Na osnovu člana 6. stav 1. Zakona o energetici („Službeni glasnik RS”, broj 84/04) i člana 42. stav 1. Zakona o Vladi („Službeni glasnik RS”, br. 55/05, 71/05-ispravka, 101/07 i 65/08),
Vlada donosi
UREDBU
O IZMENAMA I DOPUNAMA UREDBE O UTVRĐIVANjU PROGRAMA OSTVARIVANjA STRATEGIJE RAZVOJA ENERGETIKE REPUBLIKE SRBIJE DO 2015. GODINE ZA PERIOD OD 2007. DO 2012. GODINE
Član 1.
U Uredbi o utvrđivanju Programa ostvarivanja Strategije razvoja energetike Republike Srbije do 2015. godine za period od 2007. do 2012. godine („Službeni glasnik RS”, br. 17/07 i 73/07), u Programu ostvarivanja Strategije razvoja energetike Republike Srbije do 2015. godine za period od 2007. do 2012. godine, odeljak 13. OBNOVLjIVI IZVORI ENERGIJE, menja se i glasi:
„13. OBNOVLjIVI IZVORI ENERGIJE
13.1. Definicija obnovljivih izvora energije
Pod pojmom obnovljivi izvori energije (OIE), u smislu člana 3. tačka 14) Zakona o energetici, podrazumevaju se izvori energije koji se nalaze u prirodi i obnavljaju se u celosti ili delimično, posebno energija vodotokova, vetra, neakumulirana sunčeva energija, biomasa, geotermalna energija i dr. Ovo poglavlje Programa baziraće se na primeni pomenutih obnovljivih izvora energije.
Korišćenje ovih izvora doprinosi efikasnijem korišćenju sopstvenih potencijala u proizvodnji energije, smanjenju emisija „gasova staklene bašte”, smanjenju uvoza fosilnih goriva, razvoju lokalne industrije i otvaranju novih radnih mesta.
Tehnički iskoristiv energetski potencijal navedenih OIE u Republici Srbiji, veoma je značajan i procenjen je na preko 4,3 miliona tona ekvivalentne nafte (u daljem tekstu: toe) godišnje – od čega se oko 2,7 miliona toe godišnje nalazi u iskorišćenju biomase, 0,6 miliona toe godišnje u neiskorišćenom hidropotencijalu, 0,2 miliona toe godišnje u postojećim geotermalnim izvorima, 0,2 miliona toe godišnje u energiji vetra i 0,6 miliona toe godišnje u iskorišćenju sunčevog zračenja. Učešće pojedinih OIE u ukupnom potencijalu iznosi:
[pic]
Hidroenergija i energija biomase su obnovljivi izvori energije sa najznačajnijim energetskim potencijalom, i kao takvi su posebno naglašeni u Strategiji u okviru Prioriteta selektivnog korišćenja obnovljivih izvora energije.
13.2.1 Biomasa
Ukupan energetski potencijal biomase u Republici Srbiji procenjen je na 2,7 miliona toe i čine ga ostaci u šumarstvu i drvnoj industriji (oko milion toe), i ostaci u ratarstvu, stočarstvu, voćarstvu, vinogradarstvu i primarnoj preradi voća (oko 1,7 miliona toe). Energetski potencijal biomase u stočarstvu koji je pogodan za proizvodnju biogasa je procenjen na 42 000 toe.
13.2.1.1 Biogas
Raspoložive količine tečnog stajnjaka na živinarskim i stočnim farmama srednjeg i velikog kapaciteta omogućavaju proizvodnju biogasa energetske vrednosti od 42 200 toe. Ova količina tečnog stajnjaka uz odgovarajući dodatak ostataka poljoprivredne biomase realno omogućava da instalisana snaga elektrana na biogas bude najviše do 80 MWe.
Proizvodnja biogasa iz tečnog stajnjaka ima energetski značaj, ali i ekološki značaj. Kao rezultat proizvodnje anaerobne digestije, pored biogasa se dobija tečni ostatak koji se koristi kao đubrivo. S obzirom na veliku defragmentaciju poljoprivrednih gazdinstava u Republici Srbiji, preporučuje se da se u jednom postrojenju prikuplja i tretira stajnjak prikupljen sa više farmi.
13.2.1.2 Biogoriva
U Republici Srbiji postoje uslovi za proizvodnju biogoriva – bioetanola i biodizela.
