Predlog zakona o potvrđivanju Međunarodne konvencije protiv dopinga u sportu

PREDLOG ZAKONA

O POTVRĐIVANjU MEĐUNARODNE KONVENCIJE PROTIV DOPINGA U SPORTU

Član 1.

Potvrđuje se Međunarodna konvencija protiv dopinga u sportu, usvojena 19. oktobra 2005. godine u Parizu, u originalu na arapskom, kineskom, engleskom, francuskom, ruskom i španskom jeziku.

Član 2.

Tekst Konvencije u originalu na engleskom jeziku i u prevodu na srpski jezik glasi:

INTERNATIONAL CONVENTION AGAINST DOPING IN SPORT

The General Conference of the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization, hereinafter referred to as “UNESCO”, meeting in Paris, from 3 to 21 October 2005, at its 33rd session,

Considering that the aim of UNESCO is to contribute to peace and security by promoting collaboration among nations through education, science and culture,

Referring to existing international instruments relating to human rights,

Aware of resolution 58/5 adopted by the General Assembly of the United Nations on 3 November 2003, concerning sport as a means to promote education, health, development and peace, notably its paragraph 7,

Conscious that sport should play an important role in the protection of health, in moral, cultural and physical education and in promoting international understanding and peace,

Noting the need to encourage and coordinate international cooperation towards the elimination of doping in sport,

Concerned by the use of doping by athletes in sport and the consequences thereof for their health, the principle of fair play, the elimination of cheating and the future of sport,

Mindful that doping puts at risk the ethical principles and educational values embodied in the International Charter of Physical Education and Sport of UNESCO and in the Olympic Charter,

Recalling that the Anti-Doping Convention and its Additional Protocol adopted within the framework of the Council of Europe are the public international law tools which are at the origin of national anti-doping policies and of intergovernmental cooperation,

Recalling the recommendations on doping adopted by the second, third and fourth International Conferences of Ministers and Senior Officials Responsible for Physical Education and Sport organized by UNESCO at Moscow (1988), Punta del Este (1999) and Athens (2004) and 32 C/Resolution 9 adopted by the General Conference of UNESCO at its 32nd session (2003),

Bearing in mind the World Anti-Doping Code adopted by the World Anti-Doping Agency at the World Conference on Doping in Sport, Copenhagen, 5 March 2003, and the Copenhagen Declaration on Anti-Doping in Sport,

Mindful also of the influence that elite athletes have on youth,

Aware of the ongoing need to conduct and promote research with the objectives of improving detection of doping and better understanding of the factors affecting use in order for prevention strategies to be most effective,

Aware also of the importance of ongoing education of athletes, athlete support personnel and the community at large in preventing doping,

Mindful of the need to build the capacity of States Parties to implement anti-doping programmes,

Aware that public authorities and the organizations responsible for sport have complementary responsibilities to prevent and combat doping in sport, notably to ensure the proper conduct, on the basis of the principle of fair play, of sports events and to protect the health of those that take part in them,

Recognizing that these authorities and organizations must work together for these purposes, ensuring the highest degree of independence and transparency at all appropriate levels,

Determined to take further and stronger cooperative action aimed at the elimination of doping in sport,

Recognizing that the elimination of doping in sport is dependent in part upon progressive harmonization of anti-doping standards and practices in sport and cooperation at the national and global levels,

Adopts this Convention on this nineteenth day of October 2005.

I. Scope

Article 1 – Purpose of the Convention

The purpose of this Convention, within the framework of the strategy and programme of activities of UNESCO in the area of physical education and sport, is to promote the prevention of and the fight against doping in sport, with a view to its elimination.

Article 2 – Definitions

These definitions are to be understood within the context of the World Anti-Doping Code. However, in case of conflict the provisions of the Convention will prevail.

For the purposes of this Convention:

1. “Accredited doping control laboratories” means laboratories accredited by the World Anti-Doping Agency.

2. “Anti-doping organization” means an entity that is responsible for adopting rules for initiating, implementing or enforcing any part of the doping control process. This includes, for example, the International Olympic Committee, the International Paralympic Committee, other major event organizations that conduct testing at their events, the World Anti-Doping Agency, international federations and national antidoping organizations.

3. “Anti-doping rule violation” in sport means one or more of the following:

(a) the presence of a prohibited substance or its metabolites or markers in an athlete’s bodily specimen;

(b) use or attempted use of a prohibited substance or a prohibited method;

(c) refusing, or failing without compelling justification, to submit to sample collection after notification as authorized in applicable anti-doping rules or otherwise evading sample collection;

(d) violation of applicable requirements regarding athlete availability for out-of-competition testing, including failure to provide required whereabouts information and missed tests which are declared based on reasonable rules;

(e) tampering, or attempting to tamper, with any part of doping control;

(f) possession of prohibited substances or methods;

(g) trafficking in any prohibited substance or prohibited method;

(h) administration or attempted administration of a prohibited substance or prohibited method to any athlete, or assisting, encouraging, aiding, abetting, covering up or any other type of complicity involving an anti-doping rule violation or any attempted violation.

4. “Athlete” means, for the purposes of doping control, any person who participates in sport at the international or national level as defined by each national anti-doping organization and accepted by States Parties and any additional person who participates in a sport or event at a lower level accepted by States Parties. For the purposes of education and training programmes, “athlete” means any person who participates in sport under the authority of a sports organization.

5. “Athlete support personnel” means any coach, trainer, manager, agent, team staff, official, medical or paramedical personnel working with or treating athletes participating in or preparing for sports competition.

6. “Code” means the World Anti-Doping Code adopted by the World Anti-Doping Agency on 5 March 2003 at Copenhagen which is attached as Appendix 1 to this Convention.

7. “Competition” means a single race, match, game or singular athletic contest.

8. “Doping control” means the process including test distribution planning, sample collection and handling, laboratory analysis, results management, hearings and appeals.

9. “Doping in sport” means the occurrence of an anti-doping rule violation.

10. “Duly authorized doping control teams” means doping control teams operating under

the authority of international or national anti-doping organizations.

11. “In-competition” testing means, for purposes of differentiating between in-competition and out-of-competition testing, unless provided otherwise in the rules of an international federation or other relevant anti-doping organization, a test where an athlete is selected for testing in connection with a specific competition.

12. “International Standard for Laboratories” means the standard which is attached as Appendix 2 to this Convention.

13. “International Standard for Testing” means the standard which is attached as Appendix 3 to this Convention.

14. “No advance notice” means a doping control which takes place with no advance warning to the athlete and where the athlete is continuously chaperoned from the moment of notification through sample provision.

15. “Olympic Movement” means all those who agree to be guided by the Olympic Charter and who recognize the authority of the International Olympic Committee, namely the international federations of sports on the programme of the Olympic Games, the National Olympic Committees, the Organizing Committees of the Olympic Games, athletes, judges and referees, associations and clubs, as well as all the organizations and institutions recognized by the International Olympic Committee.

16. “Out-of-competition” doping control means any doping control which is not conducted in competition.

17. “Prohibited List” means the list which appears in Annex I to this Convention identifying the prohibited substances and prohibited methods.

18. “Prohibited method” means any method so described on the Prohibited List, which appears in Annex I to this Convention.

19. “Prohibited substance” means any substance so described on the Prohibited List, which appears in Annex I to this Convention.

20. “Sports organization” means any organization that serves as the ruling body for an event for one or several sports.

21. “Standards for Granting Therapeutic Use Exemptions” means those standards that

appear in Annex II to this Convention.

22. “Testing” means the parts of the doping control process involving test distribution planning, sample collection, sample handling and sample transport to the laboratory.

23. “Therapeutic use exemption” means an exemption granted in accordance with Standards for Granting Therapeutic Use Exemptions.

24. “Use” means the application, ingestion, injection or consumption by any means whatsoever of any prohibited substance or prohibited method.

25. “World Anti-Doping Agency” (WADA) means the foundation so named established under Swiss law on 10 November 1999.

