku delatnost dužan da: na ulazu u objekat nautičkog turizma vidno istakne poslovno ime, sedište, matični broj, a na ulazu u ogranak, odnosno izdvojeno mesto, poslovno ime, sedište, matični broj i naziv ili oznaku ogranka, odnosno izdvojenog mesta; na ulazu u objekat nautičkog turizma vidno istakne naziv objekta i vrstu objekta nautičkog turizma, prema pretežnoj vrsti usluga koje se u njemu pružaju; na ulazu u objekat nautičkog turizma vidno istakne radno vreme i da ga se u svom poslovanju pridržava; se evidentira u Registru turizma u skladu sa zakonom kojim se uređuje oblast turizma; svaku promenu registrovanog podatka o sedištu i ogranku, odnosno izdvojenom mestu prijavi odgovarajućem registru u roku od sedam dana; na ulazu u marinu vidno istakne oznaku kategorije marine, utvrđenu rešenjem ministra; za plovilo koje se koristi za nautički turizam poseduje važeće brodsko svedočanstvo, odnosno svedočanstvo o sposobnosti broda za plovidbu izdatu od strane nadležnog organa u skladu sa zakonom kojim se uređuju plovidba i luke na unutrašnjim vodama; u prihvatnom objektu nautičkog turizma održava prostor, prostorije i opremu i pruža usluge prema propisanim minimalno-tehničkim uslovima, kao i standardima za vrstu objekta u kojoj obavlja delatnost i za kategoriju koja mu je određena rešenjem ministra; u prihvatnom objektu nautičkog turizma i plovilu obavlja nautičkoturističku delatnost na propisan način i prema propisanim uslovima; u pisanom, govornom, vizuelnom ili elektronskom obaveštavanju tačno koristi vrstu, a kod marine kategoriju, koja je određena rešenjem ministra; na istinit, jasan, razumljiv i neobmanjujući način u isticanju ponude obaveštava korisnika usluge o usluzi koju pruža, u pogledu načina pružanja usluge, naznačene cene i dr.; da cene usluga koje pruža istakne vidno na jasan i lako uočljiv način; se pridržava istaknutih, odnosno na drugom mestu objavljenih cena; za svaku pruženu uslugu izda propisan račun; u prihvatnom objektu nautičkog turizma i plovilu koje se koristi za nautički turizam korisniku usluga omogući podnošenje reklamacije; pružanje nautičkoturističke usluge ne uslovljava pružanjem druge usluge, odnosno nekim drugim uslovom koji je korisnik usluga dužan da ispuni; obavlja delatnost sa pažnjom dobrog privrednika. Pružalac nautičkoturističke usluge koji nije registrovana kod Agencije za privredne registre je dužna da promenu registrovanog podatka iz stava 1. tačka 5) ovog člana prijavi i Registru turizma. Način podnošenja reklamacije, postupanje po podnetoj reklamaciji i dr. pružalac nautičkoturističke usluge vodi u skladu sa propisima, kojima se uređuje oblast zaštite potrošača. Pružalac nautičkoturističke usluge je dužan da sve informacije kojima obaveštava korisnike usluga o usluzi koju pruža, u pogledu vrste, načina pružanja usluge i dr. moraju biti na srpskom jeziku. Obaveštenje iz stava 4. ovog člana može biti i na stranom jeziku. Na pružaoca nautičkoturističkih usluga, u zavisnosti od usluge koju pruža, primenjuju se i odredbe čl. 9. i 11. ovog zakona. Pružalaca nautičkoturističke usluge u prihvatnom objektu nautičkog turizma dužan je da pre otpočinjanja obavljanja delatnosti izvrši upis u registar lučih operatera u skladu sa zakonom kojim se uređuje plovidba i luke na unutrašnjim vodama.
Članom 42. Predloga zakona propisuje se da je pružalac nautičkoturističkih usluga, koji pruža uslugu smeštaja u nekategorisanom objektu nautičkog turizma dužan da pre otpočinjanja obavljanja delatnosti, na propisan način podnese prijavu jedinici lokalne samouprave na čijoj teritoriji se objekat nalazi. Ako lice iz stava 1. ovog člana prestane da obavljanja delatnost dužno je da o tome obavesti jedinicu lokalne samouprave na čijoj teritoriji se objekat nalazi.
Članom 43. Predloga zakona propisuje da ministarstvo na propisan način vodi evidenciju marina. Jedinica lokalne samouprave na propisan način vodi evidenciju objekata nautičkog turizma iz člana 42. ovog zakona, kao poveren posao. Svaku promenu podataka koji se evidentiraju kod ministarstva, odnosno jedinice lokalne samouprave pružalac nautičkoturističkih usluga je dužan da prijavi u roku od sedam dana. Jedinica lokalne samouprave je dužna da kvartalno ili na zahtev ministarstva u roku od 15 dana u elektronskoj formi dostavi ministarstvu podatke iz evidencije objekata nautičkog turizma koju vodi. Jedinica lokalne samouprave je dužna da Registru turizma kvartalno dostavlja evidenciju iz stava 2. ovog člana.
Članom 44. Predloga zakona predviđa se da u slučaju da se u objektima nautičkog turizma pružaju usluge smeštaja, shodno se primenjuju odredbe člana 7. stav 1. tač. 11), 12), 15), 16), 17) i 18) i člana 15. ovog zakona.
Članom 45. Predloga zakona definiše se da se prema vrsti nautičkoturističkih usluga koje se u objektu pružaju, objekti nautičkog turizma mogu biti: prihvatni objekat nautičkog turizma; plovilo koje se koristi za nautički turizam. Prihvatni objekti nautičkog turizma su marine. Marina je pristanište za posebne namene na vodnom putu namenjeno za prihvat, čuvanje i opremu plovila koja služe za rekreaciju, sport i razonodu. Plovila koja se koristi za nautički turizam jesu putnički brod, odnosno jahta ili plovilo za rekreaciju, koje je osposobljeno za plovidbu i koje učestvuje u plovidbi.
Članom 46. Predloga zakona definiše se da su usluge nautičkog turizma lučke delatnosti koje se obavljaju u marini: prihvat i otprema plovila, odnosno putnika, snabdevanje plovila, posade i putnika, čuvanje i iznajmljivanje plovila, organizovanje turističkih krstarenja, kao i pružanje drugih usluga za potrebe nautičkog turizma.
Članom 47. Predloga zakona uređuje se da se marina kao prihvatni objekti nautičkog turizma kategoriše u skladu sa standardima propisanim za tu vrstu objekta. Pružalac nautičkoturističkih usluga dužan je da pre otpočinjanja obavljanja nautičkoturističke delatnosti, odnosno nakon izdavanja uverenja o upisu u nadležni registar o obavljanju delatnosti u marini pribavi rešenje o određivanju kategorije.
Članom 48. Predloga zakona propisuje se da pružalac nautičkoturističkih usluga podnosi ministarstvu zahtev za određivanje kategorije marine. Zahtev iz stava 1. ovog člana pružalac nautičkoturističkih usluga podnosi preko centralnog informacionog sistema. Zahtev iz stava 1. ovog člana mora da sadrži istinite podatke. Troškove postupka određivanja kategorije marine snosi pružalac nautičkoturističkih usluga. Ispunjenost propisanih uslova za određivanje kategorije marine utvrđuje se na način propisan članom 19. st. 4. i 5. ovog zakona.
Članom 49. Predloga zakona propisuje se da se određivanje kategorije marine vrši rešenjem koje donosi ministar i važi tri godine od dana dostavljanja rešenja podnosiocu zahteva. Rešenje iz stava 1. ovog člana konačno je i dostavlja se radi evidentiranja u Registar turizma u skladu sa zakonom kojim se uređuje oblast turizma. Na promenu pružaoca nautičkoturističkih usluga i kategorije marine, kao i na prestanak rešenja o određivanju kategorije, shodno se primenjuju odredbe čl. 22. i 23. ovog zakona.
