PREDLOG ZAKONA
O POTVRĐIVANjU EVROPSKE KONVENCIJE O ZAŠTITI KUĆNIH LjUBIMACA
Član 1.
Potvrđuje se Evropska konvencija o zaštiti kućnih ljubimaca, sačinjena u Strazburu, 13. novembra 1987. godine, u originalu na engleskom i francuskom jeziku.
Član 2.
Tekst Evropske konvencije o zaštiti kućnih ljubimaca, u originalu na engleskom jeziku i u prevodu na srpski jezik glasi:
Član 3.
Ovaj zakon stupa na snagu osmog dana od dana objavljivanja u „Službenom glasniku Republike Srbije – Međunarodni ugovori“.
OBRAZLOŽENjE
1. Ustavni osnov za donošenje Zakona
Ustavni osnov za donošenje Zakona o potvrđivanju Evropska konvencija o zaštiti kućnih ljubimaca, sadržan je u odredbi člana 99. stav 1. tačka 4. Ustava Republike Srbije prema kojem Narodna skupština potvrđuje međunarodne ugovore kad je zakonom predviđena obaveza njihovog potvrđivanja.
2. Razlozi za donošenje Zakona
Potvrđivanjem Evropske konvencije o zaštiti kućnih ljubimaca, donete u Strazburu, dana 13. novembra 1987. godine:
– Republika Srbija harmonizuje nacionalno zakonodavstvo po ugledu na zemlje članice Evropske unije, koje su svoje nacionalno zakonodavstvo iz oblasti zaštite dobrobiti životinja uredile tako što su usvojile jedinstvena pravila o zaštiti životinja i ispunjava jedan od ulova u procesu pridruživanja Evropskoj uniji;
– Republika Srbija pokazuje opredeljenost i spremnost da prihvati i primeni evropskih standarda i vrednosti;
– definiše se pojam lutalice i uređuje pitanje pasa lutalica koji predstavljaju veliki problem u gotovo svim opštinama u Republici Srbiji, kao i načini smanjenja njihovog broja, čime će se pomoći u rešavanju problema pasa lutalica;
– rešava se pitanje neodgovornog odnos prema životinjama i nebrige o zaštiti dobrobiti životinja, koji dovodi do niza problema koji se negativno odražavaju ne samo na životinje, već i na čoveka. Ovo je posebno izraženo u sledećim slučajevima: napuštanje kućnih ljubimaca, odnosno zdravstveni, higijenski i ekološki problemi koji se vezuju za ove životinje, kao i ugrožavanje bezbednosti ljudi i životinja od strane agresivnih životinja;
– rešava se i problem sve češćih slučajeva zlostavljanja životinja koji je sve učestaliji, a sastoji se od fizičkog zlostavljanja životinja, zanemarivanja, psihičko zlostavljanje, pojave hordašenja i seksualnog zlostavljanja.
3. Objašnjenje osnovnih pravnih instituta i pojedinačnih rešenja
Član 1. Zakona propisuje da se potvrđuje Evropska konvencija o zaštiti kućnih ljubimaca, doneta u Strazburu, 13. novembra 1987. godine, u originalu na engleskom i francuskom jeziku.
Član 2. Zakona sadrži tekst Evropske konvencije o zaštiti kućnih ljubimaca u originalu na engleskom jeziku i u prevodu na srpski jezik.
Član 3. Zakona propisuje stupanje na snagu Zakona i to tako da Zakon stupa na snagu osmog dana od dana objavljivanja u „Službenom glasniku Republike Srbije – Međunarodni ugovori“.
4. Procena iznosa finansijskih sredstava za sprovođenje zakona
Za primenu ovog Zakona nije potrebno obezbediti sredstva iz budžeta Republike Srbije.
EUROPEAN CONVENTION FOR THE PROTECTION OF PET ANIMALS
Strasbourg, 13.XI.1987
Preamble
The member States of the Council of Europe signatory hereto,
Considering that the aim of the Council of Europe is to achieve a greater unity between its members;
Recognising that man has a moral obligation to respect all living creatures and bearing in mind that pet animals have a special relationship with man;
Considering the importance of pet animals in contributing to the quality of life and their consequent value to society;
Considering the difficulties arising from the enormous variety of animals which are kept by man;
Considering the risks which are inherent in pet animal overpopulation for hygiene, health and safety of man and of other animals;
Considering that the keeping of specimens of wild fauna as pet animals should not be encouraged;
Aware of the different conditions which govern the acquisition, keeping, commercial and non-commercial breeding and disposal of and the trading in pet animals;
Aware that pet animals are not always kept in conditions that promote their health and well-being;
Noting that attitudes towards pet animals vary widely, sometimes because of limited knowledge and awareness;
Considering that a basic common standard of attitude and practice which results in responsible pet ownership is not only a desirable, but a realistic goal,
Have agreed as follows:
Chapter I
General provisions
Article 1
Definitions
By pet animal is meant any animal kept or intended to be kept by man in particular in his household for private enjoyment and companionship.
