PREDLOG ZAKONA
O POTVRĐIVANjU PROTOKOLA IZ 1992. GODINE
O IZMENAMA I DOPUNAMA MEĐUNARODNE KONVENCIJE
O GRAĐANSKOJ ODGOVORNOSTI ZA ŠTETU PROUZROKOVANU ZAGAĐENjEM NAFTOM, USVOJENE 29. NOVEMBRA 1969. GODINE
Član 1.
Potvrđuje se Protokol iz 1992. godine o izmenama i dopunama Međunarodne konvencije o građanskoj odgovornosti za štetu prouzrokovanu zagađenjem naftom, usvojene 29. novembra 1969. godine, sačinjen 27. novembra 1992. godine u Londonu, u originalu na arapskom, kineskom, engleskom, francuskom, ruskom i španskom jeziku.
Član 2.
Tekst Protokola iz 1992. godine o izmenama i dopunama Međunarodne konvencije o građanskoj odgovornosti za štetu prouzrokovanu zagađenjem naftom u originalu na engleskom jeziku i u prevodu na srpski jezik glasi:
International Maritime Organization Protocol of 1992 to amend the International Convention on Civil Liability for Oil Pollution Damage of 29 November 1969
THE PARTIES TO THE PRESENT PROTOCOL,
HAVING CONSIDERED the International Convention on Civil Liability for Oil Pollution Damage, 1969,and the 1984 Protocol thereto,
HAVING NOTED that the 1984 Protocol to that Convention, which provides for improved scope and enhanced compensation, has not entered into force,
AFFIRMING the importance of maintaining the viability of the international oil pollution liability and compensation system,
AWARE OF the need to ensure the entry into force of the content of the 1984 Protocol as soon as possible,
RECOGNIZING that special provisions are necessary in connection with the introduction of corresponding amendments to the International Convention on the Establishment of an International Fund for Compensation for Oil Pollution Damage, 1971,
HAVE AGREED as follows:
Article 1
The Convention which the provisions of this Protocol amend is the International Convention on Civil Liability for Oil Pollution Damage, 1969, hereinafter referred to as the „1969 Liability Convention“. For States Parties to the Protocol of 1976 to the 1969 Liability Convention, such reference shall be deemed to include the 1969 Liability Convention as amended by that Protocol.
Article 2
Article I of the 1969 Liability Convention is amended as follows:
1. Paragraph 1 is replaced by the following text:
“1. „Ship“ means any sea-going vessel and seaborne craft of any type whatsoever constructed or adapted for the carriage of oil in bulk as cargo, provided that a ship capable of carrying oil and other cargoes shall be regarded as a ship only when it is actually carrying oil in bulk as cargo and during any voyage following such carriage unless it is proved that it has no residues of such carriage of oil in bulk aboard.”
2. Paragraph 5 is replaced by the following text:
“5. „Oil“ means any persistent hydrocarbon mineral oil such as crude oil, fuel oil, heavy diesel oil and lubricating oil, whether carried on board a ship as cargo or in the bunkers of such a ship.”
3. Paragraph 6 is replaced by the following text:
“6. „Pollution damage“ means:
(a) loss or damage caused outside the ship by contamination resulting from the escape or discharge of oil from the ship, wherever such escape or discharge may occur, provided that compensation for impairment of the environment other than loss of profit from such impairment shall be limited to costs of reasonable measures of reinstatement actually undertaken or to be undertaken;
(b) the costs of preventive measures and further loss or damage caused by preventive measures.”
4. Paragraph 8 is replaced by the following text:
“8. „Incident“ means any occurrence, or series of occurrences having the same origin, which causes pollution damage or creates a grave and imminent threat of causing such damage.”
5. Paragraph 9 is replaced by the following text:
“9. „Organization“ means the International Maritime Organization.”
6. After paragraph 9 a new paragraph is inserted reading as follows:
“10. „1969 Liability Convention“ means the International Convention on Civil Liability for Oil Pollution Damage, 1969. For States Parties to the Protocol of 1976 to that Convention, the term shall be deemed to include the 1969 Liability Convention as amended by that Protocol.”
Article 3
Article II of the 1969 Liability Convention is replaced by the following text:
“This Convention shall apply exclusively:
(a) to pollution damage caused:
(i) in the territory, including the territorial sea, of a Contracting State, and
(ii) in the exclusive economic zone of a Contracting State, established in accordance with international law, or, if a Contracting State has not established such a zone, in an area beyond and adjacent to the territorial sea of that State determined by that State in accordance with international law and extending not more than 200 nautical miles from the baselines from which the breadth of its territorial sea is measured;
(b) to preventive measures, wherever taken, to prevent or minimize such damage.”
Article 4
Article III of the 1969 Liability Convention is amended as follows:
1. Paragraph 1 is replaced by the following text:
“1. Except as provided in paragraphs 2 and 3 of this Article, the owner of a ship at the time of an incident, or, where the incident consists of a series of occurrences, at the time of the first such occurrence, shall be liable for any pollution damage caused by the ship as a result of the incident.”
2. Paragraph 4 is replaced by the following text:
“4. No claim for compensation for pollution damage may be made against the owner otherwise than in accordance with this Convention. Subject to paragraph 5 of this Article, no claim for compensation for pollution damage under this Convention or otherwise may be made against:
(a) the servants or agents of the owner or the members of the crew;
(b) the pilot or any other person who, without being a member of the crew, performs services for the ship;
(c) any charterer (howsoever described, including a bareboat charterer), manager or operator of the ship;
(d) any person performing salvage operations with the consent of the owner or on the instructions of a competent public authority;
(e) any person taking preventive measures;
(f) all servants or agents of persons mentioned in subparagraphs (c), (d) and (e);
unless the damage resulted from their personal act or omission, committed with the intent to cause such damage, or recklessly and with knowledge that such damage would probably result.”
Article 5
Article IV of the 1969 Liability Convention is replaced by the following text:
“When an incident involving two or more ships occurs and pollution damage results therefrom, the owners of all the ships concerned, unless exonerated under Article III, shall be jointly and severally liable for all such damage which is not reasonably separable.”
Article 6
Article V of the 1969 Liability Convention is amended as follows:
1. Paragraph 1 is replaced by the following text:
“1. The owner of a ship shall be entitled to limit his liability under this Convention in respect of any one incident to an aggregate amount calculated as follows:
(a) 3 million units of account for a ship not exceeding 5,000 units of tonnage;
(b) for a ship with a tonnage in excess thereof, for each additional unit of tonnage, 420 units of account in addition to the amount mentioned in subparagraph (a);
provided, however, that this aggregate amount shall not in any event exceed 59.7 million units of account.”
2. Paragraph 2 is replaced by the following text:
“2. The owner shall not be entitled to limit his liability under this Convention if it is proved that the pollution damage resulted from his personal act or omission, committed with the intent to cause such damage, or recklessly and with knowledge that such damage would probably result.”
3. Paragraph 3 is replaced by the following text:
“3. For the purpose of availing himself of the benefit of limitation provided for in paragraph 1 of this Article the owner shall constitute a fund for the total sum representing the limit of his liability with the Court or other competent authority of any one of the Contracting States in which action is brought under Article IX or, if no action is brought, with any Court or other competent authority in any one of the Contracting States in which an action can be brought under Article IX. The fund can be constituted either by depositing the sum or by producing a bank guarantee or other guarantee, acceptable under the legislation of the Contracting State where the fund is constituted, and considered to be adequate by the Court or other competent authority.”
4. Paragraph 9 is replaced by the following text:
“9(a). The „unit of account“ referred to in paragraph 1 of this Article is the Special Drawing Right as defined by the International Monetary Fund. The amounts mentioned in paragraph 1 shall be converted into national currency on the basis of the value of that currency by reference to the Special Drawing Right on the date of the constitution of the fund referred to in paragraph 3. The value of the national currency, in terms of the Special Drawing Right, of a Contracting State which is a member of the International Monetary Fund shall be calculated in accordance with the method of valuation applied by the International Monetary Fund in effect on the date in question for its operations and transactions. The value of the national currency, in terms of the Special Drawing Right, of a Contracting State which is not a member of the International Monetary Fund shall be calculated in a manner determined by that State.
