Na osnovu člana 84. stav 2. Zakona o energetici („Službeni glasnik RS”, broj 84/04) i člana 42. stav 1. Zakona o Vladi („Službeni glasnik RS”, br. 55/05, 71/05-ispravka, 101/07 i 65/08),
Vlada donosi
U R E D B U
O USLOVIMA ZA STICANjE STATUSA
POVLAŠĆENOG PROIZVOĐAČA ELEKTRIČNE ENERGIJE
I KRITERIJUMIMA ZA OCENU ISPUNjENOSTI TIH USLOVA
Član 1.
Ovom uredbom bliže se propisuju uslovi za sticanje statusa povlašćenog proizvođača električne energije (u daljem tekstu: povlašćeni proizvođač) i kriterijumi za ocenu ispunjenosti tih uslova.
Član 2.
Status povlašćenog proizvođača mogu da steknu proizvođači koji:
u procesu proizvodnje električne energije koriste obnovljive izvore energije ili separisanu frakciju komunalnog otpada;
proizvode električnu energiju u elektranama, koje se u smislu zakona kojim se uređuje oblast energetike smatraju malim elektranama;
istovremeno proizvode električnu i toplotnu energiju, pod uslovom da ispunjavaju kriterijume u pogledu energetske efikasnosti.
Član 3.
Obnovljivi izvori energije, smislu ove uredbe, jesu izvori energije koji se nalaze u prirodi i obnavljaju se u celosti ili delimično, posebno energija vodotokova, vetra, neakumulirana sunčeva energija, biomasa, geotermalna energija, biogoriva, biogas, sintetički gas, deponijski gas, gas iz postrojenja za tretman kanalizacionih voda i otpadnih voda iz prehrambene i drvno-prerađivačke industrije koje ne sadrže opasne materije.
Član 4.
Biomasa, u smislu ove uredbe, jeste biorazgradljiva materija nastala u poljoprivredi, šumarstvu i pratećoj industriji i domaćinstvu, koja obuhvata: biljke i delove biljaka; gorivo dobijeno od biljaka i delova biljaka; ostatke i nusproizvode biljaka nastale u poljoprivredi (slama, kukuruzovina, granje, koštice i ljuske); ostatke životinjskog porekla nastale u poljoprivredi (izmet); ostatke biljaka u šumarstvu (ostaci pri seči šuma); biorazgradljive ostatke u prehrambenoj i drvnoj industriji koji ne sadrže opasne supstance i separisanu biorazgradljivu frakciju komunalnog otpada.
Ne smatraju se biomasom, u smislu ove uredbe, fosilna goriva, treset, papir i karton, tekstil, delovi tela životinja, industrijski otpad izuzev onog koji se podrazumeva pod biomasom, komunalni otpad, otpad iz postrojenja za tretman komunalnih otpadnih voda i komercijalni otpad.
Član 5.
Biogas, u smislu ove uredbe, jeste gas nastao anaerobnim postupcima iz biomase.
Sintetički gas, u smislu ove uredbe, jeste gas nastao pirolitičkom razgradnjom biomase i separisanjem frakcije komunalnog otpada.
Član 6.
Otpad, u smislu ove uredbe, je svaka materija ili predmet sadržan u listi kategorija otpada (Q lista) koji vlasnik odbacuje, namerava da odbaci ili je dužan da odbaci, u skladu sa zakonom kojim se uređuje upravljanje otpadom,.
Komunalni otpad, u smislu ove uredbe, je otpad iz domaćinstava (kućni otpad), kao i drugi otpad koji je zbog svoje prirode ili sastava sličan otpadu iz domaćinstava, u skladu sa zakonom kojim se uređuje upravljanje otpadom.
Član 7.
Fosilna goriva, u smislu ove uredbe, jesu ugalj, nafta i naftni derivati, prirodni gas i uljani škriljci.
Član 8.
Elektrana, u smislu ove uredbe, jeste postrojenje za proizvodnju električne energije ili za kombinovanu proizvodnju, sa jednom ili više proizvodnih jedinica.
Kombinovana proizvodnja iz stava 1. ovog člana predstavlja istovremenu proizvodnju električne i toplotne energije.
Kondenzacioni režim rada, u smislu ove uredbe, predstavlja proizvodnju električne energije kod elektrana sa kombinovanom proizvodnjom.
Član 9.
Ako proizvođač električne energije delatnost proizvodnje električne energije obavlja u elektrani koja sadrži različite proizvodne jedinice, status povlašćenog proizvođača stiče samo za one proizvodne jedinice za koje ispunjava uslove propisane ovom uredbom.
Proizvođač koji obavlja delatnost proizvodnje električne energije u više elektrana, podnosi zahtev za sticanje statusa povlašćenog proizvođača za svaku takvu elektranu posebno.
U proizvodne jedinice iz stava 1. ovog člana moraju biti:
1) ugrađeni merni uređaji za merenje isporučene električne energije;
2) ugrađeni merni uređaji i označena merna mesta na kojima se meri ukupno neto proizvedena električna energija i toplotna energija iz postrojenja i potrošnja primarne energije za pogon postrojenja.
Podnosilac zahteva za sticanje statusa povlašćenog proizvođača uz zahtev podnosi i odgovarajući dokaz o ugrađenim mernim uređajima i označenim mernim mestima iz stava 3. ovog člana.
Član 10.
