Predlog zakona o potvrđivanju Sporazuma između Vlade Republike Srbije i Vlade Republike Hrvatske o policijskoj saradnji

O POTVRĐIVANjU

SPORAZUMA IZMEĐU VLADE REPUBLIKE SRBIJE I VLADE REPUBLIKE HRVATSKE O POLICIJSKOJ SARADNjI

Član 1.

Potvrđuje se Sporazum između Vlade Republike Srbije i Vlade Republike Hrvatske o policijskoj saradnji, koji je potpisan 25. maja 2009. godine u Rijeci, u originalu na srpskom i hrvatskom jeziku.

Član 2.

Tekst Sporazuma u originalu na srpskom jeziku glasi:

između

Vlade Republike Srbije

i

Vlade Republike Hrvatske

o

policijskoj saradnji

Vlada Republike Srbije

i

Vlada Republike Hrvatske

(u daljem tekstu: ugovorne strane),

u duhu prijateljskih odnosa između ugovornih strana,

s namerom da prodube saradnju policijskih organa,

sa zajedničkom voljom da efikasno deluju na suzbijanju međunarodne opasnosti za javnu bezbednost, kao i suzbijanju međunarodnog kriminala,

s ciljem da pomoću usklađenih aktivnosti efikasnije deluju protiv međunarodnog kriminala,

uz poštovanje Konvencije Saveta Evrope o zaštiti lica u odnosu na automatsku obradu ličnih podataka, sačinjene u Strazburu, dana 28. januara 1981., Dodatnog protokola uz tu Konvenciju u vezi sa nadzornim organima i prekograničnim protokom podataka, sačinjen u Strazburu, dana 8. novembra 2001., kao i Preporuke broj R (87) 15 Komiteta ministara Saveta Evrope od 17. septembra 1987. o regulisanju korišćenja ličnih podataka od strane policije, a koja se odnosi i na slučajeve kada se podaci ne obrađuju automatski,

sporazumile su se o sledećem:

Poglavlje I.

Opšte odredbe

Član 1.

Predmet Sporazuma, nadležni organi, kao i

promene nadležnosti i naziva organa

Ugovorne strane jačaju saradnju u oblasti:

– otklanjanja opasnosti za javnu bezbednost i javni red,

– sprečavanja i rasvetljavanja krivičnih dela, kao i

– stanja bezbednosti u zaštiti državne granice u pograničnom području.

U skladu sa nacionalnim zakonodavstvom, ugovorne strane sarađivaće u sprovođenju zajedničkih policijskih mera u oblastima iz stava 1. ovog člana uz međusobnu kadrovsku, materijalnu i organizacionu podršku, a prema potrebi mogu formirati i zajedničke policijske timove.

Nadležni policijski organi prema ovom Sporazumu su:

– u Republici Srbiji: Ministarstvo unutrašnjih poslova, Direkcija policije kao nacionalni organ za kontakt s unutrašnjim organizacionim jedinicama, kao i policijske uprave u okviru njihovih nadležnosti;

– u Republici Hrvatskoj: Ministarstvo unutarnjih poslova, Ravnateljstvo policije kao nacionalni organ za kontakt s unutrašnjim organizacionim jedinicama, kao i policijske uprave u okviru njihovih nadležnosti.

Nadležni policijski organi u pograničnom području su:

– za srpsku ugovornu stranu:

– policijska uprava Sremska Mitrovica;

– policijska uprava Novi Sad;

– policijska uprava Sombor;

– regionalni centar granične policije prema Republici Hrvatskoj.

– za hrvatsku ugovornu stranu:

            – policijska uprava vukovarsko-srijemska,

            – policijska uprava osječko-baranjska.

Ugovorne strane se međusobno obaveštavaju o promenama nadležnosti ili naziva organa navedenih u ovom Sporazumu.

Član 2.

Zajednička bezbednosna procena

Ugovorne strane teže ostvarivanju istog nivoa informisanosti o bezbednosnoj situaciji. U tu svrhu, periodično, i kada postoji određeni povod razmenjuju informacije o stanju i po potrebi zajednički ocenjuju stanje bezbednosne situacije.

Poglavlje II.

Član 3.

Saradnja po zahtevu

Policijski organi ugovornih strana u okviru svoje nadležnosti uzajamno, po zahtevu, pružaju administrativnu pomoć u otklanjanju opasnosti za javnu bezbednost i javni red u cilju sprečavanja i rasvetljavanja krivičnih dela ukoliko zahtev ili postupanje po istom prema nacionalnom zakonodavstvu nije u nadležnosti pravosudnih organa. Ako zamoljeni policijski organ nije nadležan da postupa po zahtevu, tada isti prosleđuje nadležnom organu.

Nacionalni organi za kontakt ugovornih strana međusobno razmenjuju zahteve iz stava 1. ovog člana, kao i odgovore na iste. Zahtevi se upućuju neposredno nacionalnim organima za kontakt ugovornih strana, koji su dužni da na iste odgovore.

Upućivanje zahteva i odgovora na iste može uslediti neposredno između nadležnih policijskih organa ugovornih strana, ukoliko se zahtevi za pomoć u otklanjanju neposredne opasnosti za javnu bezbednost i javni red ne mogu blagovremeno dostaviti redovnim kanalima koji postoje između nacionalnih organa za kontakt. Nadležni policijski organ obaveštava svoj nacionalni organ za kontakt o neposredno primljenim i poslatim zahtevima u skladu sa nacionalnim zakonodavstvom.

