Predlog zakona o potvrđivanju Međunarodne konvencije o zaštiti novih biljnih sorti

PREDLOG ZAKONA

O POTVRĐIVANjU MEĐUNARODNE KONVENCIJE

O ZAŠTITI NOVIH BILjNIH SORTI

Član 1.

Potvrđuje se Međunarodna konvencija o zaštiti novih biljnih sorti, doneta u Parizu 2. decembra 1961. godine, izmenjena u Ženevi 10. novembra 1972. godine, 23. oktobra 1978. godine i 19. marta 1991. godine, u originalu na engleskom, francuskom, i nemačkom jeziku.

Član 2.

Tekst Međunarodne konvencije o zaštiti novih biljnih sorti u originalu na engleskom jeziku i u prevodu na srpski jezik glasi:

Član 3.

Ovaj zakon stupa na snagu osmog dana od dana objavljivanja u „Službenom glasniku Republike Srbije – Međunarodni ugovori“.

OBRAZLOŽENjE

1. Ustavni osnov za donošenje Zakona

Ustavni osnov za donošenje Zakona o potvrđivanju Međunarodne konvencije o zaštiti novih biljnih sorti, sadržan je u odredbi člana 99. stav 1. tačka 4. Ustava Republike Srbije prema kojem Narodna skupština potvrđuje međunarodne ugovore kad je zakonom predviđena obaveza njihovog potvrđivanja.

2. Razlozi za donošenje Zakona

Potvrđivanjem Međunarodne konvencije o zaštiti novih biljnih sorti:

– ispunili bi se uslovi da Republika Srbija postane članica Međunarodne orgnizacije za zaštitu novih biljnih sorti ( The International Union for the Protection of New Varieties of Plants – UPOV ili L’Union internationale pour la protection des obtentions végétales (UPOV);

– Članstvom u Međunarodnoj organizaciji za zaštitu novih biljnih sorti, koja obezbeđuje primenu sistema zaštite prava oplemenjivača, podstakle bi se investicije u oplemenjivanje, proizvodnja semena i sadnog materijala, intenzivirala bi se međudržavna saradnja u oblasti oplemenjivanja i korišćenje beneficija koje proizilaze iz zajedničkog iskustva zemalja članica, a u isto vreme našim poljoprivrednim proizvođačima bi bile dostupne nove, zaštićene sorte, kao i nove tehnologije gajenja čime bi postali konkurentniji na domaćem i svetskom tržištu;

– donošenjem ovog zakona Republika Srbija ispunjava jedan od uslova za članstvo u Svetskoj trgovinskoj organizaciji. Sporazumom o trgovinskim aspektima prava intelektualne svojine (Agreement on Trade-Related Aspects of Intellectual Property Rights – TRIPS) predviđeno je da sve zemlje članice Svetske trgovinske organizacije moraju obezbediti zaštitu intelektualnih prava za biljne sorte. Ova konvencija pruža model zaštite koji je u potpunosti prihvatljiv od strane Svetske trgovinske organizacije.

– Konvencija predstavlja osnovni međunarodni dokument koji definiše pravo intelektualne svojine kojim se štite nove biljne sorte kao sui generis oblik zaštite intelektualne svojine i kao takav posebno je prilagođen oplemenjivanju bilja tj. stvaranju ili otkrivanju i razvijanju novih sorti biljaka. Potvrđivanjem Konvencije omogućiće se zaštita prava oplemenjivača u skladu sa međunarodnim normama, što je preduslov za slobodnu razmenu reprodukcionog materijala, kao i proizvoda nastalih upotrebom zaštićenih sorti između Republike Srbije i ostalih članica ove međuanrodne organizacije;

– poljoprivrednim proizvođačima će se omogućiti pristup velikom broju zaštićenih sorti, koje su sada nedostupne, a koje se odlikuju boljim prizvodno-tehnološkim svojstvima, većim prinosima, otpornostima na bolesti i štetočine uz povećanje ekonomičnosti proizvodnje i uz istovremeno smanjenje potreba za zemljištem i drugim ulaganjima;

– članstvom Republike Srbije u ovu organizaciju omogućiće se domaćim oplemenjivačima da zaštite svoja prava i u drugim državama pod istim uslovima i obrnuto.

3. Objašnjenje osnovnih pravnih instituta i pojedinačnih rešenja

Član 1. Zakona propisuje da se potvrđuje Međunarodna konvencija o zaštiti novih biljnih sorti koja je doneta u Parizu 2. decembra 1961. godine a izmenjena u Ženevi 10. novembra 1972. godine, 23. oktobra 1978. godine i 19. marta 1991. godine u originalu na engleskom, francuskom i nemačkom jeziku.

Član 2. Zakona sadrži tekst Međunarodne konvencije o zaštiti novih biljnih sorti u originalu na engleskom jeziku i u prevodu na srpski jezik.

Član 3. Zakona propisuje stupanje na snagu Zakona i to tako da Zakon stupa na snagu osmog dana od dana objavljivanja u „Službenom glasniku Republike Srbije – Međunarodni ugovori“.

4. Procena iznosa finansijskih sredstava za sprovođenje zakona

Za primenu ovog zakona nije potrebno obezbediti sredstva iz budžeta Republike Srbije.

MEĐUNARODNA KONVENCIJA

O ZAŠTITI NOVIH BILjNIH SORTI

doneta u Parizu 2. decembra 1961. godine i izmenjena u Ženevi 10. novembra 1972. , 23. oktobra 1978., i 19. marta 1991.

POGLAVLjE I

DEFINICIJE

Član 1.

Definicije

Pojedini izrazi upotrebljeni u ovoj Povelji imaju sledeće značenje:

(i) „ova Konvencija“ jeste ova (1991.) Povelja Međunarodne konvencije o zaštiti novih biljnih sorti;

(ii) „Povelja iz 1961/1972.“ jeste Međunarodna konvencija o zaštiti novih biljnih sorti od 2. decembra 1961., izmenjena i dopunjena Dopunskom poveljom od 10. novembra 1972;

(iii) „Povelja iz 1978.“ jeste Povelja od 23. oktobra 1978. Međunarodne konvencije o zaštiti novih biljnih sorti;

(iv) „oplemenjivač“ jeste:

lice koje je stvorilo, ili otkrilo i razvilo sortu,

lice koje je poslodavac napred navedenog lica ili po čijem ovlašćenju je napred navedeno lice obavilo navedene poslove u slučaju kada je to predviđeno zakonima date ugovorne strane, ili

– pravni sledbenik prvog ili drugog navedenog lica;

(v) “ pravo oplemenjivača“ jeste pravo oplemenjivača predviđeno ovom Konvencijom;

(vi) „sorta“ jeste skup biljaka unutar jedinstvene botaničke klasifikacije najniže poznate kategorije, koji se, bez obzira na to da li su u potpunosti ispunjeni uslovi za dodeljivanje prava oplemenjivača, može:

definisati na osnovu izražavanja osobina koje su posledica uticaja datog genotipa ili kombinacije genotipova,

razlikovati od drugog skupa biljaka po izražavanju barem jedne od datih osobina,

smatrati jedinicom u odnosu na mogućnosti sorte za razmnožavanje bez promena.

(vii) „ugovorna strana“ jeste država ili međuvladina organizacija koja je pristupila ovoj Konvenciji;

(viii) „teritorija“ u odnosu na ugovorne strane u slučaju kada je ugovorna strana država jeste teritorija te države, a u slučaju kada je ugovorna strana međuvladina organizacija jeste teritorija na kojoj se primenjuje osnivački sporazum date međuvladine organizacije;

(ix) „nadležni organ“ jeste organ predviđen u članu 30.(1)(ii);

(x) „Unija“ jeste Unija za zaštitu novih biljnih sorti osnovana Poveljom iz 1961., a zatim navedena u Povelji iz 1972., Povelji iz 1978. i u ovoj Konvenciji;

(xi) „članica Unije“ jeste država potpisnica Povelje iz 1961/1972. ili Povelje iz 1978. ili ugovorna strana.

POGLAVLjE II

OPŠTE OBAVEZE UGOVORNIH STRANA

Član 2.

Osnovne obaveze ugovornih strana

Svaka ugovorna strana će dodeljivati i štititi prava oplemenjivača.

Član 3.

Rodovi i vrste koji se štite

(1) [Države koje su već članice Unije] Svaka ugovorna strana koja je preuzela obaveze na osnovu Povelje iz 1961/1972. ili Povelje iz 1978. će primenjivati odredbe ove Konvencije:

(i) počev od datuma kada je preuzela obaveze predviđene ovom Konvencijom na sve rodove i vrste na koje se na napred navedeni dan primenjuju odredbe Povelje iz 1961/1972. ili Povelje iz 1978., i

(ii) najkasnije po isteku perioda od pet godina počev od napred navedenog datuma na sve rodove i vrste.

(2) [Nove članice Unije] Svaka ugovorna strana koja nije preuzela obaveze na osnovu Povelje iz 1961/1972. ili Povelje iz 1978. će primenjivati odredbe ove Konvencije:

(i) počev od datuma pristupanja ovoj konvenciji na najmanje 15 rodova i vrsta, i

(ii) najkasnije po isteku perioda od deset godina počev od napred navedenog datuma na sve rodove i vrste.

Član 4.

Nacionalni tretman

(1) [Tretman] Ne narušavajući prava predviđena ovom Konvencijom, državljani ugovorne strane, kao i fizička lica koja imaju prebivalište i pravna lica koja imaju sedište na teritoriji ugovorne strane imaju, u pogledu dodeljivanja i zaštite prava oplemenjivača, na teritoriji druge ugovorne strane isti tretman kakav je predviđen ili kakav bi mogao naknadno biti predviđen zakonima date ugovorne strane za svoje državljane, pod uslovom da navedeni državljani, fizička ili pravna lica ispunjavaju uslove i formalnosti predviđene za državljane date ugovorne strane.

(2) [Državljani ] U skladu sa prethodnim stavom izraz „državljani“, u slučaju kada je država ugovorna strana, označava lica koja su državljani te države, a u slučaju kada je međuvladina organizacija ugovorna strana označava lica koja su državljani država članica takve organizacije.

POGLAVLjE III

USLOVI ZA DODELjIVANjE PRAVA OPLEMENjIVAČA

Član 5.

Uslovi za zaštitu

(1) [Uslovi koje je potrebno ispuniti] Pravo oplemenjivača se dodeljuje ako je sorta:

(i) nova,

(ii) različita,

(iii) uniformna, i

(iv) stabilna.

