PREDLOG ZAKONA
O POTVRĐIVANjU UGOVORA IZMEĐU VLADE REPUBLIKE SRBIJE I VLADE REPUBLIKE LITVANIJE O IZBEGAVANjU DVOSTRUKOG OPOREZIVANjA U ODNOSU NA POREZE NA DOHODAK I NA IMOVINU
Član 1.
Potvrđuje se Ugovor između Vlade Republike Srbije i Vlade Republike Litvanije o izbegavanju dvostrukog oporezivanja u odnosu na poreze na dohodak i na imovinu, potpisan 28. avgusta 2007. godine u Beogradu, u originalu na srpskom, litvanskom i engleskom jeziku.
Član 2.
Tekst Ugovora u originalu na srpskom jeziku glasi:
U G O V O R
IZMEĐU
VLADE REPUBLIKE SRBIJE
I
VLADE REPUBLIKE LITVANIJE
O IZBEGAVANjU DVOSTRUKOG OPOREZIVANjA U ODNOSU NA POREZE NA DOHODAK I NA IMOVINU
VLADA REPUBLIKE SRBIJE
I
VLADA REPUBLIKE LITVANIJE
U želji da zaključe Ugovor o izbegavanju dvostrukog oporezivanja u odnosu na poreze na dohodak i na imovinu,
Sporazumele su se o sledećem:
Član 1.
LICA NA KOJA SE PRIMENjUJE UGOVOR
Ovaj ugovor primenjuje se na lica koja su rezidenti jedne ili obe države ugovornice.
Član 2.
POREZI NA KOJE SE PRIMENjUJE UGOVOR
1. Ovaj ugovor primenjuje se na poreze na dohodak i na imovinu koje zavodi država ugovornica ili njene političke jedinice ili jedinice lokalne samouprave, nezavisno od načina naplate.
2. Porezima na dohodak i na imovinu smatraju se svi porezi koji se zavode na ukupan dohodak, na ukupnu imovinu ili na delove dohotka ili imovine, uključujući poreze na dobitak od otuđenja pokretne ili nepokretne imovine, kao i poreze na prirast imovine.
3. Porezi na koje se primenjuje ovaj ugovor su:
1) u Litvaniji:
(1) porez na dobit;
(2) porez na dohodak;
(3) porez na nepokretnu imovinu;
(u daljem tekstu: „litvanski porez”);
2) u Srbiji:
(1) porez na dobit;
(2) porez na dohodak;
(3) porez na imovinu;
(u daljem u tekstu: „srpski porez”).
4. Ugovor se primenjuje i na iste ili bitno slične poreze koji se posle datuma potpisivanja ovog ugovora zavedu pored ili umesto postojećih poreza. Nadležni organi država ugovornica obaveštavaju jedni druge o značajnim promenama izvršenim u njihovim poreskim zakonima.
Član 3.
OPŠTE DEFINICIJE
1. Za potrebe ovog ugovora, osim ako kontekst ne zahteva drukčije:
1) izrazi „država ugovornica” i „druga država ugovornica” označavaju Litvaniju ili Srbiju, zavisno od smisla;
izraz „Litvanija” označava Republiku Litvaniju a, upotrebljen u geografskom smislu, označava teritoriju Republike Litvanije i bilo koje područje koje se graniči sa teritorijalnim morem Republike Litvanije unutar kojeg prema zakonima Republike Litvanije i u skladu sa međunarodnim pravom, prava Litvanije mogu biti vršena u odnosu na morsko dno i njegovo podzemlje i njihova prirodna bogatstva;
3) izraz „Srbija” označava Republiku Srbiju, a upotrebljen u geografskom smislu označava teritoriju Republike Srbije;
4) izraz „lice” obuhvata fizičko lice, kompaniju i društvo lica;
5) izraz „kompanija” označava akcionarsko društvo ili lice koje se smatra akcionarskim društvom za poreske svrhe;
6) izrazi „preduzeće države ugovornice” i „preduzeće druge države ugovornice” označavaju preduzeće kojim upravlja rezident države ugovornice, odnosno preduzeće kojim upravlja rezident druge države ugovornice;
7) izraz „međunarodni saobraćaj” označava saobraćaj pomorskim brodom ili vazduhoplovom koji obavlja preduzeće države ugovornice, osim ako se saobraćaj obavlja pomorskim brodom ili vazduhoplovom isključivo između mesta u drugoj državi ugovornici;
8) izraz „nadležan organ” označava:
(1) u Litvaniji, ministra finansija ili njegovog ovlašćenog predstavnika;
u Srbiji, Ministarstvo finansija ili njegovog ovlašćenog
predstavnika;
9) izraz „državljanin” označava:
(1) fizičko lice koje ima državljanstvo države ugovornice;
(2) pravno lice, ortačko društvo ili udruženje koje takav
status ima na osnovu zakonodavstva važećeg u državi
ugovornici.
2. Kada država ugovornica primenjuje Ugovor, svaki izraz koji u njemu nije definisan ima značenje, osim ako kontekst ne zahteva drugačije, koje ima u vreme primene Ugovora, prema zakonu te države o porezima na koje se Ugovor primenjuje i značenje prema važećim poreskim zakonima koje primenjuje ta država ima prednost u odnosu na značenje koje tom izrazu daju drugi zakoni te države.
Član 4.
REZIDENT
1. Izraz „rezident države ugovornice”, za potrebe ovog ugovora, označava lice koje, prema zakonima te države, podleže oporezivanju u toj državi po osnovu svog prebivališta, boravišta, sedišta uprave, mesta osnivanja ili drugog merila slične prirode, i uključuje tu državu, njenu političku jedinicu ili jedinicu lokalne samouprave. Ovaj izraz ne obuhvata lice koje u toj državi podleže oporezivanju samo za dohodak iz izvora u toj državi ili samo za imovinu koja se u njoj nalazi.
2. Ako je, prema odredbama stava 1. ovog člana, fizičko lice rezident obe države ugovornice, njegov se status određuje na sledeći način:
1) smatra se da je rezident samo države u kojoj ima stalno mesto stanovanja; ako ima stalno mesto stanovanja u obe države, smatra se da je rezident samo države sa kojom su njegove lične i ekonomske veze tešnje (središte životnih interesa);
2) ako ne može da se odredi u kojoj državi ima središte životnih interesa ili ako ni u jednoj državi nema stalno mesto stanovanja, smatra se da je rezident samo države u kojoj ima uobičajeno mesto stanovanja;
3) ako ima uobičajeno mesto stanovanja u obe države ili ga nema ni u jednoj od njih, smatra se da je rezident samo države čiji je državljanin;
4) ako je državljanin obe države ili nijedne od njih, nadležni organi država ugovornica rešiće pitanje zajedničkim dogovorom.