9(b). Nevertheless, a Contracting State which is not a member of the International Monetary Fund and whose law does not permit the application of the provisions of paragraph 9(a) may, at the time of ratification, acceptance, approval of or accession to this Convention or at any time thereafter, declare that the unit of account referred to in paragraph 9(a) shall be equal to 15 gold francs. The gold franc referred to in this paragraph corresponds to sixty-five and a half milligrammes of gold of millesimal fineness nine hundred. The conversion of the gold franc into the national currency shall be made according to the law of the State concerned.
9(c). The calculation mentioned in the last sentence of paragraph 9(a) and the conversion mentioned in paragraph 9(b) shall be made in such manner as to express in the national currency of the Contracting State as far as possible the same real value for the amounts in paragraph 1 as would result from the application of the first three sentences of paragraph 9(a). Contracting States shall communicate to the depositary the manner of calculation pursuant to paragraph 9(a), or the result of the conversion in paragraph 9(b) as the case may be, when depositing an instrument of ratification, acceptance, approval of or accession to this Convention and whenever there is a change in either.”
5. Paragraph 10 is replaced by the following text:
“10. For the purpose of this Article the ship’s tonnage shall be the gross tonnage calculated in accordance with the tonnage measurement regulations contained in Annex I of the International Convention on Tonnage Measurement of Ships, 1969.”
6. The second sentence of paragraph 11 is replaced by the following text:
“Such a fund may be constituted even if, under the provisions of paragraph 2, the owner is not entitled to limit his liability, but its constitution shall in that case not prejudice the rights of any claimant against the owner.”
Article 7
Article VII of the 1969 Liability Convention is amended as follows:
1. The first two sentences of paragraph 2 are replaced by the following text:
“A certificate attesting that insurance or other financial security is in force in accordance with the provisions of this Convention shall be issued to each ship after the appropriate authority of a Contracting State has determined that the requirements of paragraph 1 have been complied with. With respect to a ship registered in a Contracting State such certificate shall be issued or certified by the appropriate authority of the State of the ship’s registry; with respect to a ship not registered in a Contracting State it may be issued or certified by the appropriate authority of any Contracting State.”
2. Paragraph 4 is replaced by the following text:
“4. The certificate shall be carried on board the ship and a copy shall be deposited with the authorities who keep the record of the ship’s registry or, if the ship is not registered in a Contracting State, with the authorities of the State issuing or certifying the certificate.”
3. The first sentence of paragraph 7 is replaced by the following text:
“Certificates issued or certified under the authority of a Contracting State in accordance with paragraph 2 shall be accepted by other Contracting States for the purposes of this Convention and shall be regarded by other Contracting States as having the same force as certificates issued or certified by them even if issued or certified in respect of a ship not registered in a Contracting State.”
4. In the second sentence of paragraph 7 the words „with the State of a ship’s registry“ are replaced by the words „with the issuing or certifying State“.
5. The second sentence of paragraph 8 is replaced by the following text:
“In such case the defendant may, even if the owner is not entitled to limit his liability according to Article V, paragraph 2, avail himself of the limits of liability prescribed in Article V, paragraph 1.”
Article 8
Article IX of the 1969 Liability Convention is amended as follows:
Paragraph 1 is replaced by the following text:
“1. Where an incident has caused pollution damage in the territory, including the territorial sea or an area referred to in Article II, of one or more Contracting States or preventive measures have been taken to prevent or minimize pollution damage in such territory including the territorial sea or area, actions for compensation may only be brought in the Courts of any such Contracting State or States. Reasonable notice of any such action shall be given to the defendant.”
Article 9
After Article XII of the 1969 Liability Convention two new Articles are inserted as follows:
“Article XII bis
Transitional provisions
The following transitional provisions shall apply in the case of a State which at the time of an incident is a Party both to this Convention and to the 1969 Liability Convention:
(a) where an incident has caused pollution damage within the scope of this Convention, liability under this Convention shall be deemed to be discharged if, and to the extent that, it also arises under the 1969 Liability Convention;
(b) where an incident has caused pollution damage within the scope of this Convention, and the State is a Party both to this Convention and to the International Convention on the Establishment of an International Fund for Compensation for Oil Pollution Damage, 1971, liability remaining to be discharged after the application of subparagraph (a) of this Article shall arise under this Convention only to the extent that pollution damage remains uncompensated after application of the said 1971 Convention;
(c) in the application of Article III, paragraph 4, of this Convention the expression „this Convention“ shall be interpreted as referring to this Convention or the 1969 Liability Convention, as appropriate;
(d) in the application of Article V, paragraph 3, of this Convention the total sum of the fund to be constituted shall be reduced by the amount by which liability has been deemed to be discharged in accordance with subparagraph (a) of this Article.
Article XII ter
Final clauses
The final clauses of this Convention shall be Articles 12 to 18 of the Protocol of 1992 to amend the 1969 Liability Convention. References in this Convention to Contracting States shall be taken to mean references to the Contracting States of that Protocol.”
Article 10
The model of a certificate annexed to the 1969 Liability Convention is replaced by the model annexed to this Protocol.
Article 11
1. The 1969 Liability Convention and this Protocol shall, as between the Parties to this Protocol, be read and interpreted together as one single instrument.
2. Articles I to XII ter, including the model certificate, of the 1969 Liability Convention as amended by this Protocol shall be known as the International Convention on Civil Liability for Oil Pollution Damage, 1992 (1992 Liability Convention).
FINAL CLAUSES
Article 12
Signature, ratification, acceptance, approval and accession
1. This Protocol shall be open for signature at London from 15 January 1993 to 14 January 1994 by all States.
2. Subject to paragraph 4, any State may become a Party to this Protocol by:
(a) signature subject to ratification, acceptance or approval followed by ratification, acceptance or approval; or
(b) accession.
3. Ratification, acceptance, approval or accession shall be effected by the deposit of a formal instrument to that effect with the Secretary-General of the Organization.
4. Any Contracting State to the International Convention on the Establishment of an International Fund for Compensation for Oil Pollution Damage, 1971, hereinafter referred to as the 1971 Fund Convention, may ratify, accept, approve or accede to this Protocol only if it ratifies, accepts, approves or accedes to the Protocol of 1992 to amend that Convention at the same time, unless it denounces the 1971 Fund Convention to take effect on the date when this Protocol enters into force for that State.
5. A State which is a Party to this Protocol but not a Party to the 1969 Liability Convention shall be bound by the provisions of the 1969 Liability Convention as amended by this Protocol in relation to other States Parties hereto, but shall not be bound by the provisions of the 1969 Liability Convention in relation to States Parties thereto.
6. Any instrument of ratification, acceptance, approval or accession deposited after the entry into force of an amendment to the 1969 Liability Convention as amended by this Protocol shall be deemed to apply to the Convention so amended, as modified by such amendment.
Article 13
Entry into force
1. This Protocol shall enter into force twelve months following the date on which ten States including four States each with not less than one million units of gross tanker tonnage have deposited instruments of ratification, acceptance, approval or accession with the Secretary-General of the Organization.
2. However, any Contracting State to the 1971 Fund Convention may, at the time of the deposit of its instrument of ratification, acceptance, approval or accession in respect of this Protocol, declare that such instrument shall be deemed not to be effective for the purposes of this Article until the end of the six-month period in Article 31 of the Protocol of 1992 to amend the 1971 Fund Convention. A State which is not a Contracting State to the 1971 Fund Convention but which deposits an instrument of ratification, acceptance, approval or accession in respect of the Protocol of 1992 to amend the 1971 Fund Convention may also make a declaration in accordance with this paragraph at the same time.
3. Any State which has made a declaration in accordance with the preceding paragraph may withdraw it at any time by means of a notification addressed to the Secretary-General of the Organization. Any such withdrawal shall take effect on the date the notification is received, provided that such State shall be deemed to have deposited its instrument of ratification, acceptance, approval or accession in respect of this Protocol on that date.
4. For any State which ratifies, accepts, approves or accedes to it after the conditions in paragraph 1 for entry into force have been met, this Protocol shall enter into force twelve months following the date of deposit by such State of the appropriate instrument.