Prema nacionalnom zakonodavstvu zahtevi iz st. 1. do 3. ovog člana mogu se posebno odnositi na:

utvrđivanje vlasnika i lica na koja su vozila registrovana, kao i lica koja upravljaju motornim vozilima, vazdušnim i vodenim prevoznim sredstvima;

provere o vozačkim dozvolama, plovidbenim dozvolama i sličnim dozvolama;

utvrđivanje prebivališta, boravišta i njihovog pravnog osnova;

utvrđivanje vlasnika i korisnika telefonskih priključaka ili drugih telekomunikacionih uređaja;

utvrđivanje identiteta;

informacije o poreklu stvari, na primer oružja, motornih vozila, kao i vodenih prevoznih sredstava (provere u vezi sa pravnim osnovom);

informacije o posedovanju i vlasništvu nepokretnosti, pokretnosti i hartija od vrednosti;

usklađivanje i pokretanje prvih mera potrage;

posebne dokazne radnje;

prikupljanje potrebnih obaveštenja;

sprovođenje konkretnih mera pri pružanju zaštite svedoka;

otkrivanje, obezbeđenje tragova, analiza i upoređivanje tragova.

Zahtevi, kao i odgovori na iste, dostavljaju se, po pravilu, u pisanom obliku. Ako se dostavljaju lični podaci, izabraće se oblik dostavljanja koji će u opravdanoj meri voditi računa o osetljivosti tih podataka. Usmeni zahtev je moguć u hitnim slučajevima, ali se o tome bez odlaganja dostavlja naknadni pisani zahtev. Ugovorne strane garantuju za to da je pristup komunikacionim uređajima moguć samo ovlašćenim licima.

Član 4.

Razmena informacija bez zahteva

Policijski organi ugovornih strana, u skladu sa nacionalnim zakonodavstvom, u pojedinačnim slučajevima međusobno razmenjuju informacije i bez zahteva, ako na osnovu utvrđenih činjenica mogu osnovano pretpostaviti da su te informacije potrebne za otklanjanje konkretne opasnosti za javnu bezbednost i javni red ili za rasvetljavanje krivičnih dela ili mogu dovesti do podnošenja zahteva za pravnu pomoć. Član 3. st. 2, 3. i 5. ovog Sporazuma na odgovarajući način se primenjuju na razmenu informacija.

Član 5.

Obrazovanje i stručno usavršavanje

Policijski organi ugovornih strana, sarađuju u oblasti obrazovanja i stručnog usavršavanja, i to posebno putem:

razmene nastavnih planova i programa;

zajedničkih seminara i vežbi kao i razmene predavača i stručnjaka;

pozivanja predstavnika druge ugovorne strane kao pomatrača pri vežbama i pri posebnim aktivnostima od većeg bezbednosnog značaja;

učestvovanja predstavnika druge ugovorne strane u raznim oblicima stručnog usavršavanja;

zajedničkih radnih susreta.

Poglavlje III.

Posebne oblasti policijske saradnje

Član 6.

Policijska saradnja u suzbijanju korupcije i

drugih krivičnih dela protiv službene dužnosti

Policijski organi ugovornih strana sarađuju na suzbijanju korupcije i drugih krivičnih dela protiv službene dužnosti.

Saradnja policijskih organa ugovornih strana u ovoj oblasti obuhvata i razmenu iskustava o primeni nacionalnog zakonodavstva, kao i prevenciju kriminaliteta, razmenu informacija i analiza o uzrocima i razvojnim tendencijama kod suzbijanja korupcije, kao i drugih krivičnih dela protiv službene dužnosti.

Poglavlje IV.

Posebni oblici saradnje

Član 7.

Kontrolisane isporuke

Ugovorne strane mogu po prethodno poslatom zahtevu na svojoj državnoj teritoriji dozvoliti kontrolisane isporuke za krivična dela za koja je to moguće prema pravu zamoljene ugovorne strane, posebno kod nedozvoljene trgovine opojnim drogama, oružjem, eksplozivnim napravama, falsifikovanim novcem i pranja novca. Ugovorna strana molilja treba da obrazloži da bi bez te mere bilo nemoguće ili bi bilo znatno otežano otkrivanje nalogodavaca i drugih učesnika ili otkrivanje distributivnih kanala. Zamoljena ugovorna strana će ograničiti ili odbiti kontrolisane isporuke, ako je rizik koji proizilazi iz isporuka za lica koja učestvuju u prevozu nesrazmerno veliki ili ako isporuke predstavljaju opasnost za javnu bezbednost.

Zamoljena ugovorna strana preuzima kontrolu nad isporukama kod prelaska državne granice, a radi izbegavanja prekida kontrole. U daljem toku prevoza zamoljena ugovorna strana obezbeđuje stalan nadzor na način da su učesnici i isporuke u svako doba dostupni. Kontrolisane isporuke se u dogovoru između ugovornih strana mogu zaustaviti, a nastavak isporuke se može odobriti na način da ista ostane nedirnuta, da se ukloni ili u celosti ili delimično zameni.

Zahtevi za kontrolisane isporuke, koje započinju ili se nastavljaju u trećoj državi, odobravaju se samo ako ta država obezbedi ispunjenje pretpostavki iz stava 2. ovog člana.

Zahtevi iz stava 1. upućuju se:

– u Republici Srbiji: Ministarstvu unutrašnjih poslova, Direkciji policije, Upravi kriminalističke policije;

– u Republici Hrvatskoj: Ministarstvu unutarnjih poslova, Ravnateljstvu policije, Upravi kriminalističke policije.

Zahtev iz stava 1. upućuje se na osnovu međunarodnih ugovora o pružanju pravne pomoći u krivičnim stvarima koji obavezuju ugovorne strane ili na osnovu nacionalnog zakonodavstva uz uslov reciprociteta. Odluku donosi nadležan organ zamoljene ugovorne strane shodno pravu zamoljene ugovorne strane.

Član 8.

