PREDLOG ZAKONA
O PREBIVALIŠTU I BORAVIŠTU GRAĐANA
I. OSNOVNE ODREDBE
Član 1.
Ovim zakonom uređuje se prijavljivanje i odjavljivanje prebivališta, prijavljivanje i odjavljivanje boravišta, prijavljivanje privremenog boravka u inostranstvu, nadležnost i način vođenja odgovarajućih evidencija.
Član 2.
Pravo na prebivalište u Republici Srbiji, u smislu ovog zakona, imaju svi građani Republike Srbije koji stalno žive na teritoriji Republike Srbije.
Član 3.
Izrazi upotrebljeni u ovom zakonu imaju sledeće značenje:
građanin je državljanin Republike Srbije;
2) prebivalište je mesto u kome se građanin nastanio sa namerom da u njemu stalno živi, odnosno mesto u kome se nalazi centar njegovih životnih aktivnosti, profesionalnih, ekonomskih, socijalnih i drugih veza koje dokazuju njegovu trajnu povezanost s mestom u kome se nastanio;
3) boravište je mesto u kome građanin privremeno boravi van mesta svog prebivališta duže od 90 dana;
4) adresa stanovanja podrazumeva grad, opštinu, naseljeno mesto, ulicu ili trg, kućni broj, sprat i broj stana, u skladu s propisima kojima se uređuje teritorijalna organizacija;
5) pasiviziranje adrese je označavanje u evidenciji nadležnog organa da građanin ne stanuje na adresi prijavljenog prebivališta ili boravišta;
6) nadležni organ je teritorijalno nadležna područna organizaciona jedinica ministarstva nadležnog za unutrašnje poslove, prema prebivalištu ili boravištu lica;
7) inostranstvo je svako mesto van teritorije Republike Srbije.
Član 4.
Punoletni građani su dužni da prijave i odjave svoje prebivalište, prijave i odjave boravište, kao i da prijave privremeni boravak u inostranstvu i povratak iz inostranstva, kada je to određeno ovim zakonom.
Prijavu i odjavu prebivališta, odnosno prijavu i odjavu boravišta za maloletno lice ili lice bez poslovne sposobnosti, podnosi njegov roditelj, odnosno staratelj ili drugi zakonski zastupnik.
Ako roditelji nemaju istu adresu stanovanja, prijavu i odjavu podnosi jedan od roditelja uz saglasnost drugog roditelja ili roditelj koji u skladu sa zakonom samostalno vrši roditeljsko pravo.
Član 5.
Prijava i odjava prebivališta i boravišta, kao i prijava privremenog boravka u inostranstvu i povratka iz inostranstva podnosi se nadležnom organu u mestu u kome se prijavljuje ili iz koga se odjavljuje prebivalište ili boravište.
Prijave i odjave prebivališta, boravišta kao i prijava privremenog boravka u inostranstvu i povratka iz inostranstva mogu se podneti i u elektronskom obliku i smatraju se urednim ako su podnete sa ličnom kartom koja poseduje kvalifikovani elektronski sertifikat za digitalno potpisivanje.
Član 6.
Prilikom prijavljivanja i odjavljivanja prebivališta i prijavljivanja i odjavljivanja boravišta, kao i prijave privremenog boravka u inostranstvu i povratka iz inostranstva, građani su dužni da daju istinite podatke.
Član 7.
U postupku odlučivanja o prijavi i odjavi prebivališta, prijavi i odjavi boravišta, kao i izdavanja uverenja, potvrda i drugih isprava o činjenicama iz evidencija, primenjuju se odredbe zakona kojim se uređuje opšti upravni postupak, ako ovim zakonom nije drugačije određeno.
Član 8.
Odredbe ovog zakona primenjuju se na strance, koji na osnovu posebnog zakona imaju obavezu prijavljivanja i odjavljivanja prebivališta i boravišta, ako tim zakonom nije drugačije određeno.
II. POSEBNE ODREDBE
Prijava prebivališta
Član 9.
Građanin je dužan da nadležnom organu prijavi svoje prebivalište u roku od osam dana od dana nastanjenja na adresi na kojoj prijavljuje prebivalište.
