PREDLOG ZAKONA O POTVRĐIVANjU
PROTOKOLA O IZMENAMA EVROPSKE KONVENCIJE O SUZBIJANjU TERORIZMA
Član 1.
Potvrđuje se Protokol o izmenama Evropske konvencije o suzbijanju terorizma, sačinjen 15. maja 2003. godine u Strazburu, u originalu na engleskom i francuskom jeziku.
Član 2.
Tekst Protokola u originalu na engleskom jeziku i u prevodu na srpski jezik glasi:
„PROTOCOL AMENDING THE EUROPEAN CONVENTION
ON THE SUPPRESSION OF TERRORISM
Strasbourg, 15.V.2003
The member States of the Council of Europe, signatory to this Protocol,
Bearing in mind the Committee of Ministers of the Council of Europe’s Declaration of 12 September 2001 and its Decision of 21 September 2001 on the Fight against International Terrorism, and the Vilnius Declaration on Regional Co-operation and the Consolidation of Democratic Stability in Greater Europe adopted by the Committee of Ministers at its 110th Session in Vilnius on 3 May 2002;
Bearing in mind the Parliamentary Assembly of the Council of Europe’s Recommendation 1550 (2002) on Combating terrorism and respect for human rights;
Bearing in mind the General Assembly of the United Nations Resolution A/RES/51/210 on measures to eliminate international terrorism and the annexed Declaration to Supplement the 1994 Declaration on Measures to Eliminate International Terrorism, and its Resolution A/RES/49/60 on measures to eliminate international terrorism and the Declaration on Measures to Eliminate International Terrorism annexed thereto;
Wishing to strengthen the fight against terrorism while respecting human rights, and mindful of the Guidelines on human rights and the fight against terrorism adopted by the Committee of Ministers of the Council of Europe on 11 July 2002;
Considering for that purpose that it would be appropriate to amend the European Convention on the Suppression of Terrorism (ETS No. 90) opened for signature in Strasbourg on 27 January 1977, hereinafter referred to as “the Convention”;
Considering that it would be appropriate to update the list of international conventions in Article 1 of the Convention and to provide for a simplified procedure to subsequently update it as required;
Considering that it would be appropriate to strengthen the follow-up of the implementation of the Convention;
Considering that it would be appropriate to review the reservation regime;
Considering that it would be appropriate to open the Convention to the signature of all interested States,
Have agreed as follows:
Article 1
1 The introductory paragraph to Article 1 of the Convention shall become paragraph 1 of this article. In sub-paragraph b of this paragraph, the term “signed” shall be replaced by the term “concluded” and sub-paragraphs c, d, e and f of this paragraph shall be replaced by the following sub-paragraphs:
“c an offence within the scope of the Convention on the Prevention and Punishment of Crimes Against Internationally Protected Persons, Including Diplomatic Agents, adopted at New York on 14 December 1973;
d an offence within the scope of the International Convention Against the Taking of Hostages, adopted at New York on 17 December 1979;
e an offence within the scope of the Convention on the Physical Protection of Nuclear Material, adopted at Vienna on 3 March 1980;
f an offence within the scope of the Protocol for the Suppression of Unlawful Acts of Violence at Airports Serving International Civil Aviation, done at Montreal on 24 February 1988;”.
2 Paragraph 1 of Article 1 of the Convention shall be supplemented by the following four sub-paragraphs:
“g an offence within the scope of the Convention for the Suppression of Unlawful Acts Against the Safety of Maritime Navigation, done at Rome on 10 March 1988;
h an offence within the scope of the Protocol for the Suppression of Unlawful Acts Against the Safety of Fixed Platforms Located on the Continental Shelf, done at Rome on 10 March 1988;
i an offence within the scope of the International Convention for the Suppression of Terrorist Bombings, adopted at New York on 15 December 1997;
j an offence within the scope of the International Convention for the Suppression of the Financing of Terrorism, adopted at New York on 9 December 1999.”.
3 The text of Article 1 of the Convention shall be supplemented by the following paragraph:
“2 Insofar as they are not covered by the conventions listed under paragraph 1, the same shall apply, for the purpose of extradition between Contracting States, not only to the commission of those principal offences as a perpetrator but also to:
a the attempt to commit any of these principal offences;
b the participation as an accomplice in the perpetration of any of these principal offences or in an attempt to commit any of them;
c organising the perpetration of, or directing others to commit or attempt to commit, any of these principal offences.”.
Article 2
Paragraph 3 of Article 2 of the Convention shall be amended to read as follows:
“3 The same shall apply to:
a the attempt to commit any of the foregoing offences;
b the participation as an accomplice in any of the foregoing offences or in an attempt to commit any such offence;
c organising the perpetration of, or directing others to commit or attempt to commit, any of the foregoing offences.”.
Article 3
1 The text of Article 4 of the Convention shall become paragraph 1 of this article and a new sentence shall be added at the end of this paragraph as follows: “Contracting States undertake to consider such offences as extraditable offences in every extradition treaty subsequently concluded between them.”.
2 The text of Article 4 of the Convention shall be supplemented by the following paragraph:
“2 When a Contracting State which makes extradition conditional on the existence of a treaty receives a request for extradition from another Contracting State with which it has no extradition treaty, the requested Contracting State may, at its discretion, consider this Convention as a legal basis for extradition in relation to any of the offences mentioned in Articles 1 or 2.”.
Article 4
1 The text of Article 5 of the Convention shall become paragraph 1 of this article.
2 The text of Article 5 of the Convention shall be supplemented by the following paragraphs:
“2 Nothing in this Convention shall be interpreted as imposing on the requested State an obligation to extradite if the person subject of the extradition request risks being exposed to torture.
3 Nothing in this Convention shall be interpreted either as imposing on the requested State an obligation to extradite if the person subject of the extradition request risks being exposed to the death penalty or, where the law of the requested State does not allow for life imprisonment, to life imprisonment without the possibility of parole, unless under applicable extradition treaties the requested State is under the obligation to extradite if the requesting State gives such assurance as the requested State considers sufficient that the death penalty will not be imposed or, where imposed, will not be carried out, or that the person concerned will not be subject to life imprisonment without the possibility of parole.”.
