Predlog zakona o potvrđivanju Sporazuma između Vlade Republike Srbije i Vlade Republike Hrvatske o plovidbi plovnim putevima na unutrašnjim vodama i njihovom tehničkom održavanju

PREDLOG ZAKONA

o potvrđivanju Sporazuma između Vlade Republike Srbije i Vlade Republike Hrvatske o plovidbi plovnim putevima na unutrašnjim vodama i njihovom tehničkom održavanju

Član 1.

Potvrđuje se Sporazum između Vlade Republike Srbije i Vlade Republike Hrvatske o plovidbi plovnim putevima na unutrašnjim vodama i njihovom tehničkom održavanju, sačinjen u Beogradu, 13. oktobra 2009. godine, u orginalu na srpskom i hrvatskom jeziku.

Član 2.

Tekst Sporazuma između Vlade Republike Srbije i Vlade Republike Hrvatske o plovidbi plovnim putevima na unutrašnjim vodama i njihovom tehničkom održavanju, u orginalu na srpskom jeziku glasi:

Član 3.

Ovaj zakon stupa na snagu osmog dana od dana objavljivanja u „ Službenom glasniku Republike Srbije – Međunarodni ugovori“.

O B R A Z L O Ž E Nj E

I Ustavni osnov za

donošenje zakona

Ustavni osnov za donošenje Zakona o potvrđivanju Sporazuma između Vlade Republike Srbije i Vlade Republike Hrvatske o plovidbi plovnim putevima na unutrašnjim vodama i njihovom tehničkom održavanju, sadržan je u članu 99. stav 1. tačka 4. prema kojem Narodna skupština potvrđuje međunarodne ugovore kada je zakonom predviđena obaveza njihovog potvrđivanja.

II Razlozi za donošenje zakona

Radi pravnog regulisanja plovidbe na međunarodnim plovnim putevima i saradnje u vezi sa održavanjem zajedničkog plovnog puta na reci Dunav, Ministarstvo pomorstva, prometa i veza Republike Hrvatske je Ministarstvu za infrastrukturu posredstvom Ministarstva spoljnih poslova dostavilo Predlog ugovora između Republike Hrvatske i Republike Srbije o plovidbi plovnim putovima unutarnjih voda i njihovom obilježavanju i održavanju, sa molbom da nadležni organi razmotre i odgovore na isti.

Označenim Predlogom ugovora, predviđena je plovidba plovnim putevima reke Save, Kupe, Dunava, Drave, Tise i Velike Morave i sistema kanala Dunav – Tisa – Dunav u granicama njihove plovnosti, kao i obeležavanje i održavanje plovnog puta reke Dunav između km1433 i km 1295,5.

Posle obavljenih konsultacija sa nadležnim organima, Ministarstvo za infrastrukturu je ocenilo da ne može prihvatiti Predlog ugovora između Republike Hrvatske i Republike Srbije o plovidbi plovnim putovima unutarnjih voda i njihovom obilježavanju i održavanju koji je dostavila hrvatska strana iz razloga što su istim predviđeni i plovni putevi reke Tise na kojima važi međudržavni režim plovidbe (Republika Srbija i Republika Mađarska) i plovni put reke Velike Morave i kanali Dunav – Tisa – Dunav na kojima važi nacionalni, odnosno državni režim plovidbe.

Prihvatanjem označenog Predloga ugovora Republika Srbija bi bila u obavezi da sve navedene plovne puteve na kojima važi nacionalni, odnosno državni režim plovidbe, održava i uređuje prema međunarodnim standardima, a da pri tome ne naplaćuje naknade za korišćenje, što bi iziskivalo ulaganje znatno većih finansijskih sredstava koja bi se morala obezbediti u budžetu Republike Srbije.

Takođe je ocenjeno da se prihvati hrvatska inicijativa imajući u vidu da postoji potreba da se pravno uredi plovidba na međunarodnim plovnim putevima, a posebno da se uredi pitanje obeležavanja i održavanja na zajedničkom delu plovnog puta reke Dunav između km 1433,1 i km 1295,5 obzirom na postojanje tehničkih problema i teškoća koje predstavljaju nerešeni višegodišnji problemi za međunarodnu plovidbu, na zajedničkom označenom delu plovnog puta.