Prijava prebivališta za maloletno lice podnosi se u roku od tri meseca od njegovog rođenja, odnosno osam dana od dana nastanjenja na adresi na kojoj prijavljuje prebivalište.
Prijava prebivališta za lice bez poslovne sposobnosti podnosi se u roku od osam dana od dana nastanjenja na adresi na kojoj se prijavljuje prebivalište.
Prijava prebivališta na novoj adresi stanovanja ujedno znači i odjavu prethodnog prebivališta na teritoriji Republike Srbije.
Član 10.
Uz prijavu prebivališta, lice starije od 16 godina dužno je da priloži ličnu kartu, kao i druge isprave i dokaze značajne za prijavljivanje prebivališta.
Uz prijavu prebivališta za lice mlađe od 16 godina koje ne poseduju ličnu kartu, podnosilac prijave prilaže izvod iz matične knjige rođenih.
Za upotrebu isprava iz st. 1. i 2. ovog člana koje ne sadrže istinite podatke odgovorno je lice koje ih stavi u pravni saobraćaj.
Član 11.
Građanin može prijaviti prebivalište po osnovu prava svojine na stanu, ugovora o zakupu stana ili drugom pravnom osnovu.
Ukoliko građanin ne može prijaviti prebivalište po osnovu navedenom u stavu 1. ovog člana, nadležni organ mu rešenjem utvrđuje prebivalište na adresi:
1) njegovog stalnog stanovanja, ako su ispunjeni drugi uslovi propisani zakonom;
2) prebivališta njegovog supružnika ili vanbračnog partnera;
3) prebivališta njegovih roditelja;
4) ustanove u kojoj je trajno smešten ili centra za socijalni rad na čijem području se nalazi, uz prijavu građanina toj ustanovi, odnosno centru da će njegova adresa biti na adresi ustanove odnosno centra.
Na rešenje iz stava 2. ovog člana može se izjaviti žalba ministarstvu nadležnom za unutrašnje poslove u roku od osam dana od dana prijema rešenja.
Žalba protiv rešenja iz stava 1. ovog člana ne odlaže izvršenje rešenja.
Obrazac prijave iz stava 2. tačka 4) ovog člana propisuje ministar nadležan za unutrašnje poslove, uz saglasnost ministra nadležnog za socijalnu politiku.
Član 12.
Podatak o prebivalištu upisuje se u ličnu kartu lica koje se prijavljuje.
Podnosiocu prijave prebivališta za lice mlađe od 16 godina izdaje se odgovarajuća potvrda.
Član 13.
Nadležni organ rešenjem odbija prijavu prebivališta ako se ne može utvrditi da građanin ima nameru da stalno stanuje na adresi koju prijavljuje.
Na rešenje iz stava 1. ovog člana može se izjaviti žalba ministarstvu nadležnom za unutrašnje poslove u roku od osam dana od dana prijema rešenja.
Žalba protiv rešenja iz stava 1. ovog člana ne odlaže izvršenje rešenja.
Odjava prebivališta
Član 14.
Građanin je dužan da odjavi prebivalište ako se iseljava iz Republike Srbije u inostranstvo.
Licu koje odjavljuje prebivališta izdaje se odgovarajuća potvrda.
Prijava i odjava boravišta
Član 15.
Građanin je dužan da prijavi boravište nadležnom organu po mestu boravišta u roku od osam dana od dana dolaska u mesto boravišta.
Prijava boravišta važi do isteka vremena navedenog u prijavi, a najduže godinu dana.
Licu koje prijavljuje boravište izdaje se odgovarajuća potvrda.
U postupku prijave boravišta primenjuju se odredbe ovog zakona kojima se uređuje postupak prijave prebivališta.
Član 16.
Građanin odjavljuje boravište nadležnom organu po mestu boravišta, neposredno pre odlaska iz mesta boravišta.
Licu koje odjavljuje boravište izdaje se odgovarajuća potvrda.
Ako građanin ne odjavi boravište, smatra se da je boravište prestalo pošto istekne vreme navedeno u prijavi.