Article 14
Revision and amendment
1. A Conference for the purpose of revising or amending the 1992 Liability Convention may be convened by the Organization.
2. The Organization shall convene a Conference of Contracting States for the purpose of revising or amending the 1992 Liability Convention at the request of not less than one third of the Contracting States.
Article 15
Amendments of limitation amounts
1. Upon the request of at least one quarter of the Contracting States any proposal to amend the limits of liability laid down in Article V, paragraph 1, of the 1969 Liability Convention as amended by this Protocol shall be circulated by the Secretary-General to all Members of the Organization and to all Contracting States.
2. Any amendment proposed and circulated as above shall be submitted to the Legal Committee of the Organization for consideration at a date at least six months after the date of its circulation.
3. All Contracting States to the 1969 Liability Convention as amended by this Protocol, whether or not Members of the Organization, shall be entitled to participate in the proceedings of the Legal Committee for the consideration and adoption of amendments.
4. Amendments shall be adopted by a two-thirds majority of the Contracting States present and voting in the Legal Committee, expanded as provided for in paragraph 3, on condition that at least one half of the Contracting States shall be present at the time of voting.
5. When acting on a proposal to amend the limits, the Legal Committee shall take into account the experience of incidents and in particular the amount of damage resulting therefrom, changes in the monetary values and the effect of the proposed amendment on the cost of insurance. It shall also take into account the relationship between the limits in Article V, paragraph 1, of the 1969 Liability Convention as amended by this Protocol and those in Article 4, paragraph 4, of the International Convention on the Establishment of an International Fund for Compensation for Oil Pollution Damage, 1992.
6. (a) No amendment of the limits of liability under this Article may be considered before 15 January 1998 nor less than five years from the date of entry into force of a previous amendment under this Article. No amendment under this Article shall be considered before this Protocol has entered into force.
(b) No limit may be increased so as to exceed an amount which corresponds to the limit laid down in the 1969 Liability Convention as amended by this Protocol increased by 6 per cent per year calculated on a compound basis from 15 January 1993.
(c) No limit may be increased so as to exceed an amount which corresponds to the limit laid down in the 1969 Liability Convention as amended by this Protocol multiplied by 3.
7. Any amendment adopted in accordance with paragraph 4 shall be notified by the Organization to all Contracting States. The amendment shall be deemed to have been accepted at the end of a period of eighteen months after the date of notification, unless within that period not less than one quarter of the States that were Contracting States at the time of the adoption of the amendment by the Legal Committee have communicated to the Organization that they do not accept the amendment in which case the amendment is rejected and shall have no effect.
8. An amendment deemed to have been accepted in accordance with paragraph 7 shall enter into force eighteen months after its acceptance.
9. All Contracting States shall be bound by the amendment, unless they denounce this Protocol in accordance with Article 16, paragraphs 1 and 2, at least six months before the amendment enters into force. Such denunciation shall take effect when the amendment enters into force.
10. When an amendment has been adopted by the Legal Committee but the eighteen-month period for its acceptance has not yet expired, a State which becomes a Contracting State during that period shall be bound by the amendment if it enters into force. A State which becomes a Contracting State after that period shall be bound by an amendment which has been accepted in accordance with paragraph 7. In the cases referred to in this paragraph, a State becomes bound by an amendment when that amendment enters into force, or when this Protocol enters into force for that State, if later.
Article 16
Denunciation
1. This Protocol may be denounced by any Party at any time after the date on which it enters into force for that Party.
2. Denunciation shall be effected by the deposit of an instrument with the Secretary-General of the Organization.
3. A denunciation shall take effect twelve months, or such longer period as may be specified in the instrument of denunciation, after its deposit with the Secretary-General of the Organization.
4. As between the Parties to this Protocol, denunciation by any of them of the 1969 Liability Convention in accordance with Article XVI thereof shall not be construed in any way as a denunciation of the 1969 Liability Convention as amended by this Protocol.
5. Denunciation of the Protocol of 1992 to amend the 1971 Fund Convention by a State which remains a Party to the 1971 Fund Convention shall be deemed to be a denunciation of this Protocol. Such denunciation shall take effect on the date on which denunciation of the Protocol of 1992 to amend the 1971 Fund Convention takes effect according to Article 34 of that Protocol.
Article 17
Depositary
1. This Protocol and any amendments accepted under Article 15 shall be deposited with the Secretary-General of the Organization.
2. The Secretary-General of the Organization shall:
(a) inform all States which have signed or acceded to this Protocol of:
(i) each new signature or deposit of an instrument together with the date thereof;
(ii) each declaration and notification under Article 13 and each declaration and communication under Article V, paragraph 9, of the 1992 Liability Convention;
(iii) the date of entry into force of this Protocol;
(iv) any proposal to amend limits of liability which has been made in accordance with Article 15, paragraph 1;
(v) any amendment which has been adopted in accordance with Article 15, paragraph 4;
(vi) any amendment deemed to have been accepted under Article 15, paragraph 7, together with the date on which that amendment shall enter into force in accordance with paragraphs 8 and 9 of that Article;
(vii) the deposit of any instrument of denunciation of this Protocol together with the date of the deposit and the date on which it takes effect;
(viii) any denunciation deemed to have been made under Article 16, paragraph 5;
(ix) any communication called for by any Article of this Protocol;
(b) transmit certified true copies of this Protocol to all Signatory States and to all States which accede to this Protocol.
3. As soon as this Protocol enters into force, the text shall be transmitted by the Secretary-General of the Organization to the Secretariat of the United Nations for registration and publication in accordance with Article 102 of the Charter of the United Nations.
Article 18
Languages
This Protocol is established in a single original in the Arabic, Chinese, English, French, Russian and Spanish languages, each text being equally authentic.
DONE AT LONDON, this twenty-seventh day of November one thousand nine hundred and ninety-two.
IN WITNESS WHEREOF the undersigned, being duly authorized by their respective Governments for that purpose, have signed this Protocol.
CERTIFICATE OF INSURANCE OR OTHER FINANCIAL SECURITY IN RESPECT OF CIVIL LIABILITY FOR OIL POLLUTION DAMAGE
Issued in accordance with the provisions of Article VII of the International Convention on Civil Liability for Oil Pollution Damage, 1992.
Name of ship Distinctive number or letters Port of registry Name and address of owner
This is to certify that there is in force in respect of the above-named ship a policy of insurance or other financial security satisfying the requirements of Article VII of the International Convention on Civil Liability for Oil Pollution Damage, 1992.
Type of security ……………………………………………………………………………………………………..
Duration of security ………………………………………………………………………………………………..
Name and address of the insurer(s) and/or guarantor(s) name ………………………………………
Address …………………………………………………………………………………………………………………
This certificate is valid until …………………………………………………………………………………….
Issued or certified by the Government of …………………………………………………………………..
(Full designation of the State)
At …………………………………………… On ……………………………………………..
(Place) (Date)
………………………………………………………………………
Signature and title of issuing or certifying official
Explanatory Notes:
1. If desired, the designation of the State may include a reference to the competent public authority of the country where the certificate is issued.
2. If the total amount of security has been furnished by more than one source, the amount of each of them should be indicated.
3. If security is furnished in several forms, these should be enumerated.
4. The entry „Duration of Security“ must stipulate the date on which such security takes effect.
PROTOKOL IZ 1992. GODINE
O IZMENAMA I DOPUNAMA MEĐUNARODNE KONVENCIJE
O GRAĐANSKOJ ODGOVORNOSTI ZA ŠTETU PROUZROKOVANU ZAGAĐENjEM NAFTOM, USVOJENE 29. NOVEMBRA 1969. GODINE
DRŽAVE ČLANICE ovog Protokola,
UZIMAJUĆI U OBZIR Međunarodnu konvenciju o građanskoj odgovornosti za štetu prouzrokovanu zagađenjem naftom, usvojenu 1969. godine kao i Protokol iz 1984. godine o izmenama i dopunama koje se na nju odnose,
PRIMAJUĆI K ZNANjU da Protokol iz 1984. godine o izmenama i dopunama Međunarodne konvencije o građanskoj odgovornosti za štetu prouzrokovanu zagađenjem naftom, koji propisuje proširenje domašaja Konvencije i povišenje naknade, nije stupio na snagu,
PREPOZNAJUĆI značaj održavanja međunarodnog sistema odgovornosti i naknade štete prouzrokovane zagađenjem naftom,
SVESNI potrebe za hitnim obezbeđenjem stupanja na snagu odredbi Protokola iz 1984. godine,
PREPOZNAJUĆI da su neophodne posebne odredbe u cilju unošenja odgovarajućih izmenama i dopuna na Međunarodnu konvenciju o osnivanju međunarodnog fonda za naknadu štete prouzrokovane zagađenjem naftom, usvojenu 1971. godine,
DOGOVORILE SU SE na sledeći način:
Član 1.