3. Ako je, prema odredbama stava 1. ovog člana lice, osim fizičkog, rezident obe države ugovornice, nadležni organi država ugovornica nastojaće da slučaj reše zajedničkim dogovorom imajući u vidu njegovo sedište stvarne uprave ili bilo koji drugi značajni kriterijum. U nedostatku takvog dogovora, to lice neće moći da se poziva na bilo koju pogodnost iz ovog ugovora.
Član 5.
STALNA POSLOVNA JEDINICA
1. Izraz „stalna poslovna jedinica”, za potrebe ovog ugovora, označava stalno mesto preko koga preduzeće potpuno ili delimično obavlja poslovanje.
2. Pod izrazom „stalna poslovna jedinica” podrazumeva se naročito:
1) sedište uprave;
2) ogranak;
3) poslovnica;
4) fabrika;
5) radionica, i
6) rudnik, izvor nafte ili gasa, kamenolom ili drugo mesto iskorišćavanja prirodnih bogatstava.
3. Izraz „stalna poslovna jedinica” obuhvata i:
1) gradilište ili građevinske ili montažne radove samo ako to gradilište ili radovi traju duže od devet meseci;
2) delatnosti koje se obavljaju u državi ugovornici u vezi sa istraživanjem ili iskorišćavanjem morskog dna i njegovog podzemlja i njihovih prirodnih bogatstava koja se nalaze u toj državi, ako se te delatnosti obavljaju u periodu ili periodima koji ukupno traju duže od 30 dana u bilo kom periodu od dvanaest meseci.
4. Izuzetno od prethodnih odredaba ovog člana, pod izrazom „stalna poslovna jedinica” ne podrazumeva se:
1) korišćenje objekata i opreme isključivo u svrhe uskladištenja, izlaganja ili isporuke dobara ili robe koja pripada preduzeću;
2) održavanje zalihe dobara ili robe koja pripada preduzeću isključivo u svrhu uskladištenja, izlaganja ili isporuke;
3) održavanje zalihe dobara ili robe koja pripada preduzeću isključivo sa svrhom da je drugo preduzeće preradi;
4) održavanje stalnog mesta poslovanja isključivo u svrhu kupovine dobara ili robe ili pribavljanja obaveštenja za preduzeće;
5) održavanje stalnog mesta poslovanja isključivo u svrhu obavljanja, za preduzeće, svake druge delatnosti koja ima pripremni ili pomoćni karakter;
6) održavanje stalnog mesta poslovanja isključivo u svrhu delatnosti navedenih u tač. 1) do 5) u bilo kojoj kombinaciji, pod uslovom da je ukupna delatnost stalnog mesta poslovanja koja nastaje iz ove kombinacije pripremnog ili pomoćnog karaktera.
5. Izuzetno od odredaba st. 1. i 2. ovog člana, kada lice – osim zastupnika sa samostalnim statusom na koga se primenjuje stav 6. ovog člana – radi u ime preduzeća i ima i uobičajeno koristi u državi ugovornici ovlašćenje da zaključuje ugovore u ime preduzeća, smatra se da to preduzeće ima stalnu poslovnu jedinicu u toj državi u odnosu na delatnosti koje to lice obavlja za preduzeće, osim ako su delatnosti tog lica ograničene na delatnosti navedene u stavu 4. ovog člana koje, ako bi se obavljale preko stalnog mesta poslovanja, ne bi ovo stalno mesto poslovanja činile stalnom poslovnom jedinicom prema odredbama tog stava.
6. Ne smatra se da preduzeće ima stalnu poslovnu jedinicu u državi ugovornici samo zato što u toj državi obavlja svoje poslove preko posrednika, generalnog komisionog zastupnika ili drugog predstavnika sa samostalnim statusom ako ta lica deluju u okviru svoje redovne poslovne delatnosti.
7. Činjenica da kompanija koja je rezident države ugovornice kontroliše ili je pod kontrolom kompanije koja je rezident druge države ugovornice ili koja obavlja poslovanje u toj drugoj državi (preko stalne poslovne jedinice ili na drugi način), sama po sebi nije dovoljna da se jedna kompanija smatra stalnom poslovnom jedinicom druge kompanije.
Član 6.
DOHODAK OD NEPOKRETNE IMOVINE
1. Dohodak koji rezident države ugovornice ostvari od nepokretne imovine (uključujući dohodak od poljoprivrede ili šumarstva) koja se nalazi u drugoj državi ugovornici može se oporezivati u toj drugoj državi.
2. Izraz „nepokretna imovina” ima značenje prema zakonu države ugovornice u kojoj se odnosna nepokretna imovina nalazi. Ovaj izraz u svakom slučaju obuhvata imovinu koja pripada nepokretnoj imovini, stočni fond i opremu koja se koristi u poljoprivredi i šumarstvu, prava na koja se primenjuju odredbe opšteg zakona o zemljišnoj svojini, svaku mogućnost ili slična prava za sticanje nepokretne imovine, plodouživanje nepokretne imovine i prava na promenljiva ili stalna plaćanja kao naknade za iskorišćavanje ili za pravo na iskorišćavanje mineralnih nalazišta, izvora i drugih prirodnih bogatstava, prava na sredstva koja će nastati istraživanjem ili iskorišćavanjem morskog dna i njegovog podzemlja i njihovih prirodnih bogatstava, uključujući prava na učešće u tim sredstvima, ili na korist od tih sredstava. Pomorski brodovi, rečni brodovi i vazduhoplovi ne smatraju se nepokretnom imovinom.
3. Odredbe stava 1. ovog člana primenjuju se na dohodak koji se ostvari neposrednim korišćenjem, iznajmljivanjem ili drugim načinom korišćenja nepokretne imovine.
4. Ako posedovanje akcija ili drugih korporacijskih prava u kompaniji omogućava vlasniku takvih akcija ili korporacijskih prava uživanje nepokretne imovine koju poseduje kompanija, dohodak od neposrednog korišćenja, davanja u zakup ili korišćenja na neki drugi način tog prava na uživanje može se oporezivati u državi ugovornici u kojoj se nalazi nepokretna imovina.
5. Odredbe st. 1, 3. i 4. ovog člana primenjuju se i na dohodak od nepokretne imovine preduzeća i na dohodak od nepokretne imovine koja se koristi za obavljanje samostalnih ličnih delatnosti.
Član 7.