Ako u prijavi nije navedeno vreme trajanja boravka, a boravište nije odjavljeno, prijava boravišta važi godinu dana od dana prijave, nakon čega je građanin dužan da ponovo prijavi boravište ako i dalje boravi u mestu u kome je imao prijavljeno boravište.
Član 17.
Ukoliko građanin koji ima pravo na ličnu kartu nema prijavljeno prebivalište niti boravište na teritoriji Republike Srbije, niti mu se u skladu sa članom 11. ovog zakona može rešenjem utvrditi prebivalište, radi izdavanja lične karte rešenjem mu se utvrđuje boravište.
Boravište utvrđeno rešenjem iz stava 1. ovog člana može trajati najduže godinu dana od dana kada je utvrđeno, odnosno od dana kada je izdata lična karta.
Pasiviziranje prebivališta i boravišta
Član 18.
Na zahtev suda, organa državne uprave, drugog organa ili organizacije, kao i drugog pravnog ili fizičkog lica, koje ima opravdan pravni interes, nadležni organ vrši proveru činjenice stalnog stanovanja, odnosno privremenog boravka na adresi na kojoj je građanin prijavio prebivalište, odnosno boravište.
Ako utvrdi da građanin ne stanuje na adresi na kojoj ima prijavljeno prebivalište, odnosno boravište ili ako utvrdi da je prilikom prijave prebivališta, odnosno boravišta dao neistinite podatke, nadležni organ donosi rešenje kojim pasivizira adresu prebivališta, odnosno boravišta.
Pošto je nadležni organ pasivizirao adresu prebivališta, odnosno boravišta, građanin koji živi na teritoriji Republike Srbije dužan je da prijavi prebivalište i adresu na kojoj stanuje u roku od osam dana od dana prijema rešenja iz stava 2. ovog člana.
Ako građanin ne prijavi prebivalište na način predviđen u stavu 3. ovog člana, nadležni organ mu utvrđuje prebivalište u skladu sa članom 11. stav 2. ovog zakona.
Na rešenja iz st. 2. i 4. ovog člana može se izjaviti žalba ministarstvu nadležnom za unutrašnje poslove u roku od osam dana od dana prijema rešenja. Žalba ne odlaže izvršenje rešenja.
Nadležni organ će, po službenoj dužnosti, pasivizirati adresu prebivališta, odnosno boravišta, u slučaju prestanka državljanstva Republike Srbije ili smrti građanina.
Prijava privremenog boravka u inostrastvu
i povratka iz inostranstva
Član 19.
Građani koji odlaze u inostranstvo s namerom da neprekidno borave u inostranstvu duže od 90 dana dužni su da, pre odlaska, nadležnom organu prijave privremeni boravak u inostranstvu.
Građani koji odu u inostranstvo s namerom da neprekidno borave u inostranstvu ne duže od 90 dana, a svoj boravak produže, dužni su da privremeni boravak u inostranstvu duži od 90 dana prijave nadležnom organu, preko diplomatsko-konzularnog predstavništa.
Građani iz st. 1. i 2. ovog člana dužni su da prijave povratak u zemlju u roku od osam dana od dana povratka u mesto prebivališta.
U slučajevima iz st. 1–3. ovog člana građani su dužni da podnesu prijavu i za maloletna lica ukoliko ona putuju sa njima.
Podnosiocu prijave privremenog boravka u inostranstvu i povratka iz inostranstva izdaje se odgovarajuća potvrda.
Obaveštavanje nadležnog organa
Član 20.
Organ nadležan za izvršenje krivičnih sankcija dužan je da obavesti nadležni organ na čijoj teritoriji osuđeno lice ima prebivalište da je osuđeno lice smešteno, odnosno otpušteno sa izdržavanja kazne čim to lice stupi na izdržavanje kazne, odnosno neposredno nakon što je otpušteno, a nadležni organ taj podatak unosi u evidenciju prebivališta.
Član 21.
Pravno lice, preduzetnik i fizičko lice koje pruža usluge smeštaja dužno je da vodi evidenciju dolazaka i odlazaka građana u skladu s propisima kojima se uređuje oblast turizma.