Članom 50. Predloga zakona propisuje se da ministar uz saglasnost ministara nadležnih za poslove saobraćaja, vodoprivrede, infrastrukture, zdravlja, životne sredine i prostornog planiranja propisuje minimalno-tehničke uslove za izgradnju, uređenje i opremanje objekata nautičkog turizma, kao i standarde za kategorizaciju marine.
Članom 51. Predloga zakona uređuje se delatnost pružanja ugostiteljskih usluga u objektima lovnog turizma, kao i pružanje drugih usluga za potrebe lovnog turizma obavlja se u skladu sa ovim zakonom i propisima donetim na osnovu ovog zakona. Usluge iz stava 1. ovog člana obavljaju se u objektima koji ispunjavaju propisane minimalno-tehničke i sanitarno-higijenske uslove, odnosno standarde za obavljanje lovnoturističke delatnosti (u daljem tekstu: objekti lovnog turizma). Na obavljanje lovnoturističke delatnosti na delu prostora koji istovremeno predstavlja područje zaštićenog područja primenjuju se propisi kojima se uređuje zaštita prirode.
Članom 52. Predloga zakona definiše se da delatnost iz člana 51. stava 1. ovog zakona može da obavlja privredno društvo, pravno lice ili javno preduzeće čiji je osnivač Republika Srbija ili autonomna pokrajina (u daljem tekstu: pružalac lovnoturističkih usluga) koje je registrovano u odgovarajućem registru. Izuzetno lovnoturističku delatnost može da obavlja privredno društvo, drugo pravno lice ili preduzetnik, ako kao korisnik lovišta ispunjava uslove propisane zakonom kojim se uređuje oblast lovstva. Lice iz stava 2. ovog člana lovnoturističku delatnost obavlja pod uslovima i na način propisan ovim zakonom. Udruženje koje obavlja delatnost iz člana 51. stava 1. ovog zakona dužno je da tu delatnost upiše u odgovarajući registar. Preduzetnik ne može da obavlja delatnost iz člana 51. stava 1. ovog zakona u periodu prekida obavljanja delatnosti. Preduzetnik ne može da otpočne sa obavljanjem delatnosti iz člana 51. stava 1. ovog zakona pre datuma naznačenog kao početak obavljanja delatnosti, koji je naveden u rešenju Agencije za privredne registre.
Članom 53. Predloga zakona propisuje se da ako lice iz člana 52. st. 1. i 2. ovog zakona obavlja lovnoturističku delatnost u sedištu, ali ne kao pretežnu delatnost, dužno je da za tu delatnost registruje ogranak, odnosno izdvojeno mesto, koji se registruje u odgovarajućem registru. Ako lice iz člana 52. st. 1. i 2. ovog zakona obavlja lovnoturističku delatnost van sedišta, dužno je da za tu delatnost u svakom prostoru, odnosno mestu poslovanja registruje ogranak, odnosno izdvojeno mesto van sedišta, koji se registruje u odgovarajućem registru. Izuzetno, pružalac lovnoturističkih usluga nije dužan da za vrstu objekta lovačka koliba registruje ogranak, odnosno izdvojeno mesto van sedišta.
Članom 54. Predloga zakona predviđa se da na poslovno ime, firmu i drugi naziv, naziv ogranka, izdvojeno mesto van sedišta ili odgovarajuće organizacione jedinice kao i oznaka pružaoca lovnoturističkih usluga shodno se primenjuju odredbe člana 6. ovog zakona.
Članom 55. Predloga zakona propisuje se da pružalac lovnoturističkih usluga koji obavlja lovnoturističku delatnost dužan je da: na ulazu u objekat lovnog turizma vidno istakne poslovno ime, sedište, matični broj, a na ulazu u ogranak, odnosno izdvojeno mesto, poslovno ime, sedište, matični broj i naziv ili oznaku ogranka, odnosno izdvojenog mesta; na ulazu u objekat lovnog turizma vidno istakne naziv objekta i vrstu objekta lovnog turizma, prema pretežnoj vrsti usluga koje se u njemu pružaju; na ulazu u objekat lovnog turizma vidno istakne radno vreme i da ga se pridržava u svom poslovanju; se evidentira u Registru turizma u skladu sa zakonom kojim se uređuje oblast turizma; svaku promenu registrovanog podatka o sedištu i ogranku, odnosno izdvojenom mestu prijavi odgovarajućem registru u roku od sedam dana; na ulazu u lovačku vilu vidno istakne oznaku kategorije utvrđenu rešenjem ministra; u objektu lovnog turizma vidno istakne pravila, odnosno uslove i način korišćenja lovišta i drugih usluga lovnog turizma; u objektu lovnog turizma održava prostor, prostorije i opremu i pruža usluge prema propisanim minimalno tehničkim i sanitarno-higijenskim uslovima, kao i standardima za vrstu objekta u kojoj obavlja delatnost i za kategoriju koja mu je određena rešenjem ministra; u objektu lovnog turizma obavlja lovnoturističku delatnost na propisan način i prema propisanim uslovima; u pisanom, govornom, vizuelnom ili elektronskom obaveštavanju tačno koristi vrstu, a kod lovačke vile kategoriju, koja je određena rešenjem ministra; da na istinit, jasan, razumljiv i neobmanjujući način u isticanju ponude obaveštava korisnika usluge o usluzi koju pruža, u pogledu načina pružanja usluge, naznačene cene i dr; da cene usluga lovnog turizma koje pruža istakne vidno na jasan i lako uočljiv način; da se pridržava istaknutih, odnosno na drugom mestu objavljenih cena; za svaku pruženu uslugu izda propisan račun; u objektu lovnog turizma omogući korisniku usluge podnošenje reklamacije; pružanje lovnoturističke usluge ne uslovljava pružanjem druge usluge, odnosno nekim drugim uslovom koji je korisnik usluga dužan da ispuni; obavlja delatnost sa pažnjom dobrog privrednika. Pružalac lovnoturističke usluge koji nije registrovana kod Agencije za privredne registre je dužna da promenu registrovanog podatka iz stava 1. tačka 5) ovog člana prijavi i Registru turizma. Način podnošenja reklamacije, postupanje po podnetoj reklamaciji i dr. pružalac lovnoturističkih usluga vodi u skladu sa propisima, kojima se uređuje oblast zaštite potrošača. Pružalac lovnoturističkih usluga je dužan da sve informacije kojima obaveštava korisnike usluga o usluzi koju pruža, u pogledu vrste, načina pružanja usluge i dr. moraju biti na srpskom jeziku. Obaveštenje iz stava 4. ovog člana može biti i na stranom jeziku. Na pružaoca lovnoturističkih usluga primenjuju se i odredbe člana 7. stav 1. tač. 11), 12), 15), 16), 17) i 18) i čl. 9, 10, 11. i 15. ovog zakona.
Članom 56. Predloga zakona propisuje se da je pružalac lovnoturističkih usluga, koji pruža uslugu smeštaja u nekategorisanom objektu lovnog turizma dužan da pre otpočinjanja obavljanja delatnosti, na propisan način podnese prijavu jedinici lokalne samouprave na čijoj teritoriji se objekat nalazi. Ako lice iz stava 1. ovog člana prestane da obavljanja delatnost dužno je da o tome obavesti jedinicu lokalne samouprave na čijoj teritoriji se objekat nalazi.
Članom 57. Predloga zakona definiše se da ministarstvo na propisan način vodi evidenciju lovačkih vila. Jedinica lokalne samouprave na propisan način vodi evidenciju objekata lovnog turizma iz člana 56. ovog zakona, kao poveren posao.