Bioetanol: Proizvodnja etanola u Republici Srbiji se danas bazira na melasi (oko 50 %) i na žitaricama (oko 50 %). Raspoloživa količina melase ne podmiruje tekuće proizvodne potrebe: ukupni kapaciteti u postojećim fabrikama šećera generišu oko 200.000 tona melase godišnje, od čega se iskoristi 50.000 tona, dok se ostatak od oko 150.000 tona može razmatrati za ostale potrebe i proizvodnju bioetanola. Nedostajuće količine melase za proizvodnju bioetanola bi se morale uvoziti, u uslovima velikih fluktuacija cena i raspoloživih količina na svetskom tržištu.
S obzirom na razvijenu poljoprivrednu proizvodnju i činjenicu da proizvedene količine žitarica potpuno zadovoljavaju i prevazilaze domaće potrebe za ljudskom i stočnom ishranom, potrebno je razmotriti i mogućnosti proizvodnje bioetanola od žitarica.
Za proizvodnju 100.000 tona bioetanola, potrebno je oko 330.000 tona žitarica, što predstavlja oko jedne trećine tržišnih viškova žitarica ili svega oko 2-4 % ukupne proizvodnje žitarica.
U ostale alternativne sirovine pogodne za proizvodnju bioetanola, za koje postoji potencijal u našoj zemlji mogu se svrstati sirak, jerusalimska artičoka (topinambur) i krompir. Prema procenama, u Republici Srbiji postoji oko 100.000 hektara marginalne zemlje koja se može iskoristiti za gajenje sirka i jerusalimske artičoke, čime bi se moglo proizvesti oko tri miliona tona etanola godišnje.
Biodizel: U Republici Srbiji se kao sirovina za proizvodnju biodizela mogu koristiti uljarice-suncokret, soja i uljana repica, i otpadna jestiva ulja.
Ukupne površine pod uljaricama se procenjuju na 668.800 ha, od čega bi se gajenje uljarica za dobijanje biodizela moglo vršiti na 350.000 ha. Prosečna proizvodnja biodizela od uljanih biljaka koje se mogu uzgajati u Republici Srbiji prikazana je u Tabeli 13.1.
Tabela 13.1. Proizvodnja biodizela iz uljarica
Uljarica Prosečan prinos zrna (t/ha) Sadržaj ulja u zrnu (%) Proizvodnja biodizela (kg/ha) (l/ha) Suncokret 1,79 40 716 816 Soja 2,25 18 405 460 Uljana repica 1,69 36 608 690
U zavisnosti od vrste uljarica koje se uzgajaju, potencijalne količine biodizela koje se mogu proizvesti na raspoloživom zemljištu (350.000 ha) su prikazane u Tabeli 13.2.
Tabela 13.2. Potencijalna proizvodnja biodizela
Struktura setve Moguća proizvodnja biodizela (t) 100 % uljana repica 212.800 70 % uljana repica + 30 % suncokret 224.140 50 % uljana repica + 50 % suncokret 231.700 30 % uljana repica + 70 % suncokret 239.260 100 % suncokret 250.600 100 % soja 141.750
Potrošnja jestivog ulja u Republici Srbiji iznosi oko 16 litara po glavi stanovnika, što upućuje na zaključak da bi se u Republici Srbiji godišnje moglo sakupiti oko 10.000 tona otpadnih jestivih ulja pogodnih za proizvodnju biodizela (ova pitanja uređena su Uredbom o upravljanju otpadnim uljima – „Službeni glasnik RS”, broj 60/08).
13.2.2 Male hidroelektrane
Pod pojmom mala hidroelektrana, prema Zakonu o energetici, podrazumeva se hidroelektrana snage do 10 MW.
Energetski potencijal vodotokova i lokacije za izgradnju malih hidroelektrana određene su dokumentom „Katastar malih hidroelektrana na teritoriji SR Srbije van SAP” iz 1987. godine, koji su za potrebe JP Združene elektroprivrede izradili „Energoprojekt – Hidroinženjering” i Institut „Jaroslav Černi” (u daljem tekstu: Katastar MHE), kao i katastrom malih hidroelektrana u Autonomnoj pokrajini Vojvodini, u kome je obrađeno 13 hidroelektrana („Hidroinvest” DTD, 1989. godine). Izuzetno je moguće graditi ove objekte i na drugim lokacijama uz saglasnost Ministarstva rudarstva i energetike u pogledu maksimalnog iskorišćenja energetskog potencijala vodotokova i saglasnosti drugih nadležnih ministarstava i institucija. Za postojeće višenamenske akumulacije, hidroenergetske parametre za izgradnju malih hidroelektrana, koji definišu i maksimalnu snagu postrojenja, određuje JVP „Srbijavode”, Beograd, odnosno za Autonomnu pokrajinu Vojvodinu JVP „Vode Vojvodine” Novi Sad.