Lice koje pruža usluge smeštaja dužno je da stavi na uvid podatke iz evidencije iz stava 1. ovog člana policijskom službeniku, na njegov zahtev.
Član 22.
Građani koji primaju na stanovanje lica koja su obavezna da prijave prebivalište, odnosno boravište, dužni su da omoguće da ta lica budu prijavljena i da im učine dostupnim svu neophodnu dokumentaciju za prijavljivanje prebivališta, odnosno boravišta.
Član 23.
Nadzor nad sprovođenjem propisa o prijavljivanju i odjavljivanju prebivališta, kao i prijavljivanju i odjavljivanju boravišta, vrši ministarstvo nadležno za unutrašnje poslove.
Evidencija prebivališta, boravišta
i privremenog boravka u inostranstvu
Član 24.
Evidencije prebivališta, boravišta i privremenog boravka u inostranstvu vodi ministarstvo nadležno za unutrašnje poslove, u elektronskom obliku.
Prebivalište građana evidentira se u evidenciji o izdatim ličnim kartama, koja ujedno služi i kao evidencija prebivališta, ili se o tome vodi posebna evidencija.
Evidencija privremenog boravka u inostranstvu je sastavni deo evidencije prebivališta.
Evidencija prebivališta i boravišta građana je jedinstvena i sadrži sledeće podatke: jedinstveni matični broj građana, ime i prezime, rođeno prezime, pol, datum i mesto rođenja, ime i prezime oba roditelja, odnosno staratelja, jedinstveni matični broj roditelja, odnosno staratelja, adresu prebivališta (boravišta, prebivališta u inostranstvu), zanimanje, državljanstvo, bračno stanje i datum prijave, odnosno odjave prebivališta, boravišta ili privremenog boravka u inostranstvu i povratka iz inostranstva.
Evidencije prebivališta i boravišta građana čuvaju se trajno.
Član 25.
Na zahtev građanina nadležni organ izdaje uverenje o njegovom prebivalištu ili boravištu, koje predstavlja javnu ispravu i sadrži podatke iz evidencije prebivališta i boravišta građana.
Građanin ima pravo da traži ispravku netačnih i zastarelih podataka koji se na njega odnose.
Na zahtev suda, organa državne uprave, drugog organa ili organizacije, kao i drugog pravnog ili fizičkog lica, koje ima opravdan pravni interes, nadležni organ je dužan da dostavi tražene podatke iz evidencije prebivališta i boravišta građana, u skladu s propisima o zaštiti podataka o ličnosti.
Nadležni organ može podatke iz evidencije prebivališta i boravišta građana davati državnim i drugim organima i organizacijama, kao i drugim pravnim i fizičkim licima, pod sledećim uslovima:
1) ako su zakonom ili drugim propisima ovlašćeni da traže i primaju te podatke;
2) ako su im ti podaci neophodni za izvršavanje poslova iz njihove nadležnosti;
3) ako obezbeđuju zaštitu ličnih podataka.
Član 26.
Propise kojima se bliže uređuje postupak prijavljivanja i odjavljivanja prebivališta i boravišta građana, prijavljivanja privremenog boravka u inostranstvu i povratka iz inostranstva, pasiviziranja prebivališta i boravišta, obrasce i način vođenja evidencija, donosi ministar nadležan za unutrašnje poslove.
III. KAZNENE ODREDBE
Član 27.
Novčanom kaznom od 30.000 do 150.000 dinara kazniće se za prekršaj fizičko lice:
ako ne prijavi prebivalište u roku utvrđenom u članu 9. st. 1–3. ovog zakona;
ako ne odjavi prebivalište u slučaju iseljenja iz Republike Srbije (član 14. stav 1. ovog zakona);
ako ne prijavi boravište u roku utvrđenom u članu 15. stav 1. ovog zakona;
ako ne prijavi prebivalište i adresu na kojoj stanuje u roku od osam dana od dana prijema rešenja o pasiviziranju adrese prebivališta, odnosno boravišta (član 18. stav 3. ovog zakona);
ako ne prijavi privremeni boravak u inostranstvu duži od 90 dana ili ako ne prijavi povratak u zemlju, u skladu sa članom 19. st. 1–4. ovog zakona;
ako policijskom službeniku ne stavi na uvid evidenciju dolazaka i odlazaka građana (član 21. stav 2. ovog zakona).