Article 3 – Means to achieve the purpose of the Convention

In order to achieve the purpose of the Convention, States Parties undertake to:

(a) adopt appropriate measures at the national and international levels which are consistent with the principles of the Code;

(b) encourage all forms of international cooperation aimed at protecting athletes and ethics in sport and at sharing the results of research;

(c) foster international cooperation between States Parties and leading organizations in the fight against doping in sport, in particular with the World Anti-Doping Agency.

Article 4 – Relationship of the Convention to the Code

1. In order to coordinate the implementation, at the national and international levels, of the fight against doping in sport, States Parties commit themselves to the principles of the Code as the basis for the measures provided for in Article 5 of this Convention. Nothing in this Convention prevents States Parties from adopting additional measures complementary to the Code.

2. The Code and the most current version of Appendices 2 and 3 are reproduced for information purposes and are not an integral part of this Convention. The Appendices as such do not create any binding obligations under international law for States Parties.

3. The Annexes are an integral part of this Convention.

Article 5 – Measures to achieve the objectives of the Convention

In abiding by the obligations contained in this Convention, each State Party undertakes to adopt appropriate measures. Such measures may include legislation, regulation, policies or administrative practices.

Article 6 – Relationship to other international instruments

This Convention shall not alter the rights and obligations of States Parties which arise from other agreements previously concluded and consistent with the object and purpose of this Convention. This does not affect the enjoyment by other States Parties of their rights or the performance of their obligations under this Convention.

II. Anti-doping activities at the national level

Article 7 – Domestic coordination

States Parties shall ensure the application of the present Convention, notably through domestic coordination. To meet their obligations under this Convention, States Parties may rely on anti-doping organizations as well as sports authorities and organizations.

Article 8 – Restricting the availability and use in sport of prohibited substances and methods

1. States Parties shall, where appropriate, adopt measures to restrict the availability of prohibited substances and methods in order to restrict their use in sport by athletes, unless the use is based upon a therapeutic use exemption. These include measures against trafficking to athletes and, to this end, measures to control production, movement, importation, distribution and sale.

2. States Parties shall adopt, or encourage, where appropriate, the relevant entities within their jurisdictions to adopt measures to prevent and to restrict the use and possession of prohibited substances and methods by athletes in sport, unless the use is based upon a therapeutic use exemption.

3. No measures taken pursuant to this Convention will impede the availability for legitimate purposes of substances and methods otherwise prohibited or controlled in sport.

Article 9 – Measures against athlete support personnel

States Parties shall themselves take measures or encourage sports organizations and antidoping organizations to adopt measures, including sanctions or penalties, aimed at athlete support personnel who commit an anti-doping rule violation or other offence connected with doping in sport.

Article 10 – Nutritional supplements

States Parties, where appropriate, shall encourage producers and distributors of nutritional supplements to establish best practices in the marketing and distribution of nutritional supplements, including information regarding their analytic composition and quality assurance.

Article 11 – Financial measures

States Parties shall, where appropriate: (a) provide funding within their respective budgets to support a national testing programme across all sports or assist sports organizations and anti-doping organizations in financing doping controls either by direct subsidies or grants, or by recognizing the costs of such controls when determining the overall subsidies or grants to be awarded to those organizations;

(b) take steps to withhold sport-related financial support to individual athletes or athlete support personnel who have been suspended following an anti-doping rule violation, during the period of their suspension;

(c) withhold some or all financial or other sport-related support from any sports organization or anti-doping organization not in compliance with the Code or applicable anti-doping rules adopted pursuant to the Code.

Article 12 – Measures to facilitate doping control

States Parties shall, where appropriate:

(a) encourage and facilitate the implementation by sports organizations and antidoping organizations within their jurisdiction of doping controls in a manner consistent with the Code, including no-advance notice, out-of-competition and incompetition testing;

(b) encourage and facilitate the negotiation by sports organizations and anti-doping organizations of agreements permitting their members to be tested by duly authorized doping control teams from other countries;

(c) undertake to assist the sports organizations and anti-doping organizations within their jurisdiction in gaining access to an accredited doping control laboratory for the purposes of doping control analysis.

III. International cooperation

Article 13 – Cooperation between anti-doping organizations and sports organizations

States Parties shall encourage cooperation between anti-doping organizations, public authorities and sports organizations within their jurisdiction and those within the jurisdiction of other States Parties in order to achieve, at the international level, the purpose of this Convention.

Article 14 – Supporting the mission of the World Anti-Doping Agency

States Parties undertake to support the important mission of the World Anti-Doping Agency in the international fight against doping.

Article 15 – Equal funding of the World Anti-Doping Agency

States Parties support the principle of equal funding of the World Anti-Doping Agency’s approved annual core budget by public authorities and the Olympic Movement.

Article 16 – International cooperation in doping control

Recognizing that the fight against doping in sport can only be effective when athletes can be tested with no advance notice and samples can be transported in a timely manner to laboratories for analysis, States Parties shall, where appropriate and in accordance with domestic law and procedures:

(a) facilitate the task of the World Anti-Doping Agency and anti-doping organizations operating in compliance with the Code, subject to relevant host countries’ regulations, of conducting in- or out-of-competition doping controls on their athletes, whether on their territory or elsewhere;

(b) facilitate the timely movement of duly authorized doping control teams across borders when conducting doping control activities;

(c) cooperate to expedite the timely shipping or carrying across borders of samples in such a way as to maintain their security and integrity;

(d) assist in the international coordination of doping controls by various anti-doping organizations, and cooperate to this end with the World Anti-Doping Agency;

(e) promote cooperation between doping control laboratories within their jurisdiction and those within the jurisdiction of other States Parties. In particular, States Parties with accredited doping control laboratories should encourage laboratories within their jurisdiction to assist other States Parties in enabling them to acquire the experience, skills and techniques necessary to establish their own laboratories should they wish to do so;

(f) encourage and support reciprocal testing arrangements between designated antidoping

organizations, in conformity with the Code;

(g) mutually recognize the doping control procedures and test results management,

including the sport sanctions thereof, of any anti-doping organization that are consistent with the Code.

Article 17 – Voluntary Fund

1. A “Fund for the Elimination of Doping in Sport”, hereinafter referred to as “the Voluntary Fund”, is hereby established. The Voluntary Fund shall consist of funds-intrust established in accordance with the Financial Regulations of UNESCO. All contributions by States Parties and other actors shall be voluntary.

2. The resources of the Voluntary Fund shall consist of:

(a) contributions made by States Parties;

(b) contributions, gifts or bequests which may be made by:

(i) other States;

(ii) organizations and programmes of the United Nations system, particularly the United Nations Development Programme, as well as other international organizations;

(iii) public or private bodies or individuals;

(d) funds raised through collections, and receipts from events organized for the benefit of the Voluntary Fund;

(e) any other resources authorized by the Voluntary Fund’s regulations, to be drawn up by the Conference of Parties.

3. Contributions into the Voluntary Fund by States Parties shall not be considered to be a replacement for States Parties’ commitment to pay their share of the World Anti- Doping Agency’s annual budget.

Article 18 – Use and governance of the Voluntary Fund

Resources in the Voluntary Fund shall be allocated by the Conference of Parties for the financing of activities approved by it, notably to assist States Parties in developing and implementing anti-doping programmes, in accordance with the provisions of this Convention, taking into consideration the goals of the World Anti-Doping Agency, and may serve to cover functioning costs of this Convention. No political, economic or other conditions may be attached to contributions made to the Voluntary Fund.

IV. Education and training

Article 19 – General education and training principles

1. States Parties shall undertake, within their means, to support, devise or implement education and training programmes on anti-doping. For the sporting community in general, these programmes should aim to provide updated and accurate information on:

(a) the harm of doping to the ethical values of sport;

(b) the health consequences of doping.

2. For athletes and athlete support personnel, in particular in their initial training, education and training programmes should, in addition to the above, aim to provide updated and accurate information on:

(a) doping control procedures;

(b) athletes’ rights and responsibilities in regard to anti-doping, including information about the Code and the anti-doping policies of the relevant sports and anti-doping organizations. Such information shall include the consequences of committing an anti-doping rule violation;

(d) nutritional supplements.

Article 20 – Professional codes of conduct

States Parties shall encourage relevant competent professional associations and institutions to develop and implement appropriate codes of conduct, good practice and ethics related to antidoping in sport that are consistent with the Code.