(2) [Drugi uslovi] Za dodeljivanje prava oplemenjivača nije potrebno ispunjavanje bilo kakvih dopunskih ili različitih uslova, ako je takva sorta označena odgovarajućim imenom u skladu sa članom 20., ako podnosilac zahteva za zaštitu ispunjava uslove predviđene zakonom ugovorne strane čijem nadležnom organu je podneo zahtev za zaštitu i ako je podnosilac zahteva platio predviđenu naknadu.

Član 6.

Novina

(1) [Uslovi] Sorta se smatra novom ako na dan podnošenja zahteva za zaštitu prava oplemenjivača reprodukcioni ili ubrani materijal te sorte nije prodat ili na drugi način otuđen od strane oplemenjivača ili uz njegovu saglasnost radi korišćenja date sorte:

(i) na teritoriji ugovorne strane kojoj je podnet zahtev za zaštitu tokom perioda dužeg od jedne godine pre navedenog datuma, i

(ii) na teritoriji izvan teritorije ugovorne strane kojoj je podnet zahtev za zaštitu tokom perioda dužeg od četiri godine pre podnošenja zahteva, a u slučaju drvenastih vrsta i vinove loze, tokom perioda dužeg od šest godina pre navedenog datuma.

(2) [Nedavno stvorene sorte] Kada ugovorna strana primenjuje odredbe ove Konvencije na biljni rod ili vrstu na koju ranije nije primenjivala odredbe ove Konvencije ili neke ranije Povelje, može se smatrati da neka nedavno stvorena sorta koja postoji na dan takvog proširivanja zaštite ispunjava uslov da je nova, u skladu sa stavom (1), čak i kada je ona prodata ili na neki drugi način otuđivana saglasno odredbama iz tog stava pre datuma navedenih u istom stavu.

(3) [„Teritorija“ u nekim slučajevima] U skladu sa stavom (1) sve ugovorne strane koje su članice jedne i iste međuvladine organizacije mogu delovati zajednički, ukoliko propisi te organizacije to nalažu, da usklade propise na teritorijama država članica te organizacije sa propisima na svojim teritorijama, i ukoliko se odluče na takav postupak, dužne su da o tome obaveste Generalnog sekretara.

Član 7.

Različitost

Sorta se smatra različitom ako se jasno razlikuje od bilo koje druge sorte čije je postojanje opšte poznato u vreme podnošenja zahteva. Podnošenje zahteva za zaštitu prava oplemenjivača ili za upis neke sorte u zvanični registar sorti u bilo kojoj državi čini takvu sortu opšte poznatom počev od dana podnošenja zahteva, pod uslovom da je na osnovu takvog zahteva dodeljeno pravo oplemenjivača, odnosno odobren upis takve sorte u zvanični registar sorti.

Član 8.

Uniformnost

Sorta se smatra uniformnom ako je dovoljno ujednačena u bitnim osobinama, s obzirom na odstupanja koja se mogu očekivati zbog osobenosti njenog umnožavanja.

Član 9.

Stabilnost

Sorta se smatra stabilnom ako njene bitne osobine ostaju nepromenjene i posle ponovljenog umnožavanja ili, u slučaju pojedinačnog ciklusa umnožavanja, posle svakog takvog ciklusa.

POGLAVLjE IV

ZAHTEV ZA ZAŠTITU PRAVA OPLEMENjIVAČA

Član 10.

Podnošenje zahteva

(1) [Mesto podnošenja prvog zahteva] Oplemenjivač može odabrati ugovornu stranu čijem nadležnom organu će podneti prvi zahtev za zaštitu prava oplemenjivača.

(2) [Vreme podnošenja narednih zahteva] Oplemenjivač može podneti zahtev za zaštitu prava oplemenjivača nadležnim organima drugih ugovornih strana bez čekanja da mu to pravo bude dodeljeno od strane nadležnog organa ugovorne strane kojoj je podnet prvi zahtev za zaštitu.

(3) [Nezavisnost zaštite] Nijedna ugovorna strana neće odbiti da dodeli pravo oplemenjivača niti ograničiti njegovo trajanje uz obrazloženje da nije podnet zahtev za zaštitu iste sorte, da je takav zahtev odbijen ili da je period zaštite istekao u bilo kojoj drugoj državi članici ili međuvladinoj organizaciji.

Član 11.

Pravo prioriteta

(1) [Pravo; trajanje] Oplemenjivač koji je uredno podneo zahtev za zaštitu sorte u jednoj ugovornoj strani („prvi zahtev“) pri podnošenju zahteva za dodeljivanje prava oplemenjivača za istu sortu nadležnom organu neke druge ugovorne strane („naredni zahtev“) ima pravo prioriteta u periodu od 12 meseci. Ovaj period se računa od dana podnošenja prvog zahteva. Sam dan podnošenja zahteva se ne računa u napred navedeni period.

(2) [Pozivanje na pravo] Radi korišćenja prava prioriteta oplemenjivač se, prilikom podnošenja narednog zahteva, poziva na prioritet prvog zahteva. Nadležni organ kome je podnet naredni zahtev može zahtevati od oplemenjivača da, u roku koji ne može biti kraći od tri meseca od dana podnošenja narednog zahteva, dostavi kopiju dokumentacije koja čini prvi zahtev, overenu od strane nadležnog organa kome je taj zahtev podnet, kao i uzorke ili druge dokaze da je sorta, koja je predmet oba zahteva, ista.

(3) [Dokumentacija i materijal] Oplemenjivač je dužan da u roku od dve godine po isteku perioda prioriteta, ili u slučaju kada je zahtev odbijen ili povučen, u odgovarajućem vremenskom roku nakon odbijanja ili povlačenja istog, nadležnom organu ugovorne strane kojoj je podnet naredni zahtev dostavi sve informacije, dokumentaciju ili materijal potreban za ispitivanje sorte prema članu 12, u skladu sa zakonodavstvom te ugovorne strane.

(4) [Događaji tokom perioda prioriteta] Događaji tokom perioda prioriteta iz stava (1), kao što je podnošenje drugog zahteva ili objavljivanje ili korišćenje sorte koja je predmet prvog zahteva, ne predstavljaju osnovu za odbijanje narednog zahteva. Treća lica ne mogu sticati pravo na osnovu takvih događaja.

Član 12.

Razmatranje zahteva

Pre odluke o dodeljivanju prava oplemenjivača potrebno je utvrditi da li su ispunjeni uslovi predviđeni u članovima od 5. do 9. U postupku razmatranja zahteva nadležni organ može ispitivati sorte u oglednom polju ili vršiti druga neophodna ispitivanja, organizovati ispitivanje sorte u oglednom polju ili organizovati druga neophodna ispitivanja, ili koristiti rezultate već obavljenih ispitivanja u oglednom polju ili drugih ispitivanja. Nadležni organ može zahtevati od oplemenjivača da za potrebe ispitivanja dostavi sve neophodne informacije, dokumentaciju ili materijal.

Član 13.

Prethodna zaštita

Svaka ugovorna strana je dužna da obezbedi mere za zaštitu interesa oplemenjivača tokom perioda od podnošenja ili objavljivanja zahteva za zaštitu prava oplemenjivača do dodeljivanja tog prava. Takvim merama se omogućava nosiocu prava oplemenjivača sticanje prava na pravičnu naknadu od strane bilo kog lica koje je tokom napred navedenog perioda obavljalo aktivnosti za koje je, po dodeljivanju prava oplemenjivača, potrebno ovlašćenje oplemenjivača u skladu sa članom 14. Ugovorna strana može predvideti da se takve mere primenjuju samo na lica koja je oplemenjivač obavestio o podnošenju zahteva za zaštitu prava oplemenjivača.

POGLAVLjE V

PRAVA OPLEMENjIVAČA

Član 14.

Obim prava oplemenjivača

(1) [Aktivnosti koje se odnose na reprodukcioni materijal] (a) U skladu sa članovima 15. i 16., reprodukcioni materijal zaštićene sorte može se koristiti samo na osnovu ovlašćenja oplemenjivača, i to za aktivnosti koje se odnose na:

(i) proizvodnju ili reprodukciju (umnožavanje),

(ii) kondicioniranje za reprodukciju zaštićene sorte,

(iii) ponudu na prodaju,

(iv) prodaju ili drugi vid plasmana na tržištu,

(v) izvoz,

(vi) uvoz,

(vii) skladištenje za bilo koju namenu navedenu u tački (i) do (vi);

(b) Oplemenjivač može dati ovlašćenje pod određenim uslovima i uz određena ograničenja.

(2) [Aktivnosti koje se odnose na ubrani materijal] U skladu sa članovima 15. i 16. aktivnosti predviđene u tačkama (i) do (vii) stava (1)(a) koje se odnose na ubrani materijal, uključujući cele biljke i delove biljaka, koji je dobijen putem neovlašćenog korišćenja reprodukcionog materijala zaštićene sorte, mogu se vršiti samo na osnovu ovlašćenja oplemenjivača, osim ako je oplemenjivač imao razumne mogućnosti da koristi svoje pravo u odnosu na taj reprodukcioni materijal.

(3) [Aktivnosti koje se odnose na određene proizvode] Svaka ugovorna strana može predvideti da, u skladu sa članovima 15. i 16., aktivnosti navedene u tačkama (i) do (vii) stava (1)(a) koje se odnose na proizvode koji su dobijeni direktno od ubranog materijala zaštićene sorte iz stava (2) neovlašćenim korišćenjem ubranog materijala, mogu se vršiti samo na osnovu ovlašćenja oplemenjivača, osim ako je oplemenjivač imao razumne mogućnosti da koristi svoje pravo u odnosu na taj ubrani materijal.

(4) [Moguće dopunske aktivnosti] Svaka ugovorna strana može predvideti da je, u skladu sa članovima 15. i 16., za druge aktivnosti osim onih navedenih u tačkama (i) do (vii) stava (1)(a) takođe neophodno ovlašćenje oplemenjivača.

(5) [U osnovi izvedene i neke druge sorte] (a) Odredbe iz stava (1) do (4) odnose se i na:

(i) sorte koje su u osnovi izvedene od zaštićene sorte, pri čemu zaštićena sorta u osnovi nije izvedena sorta;

(ii) sorte koje se ne mogu jasno razlikovati od zaštićene sorte u skladu sa članom 7., i

(iii) sorte čija proizvodnja zahteva ponovnu upotrebu zaštićene sorte.