Za prekršaj iz stav 1. tačka 6) ovog člana kazniće se pravno lice novčanom kaznom u iznosu od 100.000 do 500.000 dinara
Za prekršaj iz stav 1. tačka 6) ovog člana kazniće se odgovorno lice u pravnom licu novčanom kaznom u iznosu od 30.000 do 150.000 dinara.
Za prekršaj iz stav 1. tačka 6) ovog člana kazniće se preduzetnik novčanom kaznom u iznosu od 50.000 do 500.000 dinara.
IV. PRELAZNE I ZAVRŠNE ODREDBE
Član 28.
Građani koji su prijavili prebivalište u Republici Srbiji po propisima koji su važili do stupanja na snagu ovog zakona nisu dužni da ponovo prijave svoje prebivalište.
Član 29.
Državljanima bivših republika SFRJ ili državljanima druge države nastale na teritoriji bivše SFRJ, koji nemaju državljanstvo Republike Srbije, a imaju prijavljeno prebivalište na teritoriji Republike Srbije, nadležni organ će pasivizirati adresu prebivališta u Republici Srbiji po isteku važenja lične karte izdate od nadležnih organa u Republici Srbiji.
Član 30.
Građani koji su prijavili boravište na teritoriji Republike Srbije pre stupanja na snagu ovog zakona dužni su da prijave boravište u skladu sa odredbama ovog zakona u roku od godinu dana od dana stupanja na snagu ovog zakona.
Član 31.
Propisi za sprovođenje ovog zakona doneće se u roku od šest meseci od dana stupanja na snagu ovog zakona, osim propisa iz člana 11. stav 5. ovog zakona koji će biti donet u roku od tri meseca od dana stupanja na snagu ovog zakona.
Do donošenja podzakonskih propisa na osnovu ovog zakona, primenjuju se podzakonski propisi doneti na osnovu zakona koji je bio na snazi do dana stupanja na snagu ovog zakona, ukoliko nisu u suprotnosti sa odredbama ovog zakona.
Član 32.
Danom stupanja na snagu ovog zakona prestaje da važi Zakon o prebivalištu i boravištu građana („Službeni glasnik SRS”, br. 42/77 – prečišćen tekst i 25/89 i „Službeni glasnik RS”, br. 53/93 – dr. zakon, 67/93 – dr. zakon, 48/94 – dr. zakon i 101/05 – dr. zakon).
Član 33.
Ovaj zakon stupa na snagu osmog dana od dana objavljivanja u „Službenom glasniku Republike Srbije”.
O B R A Z L O Ž E Nj E
I. USTAVNI OSNOV
Ustavni osnov za donošenje ovog zakona sadržan je u članu 42. stav 2. Ustava Republike Srbije prema kojem se prikupljanje, držanje, obrada i korišćenje podataka o ličnosti uređuje zakonom, kao i u članu 97. stav 1. tačka 2, kojim je propisano da Republika Srbija uređuje i obezbeđuje ostvarivanje i zaštitu sloboda i prava građana.
II. RAZLOZI ZA DONOŠENjE ZAKONA
S obzirom da je važeći Zakon o prebivalištu i boravištu građana („Službeni glasnik SRS”, br. 42/77 – prečišćen tekst i 25/89 i „Službeni glasnik RS”, br. 53/93 – dr. zakon, 67/93 – dr. zakon, 48/94 – dr. zakon i 101/05 – dr. zakon) donet još u vreme postojanja SFRJ, pristupilo se izradi novog zakona koji bi uredio ovu oblast.
Radi usaglašene primene zakona koji regulišu podatke o ličnosti, ovaj zakon sadrži rešenja usklađena sa rešenjima u Zakonu o ličnoj karti, Zakonu o strancima i drugim zakonima.