Article 5
A new article shall be inserted after Article 8 of the Convention and shall read as follows:
“Article 9
The Contracting States may conclude between themselves bilateral or multilateral agreements in order to supplement the provisions of this Convention or to facilitate the application of the principles contained therein.”.
Article 6
1 Article 9 of the Convention shall become Article 10.
2 Paragraph 1 of new Article 10 shall be amended to read as follows:
“The European Committee on Crime Problems (CDPC) is responsible for following the application of the Convention. The CDPC:
a shall be kept informed regarding the application of the Convention;
b shall make proposals with a view to facilitating or improving the application of the Convention;
c shall make recommendations to the Committee of Ministers concerning the proposals for amendments to the Convention, and shall give its opinion on any proposals for amendments to the Convention submitted by a Contracting State in accordance with Articles 12 and 13;
d shall, at the request of a Contracting State, express an opinion on any question concerning the application of the Convention;
e shall do whatever is necessary to facilitate a friendly settlement of any difficulty which may arise out of the execution of the Convention;
f shall make recommendations to the Committee of Ministers concerning non-member States of the Council of Europe to be invited to accede to the Convention in accordance with Article 14, paragraph 3;
g shall submit every year to the Committee of Ministers of the Council of Europe a report on the follow-up given to this article in the application of the Convention.”.
3 Paragraph 2 of new Article 10 shall be deleted.
Article 7
1 Article 10 of the Convention shall become Article 11.
2 In the first sentence of paragraph 1 of new Article 11, the terms “Article 9, paragraph 2” shall be replaced by the terms “Article 10.e, or by negotiation”. In the second sentence of this paragraph, the term „two“ shall be deleted. The remaining sentences of this paragraph shall be deleted.
3 Paragraph 2 of new Article 11 shall become paragraph 6 of this article. The sentence “Where a majority cannot be reached, the referee shall have a casting vote” shall be added after the second sentence and in the last sentence the terms “Its award” shall be replaced by the terms “The tribunal’s judgement”.
4 The text of new Article 11 shall be supplemented by the following paragraphs:
“2 In the case of disputes involving Parties which are member States of the Council of Europe, where a Party fails to nominate its arbitrator in pursuance of paragraph 1 of this article within three months following the request for arbitration, an arbitrator shall be nominated by the President of the European Court of Human Rights at the request of the other Party.
3 In the case of disputes involving any Party which is not a member of the Council of Europe, where a Party fails to nominate its arbitrator in pursuance of paragraph 1 of this article within three months following the request for arbitration, an arbitrator shall be nominated by the President of the International Court of Justice at the request of the other Party.
4 In the cases covered by paragraphs 2 and 3 of this article, where the President of the Court concerned is a national of one of the Parties to the dispute, this duty shall be carried out by the Vice-President of the Court, or if the Vice-President is a national of one of the Parties to the dispute, by the most senior judge of the Court who is not a national of one of the Parties to the dispute.
5 The procedures referred to in paragraphs 2 or 3 and 4 above apply, mutatis mutandis, where the arbitrators fail to agree on the nomination of a referee in accordance with paragraph 1 of this article.”.
Article 8
A new article shall be introduced after new Article 11 and shall read as follows:
“Article 12
1 Amendments to this Convention may be proposed by any Contracting State, or by the Committee of Ministers. Proposals for amendment shall be communicated by the Secretary General of the Council of Europe to the Contracting States.
2 After having consulted the non-member Contracting States and, if necessary, the CDPC, the Committee of Ministers may adopt the amendment in accordance with the majority provided for in Article 20.d of the Statute of the Council of Europe. The Secretary General of the Council of Europe shall submit any amendments adopted to the Contracting States for acceptance.
3 Any amendment adopted in accordance with the above paragraph shall enter into force on the thirtieth day following notification by all the Parties to the Secretary General of their acceptance thereof.”.
Article 9
A new article shall be introduced after new Article 12 and shall read as follows:
“Article 13
1 In order to update the list of treaties in Article 1, paragraph 1, amendments may be proposed by any Contracting State or by the Committee of Ministers. These proposals for amendment shall only concern treaties concluded within the United Nations Organisation dealing specifically with international terrorism and having entered into force. They shall be communicated by the Secretary General of the Council of Europe to the Contracting States.
2 After having consulted the non-member Contracting States and, if necessary the CDPC, the Committee of Ministers may adopt a proposed amendment by the majority provided for in Article 20.d of the Statute of the Council of Europe. The amendment shall enter into force following the expiry of a period of one year after the date on which it has been forwarded to the Contracting States. During this period, any Contracting State may notify the Secretary General of any objection to the entry into force of the amendment in its respect.
3 If one-third of the Contracting States notifies the Secretary General of an objection to the entry into force of the amendment, the amendment shall not enter into force.
4 If less than one-third of the Contracting States notifies an objection, the amendment shall enter into force for those Contracting States which have not notified an objection.
5 Once an amendment has entered into force in accordance with paragraph 2 of this article and a Contracting State has notified an objection to it, this amendment shall come into force in respect of the Contracting State concerned on the first day of the month following the date on which it has notified the Secretary General of the Council of Europe of its acceptance.”.
Article 10
1 Article 11 of the Convention shall become Article 14.
2 In the first sentence of paragraph 1 of new Article 14 the terms “member States of the Council of Europe” shall be replaced by the terms “member States of and Observer States to the Council of Europe” and in the second and third sentences, the terms ”or approval” shall be replaced by the terms „, approval or accession”.
3 The text of new Article 14 shall be supplemented by the following paragraph:
“3 The Committee of Ministers of the Council of Europe, after consulting the CDPC, may invite any State not a member of the Council of Europe, other than those referred to under paragraph 1 of this article, to accede to the Convention. The decision shall be taken by the majority provided for in Article 20.d of the Statute of the Council of Europe and by the unanimous vote of the representatives of the Contracting States entitled to sit on the Committee of Ministers.”.
4 Paragraph 3 of new Article 14 shall become paragraph 4 of this article, and the terms “or approving” and “or approval” shall be replaced respectively by the terms “, approving or acceding” and “, approval or accession”.
Article 11
1 Article 12 of the Convention shall become Article 15.
2 In the first sentence of paragraph 1 of new Article 15, the terms “or approval” shall be replaced by the terms “, approval or accession”.
