MEĐUNARODNI PRAVNI OKVIR UNUTRAŠNjE PLOVIDBE
Pri svojim strateškim opredeljenjima Republika Srbija vodi računa, pre svega o međunarodnom pravnom okviru unutrašnje plovidbe na Dunavu, Savi i Tisi, što podrazumeva primenu odredaba sledećih potvrđenih međunarodnih konvencija i sporazuma:
Konvencije o režimu plovidbe na Dunavu iz 1948. godine, potvrđena 1949. godine („Službeni list FNRJ”, broj 8/49); Dodatnog protokola i Protokola o potpisivanju Dodatnog protokola uz Konvenciju o režimu plovidbe na Dunavu, potpisan 1998. godine, potvrđen novembra 1998. godine („Službeni list SRJ – Međunarodni ugovori”, broj 6/98);
Konvencije o unifikaciji izvesnih pravila u predmetu sudara brodova u unutrašnjoj plovidbi iz 1960. godine, potvrđena 1961. godine („Službeni list FNRJ-Međunarodni ugovori”, broj 7/61);
Konvencije o baždarenju plovila unutrašnje plovidbe iz 1966. godine, potvrđena 1969. godine („Službeni list SFRJ – Međunarodni ugovori”, broj 47/70);
Konvencije o upisu brodova unutrašnje plovidbe sa Protokolima br. 1. i br. 2. uz Konvenciju („Službeni list SFRJ – Međunarodni ugovori”, broj 7/85);
Regionalnog dogovora o radiotelefonskoj službi na unutrašnjim plovnim putevima („Službeni list SRJ – Međunarodni ugovori”, broj 11/01);
Okvirnog sporazuma o slivu reke Save, Protokola o režimu plovidbe uz Okvirni sporazum o slivu reke Save i Sporazuma o izmenama Okvirnog sporazuma o slivu reke Save i Protokola o režimu plovidbe uz Okvirni sporazum o slivu reke Save („Službeni list SCG – Međunarodni ugovori”, broj 12/04);
Protokola o kombinovanom transportu na unutrašnjim vodnim putevima uz Evropski sporazum o važnim međunarodnim linijama za kombinovani transport i pratećim postrojenjima (AGTC) iz 1991. godine („Službeni glasnik RS-Međunarodni ugovori”, broj 38/09);
Budimpeštanske konvencije o ugovoru o prevozu robe unutrašnjim vodnim putevima (CMNI), („Službeni glasnik RS- Međunarodni ugovori”, broj 1/10);
Evropskog sporazuma o međunarodnom transportu opasnog tereta na unutrašnjim plovnim putevima (ADN), („Službeni glasnik RS- Međunarodni ugovori”, broj 3/10);
Strazburške konvencije o ograničenju odgovornosti u unutrašnjoj plovidbi (CLNI 2012 Konvencija) („Službeni glasnik RS-Međunarodni ugovori”, broj 6/13);
Evropskog sporazuma o glavnim unutrašnjim vodnim putevima od međunarodnog značaja (AGN), („Službeni glasnik RS- Međunarodni ugovori”, broj 13/13).
Strategija razvoja vodnog saobraćaja Republike Srbije od 2015. do 2025. godine uzima u obzir i „Belu knjigu 2011 – Smernice za jedinstvenu evropsku transportnu oblast”, Strategiju Evropske unije za Dunavski region – prioritetnu oblast 1a „Unapređivanje mobilnosti i multimodalnosti: unutrašnji vodni putevi”, kao i „Deklaraciju o efikasnom održavanju infrastrukture na Dunavu i njegovim plovnim pritokama” tzv. Luksemburšku deklaraciju.
Ovom strategijom stvaraju se uslovi za primenu propisa EU i dokumenata sa smernicama za razvoj infrastrukture unutrašnjih vodnih puteva u skladu sa ekološkim zahtevima, a naročito Okvirne Direktive o vodama, Direktive o strateškoj proceni uticaja na životnu sredinu i Direktive o uticaju na životnu sredinu. Treba istaći i značaj procesa dogovaranja tri rečne komisije, i to Dunavske komisije (DK), Međunarodne komisije za sliv reke Save (ISRBS) i Komisije za zaštitu Dunava (ICPDR), koje su „Zajedničkom izjavom o smernicama za razvoj unutrašnje plovidbe i zaštite životne sredine u basenu reke Dunav” iz 2007. godine, istakle potrebu integrisanog procesa planiranja razvoja vodnih puteva od samog početka projekta.
Važno je napomenuti da je kroz evropski program NAIADES kao jedan od instrumenata za njegovu implementaciju publikovano u okviru projekta PLATINA (Platform for the Implementation of NAIADES) „Uputstvo za ostvarivanje dobre prakse u održivom planiranju plovidbe” kojim se na integrisani način pristupa planiranju rečne infrastrukture, odnosno predviđa razvoj plovnih puteva u basenu reke Dunav u skladu sa evropskim standardima i zahtevima zaštite životne sredine.
Strategija obuhvata i postojeće evropske preporuke i konvencije o organizovanom prikupljanju i odlaganju brodskog otpada u cilju zaštite kvaliteta vode Dunava i plovnih pritoka, uzimajući u obzir intenziviranje procesa dogovaranja podunavskih zemalja na osnovu Preporuka Dunavske komisije za organizovano prikupljanje brodskog otpada i rezultata projekta EU CO-WANDA (Convention for Waste management for Inland Navigation on the Danube), odnosno procesa usaglašavanja sa potpisnicima Strazburške konvencije o prikupljanju, odlaganju i prijemu brodskog otpada nastalog tokom plovidbe Rajnom i unutrašnjim vodnim putevima.
Prilikom uspostavljanja organizovanog prikupljanja brodskog otpada u Republici Srbiji treba voditi računa o Uredbi Evropskog parlamenta i Saveta 1013/2006 o prekograničnom kretanju otpada koja reguliše nadzor i kontrolu prekograničnog kretanja otpada. Ovom uredbom su u evropsko zakonodavstvo transponovane odredbe Bazelske konvencije o kontroli prekograničnog kretanja opasnog otpada i njegovog ispuštanja. Bazelska konvencija predstavlja međunarodni multilateralni ugovor kojim se regulišu norme postupanja, odnosno kriterijumi za upravljanje otpadima na način usaglašen sa zahtevima zaštite i unapređenja životne sredine i postupci kod prekograničnog kretanja opasnih i drugih otpada. Zemlje koje primenjuju ovu uredbu dužne su da odrede odgovarajuće ovlašćene organizacije za transport otpada.
Strategija u delu koji se odnosi na prevoz opasne robe podrazumeva punu primenu Evropskog sporazuma o međunarodnom prevozu opasnog tereta unutrašnjim plovnim putevima (ADN).
[pic][pic][pic][pic][pic][pic][pic][pic][pic][pic][pic][pic][pic][pic][pic]