Svaku promenu podataka koji se evidentiraju kod ministarstva, odnosno jedinice lokalne samouprave pružalac lovnoturističkih usluga je dužan da prijavi u roku od sedam dana. Jedinica lokalne samouprave je dužna da kvartalno ili na zahtev ministarstva u roku od 15 dana u elektronskoj formi dostavi ministarstvu, podatke iz evidencije objekata lovnog turizma koju vodi. Jedinica lokalne samouprave je dužna da Registru turizma kvartalno dostavlja evidenciju iz stava 2. ovog člana.
Članom 58. Predloga zakona definiše se da objekti lovnog turizma jesu objekti za pružanje usluga prihvata i smeštaja, pripremanja i usluživanja hrane, pića i napitaka, kao i pružanje drugih usluga za potrebe lovaca i drugih lica. Prema vrsti usluga koje pružaju objekti lovnog turizma mogu biti: lovačka vila; lovački dom; lovačka kuća; lovačka koliba.
Članom 59. Predloga zakona definiše se da su usluge lovnog turizma: prihvat i smeštaj lovaca i drugih lica, kao i pružanje drugih usluga za potrebe lovnog turizma. Pružalac lovnoturističkih usluga u pogledu organizovanja lova, obezbeđivanja lovne karte, dozvole za lov, upotrebe lovačkih pasa i dr. dužan je da te usluge pruža u skladu sa propisima kojima se uređuje lovstvo i zaštita životne sredine.
Članom 60. Predloga zakona propisuje se da se lovačka vila, kao objekat lovnog turizma kategoriše u skladu sa standardima propisanim za tu vrstu objekata. Pružalac lovnoturističkih usluga je dužan da pre otpočinjanja obavljanja lovnoturističke delatnosti u objektu lovačka vila pribavi rešenje o određivanju kategorije.
Članom 61. Predloga zakona propisuje se da pružalac lovnoturističkih usluga podnosi ministarstvu zahtev za određivanje kategorije lovačke vile. Zahtev iz stava 1. ovog člana pružalac lovnoturističkih usluga podnosi preko centralnog informacionog sistema. Zahtev iz stava 1. ovog člana mora da sadrži istinite podatke. Troškove postupka razvrstavanja lovačke vile u kategoriju snosi pružalac lovnoturističkih usluga. Ispunjenost propisanih uslova za određivanje kategorije lovačke vile utvrđuje se na način propisan članom 19. st. 4. i 5. ovog zakona.
Članom 62. Predloga zakona propisuje se da se određivanje kategorije lovačke vile vrši rešenjem koje donosi ministar i važi tri godine od dana dostavljanja rešenja podnosiocu zahteva. Rešenje iz stava 1. ovog člana konačno je i dostavlja se radi evidentiranja u Registar turizma u skladu sa zakonom kojim se uređuje oblast turizma. Na promenu pružaoca lovnoturističkih usluga i kategorije lovačke vile, kao i na prestanak rešenja o određivanju kategorije, shodno se primenjuju odredbe čl. 22. i 23. ovog zakona.
Članom 63. Predloga zakona propisuje se da ministar, uz saglasnost ministara nadležnih za poslove lovstva, unutrašnjih poslova, infrastrukture, životne sredine i prostornog planiranja, propisuje minimalne tehničke uslove za izgradnju, uređenje i opremanje lovnoturističkih objekata, kao i standarde, uslove i način pružanja i korišćenja usluga lovnog turizma.
Članom 64. Predloga zakona definiše se da ministarstvo i jedinica lokalne samouprave na propisan način vode evidenciju ugostitelja i ugostiteljskih objekata. Evidencije iz člana 13. stav 1, člana 43. stav 1. i člana 57. stav 1. ovog zakona, mogu da sadrže podatke o odgovornim licima, kao i radno angažovanim licima na poslovima rukovodilaca objekata iz člana 25. ovog zakona i ministarstvo može da prikuplja podatke o ličnosti o tim licima, kao i o fizičkim licima koja pružaju ugostiteljske usluge ili obavljaju drugu delatnost uređenu ovim zakonom. Evidencije iz člana 13. stav 2, člana 43. stav 2. i člana 57. stav 2. ovog zakona, mogu da sadrže podatke o ličnosti o odgovornim licima i jedinica lokalne samouprave može da prikuplja te podatke. Jedinica lokalne samouprave može da prikuplja podatke o ličnosti o fizičkim licima koja pružaju ugostiteljske usluge na način propisan ovim zakonom. Državni organi, organi autonomnih pokrajina, organi jedinice lokalne samouprave i imaoci javnih ovlašćenja mogu da prikupljaju podatke o ličnosti o fizičkim licima iz baze centralnog informacionog sistema, na način propisan ovim zakonom. Evidencije iz st. 2, 3. i 4. ovog člana mogu da sadrže: ime i prezime; jedinstveni matični broj građana; dan, mesec i godina rođenja; adresa stanovanja. Obrada podataka od strane ministarstva, jedinice lokalne samouprave ili lica iz stava 4. ovog člana vrši se u elektronskoj formi u okviru centralnog informacionog sistema ili drugog informaciono-komunikacionog sistema, u formi audio-video zapisa i fotografija i u papirnoj formi u obliku registara, kartoteka i drugom obliku, u skladu sa zakonom kojim se uređuje zaštita podataka o ličnosti.
Članom 65. Predloga zakona definiše se da ministarstvo, jedinica lokalne samouprave i lica iz člana 64. stava 3. ovog zakona podatke o ličnosti obrađuju u svrhu: izvršenja poslova iz delokruga svoje nadležnosti; uspostavljanja centralnog informacionog sistema; uvođenja podataka u centralni informacioni sistem i praćenja stanja na tržištu; vršenja nadzora nad obavljanjem delatnosti i pružanjem usluga uređenih ovim zakonom; efikasnog obavljanja ugostiteljske delatnosti; praćenja stanja na tržištu sa ciljem unapređenja ukupnog privrednog i društvenog razvoja; obezbeđivanja jedinstvenih standarda za pružanje usluga; obezbeđivanja jedinstvene javne i elektronske evidencije registrovanih i evidentiranih podataka iz oblasti ugostiteljstva; učešća u finansiranju promotivnih aktivnosti, manifestacija u zemlji i inostranstvu, kao i programa edukacije i usavršavanja veština zaposlenih u ugostiteljstvu; planiranja i ostvarivanja politike razvoja turizma i ugostiteljstva u skladu sa strategijom razvoja turizma Republike Srbije.
Članom 66. Predloga zakona definiše se da ministarstvo i jedinica lokalne samouprave prikupljaju podatke o ličnosti neposredno od lica na koje se podaci odnose. Ministarstvo može da prikuplja podatke o ličnosti od drugih organa državne uprave, organa autonomnih pokrajina, organa jedinice lokalne samouprave i imalaca javnih ovlašćenja, kao i od privrednih subjekata i fizičkih lica, koji na osnovu odredaba ovog zakona obavljaju privrednu delatnost i dužna su da unose podatke o korisnicima usluge smeštaja.
Članom 67. Predloga zakona predviđa se da ministarstvo i jedinica lokalne samouprave razmenjuju podatke sa državnim organima, organima autonomnih pokrajina, organima jedinice lokalne samouprave i imaocima javnih ovlašćenja, saglasno odredbama ovog zakona i zakona koji uređuje zaštitu podataka o ličnosti. Razmena podataka se vrši elektronskim putem, na kontrolisan i bezbedan način, uz primenu mera zaštite u skladu sa propisima kojima se reguliše informaciona bezbednost. Ministarstvo može da razmenjuje podatke sa ministarstvom nadležnim za unutrašnje poslove u svrhu prijave boravišta stranaca, u skladu sa propisima kojima se uređuje kretanje i boravak stranaca.