Poslovi prikrivenih islednika

Ugovorne strane mogu po prethodno upućenom zahtevu pružati jedna drugoj pomoć u vođenju istraga pomoću službenih lica koja deluju tajno ili sa izmenjenim identitetom (prikriveni islednik), ako postoji sumnja da je počinjeno krivično delo za koje je prema zakonodavstvu zamoljene ugovorne strane dozvoljeno postupanje prikrivenih islednika. Ugovorna strana molilja dužna je da obrazloži da bi bez te mere prikupljanje obaveštenja bilo nemoguće ili znatno otežano.

Poslovi prikrivenih islednika na državnoj teritoriji zamoljene ugovorne strane ograničavaju se na pojedinačno, vremenski ili na drugi način shodno nacionalnom zakonodavstvu, ograničeno postupanje. Pripremanje postupanja odvija se na osnovu dogovora između organa koji učestvuju zamoljene ugovorne strane i ugovorne strane molilje. Postupanjem rukovodi službeno lice zamoljene ugovorne strane. Na traženje jedne od ugovornih strana poslovi prikrivenih islednika moraju se prekinuti bez odlaganja.

Na zahtev ugovorne strane molilje na državnoj teritoriji zamoljene ugovorne strane može se angažovati i prikriveni islednik ugovorne strane molilje, uz ograničenja iz prethodnog stava. Zamoljena ugovorna strana pruža potrebnu kadrovsku, logističku i tehničku pomoć. Zamoljena ugovorna strana preduzima sve potrebne mere za zaštitu službenih lica ugovorne strane molilje za vreme njihovog postupanja na državnoj teritorji zamoljene ugovorne strane. O sprovođenju i rezultatima postupanja prikrivenih islednika potrebno je bez odlaganja u pisanom obliku obavestiti nadležne organe ugovorne strane na čijoj se državnoj teritoriji postupanje odvijalo. Postupanje prikrivenog islednika ugovorne strane molilje smatra se postupanjem zamoljene ugovorne strane.

Zamoljena ugovorna strana, u skladu sa nacionalnim zakonodavstvom, utvrđuje pretpostavke za postupanje prikrivenih islednika, uslove pod kojima isti postupaju, kao i uslove za korišćenje rezultata poslova prikrivenih islednika. Zamoljena ugovorna strana o tome obaveštava ugovornu stranu molilju.

Zahtevi iz stava 1. upućuju se:

– u Republici Srbiji: Ministarstvu unutrašnjih poslova, Direkciji policije, Upravi kriminalističke policije;

– u Republici Hrvatskoj: Ministarstvu unutarnjih poslova, Ravnateljstvu policije, Upravi kriminalističke policije.

Zahtev iz stava 1. upućuje se na osnovu međunarodnih ugovora o pružanju pravne pomoći u krivičnim stvarima koji obavezuju ugovorne strane ili na osnovu nacionalnog zakonodavstva uz uslov reciprociteta. Odluku donosi nadležni organ zamoljene ugovorne strane shodno pravu zamoljene ugovorne strane.

Član 9.

Policijski organi ugovornih strana međusobno se pomažu u oblasti zaštite svedoka i ostalih lica shodno nacionalnom zakonodastvu (u daljem tekstu: lica koja je potrebno zaštititi).

Pomoć obuhvata razmenu informacija, logističku pomoć kao i prijem lica koje je potrebno zaštititi.

Lice koje je potrebno zaštititi mora biti uključeno u program zaštite svedoka u ugovornoj strani molilji. Lice koje je potrebno zaštititi neće se uključiti u program zaštite svedoka zamoljene ugovorne strane. Pri sprovođenju mera pružanja pomoći u vezi sa zaštitom tog lica na odgovarajući se način primenjuje nacionalno zakonodavstvo zamoljene ugovorne strane.

Ako je to potrebno, troškove života lica koje je potrebno zaštititi, kao i druge troškove za druge mere čije je sprovođenje zatražila ugovorna strana molilja, podmiruje država molilja. Troškove policijskih službenika i materijalne troškove u vezi sa zaštitom tih lica snosi zamoljena ugovorna strana.

Zamoljena ugovorna strana, nakon što prethodno obavesti ugovornu stranu molilju, može da obustavi pružanje zaštite licu kojem je to potrebno, ako za to postoje ozbiljni razlozi. U tim je slučajevima ugovorna strana molilja dužna da ponovno preuzme to lice.

Član 10.

Ugovorna strana može poslati oficira za vezu policijskim organima druge ugovorne strane uz saglasnost njenog nacionalnog organa za kontakt.

Oficiri za vezu preduzimaju radnje savetovanja i pružanja pomoći bez prava na samostalno korišćenje policijskih ovlašćenja. Oni daju informacije i obavljaju zadatke u okviru naloga ugovorne strane pošiljaoca, a pri tome uzimaju u obzir zahtev ugovorne strane primaoca.

Oficiri za vezu koje je jedna ugovorna strana poslala u treću državu mogu na osnovu međusobnog dogovora obe ugovorne strane, kao i uz pisanu saglasnost treće države štititi i interese druge ugovorne strane u toj državi.

Saradnja u oblasti bezbednosti u sportu i velikih manifestacija

Ugovorne strane će sarađivati i razmenjivati informacije koje se odnose na sportske događaje i druge velike manifestacije.

Razmena obuhvata i dostavljanje ličnih podatka o navijačima i licima sklonim nasilju na sportskim takmičenjima shodno nacionalnom zakonodavstvu.

Saradnja može da obuhvata slanje i prijem policijskih timova za vreme održavanja navedenih sportskih događaja i drugih velikih manifestacija, njihovo postupanje na državnoj teritoriji druge ugovorne strane, kao i razmenu iskustava u cilju sticanja najbolje prakse. Razmena iskustva može da obuhvati: razmenu stručnjaka, dokumenata i znanja iz ove oblasti.

Saradnja u oblasti zaštite državne granice

Član 12.

Oblici saradnje

Predstavnici granične policije obe ugovorne strane sarađuju u oblasti kontrole i obezbeđenja državne granice.