3 In the first sentence of paragraph 2 of new Article 15, the terms “or approval” are replaced by the terms “, approval or accession”.
Article 12
1 Reservations to the Convention made prior to the opening for signature of the present Protocol shall not be applicable to the Convention as amended by the present Protocol.
2 Article 13 of the Convention shall become Article 16.
3 In the first sentence of paragraph 1 of new Article 16 the terms “Party to the Convention on 15 May 2003” shall be added before the term “may” and the terms “of the Protocol amending the Convention” shall be added after the term “approval”. A second sentence shall be added after the terms “political motives” and shall read: “The Contracting State undertakes to apply this reservation on a case-by-case basis, through a duly reasoned decision and taking into due consideration, when evaluating the character of the offence, any particularly serious aspects of the offence, including:”. The remainder of the first sentence shall be deleted, with the exception of sub-paragraphs a, b and c.
4 The text of new Article 16 shall be supplemented by the following paragraph:
“2 When applying paragraph 1 of this article, a Contracting State shall indicate the offences to which its reservation applies.”.
5 Paragraph 2 of new Article 16 shall become paragraph 3 of this article. In the first sentence of this paragraph, the term „Contracting“ shall be added before the term „State“ and the terms “the foregoing paragraph” shall be replaced by the terms “paragraph 1.”.
6 Paragraph 3 of new Article 16 shall become paragraph 4 of this article. In the first sentence of this paragraph, the term „Contracting“ shall be added before the term „State“.
7 The text of new Article 16 shall be supplemented by the following paragraphs:
“5 The reservations referred to in paragraph 1 of this article shall be valid for a period of three years from the day of the entry into force of this Convention in respect of the State concerned. However, such reservations may be renewed for periods of the same duration.
6 Twelve months before the date of expiry of the reservation, the Secretariat General of the Council of Europe shall give notice of that expiry to the Contracting State concerned. No later than three months before expiry, the Contracting State shall notify the Secretary General of the Council of Europe that it is upholding, amending or withdrawing its reservation. Where a Contracting State notifies the Secretary General of the Council of Europe that it is upholding its reservation, it shall provide an explanation of the grounds justifying its continuance. In the absence of notification by the Contracting State concerned, the Secretary General of the Council of Europe shall inform that Contracting State that its reservation is considered to have been extended automatically for a period of six months. Failure by the Contracting State concerned to notify its intention to uphold or modify its reservation before the expiry of that period shall cause the reservation to lapse.
7 Where a Contracting State does not extradite a person, in application of a reservation made in accordance with paragraph 1 of this article, after receiving a request for extradition from another Contracting State, it shall submit the case, without exception whatsoever and without undue delay, to its competent authorities for the purpose of prosecution, unless the requesting State and the requested State otherwise agree. The competent authorities, for the purpose of prosecution in the requested State, shall take their decision in the same manner as in the case of any offence of a serious nature under the law of that State. The requested State shall communicate, without undue delay, the final outcome of the proceedings to the requesting State and to the Secretary General of the Council of Europe, who shall forward it to the Conference provided for in Article 17.
8 The decision to refuse the extradition request, on the basis of a reservation made in accordance with paragraph 1 of this article, shall be forwarded promptly to the requesting State. If within a reasonable time no judicial decision on the merits has been taken in the requested State according to paragraph 7, the requesting State may communicate this fact to the Secretary General of the Council of Europe, who shall submit the matter to the Conference provided for in Article 17. This Conference shall consider the matter and issue an opinion on the conformity of the refusal with the Convention and shall submit it to the Committee of Ministers for the purpose of issuing a declaration thereon. When performing its functions under this paragraph, the Committee of Ministers shall meet in its composition restricted to the Contracting States.”.
Article 13
A new article shall be introduced after new Article 16 of the Convention, and shall read as follows:
“Article 17
1 Without prejudice to the application of Article 10, there shall be a Conference of States Parties against Terrorism (hereinafter referred to as the “COSTER”) responsible for ensuring:
a the effective use and operation of this Convention including the identification of any problems therein, in close contact with the CDPC;
b the examination of reservations made in accordance with Article 16 and in particular the procedure provided in Article 16, paragraph 8;
c the exchange of information on significant legal and policy developments pertaining to the fight against terrorism;
d the examination, at the request of the Committee of Ministers, of measures adopted within the Council of Europe in the field of the fight against terrorism and, where appropriate, the elaboration of proposals for additional measures necessary to improve international co-operation in the area of the fight against terrorism and, where co-operation in criminal matters is concerned, in consultation with the CDPC;
e the preparation of opinions in the area of the fight against terrorism and the execution of the terms of reference given by the Committee of Ministers.
2 The COSTER shall be composed of one expert appointed by each of the Contracting States. It will meet once a year on a regular basis, and on an extraordinary basis at the request of the Secretary General of the Council of Europe or of at least one-third of the Contracting States.
3 The COSTER will adopt its own Rules of Procedure. The expenses for the participation of Contracting States which are member States of the Council of Europe shall be borne by the Council of Europe. The Secretariat of the Council of Europe will assist the COSTER in carrying out its functions pursuant to this article.
4 The CDPC shall be kept periodically informed about the work of the COSTER.”.
Article 14
Article 14 of the Convention shall become Article 18.
Article 15
Article 15 of the Convention shall be deleted.
Article 16
1 Article 16 of the Convention shall become Article 19.
2 In the introductory sentence of new Article 19, the terms “member States of the Council” shall be replaced by the terms “Contracting States”.
3 In paragraph b of new Article 19, the terms „or approval“ shall be replaced by the terms „, approval or accession”.
4 In paragraph c of new Article 19, the number “11” shall read “14”.
5 In paragraph d of new Article 19, the number “12” shall read “15”.
6 Paragraphs e and f of new Article 19 shall be deleted.
7 Paragraph g of new Article 19 shall become paragraph e of this article and the number “14” shall read “18”.
8 Paragraph h of new Article 19 shall be deleted.
Article 17
1 This Protocol shall be open for signature by member States of the Council of Europe signatories to the Convention, which may express their consent to be bound by:
a signature without reservation as to ratification, acceptance or approval; or
b signature subject to ratification, acceptance or approval, followed by ratification, acceptance or approval.