Article 21 – Involvement of athletes and athlete support personnel

States Parties shall promote and, within their means, support active participation by athletes and athlete support personnel in all facets of the anti-doping work of sports and other relevant organizations and encourage sports organizations within their jurisdiction to do likewise.

Article 22 – Sports organizations and ongoing education and training on anti-doping

States Parties shall encourage sports organizations and anti-doping organizations to implement ongoing education and training programmes for all athletes and athlete support personnel on the subjects identified in Article 19.

Article 23 – Cooperation in education and training

States Parties shall cooperate mutually and with the relevant organizations to share, where appropriate, information, expertise and experience on effective anti-doping programmes.

V. Research

Article 24 – Promotion of research in anti-doping

States Parties undertake, within their means, to encourage and promote anti-doping research in cooperation with sports and other relevant organizations on:

(a) prevention, detection methods, behavioural and social aspects, and the health consequences of doping;

b) ways and means of devising scientifically-based physiological and psychological training programmes respectful of the integrity of the person;

Article 25 – Nature of anti-doping research

When promoting anti-doping research, as set out in Article 24, States Parties shall ensure that such research will:

(a) comply with internationally recognized ethical practices;

(b) avoid the administration to athletes of prohibited substances and methods;

(c) be undertaken only with adequate precautions in place to prevent the results of anti-doping research being misused and applied for doping.

Article 26 – Sharing the results of anti-doping research

Subject to compliance with applicable national and international law, States Parties shall, where appropriate, share the results of available anti-doping research with other States Parties and the World Anti-Doping Agency.

Article 27 – Sport science research

States Parties shall encourage:

(a) members of the scientific and medical communities to carry out sport science research in accordance with the principles of the Code;

(b) sports organizations and athlete support personnel within their jurisdiction to implement sport science research that is consistent with the principles of the Code.

VI. Monitoring of the Convention

Article 28 – Conference of Parties

1. A Conference of Parties is hereby established. The Conference of Parties shall be the sovereign body of this Convention.

2. The Conference of Parties shall meet in ordinary session in principle every two years. It may meet in extraordinary session if it so decides or at the request of at least one third of the States Parties.

3. Each State Party shall have one vote at the Conference of Parties.

4. The Conference of Parties shall adopt its own Rules of Procedure.

Article 29 – Advisory organization and observers to the Conference of Parties

The World Anti-Doping Agency shall be invited as an advisory organization to the Conference of Parties. The International Olympic Committee, the International Paralympic Committee, the Council of Europe and the Intergovernmental Committee for Physical Education and Sport (CIGEPS) shall be invited as observers. The Conference of Parties may decide to invite other relevant organizations as observers.

Article 30 – Functions of the Conference of Parties

1. Besides those set forth in other provisions of this Convention, the functions of the Conference of Parties shall be to:

(a) promote the purpose of this Convention;

(b) discuss the relationship with the World Anti-Doping Agency and study the mechanisms of funding of the Agency’s annual core budget. States non-Parties may be invited to the discussion;

(d) examine the reports submitted by States Parties in accordance with Article 31;

(e) examine, on an ongoing basis, the monitoring of compliance with this Convention in response to the development of anti-doping systems, in accordance with Article 31. Any monitoring mechanism or measure that goes beyond Article 31 shall be funded through the Voluntary Fund established under Article 17;

(f) examine draft amendments to this Convention for adoption;

(g) examine for approval, in accordance with Article 34 of the Convention, modifications to the Prohibited List and to the Standards for Granting Therapeutic Use Exemptions adopted by the World Anti-Doping Agency;

(h) define and implement cooperation between States Parties and the World Anti- Doping Agency within the framework of this Convention;

(i) request a report from the World Anti-Doping Agency on the implementation of the Code to each of its sessions for examination.

2. The Conference of Parties, in fulfilling its functions, may cooperate with other intergovernmental bodies.

Article 31 – National reports to the Conference of Parties

States Parties shall forward every two years to the Conference of Parties through the Secretariat, in one of the official languages of UNESCO, all relevant information concerning measures taken by them for the purpose of complying with the provisions of this Convention.

Article 32 – Secretariat of the Conference of Parties

1. The secretariat of the Conference of Parties shall be provided by the Director-General of UNESCO.

2. At the request of the Conference of Parties, the Director-General of UNESCO shall use to the fullest extent possible the services of the World Anti-Doping Agency on terms agreed upon by the Conference of Parties.

3. Functioning costs related to the Convention will be funded from the regular budget of UNESCO within existing resources at an appropriate level, the Voluntary Fund established under Article 17 or an appropriate combination thereof as determined every two years. The financing for the secretariat from the regular budget shall be done on a strictly minimal basis, it being understood that voluntary funding should also be provided to support the Convention.

4. The secretariat shall prepare the documentation of the Conference of Parties, as well as the draft agenda of its meetings, and shall ensure the implementation of its decisions.

Article 33 – Amendments

1. Each State Party may, by written communication addressed to the Director-General of UNESCO, propose amendments to this Convention. The Director-General shall circulate such communication to all States Parties. If, within six months from the date of the circulation of the communication, at least one half of the States Parties give their consent, the Director-General shall present such proposals to the following session of the Conference of Parties.

2. Amendments shall be adopted by the Conference of Parties with a two-thirds majority of States Parties present and voting.

3. Once adopted, amendments to this Convention shall be submitted for ratification, acceptance, approval or accession to States Parties.

4. With respect to the States Parties that have ratified, accepted, approved or acceded to them, amendments to this Convention shall enter into force three months after the deposit of the instruments referred to in paragraph 3 of this Article by two thirds of the States Parties. Thereafter, for each State Party that ratifies, accepts, approves or accedes to an amendment, the said amendment shall enter into force three months after the date of deposit by that State Party of its instrument of ratification, acceptance, approval or accession.

5. A State that becomes a Party to this Convention after the entry into force of amendments in conformity with paragraph 4 of this Article shall, failing an expression of different intention, be considered:

(a) a Party to this Convention as so amended;

(b) a Party to the unamended Convention in relation to any State Party not bound by the amendments.

Article 34 – Specific amendment procedure for the Annexes to the Convention

1. If the World Anti-Doping Agency modifies the Prohibited List or the Standards for Granting Therapeutic Use Exemptions, it may, by written communication addressed to the Director-General of UNESCO, inform her/him of those changes. The Director- General shall notify such changes as proposed amendments to the relevant Annexes to this Convention to all States Parties expeditiously. Amendments to the Annexes shall be approved by the Conference of Parties either at one of its sessions or through a written consultation.

2. States Parties have 45 days from the Director-General’s notification within which to express their objection to the proposed amendment either in writing, in case of written consultation, to the Director-General or at a session of the Conference of Parties. Unless two thirds of the States Parties express their objection, the proposed amendment shall be deemed to be approved by the Conference of Parties.

3. Amendments approved by the Conference of Parties shall be notified to States Parties by the Director-General. They shall enter into force 45 days after that notification, except for any State Party that has previously notified the Director-General that it does not accept these amendments.

4. A State Party having notified the Director-General that it does not accept an amendment approved according to the preceding paragraphs remains bound by the Annexes as not amended.

VII. Final clauses

Article 35 – Federal or non-unitary constitutional systems

The following provisions shall apply to States Parties that have a federal or non-unitary constitutional system:

(a) with regard to the provisions of this Convention, the implementation of which comes under the legal jurisdiction of the federal or central legislative power, the obligations of the federal or central government shall be the same as for those States Parties which are not federal States;

(b) with regard to the provisions of this Convention, the implementation of which comes under the jurisdiction of individual constituent States, counties, provinces or cantons which are not obliged by the constitutional system of the federation to take legislative measures, the federal government shall inform the competent authorities of such States, counties, provinces or cantons of the said provisions, with its recommendation for their adoption.

Article 36 – Ratification, acceptance, approval or accession

This Convention shall be subject to ratification, acceptance, approval or accession by States Members of UNESCO in accordance with their respective constitutional procedures. The instruments of ratification, acceptance, approval or accession shall be deposited with the Director-General of UNESCO.