Konvencija čije se odredbe menjaju ovim Protokolom je Međunarodna konvencija o građanskoj odgovornosti za štetu prouzrokovanu zagađenjem naftom, usvojena 1969. godine, u daljem tekstu: Konvencija o odgovornosti iz 1969. godine. Za države stranke Protokola iz 1976. godine o izmenama i dopunama Konvencije o odgovornosti iz 1969. godine smatraće se da ovaj Protokol uključuje Konvenciju o odgovornosti iz 1969. godine izmenjenu i dopunjenu tim Protokolom.
Član 2.
Član 1. Konvencije o odgovornosti iz 1969. godine izmenjen je kako sledi:
Stav 1. zamenjen je sledećim tekstom:
„1. „Brod“ označava svaki pomorski brod ili plovilo bilo koje vrste, konstruisano ili prilagođeno za prevoz nafte u rasutom stanju kao teret, s tim da se brod sposoban za prevoz nafte ili drugih tereta smatra brodom samo ako stvarno prevozi naftu u rasutom stanju kao teret i za vreme bilo kojeg putovanja koje usledi nakon takvog prevoza, osim u slučaju ako se dokaže da na njemu nema ostatka od takvog prevoza nafte kao rasutog tereta.“
Stav 5. zamenjen je sledećim tekstom:
„5. „Nafta“ označava sva postojana ugljovodonična mineralna ulja, kao što su sirova nafta, ulje za loženje, teško dizel ulje i ulje za podmazivanje, bez obzira na to da li se prevozi na brodu kao teret ili kao njegovo pogonsko gorivo.“
Stav 6. zamenjen je sledećim tekstom:
„6. „Šteta zbog zagađenja“ označava:
a) svaki gubitak ili štetu zbog zagađenja nastalog izvan broda usled isticanja ili ispuštanja nafte sa broda, gde god da se to isticanje ili ispuštanje dogodilo, pod uslovom da je iznos naknade za zagađenje životne sredine ograničen na troškove stvarno preduzetih, razumnih mera ili mera koje će se preduzeti za ponovno uspostavljanje stanja pre nastale štete, izuzev gubitka dobiti zbog takvog oštećenja;
b) troškove zaštitnih mera kao i gubitke ili štete prouzrokovane tim merama.“
Stav 8. zamenjen je sledećim tekstom:
„8. „Nezgoda“ označava svaki događaj ili skup događaja istog porekla koji prouzrokuju štetu od zagađenja ili stvaraju ozbiljnu i neposrednu pretnju od prouzrokovanja takve štete.“
Stav 9. zamenjen je sledećim tekstom:
„9. „Organizacija“ označava Međunarodnu pomorsku organizaciju.“
Nakon stava 9. dodat je novi stav kako sledi:
„10. „Konvencija o građanskoj odgovornosti“ označava Međunarodnu konvenciju o građanskoj odgovornosti za štete porouzrokovane zagađenjem naftom, usvojene 1969. godine. Za države stranke Protokola iz 1976. godine o izmenama i dopunama Konvencije o odgovornosti iz 1969. godine smatraće se da ovaj izraz uključuje Konvenciju o odgovornosti iz 1969. godine izmenjenu i dopunjenu tim Protokolom.“
Član 3.
Član 2. Konvencije o odgovornosti iz 1969. godine zamenjen je sledećim tekstom:
„Ova Konvencija primenjuje se isključivo na:
a) štetu zbog zagađenja koja je prouzrovana:
(i) na području države ugovornice, uključujući njeno teritorijalno more;
(ii) u isljučivoj ekonomskoj zoni države ugovornice uspostavljenoj u skladu sa međunarodnim pravom ili, ako država ugovornica nije uspostavila takvu zonu, u prostoru koji se graniči sa njenim teritorijalnim morem, a koji je ta država odredila u skladu sa međunarodnim pravom, ali ne šire od 200 nautičkih milja od polaznih crta od kojih se meri širina teritorijalnog mora.
b) zaštitne mere koje su bilo gde preduzete u cilju sprečavanja ili umanjenja takve štete.
Član 4.
Član 3. Konvencije o odgovornosti iz 1969. godine zamenjen je sledećim tekstom:
Stav 1. zamenjen je sledećim stavom:
„1. Osim u slučajevima predviđenim u st. 2. i 3., vlasnik broda, u trenutku nastanka nezgode ili, ako se nezgoda sastoji od skupa događaja u trenutku nastanka prve činjenice, odgovara za svaku štetu zbog zagađenja koja je prouzrokovana pogonskom naftom koja se nalazi na brodu ili koja potiče sa broda.“
Stav 4. zamenjen je sledećim stavom:
„4. Nikakav zahtev za naknadu štete zbog zagađenja ne može biti podnet protiv vlasnika broda osim na osnovu ove Konvencije. Sa izuzetkom stava 5. ovog člana, nikakav zahtev za naknadu štete zbog zagađenja , bilo da se zasniva na ovoj konvenciji ili ne, ne može se podneti protiv:
a) lica u službi vlasnika ili njegovih punomoćnika ili članova posade;
b) pilota ili bilo kojeg drugog lica koje je, bez svojstva člana posade, obavljao usluge za brod;
c) svakog čarterera (bilo kako opisanog uključujući i bareboat čarterera), menadžera ili operatera broda (brodara);
d) svakog lica koji vrši radnju spasavanja uz pristanak vlasnika ili po uputstvima nadležnog organa uprave;
e) svakog lica koji preduzima zaštitne mere;
f) svih lica u službi vlasnika ili njegovih punomoćnika navedenih u tač. c), d) i e);
osim ako je šteta nastala kao rezultat njihovog ličnog rada ili propusta izvršenog u nameri da se prouzrokuje takva šteta ili iz nehata i sa znanjem da bi takva šteta verovatno mogla nastupiti.“
Član 5.
Član 4. Konvencije o odgovornosti iz 1969. godine zamenjen je sledećim tekstom:
„Ako šteta zbog zagađenja nastane iz nezgode u kojoj su učestvovala dva ili više brodova, vlasnici tih brodova solidarno odgovaraju za celokupnu štetu koja se razumno ne može podeliti, ako se ne mogu osloboditi odgovornosti prema čl. 3.“
Član 6.