Predstavnici graničnih policija ugovornih strana mogu održavati redovne radne sastanke na lokalnom, regionalnom i državnom nivou u cilju razmene informacija, organizovanja zajedničkih akcija, zajedničke analize rizika, tehničke saradnje i ostalih oblika saradnje.

U cilju efikasnije zaštite državne granice ugovorne strane mogu dogovoriti sprovođenje mešovitih patrola uz zajedničku državnu granicu i formiranje zajedničkih kontaktnih službi.

Ugovorne strane mogu dogovoriti i druge oblike saradnje u cilju ubrzanja saobraćaja preko zajedničke državne granice, suzbijanja ilegalnih migracija i svih drugih oblika prekograničnog kriminala.

Član 13.

Mešovite patrole uz zajedničku državnu granicu

U nameri efikasnije zaštite državne granice, suzbijanja ilegalnih migracija, prekograničnog kriminala i sprečavanja ugrožavanja javnog reda, policijski organi ugovornih strana mogu da uz zajedničku državnu granicu obavljaju rad u obliku mešovitih patrola.

Pri sprovođenju zadataka u okviru mešovitih patrola službena lica druge ugovorne strane ovlašćena su, u skladu s nacionalnim zakonodavstvom ugovorne strane na čijoj se državnoj teritoriji preduzimaju mere, da utvrđuju identitet lica i zaustavljaju lica koja su pokušala izbeći policijsku kontrolu.

Pri obavljanju službenih postupaka primenjuje se nacionalno zakonodavstvo one ugovorne strane na čijoj državnoj teritoriji postupaju službena lica.

Član 14.

Zajedničke kontaktne službe

Na državnoj teritoriji ugovornih strana, u blizini zajedničke državne granice, trajno ili privremeno, mogu se uspostaviti zajedničke kontaktne službe, u kojima bi postupala službena lica policijskih organa obe ugovorne strane.

Službena lica u zajedničkim kontaktnim službama analiziraju, razmenjuju i prosleđuju informacije značajne za prekograničnu policijsku saradnju i na druge načine svojim postupanjem doprinose usklađenoj saradnji prema ovom Sporazumu.

Službena lica u zajedničkim kontaktnim službama postupaju isključivo prema uputstvima i u skladu sa svojim policijskim pravilima. Zajedničke policijske aktivnosti službena lica u zajedničkim kontaktnim službama sprovode samo uz prethodnu saglasnost policijskih organa i samo u onim oblicima koji su predviđeni ovim Sporazumom.

Ugovorne strane mogu da se dogovore da u zajedničkoj kontaktnoj službi učestvuju i službena lica iz treće države.

Podela troškova koji nastanu uspostavljanjem i poslovanjem zajedničke kontaktne službe urediće se posebnim dogovorom.

Član 15.

Međusobna komunikacija i telekomunikacijska veza

Policijski organi mogu za potrebe sprovođenja ovog Sporazuma poboljšati međusobnu komuniciju i telekomunikacione veze:

1) imenovanjem lica za kontakt;

2) razmenom informacija o značajnim telekomunikacionim vezama i elektronskim adresama policijskih organa;

3) obezbeđenjem neposrednih veza za prenos govora, podataka ili slike;

4) uspostavljanjem radio veza na dogovorenim frekvencijama u slučaju posebnih potreba, i

5) saradnjom pri obezbeđenju nesmetanog postupanja policijskih radio sistema.

Član 16.

Službeni tranzit

Službena lica nadležnih policijskih organa mogu na osnovu dogovora policijskih organa, prelaziti preko državne teritorije druge ugovorne strane u cilju postupanja na svojoj državnoj teritoriji, u slučajevima kada do tog dela državne teritorije nije moguć pristup iz svoje države ili bi takav pristup prouzrokovao nesrazmeran utrošak vremena i/ili finansijskih sredstava.

Za vreme službenog tranzita, službena lica policijskih organa nemaju službenih ovlašćenja.

Članak 11.

Zajednički izvidi kaznenih djela

(2) Službene osobe policijskog tijela koje rade na državnom području druge ugovorne stranke imaju samo savjetodavnu i potpornu ulogu te nisu ovlaštene samostalno provoditi policijske aktivnosti.

Članak 12.

Usklađivanje policijskih aktivnosti

Za poboljšanje učinkovitosti suradnje prema ovom Sporazumu policijska tijela će:

a) odrediti osobe ili službe za koordinaciju policijskih aktivnosti u pograničnim područjima i

b) planirati i provoditi usklađene ili zajedničke policijske aktivnosti u pograničnim područjima.

Članak 13.

Međusobno komuniciranje i telekomunikacijska povezanost

Policijska tijela mogu za potrebe provedbe ovog Sporazuma poboljšati međusobno komuniciranje i telekomunikacijsku povezanost:

a) imenovanjem kontaktnih osoba sa znanjem jezika druge ugovorne stranke;

b) razmjenom informacija o značajnim telekomunikacijskim povezanostima i elektronskim adresama policijskih tijela;

c) osiguranjem neposrednih veza za prijenos govora, podataka ili slike;

d) uspostavljanjem radio veza na dogovorenim frekvencijama u slučaju posebnih potreba i

e) suradnjom pri osiguravanju nesmetanog djelovanja policijskih radio sustava.

Članak 14.

Mjere u slučaju neposredne opasnosti

(1) Policijska tijela jedne ugovorne stranke smiju u slučaju nužde prijeći zajedničku državnu granicu bez prethodne suglasnosti druge ugovorne stranke, kako bi na pograničnom području na državnom teritoriju druge ugovorne stranke u skladu s njenim nacionalnim pravom privremeno poduzeli mjere potrebne za obranu od neposredne opasnosti za život ili tijelo.