Pravno lice ili preduzetnik može steći status povlašćenog proizvođača, pod uslovima iz člana 2. ove uredbe, za:
1) hidroelektranu;
2) elektranu koja u procesu proizvodnje koristi biomasu ili biomasu u kombinaciji sa nekim dopunskim fosilnim gorivom ili otpadom, ukoliko energetska vrednost korišćene biomase na godišnjem nivou čini najmanje 80% ukupne primarne energije;
3) elektranu koja električnu energiju proizvodi koristeći obnovljive izvore energije, osim biomase, ukoliko u procesu proizvodnje energetska vrednost korišćenih obnovljivih izvora energije na godišnjem nivou čini najmanje 90% ukupne primarne energije. Dopunska goriva mogu biti neka od fosilnih goriva ili otpad;
4) elektranu koja električnu energiju proizvodi koristeći otpad ili otpad u kombinaciji sa nekim fosilnim gorivom ili obnovljivim izvorom energije, ukoliko energetska vrednost korišćenog otpada na godišnjem nivou čini najmanje 80% ukupne primarne energije;
5) elektranu za kombinovanu proizvodnju koja koristi fosilna goriva ili fosilna goriva u kombinaciji sa nekim obnovljivim izvorom energije ili otpadom, ukoliko ostvaruje ukupni godišnji stepen korisnosti veći od odgovarajuće vrednosti minimalnog ukupnog godišnjeg stepena korisnosti elektrane za kombinovanu proizvodnju navedenih u tabeli 1.
Tabela 1. – Minimalni ukupni godišnji stepen korisnosti elektrane za kombinovanu proizvodnju
Instalisanasnaga (MWe) Udeo fosilnog goriva u energetskoj vrednosti utrošenog goriva (%) (20 – 40)% (40 – 60)% (60 – 80)% (80 – 100)% <1 45% 50% 55% 60% 1-10 55% 60% 65% 70%
Član 11.
Ukupna neto proizvedena električna energija iz člana 9. stav 3. tačka 2) ove uredbe određuje se kao ukupna električna energija predata u električnu mrežu u toku jedne kalendarske godine, odnosno ukupna godišnja ostvarena proizvodnja električne energije u elektrani umanjena za sopstvenu godišnju potrošnju postrojenja i gubitke unutar elektrane.
Neto godišnja proizvodnja toplotne energije u elektrani iz člana 9. stav 3. tačka 2) ove uredbe određuje se kao ukupna toplotna energija predata u sistem za distribuciju toplotne energije u toku jedne kalendarske godine, odnosno ukupna godišnja ostvarena proizvodnja toplotne energije elektrane umanjena za godišnju sopstvenu potrošnju postrojenja i gubitke unutar elektrane.
Član 12.
Primarna energija, u smislu ove uredbe, jeste energija za pogon postrojenja i koja se dobija iz primarnog goriva.
Primarno gorivo iz stava 1. ovog člana je smeša goriva (osnovno i dopunska) koje se koristi za proizvodnju primarne električne energije ili za kombinovanu proizvodnju.
Član 13.
Energetska vrednost utrošenog goriva predstavlja proizvod utrošene količine goriva i njegove prosečne donje toplotne moći.
Energetska vrednost utrošene smeše goriva (osnovno i dopunska goriva) predstavlja sumu proizvoda prosečne donje toplotne moći goriva i utrošene količine svakog goriva koje čini sastav smeše goriva.
Član 14.
Ukupni godišnji stepen korisnosti u postrojenjima koja istovremeno proizvode električnu i toplotnu energiju izračunava se kao odnos između ukupne neto godišnje proizvodnje energije (električne i toplotne) i ukupne godišnje utrošene primarne energije u elektrani za kombinovanu proizvodnju, a prema formuli:
[pic]
gde su:
( – ukupni godišnji stepen korisnosti
Ekor [MJ] = 3600 x E + T – ukupna godišnja neto proizvedena energija (električna i toplotna);
E [MWh] – neto godišnja proizvodnja električne energije elektrane;
3600 – odnos energetskih vrednosti [Wh] i [J]
T [MJ] – neto godišnja proizvodnja toplotne energije elektrane (ukoliko postoji);
Epr [MJ] – ukupna godišnja utrošena primarna energija elektrane
Član 15.
Zahtev za sticanje statusa povlašćenog proizvođača podnosi se ministru nadležnom za poslove energetike, u skladu sa zakonom kojim se uređuje oblast energetike.
Uz zahtev iz stava 1. ovog člana, podnosilac zahteva dostavlja dokaze o ispunjenosti uslova za sticanje tog statusa, i to:
1) kopiju licence za obavljanje delatnosti proizvodnje električne energije, ukoliko je elektrana snage 1 MW ili veća;
2) kopiju ugovora sa nosiocem licence, ukoliko je elektrana snage 1 MW ili veća, a proizvođač nije nosilac licence;
3) projekat izvedenog objekta elektrane;
4) kopiju ugovora o priključenju na distributivnu mrežu, odnosno prenosni sistem, a za elektrane posebnih karakteristika sa kombinovanom proizvodnjom i kopija ugovora o priključenju i preuzimanju toplotne energije, sa nadležnim energetskim, odnosno drugim privrednim subjektima;
5) upotrebnu dozvolu;
6) podatke o licu odgovornom za rad elektrane (ime, položaj, telefon, faks, e-mail).
Uz zahtev za sticanje statusa povlašćenog proizvođača za svaku elektranu sa kombinovanom proizvodnjom, kod koje je udeo fosilnih goriva u ukupnoj primarnoj energiji veći od 20%, osim dokumenata iz stava 2. ovog člana, prilaže se:
1) očekivana godišnja proizvodnja toplotne energije, sa mesečnom dinamikom;
2) očekivane vrednosti ukupnog godišnjeg stepena korisnosti.
Član 16.
Ova uredba stupa na snagu osmog dana od dana objavljivanja u „Službenom glasniku Republike Srbije”.
Broj:
U Beogradu, 3. septembra 2009. godine
V L A D A
PREDSEDNIK