By trading in pet animals is meant all regular business transactions in substantial quantities carried out for profit which involve the change of ownership of pet animals.
By commercial breeding and boarding is meant breeding or boarding mainly for profit and in substantial quantities.
By animal sanctuary is meant a non-profit making establishment where pet animals may be kept in substantial numbers. If national legislative and/or administrative measures permit, such an establishment may accept stray animals.
By a stray animal is meant a pet animal which either has no home or is outside the bounds of its owner’s or keeper’s household and is not under the control or direct supervision of any owner or keeper.
By competent authority is meant the authority designated by the Member State.
Article 2
Scope and implementation
Each Party undertakes to take the necessary steps to give effect to the provisions of this Convention in respect of:
pet animals kept by a person or legal entity in any household or in any establishment for trading, for commercial breeding and boarding, and in animal sanctuaries;
where appropriate, stray animals.
Nothing in this Convention shall affect the implementation of other instruments for the protection of animals or for the conservation of threatened wild species.
Nothing in this Convention shall affect the liberty of the Parties to adopt stricter measures for the protection of pet animals or to apply the provisions contained herein to categories of animals which have not been mentioned expressly in this instrument.
Chapter II
Principles for the keeping of pet animals
Article 3
Basic principles for animal welfare
Nobody shall cause a pet animal unnecessary pain, suffering or distress.
Nobody shall abandon a pet animal.
Article 4
Keeping
Any person who keeps a pet animal or who has agreed to look after it, shall be responsible for its health and welfare.
Any person who is keeping a pet animal or who is looking after it shall provide accommodation, care and attention which take account of the ethological needs of the animal in accordance with its species and breed, in particular:
a give it suitable and sufficient food and water;
b provide it with adequate opportunities for exercise;
c take all reasonable measures to prevent its escape;
An animal shall not be kept as a pet animal if:
a the conditions of paragraph 2 above are not met or if,
b in spite of these conditions being met, the animal cannot adapt itself to captivity.
Article 5
Breeding
Any person who selects a pet animal for breeding shall be responsible for having regard to the anatomical, physiological and behavioural characteristics which are likely to put at risk the health and welfare of either the offspring or the female parent.
Article 6
Age limit on acquisition
No pet animal shall be sold to persons under the age of sixteen without the express consent of their parents or other persons exercising parental responsibilities.
Article 7
Training
No pet animal shall be trained in a way that is detrimental to its health and welfare, especially by forcing it to exceed its natural capacities or strength or by employing artificial aids which cause injury or unnecessary pain, suffering or distress.
Article 8
Trading, commercial breeding and boarding, animal sanctuaries
Any person who, at the time of the entry into force of the Convention, is trading in or is commercially breeding or boarding pet animals or is operating an animal sanctuary shall, within an appropriate period to be determined by each Party, declare this to the competent authority.
Any person who intends to engage in any of these activities shall declare this intention to the competent authority.
This declaration shall stipulate:
a the species of pet animals which are involved or to be involved;
b the person responsible and his knowledge;
c a description of the premises and equipment used or to be used.
The above-mentioned activities may be carried out only:
a if the person responsible has the knowledge and abilities required for the activity either as a result of professional training or of sufficient experience with pet animals and
b if the premises and the equipment used for the activity comply with the requirements set out in Article 4.
The competent authority shall determine on the basis of the declaration made under the provisions of paragraph 1 whether or not the conditions set out in paragraph 3 are being complied with. If these conditions are not adequately met, it shall recommend measures and, if necessary for the welfare of the animals, it shall prohibit the commencement or continuation of the activity.
The competent authority shall, in accordance with national legislation, supervise whether or not the above-mentioned conditions are complied with.
Article 9
Advertising, entertainment, exhibitions, competitions and similar events
Pet animals shall not be used in advertising, entertainment, exhibitions, competitions and similar events unless:
a the organiser has created appropriate conditions for the pet animals to be treated in accordance with the requirements of Article 4, paragraph 2, and
b the pet animals’ health and welfare are not put at risk.
No substances shall be given to, treatments applied to, or devices used on a pet animal for the purpose of increasing or decreasing its natural level of performance:
a during competition or
b at any other time when this would put at risk the health and welfare of the animal.
Article 10
Surgical operations
Surgical operations for the purpose of modifying the appearance of a pet animal or for other non-curative purposes shall be prohibited and, in particular:
a the docking of tails;
b the cropping of ears;
c devocalisation;
d declawing and defanging;
Exceptions to these prohibitions shall be permitted only:
a if a veterinarian considers non-curative procedures necessary either for veterinary medical reasons or for the benefit of any particular animal;
b to prevent reproduction.
a Operations in which the animal will or is likely to experience severe pain shall be carried out
under anaesthesia only by a veterinarian or under his supervision.
b Operations for which no anaesthesia is required may be carried out by a person competent under national legislation.