(2) Slučaj nužde u smislu stavka 1. postoji ako bi čekanjem na intervenciju ili na uspostavu zapovjednog lanca druge ugovorne stranke prijetila neposredna opasnost.

(4) Ugovorne stranke pisano utvrđuju službe koje se bez odgađanja obavještavaju u skladu sa stavkom 3. ovog članka. Policijska tijela koja ulaze na državno područje druge ugovorne stranke vezana su odredbama ovog članka i pravom ugovorne stranke na čijem će području djelovati.

(5) Mjere koje poduzmu gostujuća policijska tijela smatraju se mjerama ugovorne stranke na čijem su teritoriju poduzete.

Pomoć pri događajima od većeg značenja, prirodnim i civilizacijskim katastrofama

Policijska tijela mogu pružiti međusobnu pomoć kod značajnih javnih okupljanja, sličnih događaja od većeg značenja, prirodnih i civilizacijskih katastrofa koje utječu na sigurnosnu situaciju na državnom području druge ugovorne stranke tako da:

a) se odmah, kad je to moguće, međusobno obavještavaju o takvim događajima i o saznanjima u vezi s tim događajima;

b) poduzmu i s drugom ugovornom strankom usklade potrebne policijske mjere u vezi s tim događajima i

c) na zamolbu ugovorne stranke na čijem se državnom području pojavljuju događaji, pružaju pomoć u mogućem opsegu i to upućivanjem stručnjaka i savjetnika te po potrebi i u opremi.

Odredbe ovog članka ne zadiru u važeće sporazume između ugovornih stranaka o međusobnom pružanju pomoći kod prirodnih i civilizacijskih katastrofa.

Mješovite ophodnje uz zajedničku državnu granicu

(1) U namjeri učinkovitije zaštite državne granice, suzbijanja nezakonitih migracija, prekograničnog kriminala i sprječavanja ugrožavanja javnog reda, policijska tijela ugovornih stranaka smiju uz zajedničku državnu granicu obavljati rad u obliku mješovitih ophodnji.

(2) Pri provedbi zadataka u okviru mješovitih ophodnji službene osobe druge ugovorne stranke ovlaštene su, u skladu s unutarnjim zakonodavstvom ugovorne stranke na čijem se državnom području poduzimaju mjere, utvrđivati identitet osoba i zaustavljati osobe koje su pokušale izbjeći policijsku kontrolu.

(3) Pri obavljanju službenih postupaka primjenjuje se unutarnje zakonodavstvo one ugovorne stranke na čijem državnom području djeluju službene osobe.

Članak 17.

Zajedničke kontaktne službe

(1) Na državnom području ugovornih stranaka, u blizini državne granice, trajno ili privremeno, mogu se uspostaviti zajedničke kontaktne službe, u kojima bi djelovale službene osobe policijskih tijela obiju ugovornih stranaka.

(2) Službene osobe u zajedničkim kontaktnim službama analiziraju, razmjenjuju i posreduju informacije značajne za prekograničnu policijsku suradnju i na druge načine svojim djelovanjem pridonose usklađenoj suradnji prema ovom Sporazumu.

(3) Službene osobe u zajedničkim kontaktnim službama djeluju isključivo prema uputama i u skladu sa svojim policijskim pravilima. Zajedničke policijske aktivnosti službene osobe u zajedničkim kontaktnim službama provode samo uz prethodnu suglasnost policijskih tijela i samo u onim oblicima koji su predviđeni ovim Sporazumom.

(4) Ugovorne stranke mogu se dogovoriti da u zajedničkoj kontaktnoj službi sudjeluju i službene osobe iz države koja nije stranka ovog Sporazuma.

(5) Podjela troškova koji nastanu uspostavljanjem i poslovanjem zajedničke kontaktne službe uredit će se posebnim dogovorom.

Savjetnik za dokumente

(1) Svaka ugovorna stranka temeljem prethodnog dogovora može uputiti savjetnika za dokumente.

(2) Zadaće savjetnika za dokumente su:

– savjetovanje i obrazovanje Diplomatsko – konzularnih predstavništva ugovornih stranaka o putnim ispravama i vizama, naročito kod prepoznavanja krivotvorenih i preinačenih dokumenata, kao i na području zlouporabe dokumenata i nezakonitih migracija.

– savjetovanje i obrazovanje prijevoznika u vezi s njihovim obavezama, načinima prepoznavanja krivotvorenih i preinačenih dokumenata, kao i za njih bitnim uvjetima ulaska.

– savjetovanje i obrazovanje policijskih tijela nadležnih za graničnu kontrolu i drugih tijela.

(3) Savjetnici za dokumente mogu djelovati samo savjetovanjem i pružanjem stručne pomoći.

(4) Stavcima 1. do 3. ne zadire se u nadležnosti Diplomatsko – konzularnih predstavništava ugovornih stranaka i tijela nadležna za graničnu kontrolu.

Član 17.

Nadležni policijski organi ugovornih strana međusobno razmenjuju lične podatke (u daljem tekstu: podaci) uz poštovanje ograničenja određenih od strane organa koji podatke dostavlja i u skladu sa sledećim načelima koja primenje kako na automatski obrađene podatke tako i na one podatke koji to nisu:

1) dostavljeni podaci se bez saglasnosti organa koji ih dostavlja ne smeju upotrebljavati u druge svrhe osim u one zbog kojih se dostavljaju;

dostavljeni podaci se brišu, odnosno ispravljaju, čim:

– se ustanovi netačnost podataka, ili

– organ koji ih je dostavio saopšti da su podaci utvrđeni ili dostavljeni na protivpravan način, ili

– podaci više nisu potrebni za izvršavanje službenog zadatka zbog kojeg su dostavljeni, osim u slučaju postojanja izričitog ovlašćenja za korišćenje dostavljenih podataka u druge svrhe. Takva se saglasnost sme dati samo ako je obrada tih podataka u te druge svrhe dopuštena prema nacionalnom zakonodavstvu ugovorne strane koja evidencije podataka vodi;

Ugovorne strane u vezi obaveze brisanja podataka dužne su da poštuju naloge o rukovanju ugovorne strane koja dostavlja podatke.