DOBIT OD POSLOVANjA
1. Dobit preduzeća države ugovornice oporezuje se samo u toj državi, osim ako preduzeće obavlja poslovanje u drugoj državi ugovornici preko stalne poslovne jedinice koja se u njoj nalazi. Ako preduzeće obavlja poslovanje u drugoj državi ugovornici preko stalne poslovne jedinice, dobit preduzeća može se oporezivati u toj drugoj državi, ali samo do iznosa koji se pripisuje toj stalnoj poslovnoj jedinici.
2. Zavisno od odredbe stava 3. ovog člana, kada preduzeće države ugovornice obavlja poslovanje u drugoj državi ugovornici preko stalne poslovne jedinice koja se u njoj nalazi, u svakoj državi ugovornici se toj stalnoj poslovnoj jedinici pripisuje dobit koju bi mogla da ostvari da je bila odvojeno i posebno preduzeće koje se bavi istim ili sličnim delatnostima, pod istim ili sličnim uslovima i da je poslovala potpuno samostalno sa preduzećem čija je stalna poslovna jedinica.
3. Pri određivanju dobiti stalne poslovne jedinice, kao odbici priznaju se troškovi koji su učinjeni za potrebe stalne poslovne jedinice, uključujući troškove upravljanja i opšte administrativne troškove, bilo u državi u kojoj se nalazi stalna poslovna jedinica ili na drugom mestu. Odredbe ovog stava ne daju pravo na odbijanje troškova koji se ne bi mogli odbiti ako bi stalna poslovna jedinica bila posebno preduzeće.
4. Ako je uobičajeno da se u državi ugovornici dobit koja se pripisuje stalnoj poslovnoj jedinici određuje na osnovu raspodele ukupne dobiti preduzeća na njegove posebne delove, rešenje iz stava 2. ovog člana ne sprečava tu državu ugovornicu da takvom uobičajenom raspodelom odredi dobit koja se oporezuje; usvojeni metod raspodele treba da bude takav da rezultat bude u skladu s načelima koja su sadržana u ovom članu.
5. Stalnoj poslovnoj jedinici ne pripisuje se dobit ako ta stalna poslovna jedinica samo kupuje dobra ili robu za preduzeće.
6. Za potrebe prethodnih stavova, dobit koja se pripisuje stalnoj poslovnoj jedinici određuje se istom metodom iz godine u godinu, osim ako postoji opravdan i dovoljan razlog da se postupi drukčije.
7. Kada dobit obuhvata delove dohotka koji su regulisani posebnim članovima ovog ugovora, odredbe ovog člana ne utiču na odredbe tih članova.
Član 8.
MEĐUNARODNI SAOBRAĆAJ
1. Dobit preduzeća države ugovornice od obavljanja međunarodnog saobraćaja pomorskim brodom ili vazduhoplovom oporezuje se samo u toj državi.
2. Odredbe stava 1. ovog člana primenjuju se i na dobit od učešća u pulu, zajedničkom poslovanju ili međunarodnoj poslovnoj agenciji.
Član 9.
POVEZANA PREDUZEĆA
1. Ako
1) preduzeće države ugovornice učestvuje neposredno ili posredno u upravljanju, kontroli ili imovini preduzeća druge države ugovornice, ili
2) ista lica učestvuju neposredno ili posredno u upravljanju, kontroli ili imovini preduzeća države ugovornice i preduzeća druge države ugovornice
i ako su i u jednom i u drugom slučaju, između ta dva preduzeća, u njihovim trgovinskim ili finansijskim odnosima, dogovoreni ili nametnuti uslovi koji se razlikuju od uslova koji bi bili dogovoreni između nezavisnih preduzeća, dobit koju bi, da nema tih uslova, ostvarilo jedno od preduzeća, ali je zbog tih uslova nije ostvarilo, može se uključiti u dobit tog preduzeća i shodno tome oporezovati.
2. Ako država ugovornica uključuje u dobit preduzeća te države dobit za koju je preduzeće druge države ugovornice oporezovano u toj drugoj državi, i shodno tome je oporezuje, i ako je tako uključena dobit ona dobit koju bi preduzeće prvopomenute države ostvarilo da su uslovi dogovoreni između ta dva preduzeća bili oni uslovi koje bi dogovorila nezavisna preduzeća, ta druga država vrši odgovarajuću korekciju iznosa poreza koji je u njoj utvrđen na tu dobit. Prilikom vršenja te korekcije, vodiće se računa o ostalim odredbama ovog ugovora i, ako je to potrebno, nadležni organi država ugovornica međusobno će se konsultovati.
Član 10.
DIVIDENDE
1. Dividende koje isplaćuje kompanija rezident države ugovornice rezidentu druge države ugovornice mogu se oporezivati u toj drugoj državi.
2. Dividende se mogu oporezivati i u državi ugovornici čiji je rezident kompanija koja isplaćuje dividende, u skladu sa zakonima te države, ali ako je stvarni vlasnik dividendi rezident druge države ugovornice, razrezan porez ne može biti veći od:
1) 5 odsto bruto iznosa dividendi ako je stvarni vlasnik kompanija (izuzimajući partnerstvo) koja neposredno ima najmanje 25 odsto kapitala kompanije koja isplaćuje dividende;
2) 10 odsto bruto iznosa dividendi u svim drugim slučajevima.
Ovaj stav ne utiče na oporezivanje dobiti kompanije iz koje se dividende isplaćuju.
3. Izraz „dividende”, u ovom članu, označava dohodak od akcija ili drugih prava učešća u dobiti koja nisu potraživanja duga, kao i dohodak koji je poreski izjednačen sa dohotkom od akcija u zakonima države čiji je rezident kompanija koja vrši raspodelu.
4. Odredbe st. 1. i 2. ovog člana ne primenjuju se ako stvarni vlasnik dividendi, rezident države ugovornice, obavlja poslovanje u drugoj državi ugovornici čiji je rezident kompanija koja isplaćuje dividende preko stalne poslovne jedinice koja se nalazi u toj državi ili obavlja u toj drugoj državi samostalne lične delatnosti iz stalne baze koja se nalazi u toj državi, a akcije na osnovu kojih se dividende isplaćuju stvarno pripadaju stalnoj poslovnoj jedinici ili stalnoj bazi. U tom slučaju primenjuju se, prema potrebi, odredbe člana 7. ili člana 14. ovog ugovora.
5. Ako kompanija koja je rezident države ugovornice ostvaruje dobit ili dohodak iz druge države ugovornice, ta druga država ne može da zavede porez na dividende koje isplaćuje kompanija, osim ako su te dividende isplaćene rezidentu te druge države ili ako akcije na osnovu kojih se dividende isplaćuju stvarno pripadaju stalnoj poslovnoj jedinici ili stalnoj bazi koja se nalazi u toj drugoj državi, niti da neraspodeljenu dobit kompanije oporezuje porezom na neraspodeljenu dobit kompanije, čak i ako se isplaćene dividende ili neraspodeljena dobit u potpunosti ili delimično sastoje od dobiti ili dohotka koji su nastali u toj drugoj državi.