(b) U smislu podstava (a)(i) sorta se smatra u osnovi izvedenom iz neke druge sorte („inicijalne sorte“) ako:

(i) je pretežno izvedena iz inicijalne sorte ili iz sorte koja je i sama pretežno izvedena iz inicijalne sorte, sve dok zadržava osnovne karakteristike koje proizilaze iz genotipa ili iz kombinacije genotipova inicijalne sorte;

(ii) se jasno razlikuje od inicijalne sorte; i

(iii) je slična inicijalnoj sorti u ispoljavanju osnovnih osobina koje su posledica izražavanja genotipa ili kombinacije genotipova inicijalne sorte, izuzev razlika koje proizilaze iz samog čina izvođenja.

(c) U osnovi izvedene sorte mogu biti dobijene, na primer, selekcijom prirodnih ili indukovanih mutanata, ili somaklonalne varijante, selekcijom individualne jedinke od biljaka inicijalne sorte, povratnim ukrštanjem ili transformacijom nastalom genetičkim inženjeringom.

Član 15.

Izuzeci od prava oplemenjivača

(1) [Obavezni izuzeci] Pravo oplemenjivača ne obuhvata:

(i) aktivnosti koje se preduzimaju za ličnu upotrebu i u nekomercijalne svrhe;

(ii) aktivnosti koje se preduzimaju u eksperimentalne svrhe; i

(iii) aktivnosti koje se preduzimaju u svrhe oplemenjivanja drugih sorti, i izuzev gde se primenjuju odredbe člana 14(5), aktivnosti koje se preduzimaju u skladu sa članom 14(1) do (4) u odnosu na pomenute druge sorte.

(2) [Opcioni izuzeci] Suprotno odredbama člana 14, svaka ugovorna strana može ograničiti pravo oplemenjivača, u okviru razumnih granica i uz očuvanje zakonskih interesa oplemenjivača, kako bi omogućila poljoprivrednim proizvođačima da u svrhu umnožavanja na sopstvenim imanjima koriste ubrani materijal zaštićene sorte ili sorte predviđene u članu 14(5)(a)(i) ili (ii) koji su dobili setvom na sopstvenim imanjima.

Član 16.

Iscrpljivanje prava oplemenjivača

(1) [Iscrpljivanje prava oplemenjivača] Pravo oplemenjivača ne obuhvata aktivnosti koje se odnose na materijal zaštićene sorte, ili sorte iz člana 14(5), koji je prodat ili na neki drugi način otuđen od strane oplemenjivača ili uz njegovu saglasnost na teritoriji date ugovorne strane, ili na materijal dobijen od napred navedenog materijala, osim ako te aktivnosti uključuju:

(i) dalju reprodukciju te sorte; ili

(ii) izvoz materijala te sorte, koji omogućuje reprodukciju sorte, u državu koja ne štiti sorte biljnog roda ili vrste kojoj ta sorta pripada, osim ako se materijal ne izvozi u svrhu konačne upotrebe

(2) [Značenje izraza „materijal“] „Materijal“ iz stava (1) u odnosu na sortu označava:

(i) svaku vrstu reprodukcionog materijala;

(ii) ubrani materijal, uključujući cele biljke i delove biljaka; i

(iii) svaki proizvod dobijen direktno od ubranog materijala.

(3) [„Teritorija“ u nekim slučajevima] U skladu sa stavom (1) sve ugovorne strane koje su članice jedne i iste međuvladine organizacije mogu delovati zajednički, ukoliko propisi te organizacije to nalažu, da usklade propise na teritorijama država članica te organizacije sa propisima na svojim teritorijama, i ukoliko se odluče na takav postupak, dužne su da o tome obaveste Generalnog sekretara.

Član 17.

Ograničenja korišćenja prava oplemenjivača

(1) [Javni interes] Osim kada je izričito predviđeno ovom Konvencijom, nijedna ugovorna strana ne može ograničiti slobodno korišćenje prava oplemenjivača iz drugih razloga osim zbog javnog interesa.

(2) [Pravična naknada] Kada takvo ograničenje podrazumeva ovlašćenje trećeg lica da preduzima aktivnosti za koje je potrebno ovlašćenje oplemenjivača, ugovorna strana je dužna da preduzme sve mere neophodne da se osigura da oplemenjivač dobije pravičnu naknadu.

Član 18.

Mere kojima se uređuje trgovina

Pravo oplemenjivača je nezavisno od bilo koje mere koju ugovorna strana preduzme radi uređivanja proizvodnje, sertifikovanja i stavljanja u promet materijala sorti na svojoj teritoriji, odnosno uvoza i izvoza takvog materijala. U svakom slučaju takve mere ne utiču na primenu odredbi ove Konvencije.

Član 19.

Trajanje prava oplemenjivača

(1) [Period zaštite] Pravo oplemenjivača se dodeljuje na određeni period.

(2) [Minimalni period zaštite] Navedeni period ne može biti kraći od 20 godina računajući od dana dodeljivanja prava oplemenjivača. Za drvenaste vrste i vinovu lozu taj period ne može biti kraći od 25 godina računajući od navedenog dana.

POGLAVLjE VI

IME SORTE

Član 20.

Ime sorte

(1) [Označavanje sorte imenom; upotreba imena] (a) Sorta se označava imenom koje je njena svojstvena oznaka.

(b) Svaka ugovorna strana dužna je, u skladu sa stavom (4), da obezbedi da bilo kakvo pravo vezano za označavanje registrovano kao ime sorte ne ugrozi slobodno korišćenje imena sorte, čak i nakon isteka prava oplemenjivača.

(2) [Odlike imena] Ime sorte mora da omogući identifikaciju sorte. Ne može se sastojati samo od brojeva osim u slučaju kada takav način označavanja sorte predstavlja uobičajenu praksu. Ime sorte mora biti takvo da ne dovodi u zabunu ili prouzrokuje nedoumice u pogledu osobina, vrednosti ili identiteta sorte, odnosno identiteta oplemenjivača. Posebno, ime sorte mora biti različito od svakog imena koje, na teritoriji drugih ugovornih strana, nosi neka druga sorta koja pripada istoj ili bliskoj biljnoj vrsti.

(3) [Registrovanje imena sorte] Ime sorte oplemenjivač predlaže nadležnom organu. Ako se utvrdi da ime nije u skladu sa stavom (2), nadležni organ će odbiti da ga registruje i zahtevati od oplemenjivača da predloži drugo ime u propisanom vremenskom roku. Nadležni organ će registrovati predloženo ime sorte istovremeno sa dodeljivanjem prava oplemenjivača.

(4) [Prethodna prava trećih lica] Ne sme se uticati na prethodna prava trećih lica. Ako je, po osnovu prethodnog prava, korišćenje imena sorte zabranjeno licu koje je obavezno da ga koristi u skladu sa stavom (7), nadležni organ će zahtevati od oplemenjivača da predloži drugo ime za sortu.

(5) [Isto ime na teritoriji svih ugovornih strana] Sorta se pod istim imenom mora prijaviti svim ugovornim stranama. Nadležni organ svake ugovorne strane registruje ime sorte kako je predloženo, osim ako ne smatra da je takvo ime nepodesno za upotrebu na njenoj teritoriji. U takvom slučaju, nadležni organ će zahtevati od oplemenjivača da predloži drugo ime za sortu.

(6) [Razmena informacija između nadležnih organa ugovornih strana] Nadležni organ ugovorne strane će obezbediti da nadležni organi svih drugih ugovornih strana budu obavešteni o pitanjima vezanim za ime sorte, a posebno o predlogu, registraciji i ukidanju imena sorte. Svaki nadležni organ može svoje primedbe na registrovano ime sorte, ukoliko ih ima, dostaviti nadležnom organu koji je objavio to ime.

(7) [Obaveza korišćenja imena sorte] Lice koje na teritoriji neke ugovorne strane nudi na prodaju ili stavlja u promet reprodukcioni materijal sorte zaštićene na toj teritoriji dužno je da koristi ime te sorte, čak i nakon isteka prava oplemenjivača za navedenu sortu, osim kada, u skladu sa stavom (4), prethodna prava onemogućuju korišćenje tog imena.

(8) [Oznake koje se koriste uz ime sorte] Kada se neka sorta nudi na prodaju ili stavlja u promet dozvoljeno je, uz registrovano ime sorte koristiti i zaštitni znak, trgovački naziv ili drugu sličnu oznaku, pod uslovom da ime sorte ostaje lako prepoznatljivo.

POGLAVLjE VII

PONIŠTAVANjE I UKIDANjE PRAVA OPLEMENjIVAČA

Član 21.

Poništavanje prava oplemenjivača

(1) [Razlozi za poništavanje] Svaka ugovorna strana će oglasiti ništavom odluku o dodeljivanju prava oplemenjivača ako utvrdi:

(i) da uslovi predviđeni u članu 6. ili 7. nisu bili ispunjeni u vreme dodeljivanja prava oplemenjivača,

(ii) da je odluka o dodeljivanju prava oplemenjivača bila zasnovana na informacijama i dokumentaciji koji su dostavljeni od strane oplemenjivača, a uslovi predviđeni u članu 8. ili 9. nisu bili ispunjeni u vreme dodeljivanja prava oplemenjivača, ili

(iii) da je pravo oplemenjivača dodeljeno licu koje na to nije imalo pravo, osim ako je preneto na lice koje na to ima pravo.

(2) [Isključenje drugih razloga] Pravo oplemenjivača se ne može oglasiti ništavim iz drugih razloga osim onih navedenih u stavu (1).

Član 22.

Ukidanje prava oplemenjivača

(1) [Razlozi za ukidanje] (a) Svaka ugovorna strana može ukinuti odluku o dodeljivanju prava oplemenjivača ako utvrdi da uslovi predviđeni u članovima 8. ili 9. nisu više ispunjeni.

(b) Svaka ugovorna strana može ukinuti svoju odluku o dodeljivanju prava oplemenjivača, ako u propisanom vremenskom roku, nakon što je zatraženo:

(i) oplemenjivač ne dostavi nadležnom organu informacije, dokumenta ili materijal koji se smatraju neophodnim za potvrđivanje održavanja sorte;

(ii) oplemenjivač ne plaća naknadu za održavanje sopstvenog prava; ili

(iii) oplemenjivač ne predloži drugo podesno ime za sortu, ako je ime sorte ukinuto posle dodeljivanja prava oplemenjivača.

(2) [Isključenje drugih razloga] Pravo oplemenjivača se ne može ukinuti iz drugih razloga osim onih navedenih u stavu (1).

POGLAVLjE VIII

UNIJA

Član 23.

Članice

Ugovorne strane su članice Unije.

Član 24.