Ministarstvo za infrastrukturu je zaintersovano da zajedno sa hrvatskom stranom rešava nagomilane dugogodišnje probleme regulisanja kritičnih sektora, a posebno kritičanog profila reke Dunav kod Apatina, a imajući u vidu da je Generalni projekat i Studija opravdanosti uređenja nestabilnog rečnog korita i sanacije obala reke Dunav na sektoru Apatin započet i da ne može da se završi bez sklapanja celovitog institucionalnog okvira.

Imajući navedeno u vidu Ministarstvo za infrastrukturu je pripremilo Osnovu za vođenje pregovora i zaključivanja Sporazuma između Vlade Republike Srbije i Vlade Republike Hrvatske o plovidbi plovnim putevima na unutrašnjim vodama i njihovom tehničkom održavanju, sa Nacrtom sprazuma koji je Vlada usvojila Zaključkom 05 Broj: 342-8860/2006-3 od 30. aprila 2009. godine.

Na poziv Ministarstva mora, prometa i infrastrukture – Uprave unutarnje plovidbe u Iloku u Republici Hrvatskoj su dana 26. avgusta 2009. godine, održani razgovori između delegacija Republike Srbije i Republike Hravatske pri čemu je razmotren Nacrt sporazuma između Vlade Republike Srbije i Vlade Republike Hrvatske o plovidbi plovnim putevima na unutrašnjim vodama i njihovom tehničkom održavanju.

U toku razgovora su obostrano potvrđeni dobri bilateralni odnosi po pojedinim pitanjima, bliskost stavova po bitnim pitanjima u oblasti plovidbe te je u prijateljskoj i konstruktivnoj atmosferi uz uvažavanje predloga jedne i druge strane usaglašen i parafiran Sporazum između Vlade Republike Srbije i Vlade Republike Hrvatske o plovidbi plovnim putevima na unutrašnjim vodama i njihovom tehničkom održavanju.

Vlada je na sednici održanoj dana 20. novembra 2009. godine Zaključkom 05 broj: 037-6712/2009 prihvatila Izveštaj o pregovorima delegacije Republike Srbije i Republike Hrvatske povodom usaglašavanja teksta Sporazuma između Vlade Republike Srbije i Vlade Republike Hrvatske o plovidbi plovnim putevima na unutrašnjim vodama i njihovom tehničkom održavanju.

Prilikom bilateralnih susreta delegacija Republike Srbije i Republike Hrvatske koji su održani dana 13. oktobra 2009. godine u Beogradu, Milutin Mrkonjić, ministar za infrastrukturu i Božidar Kalmeta, ministar mora, prometa i infrastrukture potpisali su Sporazuma između Vlade Republike Srbije i Vlade Republike Hrvatske o plovidbi plovnim putevima na unutrašnjim vodama i njihovom tehničkom održavanju.

Donošenje Zakona o potvrđivanju Sporazuma između Vlade Republike Srbije i Vlade Republike Hrvatske o plovidbi plovnim putevima na unutrašnjim vodama i njihovom tehničkom održavanju predstavljao bi novi konkretan doprinos stvaranju povoljnijih uslova za dalje unapređenje bilateralne saradnje između dveju država.

III Objašnjenje osnovnih pravnih instituta i pojedinačnih rešenja

Članom 1. Zakona predviđa se potvrđivanje Sporazuma između Vlade Republike Srbije i Vlade Republike Hrvatske o plovidbi plovnim putevima na unutrašnjim vodama i njihovom tehničkom održavanju, koji je potpisan u Beogradu, 13. oktobra 2009. godine u orginalu na srpskom i hrvatskom jeziku.

U članu 2. Zakona dat je tekst Sporazuma između Vlade Republike Srbije i Vlade Republike Hrvatske o plovidbi plovnim putevima na unutrašnjim vodama i njihovom tehničkom održavanju na srpskom jeziku.

Članom 3. Zakona predviđeno je stupanje na snagu Sporazuma i to osmog dana od dana objavljivanja u „Službenom glasniku Republike Srbije – Međunarodni ugovori“.

IV Procena finansijskih sredstava potrebnih za sprovođenje zakona

Za sprovođenje ovog zakona nije potrebno obezbediti dodatna sredstva u budžetu Republike Srbije.