Article 37 – Entry into force

1. This Convention shall enter into force on the first day of the month following the expiration of a period of one month after the date of deposit of the thirtieth instrument of ratification, acceptance, approval or accession.

2. For any State that subsequently expresses its consent to be bound by it, the Convention shall enter into force on the first day of the month following the expiration of a period of one month after the date of deposit of its instrument of ratification, acceptance, approval or accession.

Article 38 – Territorial extension of the Convention

1. Any State may, when depositing its instrument of ratification, acceptance, approval or accession, specify the territory or territories for whose international relations it is responsible and to which this Convention shall apply.

2. Any State Party may, at any later date, by a declaration addressed to UNESCO, extend the application of this Convention to any other territory specified in the declaration. In respect of such territory the Convention shall enter into force on the first day of the month following the expiration of a period of one month after the date of receipt of such declaration by the depositary.

3. Any declaration made under the two preceding paragraphs may, in respect of any territory specified in such declaration, be withdrawn by a notification addressed to UNESCO. Such withdrawal shall become effective on the first day of the month following the expiration of a period of one month after the date of receipt of such a notification by the depositary.

Article 39 – Denunciation

Any State Party may denounce this Convention. The denunciation shall be notified by an instrument in writing, deposited with the Director-General of UNESCO. The denunciation shall take effect on the first day of the month following the expiration of a period of six months after the receipt of the instrument of denunciation. It shall in no way affect the financial obligations of the State Party concerned until the date on which the withdrawal takes effect.

Article 40 – Depositary

The Director-General of UNESCO shall be the Depositary of this Convention and amendments thereto. As the Depositary, the Director-General of UNESCO shall inform the States Parties to this Convention, as well as the other States Members of the Organization of:

(a) the deposit of any instrument of ratification, acceptance, approval or accession;

(b) the date of entry into force of this Convention in accordance with Article 37;

(d) any amendment to the Convention or to the Annexes adopted in accordance with Articles 33 and 34 and the date on which the amendment comes into force;

(e) any declaration or notification made under the provisions of Article 38; (f) any notification made under the provisions of Article 39 and the date on which the denunciation takes effect;

(g) any other act, notification or communication relating to this Convention.

Article 41 – Registration

In conformity with Article 102 of the Charter of the United Nations, this Convention shall be registered with the Secretariat of the United Nations at the request of the Director-General of UNESCO.

Article 42 – Authoritative texts

1. This Convention, including its Annexes, has been drawn up in Arabic, Chinese, English, French, Russian and Spanish, the six texts being equally authoritative.

2. The Appendices to this Convention are provided in Arabic, Chinese, English, French, Russian and Spanish.

Article 43 – Reservations

No reservations that are incompatible with the object and purpose of the present Convention shall be permitted.

Annex:

Annex I – The Prohibited List – International Standard

Annex II – Standards for Granting Therapeutic Use Exemptions

Appendix 1 – World Anti-Doping Code

Appendix 2 – International Standard for Laboratories

Appendix 3 – International Standard for Testing

Annex I

THE 2005 PROHIBITED LIST

WORLD ANTI-DOPING CODE

Valid 1 January 2005

The use of any drug should be limited to medically justified indications

SUBSTANCES AND METHODS PROHIBITED AT ALL TIMES

(IN- AND OUT-OF-COMPETITION)

PROHIBITED SUBSTANCES

S1. ANABOLIC AGENTS

Anabolic agents are prohibited.

1. Anabolic Androgenic Steroids (AAS)

(a) Exogenous* AAS, including:

18α-homo-17β-hydroxyestr-4-en-3-one; bolasterone; boldenone; boldione; calusterone; clostebol; danazol; dehydrochloromethyl-testosterone; delta1- androstene-3,17-dione; delta1-androstenediol; delta1-dihydro-testosterone; drostanolone; ethylestrenol; fluoxymesterone; formebolone; furazabol; gestrinone; 4-hydroxytestosterone; 4-hydroxy-19-nortestosterone; mestanolone; mesterolone; metenolone; methandienone; methandriol; methyldienolone; methyltrienolone; methyltestosterone; mibolerone; nandrolone; 19- norandrostenediol; 19-norandrostenedione; norbolethone; norclostebol; norethandrolone; oxabolone; oxandrolone; oxymesterone; oxymetholone; quinbolone; stanozolol; stenbolone; tetrahydrogestrinone; trenbolone and other substances with a similar chemical structure or similar biological effect(s).

(b) Endogenous** AAS:

androstenediol (androst-5-ene-3β,17β-diol); androstenedione (androst-4-ene-3,17- dione); dehydroepiandrosterone (DHEA); dihydro-testosterone; testosterone and the following metabolites and isomers: 5α-androstane-3 α,17α-diol; 5α- androstane-3α, 17β-diol; 5α-androstane-3β,17α-diol; 5α-androstane-3β,17β-diol; androst-4-ene-3α,17α-diol; androst-4-ene-3α,17β-diol; androst-4-ene-3β,17α- diol; androst-5-ene-3α,17α-diol; androst-5-ene-3α,17β-diol; androst-5-ene- 3β,17α-diol; 4-androstenediol (androst-4-ene-3β,17β-diol); 5 androstenedione (androst-5-ene-3,17-dione); epi-dihydrotestosterone; 3α-hydroxy-5α-androstan- 17-one; 3β-hydroxy-5α-androstan-17-one; 19-norandro-sterone; 19-noretiocholanolone.

Where a Prohibited Substance (as listed above) is capable of being produced by the body naturally, a Sample will be deemed to contain such Prohibited Substance where the concentration of the Prohibited Substance or its metabolites or markers and/or any other relevant ratio(s) in the Athlete’s Sample so deviates from the range of values normally found in humans that it is unlikely to be consistent with normal endogenous production. A Sample shall not be deemed to contain a Prohibited Substance in any such case where the Athlete proves by evidence that the concentration of the Prohibited Substance or its metabolites or markers and/or the relevant ratio(s) in the Athlete’s Sample is attributable to a physiological or pathological condition. In all cases, and at any concentration, the laboratory will report an Adverse Analytical Finding if, based on any reliable analytical method, it can show that the Prohibited Substance is of exogenous origin.

If the laboratory result is not conclusive and no concentration as referred to in the above paragraph is found, the relevant Anti-Doping Organization shall conduct a further investigation if there are serious indications, such as a comparison to reference steroid profiles, for a possible Use of a Prohibited Substance.

If the laboratory has reported the presence of a T/E ratio greater than four (4) to one (1) in the urine, further investigation is obligatory in order to determine whether the ratio is due to a physiological or pathological condition, except if the laboratory reports an Adverse Analytical Finding based on any reliable analytical method, showing that the Prohibited Substance is of exogenous origin.

In case of an investigation, it will include a review of any previous and/or subsequent tests. If previous tests are not available, the Athlete shall be tested unannounced at least three times within a three month period.

Should an Athlete fail to cooperate in the investigations, the Athlete’s Sample shall be deemed to contain a Prohibited Substance.

2. Other Anabolic Agents, including but not limited to:

Clenbuterol, zeranol, zilpaterol.

For the purposes of this section:

* “exogenous” refers to a substance which is not capable of being produced by the body naturally.

** “endogenous” refers to a substance which is capable of being produced by the body naturally.

S2. HORMONES AND RELATED SUBSTANCES

The following substances, including other substances with a similar chemical structure or similar biological effect(s), and their releasing factors are prohibited:

1. Erythropoietin (EPO);

2. Growth Hormone (hGH), Insulin-like Growth Factor (IGF-1), Mechano

Growth Factors (MGFs);

3. Gonadotrophins (LH, hCG);

4. Insulin;

5. Corticotrophins.

Unless the Athlete can demonstrate that the concentration was due to a physiological or pathological condition, a Sample will be deemed to contain a Prohibited Substance (as listed above) where the concentration of the Prohibited Substance or its metabolites and/or relevant ratios or markers in the Athlete’s Sample so exceeds the range of values normally found in humans that it is unlikely to be consistent with normal endogenous production.

The presence of other substances with a similar chemical structure or similar biological effect(s), diagnostic marker(s) or releasing factors of a hormone listed above or of any other finding which indicate(s) that the substance detected is of exogenous origin, will be reported as an Adverse Analytical Finding.