2 Instruments of ratification, acceptance or approval shall be deposited with the Secretary General of the Council of Europe.
Article 18
This Protocol shall enter into force on the first day of the month following the expiration of a period of three months after the date on which all Parties to the Convention have expressed their consent to be bound by the Protocol, in accordance with the provisions of Article 17.
Article 19
The Secretary General of the Council of Europe shall notify the member States of the Council of Europe of:
a any signature;
b the deposit of any instrument of ratification, acceptance or approval;
c the date of entry into force of this Protocol, in accordance with Article 18;
d any other act, notification or communication relating to this Protocol.
In witness whereof, the undersigned, being duly authorised thereto, have signed this Protocol.
Done at Strasbourg, this 15th day of May 2003, in English and in French, both texts being equally authentic, in a single copy which shall be deposited in the archives of the Council of Europe. The Secretary General of the Council of Europe shall transmit certified copies to each of the signatory States.
PROTOKOL O IZMENAMA EVROPSKE KONVENCIJE O SUZBIJANjU TERORIZMA
Strazbur, 15. maj 2003. godine
Zemlje članice Saveta Evrope, potpisnice ovog protokola,
imajući na umu Deklaraciju Komiteta ministara Saveta Evrope od 12. septembra 2001. i njegovu Odluku od 21. septembra 2001. o borbi protiv međunarodnog terorizma, kao i Deklaraciju iz Vilnusa o regionalnoj saradnji i konsolidovanju demokratske stabilnosti u Velikoj Evropi koju je Komitet ministara usvojio na svom 110. zasedanju u Vilnusu 3. maja 2002. godine;
pmajući na umu Preporuku 1550 (2002) Parlamentarne skupštine Saveta Evrope o borbi protiv terorizma i poštovanje ljudskih prava;
imajući na umu Rezoluciju Generalne skupštine Ujedinjenih nacija A/RES/51/210 o merama za eliminaciju međunarodnog terorizma i njoj priloženu Deklaraciju kojom se dopunjuje Deklaracija o merama za eliminaciju međunarodnog terorizma iz 1994. godine, kao i Rezoluciju Generalne skupštine UN A/RES/49/60 o merama za eliminaciju međunarodnog terorizma i Deklaraciju o merama za eliminaciju međunarodnog terorizma koja je priložena uz tu Rezoluciju;
želeći da ojačaju borbu protiv terorizma, uz istovremeno poštovanje ljudskih prava, i vodeći računa o Smernicama o ljudskim pravima i borbi protiv terorizma koje je Komitet ministara Saveta Evrope usvojio 11. jula 2002. godine;
smatrajući da bi u tu svrhu bilo primereno izmeniti i dopuniti Evropsku Konvenciju o suzbijanju terorizma (ETS br. 90) koja je otvorena za potpisivanje u Strazburu 27. januara 1977. godine, u daljem tekstu „Konvencija“;
smatrajući da bi bilo primereno da se ažurira spisak međunarodnih konvencija u članu 1. Konvencije i obezbedi pojednostavljena procedura za potonje ažuriranje tog spiska, kad god to bude potrebno;
smatrajući da bi bilo primereno da se pojača dalje praćenje primene Konvencije;
smatrajući da bi bilo primereno da se revidira režim rezervi;
smatrajući da bi bilo primereno da se otvori Konvencija za potpisivanje svih zainteresovanih država,
sporazumele su se kako sledi:
Član 1.
1. Uvodni stav člana 1. Konvencije postaje stav 1. ovog člana. U tački b) ovog stava, izraz „potpisani“ zamenjuje se rečju „zaključeni“, a tačke v, g, d i đ ovog stava zamenjuju se sledećim tačkama:
„v) Krivično delo u okviru delokruga Konvencije o sprečavanju i kažnjavanju krivičnih dela protiv lica pod međunarodnom zaštitom, uključujući i diplomatske agente, koja je usvojena u Njujorku 14. decembra 1973;
g) Krivično delo u okviru delokruga Međunarodne konvencije protiv uzimanja talaca, koja je usvojena u Njujorku 17. decembra 1979;
d) Krivično delo u okviru delokruga Konvencije o fizičkoj zaštiti nuklearnog materijala, koja je usvojena u Beču 3. marta 1980;
đ) Krivično delo u okviru delokruga Protokola o suzbijanju nezakonitih akata nasilja na aerodromima kojisluže međunarodnom civilnom avijaciju, koja je doneta u Montrealu 24. februara 1988. godine“.
2. Stav 1. člana 1. Konvencije dopunjuje se sa sledeće četiri tačke:
„e) Krivično delo u okviru delokruga Konvencije o suzbijanju nezakonitih akata uperenih protiv bezbednosti pomorske plovidbe, koja je doneta u Rimu 10. marta 1988. godine;
ž) Krivično delo u okviru delokruga Protokola o suzbijanju nezakonitih akata protiv bezbednosti nepokretnih platformi koje se nalaze u epikontinentalnom pojasu, koji je donet u Rimu 10. marta 1988. godine;
z) Krivično delo u okviru delokruga Međunarodne konvencije o sprečavanju terorističkih napada bombama, koja je usvojena u Njujorku 15. decembra 1997. godine;
i) Krivično delo u okviru delokruga Međunarodne konvencije o suzbijanju finansiranja terorizma, koja je usvojena u Njujorku 9. decembra 1999. godine.“
3. Tekst člana 1. Konvencije dopunjuje se sledećim stavom:
„2. U meri u kojoj nisu obuhvaćeni konvencijama navedenim u stavu 1, isto važi, u svrhe izručenja između strana ugovornica, ne samo kod izvršenja tih glavnih krivičnih dela u svojstvu počinioca, već i kod:
a) pokušaja izvršenja bilo kog od tih glavnih krivičnih dela;
b) učešća u svojstvu saučesnika u izvršenju bilo kog od tih glavnih krivičnih dela ili u pokušaju da se bilo koje takvo delo počini;
v) organizovanja izvršenja, ili navođenja drugih da izvrše ili pokušaju da izvrše bilo koje od tih glavnih krivičnih dela.“
Član 2.