S P O R A Z U M

između

Vlade Republike Srbije

i

Vlade Republike Hrvatske

o plovidbi plovnim putevima na unutrašnjim vodama i njihovom tehničkom održavanju

Vlada Republike Srbije i Vlada Republike Hrvatske (u daljem tekstu: ugovorne strane),

svesne potrebe za olakšavanjem i razvijanjem međunarodnog i međudržavnog saobraćaja na unutrašnjim plovnim putevima,

svesne očekivanog porasta međunarodnog i međudržavnog prevoza robe kao posledice rastuće međunarodne razmene,

naglašavajući važnost unutrašnje plovidbe, koja u poređenju s ostalim vidovima unutrašnjeg saobraćaja ima privredne i ekološke prednosti, i

vođene željom za zajedničkim regulisanjem plovidbe na plovnim putevima unutrašnjih voda i njihovom tehničkom održavanju,

u skladu sa Konvencijom o režimu plovidbe na Dunavu, potpisanom 18. avgusta 1948. godine u Beogradu, Dodatnim protokolom od 26. marta 1998. godine, uz Konvenciju o režimu plovidbe na Dunavu od 18. avgusta 1948. godine, Okvirnim sporazumom o slivu reke Save, Protokolom o režimu plovidbe uz Okvirni sporazum o slivu reke Save potpisanim 3. decembra 2002. godine u Kranjskoj Gori, Sporazumom o izmenama Okvirnog sporazuma o slivu reke Save i Protokolom o režimu plovidbe uz Okvirni sporazum o slivu reke Save, potpisanim 2. aprila 2004. godine u Ljubljani,

ugovorile su sledeće:

DEO I

OPŠTE ODREDBE

Član 1.

Ovim sporazumom uređuju se odnosi ugovornih strana koji se odnose na plovidbu međunarodnim plovnim putevima na državnoj teritoriji ugovornih strana u granicama njihove plovnosti kao i tehničko održavanje zajedničkog plovnog puta reke Dunav između rečnog km 1433,1 i rečnog km 1295,5, a koji nisu regulisani drugim međunarodnim ugovorima koji se odnose na navedene plovne puteve.

Član 2.

U smislu ovog sporazuma:

„zajednički plovni put“ je međunarodni plovni put reke Dunav između rečnog km 1433,1 i rečnog km 1295,5;

„plovilo“ je, za srpsku stranu, brod, tehnički plovni objekt, jahta, čamac, ploveće telo i drugi objekt koji je osposobljen za plovidbu i koji učestvuje u plovidbi;

„plovilo“ je, za hrvatsku stranu, plovni objekt namenjen za plovidbu ili plutanje unutrašnjim vodama;

„javna plovila“ su plovila koje upotrebljavaju organi države jedne od ugovornih strana, a koja nisu ratna plovila i koriste se isključivo u neprivredne svrhe;

„ratna plovila“ su plovila koja su pod komandom oficira vojske država ugovornih strana, a čije su posade vojne;

„organizatori plovidbe“ su fizička ili pravna lica koja su registrovana za obavljanje delatnosti plovidbe, koja imaju stalno sedište svog privrednog društva ili trajni boravak u ugovornoj strani;

„luke i pristaništa“ su vodeni i sa vodom neposredno povezani kopneni prostori sa objektima namenjenim za pristajanje, sidrenje i zaštitu plovila, kao i ukrcavanje i iskrcavanje putnika i robe;

„međudržavni prevoz“ je prevoz stvari i/ili putnika koji obavljaju brodovi ugovornih strana između luka, odnosno pristaništa koja se nalaze na državnoj teritoriji jedne ugovorne strane i luka, odnosno pristaništa koja se nalaze na državnoj teritoriji druge ugovorne strane;

„prevoz brodovima treće države“ je prevoz stvari i/ili putnika između luka, odnosno pristaništa koja se nalaze na državnoj teritoriji jedne ugovorne strane i luka, odnosno pristaništa koja se nalaze na državnoj teritoriji druge ugovorne strane, brodovima koji viju zastavu treće države;

„prevoz za treće države ili iz trećih država“ je prevoz stvari i/ili putnika koji se obavlja brodovima jedne ugovorne strane između luka, odnosno pristaništa na državnoj teritoriji druge ugovorne strane i luka, odnosno pristaništa na državnoj teritoriji države koja nije ugovorna strana;

„kabotaža“ je prevoz putnika i stvari između luka i pristaništa i drugih delova unutrašnjih plovnih puteva koji se nalaze na državnoj teritoriji jedne ugovorne strane, a koji se obavlja plovilima koja viju zastavu druge ugovorne strane.