Član 11.
KAMATA
1. Kamata koja nastaje u državi ugovornici a isplaćuje se rezidentu druge države ugovornice, može se oporezivati u toj drugoj državi.
2. Kamata se može oporezivati i u državi ugovornici u kojoj nastaje, u skladu sa zakonima te države, ali ako je stvarni vlasnik kamate rezident druge države ugovornice, razrezan porez ne može biti veći od 10 odsto bruto iznosa kamate.
3. Izuzetno od odredaba stava 2. ovog člana, kamata se izuzima od oporezivanja u državi ugovornici u kojoj nastaje ako je ostvari i stvarno poseduje vlada druge države ugovornice, uključujući njenu političku jedinicu ili jedinicu lokalne samouprave, centralna banka ili bilo koja finansijska institucija koju u potpunosti poseduje ta vlada.
4. Izraz „kamata”, u ovom članu, označava dohodak od potraživanja duga svake vrste, nezavisno od toga da li su obezbeđena zalogom i da li se na osnovu njih stiče pravo na učešće u dobiti dužnika, a naročito dohodak od državnih hartija od vrednosti i dohodak od obveznica ili obveznica zajma, uključujući premije i nagrade na takve hartije od vrednosti ili obveznice. Izraz „kamata” ne uključuje dohodak koji se, na osnovu odredaba člana 10. ovog ugovora, tretira kao dividenda. Kaznena kamata ne smatra se kamatom za svrhe ovog člana.
5. Odredbe st. 1. i 2. ovog člana ne primenjuju se ako stvarni vlasnik kamate, rezident države ugovornice, obavlja poslovanje u drugoj državi ugovornici u kojoj kamata nastaje, preko stalne poslovne jedinice koja se nalazi u toj državi ili ako obavlja u toj drugoj državi samostalne lične delatnosti iz stalne baze koja se nalazi u toj državi, a potraživanje duga na koje se plaća kamata je stvarno povezano s tom stalnom poslovnom jedinicom ili stalnom bazom. U tom slučaju se primenjuju, prema potrebi, odredbe člana 7. ili člana 14. ovog ugovora.
6. Smatra se da kamata nastaje u državi ugovornici kada je isplatilac kamate rezident te države. Kada lice koje plaća kamatu, bez obzira na to da li je rezident države ugovornice, ima u toj državi ugovornici stalnu poslovnu jedinicu ili stalnu bazu u vezi sa kojom je povezan dug na koji se plaća kamata, a tu kamatu snosi ta stalna poslovna jedinica ili stalna baza, smatra se da kamata nastaje u državi u kojoj se nalazi stalna poslovna jedinica ili stalna baza.
7. Ako iznos kamate, zbog posebnog odnosa između platioca kamate i stvarnog vlasnika ili između njih i trećeg lica, imajući u vidu potraživanje duga za koje se ona plaća, prelazi iznos koji bi bio ugovoren između platioca kamate i stvarnog vlasnika, odredbe ovog člana primenjuju se samo na iznos koji bi bio ugovoren da takvog odnosa nema. U tom slučaju višak plaćenog iznosa oporezuje se saglasno zakonima svake države ugovornice, imajući u vidu ostale odredbe ovog ugovora.
Član 12.
AUTORSKE NAKNADE
1. Autorske naknade koje nastaju u državi ugovornici a isplaćuju se rezidentu druge države ugovornice, mogu se oporezivati u toj drugoj državi.
2. Autorske naknade mogu se oporezivati i u državi ugovornici u kojoj nastaju, u skladu sa zakonima te države, ali ako je stvarni vlasnik autorskih naknada rezident druge države ugovornice, razrezan porez ne može biti veći od 10 odsto bruto iznosa autorskih naknada.
3. Izraz „autorske naknade”, u ovom članu, označava plaćanja bilo koje vrste koja su primljena kao naknada za korišćenje ili za pravo korišćenja autorskog prava na književno, umetničko ili naučno delo, uključujući bioskopske filmove i filmove ili trake i druga sredstva reprodukcije slike ili tona za televiziju ili radio, kao i za korišćenje ili za pravo korišćenja patenta, zaštitnog znaka, nacrta ili modela, plana, tajne formule ili postupka ili za korišćenje ili za pravo korišćenja industrijske, komercijalne ili naučne opreme ili za obaveštenja koja se odnose na industrijska, komercijalna ili naučna iskustva.
4. Odredbe st. 1. i 2. ovog člana ne primenjuju se ako stvarni vlasnik autorskih naknada, rezident države ugovornice, obavlja poslovanje u drugoj državi ugovornici u kojoj autorske naknade nastaju, preko stalne poslovne jedinice koja se nalazi u toj drugoj državi ugovornici ili u toj drugoj državi obavlja samostalne lične delatnosti iz stalne baze koja se nalazi u toj drugoj državi, a pravo ili imovina na osnovu kojih se autorske naknade plaćaju stvarno pripadaju toj stalnoj poslovnoj jedinici ili stalnoj bazi. U tom slučaju primenjuju se, prema potrebi, odredbe člana 7. ili člana 14. ovog ugovora.
5. Smatra se da autorske naknade nastaju u državi ugovornici kada je isplatilac rezident te države. Kada lice koje plaća autorske naknade, bez obzira na to da li je rezident države ugovornice, ima u državi ugovornici stalnu poslovnu jedinicu ili stalnu bazu u vezi sa kojom je nastala obaveza plaćanja autorskih naknada, a te autorske naknade padaju na teret te stalne poslovne jedinice ili stalne baze, smatra se da autorske naknade nastaju u državi u kojoj se nalazi stalna poslovna jedinica ili stalna baza.
6. Ako iznos autorskih naknada, zbog posebnog odnosa između platioca i stvarnog vlasnika ili između njih i trećeg lica, imajući u vidu korišćenje, pravo ili informaciju za koje se one plaćaju, prelazi iznos koji bi bio ugovoren između platioca i stvarnog vlasnika da takvog odnosa nema, odredbe ovog člana primenjuju se samo na iznos koji bi tada bio ugovoren. U tom slučaju višak plaćenog iznosa oporezuje se saglasno zakonima svake države ugovornice, imajući u vidu ostale odredbe ovog ugovora.
Član 13.
KAPITALNI DOBITAK
1. Dohodak ili dobitak koji ostvari rezident države ugovornice od otuđenja nepokretne imovine navedene u članu 6. ovog ugovora, a koja se nalazi u drugoj državi ugovornici, može se oporezivati u toj drugoj državi.