Očekuje se da će se primenom novih zakonskih rešenja u ovoj oblasti postići značajno ažuriranje baza ličnih podataka o građanima, odnosno da će se u većoj meri izjednačiti podaci zavedeni u bazama sa stvarnim stanjem, naročito predviđanjem mogućnosti da se mesto prebivališta građana utvrdi rešenjem od strane Ministarstva. Na ovaj način se omogućava izdavanje ličnih isprava (lične karte, pasoša i dr.), kao i ostvarivanje ostalih zakonskih prava za određeni broj građana koji po do sada važećim propisima o prebivalištu i boravištu građana nisu bili u mogućnosti da izvrše prijavu svog prebivališta.
III. OBJAŠNjENjE OSNOVNIH PRAVNIH INSTITUTA I POJEDINAČNIH REŠENjA
U članu 3. Predloga zakona o prebivalištu i boravištu građana, definisani su izrazi koji u daljoj upotrebi u zakonu imaju sledeće značenje:
1) građanin je državljanin Republike Srbije;
2) prebivalište je mesto u kome se građanin nastanio sa namerom da u njemu stalno živi, odnosno mesto u kome se nalazi centar njegovih životnih aktivnosti, profesionalnih, ekonomskih, socijalnih i drugih veza koje dokazuju njegovu trajnu povezanost s mestom u kome se nastanio;
3) boravište je mesto u kome građanin privremeno boravi van mesta svog prebivališta duže od 90 dana;
4) adresa stanovanja podrazumeva grad, opštinu, naseljeno mesto, ulicu ili trg, kućni broj, sprat i broj stana, u skladu s propisima kojima se uređuje teritorijalna organizacija;
5) pasiviziranje adrese je označavanje u evidenciji nadležnog organa da građanin ne stanuje na adresi prijavljenog prebivališta ili boravišta;
6) nadležni organ je teritorijalno nadležna područna organizaciona jedinica ministarstva nadležnog za unutrašnje poslove, prema prebivalištu ili boravištu lica;
7) inostranstvo je svako mesto van teritorije Republike Srbije.
Član 4. Predloga Zakona propisuje dužnost punoletnim građanima da prijave i odjave svoje prebivalište, prijave i odjave boravište, kao i da prijave privremeni boravak u inostranstvu i povratak iz inostranstva, da prijavu i odjavu prebivališta, odnosno prijavu i odjavu boravišta za maloletnu decu ili lica bez poslovne sposobnosti treba da podnese roditelj, staratelj ili drugi zakonski zastupnik, a ako roditelji nemaju istu adresu stanovanja, prijavu i odjavu podnosi jedan od roditelja uz saglasnost drugog roditelja ili roditelj kome je odlukom suda dete povereno. Na ovaj način se onemogućava zloupotreba da jedan roditelj bez znanja drugog izvrši prijavu prebivališta deteta na svojoj adresi, a zatim ostvaruje druga prava bez znanja drugog roditelja koji takođe vrši roditeljsko pravo.
U članu 9. stav 4. Predloga zakona predviđa se obaveza prijavljivanja prebivališta, a ne i odjavljivanje prebivališta iz razloga što se evidencija sada vodi u elektronskom obliku i evidentiranjem novog prebivališta prethodno prebivalište prestaje da važi. Zahvaljujući bazama podataka koje se sada vode u elektronskom obliku, Ministarstvo pojednostavljuje postupak prijavljivanja novog prebivališta ukidanjem obaveze odjave prethodnog prebivališta čime se ostvaruju uštede vremena i sredstava građana, odnosno na taj način se omogućuje građanima da na brži i jednostavniji način izvrše prijavu prebivališta, a nadležnom državnom organu se omogućuje pojednostavljeno vođenje evidencija.