Ukoliko na nekoj od lokacija predviđenih katastrima iz stava 2. ovog pododeljka, usled promenjenih hidro-geoloških uslova, postojanja izgrađenih građevinskih objekata ili drugih značajnijih promena koje su nastupile u uređenju i korišćenju prostora, nije moguća izgradnja male hidroelektrane ili bi očekivana snaga bila osetno manja od snage navedene u katastarskom listu, izgradnja male hidroelektrane, uz saglasnost Ministarstva rudarstva i energetike, može se odobriti na drugoj, ili više drugih lokacija istog vodotoka kojima se obezbeđuje potpuno iskorišćavanje energetskog potencijala.
Na osnovu podataka iz katastara iz stava 2. ovog pododeljka, u Tabeli 13.3. je prikazan hidropotencijal u odabranim opštinama u Republici Srbiji.
Iskorišćenjem ukupnog energetskog potencijala malih hidroelektrana moguće je proizvesti oko 4,7% od ukupne proizvodnje električne energije u Republici Srbiji (34 400 GWh/god ostvareno u 2006. godini) i oko 15% sadašnje proizvodnje električne energije u hidroelektranama (10 900 GWh/god).
Tabela 13.3. Opštine sa najvećim potencijalom za izgradnju malih hidroelektrana
Broj lokacijaza izgradnju MHE Procenjena snaga (kW) Mogućaproizvodnja (MWh) Opština 64 34.300 121.203 Ivanjica 35 33.284 109.692 Raška 40 25.925 94.026 Pirot 40 23.458 78.394 Kraljevo 47 18.800 73.971 Prijepolje 9 17.576 60.210 Zaječar 22 17.045 72.212 Crna Trava 20 15.825 55.100 Novi Pazar 8 15.690 58.850 Bela Palanka 8 11.216 25.850 Despotovac 30 10.974 45.391 Brus 19 10.706 30.180 Knjaževac 32 10.185 38.438 Vranje 22 10.141 38.985 Kuršumlija 16 9.875 35.318 Priboj 30 9.800 36.099 Trgovište 13 9.785 30.937 Valjevo 10 9.305 27.419 Tutin 16 8.945 24.380 Žagubica 17 8.675 34.553 Bosilegrad 19 8.625 32.877 Čajetina 17 8.320 29.720 Leskovac 21 8.310 36.832 Nova Varoš 27 8.170 32.543 Surdulica 13 7.990 28.262 Vlasotince 19 7.640 27.395 Bajina Bašta 12 7.070 27.500 Niš 8 6.740 20.050 Boljevac 12 5.346 17.928 Užice 15 5.325 19.862 Ljubovija 7 4.730 10.230 Negotin 11 4.690 16.578 Vladičin Han 6 4.655 20.283 Arilje 14 4.515 19.459 Babušnica 1 3.000 13.700 Novi Sad 1 850 4.700 Vrbas 1 620 2.270 Bečej 1 1.220 8.190 Bela Crkva
Slika 13.1. Broj malih hidroelektrana prema instalisanoj snazi
Na osnovu rezultata 15 realizovanih pred-studija izvodljivosti za izgradnju malih hidroelektrana zaključeno je da je u sadašnjim tržišnim uslovima realno očekivati izgradnju malih hidroelektrana na 5 do 10% od ukupnog broja lokacija predviđenih Katastrom MHE.
U narednom periodu je potrebno nastaviti detaljnu reviziju lokacija predviđenih Katastrom MHE instalisane snage iznad 600 kW kako bi se napravila preciznija lista izvodljivih lokacija i stvorila bolja planska osnova za korišćenje ovog obnovljivog izvora.
13.2.3 Geotermalna energija
Na osnovu dosadašnjih istraživanja i merenja u Republici Srbiji su identifikovani prirodni i veštački izvori termalne vode na teritoriji preko 60 opština. Temperatura vode je najčešće u opsegu do 40ºC, a samo na teritoriji šest opština je temperatura vode preko 60 ºC, i to u opštinama: Vranje; Šabac; Kuršumlija; Raška; Medveđa; Apatin.