3) na zahtev nadležnog organa koji je podatke dostavio primalac daje obaveštenje o korišćenju primljenih podataka i u vezi sa tim postignutim rezultatima;

4) nadležni organ koji podatke dostavlja garantuje za tačnost i aktuelnost dostavljenih podataka. Uz to je dužan da obrati pažnju na postojanje nužnosti i srazmere u odnosu na svrhu koja se dostavljanjem tih podataka želi postići, kao i na poštovanje zabrana dostavljanja podataka prema nacionalnom zakonodavstvu ugovorne strane. Ako se ispostavi da su dostavljeni netačni podaci ili podaci koji se nisu smeli dostaviti, ili da se podaci koji su uredno dostavljeni po proteku određenog roka, u skladu sa nacionalnim zakonodavstvom države čiji je organ te podatke dostavio moraju izbrisati, tada se to primaocu bez odlaganja mora saopštiti. Primalac je sa svoje strane dužan da odmah sprovede potrebno brisanje ili ispravku;

5) ako organ kojem su podaci dostavljeni ima razloga da posumnja u tačnost dostavljenih podataka ili smatra da ih je potrebno izbrisati, dužan je da o tome odmah obavesti organ koji je dostavio podatke;

6) ugovorne strane koriste za dostavljanje podataka samo ona komunikaciona sredstva koja garantuju efikasnu zaštitu podataka od neovlašćenog korišćenja ili promene od strane trećih lica tokom postupka dostavljanja tih podataka;

7) službena lica koja postupaju na državnoj teritoriji druge ugovorne strane nemaju direktan pristup automatski obrađenim podacima druge ugovorne strane. Ovo važi i za saradnju prema članu 14.;

8) primalac je dužan da dostavljene podatke efikasno zaštiti od slučajnog ili neovlašćenog uništavanja, slučajnog gubitka, neovlašćene ili slučajne izmene ili prosleđivanja, neovlašćenog pristupa i neovlašćenog objavljivanja;

9) organ koji je lične podatke dostavio i primalac dužni su da zabeleže razlog, sadržaj, vreme i mesto prijema, kao i organ koji je podatke dostavio odnosno organ kojem su isti dostavljeni. Ovi podaci čuvaju se najmanje tri godine i smeju se koristiti isključivo za kontrolu poštovanja važećih propisa o zaštiti podataka;

10) ugovorne strane odgovaraju, shodno njihovom nacionalnom zakonodavstvu, za štete koje u ugovornoj strani nekom licu druge ugovorne strane nastanu kao posledica obrade njenih podataka koji su dostavljeni prema ovom Sporazumu. Ugovorne strane se u okviru odgovornosti, u skladu sa njihovim nacionalnim zakonodavstvom, prema oštećenom ne mogu pozivati na to da su dostavljeni podaci bili netačni ili da su protivpravno dostavljeni. Ako ugovorna strana kojoj su podaci dostavljeni nadoknadi štetu nastalu korišćenjem netačnih ili protivpravno dostavljenih podataka, ugovorna strana koja je podatke dostavila, namiriće ukupan iznos isplaćene naknade štete.

Član 18.

Kada se na osnovu ovog Sporazuma dostavljaju klasifikovani podaci, primenjuju se sledeće odredbe:

1) ugovorna strana kojoj su podaci dostavljeni garantuje za jednaku zaštitu primljenih podataka, koji su klasifikovani prema nacionalnom zakonodavstvu ugovorne strane koja ih je dostavila. Za svrhe ovog Sporazuma sledeći stepeni poverljivosti klasifikovanih podataka prema pravnom sistemu Republike Srbije i Republike Hrvatske smatraju se da imaju iste vrednosti:

Za Republiku Srbiju: Za Republiku Hrvatsku: DRŽAVNA TAJNA VRLO TAJNO SLUŽBENA TAJNA – STROGO POVERLjIVO TAJNO SLUŽBENA TAJNA – POVERLjIVO POVJERLjIVO ZA INTERNU UPOTREBU OGRANIČENO

2) organ koji dostavlja podatke bez odlaganja pisanim putem saopštava primaocu promenu stepena poverljivosti klasifikovanih podataka ili deklasifikacije. Primalac je dužan da prema tom saopštenju uskladi stepen poverljivosti klasifikovanih podataka ili deklasifikacije;

3) dostavljeni klasifikovani podaci smeju da se koriste samo u onu svrhu zbog koje su dostavljeni, a dostupni mogu biti samo onim licima kojima je s obzirom na njihovu delatnost poznavanje tih podataka potrebno i koja su prema nacionalnom zakonodavstvu ovlašćene saznati te podatke;

4) pristup dostavljenim klasifikovanim podacima dopušten je organima koji nisu navedeni u ovom Sporazumu samo uz pisanu saglasnost organa koji ih je dostavio;

5) ugovorna strana kojoj su podaci dostavljeni bez odlaganja saopštava organu koji je podatke dostavio svaku povredu nacionalnog zakonodavstva koja se odnosi na zaštitu dostavljenih klasifikovanih podataka. U tom saopštenju navode se okolnosti nastanka te povrede, njene posledice i mere preduzete radi ograničavanja posledica, kao i sprečavanja budućih povreda te vrste;

6) klasifikovani podaci se dostavljaju drugoj ugovornoj strani putem kurira ili na neki drugi način koji je dopušten prema nacionalnom zakonodavstvu ugovornih strana.

Poglavlje VII.

Pravni status službenih lica

Član 19.