S3. BETA-2 AGONISTS

All beta-2 agonists including their D- and L-isomers are prohibited. Their use requires a Therapeutic Use Exemption.

As an exception, formoterol, salbutamol, salmeterol and terbutaline, when administered by inhalation to prevent and/or treat asthma and exercise-induced asthma/broncho-constriction require an abbreviated Therapeutic Use Exemption.

Despite the granting of a Therapeutic Use Exemption, when the Laboratory has reported a concentration of salbutamol (free plus glucuronide) greater than 1000 ng/mL, this will be considered to be an Adverse Analytical Finding unless the athlete proves that the abnormal result was the consequence of the therapeutic use of inhaled salbutamol.

S4. AGENTS WITH ANTI-ESTROGENIC ACTIVITY

The following classes of anti-estrogenic substances are prohibited.

1. Aromatase inhibitors including, but not limited to, anastrozole, letrozole, aminogluthetimide, exemestane, formestane, testolactone.

2. Selective Estrogen Receptor Modulators (SERMs) including, but not limited to, raloxifene, tamoxifen, toremifene.

3. Other anti-estrogenic substances including, but not limited to, clomiphene, cyclofenil, fulvestrant.

S5. DIURETICS AND OTHER MASKING AGENTS

Diuretics and other masking agents are prohibited.

Masking agents include but are not limited to:

diuretics*, epitestosterone, probenecid, alpha-reductase inhibitors (e.g. finasteride, dutasteride), plasma expanders (e.g. albumin, dextran, hydroxyethyl starch).

Diuretics include:

acetazolamide, amiloride, bumetanide, canrenone, chlortalidone, etacrynic acid, furosemide, indapamide, metolazone, spironolactone, thiazides (e.g. bendroflumethiazide, chlorothiazide, hydrochlorothiazide), triamterene and other substances with a similar chemical structure or similar biological effect(s).

* A Therapeutic Use Exemption is not valid if an Athlete’s urine contains a diuretic in association with threshold or sub-threshold levels of a Prohibited Substance(s).

PROHIBITED METHODS

M1. ENHANCEMENT OF OXYGEN TRANSFER

The following are prohibited.

(a) Blood doping, including the use of autologous, homologous or heterologous blood or red blood cell products of any origin, other than for medical treatment.

(b) Artificially enhancing the uptake, transport or delivery of oxygen, including but not limited to perfluorochemicals, efaproxiral (RSR13) and modified haemoglobin products (e.g. haemoglobin-based blood substitutes, microencapsulated haemoglobin products).

M2. CHEMICAL AND PHYSICAL MANIPULATION

The following is prohibited:

Tampering, or attempting to tamper, in order to alter the integrity and validity of Samples collected in Doping Controls.

These include but are not limited to intravenous infusions*, catheterization, and urine substitution.

* Except as a legitimate acute medical treatment, intravenous infusions are prohibited.

M3. GENE DOPING

The non-therapeutic use of cells, genes, genetic elements, or of the modulation of gene expression, having the capacity to enhance athletic performance, is prohibited.

SUBSTANCES AND METHODS PROHIBITED IN-COMPETITION

In addition to the categories S1 to S5 and M1 to M3 defined above, the following categories are prohibited in competition:

PROHIBITED SUBSTANCES

S6. STIMULANTS

The following stimulants are prohibited, including both their optical (D- and L-) isomers where relevant:

adrafinil, amfepramone, amiphenazole, amphetamine, amphetaminil, benzphetamine, bromantan, carphedon, cathine*, clobenzorex, cocaine, dimethylamphetamine, ephedrine**, etilamphetamine, etilefrine, famprofazone, fencamfamin, fencamine, fenetylline, fenfluramine, fenproporex, furfenorex, mefenorex, mephentermine, mesocarb, methamphetamine, methylamphetamine, methylenedioxyamphetamine, methylenedioxy-methamphetamine, methylephedrine**, methylphenidate, modafinil, nikethamide, norfenfluramine, parahydroxyamphetamine, pemoline, phendi-metrazine, phenmetrazine, phentermine, prolintane, selegiline, strychnine and other substances with a similar chemical structure or similar biological effect(s)***.

* Cathine is prohibited when its concentration in urine is greater than 5 micrograms per milliliter.

** Each of ephedrine and methylephedrine is prohibited when its concentration in urine is greater than 10 micrograms per milliliter.

*** The substances included in the 2005 Monitoring Programme (bupropion, caffeine, phenylephrine, phenylpropanolamine, pipradrol, pseudoephedrine, synephrine) are not considered as Prohibited Substances.

NOTE: Adrenaline associated with local anaesthetic agents or by local administration (e.g. nasal, ophthalmologic) is not prohibited.

S7. NARCOTICS

The following narcotics are prohibited:

buprenorphine, dextromoramide, diamorphine (heroin), fentanyl and its derivatives, hydromorphone, methadone, morphine, oxycodone, oxymorphone, pentazocine, pethidine.

S8. CANNABINOIDS

Cannabinoids (e.g. hashish, marijuana) are prohibited.

S9. GLUCOCORTICOSTEROIDS

All glucocorticosteroids are prohibited when administered orally, rectally, intravenously or intramuscularly. Their use requires a Therapeutic Use Exemption approval.

All other routes of administration require an abbreviated Therapeutic Use Exemption.

Dermatological preparations are not prohibited.

SUBSTANCES PROHIBITED IN PARTICULAR SPORTS

P1. ALCOHOL

Alcohol (ethanol) is prohibited in-competition only, in the following sports. Detection will be conducted by analysis of breath and/or blood. The doping violation threshold for each Federation is reported in parenthesis.

• Aeronautic (FAI) (0.20 g/L)

• Archery (FITA) (0.10 g/L)

• Automobile (FIA) (0.10 g/L)

• Billiards (WCBS) (0.20 g/L)

• Boules (CMSB) (0.10 g/L)

• Karate (WKF) (0.10 g/L)

• Modern Pentathlon (UIPM) (0.10 g/L)

for disciplines involving shooting

• Motorcycling (FIM) (0.00 g/L)

• Skiing (FIS) (0.10 g/L)

P2. BETA-BLOCKERS

Unless otherwise specified, beta-blockers are prohibited in-competition only, in the following sports.

• Aeronautic (FAI)

• Archery (FITA) (also prohibited out-of-competition)

• Automobile (FIA)

• Billiards (WCBS)

• Bobsleigh (FIBT)

• Boules (CMSB)

• Bridge (FMB)

• Chess (FIDE)

• Curling (WCF)

• Gymnastics (FIG)

• Motorcycling (FIM)

• Modern Pentathlon (UIPM) for disciplines involving shooting

• Nine-pin bowling (FIQ)

• Sailing (ISAF) for match race helms only

• Shooting (ISSF) (also prohibited out-of-competition)

• Skiing (FIS) in ski jumping and free style snow board

• Swimming (FINA) in diving and synchronized swimming

• Wrestling(FILA)

Beta-blockers include, but are not limited to, the following:

acebutolol, alprenolol, atenolol, betaxolol, bisoprolol, bunolol, carteolol, carvedilol, celiprolol, esmolol, labetalol, levobunolol, metipranolol, metoprolol, nadolol, oxprenolol, pindolol, propranolol, sotalol, timolol.

SPECIFIED SUBSTANCES*

“Specified Substances”* are listed below:

ephedrine, L-methylamphetamine, methylephedrine; cannabinoids; all inhaled Beta-2 Agonists, except clenbuterol; probenecid; all Glucocorticosteroids; all Beta Blockers; alcohol.