Prema članu 11. Predloga zakona, građanin može prijaviti prebivalište po osnovu prava svojine na stanu, ugovoru o zakupu stana ili drugom pravnom osnovu, ali, ukoliko građanin ne može prijaviti prebivalište po nekom od navedenih osnova, nadležni organ građaninu može utvrditi prebivalište rešenjem na adresi njegovog stalnog stanovanja ukoliko su ispunjeni drugi uslovi propisani zakonom – na adresi prebivališta njegovog supružnika ili vanbračnog partnera, na adresi prebivališta njegovih roditelja, na adresi ustanove u kojoj je lice trajno smešteno ili na adresi centra za socijalni rad na čijem području se nalazi, uz prijavu građanina toj ustanovi odnosno centru da će njegova adresa biti na adresi ustanove odnosno centra. Primenom ove odredbe, evidencija Ministarstva unutrašnjih poslova o prebivalištu će se ažurirati prema stvarnom prebivalištu onih građana koji nemaju prijavljeno prebivalište. Takođe, ova odredba omogućava da se građanima koji ne mogu da izvrše prijavu prebivališta po prethodno navedenim osnovima, rešenjem utvrdi prebivalište radi ostvarivanja drugih prava.
Član 14. Predloga zakona propisuje da je građanin dužan da odjavi prebivalište ako se iseljava iz Republike Srbije u inostranstvo. Na taj način se doprinosi efikasnom radu državnih organa, odnosno upravnih i sudskih, na način da nedostupnost građanina na adresi prebivališta čije je prisustvo neophodno, ne bude prepreka u vođenju postupaka pred ovim organima.
U čl. 15. i 16. Predloga zakona propisuje se da je građanin dužan da prijavi boravište nadležnom organu i kada namerava da u tom mestu boravi duže od 90 dana, kao i da prijava boravišta važi do isteka vremena navedenog u prijavi a najduže godinu dana, te ako ne odjavi boravište smatraće se da je boravište prestalo istekom vremena navedenog u prijavi.
U članu 17. Predloga zakona propisano je da, ukoliko državljanin Republike Srbije koji ima pravo na ličnu kartu nema prijavljeno prebivalište niti boravište na teritoriji Republike Srbije, niti mu se u skladu sa članom 11. ovog zakona može utvrditi rešenjem prebivalište, utvrdiće mu se boravište, radi izdavanja lične karte, a ovako utvrđeno boravište može trajati najduže jednu godinu od dana utvrđivanja boravišta, odnosno od dana izdavanja lične karte. Na ovaj način se omogućava da građani koji nemaju osnov za prijavu prebivališta niti boravišta mogu da ostvaruju pravo na lična dokumenta.
Član 18. Predloga zakona propisuje da organ, na zahtev sudskog ili drugog organa ili organizacije, koji ima opravdani pravni interes, vrši proveru činjenice stalnog stanovanja, odnosno privremenog boravka na adresi na kojoj je građanin prijavio prebivalište, odnosno boravište. Ukoliko se utvrdi da građanin ne stanuje na adresi na kojoj ima prijavljeno prebivalište, odnosno boravište ili se utvrdi da je prilikom prijavljivanja prebivališta, odnosno boravišta dao neistinite podatke, nadležni organ će doneti rešenje kojim će pasivizirati adresu prebivališta, odnosno boravišta. Za ovim rešenjem se ukazala potreba zbog fiktivne prijave prebivališta, odnosno boravišta određenog broja građana koji prijavljuju prebivalište na adresi na kojoj ne žive, čime onemogućavaju državne i druge organe da na osnovu mesne nadležnosti obavljaju poslove propisane zakonom. Građani čija će prijava prebivališta biti pasivizirana biće u obavezi da izvrše prijavu stvarnog prebivališta pre podnošenja zahteva za izdavanje nove lične karte i drugih isprava iz delokruga Ministarstva unutrašnjih poslova. U suprotnom, nadležni organ će mu utvrditi prebivalište u skladu sa članom 11. stav 2. ovog zakona. Do pasivizacije će doći i u slučaju otpusta iz državljanstva Republike Srbije.
U članu 19. Predloga propisano je da su građani koji odlaze u inostranstvo sa namerom da tamo neprekidno borave duže od 90 dana dužni da nadležnom organu prijave privremeni boravak u inostranstvu kao i povratak u zemlju. Na ovaj način se, takođe, doprinosi dostupnosti građana čije je prisustvo neophodno u vođenju postupaka pred državnim organima.