Article 11
Killing
Only a veterinarian or another competent person shall kill a pet animal except in an emergency to terminate an animal’s suffering when veterinary or other competent assistance cannot be quickly obtained or in any other emergency covered by national legislation. All killing shall be done with the minimum of physical and mental suffering appropriate to the circumstances. The method chosen, except in an emergency, shall either:
a cause immediate loss of consciousness and death, or
b begin with the induction of deep general anaesthesia to be followed by a step which will ultimately and certainly cause death.
The person responsible for the killing shall make sure that the animal is dead before the carcass is disposed of.
The following methods of killing shall be prohibited:
a drowning and other methods of suffocation if they do not produce the effects required in sub-paragraph 1.b;
b the use of any poisonous substance or drug, the dose and application of which cannot be controlled so as to give the effect mentioned in paragraph l;
c electrocution unless preceded by immediate induction of loss of consciousness.
Chapter III
Supplementary measures for stray animals
Article 12
Reduction of numbers
When a Party considers that the numbers of stray animals present it with a problem, it shall take the appropriate legislative and/or administrative measures necessary to reduce their numbers in a way which does not cause avoidable pain, suffering or distress.
a Such measures shall include the requirements that:
i if such animals are to be captured, this is done with the minimum of physical and mental suffering appropriate to the animal;
ii whether captured animals are kept or killed, this is done in accordance with the principles laid down in this Convention;
b Parties undertake to consider:
i providing for dogs and cats to be permanently identified by some appropriate means which causes little or no enduring pain, suffering or distress, such as tattooing as well as recording the numbers in a register together with the names and addresses of their owners;
ii reducing the unplanned breeding of dogs and cats by promoting the neutering of these animals;
iii encouraging the finder of a stray dog or cat to report it to the competent authority.
Article 13
Exceptions for capture, keeping and killing
Exceptions to the principles laid down in this Convention for the capture, the keeping and the killing of stray animals may be made only if unavoidable in the framework of national disease control programmes.
Chapter IV
Information and education
Article 14
Information and education programmes
The Parties undertake to encourage the development of information and education programmes so as to promote awareness and knowledge amongst organisations and individuals concerned with the keeping, breeding, training, trading and boarding of pet animals of the provisions and the principles in this Convention. In these programmes, attention shall be drawn in particular to the following subjects:
a the need for training of pet animals for any commercial or competitive purpose to be carried out by persons with adequate knowledge and ability;
b the need to discourage:
i gifts of pet animals to persons under the age of sixteen without the express consent of their parents or other persons exercising parental responsibilities;
ii gifts of pet animals as prizes, awards or bonuses;
iii unplanned breeding of pet animals;
c the possible negative consequences for the health and well-being of wild animals if they were to be acquired or introduced as pet animals;
d the risks of irresponsible acquisition of pet animals leading to an increase in the number of unwanted and abandoned animals.
Chapter V
Multilateral consultations
Article 15
Multilateral consultations
The Parties shall, within five years from the entry into force of the Convention and every five years thereafter, and, in any case, whenever a majority of the representatives of the Parties so request, hold multilateral consultations within the Council of Europe to examine the application of the Convention and the advisability of revising it or extending any of its provisions. These consultations shall take place at meetings convened by the Secretary General of the Council of Europe.
Each Party shall have the right to appoint a representative to participate in these consultations. Any member State of the Council of Europe which is not a Party to the Convention shall have the right to be represented by an observer in these consultations.
After each consultation, the Parties shall submit to the Committee of Ministers of the Council of Europe a report on the consultation and on the functioning of the Convention including, if they consider it necessary, proposals for the amendment of Articles 15 to 23 of the Convention.
Subject to the provisions of this Convention, the Parties shall draw up the rules of procedure for the consultations.
Chapter VI
Amendments
Article 16
Amendments
Any amendment to Articles 1 to 14 proposed by a Party or the Committee of Ministers shall be communicated to the Secretary General of the Council of Europe and forwarded by him to the member States of the Council of Europe, to any Party, to any State invited to accede to the Convention in accordance with the provisions of Article 19.
Any amendment proposed in accordance with the provisions of the preceding paragraph shall be examined at a multilateral consultation not less than two months after the date of forwarding by the Secretary General where it may be adopted by a two-thirds majority of the Parties. The text adopted shall be forwarded to the Parties.
Twelve months after its adoption at a multilateral consultation any amendment shall enter into force unless one of the Parties has notified objections.