Član 5. Konvencije o odgovornosti iz 1969. godine zamenjen je sledećim tekstom:
Stav 1. zamenjen je sledećim stavom:
„1. Vlasnik broda ima pravo da na osnovu ove Konvencije ograniči svoju odgovornost po svakoj nezgodi na ukupan iznos koji se obračunava na sledeći način:
a) tri miliona obračunskih jedinica za brod koji ne prelazi 5.000 jedinica tonaže;
b) za brodove iznad naznačene tonaže, za svaku dodatnu jedinicu tonaže 420 obračunskih jedinica kao dodatak iznosu iz tač. a);
vodeći računa, međutim, da ukupan iznos ni u kom slučaju ne pređe 59,7 miliona obračunskih jedinica.“
2. Stav 2. zamenjen je sledećim stavom:
„2. Vlasnik ne može ograničiti svoju odgovornost po ovoj konvenciji ako je dokazano da je šteta zbog zagađenja posledica njegovog ličnog delovanja ili propusta učinjenog u nameri da se takva šteta izazove, ili iz nehata i sa znanjem da bi takva šteta verovatno mogla nastupiti.“
3. Stav 3. zamenjen je sledećim stavom:
„3. Vlasnik mora, ako želi da se koristi ograničenjem predviđenim u stavu 1. ovog člana, osnovati fond u visini svoje ukupne odgovornosti kod suda ili drugog nadležnog organa jedne od država ugovornica u kojoj je podignuta tužba na osnovu člana 9. ili, ako tužba nije podignuta, kod bilo kog suda ili drugog nadležnog organa jedne od država ugovornica u kojoj se tužba na osnovu člana 9. može podneti. Ovaj fond može se osnovati polaganjem iznosa ili podnošenjem bankarskog ili drugog jemstva koje priznaje zakonodavstvo države ugovornice u kojoj se osniva fond, a koje sud ili drugi nadležni organ smatra prihvatljivim.“
4. Stav 9. zamenjen je sledećim stavom:
„9. a) „Obračunska jedinica“ navedena u stavu 1. ovog člana je specijalno pravo vučenja kako je definisano od stane Međunarodnog monetarnog fonda. Iznosi navedeni u stavu 1. ovog člana pretvaraju se u domaću valutu države u skladu sa vrednošću te valute prema specijalnom pravu vučenja na dan osnivanja fonda navedenog u stavu 3. Vrednost domaće valute, u okvirima specijalnog prava vučenja, strane ugovornice koja je članica Međunarodnog monetarnog fonda obračunava se u skladu sa metodom određivanja vrednosti koju tog dana primenjuje Međunarodni monetarni fond za svoje operacije i transakcije. Vrednost domaće valute, u okvirima specijalnog prava vučenja, strane ugovornice koja nije članica Međunarodnog monetarnog fonda obračunava se na način koji odredi ta država.
9. b) Međutim, država ugovornica koja nije članica Međunarodnog monetarnog fonda i čije pravo ne dopušta primenu odredbe stava 9. tačke a) može, prilikom potvrđivanja, prihvatanja, odobrenja ili pristupanja konvenciji ili u bilo koje vreme nakon toga, izjaviti da je obračunska jedinica navedena u stavu 9. tački a) jednaka iznosu od 15 zlatnih franaka. Jedan zlatni franak o kome je reč u ovom stavu odgovara vrednosti od šezdeset pet i po miligrama zlata čistoće devetstotina. Obračunavanje zlatnog franka u domaću valutu izvršiće se u skladu sa pravom.
9. c) Računanje navedeno u poslednjoj rečenici i obračunavanje navedeno u stavu 9. tački b) treba da se izvrše tako da, koliko je to moguće, u domaćoj valuti države ugovornice izraze istu vrednost za iznose navedene u stavu 1., kako bi to proizašlo iz primene prve tri rečenice stava 9. tačke a). Države ugovornice saopštiće depozitaru prihvaćeni način izražavanja prema stavu 9. tački a), ili rezultat obračunavanja iz stava 9. tačke b), već prema konkretnom slučaju, prilikom polaganja instrumenta o ratifikaciji ili prihvatanju, odobrenju ili pristupanju konvenciji i kadgod dođe do promene u jednom ili drugom slučaju.
5. Stav 10. zamenjen je sledećim stavom:
„10. Za svrhu ovog člana tonaža broda je bruto tonaža izračunata u skladu sa pravilima o baždarenju sadržanim u Prilogu 1. Međunarodne konvencije o baždarenju brodova iz 1969. godine.“
6. Stav 11. zamenjen je sledećim stavom:
„ Takav fond može biti osnovan i onda ako, na osnovu odredbe stava 2. vlasnik nije ovlašćen na ograničenje odgovornosti, ali u tom slučaju njegovo osnivanje ne dira u prava oštećenih lica prema vlasniku broda.“
Član 7.
Član 7. Konvencije o odgovornosti iz 1969. godine zamenjen je sledećim tekstom:
Prve dve rečenice stava 2. zamenjene su sledećim tekstom:
„Nakon što odgovarajući nadležni organ države ugovornice utvrdi da je udovoljeno zahtevima iz stava 1. svakom brodu se izdaje sertifikat kojim se potvrđuje da su osiguranje ili drugo finansijsko jemstvo na snazi prema odredbama ove Konvencije. U pogledu broda upisanog u državi ugovornici takav sertifikat će izdati ili overiti odgovarajući nadležni organ države upisnika broda; kada se radi o brodu koji nije upisan u državi ugovornici, sertifikat će izdati ili overiti odgovarajući nadležni organ bilo koje države ugovornice.“
2. Stav 4. zamenjen je sledećim tekstom:
„4. Sertifikati se moraju nalaziti na brodu, a kopija se polaže kod organa koji vodi upisnik u koji je brod upisan, ili, ako brod nije upisan u državi ugovornici kod organa države koja je izdala ili overila sertifikat.“
3. Prva rečenica stava 7. zamenjena je sledećim tekstom:
„Druge države ugovornice priznaće sertifikate izdate ili overene u nekoj državi ugovornici u skladu sa stavom 2. i smatraće da imaju vrednost kao i sertifikati koje same izdaju ili overavaju, čak i onda kada su izdate ili overene brodu koji nije upisan u državi ugovornici.“
4. U drugoj rečenici stava 7. reči „države upisnika“ zamenjuje se rečima „države izdavanja ili overe“.
Druga rečenica stava 8. zamenjena je sledećim tekstom:
„U takvom slučaju tuženi, i onda kada vlasnik nije ovlašćen na ograničenje svoje odgovornosti prema članu 5. stavu 2. može da se pozove na granice odgovornosti predviđene u članu 5. stavu 1.“
Član 8.
Član 9. Konvencije o odgovornosti iz 1969. godine zamenjen je sledećim tekstom:
Stav 1. zamenjen je sledećim tekstom:
„1. Ako neka nezgoda prouzrokuje štetu zbog zagađenja na području, uključujući teritorijalno more ili prostor naveden u članu 2. jedne ili više država ugovornica ili ako su preduzete zaštitne mere da se spreči ili umanji svaka šteta zbog zagađenja na ovim područjima, uključujući teritorijalno more ili prostor, zahtev za naknadu štete može se podneti samo pred sudovima ove ili ovih država. Tuženi mora biti obavešten u razumnom roku o takvom zahtevu (tužbi).
Član 9.
Posle člana 12. Konvencije o odgovornosti iz 1969. godine dodata su sledeća dva člana:
„Član 12. 2.
Prelazne odredbe
Sledeće prelazne odredbe primenjuju se na onu državu koja je u vreme kada je događaj nastupio bila stranka ove konvencije i Konvencije o odgovornosti iz 1969. godine:
a) kada je nezgoda prouzrokovala štetu zbog zagađenja obuhvaćenu ovom konvencijom, odgovornost se neće urediti ovom konvencijom ako se i umeri kojoj se ta odgovornost takođe uređuje Konvencijom o odgovornosti iz 1969. godine;
b) kada je nezgoda prouzrokovala štetu zbog zagađenja obuhvaćenu ovom konvencijom, a država je stranka ove konvencije i Međunarodne konvencije o osnivanju Međunarodnog fonda za naknadu štete zbog zagađenja naftom iz 1971. godine, odgovornost koje inače nema nakon primene tačke a) ovog člana postojaće po ovoj konvenciji samo u onom obimu u kojem je šteta prouzrokovana zagađenjem ostala nepokrivena nakon primene navedene konvencije iz 1971. godine;
c) kod primene člana 3. stava 4. ove konvencije, izraz „ova konvencija“ tumačiće se kao da se odnosi na ovu konvenciju ili na Konvenciju o odgovornosti iz 1969. godine, kako je prikladnije;
d) u primeni člana 5. stav 3. ove konvencije ukupan iznos fonda koji se osniva umanjiće se za iznos za koji se smatra da neće odgovarati u skladu sa tačkom a) ovog člana.
Član 12. 3.
Završne odredbe
Završne odredbe ove konvencije biće članovi 12. do 19. Protokola iz 1992. godine na Konvenciju o odgovornosti iz 1969. godine. Upućivanja u ovoj konvenciji koja se odnose na države ugovornice značiće upućivanje na države ugovornice ovog Protokola.“
Član 10.
Obrazac sertifikata priložen uz Konvenciju o odgovornosti iz 1969. godine zamenjuje se obrascem priloženim uz ovaj Protokol.
Član 11.
Među strankama ovog Protokola, Konvencija o odgovornosti iz 1969. godine i ovaj Protokol smatarće se i tumačiti zajedno kao jedinstven instrument.