Prosečni protoci vode iz postojećih izvora i bušotina u proseku iznose do 20 l/s. Na nekoliko lokaliteta protok vode prelazi 50 l/s (Bogatić, Kuršumlija, Pribojska Banja, Niška Banja), a samo na jednoj lokaciji protok vode iznosi preko 100 l/s (Banja Koviljača).
Ukupna toplotna snaga koja bi se mogla dobiti iskorišćenjem svih postojećih izvora termalne vode iznosi oko 216 MWt, sa proizvodnjom toplotne energije od oko 7650 TJ godišnje, odnosno sa mogućom zamenom oko 180 000 toe.
Korišćenje postojećih geotermalnih izvora treba usmeriti u pravcu proizvodnje toplotne energije za potrebe raznih delatnosti – banjski turizam, zagrevanje sanitarne vode ili prostorija za potrebe poljoprivredne proizvodnje i slično.
13.2.4 Energija vetra
Na osnovu postojećih i dostupnih analiza i studija realni energetski potencijal vetra u Republici Srbiji je procenjen na instalisanu snagu od oko 1300 MW. Procena energetskog potencijala je obavljena na osnovu podataka Republičkog hidrometeorološkog zavoda prikupljenih merenjem na meteorološkim stubovima visine do 10 metara, pri čemu je zaključeno da su najperspektivnije lokacije za izgradnju elektrana na vetar: planina Midžor, Suva Planina, Vršački Breg, Stara Planina, Deli Jovan, Krepoljin, Tupižnica, Juhor i Jastrebac. Za tačnu ocenu opravdanosti izgradnje elektrane na vetar na datoj lokaciji neophodno je sprovesti detaljna merenja brzine i pravca vetra.
Agencija za energetsku efikasnost Republike Srbije je obavila merenja parametara vetra na visini od 50 metara – u Negotinu, Velikom Gradištu i Titelu.
Tabela 13.4. Rezultati merenja brzine vetra na visini od 50 metara
Lokacija Prosečna brzina vetra na visini od 50 m (m/s) Ekstrapolisana prosečna brzina vetra na visini od 80 m (m/s) Raspoloživost podataka 6 meseci 12 meseci 6 meseci 12 meseci 2010. 22.047 1,10% 1,00% 0,76% 2011. 44.093 2,21% 2,00% 1,52% 2012. 66.140 3,31% 3,00% 2,28% SRPS EN 590:2005* 99.873 5,00% 4,53% 3,44%
*Prema zahtevima standarda SRPS EN 590:2005, sadržaj metilestra masne kiseline MEMK (biodizela) ograničen je maksimalno na 5 % v/v
Pregled osnovnih aktivnosti čija je realizacija neophodna za postizanje postavljenih ciljeva Programa u oblasti OIE do 2012. godine, kao i njihovi nosioci i rokovi za realizaciju su prikazani u Tabeli 13.7.
Tabela 13.7. Dinamika realizacije mera i aktivnosti predviđenih Programom u oblasti OIE do 2012. i nosioci njene implementacije
Aktivnost Nosilac Početak/ Rok Cilj/komentar/obrazloženje aktivnosti Rad na harmonizaciji domaćih propisa koji se odnose na oblast OIE sa propisima EU MRE 1.7.2009./ kontinualno – dalja implementacija uputstava 2001/77/EC i 2003/30/EC i regulative/propisa EU u oblasti OIE u okviru procesa Energetske zajednice;- učešće u izradi studije u cilju određivanja kapaciteta zemalja članica Energetske zajednice za primenu novog Uputstva EU o obnovljivoj energiji od 2012. godine;- inovacija postojećih i donošenje novih standarda koji se odnose na projektovanje, gradnju i korišćenje postrojenja koja koriste OIE. Otklanjanje administrativnih prepreka za veće korišćenje OIE – izmene i dopune Zakona o energetici MRE U toku/prvo polugodište 2010. godine Izmenama i dopunama Zakona o energetici potrebno je precizirati odredbe koje se odnose na OIE:- uneti neophodna pojašnjenja u vezi sa povlašćenim proizvođačima toplotne energije;- definisati biogoriva koja se koriste kao energenti u saobraćaju uz definisanje neophodne prateće podzakonske regulative;- jasno definisanje obaveze aktera na energetskom tržištu u pogledu priključenja na mrežu, preuzimanja i dispečiranja električne/toplotne energije itd;- proširiti nadležnost Agencije za energetiku Republike Srbije za izdavanje potvrda o poreklu električne energije iz obnovljivih izvora (Guarantee of Origin)Otklanjanje administrativnih