Chapter VII
Final provisions
Article 17
Signature, ratification, acceptance, approval
This Convention shall be open for signature by the member States of the Council of Europe. It is subject to ratification, acceptance or approval. Instruments of ratification, acceptance or approval shall be deposited with the Secretary General of the Council of Europe.
Article 18
Entry into force
This Convention shall enter into force on the first day of the month following the expiration of a period of six months after the date on which four member States of the Council of Europe have expressed their consent to be bound by the Convention in accordance with the provisions of Article 17.
In respect of any member State which subsequently expresses its consent to be bound by it, the Convention shall enter into force on the first day of the month following the expiration of a period of six months after the date of the deposit of the instrument of ratification, acceptance or approval.
Article 19
Accession of non-member States
After the entry into force of this Convention, the Committee of Ministers of the Council of Europe may invite any State not a member of the Council to accede to this Convention, by a decision taken by the majority provided for in Article 20.d of the Statute of the Council of Europe and by the unanimous vote of the representatives of the Contracting States entitled to sit on the Committee of Ministers.
In respect of any acceding State, the Convention shall enter into force on the first day of the month following the expiration of a period of six months after the date of deposit of the instrument of accession with the Secretary General of the Council of Europe.
Article 20
Territorial clause
Any State may, at the time of signature or when depositing its instrument of ratification, acceptance, approval or accession, specify the territory or territories to which this Convention shall apply.
Any Party may, at any later date, by a declaration addressed to the Secretary General of the Council of Europe, extend the application of this Convention to any other territory specified in the declaration. In respect of such territory the Convention shall enter into force on the first day of the month following the expiration of a period of six months after the date of receipt of such declaration by the Secretary General.
Any declaration made under the two preceding paragraphs may, in respect of any territory specified in such declaration, be withdrawn by a notification addressed to the Secretary General. The withdrawal shall become effective on the first day of the month following the expiration of a period of six months after the date of receipt of such notification by the Secretary General.
Article 21
Reservations
Any State may, at the time of signature or when depositing its instrument of ratification, acceptance, approval or accession, declare that it avails itself of one or more reservations in respect of Article 6 and Article 10, paragraph 1, sub-paragraph a. No other reservation may be made.
Any Party which has made a reservation under the preceding paragraph may wholly or partly withdraw it by means of a notification addressed to the Secretary General of the Council of Europe. The withdrawal shall take effect on the date of receipt of such notification by the Secretary General.
A Party which has made a reservation in respect of a provision of this Convention may not invoke the application of that provision by any other Party; it may, however, if its reservation is partial or conditional, invoke the application of that provision in so far as it has itself accepted it.
Article 22
Denunciation
Any Party may at any time denounce this Convention by means of a notification addressed to the Secretary General of the Council of Europe.
Such denunciation shall become effective on the first day of the month following the expiration of a period of six months after the date of receipt of the notification by the Secretary General.
Article 23
Notifications
The Secretary General of the Council of Europe shall notify the member States of the Council of Europe and any State which has acceded to this Convention or has been invited to do so, of:
a any signature;
b the deposit of any instrument of ratification, acceptance, approval or accession;
c any date of entry into force of this Convention in accordance with Articles 18, 19 and 20;
d any other act, notification or communication relating to this Convention.
In witness whereof the undersigned, being duly authorised thereto, have signed this Convention.
Done at Strasbourg, on 13 November 1987, in English and French, both texts being equally authentic, in a single copy which shall be deposited in the archives of the Council of Europe. The Secretary General of the Council of Europe shall transmit certified copies to each member State of the Council of Europe, and to any State invited to accede to this Convention.
EVROPSKA KONVENCIJA O ZAŠTITI KUĆNIH LjUBIMACA
Preambula
Države članice Saveta Evrope, potpisnice ove Konvencije,
Imajući u vidu da je cilj Saveta Evrope da postigne veće jedinstvo između svojih članova;
prepoznavajući moralnu obavezu čoveka da poštuje sva živa bića i imajući na umu da kućni ljubimci imaju poseban odnos sa čovekom;
imajući u vidu značaj koji kućni ljubimci imaju u doprinosu kvalitetu života i otuda njihovoj vrednosti za društvo;
imajući u vidu poteškoće koje proističu iz velike raznovrsnosti životinja koje čovek drži;
imajući u vidu rizike po higijenu, zdravlje i bezbednost čoveka i drugih životinja, koji proističu iz prevelke populacije kućnih ljubimaca;
imajući u vidu da ne treba ohrabrivati držanje divljih životinja kao kućnih ljubimaca;
svesni različitih uslova koji utiču na nabavku, držanje, komercijani i nekomercijani uzgoj, raspolaganje i tragovinu kućnim ljubimcima;
svesni da se ljubimci ne drže uvek u uslovima optimalnim za njihovo zdravlje i dobrobit;
zapažajući da odnosi prema kućnim ljubimcima veoma razlikuju, ponekada zbog ograničenog znanja i svesti;
imajući u vidu da je osnovni zajednički standard odnosa i prakse, koji rezultira u odgovornom vlasništvu kućnih ljubimaca ne samo poželjan, već i realan cilj,
dogovorile su se o sledećem:
Poglavlje I
Opšte odredbe
Član 1.