* “The Prohibited List may identify specified substances which are particularly susceptible to unintentional anti-doping rule violations because of their general availability in medicinal products or which are less likely to be successfully abused as doping agents.” A doping violation involving such substances may result in a reduced sanction provided that the “… Athlete can establish that the Use of such a specified substance was not intended to enhance sport performance …”

ANNEX II

STANDARDS FOR GRANTING THERAPEUTIC USE EXEMPTIONS

Extract from “INTERNATIONAL STANDARD FOR THERAPEUTIC USE EXEMPTIONS” of the World Anti-Doping Agency (WADA); in force 1 January 2005

4.0 Criteria for granting a therapeutic use exemption

A Therapeutic Use Exemption (TUE) may be granted to an Athlete permitting the use of a Prohibited Substance or Prohibited Method contained in the Prohibited List. An application for a TUE will be reviewed by a Therapeutic Use Exemption Committee (TUEC). The TUEC will be appointed by an Anti-Doping Organization. An exemption will be granted only in strict accordance with the following criteria:

[Comment: This standard applies to all Athletes as defined by and subject to the Code i.e. able-bodied athletes and athletes with disabilities. This Standard will be applied according to an individual’s circumstances. For example, an exemption that is appropriate for an athlete with a disability may be inappropriate for other athletes.]

4.1 The Athlete should submit an application for a TUE no less than 21 days before participating in an Event.

4.2 The Athlete would experience a significant impairment to health if the Prohibited Substance or Prohibited Method were to be withheld in the course of treating an acute or chronic medical condition.

4.3 The therapeutic use of the Prohibited Substance or Prohibited Method would produce no additional enhancement of performance other than that which might be anticipated by a return to a state of normal health following the treatment of a legitimate medical condition. The use of any Prohibited Substance or Prohibited Method to increase “lownormal” levels of any endogenous hormone is not considered an acceptable therapeutic intervention.

4.4 There is no reasonable therapeutic alternative to the use of the otherwise Prohibited Substance or Prohibited Method.

4.5 The necessity for the use of the otherwise Prohibited Substance or Prohibited Method cannot be a consequence, wholly or in part, of prior non-therapeutic use of any substance from the Prohibited List.

4.6 The TUE will be cancelled by the granting body, if

(a) the Athlete does not promptly comply with any requirements or conditions imposed by the Anti-Doping Organization granting the exemption;

(b) the term for which the TUE was granted has expired;

[Comment: Each TUE will have a specified duration as decided upon by the TUEC. Theremay be cases when a TUE has expired or has been withdrawn and the Prohibited Substance subject to the TUE is still present in the Athlete’s body. In such cases, the Anti-Doping Organization conducting the initial review of an adverse finding will consider whether the finding is consistent with expiry or withdrawal of the TUE.]

4.7 An application for a TUE will not be considered for retroactive approval except in cases where:

(a) emergency treatment or treatment of an acute medical condition was necessary; or

(b) due to exceptional circumstances, there was insufficient time or opportunity for an applicant to submit, or a TUEC to consider, an application prior to Doping Control.

[Comment: Medical Emergencies or acute medical situations requiring administration of an otherwise Prohibited Substance or Prohibited Method before an application for a TUE can be made, are uncommon. Similarly, circumstances requiring expedited consideration of an application for a TUE due to imminent competition are infrequent. Anti-Doping Organizations granting TUEs should have internal procedures which permit such situations to be addressed.]

5.0. Confidentiality of information

5.1 The applicant must provide written consent for the transmission of all information pertaining to the application to members of the TUEC and, as required, other independent medical or scientific experts, or to all necessary staff involved in the management, review or appeal of TUEs. Should the assistance of external, independent experts be required, all details of the application will be circulated without identifying the Athlete involved in the Athlete’s care. The applicant must also provide written consent for the decisions of the TUEC to be distributed to other relevant Anti-Doping Organizations under the provisions of the Code.

5.2 The members of the TUECs and the administration of the Anti-Doping Organization involved will conduct all of their activities in strict confidence. All members of a TUEC and all staff involved will sign confidentiality agreements. In particular they will keep the following information confidential:

(a) all medical information and data provided by the Athlete and physician(s) involved in the Athlete’s care;

(b) all details of the application including the name of the physician(s) involved in the process. Should the Athlete wish to revoke the right of the TUEC or the WADA TUEC to obtain any health information on his/her behalf, the Athlete must notify his/her medical practitioner in writing of the fact. As a consequence of such a decision, the Athlete will not receive approval for a TUE or renewal of an existing TUE.

6.0 Therapeutic use exemption committees (TUECs)

TUECs shall be constituted and act in accordance with the following guidelines:

6.1 TUECs should include at least three physicians with experience in the care and treatment of Athletes and a sound knowledge of clinical, sports and exercise medicine. In order to ensure a level of independence of decisions, a majority of the members of the TUEC should not have any official responsibility in the Anti-Doping Organization. All members of a TUEC will sign a conflict of interest agreement. In applications involving Athletes with disabilities, at least one TUEC member must possess specific experience with the care and treatment of Athletes with disabilities.

6.2 TUECs may seek whatever medical or scientific expertise they deem appropriate in reviewing the circumstances of any application for a TUE.

6.3 The WADA TUEC shall be composed following the criteria set out in Article 6.1. The WADA TUEC is established to review on its own initiative TUE decisions granted by Anti-Doping Organizations. As specified in Article 4.4 of the Code, the WADA TUEC, upon request by Athletes who have been denied TUEs by an Anti-Doping Organization will review such decisions with the power to reverse them.

7.0 Therapeutic use exemption (TUE) application process

7.1 A TUE will only be considered following the receipt of a completed application form that must include all relevant documents (see Appendix 1 – TUE form). The application process must be dealt with in accordance with the principles of strict medical confidentiality.

7.2 The TUE application form(s), as set out in Appendix 1, can be modified by Anti-Doping Organizations to include additional requests for information, but no sections or items shall be removed.

7.3 The TUE application form(s) may be translated into other language(s) by Anti-Doping Organizations, but English or French must remain on the application form(s).

7.4 An Athlete may not apply to more than one Anti-Doping Organization for a TUE. The application must identify the Athlete’s sport and, where appropriate, discipline and specific position or role.

7.5 The application must list any previous and/or current requests for permission to use an otherwise Prohibited Substance or Prohibited Method, the body to whom that request was made, and the decision of that body.

7.6 The application must include a comprehensive medical history and the results of all examinations, laboratory investigations and imaging studies relevant to the application.

7.7 Any additional relevant investigations, examinations or imaging studies requested by the TUEC of the Anti-Doping Organization will be undertaken at the expense of the applicant or his/her national sport governing body.

7.8 The application must include a statement by an appropriately qualified physician attesting to the necessity of the otherwise Prohibited Substance or Prohibited Method in the treatment of the Athlete and describing why an alternative, permitted medication cannot, or could not, be used in the treatment of this condition.

7.9 The dose, frequency, route and duration of administration of the otherwise Prohibited Substance or Prohibited Method in question must be specified.

7.10 Decisions of the TUEC, should be completed within 30 days of receipt of all relevant documentation and will be conveyed in writing to the Athlete by the relevant Anti- Doping Organization. Where a TUE has been granted to an Athlete in the Anti-Doping Organization Registered Testing Pool, the Athlete and WADA will be provided promptly with an approval which includes information pertaining to the duration of the exemption and any conditions associated with the TUE.

7.11

(a) Upon receiving a request by an Athlete for review, as specified in Article 4.4 of the Code, the WADA TUEC will, as specified in Article 4.4 of the Code, be able to reverse a decision on a TUE granted by an Anti-Doping Organization. The Athlete shall provide to the WADA TUEC all the information for a TUE as submitted initially to the Anti-Doping Organization accompanied by an application fee. Until the review process has been completed, the original decision remains in effect. The process should not take longer than 30 days following receipt of the information by WADA.

(b) WADA can undertake a review at any time. The WADA TUEC will complete its review within 30 days.

7.12 If the decision regarding the granting of a TUE is reversed on review, the reversal shall not apply retroactively and shall not disqualify the Athlete’s results during the period that the TUE had been granted and shall take effect no later than 14 days following notification of the decision to the Athlete.

8.0 Abbreviated therapeutic use exemption (ATUE) application process

8.1 It is acknowledged that some substances included on the List of Prohibited Substances are used to treat medical conditions frequently encountered in the Athlete population. In such cases, a full application as detailed in section 4 and section 7 is unnecessary. Accordingly an abbreviated process of the TUE is established.

8.2 The Prohibited Substances or Prohibited Methods which may be permitted by this abbreviated process are strictly limited to the following: Beta-2 agonists (formoterol, salbutamol, salmeterol and terbutaline) by inhalation, and glucocorticosteroids by non-systemic routes.