Članovi od 1. do 12.3., uključujući i obrazac sertifikata, Konvencije o odgovornosti iz 1969. godine kako je izmenjena ovim Protokolom nazivaće se Međunarodna konvencija o građanskoj odgovornosti za štetu prouzrokovanu zagađenjem naftom iz 1992. godine (Konvencija o odgovornosti, 1992.)
ZAVRŠNE ODREDBE
Član 12.
Potpisivanje, ratifikacija, prihvatanje, odobrenje i pristup
1. Ovaj Protokol će biti otvoren za potpisivanje u Londonu od 15. januara 1993. godine do 14. januara 1994. godine za sve države.
2. U skladu sa stavom 4. svaka država može postati stranka Protokola:
potpisivanjem uslovljenim ratifikacijom, prihvatanjem ili odobrenjem, nakon kog će uslediti ratifikacija, prihvatanje ili odobrenje; ili
pristupanjem.
3. Ratifikacija, prihvatanje, odobrenje ili pristupanje izvršiće se deponovanjem instrumenta u tu svrhu kod Generalnog sekretara Organizacije.
4. Svaka država ugovornica Međunarodne konvencije o osnivanju Međunarodnog fonda za naknadu štete zbog zagađenja naftom iz 1971. godine (u daljem tekstu: Konvencija o fondu iz 1971. godine) može ratifikovati, prihvatiti ili odobriti ovaj Protokol ili mu pristupiti samo ako je istovremeno ratifikovala, prihvatila, odobrila ili pristupila Protokolu 1992. godine na ovu konvenciju, osim ako otkazivanje Konvencije o fondu iz 1971. godine deluje od istog dana kada i stupanje na snagu ovog Protokola za takvu državu.
5. Država koja je stranka ovog Protokola, ali nije stranka Konvencije o odgovornosti iz 1969. godine biće vezana odredbama Konvencije o odgovornosti iz 1969. godine izmenjene ovim Protokolom samo prema drugim državama strankama Protokola, ali ne i prema državama strankama Konvencije o odgovornosti iz 1969. godine
6. Ako je instrument ratifikacije, prihvatanja, odobrenja ili pristupanja deponovan nakon datuma stupanja na snagu izmene Konvencije o odgovornosti iz 1969. godine kako je izmenjena ovim Protokolom, smatra se da se taj instrument primenjuje na Konvenciju izmenjenu takvom izmenom.
Član 13.
Stupanje na snagu
1. Ovaj Protokol stupa na snagu dvanaest meseci od dana kada deset država, od kojih šest predstavljaju države koje imaju svaka najmanje milion jedinica tankerske tonaže, deponuje instrument ratifikacije, prihvatanja, odobrenja ili pristupanja kod Generalnog sekretara Organizacije.
2. Međutim, svaka država ugovornica Konvencije o fondu iz 1971. godine može, prilikom deponovanja instrumenta ratifikacije, prihvatanja, odobrenja ili pristupanja ovom Protokolu, izjaviti da takva isprava neće proizvesti dejstvo u svrhu ovog člana, pre isteka perioda od šest meseci predviđenog u članu 31. Protokola iz 1992. godine na Konvenciju o fondu iz 1971. godine. Država koja nije država ugovornica Konvencije o fondu iz 1971. godine ali je deponovala instrument ratifikacije, prihvatanja, odobrenja ili pristupanja Protokolu iz iz 1992. godine na Konvenciju o fondu iz 1971. godine, takođe može u isto vreme dati izjavu u skladu sa ovim stavom.
3. Svaka država koja je dala izjavu u skladu sa predhodnim stavom može je povući u bilo koje vreme saopštenjem Generalnom sekretaru Organizacije. Svako takvo povlačenje proizvešće dejstvo od dana prijema saopštenja, s tim da se smatra da je ta država položila svoj instrument ratifikacije, prihvatanja, odobrenja ili pristupanja ovom Protokolu na taj dan.
2. Za svaku državu koja ratifikuje, prihvati, odobri ili pristupi Konvenciji nakon ispunjenja uslova za stupanje na snagu iz st. 1., ova Konvencija stupa na snagu tri meseca nakon deponovanja odgovarajućeg instrumenta te države.
Član 14.
Izmene i dopune
1. Organizacija može sazvati konferenciju u svrhe revidiranja ili dopunjavanja ovog Protokola.
2. Organizacija će sazvati konferenciju država ugovornica ove Konvencije radi izmena ili dopuna Konvencije, na zahtev najmanje jedne trećine država ugovornica.
Član 15.
Promene iznosa ograničenja
1. Na zahtev najmanje jedne četvrtine država ugovornica svaki predlog za izmenu ograničenja odgovornosti utvrđenih u članu 5. stav 1. Konvencije o odgovornosti iz 1969. godine izmenjene ovim Protokolom, Generalni sekretar Organizacije će dostaviti svim članicama Organizacije i svim državama ugovornicama.
2. Svaka izmena predložena u skladu sa stavom 1. podneće se Pravnom komitetu Organizacije na razmatranje najkasnije šest meseci nakon njegovog dostavljanja.
3. Sve države stranke Konvencije o odgovornosti iz 1969. godine izmenjene ovim Protokolom, bez obzira na članstvo u Organizaciji, ovlašćene su da učestvuju u postupku razmatranja i usvajanja izmena pred Pravnim komitetom.
4. Izmene će se usvojiti dvotrećinskom većinom država ugovornica koje su prisutne i glasaju u Pravnom komitetu proširenom kako je predviđeno stavom 3. uz uslov da barem jedna polovina država ugovornica bude prisutna u vreme glasanja.
5. Kada se radi o predlogu za izmenu ograničenja, Pravni komitet će uzeti u obzir iskustvo s nezgodama, posebno iznos štete koja potiče od njih, promene u novčanim vrednostima i učinak predložene izmene na troškove osiguranja. Takođe, uzeće u obzir odnos između ograničenja u članu 5. stav 1. Konvencije o odgovornosti iz 1969. godine izmenjene ovim Protokolom i ograničenja u članu 4. stav 4. Međunarodne konvencije o osnivanju Međunarodnog fonda za naknadu štete zbog zagađenja naftom iz 1992. godine.
6. a) Ni jedna izmena po ovom članu u odnosu na granice odgovornosti neće se razmatrati pre nego što protekne pet godina od dana kada je ovaj Protokol otvoren za potipsivanje, niti pre isteka pet godina od stupanja na snagu predhodne izmene usvojene na osnovu ovog člana. Ni jedna izmena prema ovom članu neće se uzeti u razmatranje pre nego što ovaj Protokol stupi na snagu.
b) Ograničenje se ne može povisiti tako da pređe iznos koji odgovara ograničenju utvrđenom u Konvenciji o odgovornosti iz 1969. godine izmenjenom ovim Protokolom, povećan za šest posto godišnje izračunato na jedinstvenoj osnovi, od dana otvaranja ovog Protokola za potpis.
c) Ograničenje se ne može povisiti tako da pređe iznos koji odgovara ograničenju utvrđenom u Konvenciji o odgovornosti iz 1969. godine izmenjenom ovim Protokolom, pomnožen sa tri.
7. Organizacija će o svakoj izmeni usvojenoj u skladu sa stavom 4. obavestiti sve države ugovornice. Smatraće se da je izmena usvojena nakon što protekne period od osamnaest meseci od dana obaveštenja, osim u slučaju ako u tom periodu najmanje jedna četvrtina država koje su bile države ugovornice u trenutku prihvatanja izmene u Pravnom komitetu, obavesti Organizaciju da ne prihvata izmenu, i u tom slučaju je izmena odbijena i ne proizvodi dejstvo.
8. Izmena za koju se smatra da je prihvaćena u skladu sa stavom 7. stupiće na snagu osamnaest meseci nakon njenog prihvatanja.
9. Izmena obavezuje sve države ugovornice, osim ako otkažu ovaj Protokol u skladu sa članom 16. st. 1. i 2. najkasnije šest meseci pre stupanja na snagu takve izmene. Ovakvo otkazivanje proizvešće dejstvo kada izmena stupi na snagu.