2. Dobitak od otuđenja pokretne imovine koja čini deo imovine namenjene za poslovanje stalne poslovne jedinice koju preduzeće države ugovornice ima u drugoj državi ugovornici ili od pokretne imovine koja pripada stalnoj bazi koju koristi rezident države ugovornice u drugoj državi ugovornici za obavljanje samostalnih ličnih delatnosti, uključujući i prihode od otuđenja te stalne poslovne jedinice (same ili zajedno s celim preduzećem) ili stalne baze, može se oporezivati u toj drugoj državi.
3. Dobitak koji ostvari preduzeće države ugovornice od otuđenja pomorskih brodova ili vazduhoplova koje preduzeće koristi u međunarodnom saobraćaju ili od pokretne imovine koja služi za korišćenje tih pomorskih brodova ili vazduhoplova oporezuje se samo u toj državi.
4. Dobitak koji ostvari rezident države ugovornice od otuđenja akcija koje više od 50 odsto svoje vrednosti ostvaruju neposredno ili posredno od nepokretne imovine koja se nalazi u drugoj državi ugovornici, može se oporezivati u toj drugoj državi.
5. Dobitak od otuđenja imovine, osim imovine navedene u st. 1, 2, 3. i 4. ovog člana, oporezuje se samo u državi ugovornici čiji je rezident lice koje je otuđilo imovinu.
Član 14.
SAMOSTALNE LIČNE DELATNOSTI
1. Dohodak koji ostvari fizičko lice koje je rezident države ugovornice od profesionalnih delatnosti ili od drugih samostalnih delatnosti oporezuje se samo u toj državi, osim:
1) ako za obavljanje svojih delatnosti ima stalnu bazu koju redovno koristi u drugoj državi ugovornici. U tom slučaju, samo deo dohotka koji se pripisuje toj stalnoj bazi oporezuje se u toj drugoj državi ugovornici; ili
2) ako boravi u drugoj državi ugovornici u periodu ili u periodima koji ukupno traju 183 dana ili duže u periodu od dvanaest meseci koji počinje ili se završava u odnosnoj poreskoj godini. U tom slučaju, samo deo dohotka koji se ostvaruje od delatnosti koje se obavljaju u toj drugoj državi ugovornici oporezuje se u toj drugoj državi.
2. Izraz „profesionalne delatnosti” posebno obuhvata samostalne naučne, književne, umetničke, obrazovne ili nastavne delatnosti, kao i samostalne delatnosti lekara, advokata, inženjera, arhitekata, stomatologa i računovođa.
Član 15.
RADNI ODNOS
1. Zavisno od odredaba čl. 16, 18, 19. i 21. ovog ugovora, zarade, naknade i druga slična primanja koja rezident države ugovornice ostvari iz radnog odnosa oporezuju se samo u toj državi, osim ako se rad obavlja u drugoj državi ugovornici. Ako se rad obavlja u drugoj državi ugovornici, takva primanja koja se u njoj ostvaruju mogu se oporezivati u toj drugoj državi.
2. Izuzetno od odredaba stava 1. ovog člana, primanja koja rezident države ugovornice ostvari iz radnog odnosa u drugoj državi ugovornici oporezuju se samo u prvopomenutoj državi:
1) ako primalac boravi u drugoj državi u periodu ili periodima koji ukupno ne prelaze 183 dana u periodu od dvanaest meseci koji počinje ili se završava u odnosnoj poreskoj godini, i
2) ako se primanja isplaćuju od strane ili u ime poslodavca koji nije rezident druge države, i
3) ako primanja ne padaju na teret stalne poslovne jedinice ili
stalne baze koju poslodavac ima u drugoj državi.
3. Izuzetno od prethodnih odredaba ovog člana, primanja ostvarena iz radnog odnosa obavljenog na pomorskom brodu ili vazduhoplovu koje preduzeće države ugovornice koristi u međunarodnom saobraćaju, mogu se oporezivati u toj državi.
Član 16.
PRIMANjA DIREKTORA
Primanja direktora i druga slična primanja koja ostvari rezident države ugovornice, u svojstvu člana odbora direktora ili drugog sličnog organa kompanije koja je rezident druge države ugovornice, mogu se oporezivati u toj drugoj državi.
Član 17.
UMETNICI I SPORTISTI
1. Izuzetno od odredaba člana 14. i člana 15. ovog ugovora, dohodak koji ostvari rezident države ugovornice kao izvođač od ličnog obavljanja delatnosti pozorišnog, filmskog, radio ili televizijskog umetnika, muzičara ili sportiste u drugoj državi ugovornici, može se oporezivati u toj drugoj državi.
2. Ako dohodak od lično obavljenih delatnosti izvođača ili sportiste ne pripada lično izvođaču ili sportisti nego drugom licu, taj dohodak se, izuzetno od odredaba čl. 7, 14. i 15. ovog ugovora, može oporezivati u državi ugovornici u kojoj su obavljene delatnosti izvođača ili sportiste.
3. Izuzetno od odredaba st. 1. i 2. ovog člana, dohodak koji ostvari rezident države ugovornice od lično obavljenih delatnosti izvođača ili sportiste oporezuje se samo u toj državi ako su te delatnosti obavljene u drugoj državi ugovornici u okviru programa kulturne ili sportske razmene koji su odobrile obe države ugovornice.
Član 18.
PENZIJE
1. Zavisno od odredaba stava 2. člana 19. ovog ugovora, penzije i druga slična primanja koja se isplaćuju rezidentu države ugovornice po osnovu ranijeg radnog odnosa oporezuju se samo u toj državi.
2. Izuzetno od odredaba stava 1. ovog člana i stava 2. člana 19. ovog ugovora, penzije i druga slična primanja isplaćena na osnovu sistema socijalnog osiguranja države ugovornice oporezuju se samo u toj državi.
Član 19.
USLUGE ZA POTREBE VLADE
1. 1) Zarade, naknade i druga slična primanja, osim penzije, koje plaća država ugovornica ili njena politička jedinica ili jedinica lokalne samouprave fizičkom licu, za usluge učinjene toj državi ili toj političkoj jedinici ili jedinici lokalne samouprave, oporezuju se samo u toj državi.
2) Zarade, naknade i druga slična primanja oporezuju se samo u drugoj državi ugovornici ako su usluge učinjene u toj državi, a fizičko lice je rezident te države koje je:
(1) državljanin te države; ili
(2) koje nije postalo rezident te države samo zbog vršenja usluga.