Stav 3. člana 2. Konvencije menja se i glasi kako sledi:
„3. Isto važi za:
a) pokušaj izvršenja bilo kog od prethodno navedenih krivičnih dela;
b) učešće u svojstvu saučesnika u bilo kom od prethodno navedenih krivičnih dela ili u pokušaju da se izvrši bilo koje takvo delo;
v) organizovanje izvršenja ili podsticanje drugih da izvrše ili da pokušaju da izvrše bilo koje od prethodno navedenih krivičnih dela.“
Član 3.
1. Tekst člana 4. Konvencije postaje stav 1. ovog člana, a na kraju ovog stava dodaje se nova rečenica koja glasi kako sledi: „Države ugovornice obavezuju se da ta krivična dela treba da se smatraju krivičnim delima koja podležu izručenju u svakom ugovoru o izručenju koji docnije potpišu među sobom.“
2. Tekst člana 4. Konvencije dopunjuje se sledećim stavom:
„2. Kada država ugovornica koja izručenje uslovljava postojanjem ugovora dobije zahtev za izručenje od druge države ugovornice sa kojom nema ugovor o izručenju, zamoljena država ugovornica može, po svom nahođenju, da smatra ovu konvenciju pravnim osnovom za izručenje u odnosu na bilo koje krivično delo iz članova 1. ili 2.“
Član 4.
1. Tekst člana 5. Konvencije postaje stav 1. ovog člana.
2. Tekst člana 5. Konvencije dopunjuje se sledećim stavovima:
„2. Ništa u ovoj konvenciji neće da bude tumačeno kao nametanje zamoljenoj državi obaveze izručenja ako lice koje je predmet zahteva za izručenje rizikuje da bude podvrgnuto mučenju.
3. Ništa u ovoj konvenciji neće da bude tumačeno ni kao nametanje zamoljenoj državi obaveze da izvrši izručenje ako lice koje je predmet zahteva za izručenje rizikuje da bude podvrgnuto smrtnoj kazni ili, ako pravo zamoljene države ne dopušta mogućnost doživotnog lišenja slobode, kazni doživotnog zatvora bez mogućnosti pomilovanja, ukoliko po osnovu primenjivih ugovora o izvršnju zamoljena država nije u obavezi da izvrši izručenje ako država molilja pruži takve garancije koje zamoljena država smatra dovoljnim da smrtna kazna ne bude izrečena ili, u slučaju da bude izrečena, da ta kazna neće da bude izvršena, ili da lice o kome je reč neće da bude podvrgnuto doživotnom lišenju slobode bez mogućnosti pomilovanja.“
Član 5.
Posle člana 8. Konvencije uvodi se novi član koji glasi kako sledi:
„Član 9.
Države ugovornice mogu između sebe da zaključe bilateralne ili multilateralne sporazume kako bi dopunile odredbe ove konvencije ili kako bi olakšale primenu načela koja su u njoj sadržana.“
Član 6.
1. Član 9. Konvencije postaje član 10.
2. Stav 1. novog člana 10. menja se i glasi kako sledi:
„Evropski komitet za probleme kriminaliteta (CDPC) odgovoran je za praćenje primene Konvencije. CDPC treba da:
a) bude obaveštavan u vezi sa primenom ove konvencije;
b) iznosi predloge u cilju olakšavanja ili poboljšanja primene Konvencije;
v) iznositi preporuke Komitetu ministara u vezi sa predlozima za izmene i dopune Konvencije, i daje svoje mišljenje o svakom predlogu amandmana na Konvenciju koji neka država ugovornica podnese u skladu sa članovima 12. i 13;
g) na zahtev države ugovornice, izrazi mišljenje o bilo kom pitanju koje se odnosi na primenu Konvencije;
d) čini sve što je neophodno za olakšavanje postizanja prijateljskog rešenja svake teškoće koja bi mogla da iskrsne tokom izvršenja Konvencije;
đ) iznese preporuke Komitetu ministara u vezi sa državama koje nisu članice Saveta Evrope a treba da budu pozvane da pristupe Konvenciji u skladu sa članom 14. stav 3;
e) svake godine podnosi Komitetu ministara Saveta Evrope izveštaj o praćenju ovog člana u primeni Konvencije.“
3. Stav 2. novog člana 10. briše se.
Član 7.
1. Član 10. Konvencije postaje član 11.
2. U prvoj rečenici stava 1. novog člana 11, reči „člana 9, stav 2“ zamenjuju se rečima „člana 10. d, ili pregovorima“. U drugoj rečenici ovog stava reč „oba“ briše se. Preostale rečenice ovog stava brišu se.
3. Stav 2. novog člana 11. postaje stav 6. ovog člana. Posle druge alineje dodaje se alineja „kada nije moguće postići većinu, arbitar ima odlučujući glas“, a u poslednjoj rečenici reči „njegova odluka“ zamenjuju se rečima „odluka tribunala“.
4. Tekst novog člana 11. dopunjuje se sledećim stavovima:
„2. U slučaju spora između strana ugovornica koje su članice Saveta Evrope, a jedna strana ugovornica ne imenuje svog arbitra u skladu sa stavom 1. ovog člana u roku od tri meseca po podnošenju zahteva za sprovođenje arbitraže, arbitra treba da imenuje predsednik Evropskog suda za ljudska prava na zahtev druge strane ugovornice.
3. U slučaju spora u kome učestvuje bilo koja strana ugovornica koja nije članica Saveta Evrope, a strana ugovornica ne imenuje svog arbitra u skladu sa stavom 1. ovog člana u roku od tri meseca po podnošenju zahteva za sprovođenje arbitraže, arbitra treba da imenuje predsednik Međunarodnog suda pravde na zahtev druge strane ugovornice.
4. U slučajevima iz stavova 2. i 3. ovog člana, kada je predsednik suda o kome je reč državljanin jedne od strana ugovornica koje učestvuju u sporu, tu dužnost treba da obavlja potpredsednik suda ili, ako je potpredsednik državljanin jedne od strana ugovornica koje su učesnice u sporu, najstariji sudija tog suda koji nije državljanin nijedne od strana u sporu.
5. Postupci iz stavova 2. ili 3. i 4. gore primenjuju se, mutatis mutandis, tamo gde arbitri ne uspeju da se dogovore o imenovanju sudije shodno stavu 1. ovog člana.“
Član 8.