Državni organi, organi autonomne pokrajine, organi jedinice lokalne samouprave i imaoci javnih ovlašćenja mogu, na način propisan ovim zakonom, da imaju pristup centralnom informacionom sistemu radi obrade podataka iz delokruga svoje nadležnosti (statistika, poreski organi i sl).
Članom 68. Predloga zakona predviđa se da ugostitelj, pružalac nautičkoturističkih usluga i pružalac lovnoturističkih usluga, u objektu u kome se pruža usluga smeštaja može da prikuplja podatke o ličnosti o korisniku usluge smeštaja i uvodi ih u centralni informacioni sistem, na način propisan ovim zakonom, a u skladu sa posebnim zakonom kojim se uređuje zaštita podataka o ličnosti.
Fizičko lice koje pruža ugostiteljske usluge u poseban račun unosi podatke iz člana 34. stav 2. ovog zakona. Podatke iz st. 1. i 2. ovog člana ugostitelj unosi na osnovu podataka iz lične karte, putne isprave ili druge javne isprave sa fotografijom. Lice iz st. 1. i 2. ovog člana može da razmenjuju podatke o ličnosti sa onim subjektima sa kojima imaju zaključene ugovore neophodne za realizaciju ugovora sa korisnikom usluga (prevoznici i sl), kao i za realizaciju ugovora sa posrednikom. Lice iz stava 1. ovog člana može da razmenjuju podatke o ličnosti sa onim subjektima sa kojima imaju zaključene ugovore o prodaji osiguranja.
Članom 69. Predloga zakona definiše se da se obrada podataka o ličnosti vrši u skladu sa ovim zakonom i zakonom kojim se uređuje zaštita podataka o ličnosti. Privredno društvo, drugo pravno lice, preduzetnik registrovan u odgovarajućem registru, kao i fizičko lice koje obavlja delatnost u skladu sa ovim zakonom dužno je da obradu podataka o ličnosti vrše u skladu sa ovim zakonom i zakonom kojim se uređuje zaštita podataka o ličnosti. Povredom zaštite prava lica smatraće se svaka zloupotreba podataka o ličnosti, koja su propisana ovim zakonom i zakonom koji uređuje zaštitu podataka o ličnosti.
Članom 70. Predloga zakona definiše se da boravišnu taksu plaća korisnik usluge smeštaja koji izvan svog mesta prebivališta koristi uslugu smeštaja u ugostiteljskom objektu za smeštaj za korišćenje komunalne, saobraćajne i turističke infrastrukture i suprastrukture na području jedinice lokalne samouprave. Boravišna taksa plaća se za svaki dan boravka u ugostiteljskom objektu za smeštaj. Naplatu boravišne takse od korisnika usluge, naplaćuje subjekt koji pruža uslugu smeštaja (u daljem tekstu: davalac smeštaja). Boravišna taksa se naplaćuje istovremeno sa naplatom usluge smeštaja. Davalac smeštaja dužan je da u računu za uslugu smeštaja posebno iskaže iznos boravišne takse.
Članom 71. Predloga zakona definiše se da izuzetno od člana 70. ovog zakona boravišnu taksu plaća ugostitelj, koji kao fizičko lice pruža usluge smeštaja u objektima domaće radinosti i seoskom turističkom domaćinstvu. Boravišnu taksu iz stava 1. ovog člana fizičko lice plaća u utvrđenom godišnjem iznosu na propisan način.
Članom 72. Predloga zakona propisuje se da sredstva od naplaćene boravišne takse davalac smeštaja uplaćuje do petog u mesecu za prethodni mesec. Ako davalac smeštaja ne naplati boravišnu taksu, dužan je da na svoj teret uplati iznos nenaplaćene boravišne takse u roku od 15 dana, računajući od dana utvrđene obaveze.
Članom 73. Predloga zakona definiše se da visinu boravišne takse utvrđuje jedinica lokalne samouprave u zavisnosti od kategorije turističkog mesta ili u različitoj visini po delovima opštine odnosno grada u zavisnosti od izgrađenosti komunalne, saobraćajne i turističke infrastrukture. Ako se objekat za smeštaj ne nalazi na teritoriji turističkog mesta, jedinica lokalne samouprave utvrdiće visinu boravišne takse za najnižu kategoriju turističkog mesta.
Članom 74. Predloga zakona propisuje se da boravišnu taksu ne plaćaju deca do sedam godina starosti; lica upućena na banjsko i klimatsko lečenje, odnosno specijalizovanu rehabilitaciju od strane nadležne lekarske komisije; osobe sa invaliditetom sa telesnim oštećenjem od najmanje 70%, vojni invalidi od prve do pete grupe, civilni invalidi rata od prve do pete grupe, slepa lica, lica obolela od distrofije i srodnih mišićnih i neuromišićnih oboljenja, paraplegije i kvadriplegije, cerebralne i dečje paralize i multipleks skleroze, osobe ometene u razvoju, kao i pratilac navedenih osoba; učenici i studenti koji organizovano borave u ugostiteljskom objektu za smeštaj radi izvođenja sportsko-rekreativnih i drugih aktivnosti po programu ministarstva nadležnog za poslove prosvete, studenti koji organizovano borave u ugostiteljskom objektu za smeštaj radi izvođenja obavezne nastave u skladu sa nastavnim planom obrazovne ustanove, kao i učesnici republičkih i regionalnih takmičenja u znanju i veštinama; strani državljani koji su po međunarodnim konvencijama i sporazumima oslobođeni plaćanja takse; lica koja neprekidno borave u objektu za smeštaj duže od 30 dana. Boravišnu taksu umanjenu za 50% plaćaju lica od sedam do 15 godina starosti. Lica iz stava 1. ovog člana ne plaćaju boravišnu taksu ako podnesu dokaz da su ispunjeni uslovi iz stava 1. ovog člana (članska karta, potvrda škole, odnosno obrazovne ustanove, uput lekarske komisije i drugo). Jedinica lokalne samouprave može svojom odlukom da proširi krug lica iz stava 1. tač. 2) i 3) ovog člana.
Članom 75. Predloga zakona predviđa se da Vlada za svaku kategoriju turističkog mesta posebno utvrđuje najviši i najniži iznos boravišne takse. Vlada bliže propisuje uslove i način utvrđivanja visine godišnjeg iznosa boravišne takse za fizičko lice koje pruža ugostiteljske usluge smeštaja u objektima domaće radinosti i seoskom turističkom domaćinstvu, kao i način i rokove plaćanja.
Članom 76. Predloga zakona propisuje se da su sredstva od naplaćene boravišne takse prihod budžeta jedinice lokalne samouprave na čijoj teritoriji su pružene usluge smeštaja.
Članom 77. Predloga zakona definiše se da jedinica lokalne samouprave, koja je proglašena za prioritetnu turističku destinaciju ili za turističko mesto I i II kategorije može svojim aktom u određenoj turističkoj zoni, odnosno lokaciji (u daljem tekstu: prostorna celina), da utvrdi bliže uslove za ugostiteljski objekat za smeštaj vrste hotel i motel. Ugostiteljski objekat iz stava 1. ovog člana mora da ispunjava standarde za razvrstavanje u određenu kategoriju, usaglašen sa aktom jedinice lokalne samouprave. Akt iz stava 1. ovog člana naročito sadrži opis prostornih celina, sa utvrđenim granicama, način procene usaglašenosti, rokove usaglašavanja i druge uslove koje ugostiteljski objekat vrste hotel i motel treba da ispuni, visinu penala, način naplate penala, obveznika plaćanja i dr. Akt iz stava 1. ovog člana sadrži i propisane uslove za ugostiteljske objekte koji se prvi put kategorišu u vrstu hotel i motel. Ako obveznik plaćanja, utvrđen aktom iz stava 1. ovog člana, ne postupi u propisanom roku nadležni organ jedinice lokalne samouprave donosi rešenje kojim za to lice utvrđuje obavezu plaćanja penala na godišnjem nivou u propisanoj visini. Rešenje iz stava 5. ovog člana konačno je. Obaveze utvrđene aktom iz stava 1. ovog člana ne odnose se na objekte za koje je pokrenut postupak privatizacije, sve do okončanja tog postupka.