10. Kada je izmena usvojena u Pravnom komitetu, ali rok od osamnaest meseci za njeno prihvatanje još nije istekao, država koja u tom periodu postane država ugovornica biće vezana izmenom ako ona stupi na snagu. Dražava koja postane država ugovornica posle tog perioda , biće vezana izmenom usvojenom na osnovu člana 7. U slučajevima naznačenim u ovom stavu izmena će obavezivati državu kada stupi na snagu ili kada ovaj Protokol stupi na snagu za tu državu,a ko je to kasnije.
Član 16.
Otkazivanje
1. Ovaj Protokol može biti otkazan od strane bilo koje države ugovornice u bilo kom trenutku nakon datuma na koji ovaj Protokol stupi na snagu za tu državu.
2. Otkazivanje će biti izvršeno deponovanjem instrumenta o otkazivanju kod Generalnog sekretara.
3. Otkazivanje će stupiti na snagu dvanaest meseci, ili onaj duži period koji je preciziran u instrumentu o otkazivanju, nakon deponovanja instrumenta kod Generalnog sekretara Organizacije.
4. Među strankama ovog Protokola otkazivanje Konvencije o odgovornosti iz 1969. godine od bilo koje stranke na osnovu člana 16. Konvencije, neće se nikako smatrati otkazom Konvencije o odgovornosti iz 1969. godine izmenjenom ovim Protokolom
5. Otkazivanje Protokola iz 1992. godine na Konvenciju o fondu iz 1971. godine od strane države koja ostaje stranka Konvencije o fondu iz 1971. godine smatraće se otkazivanjem ovog Protokola. Takvo otkazivanje stupiće na snagu isti dan kada i otkazivanje Protokola iz 1992. godine na Konvenciju o fondu iz 1971. godine prema članu 34. tog protokola.
Član 17.
Depozitar
1. Ovaj Protokol kao i svaka izmena usvojena na osnovu člana 15. deponuje se kod Generalnog sekretara Organizacije.
2. Generalni sekretar će:
obavestiti sve države koje su potpisale ovu Konvenciju ili pristupile ovoj Konvenciji o:
svakom novom potpisivanju ili deponovanju instrumenta zajedno sa datumom istog;
svakoj izjavi i saopštenju u skladu sa članom 13. i svakoj izjavi i saopštenju u skladu sa članom 5. stav 9. Konvencije o odgovornosti iz 1992. godine;
datumu stupanja na snagu ovog Protokola;
svakom predlogu za izmenu iznosa ograničenja odgovornosti koji je podnet u skladu sa članom 15. stav 1.;
svakoj izmeni koja je prihvaćena u skladu sa članom 15. stav 4.;
svakoj izmeni za koju se smatra da je prihvaćena u skladu sa članom 15. stav 7., zajedno sa datumom stupanja na snagu te izmene u skladu sa st. 8. i 9. tog člana;
deponovanju svakog instrumenta o otkazivanju ovog Protokola zajedno sa datumom njegovog prijema i datumom na koji otkazivanje stupa na snagu;
svakom otkazivanju za koje se smatra da je učinjeno u skladu sa članom 16. stav 5.;
svakom saopštenju i obaveštenju koje iziskuje bilo koji član ove Konvencije;
proslediti overene verodostojne kopije ove Konvencije svim državama koje su potpisale ili su pristupile ovom Protokolu.
Odmah nakon stupanja na snagu ove Konvencije, Generalni sekretar dostavlja tekst Konvencije Sekretarijatu Ujedinjenih nacija radi registracije i objavljivanja u skladu sa čl. 102. Povelje Ujedinjenih nacija
Član 18.
Jezici
Ovaj Protokol je sačinjen u jednom originalnom primerku na arapskom, kineskom, engleskom, francuskom, ruskom i španskom jeziku, od kojih je svaki tekst jednako autentičan.
DONET U LONDONU na dan dvadesetsedmog novembra hiljadudevedstodevedest druge godine.
Prilog
SERTIFIKAT O OSIGURANjU ILI DRUGOM FINANSIJSKOM JEMSTVU O GRAĐANSKOJ ODGOVORNOSTI ZA ŠTETE PROUZROKOVANE ZAGAĐENjEM NAFTOM
Izdato u skladu sa odredbama člana 7. Međunarodne konvencije o građanskoj odgovornosti za štete prouzrokovane zagađenjem naftom iz 1992. godine.
Ime broda Slova ili brojevi za raspoznavanje IMO brodski identifikacioni broj Luka upisa Ime i adresaglavnog poslovnog sedišta upisanog vlasnika
Ovim se potvrđuje da je gore imenovani brod pokriven polisom osiguranja ili drugim finansijskim jemstvom u skladu sa odredbama člana 7. Međunarodne konvencije o građanskoj odgovornosti za štete prouzrokovane zagađenjem naftom iz 1992. godine.
Vrsta jemstva: ___________________________________________________________
________________________________________________________________________
Trajanje jemstva: _________________________________________________________
________________________________________________________________________
Ime i adresa osiguratelja (ili više osiguratelja) i (ili) lica (ili više lica) koja su dala finansijsko jemstvo
Ime: ___________________________________________________________________
Adresa: ________________________________________________________________
Ovaj sertifikat važi do: _________________________________________________
Izdat ili overen od Vlade ________________________________________________
________________________________________________________________________
(puno ime države)
Sastavljeno u _________________________ dana ___________________________
____________________________
(potpis i funkcija službenika koji
izdaje ili overava sertifikat)
Objašnjenje:
1. Uz oznaku države može se, po volji, upisati nadležna javna vlast zemlje u kojoj je izdat sertifikat
2. Ukoliko ukupan iznos jemstva potiče iz više izvora, potrebno je naznačiti iznos koji je dao svako od njih.
3. Ako je jemstvo dato u nekoliko oblika, potrebno ih je nabrojiti.
4. U rubrici „Trajanje jemstva“ – potrebno je naznačiti tačan podatak kada jemstvo stupa na snagu.
Član 3.
Ovaj zakon stupa na snagu osmog dana od dana objavljivanja u „Službenom glasniku Republike Srbije – Međunarodni ugovori“
OBRAZLOŽENjE
USTAVNI OSNOV ZA DONOŠENjE ZAKONA
Ustavni osnov za donošenje Zakona o potvrđivanju Protokola iz 1992. godine o izmenama i dopunama Međunarodne konvencije o građanskoj odgovornosti za štetu prouzrokovanu zagađenjem naftom, usvojene 29. novembra 1969. godine, sačinjen 27. novembra 1992. godine u Londonu, sadržan je u članu 99. stav 1. tačka 4. Ustava Republike Srbije prema kojem Narodna skupština potvrđuje međunarodne ugovore kada je zakonom predviđena obaveza njihovog potvrđivanja.
RAZLOZI ZA DONOŠENjA ZAKONA
Međunarodna konvencija o građanskoj odgovornosti za štetu prouzrokovanu zagađenjem naftom (u daljem tekstu: Konvencija) doneta je 1969. pod okriljem Međunarodne pomorske organizacije (IMO) sa ciljem da postane međunarodnopravni instrument koji će omogućiti da odgovarajuća, brza i efikasna naknada štete postane dostupna licima koja su pretrpela štetu prouzrokovanu izlivanjem ili ispuštanjem nafte koja se nalazi u brodskim bunkerima i koristi za pogon brodova. SFR Jugoslavija ratifikovala je navedenu konvenciju 1976. godine
Konvencija iz 1969. godine nadomešćuje značajnu prazninu koja postoji kada su u pitanju međunarodnopravni izvori kojima se reguliše oblast odgovornosti za zagađenje mora. Ovom Konvencijom se zapravo unapređuje zaštita žrtava, i u punoj je saglasnosti sa načelima postavljenim u Konvenciji Ujedinjenih nacija o pravu mora iz 1982. godine, na koju se u preambuli teksta poziva.