Posle novog člana 11. uvodi se novi član koji glasi kako sledi:
„Član 12.
1. Amandmane na ovu Konvenciju može da redloži svaka država ugovornica, ili Komitet ministara. Predloge za amandmane dostalja državama ugovornicama generalni sekretar Saveta Evrope.
2. Pošto konsultuje države ugovornice koje nisu članice i, ako je to potrebno, CDPC, Komitet ministara može da usvoji amandman u skladu sa većinom iz člana 20. g Statuta Saveta Evrope. Generalni sekretar Saveta Evrope dostavlja sve usvojene amandmane državama ugovornicama na prihvatanje.
3. Svaki amandman usvojen u skladu sa gornjim stavom stupa na snagu tridesetog dana od dana kada sve strane ugovornice obaveste generalnog sekretara o prihvatanju navedenog amandmana.“
Član 9.
Posle novog člana 12. uvodi se novi član i glasi kako sledi:
„Član 13.
1. Svaka država ugovornica ili Komitet ministara mogu da predlože amandmane u cilju ažuriranja spiska ugovora u članu 1, stav 1. Ti predlozi za amandmane treba da se odnose samo na ugovore koji su zaključeni u okviru Organizacije ujedinjenih nacija a odnose se konkretno na međunarodni terorizam i stupili su na snagu. Generalni sekretar Saveta Evrope dostavlja te predloge amandmana državama ugovornicama.
2. Komitet ministara može, pošto se konsultuje sa državama ugovornicama koje nisu članice i, ako je to potrebno, sa CDPC, da usvoji predloženi amandman većinom iz člana 20. g Statuta Saveta Evrope. Taj amandman stupa na snagu po isteku roka od godinu dana posle datuma kada je prosleđen državama ugovornicama. U tom roku, svaka država ugovornica može da obavesti generalnog sekretara o bilo kakvom prigovoru o stupanju na snagu amandmana u odnosu na tu državu ugovornicu.
3. Ako jedna trećina država ugovornica obavesti generalnog sekretara o prigovoru na stupanje na snagu amandmana, amandman ne stupa na snagu.
4. Ako manje od jedne trećine država ugovornica obavesti o prigovoru, amandman stups na snagu za one države ugovornice koje nisu izrazile prigovor.
5. Kada amandman stupi na snagu shodno stavu 2. ovog člana a država ugovornica je izrazila prigovor na taj amandman, on stupa na snagu u odnosu na tu državu ugovornicu prvog dana meseca koji sledi posle datuma na koji je ona obavestila generalnog sekretara Saveta Evrope o prihvatanju.“
Član 10.
1. Član 11. Konvencije postaje član 14.
2. U prvoj rečenici stava 1. novog člana 14. reči „države članice Saveta Evrope“ zamenjuju se rečima „države članice i države posmatrači u Savetu Evrope“, a u drugoj i trećoj rečenici, reči „ili odobrenju“ zamenjuju se rečima „odobrenju ili pristupanju“.
3. Tekst novog člana 14. dopunjuje se sledećim stavom:
„3. Komitet ministara Saveta Evrope, pošto konsultuje CDPC, može da pozove svaku državu koja nije član Saveta Evrope, sem onih pomenutih u stavu 1. ovog člana, da pristupi Konvenciji. Ta odluka se donosi većinom iz člana 20.g Statuta Saveta Evrope i jednoglasnim glasanjem predstavnika država ugovornica koje imaju pravo učešća u radu Komiteta ministara“.
4. Stav 3. novog člana 14. postaje stav 4. ovog člana, a reči „ili odobri“ i „ili odobrenja“ zamenjuju se rečima „odobri ili pristupi“ i „odobrenja ili pristupanja“.
Član 11
1. Član 12. Konvencije postaje član 15.
2. U prvoj rečenici stava 1. novog člana 15. reči “ ili odobrenju“ zamenjuju se rečima „odobrenju ili pristupanju“.
3. U prvoj rečenici stava 2 novog člana 15. reči „ili odobrenju“ zamenjuju se rečima „odobrenju ili pristupanju“.
Član 12.
1. Rezerve koje su na Konvenciju stavljene pre no što je ovaj protokol otvoren za potpisivanje ne primenjuju se na Konvenciju izmenjenu i dopunjenu ovim protokolom.
2. Član 13. Konvencije postaje član 16.
3. U prvoj rečenici stava 1. novog člana 16. pre reči „može“ dodaju se reči „strana ugovornica Konvencije na dan 15. maja 2003“, a reči „Protokola kojim se menja i dopunjuje Konvencija“ dodaju se posle reči „odobrenju“. Posle reči „politički motivi“ dodaje se druga rečenica koja glasi: „Država ugovornica se obavezuje da će ovu rezervu da primenjuje od slučaja do slučaja, kroz propisno obrazloženu odluku i posvećujući dužnu pažnju, prilikom ocenjivanja karaktera krivičnog dela, svakom posebno teškom aspektu tog dela, uključujući: „. Ostatak prve rečenice briše se sa izuzetkom tačaka a, b i v.
4. Tekst novog člana 16. dopunjuje se novim stavom:
„2. Prilikom primene stava 1. ovog člana, država ugovornica treba da navede krivična dela na koja se primenjuje rezerva.“.
5. Stav 2. novog člana 16. postaje stav 3. ovog člana. U prvoj rečenici ovog stava, reč „ugovornica“ dodaje se uz reč „država“, a reči „prethodnog stava“ zamenjuju se rečima „stav 1.“.
6. Stav 3. novog člana 16. postaje stav 4. ovog člana. U prvoj rečenici tog stava, uz reč „država“ dodaje se reč „ugovornica“.
7. Tekst novog člana 16. dopunjuje se sledećim stavovima:
„5. Rezerve iz stava 1. ovog člana važe u periodu od tri godine od dana stupanja na snagu ove konvencije u odnosu na državu o kojoj je reč. Te rezerve međutim mogu da budu obnovljene na isti rok.