Pravni status i sedište

(1) [Pravno lice] Unija je pravno lice.

(2) [Pravna sposobnost] Na teritoriji svake ugovorne strane, u skladu sa zakonima koji se primenjuju na navedenoj teritoriji, Unija ima pravnu sposobnost koja je neophodna za ostvarivanje ciljeva Unije i za vršenje njenih funkcija.

(3) [Sedište] Sedište Unije i njenih stalnih organa je Ženeva.

(4) [Sporazum o sedištu] Unija ima sporazum o sedištu sa Švajcarskom Konfederacijom.

Član 25.

Organi

Stalni organi Unije su Savet i Kancelarija Unije.

Član 26.

Savet

(1) [Sastav] Savet čine predstavnici država članica Unije. Svaka država članica Unije imenuje jednog predstavnika u Savetu i jednog zamenika. Predstavnici ili zamenici mogu imati svoje pomoćnike ili savetnike.

(2) [Službenici] Savet bira jednog predsednika i prvog potpredsednika iz redova svojih članova. Savet takođe može birati druge potpredsednike. Prvi potpredsednik preuzima mesto predsednika ukoliko on nije sposoban da obavlja svoje dužnosti. Predsednik ostaje na funkciji tokom perioda od tri godine.

(3) [Sednice] Savet se sastaje na poziv predsednika. Redovne sednice Saveta se održavaju jednom godišnje. Osim toga, predsednik može sazvati sednicu Saveta po sopstvenoj odluci. On može sazvati sednicu u roku od tri meseca na zahtev jedne trećine članica Unije.

(4) [Posmatrači] Države koje nisu članice Unije mogu biti pozvane da prisustvuju sednicama Saveta u svojstvu posmatrača. Drugi posmatrači i eksperti takođe mogu biti pozvani da prisustvuju sednicama Saveta.

(5) [Zadaci] Zadaci Saveta su da:

(i) razmatra odgovarajuće mere za zaštitu interesa i pospešivanje razvoja Unije;

(ii) usvaja poslovnike;

(iii) imenuje generalnog sekretara i, ukoliko smatra za potrebno, zamenika generalnog sekretara Saveta i utvrđuje uslove za njihovo imenovanje;

(iv) razmatra godišnji izveštaj o aktivnostima Unije i utvrđuje program njenog rada u narednom periodu;

(v) daje generalnom sekretaru sve neophodne smernice za obavljanje poslova Unije;

(vi) donosi administrativne i finansijske propise Unije;

(vii) razmatra i usvaja budžet Unije i utvrđuje doprinos svake članice Unije;

(viii) razmatra i usvaja račune koje podnosi generalni sekretar;

(ix) utvrđuje datum i mesto održavanja konferencija predviđenih u članu 38. i preduzima mere neophodne za njihovu pripremu; i

(x) uopšteno, donosi sve odluke neophodne za obezbeđivanje efikasnog funkcionisanja Unije.

(6) [Glasanje] (a) Svaka članica Unije koja je država ima jedan glas u Savetu.

(b) Svaka ugovorna strana koja je međuvladina organizacija može, u pitanjima iz svoje nadležnosti, koristiti pravo glasa svojih država članica koje su članice Unije. Takva međuvladina organizacija ne može da koristi pravo glasa svojih država članica ukoliko to pravo koriste same države članice i obrnuto.

(7) [Većine] Za donošenje odluka Saveta potrebna je prosta većina glasova, osim u slučaju odluka Saveta saglasno stavovima 5.(ii), (vi) i (vii) i saglasno članovima 28.(3), 29.(5)(b) i 38.(1) za čije donošenje je potrebna tročetvrtinska većina. Uzdržani se ne smatraju glasovima.

Član 27.

Kancelarija Unije

(1) [Zadaci i rukovođenje Kancelarijom] Kancelarija Unije obavlja sve dužnosti i zadatke koji su joj povereni od strane Saveta. Njom rukovodi generalni sekretar.

(2) [Dužnosti generalnog sekretara] Generalni sekretar odgovara Savetu; on je odgovoran za sprovođenje odluka Saveta. On podnosi predlog budžeta Unije Savetu na usvajanje i odgovoran je za njegovo sprovođenje. On podnosi Savetu izveštaje o svom rukovođenju, kao i o aktivostima i finansijskoj situaciji Unije.

(3) [Osoblje] Saglasno odredbama iz člana 26.(5)(iii), uslovi za imenovanje i zapošljavanje osoblja neophodnog za efikasno obavljanje poslova kancelarije Unije se utvrđuju administrativnim i finansijskim propisima.

Član 28.

Jezici

(1) [Jezici koji se koriste u Kancelariji] Engleski, francuski, nemački i španski su zvanični jezici koje kancelarija Unije koristi pri obavljanu svojih dužnosti.

(2) [Jezici koji se koriste na nekim sastancima] Sastanci Saveta i revizionih konferencija se održavaju na četiri jezika.

(3) [Drugi jezici] Savet može doneti odluku o korišćenju drugih jezika.

Član 29.

Finansije

(1) [Prihod] Troškovi Unije se pokrivaju iz sredstava:

(i) od godišnjih doprinosa država članica Unije;

(ii) primljenih uplata za učinjene usluge;

(iii) raznih prihoda.

(2) [Jedinice doprinosa] (a) Udeo svake države članice Unije u ukupnom iznosu godišnjih doprinosa se utvrđuje s obzirom na ukupne troškove koje je potrebno pokriti sredstvima od doprinosa država članica Unije i prema broju jedinica doprinosa primenljivih u skladu sa stavom (3). Navedeni udeo se izračunava u skladu sa stavom (4).

(b) Broj jedinica doprinosa se izražava u vidu celih brojeva ili razlomaka, s tim što nijedan udeo ne može biti manji od jedne petine.

(3) [Doprinosi; udeo svake članice] (a) Broj jedinica doprinosa koji se primenjuje na članice Unije koje su potpisnice Povelje iz 1961/1972. ili Povelje iz 1978. će na dan preuzimanja obaveza saglasno ovoj Konvenciji biti isti kao broj koji se na njih primenjivao neposredno pre navedenog datuma.

(b) Svaka druga država članica Unije će pri pristupanju Uniji, u izjavi upućenoj generalnom sekretaru, naznačiti broj jedinica doprinosa koji se na nju primenjuje.

(c) Država članica može u bilo koje vreme naznačiti u izjavi upućenoj generalnom sekretaru broj jedinica doprinosa različit od broja koji se na nju može primenjivati u skladu sa podstavom (a) ili (b). Takva izjava, ukoliko se dostavi tokom prvih šest meseci tekuće kalendarske godine, stupa na snagu od početka naredne kalendarske godine; u protivnom, takva izjava stupa na snagu od početka druge kalendarske godine koja sledi godini u kojoj je izjava dostavljena.

(4) [Doprinosi: izračunavanje udela] (a) Za svaki budžetski period iznos koji odgovara jedinici doprinosa se izračunava deljenjem ukupnog iznosa troškova koje je tokom datog perioda potrebno pokriti iz sredstava od doprinosa država članica Unije sa ukupnim brojem jedinica koje se primenjuju za te države članice Unije.

(b) Iznos doprinosa svake države članice Unije se dobija množenjem iznosa jedne jedinice doprinosa sa brojem jedinica doprinosa koje se primenjuju na datu državu članicu Unije.

(5) [Neizmireni doprinosi] (a) Država članica Unije koja kasni sa plaćanjem svojih doprinosa, u skladu sa podstavom (b) ne može koristiti svoje pravo glasa u Savetu ukoliko je iznos njenih zaostalih plaćanja jednak ili veći od iznosa njenog doprinosa za celu prethodnu godinu. Privremeno ukidanje prava glasa ne oslobađa tu državu članicu Unije od obaveza predviđenih ovom Konvencijom i ne lišava je bilo kog drugog prava koje iz nje proističe.

(b) Savet može dozvoliti napred navedenoj državi članici da nastavi da koristi svoje pravo glasa ukoliko Savet utvrdi da je kašnjenje u plaćanju rezultat izuzetnih i neizbežnih okolnosti.

(6) [Revizija računa] Reviziju računa Unije vrši jedna država članica Unije kako je to predviđeno u administrativnim i finansijskim propisima. Tu državu članicu Unije, uz njenu saglasnost, određuje Savet.

(7) [Doprinosi međuvladinih organizacija] Ugovorna strana koja je međuvladina organizacija nije obavezna da plaća doprinose. Ukoliko ipak odluči da plaća doprinose, primenjuju se odredbe iz stavova (1) do (4).

POGLAVLjE IX

SPROVOĐENjE KONVENCIJE; DRUGI SPORAZUMI

Član 30.

Sprovođenje Konvencije

(1) [Mere za sprovođenje] Svaka Ugovorna strana dužna je da usvoji sve mere neophodne za sprovođenje ove Konvencije, a posebno:

(i) da predvidi odgovarajuće pravne lekove za efikasno sprovođenje prava oplemenjivača

(ii) da održava nadležni organ kome je poveren zadatak dodeljivanja prava oplemenjivača ili da poveri taj zadatak nadležnom organu druge ugovorne strane;

(iii) da obezbedi obaveštavanje javnosti putem redovnog objavljivanja informacija o:

– zahtevima za zaštitu prava oplemenjivača, i

– predloženim i odobrenim imenima sorti.

(2) [Usaglašenost zakona] Podrazumeva se da, po deponovanju svojih instrumenata ratifikacije, prihvatanja, usvajanja ili pristupanja, zavisno od slučaja, svaka država ili međuvladina organizacija mora biti u poziciji da obezbedi sprovođenje odredbi ove Konvencije u skladu sa sopstvenom zakonskom regulativom.

Član 31.

Odnosi između ugovornih strana i država

potpisnica ranijih Povelja

(1) [Odnosi između država potpisnica ove Konvencije] U odnosima između država potpisnica ove Konvencije ili bilo koje druge ranije Povelje, primenjuju se samo odredbe ove Konvencije.

(2) [Mogući odnosi sa državama koje nisu potpisnice ove Konvencije] Svaka država članica koja nije potpisnica ove Konvencije može da izjavi, u obaveštenju upućenom Generalnom sekretaru, da će u svojim odnosima sa svakom članicom Unije, koja je potpisnica samo ove Konvencije, primenjivati odredbe iz poslednje Povelje koju je potpisala. Po isteku roka od mesec dana, računajući od datuma takvog obaveštenja i sve dok Država članica Unije koja je dala takvu izjavu ne postane potpisnica ove Konvencije, ta članica Unije će primenjivati odredbe iz poslednje Povelje koju je potpisala, na svoje odnose sa svakom od članica Unije koje su potpisnice samo ove Konvencije. Članice Unije potpisnice samo ove Konvencije će primenjivati odredbe ove Konvencije u odnosu na članice Unije potpisnice ranijih Povelja.