”tehničko održavanje zajedničkog plovnog puta” podrazumeva planiranje i izvršavanje poslova hidrografskih merenja, hidrotehničkih radova i obeležavanja zajedničkog plovnog puta.

DEO II

PLOVIDBA

Član 3.

Plovilima ugovornih strana dozvoljeno je da plove unutrašnjim plovnim putevima iz člana 1. ovog sporazuma i da upotrebljavaju luke i, odnosno pristaništa koja se nalaze na njima, uz uslov da poštuju važeće nacionalne propise ugovornih strana i odredbe međunarodnih ugovora koje se odnose na navedene plovne puteve.

Javna plovila ugovornih strana mogu ploviti zajedničkim plovnim putem pod uslovom da imaju istaknute oznake prema važećim propisima ugovorne strane kojoj pripadaju.

Ratna plovila ugovornih strana mogu ploviti zajedničkim plovnim putem pod uslovom da imaju istaknute oznake prema važećim propisima ugovorne strane kojoj pripadaju, da imaju saglasnost nadležnog organa druge ugovorne strane i da poštuju odredbe o neškodljivom prolasku.

Plovila koja plove plovnim putevima navedenim u članu 1. ovog sporazuma mogu se služiti radio stanicama i obalnim uređajima za vezu u plovidbene svrhe.

Član 4.

Nadležni organi jedne ugovorne strane neće plovilima druge ugovorne strane naplaćivati naknade radi poboljšanja uslova plovidbe i korišćenja objekata bezbednosti plovidbe, osim onih u sistemu Rečnih informacionih servisa (RIS-a).

Sva pitanja iz domena korišćenja RIS-a biće usklađena sa evropskim standardima i razmatraće ih Međudržavna komisija.

Član 5.

Poprečna plovidba na zajedničkom plovnom putu dozvoljena je samo uz prethodno sprovedeni postupak za otvaranje graničnog i skelskog prelaza, u skladu s važećim nacionalnim propisima i međunarodnim ugovorima između ugovornih strana.

Član 6.

Plovila jedne od ugovornih strana dolaskom ili odlaskom na/sa državne teritorije druge ugovorne strane, podležu nadzoru graničnih službi u skladu sa važećim nacionalnim propisima ugovornih strana i odredbama međunarodnih ugovora koje se odnose na pojedine plovne puteve.

Graničnu kontrolu obavljaju nadležni organi ugovornih strana.

Član 7.

Plovidba plovilima koja viju zastavu države jedne ugovorne strane i nisu obavila granične formalnosti radi ulaza na državnu teritoriju druge ugovorne strane, slobodna je na zajedničkom plovnom putu, bez obaveze obavljanja navedenih graničnih formalnosti, uz uslov da se ne ostvaruje kontakt sa obalom ili drugim plovilima na državnoj teritoriji druge ugovorne strane.

Član 8.

Sidrenje, stajanje i noćenje plovila i sastava tokom plovidbe na zajedničkom plovnom putu slobodno je na za to određenim mestima bez obaveze obavljanja graničnih formalnosti, uz uslov da se ne ostvaruje kontakt s obalom ili drugim plovilima na državnoj teritoriji druge ugovorne strane; da se sidrenje, stajanje i noćenje plovila i sastava obavezno najavi najbližem organu nadležnom za bezbednost plovidbe, carini i graničnoj policiji na državnoj teritoriji gde se plovilo nalazi; kao i da se poštuju unutrašnji propisi ugovorne strane na čijoj se državnoj teritoriji sidrište nalazi.

Član 9.

Pristajanje plovila iz jednog sastava uz plovila drugog sastava radi ukrcavanja i/ili iskrcavanja stvari i/ili putnika izvan luka, odnosno pristaništa, dozvoljeno je samo uz odobrenje i prema uslovima koje odrede nadležni organi ugovorne strane na čijoj se državnoj teritoriji takvo pristajanje treba odvijati.

Član 10.