2. 1) Penzija koju fizičkom licu plaća država ugovornica ili njena politička jedinica ili jedinica lokalne samouprave neposredno ili iz fondova, za usluge učinjene toj državi ili njenoj političkoj jedinici ili jedinici lokalne samouprave
oporezuje se samo u toj državi.
2) Penzija se oporezuje samo u drugoj državi ugovornici ako je fizičko lice rezident i državljanin te države.
3. Odredbe čl. 15, 16, 17. i 18. ovog ugovora primenjuju se na zarade, naknade i druga slična primanja, kao i na penzije za usluge učinjene u vezi sa privrednom delatnošću države ugovornice ili njene političke jedinice ili jedinice lokalne samouprave.
Član 20.
STUDENTI
Student, lice na stručnoj obuci ili pripravnik koje je neposredno pre odlaska u državu ugovornicu bilo rezident ili je rezident druge države ugovornice, a boravi u prvopomenutoj državi isključivo radi obrazovanja ili obučavanja, ne oporezuje se u toj državi za primanja koja dobija za izdržavanje, obrazovanje ili obučavanje, pod uslovom da su ta primanja iz izvora van te države.
Član 21.
PROFESORI I ISTRAŽIVAČI
1. Fizičko lice koje boravi u državi ugovornici radi predavanja ili istraživanja na univerzitetu, višoj školi, školi ili drugoj priznatoj obrazovnoj instituciji u toj državi i koje je rezident ili je neposredno pre tog boravka bilo rezident druge države ugovornice, izuzima se od oporezivanja u prvopomenutoj državi ugovornici za primanja za predavanja ili istraživanja u periodu koji nije duži od dve godine od dana njegovog prvog boravka u tom cilju, pod uslovom da su ta primanja iz izvora van te države i da se oporezuju u drugoj državi ugovornici.
2. Odredbe stava 1. ovog člana ne primenjuju se na primanja od istraživanja, ako to istraživanje nije u javnom interesu, već prvenstveno u ličnom interesu određenog lica ili više lica.
Član 22.
OSTALI DOHODAK
1. Delovi dohotka rezidenta države ugovornice, bez obzira na to gde nastaju, koji nisu regulisani u prethodnim članovima ovog ugovora oporezuju se samo u toj državi.
2. Odredbe stava 1. ovog člana ne primenjuju se na dohodak, izuzimajući dohodak od nepokretne imovine definisane u stavu 2. člana 6. ovog ugovora, ako primalac tog dohotka – rezident države ugovornice obavlja poslovanje u drugoj državi ugovornici preko stalne poslovne jedinice koja se u njoj nalazi ili ako u toj drugoj državi obavlja samostalne lične delatnosti iz stalne baze koja se u njoj nalazi, a pravo ili imovina na osnovu kojih se dohodak plaća stvarno su povezani sa stalnom poslovnom jedinicom ili stalnom bazom. U tom slučaju se, prema potrebi, primenjuju odredbe člana 7. ili člana 14. ovog ugovora.
Član 23.
IMOVINA
1. Imovina koja se sastoji od nepokretne imovine navedene u članu 6. ovog ugovora koju poseduje rezident države ugovornice i koja se nalazi u drugoj državi ugovornici, može se oporezivati u toj drugoj državi.
2. Imovina koja se sastoji od pokretne imovine koja predstavlja deo imovine namenjene poslovanju stalne poslovne jedinice koju preduzeće države ugovornice ima u drugoj državi ugovornici ili od pokretne imovine koja pripada stalnoj bazi koja služi rezidentu države ugovornice u drugoj državi ugovornici za obavljanje samostalnih ličnih delatnosti, može se oporezivati u toj drugoj državi.
3. Imovina koja se sastoji od pomorskih brodova i vazduhoplova koje preduzeće države ugovornice koristi u međunarodnom saobraćaju i pokretne imovine koja služi za korišćenje tih pomorskih brodova i vazduhoplova, oporezuje se samo u toj državi.
4. Sva ostala imovina rezidenta države ugovornice oporezuje se samo u toj državi.
Član 24.
OTKLANjANjE DVOSTRUKOG
OPOREZIVANjA
1. U Litvaniji se dvostruko oporezivanje otklanja na sledeći način:
Ako rezident Litvanije ostvaruje dohodak ili poseduje imovinu koji se, u skladu sa ovim ugovorom, mogu oporezivati u Srbiji, osim ukoliko je povoljniji tretman predviđen u njenom domaćem zakonu, Litvanija odobrava:
kao odbitak od poreza na dohodak tog rezidenta, iznos jednak porezu na dohodak koji je plaćen u Srbiji;
2) kao odbitak od poreza na imovinu tog rezidenta, iznos jednak
porezu na imovinu koji je plaćen u Srbiji.
Taj odbitak i u jednom i u drugom slučaju ne može biti veći od dela poreza na dohodak ili poreza na imovinu u Litvaniji, kako je obračunat pre izvršenog odbijanja, koji odgovara, zavisno od slučaja, dohotku ili imovini koji se mogu oporezivati u Srbiji.
2. U Srbiji se dvostruko oporezivanje otklanja na sledeći način:
1) Ako rezident Srbije ostvaruje dohodak ili poseduje imovinu koji se, u skladu s odredbama ovog ugovora, mogu oporezivati u Litvaniji, Srbija odobrava:
kao odbitak od poreza na dohodak tog rezidenta, iznos jednak porezu na dohodak koji je plaćen u Litvaniji;
(2) kao odbitak od poreza na imovinu tog rezidenta, iznos jednak
porezu na imovinu koji je plaćen u Litvaniji.
Taj odbitak i u jednom i u drugom slučaju ne može biti veći od dela poreza na dohodak ili poreza na imovinu, kako je obračunat pre izvršenog odbijanja, koji odgovara, zavisno od slučaja, dohotku ili imovini koji se mogu oporezivati u Litvaniji.
2) Ako su, u skladu s nekom odredbom Ugovora, dohodak koji ostvari ili imovina koju poseduje rezident Srbije izuzeti od oporezivanja u Srbiji, Srbija može, pri obračunavanju poreza na ostali dohodak ili imovinu tog rezidenta, da uzme u obzir izuzeti dohodak ili imovinu.
Član 25.
JEDNAK TRETMAN
1. Državljani države ugovornice ne podležu u drugoj državi ugovornici oporezivanju ili zahtevu u vezi s oporezivanjem koje je drukčije ili teže od oporezivanja i zahteva u vezi s oporezivanjem, posebno u odnosu na rezidentnost, kojima državljani te druge države u istim uslovima, podležu ili mogu podleći. Ova odredba se, nezavisno od odredaba člana 1, primenjuje i na lica koja nisu rezidenti jedne ili obe države ugovornice.