Članom 78. Predloga zakona propisuje se da su sredstva od naplaćenih penala prihod budžeta jedinice lokalne samouprave na čijoj teritoriji se nalazi objekat iz člana 77. stav 2. ovog zakona.
Članom 79. Predloga zakona definiše se da u pogledu načina utvrđivanja boravišne takse i penala obračunavanja, zastarelosti, naplate i prinudne naplate, rokova za plaćanje, obračuna kamate i ostalog što nije posebno propisano ovim zakonom, shodno se primenjuju odredbe zakona kojim se uređuje poreski postupak i poreska administracija, ako ovim zakonom nije drukčije određeno.
Članom 80. Predloga zakona propisuje se da nadzor nad primenom odredaba ovog zakona i propisa donetih na osnovu ovog zakona vrši ministarstvo. Inspekcijski nadzor nad primenom ovog zakona vrši ministarstvo preko turističkih inspektora. Inspekcijski nadzor nad primenom ovog zakona u delu evidentiranja podataka u bazu centralnog informacionog sistema, a koji se odnose na poreske obaveze vrši ovlašćeni poreski inspektori. Inspekcijski nadzor nad primenom ovog zakona u delu ispunjenosti sanitarno-higijenskih i zdravstvenih uslova u ugostiteljskim objektima, u drugim objektima u kojima se obavlja ugostiteljska delatnost, kao i ispunjenost uslova iz člana 29. stav 2. i člana 33. stav 4. ovog zakona, vrši ministarstvo nadležno za poslove zdravlja preko sanitarnih inspektora. Inspekcijski nadzor nad primenom ovog zakona u delu kojim se uređuje zaštita životne sredine vrši ministarstvo nadležno za poslove zaštite životne sredine preko inspektora za zaštitu životne sredine.
Inspekcijski nadzor nad primenom ovog zakona u delu kojim se uređuje nautičkoturistička delatnost, a odnosi se na posebne tehničke karakteristike, saobraćajno-tehničke uslove prihvatnog objekta nautičkog turizma i plovila nautičkog turizma, posedovanje važećeg brodskog svedočanstva, odnosno svedočanstva o sposobnosti broda za plovidbu, u delu nadzora nad obavljanjem delatnost iznajmljivanja plovila koji se koriste za nautički turizam, kao i u delu obavljanja lučke delatnosti u prihvatnom objektu nautičkog turizma vrši ministarstvo nadležno za poslove saobraćaja preko saobraćajnih inspektora. Inspekcijski nadzor nad primenom ovog zakona u delu kojim se uređuje lovnoturistička delatnost, a odnosi se na ispunjenost propisanih uslova za korisnika lovišta iz člana 52. stava 2. ovog zakona, organizovanje lova, obezbeđivanja lovne karte, dozvole za lov, upotrebu lovačkih pasa i dr. vrši ministarstvo nadležno za poslove lovstva preko lovnih inspektora. Inspekcijski nadzor nad primenom ovog zakona vrši jedinica lokalne samouprave preko ovlašćenih inspektora u delu kojim se uređuje: obavljanje ugostiteljske delatnosti pružanja usluga smeštaja u kućama, apartmanima, sobama, stanovima i drugim prostorima za koje nije izdato rešenje o kategorizaciji; ispunjenost propisanih uslova i načina obavljanja ugostiteljske delatnosti u objektima domaće radinosti, seoskom turističkom domaćinstvu i hostelu; ispunjenost propisanih uslova u pogledu uređenja i opremanja ugostiteljskog objekta, koji se odnose na odvođenje dima, pare i mirisa, kao i drugih neprijatnih emisija, u delu koji jedinica lokalne samouprave bliže uređuje svojim aktom (član 26. stav 1. ovog zakona); ispunjenost propisanih uslova u pogledu uređenja i opremanja ugostiteljskog objekta u kojima se emituje muzika ili izvodi zabavni program, a kojima se obezbeđuje zaštita od buke, u delu koji jedinica lokalne samouprave bliže uređuje svojim aktom (član 26. stav 2. ovog zakona); ispunjenost propisanih tehničkih i drugih uslova u ugostiteljskom objektu, koji se nalazi u stambenoj zgradi, kao i način obavljanja ugostiteljske delatnosti, u zavisnosti od načina usluživanja i vrste usluga koje se pretežno pružaju u tom ugostiteljskom objektu, u delu koji jedinica lokalne samouprave bliže uređuje svojim aktom (član 26. stav 3. ovog zakona); boravišne takse (naplata i uplata, isticanje u računu i dr.); ispunjenost uslova i rokova usaglašenosti ugostiteljskih objekata sa aktom iz člana 77. ovog zakona; isticanje i pridržavanje propisanog radnog vremena u ugostiteljskom objektu. Poslove iz stava 8. ovog člana jedinica lokalne samouprave obavlja kao povereni posao. Inspektori iz st. 3-8. ovog člana imaju prava, dužnosti i ovlašćenja turističkog inspektora utvrđena ovim zakonom koja se odnose na njihovu oblast inspekcijskog nadzora.
Na pitanja inspekcijskog nadzora nad primenom ovog zakona i propisa donetih na osnovu ovog zakona, koja nisu posebno uređena ovim zakonom, primenjuje se zakon kojim se uređuje inspekcijski nadzor.
Članom 81. Predloga zakona propisuje se da turistički inspektor prilikom vršenja nadzora ima službenu legitimaciju, značku i odgovarajuću vrstu odeće, obuće i opreme.