Kada zbog više sile, dođe do zaustavljanja plovila, prekrcavanja i/ili ukrcavanja stvari i/ili putnika u međunarodnom saobraćaju na zajedničkom plovnom putu izvan graničnog prelaza i dozvoljenih mesta za sidrenje, zapovednik plovila ili osoba koju on ovlasti, dužna je da se odmah prijavi najbližem organu nadležnom za bezbednost plovidbe, nadzor državne granice i carinskom organu, a po potrebi i drugim organima nadležnim za obavljanje poslova granične veterinarske, fitosanitarne i sanitarne inspekcije u državi ugovorne strane na čijoj državnoj teritoriji je došlo do zaustavljanja.

U slučaju više sile na zajedničkom plovnom putu, dozvoljava se javnim plovilima države jedne ugovorne strane, da na poziv zapovednika plovila koje je u opasnosti, uplove na državnu teritoriju druge ugovorne strane radi spašavanja plovila i posade, kao i prevoženja spasilačkih ekipa, uz predhodnu najavu najbližem organu nadležnom za bezbednost plovidbe i carinskom organu, odnosno za nadzor državne granice druge ugovorne strane.

Član 11.

Organi nadležni za bezbednost plovidbe ugovornih strana zajednički ispituju i donose odluke o preduzimanju potrebnih mera za bezbednost plovidbe u slučaju plovidbenih nezgoda plovila i sastava, nastalih za vreme plovidbe na zajedničkom plovnom putu, kada se te plovidbene nezgode dogode na državnoj teritoriji druge ugovorne strane.

Stvari spašene sa plovila jedne ugovorne strane koje je pretrpelo plovidbenu nezgodu na državnoj teritoriji druge ugovorne strane ne podležu obavezi plaćanja uvoznih dažbina, pod uslovom da se pod carinskim nadzorom otpreme sa carinskog područja iste i da su posle nezgode bile smeštene pod carinskim nadzor.

Član 12.

U slučaju izlivanja zagađujućih ili opasnih materija sa plovila, nadležni organi država ugovornih strana utvrđuju odgovornost, nastalu štetu i preduzimaju potrebne mere u skladu sa važećim propisima.

Član 13.

Članovi komisije za ispitivanje plovidbenih nezgoda, državljani jedne ugovorne strane, mogu ploviti na državnoj teritoriji druge ugovorne strane radi obavljanja zajedničkog uviđaja i ispitivanja plovidbene nezgode, na osnovu spiska članova komisije, izdatog od nadležnog organa za bezbednost plovidbe, koji se mora dostaviti organu nadležnom za nadzor državne granice druge ugovorne strane, pre početka uviđaja.

Član 14.

Međudržavni prevoz mogu obavljati brodovi država ugovornih strana na osnovu uzajamnosti i, po mogućnosti, ravnomerno tokom godine. Raspoređivanje prevoza stvari obavlja se na osnovu ugovorenih količina u tonama.

Ako organizatori plovidbe jedne ugovorne strane ne mogu da ostvare prevoz svog dela stvari, tada su oni dužni da ponude organizatorima plovidbe druge ugovorne strane da obave taj prevoz, bez njegovog uračunavanja u utvrđenu količinu.

Ako organizatori plovidbe ugovornih strana nisu u mogućnosti da prevezu ugovorene količine stvari u skladu sa stavom 1. ovog člana, mogu poveriti prevoz brodovima treće države, pod uslovima i na način koji je određen unutrašnjim propisima ugovorne strane na čijoj se državnoj teritoriji obavlja ukrcaj.

Član 15.

Prevoz stvari i putnika za ili iz treće zemlje dozvoljen je samo uz dozvolu nadležnog organa ugovorne strane na čijoj se državnoj teritoriji obavlja ukrcaj ili iskrcaj.

Član 16.

Kabotaža je dozvoljena samo uz posebno odobrenje ugovorne strane na čijoj se državnoj teritoriji nalaze luke i pristaništa između kojih se namerava vršiti prevoz.

Član 17.

Organizatori plovidbe ugovornih strana mogu međusobno da zaključuju tehničke, komercijalne i sporazume o eksploataciji u području primene ovog sporazuma, u skladu sa važećim propisima ugovornih strana.

Član 18.