Član 32.

Posebni sporazumi

Članice Unije zadržavaju pravo da između sebe sklapaju posebne sporazume o zaštiti sorti, pod uslovom da takvi sporazumi nisu u suprotnosti sa odredbama ove Konvencije.

POGLAVLjE X

ZAVRŠNE ODREDBE

Član 33.

Potpisivanje

Konvencija je otvorena za potpisivanje svim državama članicama Unije na dan njenog usvajanja. Ona ostaje otvorena za potpisivanje do 31. marta 1992.

Član 34.

Ratifikacija, prihvatanje ili usvajanje; pristupanje

(1) [Države i neke međuvladine organizacije] (a) Svaka Država članica može, kako je to predviđeno u ovom članu, pristupiti ovoj Konvenciji.

(b) Svaka međuvladina organizacija može, kako je to predviđeno u ovom članu, pristupiti ovoj Konvenciji ako:

(i) ima nadležnosti u pitanjima koja su regulisana ovom Konvencijom;

(ii) ima sopstvenu zakonsku regulativu kojom je predviđeno dodeljivanje i zaštita prava oplemenjivača, a koja je obavezujuća za sve njene države članice; i

(iii) je ovlašćena, saglasno svom internom pravilniku, da pristupi ovoj Konvenciji.

(2) [Instrumenti pristupanja] Država koja je potpisala ovu Konvenciju postaje članica ove Konvencije na osnovu deponovanja nekog instrumenta ratifikacije, prihvatanja ili usvajanja ove Konvencije. Država koja nije potpisala ovu Konvenciju i svaka takva međuvladina organizacija postaje članica ove Konvencije polaganjem nekog instrumenta pristupanja ovoj Konvenciji. Instrumenti ratifikacije, prihvatanja, usvajanja ili pristupanja se deponuju kod Generalnog sekretara.

(3) [Mišljenje Saveta] Svaka Država koja nije članica Unije ili svaka takva međuvladina organizacija će, pre deponovanja instrumenata pristupanja, zatražiti od Saveta mišljenje o usaglašenosti svog zakonodavstva sa odredbama ove Konvencije. Ukoliko je odluka koja sadrži mišljenje Saveta pozitivna, instrument pristupanja se može deponovati.

Član 35.

Zadržavanje prava

(1) [Princip] Saglasno odredbama iz stava (2) nije dozvoljeno bilo kakvo zadržavanje prava vezano za ovu Konvenciju.

(2) [Moguća izuzeća] (a) Bez obzira na odredbe iz člana 3(1), Država koja je, u vreme pristupanja ovoj Konvenciji, bila potpisnica Povelje iz 1978 i koja, kada je reč o sortama sa vegetativnim razmnožavanjem, obezbeđuje zaštitu na osnovu zaštite prava na industrijsku svojinu, a ne prava oplemenjivača, će imati pravo da nastavi sa takvom praksom i da ne primenjuje ovu Konvenciju na takve sorte.

(b) Država koja koristi napred navedeno pravo dužna je da o tome obavesti Generalnog sekretara u vreme deponovanja svog instrumenta ratifikacije, prihvatanja, usvajanja ili pristupanja, zavisno od slučaja,. Ta država može u bilo koje vreme povući napred navedeno obaveštenje.

Član 36.

Obaveštenja o zakonskoj regulativi i zaštićenim

rodovima i vrstama; Informacije koje je potrebno objaviti

(1) [Prvo obaveštenje] Pri deponovanju svog instrumenta ratifikacije, prihvatanja, usvajanja, ili pristupanja ovoj Konvenciji, zavisno od slučaja, svaka država ili međuvladina organizacija je obavezna da Generalnog sekretara obavesti o:

(i) svom zakonodavstvu kojim se uređuju prava oplemenjivača; i

(ii) listi biljnih rodova i vrsta na koje će se, na dan pristupanja ovoj Konvenciji, primenjivati odredbe ove Konvencije.

(2) [Obaveštenje o promenama] Svaka Ugovorna strana će odmah obavestiti Generalnog sekretara o:

(i) svakoj promeni u svom zakonodavstvu kojim se uređuju prava oplemenjivača; i

(ii) svakom proširivanju primene ove Konvencije na druge biljne rodove i vrste.

(3) [Objavljivanje informacija] Generalni sekretar će na osnovu obaveštenja primljenih od Ugovornih strana objaviti informacije o:

(i) zakonodavstvu kojim se uređuju prava oplemenjivača i svim izmenama tog zakonodavstva; i

(ii) listi biljnih rodova i vrsta predviđenoj u stavu (1)(ii), kao i o svim proširenjima iste predviđenim u stavu (2)(ii).

Član 37.

Stupanje na snagu; Zatvaranje ranijih Povelja

(1) [Prvo stupanje na snagu] Ova Konvencija stupa na snagu mesec dana nakon što pet država deponuje svoje instrumente ratifikacije, prihvatanja, usvajanja ili pristupanja, zavisno od slučaja, pod uslovom da su najmanje tri od napred navedenih instrumenata deponovana od strane država potpisnica Povelja iz 1961/1972 ili Povelje iz 1978.

(2) [Naredno stupanje na snagu] Svaka Država na koju se ne odnose odredbe iz stava (1) ili svaka međuvladina organizacija će postati članica ove Konvencije u roku od mesec dana računajući od dana kada je deponovala svoje instrumente ratifikacije, prihvatanja, usvajanja ili pristupanja, zavisno od slučaja.

(3) [Zatvaranje Povelje iz 1978] Nijedan instrument pristupanja Povelji iz 1978. ne može da bude deponovan nakon stupanja na snagu ove Konvencije u skladu sa stavom (1), međutim svaka država, koja se, shodno ustanovljenoj praksi Generalne skupštine Ujedinjenih nacija, smatra zemljom u razvoju, može deponovati takav instrument do 31. decembra 1995. godine, a sve ostale države mogu da ga depononuju do 31. decembra 1993. godine, čak iako ova Konvencija stupi na snagu pre tog datuma.

Član 38.

Izmene i dopune Konvencije

(1) [Konferencija] Izmene i dopune Konvencije se mogu izvršiti putem konferencije članica Unije. Savet donosi odluke o sazivanju takve konferencije.

(2) [Kvorum i većina] Rad konferencije je punovažan samo ako su na njoj prisutni predstavnici najmanje polovine Država članica Unije. Za usvajanje bilo kakvih izmena i dopuna potrebna je tročetvrtinska većina glasova Država članica prisutnih na konferenciji.

Član 39.

Otkazivanje

(1) [Obaveštenja] Svaka Ugovorna strana može otkazati ovu Konvenciju obaveštenjem upućenom Generalnom sekretaru. Generalni sekretar ima obavezu da o prijemu takvog obaveštenja odmah obavesti sve članice Unije.

(2) [Ranije Povelje] Obaveštenje o otkazivanju ove Konvencije istovremeno predstavlja obaveštenje o otkazivanju svih drugih ranijih Povelja kojima je Ugovorna strana koja otkazuje ovu Konvenciju pristupila.

(3) [Dan stupanja na snagu] Otkazivanje stupa na snagu na kraju kalendarske godine koja sledi godini u kojoj je Generalni sekretar primio obaveštenje.

(4) [Stečena prava] Otkazivanje neće imati uticaja na bilo koje pravo stečeno za određenu sortu na osnovu ove Konvencije ili bilo koje druge Povelje potpisane pre datuma stupanja na snagu otkazivanja.

Član 40.

Zadržavanje postojećih prava

Ova Konvencija neće ograničiti postojeća prava oplemenjivača stečena u skladu sa zakonima Ugovornih strana, ili po osnovu neke ranije Povelje ili po osnovu bilo kakvog drugog sporazuma sklopljenog između članica Unije.

Član 41.

Originalni i zvanični tekstovi Konvencije

(1) [Original] Ova Konvencija se potpisuje u jednom originalnom primerku na engleskom, francuskom i nemačkom jeziku, pri čemu u slučaju nesaglasnosti sa prevodima na druge jezike, prednost ima verzija na francuskom jeziku. Original se deponuje kod Generalnog Sekretara.

(2) [Zvanični tekstovi] Na osnovu konsultacija sa vladama zainteresovanih zemalja Generalni sekretar utvrđuje zvanične tekstove ove Konvencije na arapskom, holandskom, italijanskom, japanskom i španskom jeziku, kao i na ostalim jezicima koje Savet odredi.

Član 42.

Funkcije deponovanja

(1) [Dostava kopija] Generalni sekretar je obavezan da dostavi overene kopije ove Konvencije svim državama i međuvladinim organizacijama koje su bile zastupljene na Diplomatskoj konferenciji koja je usvojila ovu Konvenciju, a na zahtev, takođe i svim drugim državama i međuvladinim organizacijama.

(2) [Registracija] Generalni sekretar će registrovati ovu Konvenciju pri Sekretarijatu Ujedinjenih nacija.

INTERNATIONAL CONVENTION

FOR THE PROTECTION OF NEW VARIETIES OF PLANTS

of December 2, 1961,

as Revised at Geneva on November 10, 1972, on October 23, 1978, and on March 19, 1991

CHAPTER I

DEFINITIONS

Article 1

Definitions

For the purposes of this Act:

(i) “this Convention” means the present (1991) Act of the International Convention for the Protection of New Varieties of Plants;

(ii) “Act of 1961/1972” means the International Convention for the Protection of New Varieties of Plants of December 2, 1961, as amended by the Additional Act of November 10, 1972;

(iii) “Act of 1978” means the Act of October 23, 1978, of the International Convention for the Protection of New Varieties of Plants;

(iv) “breeder” mean

– the person who bred, or discovered and developed, a variety,

– the person who is the employer of the aforementioned person or who has commissioned the latter’s work, where the laws of the relevant Contracting Party so provide, or

– the successor in title of the first or second aforementioned person, as the case may be;

(v) “breeder’s right” means the right of the breeder provided for in this Convention;

(vi) “variety” means a plant grouping within a single botanical taxon of the lowest known rank, which grouping, irrespective of whether the conditions for the grant of a breeder’s right are fully met, can be

– defined by the expression of the characteristics resulting from a given genotype or combination of genotypes,

– distinguished from any other plant grouping by the expression of at least one of the said characteristics and

– considered as a unit with regard to its suitability for being propagated unchanged;

(vii) “Contracting Party” means a State or an intergovernmental organization party to this Convention;

(viii) “territory,” in relation to a Contracting Party, means, where the Contracting Party is a State, the territory of that State and, where the Contracting Party is an intergovernmental organization, the territory in which the constituting treaty of that intergovernmental organization applies;

(ix) “authority” means the authority referred to in Article 30(1)(ii);

(x) “Union” means the Union for the Protection of New Varieties of Plants founded by the Act of 1961 and further mentioned in the Act of 1972, the Act of 1978 and in this Convention;

(xi) “member of the Union” means a State party to the Act of 1961/1972 or the Act of 1978, or a Contracting Party.