2. Oporezivanje stalne poslovne jedinice koju preduzeće države ugovornice ima u drugoj državi ugovornici ne može biti nepovoljnije u toj drugoj državi od oporezivanja preduzeća te druge države koja obavljaju iste delatnosti. Ova odredba ne može se tumačiti tako da obavezuje državu ugovornicu da rezidentima druge države ugovornice odobrava lična oslobađanja, olakšice i umanjenja za svrhe oporezivanja zbog ličnog statusa ili porodičnih obaveza koje odobrava svojim rezidentima.
3. Kamata, autorske naknade i druge isplate koje preduzeće države ugovornice plaća rezidentu druge države ugovornice, pri utvrđivanju oporezive dobiti tog preduzeća, odbijaju se pod istim uslovima kao da su plaćene rezidentu prvopomenute države, osim kada se primenjuju odredbe člana 9. stav 1, člana 11. stav 7. ili člana 12. stav 6. ovog ugovora. Takođe, dugovi preduzeća države ugovornice rezidentu druge države ugovornice, pri utvrđivanju oporezive imovine tog preduzeća, odbijaju se pod istim uslovima kao da su bili ugovoreni s rezidentom prvopomenute države.
4. Preduzeća države ugovornice čiju imovinu potpuno ili delimično poseduju ili kontrolišu, posredno ili neposredno, jedan ili više rezidenata druge države ugovornice, u prvopomenutoj državi ugovornici ne podležu oporezivanju ili obavezi u vezi s oporezivanjem, koje je drukčije ili teže od oporezivanja i obaveza u vezi s oporezivanjem kome druga slična preduzeća prvopomenute države podležu ili mogu podleći.
5. Odredbe ovog člana primenjuju se na poreze navedene u članu 2. ovog ugovora.
Član 26.
POSTUPAK ZAJEDNIČKOG DOGOVARANjA
1. Ako lice smatra da mere jedne ili obe države ugovornice dovode ili će dovesti do toga da ne bude oporezovano u skladu s odredbama ovog ugovora, ono može, bez obzira na pravna sredstva predviđena unutrašnjim zakonom tih država, da izloži svoj slučaj nadležnom organu države ugovornice čiji je rezident ili, ako njegov slučaj potpada pod stav 1. člana 25. ovog ugovora one države ugovornice čiji je državljanin. Slučaj mora biti izložen u roku od tri godine od dana prvog obaveštenja o meri koja dovodi do oporezivanja koje nije u skladu s odredbama ovog ugovora.
2. Ako nadležni organ smatra da je prigovor opravdan i ako nije u mogućnosti da sam dođe do zadovoljavajućeg rešenja, nastojaće da slučaj reši zajedničkim dogovorom s nadležnim organom druge države ugovornice radi izbegavanja oporezivanja koje nije u skladu sa Ugovorom. Postignuti dogovor primenjuje se bez obzira na vremenska ograničenja u unutrašnjem zakonu država ugovornica.
3. Nadležni organi država ugovornica nastoje da zajedničkim dogovorom otklone teškoće ili nejasnoće koje nastaju pri tumačenju ili primeni ovog ugovora. Oni se mogu i zajednički savetovati radi otklanjanja dvostrukog oporezivanja u slučajevima koji nisu predviđeni ovim ugovorom.
4. Nadležni organi država ugovornica mogu neposredno međusobno opštiti, uključujući opštenje preko zajedničke komisije koju čine oni sami ili njihovi predstavnici, radi postizanja dogovora u smislu prethodnih stavova ovog člana.
Član 27.
RAZMENA OBAVEŠTENjA
1. Nadležni organi država ugovornica razmenjuju obaveštenja potrebna za primenu odredaba ovog ugovora ili unutrašnjih zakona država ugovornica koji se odnose na poreze obuhvaćene ovim ugovorom ako oporezivanje predviđeno tim zakonima nije u suprotnosti s ovim ugovorom, a posebno za sprečavanje utaje ili evazije tih poreza. Razmena obaveštenja nije ograničena članom 1. ovog ugovora. Obaveštenje primljeno od države ugovornice smatra se tajnom isto kao i obaveštenje dobijeno prema unutrašnjim zakonima te države i može se saopštiti samo licima ili organima (uključujući sudove i upravne organe) koji su nadležni za razrez ili naplatu, prinudno ili sudsko izvršenje ili rešavanje po žalbama, u odnosu na poreze koji su obuhvaćeni ovim ugovorom. Ta lica ili organi koriste obaveštenja samo za te svrhe. Oni mogu saopštiti obaveštenja u javnom sudskom postupku ili u sudskim odlukama.
2. Odredbe stava 1. ovog člana ne mogu se ni u kom slučaju tumačiti kao obaveza države ugovornice da:
1) preduzima upravne mere suprotne zakonima ili upravnoj praksi te ili druge države ugovornice;
2) daje obaveštenja koja se ne mogu dobiti na osnovu zakona ili u redovnom upravnom postupku te ili druge države ugovornice;
3) daje obaveštenja koja otkrivaju trgovinsku, poslovnu, industrijsku, komercijalnu ili profesionalnu tajnu ili poslovni postupak ili obaveštenje čije bi saopštenje bilo suprotno javnom poretku.
Član 28.
ČLANOVI DIPLOMATSKIH MISIJA I KONZULATA
Odredbe ovog ugovora ne utiču na poreske povlastice članova diplomatskih misija ili konzulata predviđene opštim pravilima međunarodnog prava ili odredbama posebnih ugovora.
Član 29.
STUPANjE NA SNAGU
1. Države ugovornice diplomatskim putem obaveštavaju jedna drugu o ispunjenju ustavnih zahteva za stupanje na snagu ovog ugovora.
Član 30.
PRESTANAK VAŽENjA
Ovaj ugovor ostaje na snazi dok ga ne otkaže jedna od država ugovornica. Država ugovornica može otkazati ovaj ugovor diplomatskim putem, dostavljanjem obaveštenja o prestanku njegovog važenja najkasnije šest meseci pre kraja bilo koje kalendarske godine. U tom slučaju, ovaj ugovor prestaje da se primenjuje:
2) u Srbiji: u odnosu na poreze na dohodak koji je
ostvaren i na poreze na imovinu koja
se poseduje u svakoj poreskoj godini
koja počinje prvog januara ili posle
prvog januara kalendarske godine koja
neposredno sledi godinu u kojoj je dato
obaveštenje o prestanku važenja.
U potvrdu čega su dole potpisani, punovažno za to ovlašćeni, potpisali ovaj ugovor.