Ugovorne strane, u skladu sa nacionalnim propisima, postupaju bez diskriminacije prema svim plovilima u međunarodnoj plovidbi u pogledu sledećih obaveza:

1) naplaćivanje brodskih i lučkih taksi i plaćanje usluga;

2) korišćenje lučke opreme, mesta sidrenja, prevodnica i drugih plovidbenih uređaja od opšte koristi;

3) utovara i istovara robe i ukrcaja i iskrcaja lica;

4) sprovođenje svih oblika kontrola i izdavanje dokumenata od nadležnih organa;

5) snabdevanje plovila gorivom, mazivom, vodom i namirnicama, lekovima i drugom robom za isključivu upotrebu na plovilu;

6) usluge RIS-a.

Član 19.

Ugovorne strane priznaju bez diskriminacije jednak status svim plovilima kod sprovođenja carinskih formalnosti radi snabdevanja namirnicama i zalihama za plovilo i snabdevanje plovila gorivom i mazivom, a u skladu sa nacionalnim propisima kojima se reguliše međunarodni saobraćaj.

Član 20.

Članovi posade plovila ugovornih strana, radi prelaza državne granice ugovornih strana, moraju imati važeću ispravu koja je propisana za prelazak državne granice ugovornih strana.

Na plovilu, zajedno sa članovima posade, mogu se nalaziti njihovi supružnici i maloletna deca, uz uslov da poseduju isprave koje su navedene u stavu 1. ovog člana.

Na plovnim putevima iz člana 1. ovog sporazuma, članovi posade plovila ugovornih strana kod prelaženja državne granice ugovornih strana, ukrcaja i iskrcaja na/sa plovila i na području luka, odnosno pristaništa, otvorenih za međunarodni saobraćaj ne moraju da poseduju vizu, uz uslov da imaju važeću brodarsku knjižicu. Ove odredbe važe i za članove porodica posade plovila iz stava 2. ovog člana, upisane u brodarsku knjižicu i za članove posade plovila ugovornih strana koji poseduju brodarsku knjižicu koju su izdale druge države u skladu s odgovarajućim međunarodnim ugovorima. Odredbe ovog stava ne odnose se na čamce.

Sva lica iz st. 1. i 2. ovog člana moraju biti upisana u spisak članova posade.

Član 21.

Svaka od ugovornih strana će na svom delu plovnih puteva iz člana 1. ovog sporazuma priznati zvanja i ovlašćenja za posadu plovila druge ugovorne strane, uključujući i zapovednika plovila, koje je izdala druga ugovorna strana, kao i druge brodske isprave i knjige koje se nalaze na plovilu.

Član 22.

Ako član posade plovila jedne od ugovornih strana na plovilu prekrši nacionalne propise druge ugovorne strane na čijoj se državnoj teritoriji plovilo nalazi, nadležni organi će preduzimati mere protiv tog člana posade bez saglasnosti predstavnika ambasade ili konzulata ugovorne strane zastave plovila, u sledećim slučajevima:

1) ako kršenje nacionalnih propisa prouzrokuje posledice na državnoj teritoriji ugovorne strane na kome se plovilo nalazi;

2) ako kršenje nacionalnih propisa u određenom slučaju narušava javni red i bezbednost ugovorne strane na čijoj se državnoj teritoriji plovilo nalazi;

3) ako krši granični režim propisan nacionalnim propisima ugovorne strane;

4) ako se počinjeno delo smatra krivičnim delom prema nacionalnim propisima ugovorne strane na čijoj se državnoj teritoriji plovilo nalazi;

5) ako je delo počinjeno samo protiv ili na štetu lica koje nije član posade.

Za sva ostala kršenja nacionalnih propisa članova posade iz stava 1. ovog člana, nadležni organi mogu postupati u skladu sa svojim zakonodavstvom samo uz saglasnost predstavnika ambasade ili konzulata ugovorne strane zastave plovila.

Odredbe stava 1. ovog člana ne utiču na pravo nadzora i istrage koje nadležni organi ugovorne strane, na čijoj se državnoj teritoriji plovilo nalazi, imaju prema svom zakonodavstvu.

DEO III.

TEHNIČKO ODRŽAVANjE ZAJEDNIČKOG PLOVNOG PUTA

Član 23.