Ovlašćenja i pravni položaj službenih lica druge ugovorne stranke

Službena lica jedne ugovorne strane koja se u okviru saradnje prema ovom Sporazumu nalaze na državnoj teritoriji druge ugovorne strane, nemaju policijska ovlašćenja, osim ako ovim Sporazumom nije drugačije određeno. Pri sprovođenju svih mera ona su dužna da se pridržavaju nacionalnog zakonodavstva druge ugovorne strane.

Službena lica jedne ugovorne strane koja se u okviru saradnje prema ovom Sporazumu nalaze na državnoj teritoriji druge ugovorne strane, dužna su da sa sobom nose važeću službenu legitimaciju s fotografijom. U slučaju člana 8. dovoljno je nositi dokument o prikrivenom identitetu.

Službena lica jedne ugovorne strane koja se u okviru saradnje na osnovu ovog Sporazuma nalaze na državnoj teritoriji druge ugovorne strane ovlašćene su da nose svoje službeno oružje, osnovna zadužena sredstva prinude i opremu, osim ako druga ugovorna strana u pojedinačnom slučaju izjavi da ona to ne dopušta ili da to dopušta samo pod određenim uslovima. Korišćenje službenog oružja dopušteno je samo u slučaju nužne odbrane sebe ili trećeg lica. Nadležne službe se međusobno obaveštavaju o dopuštenom službenom oružju i sredstvima prinude. Službena lica nisu ovlašćena da nose uniformu. Službena lica iz čl. 13, 14. i 16. ovlašćena su da nose uniformu, osim ako nadležni organi na čijoj državnoj teritoriji službena lica postupaju u konkretnom slučaju to ne dozvoljavaju, odnosno korišćenje dodatno ne uslovljavaju.

Ako službena lica jedne ugovorne strane pri predzimanju mera, shodno ovom Sporazumu, na državnoj teritoriji druge ugovorne strane koriste vozila, dužna su da se pridržavaju istih saobraćajnih propisa kao i službena lica druge ugovorne strane. Ugovorne strane međusobno se obaveštavaju o važećim propisima iz ove oblasti.

Službena lica koja, shodno ovom Sporazumu, postupaju na državnoj teritoriji druge ugovorne strane izjednačena su u svojim pravima i odgovornostima sa službenim licima te ugovorne strane u pogledu krivičnih dela koja one počine ili koja su počinjena nad njima ili na njihovu štetu.

Član 21.

Radnopravni odnosi

Na službena lica ugovornih strana se za vreme obavljanja njihovih zadataka u skladu sa ovim Sporazumom primenjuju propisi iz oblasti radnih odnosa njihove države, a naročito u pogledu disciplinske odgovornosti.

Član 22.

Odredbe o odgovornosti za štetu

Ako službeno lice jedne ugovorne strane u sprovođenju ovog Sporazuma prouzrokuje štetu na državnoj teritoriji druge ugovorne strane, ta je ugovorna strana odgovorna za naknadu štete oštećenom trećem licu pod jednakim uslovima i u jednakom obimu kao da su štetu prouzrokovala domaća stvarno i mesno nadležna službena lica.

Ugovornoj strani koja je nadoknadila štetu oštećenima ili njihovim pravnim sledbenicima, druga ugovorna strana mora da nadoknadi iznos štete, osim ako je intervencija usledila po njenoj zamolnici. Kod šteta na teret ugovornih strana, naknada štete se neće potraživati, osim ako je službeno lice prouzrokovalo štetu namerno ili iz krajnje nepažnje.

Poglavlje VIII.

Završne odredbe

Član 23.

Odredba o izuzecima

Ako jedna ugovorna strana smatra da je postupanje po konkretnom zahtevu ili preduzimanje konkretne mere saradnje u skladu sa ovim Sporazumom takvo da, može dovesti do ograničavanja suvereniteta, ugrožavanja lične bezbednosti ili drugih bitnih interesa ili do povrede nacionalnog zakonodavstva, saopštiće drugoj ugovornoj strani da u celini ili delimično odbija saradnju ili da je prihvata pod određenim uslovima.

Član 24.

Nadležni nacionalni organi za kontakt ugovornih strana iz člana 1. stav 3. mogu na osnovu ovog Sporazuma zaključiti protokole za njegovo sprovođenje.

Član 25.

Sastanci eksperata

Svaka ugovorna strana može po potrebi zatražiti sastanak predstavnika nadležnih policijskih organa ugovornih strana radi utvrđivanja pojedinosti za sprovođenje oblika saradnje koji su predviđeni ovim Sporazumom, rešavanja pitanja u vezi sa primenom ovog Sporazuma, kao i predlaganja daljeg razvoja saradnje.

Rešavanje sporova

Eventualni sporovi koji bi mogli nastati iz tumačenja ili sprovođenja ovog Sporazuma, a koje nacionalni organi za kontakt ne mogu rešiti putem konsultacija, rešavaju se diplomatskim putem.

Član 27.

Troškovi

Svaka ugovorna strana snosi troškove koji za njene nadležne policijske organe nastanu sprovođenjem ovog Sporazuma, osim ako ovim Sporazumom nije drukčije određeno.

Član 28.

Ovim se Sporazumom ne utiče na postojeća prava i obaveze koje za ugovorne strane proističu iz drugih međunarodnih ugovora koji ih obavezuju.

Ovaj Sporazum ne utiče na odredbe o međunarodnoj saradnji u oblasti suzbijanja kriminala putem nacionalnih organa za kontakt, posebno u okviru Međunarodne organizacije kriminalističke policije (Interpol).

Odredbe ovog Sporazuma ni u čemu ne prejudiciraju utvrđivanje, razgraničenje i označavanje državne granice između ugovornih strana.

Član 29.