CHAPTER II

GENERAL OBLIGATIONS OF THE CONTRACTING PARTIES

Article 2

Basic Obligation of the Contracting Parties

Each Contracting Party shall grant and protect breeders’ rights.

Article 3

Genera and Species to be Protected

(1)[States already members of the Union] Each Contracting Party which is bound by the Act of 1961/1972 or the Act of 1978 shall apply the provisions of this Convention,

(i) at the date on which it becomes bound by this Convention, to all plant genera and species to which it applies, on the said date, the provisions of the Act of 1961/1972 or the Act of 1978 and,

(ii) at the latest by the expiration of a period of five years after the said date, to all plant genera and species.

2)[New members of the Union] Each Contracting Party which is not bound by the Act of 1961/1972 or the Act of 1978 shall apply the provisions of this Convention,

(i) at the date on which it becomes bound by this Convention, to at least 15 plant genera or species and,

(ii) at the latest by the expiration of a period of 10 years from the said date, to all plant genera and species.

Article 4

National Treatment

(1)[Treatment] Without prejudice to the rights specified in this Convention, nationals of a Contracting Party as well as natural persons resident and legal entities having their registered offices within the territory of a Contracting Party shall, insofar as the grant and protection of breeders’ rights are concerned, enjoy within the territory of each other Contracting Party the same treatment as is accorded or may hereafter be accorded by the laws of each such other Contracting Party to its own nationals, provided that the said nationals, natural persons or legal entities comply with the conditions and formalities imposed on the nationals of the said other Contracting Party.

(2)[“Nationals”] For the purposes of the preceding paragraph, “nationals” means, where the Contracting Party is a State, the nationals of that State and, where the Contracting Party is an intergovernmental organization, the nationals of the States which are members of that organization.

CHAPTER III

CONDITIONS FOR THE GRANT OF THE BREEDER’S RIGHT

Article 5

Conditions of Protection

(1)[Criteria to be satisfied] The breeder’s right shall be granted where the variety is

(i) new,

(ii) distinct,

(iii) uniform and

(iv) stable.

(2) [Other conditions] The grant of the breeder’s right shall not be subject to any further or different conditions, provided that the variety is designated by a denomination in accordance with the provisions of Article 20, that the applicant complies with the formalities provided for by the law of the Contracting Party with whose authority the application has been filed and that he pays the required fees.

Article 6

Novelty

(1) [Criteria] The variety shall be deemed to be new if, at the date of filing of the application for a breeder’s right, propagating or harvested material of the variety has not been sold or otherwise disposed of to others, by or with the consent of the breeder, for purposes of exploitation of the variety

(i) in the territory of the Contracting Party in which the application has been filed earlier than one year before that date and

(ii) in a territory other than that of the Contracting Party in which the application has been filed earlier than four years or, in the case of trees or of vines, earlier than six years before the said date.

(2) [Varieties of recent creation] Where a Contracting Party applies this Convention to a plant genus or species to which it did not previously apply this Convention or an earlier Act, it may consider a variety of recent creation existing at the date of such extension of protection to satisfy the condition of novelty defined in paragraph (1) even where the sale or disposal to others described in that paragraph took place earlier than the time limits defined in that paragraph.

(3)[“Territory” in certain cases] For the purposes of paragraph (1), all the Contracting Parties which are member States of one and the same intergovernmental organization may act jointly, where the regulations of that organization so require, to assimilate acts done on the territories of the States members of that organization to acts done on their own territories and, should they do so, shall notify the Secretary-General accordingly.

Article 7

Distinctness

The variety shall be deemed to be distinct if it is clearly distinguishable from any other variety whose existence is a matter of common knowledge at the time of the filing of the application. In particular, the filing of an application for the granting of a breeder’s right or for the entering of another variety in an official register of varieties, in any country, shall be deemed to render that other variety a matter of common knowledge from the date of the application, provided that the application leads to the granting of a breeder’s right or to the entering of the said other variety in the official register of varieties, as the case may be.

Article 8

Uniformity

The variety shall be deemed to be uniform if, subject to the variation that may be expected from the particular features of its propagation, it is sufficiently uniform in its relevant characteristics.

Article 9

Stability

The variety shall be deemed to be stable if its relevant characteristics remain unchanged after repeated propagation or, in the case of a particular cycle of propagation, at the end of each such cycle.

CHAPTER IV

APPLICATION FOR THE GRANT OF THE BREEDER’S RIGHT

Article 10

Filing of Applications

(1) [Place of first application] The breeder may choose the Contracting Party with whose authority he wishes to file his first application for a breeder’s right.

(2) [Time of subsequent applications] The breeder may apply to the authorities of other Contracting Parties for the grant of breeders’ rights without waiting for the grant to him of a breeder’s right by the authority of the Contracting Party with which the first application was filed.

(3) [Independence of protection] No Contracting Party shall refuse to grant a breeder’s right or limit its duration on the ground that protection for the same variety has not been applied for, has been refused or has expired in any other State or intergovernmental organization.

Article 11

Right of Priority

(1)[The right; its period] Any breeder who has duly filed an application for the protection of a variety in one of the Contracting Parties (the “first application”) shall, for the purpose of filing an application for the grant of a breeder’s right for the same variety with the authority of any other Contracting Party (the “subsequent application”), enjoy a right of priority for a period of 12 months. This period shall be computed from the date of filing of the first application. The day of filing shall not be included in the latter period.

(2)[Claiming the right] In order to benefit from the right of priority, the breeder shall, in the subsequent application, claim the priority of the first application. The authority with which the subsequent application has been filed may require the breeder to furnish, within a period of not less than three months from the filing date of the subsequent application, a copy of the documents which constitute the first application, certified to be a true copy by the authority with which that application was filed, and samples or other evidence that the variety which is the subject matter of both applications is the same.

(3)[Documents and material] The breeder shall be allowed a period of two years after the expiration of the period of priority or, where the first application is rejected or withdrawn, an appropriate time after such rejection or withdrawal, in which to furnish, to the authority of the Contracting Party with which he has filed the subsequent application, any necessary information, document or material required for the purpose of the examination under Article 12, as required by the laws of that Contracting Party.

(4)[Events occurring during the period] Events occurring within the period provided for in paragraph (1), such as the filing of another application or the publication or use of the variety that is the subject of the first application, shall not constitute a ground for rejecting the subsequent application. Such events shall also not give rise to any third-party right.

Article 12

Examination of the Application

Any decision to grant a breeder’s right shall require an examination for compliance with the conditions under Articles 5 to 9. In the course of the examination, the authority may grow the variety or carry out other necessary tests, cause the growing of the variety or the carrying out of other necessary tests, or take into account the results of growing tests or other trials which have already been carried out. For the purposes of examination, the authority may require the breeder to furnish all the necessary information, documents or material.

Article 13

Provisional Protection

Each Contracting Party shall provide measures designed to safeguard the interests of the breeder during the period between the filing or the publication of the application for the grant of a breeder’s right and the grant of that right. Such measures shall have the effect that the holder of a breeder’s right shall at least be entitled to equitable remuneration from any person who, during the said period, has carried out acts which, once the right is granted, require the breeder’s authorization as provided in Article 14. A Contracting Party may provide that the said measures shall only take effect in relation to persons whom the breeder has notified of the filing of the application.

CHAPTER V

THE RIGHTS OF THE BREEDER

Article 14

Scope of the Breeder’s Right

(1)[Acts in respect of the propagating material] (a)  Subject to Articles 15 and 16, the following acts in respect of the propagating material of the protected variety shall require the authorization of the breeder:

(i) production or reproduction (multiplication),

(ii) conditioning for the purpose of propagation,

(iii) offering for sale,

(iv) selling or other marketing,

(v) exporting,

(vi) importing,

(vii) stocking for any of the purposes mentioned in (i) to (vi), above.

(b)  The breeder may make his authorization subject to conditions and limitations.

(2)[Acts in respect of the harvested material] Subject to Articles 15 and 16, the acts referred to in items (i) to (vii) of paragraph (1)(a) in respect of harvested material, including entire plants and parts of plants, obtained through the unauthorized use of propagating material of the protected variety shall require the authorization of the breeder, unless the breeder has had reasonable opportunity to exercise his right in relation to the said propagating material.

(3)[Acts in respect of certain products] Each Contracting Party may provide that, subject to Articles 15 and 16, the acts referred to in items (i) to (vii) of paragraph (1)(a) in respect of products made directly from harvested material of the protected variety falling within the provisions of paragraph (2) through the unauthorized use of the said harvested material shall require the authorization of the breeder, unless the breeder has had reasonable opportunity to exercise his right in relation to the said harvested material.

(4)[Possible additional acts] Each Contracting Party may provide that, subject to Articles 15 and 16, acts other than those referred to in items (i) to (vii) of paragraph (1)(a) shall also require the authorization of the breeder.

(5)[Essentially derived and certain other varieties] (a)  The provisions of paragraphs (1) to (4) shall also apply in relation to

(i) varieties which are essentially derived from the protected variety, where the protected variety is not itself an essentially derived variety,

(ii) varieties which are not clearly distinguishable in accordance with Article 7 from the protected variety and

(iii) varieties whose production requires the repeated use of the protected variety.

(b)  For the purposes of subparagraph (a)(i), a variety shall be deemed to be essentially derived from another variety (“the initial variety”) when

(i) it is predominantly derived from the initial variety, or from a variety that is itself predominantly derived from the initial variety, while retaining the expression of the essential characteristics that result from the genotype or combination of genotypes of the initial variety,

(ii) it is clearly distinguishable from the initial variety and

(iii) except for the differences which result from the act of derivation, it conforms to the initial variety in the expression of the essential characteristics that result from the genotype or combination of genotypes of the initial variety.