Članom 82. Predloga zakona propisuje se da u vršenju inspekcijskog nadzora turistički inspektor ima pravo i dužnost da: proverava da li su ispunjeni propisani uslovi za obavljanje delatnosti i pružanje usluga uređenih ovim zakonom; proverava tačnost podataka iz zahteva za ugostiteljskog objekta u kategoriju u pogledu ispunjenosti uslova; utvrđuje identitet zaposlenih, odnosno radno angažovanih lica kod privrednog društva, drugog pravnog lica ili preduzetnika koja obavljaju delatnost i pružaju usluge uređene ovim zakonom, uvidom u ličnu kartu, putnu ispravu ili drugu javnu ispravu sa fotografijom; utvrđuje identitet fizičkog lica koje obavlja ugostiteljsku delatnost, odnosno lica zatečenog u objektima domaće radinosti i seoskom turističkom domaćinstvu, uvidom u ličnu kartu, putnu ispravu ili drugu javnu ispravu sa fotografijom; utvrđuje identitet fizičkog lica koje obavlja delatnost ili pruža usluge uređene ovim zakonom, bez upisa u odgovarajući registar, odnosno bez propisanog akta, uvidom u ličnu kartu, putnu ispravu ili drugu javnu ispravu sa fotografijom; utvrđuje identitet korisnika usluge uvidom u ličnu kartu, putnu ispravu ili drugu javnu ispravu sa fotografijom; pregleda prostorije, odnosno prostor privrednog društva, drugog pravnog lica, preduzetnika i fizičkog lica koji obavljaju delatnost i pružaju usluge uređene ovim zakonom; fotografiše, odnosno vrši video snimanje prostorije, odnosno prostora iz stava 1. tačka 7) ovog člana; pregleda ugovore, evidencije, isprave, elektronska dokumenta i drugu dokumentaciju potrebnu za utvrđivanje zakonitosti poslovanja privrednog društva, drugog pravnog lica, preduzetnika i fizičkog lica koji obavljaju delatnost i pružaju usluge uređene ovim zakonom, a koji nije mogao da pribavi po službenoj dužnosti; vrši štampanje, kopiranje, odnosno fotografisanje i snimanje poslovnih dokumenata iz stava 1. tačka 9) ovog člana; vrši uvid u presek stanja fiskalne kase; nastupi kao anonimni korisnik usluge; zahteva pisanu odluku nadležnog suda za uviđaj u stambenom ili drugom prostoru sa takvom namenom, kod saznanja da se u tom prostoru obavlja delatnost ili pruža usluga u slučaju kada se vlasnik ili korisnik, odnosno držalac protivi vršenju inspekcijskog nadzora; zahteva asistenciju policije, odnosno komunalne policije, ako osnovano proceni da je to potrebno u skladu sa Zakonom o inspekcijskom nadzoru, a prema zakonima kojima se uređuje policija i komunalna policija; vrši nadzor nad poverenim poslovima u oblasti ugostiteljstva ako jedinica lokalne samouprave nije organizovala obavljanje poslova inspekcijskog nadzora koji su joj povereni ovim zakonom ili ga ne vrši pravilno i blagovremeno, izuzev onih poslova koje jedinica lokalne samouprave, iz člana 26. ovog zakona, svojim aktom bliže uređuje; preduzme i druge propisane mere predviđene zakonom. U vršenju inspekcijskog nadzora, ako se korišćenjem drugih dokaznih radnji ne mogu prikupiti ili obezbediti potrebni dokazi ili bi njihovo prikupljanje ili obezbeđenje bilo znatno otežano, turistički inspektor ima ovlašćenje da, u slučaju sumnje da lice obavlja delatnost neregistrovano ili da za pružanje usluge ne izdaje račun, radi prikupljanja ili obezbeđenja dokaza, obavi prikrivenu kupovinu usluge, odnosno nastupi kao anonimni korisnik. U slučaju iz stava 2. ovog člana turistički inspektor nastupa kao anonimni korisnik bez prethodnog obaveštavanja i predočavanja nadziranom subjektu službene legitimacije i naloga za inspekcijski nadzor.
Stan, prateći ili drugi prostor stambenog karaktera, koji je registrovan kao sedište ili kao mesto u kojem se obavlja delatnost, u skladu sa propisima o registraciji privrednih subjekata, odnosno drugim propisima kojima se uređuju posebne delatnosti, smatra se poslovnim prostorom. Stan, prateći ili drugi prostor stambenog karaktera u kojem se obavlja privredna delatnost smatra se poslovnim prostorom. U slučaju sumnje da li se radi o stambenom ili poslovnom prostoru, za opredeljenje vrste prostora presudna je njegova faktička namena (stanovanje ili obavljanje delatnosti i pružanje usluga).
Članom 83. Predloga zakona propisuje se da u vršenju inspekcijskog nadzora ovlašćeni inspektor jedinice lokalne samouprave ima pravo i dužnost da: proverava da li su ispunjeni propisani uslovi za obavljanje delatnosti i pružanje usluga uređenih ovim zakonom; utvrđuje identitet zaposlenih, odnosno radno angažovanih lica kod privrednog društva, drugog pravnog lica ili preduzetnika koja obavljaju delatnost i pružaju usluge uređene ovim zakonom, uvidom u ličnu kartu, putnu ispravu ili drugu javnu ispravu sa fotografijom; utvrđuje identitet fizičkog lica koje obavlja ugostiteljsku delatnost, odnosno lica zatečenog u objektima domaće radinosti i seoskom turističkom domaćinstvu, uvidom u ličnu kartu, putnu ispravu ili drugu javnu ispravu sa fotografijom; utvrđuje identitet fizičkog lica koje obavlja ugostiteljsku delatnost, pružanja usluge smeštaja u kući, stanu, odnosno apartmanu i sobi ili drugom prostoru bez upisa u odgovarajući registar, odnosno bez propisanog akta, uvidom u ličnu kartu, putnu ispravu ili drugu javnu ispravu sa fotografijom; utvrđuje identitet korisnika usluge uvidom u ličnu kartu, putnu ispravu ili drugu javnu ispravu sa fotografijom; pregleda prostorije, odnosno prostor u kojima se obavlja delatnost i pružaju usluge, ugovore, evidencije, isprave i drugu dokumentaciju potrebnu za utvrđivanje zakonitosti poslovanja privrednih društava, preduzetnika ili pravnog lica, kao i fizičkih lica koja obavljaju delatnost i pružaju usluge uređene ovim zakonom, a koji nije mogao da pribavi po službenoj dužnosti; fotografiše, odnosno vrši video snimanje prostorije, odnosno prostora iz stava 1. tačka 6) ovog člana; pregleda ugovore, evidencije, isprave, elektronska dokumenta i drugu dokumentaciju potrebnu za utvrđivanje zakonitosti poslovanja privrednog društva, drugog pravnog lica, preduzetnika i fizičkog lica koji obavljaju delatnost i pružaju usluge uređene ovim zakonom, a koju nije mogao da pribavi po službenoj dužnosti; vrši štampanje, kopiranje, odnosno fotografisanje i snimanje poslovnih dokumenata iz stava 1. tačka 8) ovog člana; nastupi kao anonimni korisnik usluga (provokativna kupovina); vrši proveru izdatog rešenja o razvrstavanju u kategoriju objekata domaće radinosti i seoskog turističkog domaćinstva; proverava boravišnu taksu u delu naplate i uplate, isticanja u računu i dr. uvidom u unete podatke o korisniku usluge i drugu prateću dokumentaciju, kao i u delu uplate boravišne takse od strane fizičkog lica iz člana 71. ovog zakona; proverava isticanje i pridržavanje propisanog radnog vremena u ugostiteljskim objektima; proverava ispunjenost uslova i rokova usaglašenosti ugostiteljskih objekata sa aktom iz člana 77. ovog zakona; zahteva pisanu odluku nadležnog suda za uviđaj u stambenom ili drugom prostoru sa takvom namenom, kod saznanja da se u tom prostoru obavlja delatnost ili pruža usluga u slučaju kada se vlasnik ili korisnik, odnosno držalac protivi vršenju inspekcijskog nadzora; zahteva asistenciju policije, odnosno komunalne policije, ako osnovano proceni da je to potrebno u skladu sa Zakonom o inspekcijskom nadzoru, a prema zakonima kojima se uređuje policija i komunalna policija; obavesti nadležni organ jedinice lokalne samouprave o utvrđenoj proceni usaglašenosti objekata iz člana 77. ovog zakona; preduzme i druge propisane mere predviđene zakonom. U vršenju inspekcijskog nadzora, ako se korišćenjem drugih dokaznih radnji ne mogu prikupiti ili obezbediti potrebni dokazi ili bi njihovo prikupljanje ili obezbeđenje bilo znatno otežano, ovlašćeni inspektor jedinice lokalne samouprave ima ovlašćenje da, u slučaju sumnje da lice obavlja delatnost neregistrovano ili da za pružanje usluge ne izdaje račun, radi prikupljanja ili obezbeđenja dokaza, obavi prikrivenu kupovinu usluge, odnosno nastupi kao anonimni korisnik. U slučaju iz stava 2. ovog člana ovlašćeni inspektor jedinice lokalne samouprave nastupa kao anonimni korisnik bez prethodnog obaveštavanja i predočavanja nadziranom subjektu službene legitimacije i naloga za inspekcijski nadzor. Stan, prateći ili drugi prostor stambenog karaktera, koji je registrovan kao sedište ili kao mesto u kojem se obavlja delatnost, u skladu sa propisima o registraciji privrednih subjekata, odnosno drugim propisima kojima se uređuju posebne delatnosti, smatra se poslovnim prostorom. Stan, prateći ili drugi prostor stambenog karaktera u kojem se obavlja privredna delatnost smatra se poslovnim prostorom. U slučaju sumnje da li se radi o stambenom ili poslovnom prostoru, za opredeljenje vrste prostora presudna je njegova faktička namena (stanovanje ili obavljanje delatnosti i pružanje usluga). Ovlašćeni inspektor jedinice lokalne samouprave prava i dužnosti iz stava 1. ovog člana vrši samo u okviru nadležnosti koja mu je poverena ovim zakonom. Ovlašćeni inspektor jedinice lokalne samouprave prilikom vršenja nadzora ima službenu legitimaciju, značku i odgovarajuću vrstu odeće, obuće i opreme. Nadležni organ jedinice lokalne samouprave propisuje izgled značke i odgovarajuću vrstu odeće, obuće i opreme koju nosi ovlašćeni inspektor jedinice lokalne samouprave.