Sačinjeno u Beogradu ovog 28. dana avgusta 2007. godine, u dva originalna primerka, na srpskom, litvanskom i engleskom jeziku, s tim što su svi tekstovi podjednako verodostojni. U slučaju razlike u tumačenju, merodavan je engleski tekst.
ZA VLADU ZA VLADU
REPUBLIKE SRBIJE REPUBLIKE LITVANIJE
VUK JEREMIĆ PETRAS VAITIEKUNAS
Član 3.
Ovaj zakon stupa na snagu osmog dana od dana objavljivanja u „Službenom glasniku Republike Srbije – Međunarodni ugovori”.
O B R A Z L O Ž E Nj E
I. Ustavni osnov za donošenje zakona
Ustavni osnov za donošenje Zakona o potvrđivanju Ugovora između Vlade Republike Srbije i Vlade Republike Litvanije o izbegavanju dvostrukog oporezivanja u odnosu na poreze na dohodak i na imovinu, koji je potpisan 28. avgusta 2007. godine u Beogradu, sadržan je u članu 97. tačka 1. Ustava Republike Srbije, prema kome Republika Srbija, između ostalog, uređuje i obezbeđuje svoj međunarodni položaj i odnose sa drugim državama i međunarodnim organizacijama i u članu 99. stav 1. tačka 4. Ustava, prema kome Narodna skupština potvrđuje međunarodne ugovore kada je zakonom predviđena obaveza njihovog potvrđivanja.
II. Razlozi za donošenje Zakona i ciljevi koji se njime žele ostvariti
Savet ministara bivše državne zajednice je, na 78. sednici održanoj 7. jula 2005. godine (tačka 32. dnevnog reda) usvojio Izveštaj delegacije Srbije i Crne Gore o pregovorima radi zaključenja Ugovora između Saveta ministara Srbije i Crne Gore i Vlade Republike Litvanije o izbegavanju dvostrukog oporezivanja u odnosu na poreze na dohodak i na imovinu, sa parafiranim (Riga, 1. jul. 2005. godine) tekstom Ugovora, i odobrio potpisivanje parafiranog teksta Ugovora, onda kada se sa litvanskom stranom postigne dogovor o vremenu i mestu potpisivanja, kao i o nivou potpisnika.
S tim u vezi, a nakon prestanka postojanja državne zajednice Srbija i Crna Gora i proglašenja Republike Srbije samostalnom državom, Vlada Republike Srbije je, na sednici održanoj 28. juna 2007. godine, donela Zaključak o prihvatanju Informacije o potrebi potpisivanja Ugovora između Vlade Republike Srbije i Vlade Republike Litvanije o izbegavanju dvostrukog oporezivanja u odnosu na poreze na dohodak i na imovinu.
Na istoj sednici, Vlada je usvojila tekst Ugovora između Vlade Republike Srbije i Vlade Republike Litvanije o izbegavanju dvostrukog oporezivanja u odnosu na poreze na dohodak i na imovinu.
Vlada je ovlastila Vuka Jeremića, ministra spoljnih poslova da, u ime Vlade Republike Srbije, potpiše navedeni ugovor.
Ugovor je potpisan 28. avgusta 2007. godine u Beogradu. U ime Vlade Republike Srbije, Ugovor je potpisao Vuk Jeremić, ministar spoljnih poslova, a u ime Vlade Republike Litvanije, Petras Vaitiekunas, ministar inostranih poslova u Vladi Republike Litvanije.
Ovim ugovorom se postiže:
– otklanjanje problema dvostrukog oporezivanja fizičkih i pravnih lica rezidenata Srbije i Litvanije, putem obezbeđenja zajedničkih metoda i kriterijuma za određivanje prava oporezivanja pojedinih kategorija dohotka i imovine, što omogućava stimulisanje, odnosno intenziviranje ekonomsko-finansijskih odnosa između Srbije i Litvanije;
– pravna, odnosno poreska sigurnost kao uslov za unapređenje privredne delatnosti rezidenata obe države ugovornice;
– obezbeđenje poreskih olakšica koje se daju rezidentima Srbije i Litvanije u cilju stimulisanja ulaganja u njihova preduzeća;
– da se zarade rezidenata Srbije po osnovu rada koji se obavlja u Litvaniji, mogu oporezivati u toj zemlji samo ako rad traje duže od 183 dana;
– da dohodak koji srpski vazdušni prevoznici ostvare od međunarodnog saobraćaja u Litvaniji, ne podleže oporezivanju u toj zemlji, već u Srbiji;
– da se visina stopa za oporezivanje prihoda ostvarenih u Srbiji, odnosno u Litvaniji po osnovu dividendi, kamata i autorskih naknada određuje ovim ugovorom, a ne unutrašnjim zakonodavstvom država ugovornica. Inače, u slučaju nepostojanja ugovora, poreske stope bi bile znatno veće;
– unapređenje saradnje poreskih organa Srbije i Litvanije, kroz postupak zajedničkog dogovaranja i razmenu obaveštenja.
Posebno ukazujemo da se Ugovorom obezbeđuje da preduzeća iz Srbije koja obavljaju delatnost u Litvaniji, podležu oporezivanju u ovoj zemlji samo ako u njoj imaju stalnu poslovnu jedinicu, i to za iznos dohotka koji se može pripisati stalnoj poslovnoj jedinici po osnovu delatnosti u Litvaniji. U slučaju izvođenja investicionih radova (građevinskih i montažnih delatnosti) ovim ugovorom se obezbeđuje rešenje prema kome preduzeća iz Srbije imaju stalnu poslovnu jedinicu u Litvaniji, samo ako ti radovi traju duže od devet meseci. Ako radovi traju kraće od devet meseci, dohodak naših preduzeća ne bi se oporezivao u Litvaniji, već u Srbiji.
III. Objašnjenje osnovnih pravnih instituta i pojedinačnih rešenja
Odredbom člana 1. Nacrta zakona predviđa se potvrđivanje Ugovora između Vlade Republike Srbije i Vlade Republike Litvanije o izbegavanju dvostrukog oporezivanja u odnosu na poreze na dohodak i na imovinu, potpisanog 28. avgusta 2007. godine u Beogradu.
Odredba člana 2. Nacrta zakona sadrži tekst Ugovora između Vlade Republike Srbije i Vlade Republike Litvanije o izbegavanju dvostrukog oporezivanja u odnosu na poreze na dohodak i na imovinu na srpskom jeziku.
U odredbi člana 3. Nacrta zakona uređuje se stupanje na snagu ovog zakona.
IV. Ocena potrebe finansijskih sredstava za sprovođenje Zakona
Za sprovođenje ovog zakona nisu potrebna finansijska sredstva iz budžeta Republike Srbije.