barijera identifikovanih u pododeljku 13.9 Obezbeđenje finansijskih sredstava za dugoročno finansiranje projekata iz oblasti OIE MRE 1.7.2009./ kontinualno saradnja sa međunarodnim finansijskim institucijama u cilju obezbeđenja finansijske podrške za kreditiranje projekata iz oblasti OIE Informativne, promotivne, edukativne aktivnosti i pilot projekti MRE 1.7.2009./kontinualno – u cilju podizanja svesti o prednostima korišćenja OIE;- u cilju kreiranja atraktivne poslovne klime za investiranje u projekte obnovljive energije;- podići nivo znanja i informisanosti potencijalnih investitora i lokalnih samouprava o načinima i ekonomskoj opravdanosti efikasnog korišćenja raspoloživih izvora obnovljive energije. PLANIRANI PROJEKTI – izrada Nacionalnog akcionog plana za korišćenje biomase kao najznačajnijeg OIE u Republici Srbiji; – izrada regionalne platforme za razvoj tržišta biomase; – detaljna revizija lokacija predviđenih Katastrom MHE u cilju pravljenja precizne liste izvodljivih lokacija za izgradnju malih hidroelektrana; – merenje brzine i pravca vetra sa ciljem izrade atlasa vetrova u Republici Srbiji; izrada studije o mogućnostima integracije vetroelektrana u elektroenergetski sistem i definisanje potreba za rekonstrukcijom/revitalizacijom prenosne mreže; obuka operatora prenosnog i distributivnog sistema; – ispitivanje mogućnosti prelaska na biomasu u 15 toplana koje nemaju mogućnost snabdevanja gasom i 15 srednjih škola poljoprivredne i šumarske struke; – razvoj kapaciteta za korišćenje i promociju solarne energije u Republici Srbiji; – ispitivanje potencijala za korišćenje geotermalne energije u Republici Srbiji.
Prema članu 6. stav 2. Zakona o energetici, Programom ostvarivanja Strategije razvoja energetike Republike Srbije, utvrđuju se uslovi, način i dinamika ostvarivanja Strategije razvoja energetike, energetski objekti koje je neophodno izgraditi, uzimajući u obzir prognoziranu potrošnju energije i energenata, energetsku efikasnost, mogućnost korišćenja obnovljivih izvora energije, mogućnost korišćenja efikasnih tehnologija za proizvodnju energije i energenata i stimulisanje investiranja u energetski sektor.
S tim u vezi, trebalo bi imati u vidu da je Zakonom o upravljanju otpadom („Službeni glasnik RS”, broj 36/09) propisano da se otpad može ponovo koristiti i za energetsko iskorišćenje, kao i da je istim zakonom utvrđeno ovlašćenje ministra nadležnog za poslove zaštite životne sredine da bliže propiše uslove i način sakupljanja, transporta, skladištenja i tretmana otpada koji se koristi kao sekundarna sirovina ili za dobijanje energije.
Pitanje podsticajnih mera za investiranje u izgradnju energetskih objekata za proizvodnju električne energije iz obnovljivih izvora energije, cena otkupa električne energije, kao i odnosa povlašćenog proizvođača i kupca električne energije, predmet je uređivanja posebnog akta Vlade.
Nosilac aktivnosti neophodnih za realizaciju Programa u oblasti OIE su Ministarstvo rudarstva i energetike, Ministarstvo životne sredine i prostornog planiranja, uz pomoć Agencije za energetsku efikasnost. Međutim, uspešna realizacija Programa moguća je samo uz koordiniranu aktivnost više institucija i aktivno učešće i drugih relevantnih institucija u delu njihove nadležnosti.
Kao preduslov za uspešnu realizaciju Programa i politike u vezi sa OIE, neophodno je što pre ojačati sve tri navedene institucije, u pogledu broja zaposlenih i njihovog usavršavanja.
U cilju ocene postignutih rezultata, svake dve godine realizacije Programa, angažovaće se ekspertski tim da oceni realno stanje i utvrdi nivo ispunjenosti postavljenih ciljeva i u skladu sa tim aktuelizuje Program u delu OIE.”
Član 2.
Ova uredba stupa na snagu osmog dana od dana objavljivanja u „Službenom glasniku Republike Srbije”.