6. Dvanaest meseci pre datuma isteka rezerve, Generalni sekretarijat Saveta Evrope obaveštava državu ugovornicu o kojoj je reč o tom isteku. Najkasnije tri meseca pre isteka roka važenja, država ugovornica obaveštava generalnog sekretara Saveta Evrope da zadržava, menja i dopunjuje ili povlači rezervu. Kada strana ugovornica obavesti generalnog sekretara Saveta Evrope da ostaje pri rezervi, ona dostavlja obrazloženje osnova kojim se opravdava produžetak roka važenja rezerve. Ako ne dobije obaveštenje od države ugovornice o kojoj je reč, generalni sekretar Saveta Evrope obaveštava tu državu ugovornicu da se njena rezerva smatra automatski produženom za rok od šest meseci. Ako država ugovornica o kojoj je reč ne dostavi obaveštenje o svojoj nameri da produži ili modifikuje rezervu pre isteka tog roka, rezerva ističe.
7. Kada država ugovornica, primenjujući rezervu shodno stavu 1. ovog člana, ne izruči neko lice pošto dobije zahtev za izručenje od druge države ugovornice, ona će taj predmet, bez ikakvog izuzetka i bez nepotrebnog odlaganja, da prosledi svojim nadležnim organima radi krivičnog gonjenja, sem ukoliko se država ugovornica koja upućuje zahtev i zamoljena država ugovornica ne dogovore drugačije. Nadležni organi, u svrhu krivičnog gonjenja u zamoljenoj državi ugovornici, treba da donesu odluku na isti način na koji bi je doneli u slučaju bilo kog drugog teškog krivičnog dela shodno pravu te države. Zamoljena država, bez nepotrebnog odlaganjaobaveštava o konačnom ishodu postupka državu koja je uputila zahtev i generalnog sekretara Saveta Evrope, koji to prosleđuje konferenciji iz člana 17.
8. Odluka o odbijanju zahteva za izručenje, na osnovu ove rezerve shodno stavu 1. ovog člana, bez odlaganja se prosleđuje državi koja je uputila zahtev. Ako u razumnom roku ne bude doneta nikakva sudska odluka o meritumu u zamoljenoj državi shodno članu 7, država molilja može o tome da obavesti generalnog sekretara Saveta Evrope, koji prosleđuje to pitanje konferenciji iz člana 17. Ta konferencija razmatra navedeno pitanje i iznosi mišljenje o saglasnosti odbijanja sa Konvencijom, i to mišljenje dostavlja Komitetu ministara radi izdavanja odgovarajuće deklaracije. Prilikom obavljanja funkcija shodno ovom stavu, Komitet ministara se sastaje u sastavu ograničenom na države ugovornice.“.
Član 13.
Posle novog člana 16. Konvencije uvodi se novi član koji glasi kako sledi:
„Član 17.
1. Ne dovodeći u pitanje primenu člana 10, postojeće Konferencija država članica protiv terorizma (u daljem tekstu „COSTER“) odgovorna za to da obezbedi:
a) delotvornu primenu i funkcionisanje ove Konvencije, uključujući identifikovanje svih problema u njoj, u tesnom kontaktu sa CDPC;
b) razmatranje rezervi izjavljenih shodno članu 16. i pre svega postupka predviđenog u članu 16, stav 8;
v) razmenu informacija o važnim pravnim i političkim zbivanjima koja su od značaja za borbu protiv terorizma;
g) razmatranje, na zahtev Komiteta ministara, mera donetih u okviru Saveta Evrope u oblasti borbe protiv terorizma i, gde je to primereno, razradu predloga za preduzimanje dodatnih mera neophodnih za poboljšanje međunarodne saradnje u oblasti borbe protiv terorizma i, kada je reč o saradnji u krivičnim stvarima, u konsultacijama sa CDPC;
d) pripremu mišljenja u oblasti borbe protiv terorizma i izvršenje referentnih zadataka koje daje Komitet ministara.
2. COSTER u svom sastavu treba da ima po jednog stručnjaka koga imenuje svaka država ugovornica. Sastaje se jednom godišnje na redovnoj osnovi, kao i na vanrednoj osnovi, na zahtev generalnog sekretara Saveta Evrope ili najmanje jedne trećine država ugovornica.
3. COSTER donosi sopstveni poslovnik. Troškove učešća država ugovornica koje su članice Saveta Evrope snosi Savet Evrope. Sekretarijat Saveta Evrope pruža pomoć COSTER u obavljanju njegovih funkcija predviđenih ovim članom.
4. CDPC treba da bude periodično informisan o radu COSTER.“.
Član 14.
Član 14. Konvencije postaje član 18.
Član 15.
Član 15. Konvencije briše se.
Član 16.
Član 16. Konvencije postaje član 19.
2. U uvodnoj rečenici novog člana 19, reči „države članice Saveta Evrope“ zamenjuju se rečima „države ugovornice“.
3. U stavu b) novog člana 19, reči „ili odobrenju“ zamenjuju se rečima „odobrenju ili pristupanju“.
4. U stavu v) novog člana 19. broj „11“ zamenjuje se brojem „14“.
5. U stavu g) novog člana 19. broj „12“ zamenjuje se brojem „15“.
6. Stavovi d) i đ) novog člana 19. brišu se.
7. Stav e) novog člana 19. postaje član d) ovog člana, a broj „14“ zamenjuje se brojem „18“.
8. Stav ž) novog člana 19. briše se.
Član 17.
1. Ovaj protokol je otvoren za potpis država članica Saveta Evrope potpisnica Konvencije, koje mogu da izraze saglasnost da se obavežu:
a) potpisom bez rezerve u pogledu potvrđivanja, prihvatanja ili odobravanja; ili
b) potpisom koji podleže potvrđivanju, prihvatanju ili odobrenju, posle koga sledi potvrđivanje, prihvatanje ili odobrenje.
2. Instrumenti potvrđivanja, prihvatanja ili odobrenja deponuju se kod generalnog sekretara Saveta Evrope.
Član 18.
Ovaj protokol stupa na snagu prvog dana meseca koji sledi po isteku perioda od tri meseca posle datuma kada sve strane ugovornice Konvencije izraze saglasnost da budu vezane Protokolom, u skladu sa odredbama člana 17.
Član 19.
Generalni sekretar Saveta Evrope obaveštava države članice Saveta Evrope o:
a) svakom potpisu;
b) deponovanju svakog instrumenta potvrđivanja, prihvatanja ili odobrenja;
v) datumu stupanja na snagu ovog protokola, shodno članu 18;
g) svakom drugom aktu, notifikaciji ili obaveštenju koji se odnose na ovaj protokol.