Definicije
Pod pojmom kućni ljubimac podrazumeva se svaka životinja koju čovek drži ili namerava da drži naročito u svom domaćinstvu radi vlastitog uživanja i druženja.
Pod pojmom trgovina kućnim ljubimcima podrazumevaju se sve redovne poslovne transakcije u značajnim količinama koje se obavljaju u cilju ostvarivanja profita a koje uključuju promenu vlasništva nad kućnim ljubimcima.
Pod pojmom komercijalni uzgoj i smeštaj podrazumeva se uzgoj ili smeštaj uglavnom iz profita i u značajnim količinama.
Pod pojmom azil za životinje se podrazumeva neprofitabilna ustanova gde se kućni ljubimci mogu držati u značajnom broju. Ukoliko to dozvoljavaju zakonodavne i/ili administrativne mere, takva ustanova može da prihvata i lutalice.
Pod pojmom lutalica se podrazumeva kućni ljubimac koji nema dom ili je izvan granica domaćinstva svog vlasnika ili držaoca i nije pod kontrolom ili direktnim nadzorom vlasnika ili držaoca.
Pod pojmom nadležni organ podrazumeva se organ imenovan od strane države članice.
Član 2.
Oblast i primena
Svaka ugovorna strana preuzima obavezu preduzimanja neophodnih koraka za sprovođenje odredbi ove Konvencije u pogledu:
kućnih ljubimaca, koje drži fizičko ili pravno lice u bilo kom domaćinstvu ili bilo kom objektu za promet, komercijalni uzgoj i smeštaj, i u azilima za životinje;
lutalica, tamo gde je to odgovarajuće.
Ništa u ovoj Konvenciji neće uticati na primenu drugih intrumenata zaštite životinja ili očuvanja ugroženih divljih vrsta.
Ništa u ovoj Konvenciji neće uticati na slobodu ugovornih strana da usvoje strožije mere zaštite kućnih ljubimaca ili da primene ovde sadržane odredbe na kategorije životinja koje nisu izričito navedene u ovom dokumentu.
Poglavlje II
Principi držanja kućnih ljubimaca
Član 3.
Osnovni principi dobrobiti životinja
Niko neće naneti kućnom ljubimcu nepotreban bol, patnju, strah i stres.
Niko neće napustiti kućnog ljubimca.
Član 4.
Držanje
Svako lice koje drži kućnog ljubimca ili koje je pristalo da se brine o njemu, biće odgovorno za njegovo zdravlje i dobrobit.
Svako lice koje drži kućnog ljubimca ili koje se brine o njemu obezbediće mu smeštaj, negu i pažnju uzimajući u obzir etološke potrebe životinje u skladu sa njenom vrstom ili rasom, a naročito:
dati joj odgovarajuću hranu i vodu u dovoljnim količinama;
obezbediti mogućnost kretanja;
preduzeti sve raspoložive mere da spreči njen beg;
Životinja se neće držati kao kućni ljubimac ukoliko:
nisu ispunjeni uslovi iz stava 2 ili ukoliko,
uprkos tome što su ovi uslovi ispunjeni, životinja ne može da se prilagodi na zatočeništvo.
Član 5.
Uzgoj
Svako lice koje odabere kućnog ljubimca za uzgoj biće odgovorno za anatomske, fiziološke karakteristike i osobine u ponašanju, a koje bi mogle da predstavljaju rizik po zdravlje i dobrobit bilo potomstva, bilo ženskog roditelja.
Član 6.
Starosna granica pri nabavci ljubimca
Nijedan kućni ljubimac neće biti prodat licima mlađim od 16 godina bez izričite saglasnosti roditelja ili staratelja.
Član 7.
Obuka
Nijedan kućni ljubimac se neće biti obučavan na način štetan po njegovo zdravlje i dobrobit, naročito prisiljavanjem životinje da prekorači svoje prirodne sposobnosti ili snagu ili korištenjem veštačkih pomagala koja izazivaju povrede ili nepotreban bol, patnju ili stres.
Član 8.
Promet, komercijalni uzgoj i smeštaj, azili
Svako lice koje, u vreme stupanja na snagu ove Konvencije, trguje, ili komercijalno uzgaja ili drži kućne ljubimce, ili vodi azil za životinje, će u odgovarajućem roku, koji utvrdi svaka ugovorna strana, prijaviti to nadležnom organu.