U članu 22. Predloga zakona propisuje se obaveza građana koji primaju na stanovanje lica koja su obavezna da prijave prebivalište, odnosno boravište, da omoguće da ta lica budu prijavljena i da im učine dostupnim svu neophodnu dokumentaciju za prijavljivanje prebivališta, odnosno prijavljivanje boravišta. Na ovaj način se, takođe, omogućava da građani koji su u podstanarskom ili drugom odnosu mogu da prijave stvarno stanovanje na adresi na kojoj stvarno žive.
Članom 29. Predloga zakona propisano je da državljanima jedne od bivših republika SFRJ ili držaljanima druge države nastale na teritoriji ranije SFRJ, koji nemaju državljanstvo Republike Srbije, a imaju prijavljeno prebivalište na teritoriji Republike Srbije, nadležni organ će pasivizirati adresu prebivališta u Republici Srbiji, po isteku važenja lične karte izdate od nadležnih organa u Republici Srbiji. U evidencijama Ministarstva unutrašnjih poslova evidentirani su državljani bivše SFRJ, odnosno država nastalih na teritoriji ranije SFRJ koji nisu državljani Republike Srbije, a nisu izvršili odjavu prebivališta, pa se ukazala potreba za pasiviziranjem adrese prebivalište u cilju ažuriranja evidencije.
IV. FINANSIJSKA SREDSTVA POTREBNA ZA SPROVOĐENjE ZAKONA
Za sprovođenje ovog zakona nisu potrebna dodatna sredstva u budžetu Republike Srbije.
IZJAVA O USKLAĐENOSTI PROPISA SA PROPISIMA EVROPSKE UNIJE
1. Organ državne uprave, odnosno drugi ovlašćeni predlagač propisa
Ovlašćeni predlagač zakona – Vlada
Obrađivač – Ministarstvo unutrašnjih poslova
2. Naziv propisa
Predlog zakona o prebivalištu i boravištu građana
Proposal of Law on residence and abode
3. Usklađenost propisa sa odredbama Sporazuma o stabilizaciji i pridruživanju između Evropskih zajednica i njihovih država članica, sa jedne strane, i Republike Srbije sa druge strane („Službeni glasnik RS”, broj 83/08) (u daljem tekstu: Sporazum), odnosno sa odredbama Prelaznog sporazuma o trgovini i trgovinskim pitanjima između Evropske zajednice, sa jedne strane, i Republike Srbije, sa druge strane („Službeni glasnik RS”, broj 83/08) (u daljem tekstu: Prelazni sporazum)
Ne
a) Odredba Sporazuma i Prelaznog sporazuma koja se odnose na normativnu saržinu propisa
b) Prelazni rok za usklađivanje zakonodavstva prema odredbama Sporazuma i Prelaznog sporazuma
v) Ocena ispunjenosti obaveze koje proizlaze iz navedene odredbe Sporazuma i Prelaznog sporazuma
g) Razlozi za delimično ispunjavanje, odnosno neispunjavanje obaveza koje proizlaze iz navedene odredbe Sporazuma i Prelaznog sporazuma
d) Veza sa Nacionalnim programom za integraciju Republike Srbije u Evropsku uniju
4. Usklađenost propisa sa propisima Evropske unije
Ne
a) Navođenje primarnih izvora prava EU i usklađenost sa njima
b) Navođenje sekundarnih izvora prava EU i usklađenost sa njima
v) Navođenje ostalih izvora prava EU i usklađenst sa njima
g) Razlozi za delimičnu usklađenost, odnosno neusklađenost
d) Rok u kojem je predviđeno postizanje potpune usklađenosti propisa sa propisima Evropske unije
5. Ukoliko ne postoje odgovarajući propisi Evropske unije sa kojima je potrebno obezbediti usklađenost treba konstatovati tu činjenicu. U ovom slučaju nije potrebno popunjavati Tabelu usklađenosti propisa.
Ne postoje odgovarajući propisi Evropske unije sa kojima je potrebno obezbediti usklađenost.
6. Da li su prethodno navedeni izvori prava EU prevedeni na srpski jezik?
7. Da li je propis preveden na neki službeni jezik EU?
8. Učešće konsultanata u izradi propisa i njihovo mišljenje o usklađenosti
Ne
U Beogradu, ______________________