Članom 84. Predloga zakona propisuje se da je turistički inspektor ovlašćen da: privremeno zabrani obavljanje delatnosti pravnom i fizičkom licu koje obavlja ugostiteljsku delatnost, nautičkoturističku delatnost ili lovnoturističku delatnost, a nije registrovalo privrednu delatnost u odgovarajući registar; privremeno zabrani preduzetniku obavljanje ugostiteljske delatnost, nautičkoturističke delatnost ili lovnoturističke delatnost ako u periodu prekida obavljanja delatnosti postupi suprotno članu 4. stav 4, članu 38. stav 3. i članu 52. stav 5. ovog zakona; privremeno zabrani privrednom društvu, drugom pravnom licu, preduzetniku, kao i fizičkom licu obavljanje delatnosti u vrsti iz člana 18. st. 1. i 2, člana 47. stav 1. i člana 60. stav 1. ovog zakona koji posluju bez rešenja o razvrstavanju u kategoriju; privremeno zabrani privrednom društvu, drugom pravnom licu, preduzetniku pružanje usluge smeštaja koji obavlja delatnost bez prethodnog prijavljivanja jedinici lokalne samouprave; privremeno zabrani obavljanje delatnosti privrednom društvu, drugom pravnom licu, preduzetniku, kao i fizičkom licu, ako se turističkom inspektoru onemogući vršenje poslova nadzora; privremeno zabrani privrednom društvu, drugom pravnom licu, preduzetniku i fizičkom licu obavljanje poslova, u slučaju propisanim zakonom kojim se uređuje inspekcijski nadzor; naloži da se vrati iznos koji je više naplaćen u odnosu na istaknute, odnosno ugovorene cene; zapisnikom o inspekcijskom nadzoru naloži jednu ili više mera za otklanjanje nepravilnosti; sačini službenu belešku o onim radnjama u postupku za koje se ne sastavlja zapisnik; izriče preventivne, kao i druge mere koje su posebno uređene zakonom kojim se uređuje inspekcijski nadzor; preduzima radnje koje su posebno uređene zakonom kojim se uređuje inspekcijski nadzor; vrši postupak inspekcijskog nadzora u slučaju kada ovlašćeni inspektor jedinice lokalne samouprave, kome je ovim zakonom poveren posao inspekcijskog nadzora, ne vrši zakonom poveren posao, odnosno kada jedinica lokalne samouprave nije organizovala obavljanje poslova inspekcijskog nadzora koji su joj povereni ovim zakonom ili ga ne vrši pravilno i blagovremeno; izda prekršajni nalog; podnese prijavu nadležnom organu za krivično delo ili privredni prestup, odnosno podnese zahtev za pokretanje prekršajnog postupka. U slučaju iz stava 1. tačka 8) ovog člana, kada nadzirani subjekt otkloni naložene nepravilnosti, turistički inspektor ne podnosi zahtev za pokretanje prekršajnog postupka, odnosno ne izdaje prekršajni nalog, ukoliko najviši iznos zaprećene kazne ne prelazi 100.000 dinara. Turistički inspektor donosi rešenje o privremenoj zabrani obavljanja delatnosti do ispunjenja zakonom propisanih uslova.
Članom 85. Predloga zakona propisuje se da je ovlašćeni inspektor jedinice lokalne samouprave ovlašćen da: privremeno zabrani obavljanje ugostiteljske delatnosti pravnom i fizičkom licu koje ugostiteljsku delatnost obavlja a nije registrovalo privrednu delatnost u odgovarajući registar; privremeno zabrani obavljanje delatnosti privrednom društvu, drugom pravnom licu, preduzetniku kao i fizičkom licu koje obavlja ugostiteljsku delatnost pružanja usluga smeštaja u kući, stanu, odnosno apartmanu, sobi ili drugom prostoru za koja nije izdato rešenje o razvrstavanju u kategoriju; privremeno zabrani preduzetniku obavljanje delatnosti ako postupi suprotno odredbama člana 4. stav 4. ovog zakona; privremeno zabrani privrednom društvu, drugom pravnom licu, preduzetniku pružanje usluge smeštaja u vrsti hostela koji obavlja delatnost bez prethodnog prijavljivanja jedinici lokalne samouprave; privremeno zabrani obavljanje ugostiteljske delatnosti, ako se inspektoru onemogući vršenje poslova nadzora; privremeno zabrani privrednom društvu, drugom pravnom licu, preduzetniku i fizičkom licu obavljanje delatnosti, u slučaju propisanim zakonom kojim se uređuje inspekcijski nadzor; zapisnikom o inspekcijskom nadzoru naloži jednu ili više mera za otklanjanje nepravilnosti; sačini službenu belešku, o onim radnjama u postupku za koje se ne sastavlja zapisnik; izriče preventivne, kao i druge mere koje su posebno uređene zakonom kojim se uređuje inspekcijski nadzor; preduzima radnje koje su posebno uređene zakonom kojim se uređuje inspekcijski nadzor; izda prekršajni nalog; podnese prijavu nadležnom organu za krivično delo ili privredni prestup, odnosno podnese zahtev za pokretanje prekršajnog postupka; podnese predlog nadležnom organu iz člana 77. stav 5. ovog zakona za pokretanje postupka i utvrđivanja obaveze plaćanja penala. U slučaju iz stava 1. tačka 7) ovog člana, kada nadzirani subjekt otkloni naložene nepravilnosti, ovlašćeni inspektor jedinice lokalne samouprave ne podnosi zahtev za pokretanje prekršajnog postupka, odnosno ne izdaje prekršajni nalog, ukoliko najviši iznos zaprećene kazne ne prelazi 100.000 dinara. Ovlašćeni inspektor jedinice lokalne samouprave donosi rešenje o privremenoj zabrani obavljanja delatnosti do ispunjenja zakonom propisanih uslova.
Članom 86. Predloga zakona propisuje se da ako u vršenju inspekcijskog nadzora turistički inspektor utvrdi da propis nije primenjen ili je nepravilno primenjen, odnosno da nije postupljeno po nalogu iz člana 84. stav 1. tačka 8) ovog zakona dužan je da donese rešenje kojim nalaže otklanjanje utvrđenih nepravilnosti i odredi rok za njihovo otklanjanje. Turistički inspektor je dužan da donese rešenje o privremenoj zabrani obavljanja delatnosti i pružanju usluga u objektu, ako se utvrđene nepravilnosti u ostavljenom roku iz rešenja o otklanjanju nepravilnosti, ne otklone.