Svako lice koje ima nameru da se angažuje u gore navedenim aktivnostima prijaviće svoju nameru nadležnom organu.
Ova prijava sadrži:
vrstu kućnih ljubimaca o kojima se radi;
odgovorno lice i njegovo znanje;
opis prostorija i opreme koja se koristi ili će se koristiti.
Gore navedene delatnosti mogu se obavljati samo:
ako odgovorno lice poseduje znanje i sposobnosti potrebne za datu delatnost, bilo kao rezultat profesionalne obuke ili dovoljnog iskustva u radu sa kućnim ljubimcima i
ako su prostorije i oprema koji se koriste za datu delatnost u skladu sa zahtevima navedenim u članu 4.
Nadležni organ će, na osnovu prijave date prema odredbama paragrafa 1 utvrditi da li su uslovi navedeni u paragrafu 3 ispunjeni ili ne. Ukoliko ovi uslovi nisu na odgovarajući način ispunjeni, preporučiće mere a, ukoliko je neophodno za dobrobit životinja, zabraniće započinjanje ili nastavak date delatnosti.
Nadležni organ će, u skladu sa nacionalnim zakonodavstvom, vršiti nadzor nad ispunjavanjem gore navedenih uslova.
Član 9.
Reklamiranje, zabava, izložbe, takmičenja i slične aktivnosti
Kućni ljubimci se neće koristiti za reklamiranje, zabavu, izložbe, takmičenja i slične aktivnosti ako:
organizator nije obezbedio odgovarajuće uslove za kućne ljubimce kako bi se sa njima postupalo u skladu sa zahtevima iz člana 4, paragraf 2, i
se zdravlje i dobrobit ljubimaca dovode u rizik.
Nikakve supstance se neće davati kućnim ljubimcima, primenjivati terapija ili upotrebljavati sredstva u cilju poboljšanja ili smanjenja prirodnog nivoa performanse dotičnog ljubimca:
tokom takmičenja ili
u bilo koje drugo vreme kada bi to ugrozilo zdravlje i dobrobit dotične životinje.
Član 10.
Hiruške operacije
Hiruške operacije u cilju promene izgleda ljubimca ili u neke druge neterapeutske svrhe su zabranjene, a naročito:
skraćivanje repova;
skraćivanje ušiju;
devokalizacija;
uklanjanje kandži i zuba;
Izuzeci od ovih zabrana biće dozvoljeni samo:
ako veterinar smatra da su nekurativne procedure neophodne bilo iz veterinarsko- medicinskih razloga ili zbog dobrobiti same životinje;
radi sprečavanja reprodukcije.
3. a. Operacije tokom kojih će životinja trpeti jak bol, ili postoji verovatnoća za to, izvodiće se pod anestezijom i to datom od strane veterinara ili pod njegovim nadzorom.
b. Operacije za koje nije neophodna anestezija mogu se obavljati od strane nadležnog lica, u skladu sa nacionalnim zakonodavstvom.
Član 11.
Ubijanje
Samo veterinar ili drugo nadležno lice će ubiti kućnog ljubimca, osim u hitnim slučajevima kada je neophodno okončati patnju dotične životinje, a kada veterinarska ili druga kompetentna pomoć nisu brzo dostupni ili u bilo kojem drugom hitnom slučaju utvrđenom nacionalnim zakonodavstvom. Svako ubijanje će se obaviti uz minimum fizičke i mentalne patnje shodno datim okolnostima. Izabrani metod, osim u hitnim slučajevima, će:
izazvati trenutni gubitak svesti i smrt, ili
započeti sa uvođenjem duboke opšte anestezije koju prati postupak koji dovodi do konačne i sigurne smrti.
Lice odgovorno za ubijanje će, pre uklanjanja leša proveriti da li je dotična životinja mrtva.
Sledeće metode ubijanja će biti zabranjene:
davljenje i druge metode gušenja ukoliko se ne postižu efekti navedeni u potparagrafu 1.b;
upotreba bilo koje otrovne supstance ili leka, čije se doziranje i primena ne mogu kontrolisati da bi se postigao efekat naveden u paragrafu 1;
ubijanje električnom strujom, osim ukoliko tome ne prethodi trenutni gubitak svesti.
Poglavlje III
Dodatne mere za lutalice
Član 12.
Smanjenje broja
Kada ugovorna strana smatra da joj broj lutalica predstavlja problem, ona će preduzeti odgovarajuće zakonodavne i/ili administrativne mere neophodne da se smanji njihov broj na način koji neće izazvati bol, patnju ili stres, koji se inače mogu izbeći.