(c)  Essentially derived varieties may be obtained for example by the selection of a natural or induced mutant, or of a somaclonal variant, the selection of a variant individual from plants of the initial variety, backcrossing, or transformation by genetic engineering.

Article 15

Exceptions to the Breeder’s Right

(1)[Compulsory exceptions] The breeder’s right shall not extend to

(i) acts done privately and for non-commercial purposes,

(ii) acts done for experimental purposes and

(iii) acts done for the purpose of breeding other varieties, and, except where the provisions of Article 14(5) apply, acts referred to in Article 14(1) to (4) in respect of such other varieties.

(2)[Optional exception] Notwithstanding Article 14, each Contracting Party may, within reasonable limits and subject to the safeguarding of the legitimate interests of the breeder, restrict the breeder’s right in relation to any variety in order to permit farmers to use for propagating purposes, on their own holdings, the product of the harvest which they have obtained by planting, on their own holdings, the protected variety or a variety covered by Article 14(5)(a)(i) or (ii).

Article 16

Exhaustion of the Breeder’s Right

(1)[Exhaustion of right] The breeder’s right shall not extend to acts concerning any material of the protected variety, or of a variety covered by the provisions of Article 14(5), which has been sold or otherwise marketed by the breeder or with his consent in the territory of the Contracting Party concerned, or any material derived from the said material, unless such acts

(i) involve further propagation of the variety in question or

(ii) involve an export of material of the variety, which enables the propagation of the variety, into a country which does not protect varieties of the plant genus or species to which the variety belongs, except where the exported material is for final consumption purposes.

(2)[Meaning of “material”] For the purposes of paragraph (1), “material” means, in relation to a variety,

(i) propagating material of any kind,

(ii) harvested material, including entire plants and parts of plants, and

(iii) any product made directly from the harvested material.

(3)[“Territory” in certain cases] For the purposes of paragraph (1), all the Contracting Parties which are member States of one and the same intergovernmental organization may act jointly, where the regulations of that organization so require, to assimilate acts done on the territories of the States members of that organization to acts done on their own territories and, should they do so, shall notify the Secretary-General accordingly.

Article 17

Restrictions on the Exercise of the Breeder’s Right

(1)[Public interest] Except where expressly provided in this Convention, no Contracting Party may restrict the free exercise of a breeder’s right for reasons other than of public interest.

(2)[Equitable remuneration] When any such restriction has the effect of authorizing a third party to perform any act for which the breeder’s authorization is required, the Contracting Party concerned shall take all measures necessary to ensure that the breeder receives equitable remuneration.

Article 18

Measures Regulating Commerce

The breeder’s right shall be independent of any measure taken by a Contracting Party to regulate within its territory the production, certification and marketing of material of varieties or the importing or exporting of such material. In any case, such measures shall not affect the application of the provisions of this Convention.

Article 19

Duration of the Breeder’s Right

(1)[Period of protection] The breeder’s right shall be granted for a fixed period.

(2)[Minimum period] The said period shall not be shorter than 20 years from the date of the grant of the breeder’s right. For trees and vines, the said period shall not be shorter than 25 years from the said date.

CHAPTER VI

VARIETY DENOMINATION

Article 20

Variety Denomination

(1)[Designation of varieties by denominations; use of the denomination] (a)  The variety shall be designated by a denomination which will be its generic designation.

(b)  Each Contracting Party shall ensure that, subject to paragraph (4), no rights in the designation registered as the denomination of the variety shall hamper the free use of the denomination in connection with the variety, even after the expiration of the breeder’s right.

(2)[Characteristics of the denomination] The denomination must enable the variety to be identified. It may not consist solely of figures except where this is an established practice for designating varieties. It must not be liable to mislead or to cause confusion concerning the characteristics, value or identity of the variety or the identity of the breeder. In particular, it must be different from every denomination which designates, in the territory of any Contracting Party, an existing variety of the same plant species or of a closely related species.

(3)[Registration of the denomination] The denomination of the variety shall be submitted by the breeder to the authority. If it is found that the denomination does not satisfy the requirements of paragraph (2), the authority shall refuse to register it and shall require the breeder to propose another denomination within a prescribed period. The denomination shall be registered by the authority at the same time as the breeder’s right is granted.

(4)[Prior rights of third persons] Prior rights of third persons shall not be affected. If, by reason of a prior right, the use of the denomination of a variety is forbidden to a person who, in accordance with the provisions of paragraph (7), is obliged to use it, the authority shall require the breeder to submit another denomination for the variety.

(5)[Same denomination in all Contracting Parties] A variety must be submitted to all Contracting Parties under the same denomination. The authority of each Contracting Party shall register the denomination so submitted, unless it considers the denomination unsuitable within its territory. In the latter case, it shall require the breeder to submit another denomination.

(6)[Information among the authorities of Contracting Parties] The authority of a Contracting Party shall ensure that the authorities of all the other Contracting Parties are informed of matters concerning variety denominations, in particular the submission, registration and cancellation of denominations. Any authority may address its observations, if any, on the registration of a denomination to the authority which communicated that denomination.

(7)[Obligation to use the denomination] Any person who, within the territory of one of the Contracting Parties, offers for sale or markets propagating material of a variety protected within the said territory shall be obliged to use the denomination of that variety, even after the expiration of the breeder’s right in that variety, except where, in accordance with the provisions of paragraph (4), prior rights prevent such use.

(8)[Indications used in association with denominations] When a variety is offered for sale or marketed, it shall be permitted to associate a trademark, trade name or other similar indication with a registered variety denomination. If such an indication is so associated, the denomination must nevertheless be easily recognizable.

CHAPTER VII

NULLITY AND CANCELLATION OF THE BREEDER’S RIGHT

Article 21

Nullity of the Breeder’s Right

(1)[Reasons of nullity] Each Contracting Party shall declare a breeder’s right granted by it null and void when it is established

(i) that the conditions laid down in Articles 6 or 7 were not complied with at the time of the grant of the breeder’s right,

(ii) that, where the grant of the breeder’s right has been essentially based upon information and documents furnished by the breeder, the conditions laid down in Articles 8 or 9 were not complied with at the time of the grant of the breeder’s right, or

(iii) that the breeder’s right has been granted to a person who is not entitled to it, unless it is transferred to the person who is so entitled.

(2)[Exclusion of other reasons] No breeder’s right shall be declared null and void for reasons other than those referred to in paragraph (1).

Article 22

Cancellation of the Breeder’s Right

(1)[Reasons for cancellation] (a)  Each Contracting Party may cancel a breeder’s right granted by it if it is established that the conditions laid down in Articles 8 or 9 are no longer fulfilled.

(b)  Furthermore, each Contracting Party may cancel a breeder’s right granted by it if, after being requested to do so and within a prescribed period,

(i) the breeder does not provide the authority with the information, documents or material deemed necessary for verifying the maintenance of the variety,

(ii) the breeder fails to pay such fees as may be payable to keep his right in force, or

(iii) the breeder does not propose, where the denomination of the variety is cancelled after the grant of the right, another suitable denomination.

(2)[Exclusion of other reasons] No breeder’s right shall be cancelled for reasons other than those referred to in paragraph (1).

CHAPTER VIII

THE UNION

Article 23

Members

The Contracting Parties shall be members of the Union.

Article 24

Legal Status and Seat

(1)[Legal personality] The Union has legal personality.

(2)[Legal capacity] The Union enjoys on the territory of each Contracting Party, in conformity with the laws applicable in the said territory, such legal capacity as may be necessary for the fulfillment of the objectives of the Union and for the exercise of its functions.

(3)[Seat] The seat of the Union and its permanent organs are at Geneva.

(4)[Headquarters agreement] The Union has a headquarters agreement with the Swiss Confederation.

Article 25

Organs

The permanent organs of the Union are the Council and the Office of the Union.

Article 26

The Council

(1)[Composition] The Council shall consist of the representatives of the members of the Union. Each member of the Union shall appoint one representative to the Council and one alternate. Representatives or alternates may be accompanied by assistants or advisers.

(2)[Officers] The Council shall elect a President and a first Vice-President from among its members. It may elect other Vice-Presidents. The first Vice-President shall take the place of the President if the latter is unable to officiate. The President shall hold office for three years.

(3)[Sessions] The Council shall meet upon convocation by its President. An ordinary session of the Council shall be held annually. In addition, the President may convene the Council at his discretion; he shall convene it, within a period of three months, if one-third of the members of the Union so request.

(4)[Observers] States not members of the Union may be invited as observers to meetings of the Council. Other observers, as well as experts, may also be invited to such meetings.

(5)[Tasks] The tasks of the Council shall be to:

(i) study appropriate measures to safeguard the interests and to encourage the development of the Union;

(ii) establish its rules of procedure;

(iii) appoint the Secretary-General and, if it finds it necessary, a Vice Secretary-General and determine the terms of appointment of each;

(iv) examine an annual report on the activities of the Union and lay down the programme for its future work;

(v) give to the Secretary-General all necessary directions for the accomplishment of the tasks of the Union;

(vi) establish the administrative and financial regulations of the Union;

(vii) examine and approve the budget of the Union and fix the contribution of each member of the Union;

(viii) examine and approve the accounts presented by the Secretary-General;

(ix) fix the date and place of the conferences referred to in Article 38 and take the measures necessary for their preparation; and

(x) in general, take all necessary decisions to ensure the efficient functioning of the Union.

(6)[Votes] (a)  Each member of the Union that is a State shall have one vote in the Council.

(b)  Any Contracting Party that is an intergovernmental organization may, in matters within its competence, exercise the rights to vote of its member States that are members of the Union. Such an intergovernmental organization shall not exercise the rights to vote of its member States if its member States exercise their right to vote, and vice versa.

(7)[Majorities] Any decision of the Council shall require a simple majority of the votes cast, provided that any decision of the Council under paragraphs (5)(ii), (vi) and (vii), and under Articles 28(3), 29(5)(b) and 38(1) shall require three-fourths of the votes cast. Abstentions shall not be considered as votes.

Article 27

The Office of the Union

(1)[Tasks and direction of the Office] The Office of the Union shall carry out all the duties and tasks entrusted to it by the Council. It shall be under the direction of the Secretary-General.

(2)[Duties of the Secretary-General] The Secretary-General shall be responsible to the Council; he shall be responsible for carrying out the decisions of the Council. He shall submit the budget of the Union for the approval of the Council and shall be responsible for its implementation. He shall make reports to the Council on his administration and the activities and financial position of the Union.

(3)[Staff] Subject to the provisions of Article 26(5)(iii), the conditions of appointment and employment of the staff necessary for the efficient performance of the tasks of the Office of the Union shall be fixed in the administrative and financial regulations.