Broj:
U Beogradu,
V L A D A
PREDSEDNIK
Saglasno članu 6. Zakona o energetici, Vlada Republike Srbije donosi Program ostvarivanja Strategije razvoja energetike Republike Srbije.
2. RAZLOZI ZA DONOŠENjE UREDBE
Po članu 6. stav 2. Zakona o energetici Republike Srbije, Programom se između ostalog, utvrđuje mogućnost korišćenja obnovljivih izvora energije, mogućnost korišćenja efikasnih tehnologija za proizvodnju energije i energenata, kao i stimulisanje investiranja u energetski sektor.
U posebnoj uredbi, u skladu sa Zakonom o energetici, uspostavljena je procedura sticanja statusa povlašćenog proizvođača električne energije, kao i podsticajne mere kojima se stimuliše investiranje u korišćenje obnovljivih izvora energije i u visoko efikasnu kombinovanu proizvodnju električne i toplotne energije, uzimajući u obzir strateške prioritete i realne mogućnosti, kako bi utvrđene podsticajne mere imale održiv karakter.
Ratifikacijom Ugovora o osnivanju energetske zajednice, Srbija je, između ostalog, prihvatila obavezu primene direktive 2001/77/ES o promovisanju proizvodnje električne energije iz obnovljivih izvora energije. Zakonom o energetici uspostavljena je kategorija povlašćenog proizvođača električne energije, a uredbom o uslovima za sticanje statusa povlašćenog proizvođača električne energije i kriterijumima za ocenu ispunjenosti tih uslova bili bi bliže propisani postupak i uslovi za sticanje statusa povlašćenog proizvođača električne energije.
Cilj je da se podstiču povlašćeni proizvođači koji električnu energiju proizvode u elektranama čija se izgradnja bez podsticajnih mera ne bi isplatila i time postigne:
povećana proizvodnja i sigurnost napajanja električnom energijom;
veća raznolikost izvora primarne energije i korišćenje izvora primarne energije manjih kapaciteta;
veća ukupna energetska efikasnost;
povećano angažovanje domaće mašinogradnje i razvoj malih i srednjih preduzeća;
povećanje lokalne zaposlenosti;
privlačenje stranih investitora;
smanjenje proizvodnje gasova koji stvaraju efekat staklene bašte;
brže postizanje ciljeva postavljenih Kjoto protokolom.
U skladu sa opšte proklamovanom politikom održivog razvoja, sve zemlje Evropske Unije i zemlje koje rade na usaglašavanju svoje energetske politike i odgovarajuće zakonske regulative sa uputstvima Evropske Unije, utvrđuju mere za povećanje učešća ovakve proizvodnje u ukupnoj proizvodnji električne i ukupne energije. Zemlje Evropske Unije su uputstvom 2001/77 ES, postavile cilj da se učešće proizvodnje elektrana koje koriste obnovljive izvore poveća u ukupnoj proizvodnji električne energije sa 14% u 1997. godini na 22% u 2010. godini i u ukupno utrošenoj energiji sa 6% u 1997. na 12% u 2010. godini.
U Srbiji postoji značajan energetski potencijal obnovljivih izvora za proizvodnju električne energije, prvenstveno biomasa i vodni potencijal na manjim vodotokovima, ali i drugi vidovi obnovljivih izvora (vetar, geotermalna, sunčeva energija…). Međutim, ne bi bilo opravdano, niti održivo da se za sve elektrane koje koriste obnovljive izvore energije obezbedi podsticajna otkupna cena. Ovde se prvenstveno misli na hidroelektrane i termoelektrane na biomasu snage iznad 10MW, kao i na kogenerativna postrojenja koja ne zadovoljavaju kriterijume po pitanju energetske efikasnosti bez obzira na snagu.
Pod pretpostavkom da se do kraja 2012. godine ispuni cilj kojim će se obezbediti proizvodnja električne energije iz OIE u novosagrađenim objektima ukupne snage 102 MW, uticaj podsticajnih otkupnih cena na rast cena električne energije kretao bi se po sledećoj dinamici: 0,32% u 2010.godini; 0,33% u 2011. godini i 1,60% u 2012. godini.
3. FINANSIJSKA SREDSTVA POTREBNA ZA SPROVOĐENjE UREDBE
Za sprovođenje ove Uredbe nije potrebno obezbediti dodatna sredstva u budžetu Republike Srbije.