Ugovorne strane će na osnovu ovog sporazuma, sporazumno, u okviru svojih nadležnosti, vršiti tehničko održavanje zajedničkog plovnog puta u utvrđenoj kategoriji, u skladu sa međunarodnim propisima koji su na snazi.

Član 24.

Tehničko održavanje zajedničkog plovnog puta u cilju bezbednosti plovidbe obavljaće se na osnovu pravilnika iz člana 29. ovog sporazuma, višegodišnjih i godišnjih planova.

Ugovorne strane su dužne da višegodišnje i godišnje planove iz stava 1. ovog člana usaglase pre donošenja.

Tehničko održavanje zajedničkog plovnog puta obavljaće ovlašćena pravna lica.

Ovlašćena pravna lica država ugovornih strana iz stava 3. ovog člana mogu međusobno da zaključuju tehničke, komercijalne i sporazume o eksploataciji iz oblasti primene ovog sporazuma, a u skladu sa važećim propisima ugovornih strana.

Član 25.

Mašine i ostala sredstva za rad koja su namenjena za tehničko održavanje zajedničkog plovnog puta, a koja se sa državne teritorije jedne ugovorne strane privremeno uvoze na državnu teritoriju druge ugovorne strane, oslobođena su svih uvoznih i izvoznih taksi i ne podležu ni uvoznim ni izvoznim ograničenjima.

Objekti bezbednosti plovidbe, pre svega plovci i bove, koji usled više sile dospeju sa državne teritorije jedne na državnu teritoriju druge ugovorne strane, ne podležu uvozno – izvoznim ograničenjima i biće vraćeni ovlašćenom pravnom licu koje obavlja poslove tehničkog održavanja zajedničkog plovnog puta uz prethodnu najavu i odobrenje organa nadležnog za bezbednost plovidbe na teritoriji države gde će se primopredaja obaviti.

Član 26.

Sredstva iz člana 25. ovog sporazuma mogu se privremeno uvoziti i izvoziti, uz uslov da se to prijavi organima nadležnim za carinske poslove i da se nalaze pod carinskim nadzorom.

Za sredstva koja se do određenog roka ne vrate, sprovešće se odgovarajući carinski postupak.

Član 27.

Ugovorne strane daće prioritet u sprovođenju carinskog postupka prilikom uvoza građevinskog materijala, potrošnih sredstava, mašina i ostalih sredstava rada koji se koriste u skladu sa ovim sporazumom.

Član 28.

Plovila iz države jedne ugovorne strane koja se koriste prilikom tehničkog održavanja zajedničkog plovnog puta, mogu da borave i obavljaju radove na državnoj teritoriji druge ugovorne strane.

Predstavnici ovlašćenih pravnih lica država ugovornih strana za vršenje tehničkog održavanja zajedničkog plovnog puta, državljani jedne ugovorne strane mogu ploviti na teritoriji druge ugovorne strane radi vršenja poslova tehničkog održavanja zajedničkog plovnog puta, kao i prilikom zajedničkog redovnog ili vanrednog obilaska zajedničkog plovnog puta i objekata bezbednosti na njemu, na osnovu spiska. Spisak lica sačinjava organ nadležan za održavanje plovnog puta i dostavlja ga organima nadležnim za nadzor državne granice, carinskim i organima nadležnim za bezbednost plovidbe obe ugovorne strane.

Član 29.

Međudržavna komisija iz člana 30. ovog sporazuma doneće, u roku od 90 dana od dana osnivanja, Pravilnik o obeležavanju plovnog puta, kojim će se posebno utvrditi način i deonice, planiranje i kontrola izvršenja obeležavanja i Pravilnik o održavanju plovnog puta i druge akte u vezi sa tehničkim održavanjem.

DEO IV

MEĐUDRŽAVNA KOMISIJA

Član 30.

Za praćenje sprovođenja i primenu odredbi ovog sporazuma osniva se Međudržavna komisija, u roku od 30 dana od dana stupanja na snagu ovog sporazuma.

Međudržavnu komisiju čini po šest imenovanih predstavnika svake ugovorne strane.

Međudržavna komisija može, po potrebi, angažovati predstavnike drugih organa i eksperte u vezi sa pojedinim pitanjima.

Članove Međudržavne komisije imenuju ugovorne strane.

Član 31.