U potvrdu prethodno navedenog, dole potpisani, koji su za to propisno ovlašćeni, potpisali su ovaj protokol.
Sačinjeno u Strazburu 15. maja 2003. godine, na engleskom i francuskom jeziku, pri čemu su oba teksta podjednako verodostojna, u jednom izvorniku koji se deponuje u arhivi Saveta Evrope. Generalni sekretar Saveta Evrope dostavlja overeni prepis svakoj državi potpisnici.“
Član 3.
O izvršavanju odredaba ovog zakona stara se ministarstvo nadležno za unutrašnje poslove i ministarstvo nadležno za odbranu.
Član 4.
Ovaj zakon stupa na snagu osmog dana od dana objavljivanja u “Službenom glasniku Republike Srbije – Međunarodni ugovori”.
O B R A Z L O Ž E Nj E
I.USTAVNI OSNOV ZA DONOŠENjE ZAKONA
Ustavni osnov za donošenje Zakona o potvrđivanju Protokola o izmenama Evropske konvencije o suzbijanju terorizma sadržan je u članu 97. tačka 1. Ustava Republike Srbije, prema kom Republika Srbija uređuje i obezbeđuje, između ostalog, odnose sa međunarodnim organizacijama.
Takođe, članom 99. stav 1. tačka 4. Ustava Republike Srbije predviđeno je da Narodna skupština potvrđuje međunarodne ugovore kada je zakonom predviđena obaveza njihovog potvrđivanja.
II. RAZLOZI ZA DONOŠENjE ZAKONA
Protokol o izmenama Evropske konvencije o suzbijanju terorizma donet je u Strazburu 15.05.2003. godine, ali u međunarodno-pravnom smislu još nije stupio na snagu, jer sve strane ugovornice nisu izjavile saglasnost da su vezane Protokolom (uslov za njegovo stupanje na snagu).
Navedeni Protokol je donet kao rezultat potrebe država ugovornica da ojačaju borbu protiv terorizma, uz istovremeno poštovanje ljudskih prava vodeći računa o Smernicama o ljudskim pravima i borbi protiv terorizma koje je Komitet ministara Saveta Evrope usvojio 11. jula 2002. godine.
Takođe, države ugovornice su osetile potrebu da budu realistične i pragmatične kako bi se izbegla ponavljanja i preklapanja sadržaja Konvencije sa sadržajem drugih međunarodnih instrumenata i aktivnosti u međunarodnim forumima. Države ugovornice su, posebno želele, da osnaže ulogu Konvencije kao instrumenta koji ima za cilj da omogući izručenje terorista kroz depolitizaciju krivičnih dela terorizma.
Srbija i Crna Gora potpisala je Protokol o izmenama Evropske konvencije o suzbijanju terorizma u Strazburu 15. maja 2003. godine.
III. OBJAŠNjENjE OSNOVNIH PRAVNIH INSTITUTA I POJEDINAČNIH REŠENjA
Članom 1. do 3. Protokola osnaženo je dejstvo Konvencije tako što su pojedina krivična dela nabrojana u Konvenciji zamenjena međunarodnim konvencijama koje se odnose na sprečavanje tih krivičnih dela. Takođe, Protokolom je propisano da su države ugovornice obavezne da pokušaj, saučesništvo, organizovanje izvršenja ili navođenje drugih na izvršenje dela ili pokušaj propišu kao krivično delo. Takođe, države ugovornice se obavezuju da ta krivična dela treba da se smatraju krivičnim delima koja podležu izručenju u svakom ugovoru o izručenju koji docnije potpišu među sobom.
Protokol propisuje da kada država ugovornica koja izručenje uslovljava postojanjem ugovora dobije zahtev za izručenje od druge države ugovornice sa kojom nema ugovor o izručenju, po svom nahođenju, može da smatra Konvenciju pravnim osnovom za izručenje u odnosu na bilo koje krivično delo propisano Konvencijom.
Ovim protokolom propisano je da odredbe Konvencije ne mogu da se smatraju kao nametanje zamoljenoj državi obaveze da izruči lice ukoliko rizikuje da izručeno lice bude podvrgnuto mučenju ili smrtnoj kazni ili, ukoliko pravo zamoljene države ne dopušta mogućnost doživotnog lišenja slobode ili kaznu doživotnog zatvora bez mogućnosti pomilovanja.
Članom 5. Protokol dozvoljava da države ugovornice mogu između sebe da zaključe bilateralne ili multilateralne sporazume kako bi dopunile odredbe Konvencije ili kako bi olakšale primenu načela koja su u njoj sadržana.
Takođe, Protokol propisuje da je Evropski komitet za probleme kriminaliteta (CDPC) odgovoran za praćenje primene Konvencije, kao i način rešavanja sporova između strana ugovonica.
Protokol detaljno reguliše postupak stavljanja amandmana i rezervi na Konvenciju, rok njihovog važenja kao i stavljanje prigovora na amandmane od strana ugovornica i dejstvo tih prigovora. Takođe, propisano je da je Konferencija država članica protiv terorizma (COSTER) odgovorna da, između ostalog, obezbedi delotvornu primenu i funkcionisanje Konvencije, da razmatra stavljanje rezervi i razmenu informacija o važnim pravnim i političkim zbivanjima koja su od značaja za borbu protiv terorizma.
Članovima 17. do 19. regulisano je potpisivanje protokola, njegovo stupanje na snagu kao i obaveštavanje.
IV. FINANSIJSKA SREDSTVA POTREBNA ZA SPROVOĐENjE ZAKONA
Za sprovođenje ovog zakona nije potrebno obezbediti dodatna finansijska sredstva u Budžetu Republike Srbije.
V. RAZLOZI ZA DONOŠENjE ZAKONA PO HITNOM POSTUPKU
Predlaže se da se zakon usvoji po hitnom postupku, jer će se usvajanjem zakona po hitnom postupku stvoriti svi neophodni uslovi za rad državnih organa u borbi protiv terorizma, čime bi se ispunili neophodni uslovi u procesu pridruživanja Evropskoj uniji.