Article 28

Languages

(1)[Languages of the Office] The English, French, German and Spanish languages shall be used by the Office of the Union in carrying out its duties.

(2)[Languages in certain meetings] Meetings of the Council and of revision conferences shall be held in the four languages.

(3)[Further languages] The Council may decide that further languages shall be used.

Article 29

Finances

(1)[Income] The expenses of the Union shall be met from

(i) the annual contributions of the States members of the Union,

(ii) payments received for services rendered,

(iii) miscellaneous receipts.

(2)[Contributions: units] (a)  The share of each State member of the Union in the total amount of the annual contributions shall be determined by reference to the total expenditure to be met from the contributions of the States members of the Union and to the number of contribution units applicable to it under paragraph (3). The said share shall be computed according to paragraph (4).

(b)  The number of contribution units shall be expressed in whole numbers or fractions thereof, provided that no fraction shall be smaller than one-fifth.

(3)[Contributions: share of each member] (a)  The number of contribution units applicable to any member of the Union which is party to the Act of 1961/1972 or the Act of 1978 on the date on which it becomes bound by this Convention shall be the same as the number applicable to it immediately before the said date.

(b)  Any other State member of the Union shall, on joining the Union, indicate, in a declaration addressed to the Secretary-General, the number of contribution units applicable to it.

(c)  Any State member of the Union may, at any time, indicate, in a declaration addressed to the Secretary-General, a number of contribution units different from the number applicable to it under subparagraph (a) or (b). Such declaration, if made during the first six months of a calendar year, shall take effect from the beginning of the subsequent calendar year; otherwise, it shall take effect from the beginning of the second calendar year which follows the year in which the declaration was made.

(4)[Contributions: computation of shares] (a)  For each budgetary period, the amount corresponding to one contribution unit shall be obtained by dividing the total amount of the expenditure to be met in that period from the contributions of the States members of the Union by the total number of units applicable to those States members of the Union.

(b)  The amount of the contribution of each State member of the Union shall be obtained by multiplying the amount corresponding to one contribution unit by the number of contribution units applicable to that State member of the Union.

(5)[Arrears in contributions] (a)  A State member of the Union which is in arrears in the payment of its contributions may not, subject to subparagraph (b), exercise its right to vote in the Council if the amount of its arrears equals or exceeds the amount of the contribution due from it for the preceding full year. The suspension of the right to vote shall not relieve such State member of the Union of its obligations under this Convention and shall not deprive it of any other rights thereunder.

(b)  The Council may allow the said State member of the Union to continue to exercise its right to vote if, and as long as, the Council is satisfied that the delay in payment is due to exceptional and unavoidable circumstances.

(6)[Auditing of the accounts] The auditing of the accounts of the Union shall be effected by a State member of the Union as provided in the administrative and financial regulations. Such State member of the Union shall be designated, with its agreement, by the Council.

(7)[Contributions of intergovernmental organizations] Any Contracting Party which is an intergovernmental organization shall not be obliged to pay contributions. If, nevertheless, it chooses to pay contributions, the provisions of paragraphs (1) to (4) shall be applied accordingly.

CHAPTER IX

IMPLEMENTATION OF THE CONVENTION; OTHER AGREEMENTS

Article 30

Implementation of the Convention

(1)[Measures of implementation] Each Contracting Party shall adopt all measures necessary for the implementation of this Convention; in particular, it shall:

(i) provide for appropriate legal remedies for the effective enforcement of breeders’ rights;

(ii) maintain an authority entrusted with the task of granting breeders’ rights or entrust the said task to an authority maintained by another Contracting Party;

(iii) ensure that the public is informed through the regular publication of information concerning

– applications for and grants of breeders’ rights, and

– proposed and approved denominations.

(2)[Conformity of laws] It shall be understood that, on depositing its instrument of ratification, acceptance, approval or accession, as the case may be, each State or intergovernmental organization must be in a position, under its laws, to give effect to the provisions of this Convention.

Article 31

Relations Between Contracting Parties and States Bound by Earlier Acts

(1) [Relations between States bound by this Convention] Between States members of the Union which are bound both by this Convention and any earlier Act of the Convention, only this Convention shall apply.

(2)[Possible relations with States not bound by this Convention] Any State member of the Union not bound by this Convention may declare, in a notification addressed to the Secretary-General, that, in its relations with each member of the Union bound only by this Convention, it will apply the latest Act by which it is bound. As from the expiration of one month after the date of such notification and until the State member of the Union making the declaration becomes bound by this Convention, the said member of the Union shall apply the latest Act by which it is bound in its relations with each of the members of the Union bound only by this Convention, whereas the latter shall apply this Convention in respect of the former.

Article 32

Special Agreements

Members of the Union reserve the right to conclude among themselves special agreements for the protection of varieties, insofar as such agreements do not contravene the provisions of this Convention.

CHAPTER X

FINAL PROVISIONS

Article 33

Signature

This Convention shall be open for signature by any State which is a member of the Union at the date of its adoption. It shall remain open for signature until March 31, 1992.

Article 34

Ratification, Acceptance or Approval; Accession

(1)[States and certain intergovernmental organizations] (a)  Any State may, as provided in this Article, become party to this Convention.

(b)  Any intergovernmental organization may, as provided in this Article, become party to this Convention if it

(i) has competence in respect of matters governed by this Convention,

(ii) has its own legislation providing for the grant and protection of breeders’ rights binding on all its member States and

(iii) has been duly authorized, in accordance with its internal procedures, to accede to this Convention.

(2)[Instrument of adherence] Any State which has signed this Convention shall become party to this Convention by depositing an instrument of ratification, acceptance or approval of this Convention. Any State which has not signed this Convention and any intergovernmental organization shall become party to this Convention by depositing an instrument of accession to this Convention. Instruments of ratification, acceptance, approval or accession shall be deposited with the Secretary-General.

(3)[Advice of the Council] Any State which is not a member of the Union and any intergovernmental organization shall, before depositing its instrument of accession, ask the Council to advise it in respect of the conformity of its laws with the provisions of this Convention. If the decision embodying the advice is positive, the instrument of accession may be deposited.

Article 35

Reservations

(1)[Principle] Subject to paragraph (2), no reservations to this Convention are permitted.

(2)[Possible exception] (a)  Notwithstanding the provisions of Article 3(1), any State which, at the time of becoming party to this Convention, is a party to the Act of 1978 and which, as far as varieties reproduced asexually are concerned, provides for protection by an industrial property title other than a breeder’s right shall have the right to continue to do so without applying this Convention to those varieties.

(b)  Any State making use of the said right shall, at the time of depositing its instrument of ratification, acceptance, approval or accession, as the case may be, notify the Secretary-General accordingly. The same State may, at any time, withdraw the said notification.

Article 36

Communications Concerning Legislation and the Genera

and Species Protected; Information to be Published

(1)[Initial notification] When depositing its instrument of ratification, acceptance or approval of or accession to this Convention, as the case may be, any State or intergovernmental organization shall notify the Secretary-General of

(i) its legislation governing breeder’s rights and

(ii) the list of plant genera and species to which, on the date on which it will become bound by this Convention, it will apply the provisions of this Convention.

(2)[Notification of changes] Each Contracting Party shall promptly notify the Secretary-General of

(i) any changes in its legislation governing breeders’ rights and

(ii) any extension of the application of this Convention to additional plant genera and species.

(3)[Publication of the information] The Secretary-General shall, on the basis of communications received from each Contracting Party concerned, publish information on

(i) the legislation governing breeders’ rights and any changes in that legislation, and

(ii) the list of plant genera and species referred to in paragraph (1)(ii) and any extension referred to in paragraph (2)(ii).

Article 37

Entry into Force; Closing of Earlier Acts

(1)[Initial entry into force] This Convention shall enter into force one month after five States have deposited their instruments of ratification, acceptance, approval or accession, as the case may be, provided that at least three of the said instruments have been deposited by States party to the Act of 1961/1972 or the Act of 1978.

(2)[Subsequent entry into force] Any State not covered by paragraph (1) or any intergovernmental organization shall become bound by this Convention one month after the date on which it has deposited its instrument of ratification, acceptance, approval or accession, as the case may be.

(3)[Closing of the 1978 Act] No instrument of accession to the Act of 1978 may be deposited after the entry into force of this Convention according to paragraph (1), except that any State that, in conformity with the established practice of the General Assembly of the United Nations, is regarded as a developing country may deposit such an instrument until December 31, 1995, and that any other State may deposit such an instrument until December 31, 1993, even if this Convention enters into force before that date.

Article 38

Revision of the Convention

(1)[Conference] This Convention may be revised by a conference of the members of the Union. The convocation of such conference shall be decided by the Council.

(2)[Quorum and majority] The proceedings of a conference shall be effective only if at least half of the States members of the Union are represented at it. A majority of three-quarters of the States members of the Union present and voting at the conference shall be required for the adoption of any revision.

Article 39

Denunciation

(1)[Notifications] Any Contracting Party may denounce this Convention by notification addressed to the Secretary-General. The Secretary-General shall promptly notify all members of the Union of the receipt of that notification.

(2)[Earlier Acts] Notification of the denunciation of this Convention shall be deemed also to constitute notification of the denunciation of any earlier Act by which the Contracting Party denouncing this Convention is bound.

(3)[Effective date] The denunciation shall take effect at the end of the calendar year following the year in which the notification was received by the Secretary-General.

(4)[Acquired rights] The denunciation shall not affect any rights acquired in a variety by reason of this Convention or any earlier Act prior to the date on which the denunciation becomes effective.

Article 40

Preservation of Existing Rights

This Convention shall not limit existing breeders’ rights under the laws of Contracting Parties or by reason of any earlier Act or any agreement other than this Convention concluded between members of the Union.

Article 41

Original and Official Texts of the Convention

(1)[Original] This Convention shall be signed in a single original in the English, French and German languages, the French text prevailing in case of any discrepancy among the various texts. The original shall be deposited with the Secretary-General.

(2)[Official texts] The Secretary-General shall, after consultation with the interested Governments, establish official texts of this Convention in the Arabic, Dutch, Italian, Japanese and Spanish languages and such other languages as the Council may designate.

Article 42

Depositary Functions

(1)[Transmittal of copies] The Secretary-General shall transmit certified copies of this Convention to all States and intergovernmental organizations which were represented in the Diplomatic Conference that adopted this Convention and, on request, to any other State or intergovernmental organization.

(2)[Registration] The Secretary-General shall register this Convention with the Secretariat of the United Nations.