Ove mere će uključiti zahteve da:
ako takve životinje uhvate, to bude obavljeno uz minimum fizičke i mentalne patnje za datu životinju;
bilo da se uhvaćene životinje zadržavaju ili ubijaju, ovo bude obavljeno u skladu sa principima navedenim u ovoj Konvenciji;
Ugovorne strane se obavezuju da razmotre:
obezbeđivanje trajne identifikacije pasa i mačaka odgovarajućim sredstvima koja izazivaju minimalan ili nikakav trajni bol, patnju ili neprijatnost, kao što je tetoviranje, kao i unošenje u registar brojeva zajedno sa imenima i adresama vlasnika;
smanjenje neplanskog razmnožavanja pasa i mačaka i to promovisanjem sterilizacije ovih životinja;
podsticanje nalazača psa ili mačke lutalice da da to prijave nadležnom organu.
Član 13.
Izuzeci za hvatanje, držanje i lišavanje života
Izuzeci od principa navedenih u ovoj Konvenciji, a koji se tiču hvatanja, držanja, i ubijanja lutalica mogu se praviti samo ako je to neizbežno u okviru nacionalnih programa kontrole oboljenja.
Poglavlje IV
Informisanje i obrazovanje
Član 14.
Programi informisanja i obrazovanja
Ugovorne strane preuzimaju obavezu da podstiču razvoj informacionih i obrazovnih programa, kako bi se promovisali svest i znanje među organizacijama i pojedinacima koji se bave držanjem, uzgojem, obukom, prometom i smeštajem kućnih ljubimaca o odredbama i principima ove Konvencije,. U ovim programima posebna pažnja će se posveti sledećem:
potrebi da obuku ljubimaca u komercijalne i takmičarske svrhe obavljaju lica sa odgovarajućim znanjima i sposobnostima;
potrebi da se spreči:
poklanjanje kućnih ljubimaca licima mlađim od šesnaest godina bez izričite saglasnosti roditelja ili staratelja;
poklanjanje kućnih ljubimaca u vidu nagrada, ili bonusa;
neplansko razmnožavanje kućnih ljubimaca;
mogućim negativnim posledicama po zdravlje i dobrobit divljih životinja ako se one nabaljaju ili uvode kao kućni ljubimci;
rizicima od neodgovorne nabavke ljubimaca koja dovodi do povećanja broja neželjenih i napuštenih životinja.
Poglavlje V
Multilateralne konsultacije
Član 15
Multilateralne konsultacije
Ugovorne strane će u roku od pet godina nakon stupanja na snagu Konvencije i svakih sledećih pet godina, i u svakoj prilici, kada većina predstavnika ugovornih strana tako zahteva, održavati multilateralne konsultacije unutar Saveta Evrope u cilju preispitivanja primene Konvencije i preporučljivosti njenog revidiranja ili proširenja bilo koje od njenih odredbi. Ove konsultacije će se održavati na sastancima koje saziva Generalni sekretar Saveta Evrope.
Svaka ugovorna strana će imati pravo da imenuje jednog predstavnika koji će učestvovati u ovim konsultacijama. Svaka država članica Saveta Evrope, a koja nije ugovorna strana Konvencije će imati pravo da na ovim konsultacijama bude predstavljena preko posmatrača.
Nakon svake konsultacije, ugovorne strane će podneti izveštaj Komitetu ministara Saveta Evrope o konsultacijama i o funkcionisanju Konvencije uključujući, ukoliko to smatraju za potrebno, predloge za amandmane na članove 15 do 23 ove Konvencije.
U skladu sa odredbama ove Konvencije, ugovorne strane će pripremiti poslovnik za konsultacije.
Poglavlje VI
Amandmani
Član 16
Amandmani
Svaki amandman na članove od 1 do 14 koga predlaži ugovorna strana ili Komitet ministara će biti dostavljen Generalnom sekretaru Saveta Evrope, a koje će on proslediti državama članicama Saveta Evrope, svakoj ugovornoj strani, svakoj državi pozvanoj da pristupi Konvenciji u skladu sa odredbama člana 19.
Svaki amandman predložen u skladu sa odredbama prethodnog paragrafa biće preispitan na multilateralnim konsultacijama ne kasnije od dva meseca od datuma prosleđivanja od strane Generalnog sekretara i kada može biti usvojen dvotrećinskom većinom strana. Usvojeni tekst biće prosleđen ugovornim stranama.
Dvanaest meseci nakon njegovog usvajanja na multilateralnim konsultacijama amandman će stupiti na snagu, osim ukoliko jedna od ugovornih strana ne uloži prigovor.
PoglavljeVII
Završne odredbe
Član 17.
Potpisivanje, ratifikacija, usvajanje, odobravanje
Ova Konvencija će biti otvorena za potpisivanje od strane država članica Saveta Evrope. Ona podleže ratifikaciji, prihvatanju ili odobravanju. Instrumenti ratifikacije, prihvatanja ili odobravanja biće deponovani kod Generalnog sekretara Saveta Evrope.
Član 18.