Osnovni zahtev Konvencije jeste da upisani vlasnik broda obavezno mora zaključiti polisu osiguranja, ili pribaviti drugu vrstu finansijskog jemstva za slučaj odgovornosti zbog štete usled zagađenja izlivanjem ili ispuštanjem pogonske nafte sa broda. To praktično znači da je na osnovu ove Konvencije, po načelu objektivne odgovornosti, brodovlasnik (čija je definicija široko postavljena pa obuhvata vlasnika, upisanog vlasnika, zakupca, menadžera ili operatera broda) odgovoran za naknadu štete, uključujući troškove nastale usled preduzimanja preventivnih mera, nastale na teritoriji, uključujući i teritorijalno more i isključivu ekonomsku zonu, države ugovornice.
Druga suštinski značajna odredba je mogućnost direktne tužbe, što omogućava podnošenje zahteva za naknadu štete direktno protiv osiguratelja ili davaoca druge vrste finansijskog jemstva. Takođe, Konvencija zahteva da upisani vlasnik broda, zaključi ugovor o osiguranju ili nekom drugom finansijskom jemstvu, kao što je garancija banke ili neke druge slične finansijske institucije, za pokriće njegove odgovornosti za štetu zbog zagađenja i to u iznosu koji je jednak granicama odgovornosti utvrđenim u skladu sa domaćim ili međunarodnim pravilima o ograničenju odgovornosti.
Protokol na Međunarodnu konvenciju o građanskoj odgovornosti za štete porouzrokovane zagađenjem naftom iz 1969. godine, usvojen 1992. godine, pre svega smanjuje zahtev koji se odnosi na stupanje na snagu Konvencije i to tako što smanjuje broj država sa najvećom tankerskom flotom sa šest na četiri države. Iznosi ograničenja odgovornosti su isti kao i u Protokolu iz 1984. godine koji nikada nije stupio na snagu.
Protokol proširuje domen primene Konvencije na štete nastale i u isključivim ekonomskim zonama država ugovornica. Protokol pokriva štete zbog zagađenja na isti način kao i Konvencija iz 1969. godine s tim da je iznos naknade za štetu nanetu životnoj sredini ograničen na troškove učinjene u cilju otklanjanja nanete štete životnoj sredini.
Protokol takođe proširuje domen primene Konvencije na pomorske brodove napravljene ili prilagođene za prevoz nafte kao tereta i to tako da se primenjuje i kada su navedeni brodovi utovareni i kada plove u balastu.
U smislu ovog Protokola šteta zbog zagađenja znači:
a) svaki gubitak ili štetu zbog zagađenja nastalog izvan broda usled isticanja ili ispuštanja nafte sa broda, gde god da se to isticanje ili ispuštanje dogodilo, pod uslovom da je iznos naknade za oštećenje životne sredine ograničen na troškove stvarno preduzetih, razumnih mera ili mera koje će se preduzeti za ponovno uspostavljanje stanja pre nastale štete, izuzev gubitka dobiti zbog takvog oštećenja, kao i
b) troškove zaštitnih mera kao i gubitke ili štete prouzrokovane tim merama.
Protokol na Međunarodnu konvenciju o građanskoj odgovornosti za štete prouzrokovane zagađenjem naftom usvojen je 27. novembra 1992. godine, a stupio je na snagu 30. maja 1996. godine.
Domen primene
Protokol se primenjuje na:
štete nastale na teritoriji, uključujući teritorijalno more i isključivu ekonomsku zonu, država ugovornica.
Mere koje imaju za cilj da spreče ili smanje takve štete
Protokol se ne primenjuje na ratne brodove, pomoćne brodove ratne mornarice ili druge brodove u vlasništvu ili pod upravom države i koja se koriste, duži vremenski period, isključivo za netrgovačke delatnosti države, s tim da država ugovornica može odlučiti da primenjuje ovaj Protokol na njene ratne brodove ili druge brodove navedene u st. 2., i u tom slučaju će o tome obavestiti Generalnog sekretara navodeći rokove i uslove za takvu primenu.
Odgovornost brodovlasnika
Odgovornost brodovlasnika je objektivna (kauzalna). S tim u vezi, u Protokolu se definiše da vlasnik broda, u trenutku nastanka nezgode ili, ako se nezgoda sastoji od skupa događaja u trenutku nastanka prve činjenice, odgovara za svaku štetu zbog zagađenja, koja je prouzrokovana naftom koja se prevozi kao teret na brodu. S druge strane, brodovlasnik se može osloboditi odgovornosti samo ako dokaže:
a) da je šteta nastala kao posledica rata, neprijateljstava, građanskog rata, pobune, ili prirodne pojave vanrednog, neizbežnog i neotklonjivog karaktera; ili
b) da šteta u potpunosti proizilazi iz činjenice da je treće lice svesno delovalo ili propustilo da deluje, u nameri da nanese štetu; ili
c) da šteta u potpunosti proizilazi iz nemara ili druge štetne radnje bilo koje vlade ili drugog odgovornog organa koji je nadležan za održavanje svetionika ili drugih sredstava za pomoć u plovidbi, u obavljanju te funkcije.
Takođe, ako vlasnik broda dokaže da je šteta nastala u potpunosti ili delimično zato što je lice koje je pretrpelo tu štetu delovalo ili propustilo da deluje u nameri da prouzrokuje štetu, ili iz nemara tog lica, on može biti u potpunosti ili delimično oslobođen svoje odgovornosti u odnosu na to lice.
Ograničenje odgovornosti
Novčani iznosi ograničenja odgovornosti brodovlasnika koji je odgovoran za nastalu štetu isti su kao u Protokolu iz 1984. godine i iznose:
Za brodove čija je ukupna nosivost 5,000 GT (gross tonnage), odgovornost je ograničena na 3 miliona specijalnih prava vučenja;
Za brodove čija je ukupna nosivost od 5,000 do 140,000 GT (gross tonnage) odgovornost je ograničena na 3 miliona specijalnih prava vučenja plus 420 specijalnih prava vučenja (približno 538 dolara) za svaku dodatnu jedinicu tonaže;
Za brodove čija je ukupna nosivost preko 140,000 GT (gross tonnage) odgovornost ne sme preći iznos od 59,7 miliona specijalnih prava vučenja (približno 76,5 miliona dolara).
Obavezno zaključenje osiguranja ili drugog finansijskog jamstva
Protokol dozvoljava državama ugovornicama Protokola iz 1992. godine da izdaju sertifikate za brodove koji viju zastavu države koja nije strana ugovornica ovog Protokola, tako da taj brodovlasnik može dobiti sertifikat i po Konvenciji iz 1969. godine i po Protokolu iz 1992. godine. Ovo je od posebnog značaja zato što brodu koji ima isključivo sertifikat izdat u skladu sa Konvencijom iz 1969. godine može biti otežana trgovina sa zemljom koja je potvrdila Protokol iz 1992. godine, imajući u vidu da Protokol ustanovljava više iznose limita odgovornosti.
Stupanje na snagu
Protokolom se propisuje da on stupa na snagu dvanaest meseci od dana kada deset država, od kojih šest predstavljaju države koje imaju svaka najmanje milion jedinica tankerske tonaže, deponuje instrument ratifikacije, prihvatanja, odobrenja ili pristupanja kod Generalnog sekretara Organizacije.
OBJAŠNjENjE OSNOVNIH PRAVNIH INSTITUTA I POJEDINAČNIH REŠENjA
Članom 1. Zakona predviđa se potvrđivanje Protokola iz 1992. godine o izmenama i dopunama Međunarodne konvencije o građanskoj odgovornosti za štetu prouzrokovanu zagađenjem naftom, usvojene 29. novembra 1969. godine, sačinjen 27. novembra 1992. godine u Londonu, u originalu na arapskom, kineskom, engleskom, francuskom, ruskom i španskom jeziku.
U članu 2. Zakona dat je tekst Protokola iz 1992. godine o izmenama i dopunama Međunarodne konvencije o građanskoj odgovornosti za štetu prouzrokovanu zagađenjem naftom, u originalu na engleskom jeziku i u prevodu na srpski jezik.
Članom 3. Zakona regulisano je stupanje na snagu ovog zakona i to tako da Zakon stupa na snagu osmog dana od dana objavljivanja u „Službenom glasniku Rebublike Srbije – Međunarodni ugovori“
PROCENA FINANSIJSKIH SREDSTAVA POTREBNIH ZA IZVRŠENjE ZAKONA
Za sprovođenje predmetnog zakona nisu potrebna finansijska sredstva.