PREDLOG ZAKONA
O IZMENI ZAKONA O POTVRĐIVANJU KONVENCIJE O IZVOĐENJU
DOKAZA U INOSTRANSTVU U GRAĐANSKIM
I TRGOVAČKIM STVARIMA
Član 1.
U Zakonu o potvrđivanju Konvencije o izvođenju dokaza u inostranstvu u građanskim i trgovačkim stvarima („Službeni glasnik RS – Međunarodni ugovori”, broj 1/10) u članu 4. reči: „Prvi osnovni sud u Beogradu” zamenjuju se rečima: „Ministarstvo pravde i državne uprave”.
Član 2.
Ovaj zakon stupa na snagu osmog dana od dana objavljivanja u „Službenom glasniku Republike Srbije – Međunarodni ugovori”.
OBRAZLOŽENJE
I. USTAVNI OSNOV ZA DONOŠENJE ZAKONA
Ustavni osnov za donošenje Zakona o izmeni Zakona o potvrđivanju Konvencije o izvođenju dokaza u inostranstvu u građanskim i trgovačkim stvarima sadržan je u članu 99. stav 1. tačka 4. Ustava Republike Srbije, koji propisuje da Narodna skupština potvrđuje međunarodne ugovore kad je zakonom predviđena obaveza njihovog potvrđivanja.
II. RAZLOZI ZA DONOŠENJE ZAKONA
Ministarstvo pravde i državne uprave je organ preko kog se odvija međunarodna pravna pomoć na osnovu svih bilateralnih ugovora o pravnoj pomoći u građanskim i krivičnim stvarima. Određivanje Ministarstva pravde i državne uprave za centralni izvršni organ preko kog bi se odvijala pravna pomoć po osnovu Konvencije o izvođenju dokaza u inostranstvu u građanskim i trgovačkim stvarima, doprinelo bi većoj efikasnosti u pružanju međunarodne pravne pomoći, jer bi se na taj način celokupna međunarodna pravna pomoć, kako po osnovu bilateralnih tako i multilateralnih ugovora, odvijala preko jednog organa. To omogućava u značajnoj meri jednostavniju proceduru za domaće i strane organe, kao i ujednačavanje prakse prilikom postupanja po zamolnicama.
III. OCENA POTREBNIH FINANSIJSKIH SREDSTAVA
Za sprovođenje ovog zakona nije potrebno obezbediti dodatna finansijska sredstva u budžetu Republike Srbije.
PREGLED ODREDBE ZAKONA O POTVRĐIVANJU KONVENCIJE O IZVOĐENJU DOKAZA U INOSTRANSTVU U GRAĐANSKIM I TRGOVAČKIM STVARIMA
ČLAN 4
Prvi osnovni sud u Beogradu MINISTARSTVO PRAVDE I DRŽAVNE UPRAVE se određuje kao centralni organ u skladu sa članom 2. Konvencije.