Stupanje na snagu
Ova Konvencija stupa na snagu prvog dana u mesecu nakon isteka perioda od šest meseci nakon datuma kada su četiri države članice Saveta Evrope izrazile svoju saglasnost da budu obavezane Konvencijom, u skladu sa odredbama člana 17.
Što se tiče bilo koje države članice, koja naknadno izrazi svoju saglasnost da bude njome obavezana, Konvencija će stupiti na snagu prvog dana u mesecu nakon isteka perioda od šest meseci nakon datuma deponovanja instrumenta ratifikacije, prihvatanja ili odobravanja.
Član 19.
Pristupanje država koje nisu članice Evropske unije
Nakon stupanja na snagu ove Konvencije, Komitet ministara Saveta Evrope može pozvati bilo koju državu koja nije članica Saveta da pristupi ovoj Konvenciji, na osnovu odluke koju donese većina, predviđena u članu 20.d., Statuta Saveta Evrope i to, jednoglasnim glasanjem predstavnika ugovornih država koje imaju pravo da zasedaju u Komitetu ministara.
Što se tiče bilo koje države koja pristupa, Konvenciji stupa na snagu prvog dana u mesecu nakon isteka perioda od šest meseci od datuma deponovanja instrumenta pristupanja kod Generalnog sekretara Saveta Evrope.
Član 20.
Teritorijalna klauzula
Svaka država može, u vreme potpisivanja ili deponovanja instrumenta ratifikacije, prihvatanja, odobravanja ili pristupanja, da odredi teritoriju ili teritorije na kojima će se primenjivati ova Konvencija.
Svaka strana može, u svako vreme posle, putem izjave upućene Generalnom sekretaru Saveta Evrope, proširiti primenu ove Konvencije na bilo koju drugu teritoriju određenu u izjavi. Što se tiče dotične teritorije Konvencija stupa na snagu prvog dana u mesecu nakon isteka perioda od šest meseci nakon datuma primitka takve izjave od strane Generalnog sekretara.
Svaka izjava pripremljena u skladu sa dva prethodna paragrafa može se, u pogledu bilo koje teritorije navedene u takvoj izjavi, povući putem obaveštenja upućenog Generalnom sekretaru. Povlačenje stupa na snagu prvog dana u mesecu nakon isteka perioda od šest meseci nakon datuma primitka takvog obaveštenja od strane Generalnog sekretara.
Član 21.
Izuzeća
Svaka država može, u vreme potpisivanja ili deponovanja svog instrumenta ratifikacije, prihvatanja, odobravanja ili pristupanja, izjaviti da koristi jedno ili više izuzeća u pogledu člana 6 i člana 10, paragraf 1, potparagraf a. Nikakva druga izuzeća se ne mogu praviti.
Svaka ugovorna strana koja je napravila izuzeća, u skladu sa prethodnim paragrafom, može da ista potpuno ili delomično povuče putem obaveštenja upućenog Generalnom sekretaru Saveta Evrope. Povlačenje stupa na snagu na dan primitka takvog obaveštenja od strane Generalnog sekretara.
Ugovorna strana koja je napravila izuzeća u pogledu neke odredbe ove Konvencije ne može se pozvati na primenu dotične odredbe od bilo koje druge ugovorne strane; ona može, međutim, ukoliko je njeno izuzeće delomično ili uslovno, da se pozove na primenu date odredbe u meri u kojoj ju je i sama prihvatila.
Član 22.
Otkazivanje
Svaka ugovorna strana može, u bilo koje vreme otkazati ovu Konvenciju putem obaveštenja upućenog Generalnom sekretaru Saveta Evrope.
Takvo otkazivanje stupa na snagu prvog dana u mesecu nakon isteka perioda od šest meseci posle datuma primitka takvog obaveštenja od strane Generalnog sekretara.
Član 23.
Obaveštenja
Generalni sekretar Saveta Evrope će obavestiti države članice Saveta Evrope i svaku državu koja je pristupila Konvenciji ili je pozvana da to uradi, o:
svakom potpisu;
deponovanju instrumenta ratifikacije, prihvatanja, odobravanja ili pristupanja;
svakom datumu stupanja na snagu ove Konvencije u skladu sa članovima 18, 19 i 20;
svakom drugom aktu, prijavama ili obaveštenju koji se odnose na ovu Konvenciju.
U potvrdu ovoga, dole potpisani, propisno ovlašćeni, potpisali su ovu Konvenciju.
Sačinjeno u Strazburu, 13 novembra 1987, na engleskom i francuskom jeziku, oba teksta budući podjednako autentična, u jednom primerku će biti deponovana u arhivu Saveta Evrope. Generalni sekretar Saveta Evrope dostaviće overene kopije svakoj državi članici Saveta Evrope i svakoj državi pozvanoj da pristupi ovoj Konvenciji.