8.3 To use one of the substances above, the Athlete shall provide to the Anti-Doping Organization a medical notification justifying the therapeutic necessity. Such medical notification, as contained in Appendix 2, shall describe the diagnosis, name of the drug, dosage, route of administration and duration of the treatment. When applicable any tests undertaken in order to establish the diagnosis should be included (without the actual results or details).

8.4 The abbreviated process includes:

(a) approval for use of Prohibited Substances subject to the abbreviated process is effective upon receipt of a complete notification by the Anti-Doping Organization. Incomplete notifications must be returned to the applicant;

(b) on receipt of a complete notification, the Anti-Doping Organization shall promptly advise the Athlete. As appropriate, the Athlete’s IF, NF and NADO shall also be advised. The Anti-Doping Organization shall advise WADA only upon receipt of a notification from an International-level Athlete;

– if emergency treatment or treatment of an acute medical condition was

necessary; or

– due to exceptional circumstances, there was insufficient time or opportunity for an applicant to submit, or a TUEC to receive, an application prior to Doping Control.

8.5

(a) A review by the TUEC or the WADA TUEC can be initiated at any time during the duration of an ATUE.

(b) If an Athlete requests a review of a subsequent denial of an ATUE, the WADA TUEC will have the ability to request from the Athlete additional medical information as deemed necessary, the expenses of which should be met by the Athlete.

8.6 An ATUE may be cancelled by the TUEC or WADA TUEC at any time. The Athlete, his/her IF and all relevant Anti-Doping Organizations shall be notified immediately.

8.7 The cancellation shall take effect immediately following notification of the decision to the Athlete. The Athlete will nevertheless be able to apply under section 7 for a TUE.

9.0 Clearing house

9.1 Anti-Doping Organizations are required to provide WADA with all TUEs, and all supporting documentation, issued under section 7.

9.2 With respect to ATUEs, Anti-Doping Organizations shall provide WADA with medical applications submitted by International-level Athletes issued under section 8.4

9.3 The Clearing house shall guarantee strict confidentiality of all the medical information.

MEĐUNARODNA KONVENCIJA

PROTIV DOPINGA U SPORTU

Generalna konferencija Organizacije Ujedinjenih nacija za obrazovanje, nauku i kulturu, u daljem tekstu „UNESKO”, na sastanku u Parizu, održanom od 3. do 21. oktobra 2005. godine, na svojoj 33. sesiji,

Uzimajući u obzir da je cilj UNESKO da doprinese miru i bezbednosti putem unapređenja saradnje među državama kroz obrazovanje, nauku i kulturu,

Pozivajući se na postojeće međunarodne instrumente o ljudskim pravima,

Imajući na umu rezoluciju 58/5 koju je Generalna skupština Ujedinjenih nacija usvojila 3. novembra 2003. godine, o sportu kao načinu da se unaprede obrazovanje, zdravlje, razvoj i mir, a naročito paragraf 7,

Sa svešću da sport treba da igra značajnu ulogu u zaštiti zdravlja, u moralnom, kulturnom i fizičkom obrazovanju i u unapređenju međunarodnog razumevanja i mira,

Primajući k znanju potrebu podsticanja i koordiniranja međunarodne saradnje ka eliminaciji dopinga u sportu,

Zabrinuta zbog korišćenja dopinga od strane sportista u sportu i posledica po njihovo zdravlje, princip fer pleja i eliminaciju prevara i budućnost sporta,

Imajući na umu da doping predstavlja rizik po etičke principe i obrazovne vrednosti sadržane u Međunarodnoj povelji o fizičkoj kulturi i sportu UNESKO i u Olimpijskoj povelji,

Pozivajući se na to da Konvencija protiv dopinga i njen Dodatni protokol koji su usvojeni u okviru Saveta Evrope predstavljaju javna međunarodna pravna oruđa koja su ishodište nacionalnih politika protiv dopinga i za saradnju među vladama,

Pozivajući se na preporuke o dopingu usvojene na drugoj, trećoj i četvrtoj Međunarodnoj konferenciji ministara i visokih zvaničnika zaduženih za fizičku kulturu i sport koje je organizovao UNESKO u Moskvi (1988), Punta del Este (1999) i Atini (2004) i na 32 C/Rezoluciju 9 koju je usvojila Generalna konferencija UNESKO na svojoj 32. sednici (2003),

Imajući na umu Svetski kodeks protiv dopinga koji je usvojila Svetska agencija protiv dopinga na Svetskoj konferenciji o dopingu u sportu, u Kopenhagenu, 5. marta 2003. godine i Deklaraciju iz Kopenhagena protiv dopinga u sportu,

Takođe imajući na umu uticaj koji elitni sportisti imaju na omladinu,

Imajući na umu stalnu potrebu za vršenjem i unapređivanjem istraživanja sa ciljem da se poboljša detekcija dopinga i unapredi razumevanje faktora koji utiču na njegovo korišćenje kako bi strategije prevencije postale što uspešnije,

Takođe imajući na umu značaj permanentnog obrazovanja sportista, osoba koje pomažu sportistima i najšire zajednice u vezi prevencije dopinga,

Imajući na umu potrebu izgradnje kapaciteta država članica za implementaciju programa borbe protiv dopinga,

Imajući na umu da javne vlasti i organizacije zadužene za sport imaju komplementarne odgovornosti u sprečavanju i borbi protiv dopinga u sportu, naime u obezbeđenju odgovarajućeg toka sportskih manifestacija, zasnovanog na principu fer pleja i u zaštiti zdravlja njihovih učesnika,

Shvatajući da te vlasti i organizacije moraju sarađivati u tom cilju, uz obezbeđivanje najvišeg stepena nezavisnosti i transparentnosti na svim odgovarajućim nivoima,

Odlučna da preduzme dalje i jače zajedničke akcije usmerene ka eliminaciji dopinga u sportu,

Shvatajući da eliminacija dopinga u sport delom zavisi od postepene harmonizacije standarda i prakse protiv dopinga u sporti i saradnje na nacionalnim i globalnim nivoima,

Usvaja ovu Konvenciju na dan 19. oktobra 2005. godine.

I. Obim

Član 1. – Cilj Konvencije

Cilj ove Konvencije, u okviru strategije i programa aktivnosti UNESKO u oblasti fizičke kulture i sporta, je da unapredi prevenciju i borbu protiv dopinga u sportu, sa ciljem njegove eliminacije.

Član 2. – Definicije

Ove definicije treba posmatrati u okviru konteksta Svetskog kodeksa protiv dopinga.

Međutim, u slučaju neslaganja, merodavne su odredbe Konvencije.

Za potrebe ove Konvencije:

„Akreditovane laboratorije za kontrolu dopinga” označava laboratorije koje je akreditovala Svetska agencija za borbu protiv dopinga.

„Organizacija za borbu protiv dopinga” označava entitet koji je odgovoran za usvajanje pravila za pokretanje, implementaciju ili sprovođenje ma kog dela procesa doping kontrole. To uključuje, na primer, Međunarodni olimpijski komitet, Međunarodni paraolimpijski komitet, druge bitne organizacije koje organizuju sportske događaje i koje vrše testiranje na tim događajima, Svetsku agenciju za borbu protiv dopinga, međunarodne federacije i nacionalne organizacije za borbu protiv dopinga.

„Kršenje pravila protiv dopinga” označava jednu od sledećih situacija:

a) prisustvo zabranjene supstance ili njenih metabolita ili markera u uzorku poreklom iz tela sportiste;

b) korišćenje ili pokušaj korišćenja neke zabranjene supstance ili zabranjenog metoda;

c) odbijanje ili nepodvrgavanje, bez zadovoljavajućeg opravdanja, uzimanju uzoraka nakon dobijanja obaveštenja na način kako je odobreno u odgovarajućim primenljivim pravilima protiv dopinga, ili neki drugi način izbegavanja uzimanja uzoraka;

d) kršenje primenljivih zahteva koji se odnose na dostupnost sportiste za testiranje van takmičenja, uključujući nedostavljanje potrebnih informacija o mestu boravka i propuštene testove koji su zahtevani na bazi razumnih pravila;

e) falsifikovanje, ili pokušaj falsifikovanja, ma kog dela doping kontrole;

f) posedovanje zabranjenih supstanci ili metoda;

g) promet ma koje zabranjene supstance ili zabranjenog metoda;

h) davanje ili pokušaj davanja zabranjene supstance ili zabranjeog metoda ma kom sportisti, ili pružanje pomoći, podsticanje, pomaganje, prodstrekivanje, prikrivanje ili ma koji drugi vid saučesništva koji uključuje kršenje pravila protiv dopinga ili ma kakav pokušaj kršenja.