Odredba o prestanku

Danom stupanja na snagu ovog Sporazuma prestaje da važi Sporazum između Savezne Vlade Savezne Republike Jugoslavije i Vlade Republike Hrvatske o saradnji u borbi protiv organizovnog kriminala, nelegalne trgovine drogama, psihotropnim supstancama i prekursorima, terorizma i drugih težih krivičnih dela, potpisan u Beogradu, 8. maja 2002. godine.

Član 30.

Stupanje na snagu i otkaz

Ovaj Sporazum stupa na snagu trideset (30) dana od datuma primanja poslednjeg pisanog obaveštenja kojim se ugovorne strane međusobno obaveštavaju, diplomatskim putem, da su ispunjeni uslovi predviđeni njihovim nacionalnim zakonodavstvom za stupanje na snagu ovog Sporazuma.

Ovaj se Sporazum zaključuje na neodređeno vreme. Svaka ugovorna strana može diplomatskim putem u svakom trenutku u pisanom obliku da otkaže ovaj Sporazum. Sporazum prestaje šest (6) meseci nakon datuma primanja obaveštenja o otkazu.

Sastavljeno u Rijeci dana 25.05.2009. godine u dva primerka, svaki na srpskom i hrvatskom jeziku, pri čemu su oba teksta podjednako verodostojna.

Za Vladu Republike SrbijeIvica Dačić Za Vladu Republike Hrvatske Tomislav Karamarko

Član 3.

Ovaj zakon stupa na snagu osmog dana od dana objavljivanja u „Službenom glasniku Republike Srbije – Međunarodni ugovori”.

OBRAZLOŽENjE

1. USTAVNI OSNOV ZA DONOŠENjE ZAKONA

Ustavni osnov za donošenje Zakona o potvrđivanju Sporazuma između Vlade Republike Srbije i Vlade Republike Hrvatske o policijskoj saradnji, sadržan je u članu 99. stav 1. tačka 4. Ustava Republike Srbije, kojim je propisano da Narodna skupština potvrđuje međunarodne ugovore kad je zakonom predviđena obaveza njihovog potvrđivanja.

2. RAZLOZI ZA DONOŠENjE ZAKONA I CILjEVI KOJI SE NjIME ŽELE POSTIĆI

Republika Srbija već duži niz godina ostvaruje sa Republikom Hrvatskom dinamičnu i sadržajnu policijsku saradnju na planu suzbijanja svih vidova kriminaliteta sa elementima inostranosti.

Saradnja dva Ministarstva odvija se kroz mnoge bilateralne procese, kao i kroz učestvovanje i saradnju u okviru regionalnih organizacija. Maja 2002. godine potpisan je Sporazum između Savezne Vlade Savezne Republike Jugoslavije i Vlade Republike Hrvatske o saradnji u borbi protiv organizovanog kriminala, nelegalne trgovine drogama, psihotropnim supstancama i prekursorima, terorizma i drugih težih krivičnih dela.

U decembru 2008. godine potpisan je Memorandum o razumevanju između Ministarstva unutrašnjih poslova Republike Srbije i Ministarstva unutarnjih poslova Republike Hrvatske kojim su se strane potpisnice dogovorile da se u najskorije vreme usaglasi i potpiše Sporazum o policijskoj saradnji između dve države koji bi uredio sve vidove policijske saradnje, posebno u oblasti razmene informacija, olakšavanja i ubrzanja policijske saradnje, razmenu iskustava u cilju ubrazanog ispunjavanja uslova za pristupanje u članstvo Evropskoj uniji.

Pregovori o zaključivanju Sporazuma između Republike Srbije i Republike Hrvatske o policijskoj saradnji, održani su u Zagrebu, Hrvatska, u periodu od 26. do 27. marta 2009. godine, tokom kojih je usaglašen tekst i utvrđena je konačna verzija teksta Sporazuma.

Osnovni motiv za potvrđivanje ovog Sporazuma je potreba za daljim jačanjem i unapređenjem policijske saradnje između Republike Srbije i Republike Hrvatske.

Potvrđivanje Sporazuma o policijskoj saradnji između dve države, će doprineti da međusobna saradnja bude još obimnija, konkretnija i kvalitetnija.

3. OBJAŠNjENjE OSNOVNIH PRAVNIH INSTITUTA

Sporazumom se bliže definišu oblasti i cilj saradnje, preciziraju oblici saradnje i organi nadležni za saradnju, što je definisano članom 1.

Čl. 3, 4. i 5. definisane su opšte oblasti saradnje između Ministarstava unutrašnjih poslova Republike Srbije i Ministarstva unutrašnjih poslova Republke Hrvatske.

Čl. 7, 8, 9, 10. i 11. definisane su posebne oblasti saradnje (kontrolisane isporuke, poslovi prikrivenih islednika, zaštita svedoka, slanje oficira za vezu, saradnja na polju bezbednosti u sportu i velikih dogđaja).

Čl. 12, 13, 14, 15. i 16. definisana je oblast prekogranične saradnje (oblici saradnje, mešovite patrole, zajedničke kontaktne službe, službeni tanzit).

Sporazumom su takođe obuhvaćene i oblasti zaštite podataka, sa osvrtom na lične i klasifikovane podatke (čl. 17-18.).

Čl. 19, 20, 21. i 22. reguliše se pravni status službenih lica (ovlašćenja i pravni položaj službenih lica druge ugovorne strane, krivičnopravna odgovornost, radnopravni odnosi, odgovornost za štetu).

Završne odredbe sadrže standardne elemente međunarodnog ugovora i regulišu pitanja vremena stupanja na snagu, odnosno prestanka Sporazuma, sa uobičajenim rešenjima iz međunarodnog prava.

4. OCENA POTREBNIH FINANSIJSKIH SREDSTAVA ZA

SPROVOĐENjE ZAKONA

Za sprovođenje ovog zakona nije potrebno angažovati dodatna budžetska sredstva Republike Srbije.

Ostavite komentar