Članom 87. Predloga zakona propisuje se da ako u vršenju inspekcijskog nadzora ovlašćeni inspektor jedinice lokalne samouprave utvrdi da propis nije primenjen ili je nepravilno primenjen, odnosno da nije postupljeno po nalogu iz člana 85. stav 1. tačka 7) ovog zakona dužan je da donese rešenje kojim nalaže otklanjanje utvrđenih nepravilnosti i odredi rok za njihovo otklanjanje. Ovlašćeni inspektor jedinice lokalne samouprave je dužan da donese rešenje o privremenoj zabrani obavljanja delatnosti i pružanju usluga u objektu, ako se utvrđene nepravilnosti u ostavljenom roku iz rešenja o otklanjanju nepravilnosti ne otklone.
Članom 88. Predloga zakona predviđa se da protiv rešenja turističkog inspektora može se izjaviti žalba ministru u roku od 15 dana od dana dostavljanja rešenja. Protiv rešenja ovlašćenog inspektora jedinice lokalne samouprave može se izjaviti žalba opštinskom, odnosno gradskom veću u roku od 15 dana od dana dostavljanja rešenja. Protiv rešenja inspektora donetog iz delokruga nadležnosti iz člana 80. st. 3-7. ovog zakona može se izjaviti žalba ministru iz delokruga inspekcijskog nadzora, kao nadležnom drugostepenom organu, u roku od 15 dana od dana dostavljanja rešenja. Žalba izjavljena na rešenja iz st. 1-3. ovog člana odlaže izvršenje rešenja, osim kada se radi o preduzimanju hitnih mera. Žalba izjavljena na rešenja iz člana 84. stav 1. tač. 1)-6), člana 85. stav 1. tač. 1)-6), člana 86. stav 2. i člana 87. stav 2. ovog zakona, ne odlaže izvršenje rešenja.
Čl. 89 – 97. Predloga zakona uređuje se kaznena politika za sve subjekte, a za pojedine prekršaje propisuju se kazne u fiksnom iznosu (mogućnost izdavanja prekršajnog naloga).
Čl. 98 – 102. Predloga zakona uređuju se prelazne i završne odredbe:
Ogranak stranog pravnog lica koji obavlja ugostiteljsku, nautičku ili lovnoturističku delatnost uskladiće svoje poslovanje sa odredbama ovog zakona u roku od dva meseca od dana stupanja na snagu ovog zakona.
Privredno društvo, drugo pravno lice, preduzetnik i fizičko lice koje obavlja ugostiteljsku, nautičkoturističku ili lovnoturističku delatnost uskladiće svoje poslovanje sa odredbama ovog zakona u roku od šest meseci od dana stupanja na snagu ovog zakona.
Postupci započeti po propisima koji su važili do dana stupanja na snagu ovog zakona okončaće se po tim propisima.
Do donošenja podzakonskih akata na osnovu ovlašćenja iz ovog zakona primenjivaće se, osim u delu u kome su u suprotnosti sa ovim zakonom, sledeći podzakonski akti:
1) Pravilnik o obliku, sadržini i načinu vođenja evidencije gostiju u domaćoj radinosti („Službeni glasnik RSˮ, broj 96/09);
2) Pravilnik o obliku, sadržini i načinu vođenja evidencije gostiju u seoskom turističkom domaćinstvu („Službeni glasnik RSˮ, broj 96/09);
3) Pravilnik o obliku, sadržini i načinu vođenja evidencije gostiju u ugostiteljskom objektu za smeštaj („Službeni glasnik RSˮ, broj 96/09);
4) Pravilnik o minimalnim tehničkim uslovima za izgradnju, uređenje i opremanje nautičkih objekata i standardima za kategorizaciju marina („Službeni glasnik RSˮ, broj 56/11);
5) Pravilnik o minimalnim tehničkim uslovima za izgradnju, uređenje i opremanje lovnoturističkih objekata i standardima, uslovima i načinu pružanja i korišćenja usluga lovnog turizma („Službeni glasnik RSˮ, broj 56/11);
6) Pravilnik o minimalnim tehničkim i sanitarno-higijenskim uslovima za uređenje i opremanje ugostiteljskih objekata („Službeni glasnik RSˮ, br. 41/10 i 48/12 – dr. pravilnik);
7) Pravilnik o načinu pružanja ugostiteljskih usluga u pokretnom objektu i o minimalnim tehničkim, sanitarno-higijenskim i zdravstvenim uslovima koje mora da ispunjava pokretni objekat u kojem se pružaju ugostiteljske usluge(„Službeni glasnik RSˮ, br. 41/10 i 48/12 – dr. pravilnik);
8) Pravilnik o minimalnim tehničkim i sanitarno-higijenskim uslovima za pružanje ugostiteljskih usluga u domaćoj radinosti i u seoskom turističkom domaćinstvu („Službeni glasnik RSˮ, br. 41/10 i 48/12 – dr. pravilnik);
9) Pravilnik o uslovima i načinu obavljanja ugostiteljske delatnosti, načinu pružanja ugostiteljskih usluga, razvrstavanju ugostiteljskih objekata i minimalno tehničkim uslovima za uređenje i opremanje ugostiteljskih objekata („Službeni glasnik RSˮ, br. 48/12 i 58/16);
10) Pravilnik o standardima za kategorizaciju ugostiteljskih objekata za smeštaj („Službeni glasnik RSˮ, br. 83/16 i 30/17);
11) Uredba o visini i vrsti troškova u postupku razvrstavanja ugostiteljskih objekata u kategorije, u zavisnosti od njihove vrste, podvrste i veličine („Službeni glasnik RSˮ, broj 69/11);
12) Uredba o uslovima koje mora da ispunjava zdravstvena ustanova za pružanje ugostiteljskih usluga trećim licima („Službeni glasnik RSˮ, br. 18/12 i 54/13);
13) Uredba o najvišem i najnižem iznosu boravišne takse („Službeni glasnik RSˮ, br. 44/13 i 132/14).
Uredba o visini i vrsti troškova u postupku razvrstavanja ugostiteljskih objekata u kategorije, u zavisnosti od njihove vrste, podvrste i veličine („Službeni glasnik RSˮ, broj 69/11) u delu odredaba koje se odnose na visinu troškova u postupku razvrstavanja ugostiteljskih objekata u kategorije, u zavisnosti od njihove vrste, podvrste i veličine, primenjivaće se do dana stupanja na snagu zakona kojim će se urediti navedena pitanja.
Propisuje se da zakon stupa na snagu osmog dana od dana objavljivanja u „Službenom glasniku Republike Srbijeˮ, a odredbe čl. 30-36. i člana 72. stav 1. primenjuju se od 1. jula 2019. godine.
IV. PROCENA FINANSIJSKIH SREDSTVA ZA SPROVOĐENJE ZAKONA
Za realizaciju aktivnosti planiranih ovim zakonom obezbeđena su sredstva Zakonom o budžetu Republike Srbije za 2018. godinu („Službeni glasnik RSˮ, broj 113/17) u okviru Razdela 3 – Vlada, Glava 3.24 – Kancelarija za informacione tehnologije i elektronsku upravu, Program 0614 – Informacione tehnologije i elektronska uprava, funkcija 140 – Osnovno istraživanje, Projekat 5003 – Implementacija elektronskih registara organa i organizacija javne uprave i ljudskih resusrsa u sistemu javne uprave, aproprijacija ekonomska klasifikacija 515 – Nematerijalna imovina, u iznosu od 27.000.000 dinara. Sredstva planirana za realizaciju aktivnosti u 2019. godini iznose 15.000.000 dinara i obezbediće se u skladu sa bilansnim mogućnostima budžeta Republike Srbije i u okviru utvrđenog limita Kancelarije za informacione tehnologije i elektronsku upravu.