Nadležnosti Međudržavne komisije su:

1) donošenje pravilnika iz člana 29. ovog sporazuma;

2) usklađivanje predloga planova iz člana 24. ovog sporazuma;

3) praćenje statistike prevoza brodovima;

4) usklađivanje i praćenje projekata na zajedničkom plovnom putu;

5) rešavanje spornih pitanja proizašlih iz primene ovog sporazuma;

6) obavljanje drugih poslova koji proizilaze iz ovog sporazuma.

Član 32.

Međudržavna komisija sastaje se po potrebi, a najmanje dva puta godišnje.

Sastanci Međudržavne komisije održavaju se naizmenično na državnoj teritoriji ugovornih strana.

Član 33.

Međudržavna komisija donosi odluke konsenzusom.

Ako Međudržavna komisija ne postigne konsenzus, tada će se, na zahtev jedne od ugovornih strana, predstavnici nadležnih organa ugovornih strana sastati radi konsultacija, u roku od 45 dana od dana podnošenja zahteva.

Član 34.

Međudržavna komisija na prvom sastanku donosi Poslovnik o radu.

DEO V

PRELAZNE I ZAVRŠNE ODREDBE

Član 35.

Ugovorne strane razmenjivaće: informacije o promenama pravnih, privrednih, tehničkih i drugih uslova plovidbe; informacije o stanju i tehničkom održavanju plovnih puteva; informacije o uslovima prijema i snabdevanja plovila i boravka članova posade na svojim unutrašnjim plovnim putevima i u svojim lukama i pristaništima.

Član 36.

U skladu sa potrebama bezbednosti plovidbe na unutrašnjim plovnim putevima, a uvažavajući međunarodno priznate standarde, ugovorne strane se obavezuju da će međusobno razmenjivati hidrološke i meteorološke informacije.

Član 37.

Na prvom sastanku Međudržavne komisije ugovorne strane će razmeniti:

1) podatke o organima nadležnim za nadzor državne granice;

2) podatke o organima nadležnim za bezbednost plovidbe;

3) podatke o organima nadležnim za tehničko održavanje plovnih puteva;

4) podatke o pravnim licima ovlašćenim za tehničko održavanje plovnih puteva;

5) podatke o organima nadležnim za udese usled izlivanja zagađujućih materija;

6) podatke o utvrđenim graničnim prelazima za obavljanje granične kontrole na rekama;

7) podatke o pozicijama mesta za sidrenje, stajanje i noćenje iz člana 8. ovog sporazuma;

8) podatke o organima nadeležnim za upravljanje vodama;

9) podatke o nadležnim telima za hidrološke i meteorološke poslove;

10) opise oznaka javnih plovila;

11) podatke o lukama, odnosno pristaništima otvorenim za međunarodni saobraćaj;

12) podatke vezane za Rečne informacione servise koje obe ugovorne strane pružaju.

Član 38.

Odredbe ovog sporazuma ne utiču na prava i obaveze utvrđene drugim međunarodnim ugovorima koji obavezuju ugovorne strane.

Odredbama ovog sporazuma, kao i njegovom primenom, ničim se ne zadire u pitanje utvrđivanja i obeležavanje međudržavnih granica između ugovornih strana.

Član 39.

Ovaj sporazum stupa na snagu 30. (tridesetog) dana od dana prijema poslednje od nota kojom se ugovorne strane međusobno obaveštavaju, diplomatskim putem, da su ispunjeni uslovi predviđeni unutrašnjim zakonodavstvom ugovornih strana za njegovo stupanje na snagu.

Ovaj sporazum zaključuje se na neodređeno vreme. Svaka ugovorna strana može ga otkazati u pisanom obliku diplomatskim putem. Sporazum prestaje da važi nakon isteka šest meseci od datuma prijema obaveštenje o otkazivanju.

Sačinjeno u Beogradu, dana 13. oktobra 2009. godine, u dva orginalna primerka, svaki na srpskom jeziku i hrvatskom jeziku, pri čemu su oba teksta jednako verodostojna.

ZA VLADU REPUBLIKE SRBIJE ZA VLADU REPUBLIKE HRVATSKE

Milutin Mrkonjić Božidar Kalmeta

Ministar za infrastrukturu Ministar mora, prometa i infrastrukture

Ostavite komentar