Za potrebe doping kontrole „Sportista” označava ma koju osobu koja učestvuje u sportu na međunarodnom ili nacionalnom nivou u skladu sa definicijom svake od nacionalnih organizacija za borbu protiv dopinga i svaku drugu osoba koja učestvuje u nekom sportu ili događaju na nižem nivou koji prihvataju Zemlje učesnice. Za potrebe programa obrazovanja i treninga, „sportista” označava ma koju osobu koja učestvuje u sportu pod pokroviteljstvom neke sportske organizacije.

„Osobe koje pomažu sportistima” označava ma kog vaspitača, trenera, menadžera, agenta, osoblje tima, zvaničnika, medicinsko ili paramedicinsko osoblje koje radi sa ili vrši tretman sportista koji učestvuju ili se pripremaju za sportsko takmičenje.

„Kodeks” označava Svetski kodeks protiv dopinga koji je usvojila Svetska agencija za borbu protiv dopinga, 5. marta 2003. godine u Kopenhagenu, a predstavlja Dodatak 1 ove Konvencije.

„Takmičenje” označava samo jednu trku, meč, utakmicu ili samo jedno atletsko takmičenje.

„Doping kontrola” označava proces koji uključuje planiranje distribucije testova, uzimanje uzoraka i rukovanje njima, laboratorijske analize, upravljanje rezultatima, saslušanja i apelacije.

„Doping u sportu” označava pojavu kršenja pravila protiv dopinga.

„Odgovarajući ovlašćeni timovi za kontrolu dopinga” označava timove za kontrolu dopinga koji rade po ovlašćenju međunarodne ili nacionalne organizacije za borbu protiv dopinga.

Da bi se napravila razlika između testiranja tokom takmičenja i testiranja izvan takmičenja, osim ako pravila neke međunarodne federacije ili druge relevantne organizacije za borbu protiv dopinga ne određuje drugačije, testiranje „tokom takmičenja” označava, test kada se neki sportista odabere za testiranje u vezi sa konkretnim takmičenjem.

„Međunarodni standard za laboratorije” označava standard koji predstavlja Dodatak 2 ove Konvencije.

„Međunarodni standard za testiranje” označava standard koji predstavlja Dodatak 3 ove Konvencije.

„Bez prethodnog obaveštenja” označava doping kontrolu koja se vrši bez prethodnog obaveštavanja sportiste i pri kojoj je sportista pod stalnom pratnjom od momenta kada je obavešten do dobijanja uzorka.

„Olimpijski pokret” označava sve one koji su saglasni da se rukovode Olimpijskom poveljom i koji prihvataju nadležnost Međunarodnog olimpijskog komiteta, odnosno međunarodne federacije sportova koji su u programu Olimpijskih igara, Nacionalne olimpijske komitete, Organizacione komitete Olimpijskih igara, sportiste, sudije i arbitre, asocijacije i klubove, kao i sve organizacije i institucije koje priznaje Međunarodni olimpijski komitet.

Doping kontrola „van takmičenja” označava svaku doping kontrolu koja se ne vrši tokom takmičenja.

„Lista zabrana” označava listu koja predstavlja Prilog I ove Konvencije i identifikuje zabranjene supstance i zabranjene metode.

„Zabranjen metod” označava svaki metod koji je kao takav opisan u Listi zabrana, koja čini Prilog I ove Konvencije.

„Zabranjena supstanca” označava ma koju substancu koja je kao takva opisana u Listi zabrana, koja čini Prilog I ove Konvencije.

„Sportska organizacija” označava ma koju organizaciju koja predstavlja nadležno telo za neki događaj za jedan ili za veći broj sportova.

„Standardi za odobrenje izuzeća radi primene u terapijske svrhe” označavaju standarde koji se nalaze u Prilogu II ove Konvencije.

„Testiranje” označava one delove procesa doping kontrole koji uključuju planiranje distribucije testova, uzimanje uzoraka, rukovanje uzorcima i prevoz uzoraka do laboratorije.

„Izuzeće radi primene u terapijske svrhe” označava izuzeće odobreno u skladu sa Standardima za odobrenje izuzeća radi primene u terapijske svrhe.

„Primena” označava primenu, unos u telo, injekciju ili ma koji način upotrebe ma koje zabranjene supstance ili zabranjenog metoda.

„Svetska agencija za borbu protiv dopinga” (WADA) označava fondaciju pod tim imenom koja je ustanovljena prema zakonu Švajcarske, 10. novembra 1999. godine.

Član 3. – Način ostvarivanja cilja Konvencije

Radi ostvarivanja cilja Konvencije, Zemlje učesnice preuzimaju obavezu da:

a) usvoje odgovarajuće mere na nacionalnom i međunarodnom nivou koje su u skladu sa principima Kodeksa;

b) podstiču sve oblike međunarodne saradnje usmerene na zaštitu sportiste i etike u sportu i na razmenu rezultata istraživanja;

c) podstiču međunarodnu saradnju između Zemalja učesnica i vodećih organizacija u borbi protiv dopinga u sportu, naročito Svetske agencije za borbu protiv dopinga.

Član 4. – Odnos između Konvencije i Kodeksa

Radi koordincije borbe protiv dopinga u sportu na nacionalnom i međunarodnom nivou, Zemlje učesnice se obavezuju na poštovanje principa Kodeksa kao osnove za mere sadržane u članu 5 ove Konvencije. Ništa u ovoj Konvenciji ne sprečava Zemlje učesnice da usvoje dodatne mere koje su komplementarne sa Kodeksom.

Kodeks i najnovija verzija Dodataka 2 i 3 su reprodukovani samo kao informacija i ne predstavljaju integralni deo ove Konvencije. Za Zemlje učesnice, dodatci sami po sebi ne nose nikakva obavezujuća zaduženja po međunarodnom zakonu.

Prilozi čine integralni deo ove Konvencije.

Član 5. – Mere za postizanje ciljeva Konvencije

U pridržavanju obaveza sadržanih u ovoj Konvenciji, svaka Zemlja učesnica preuzima obavezu da usvoji odgovarajuće mere. Takve mere mogu uključivati zakonodavstvo, regulativu, politiku ili postupke administracije.

Član 6. – Odnos sa drugim međunarodnim instrumentima

Ova Konvencija ne sme menjati prava i obaveze Zemalja učesnica koje proiističu iz drugih ugovora koji su prethodno zaključeni i koji su saglasni sa predmetom ove Konvencije. To ne utiče na ostvarenje prava drugih Zemalja učesnica niti na izvršenje njihovih obaveza prema ovoj Konvenciji.

II. Aktivnosti za borbu protiv dopinga na nacionalnom nivou

Član 7. – Koordinacija unutar zemlje

Zemlje učesnice moraju da osiguraju primenu ove Konvencije, putem koordinacije unutar zemlje. Radi ispunjenja svojih obaveza prema ovoj Konvenciji, Zemlje učesnice se mogu oslanjati na organizacije za borbu protiv dopinga, kao i na sportske vlasti i organizacije.

Član 8. – Ograničenje dostupnosti i korišćenja supstanci i metoda zabranjenih u sportu

Kada je to primenljivo, Zemlje učesnice moraju da usvoje mere da ograniče dostupnost zabranjenih supstanci i metoda u cilju ograničavanja njihove primene u sportu od strane sportista, osim ako se primena zasniva na izuzeću radi primene u terapijske svrhe. To uključuje mere protiv prometa za sportiste i u tom cilju, mere kontrole proizvodnje, kretanja, uvoza, distribucije i prodaje.

Zemlje učesnice moraju usvojiti, ili podsticati, kada je to primenljivo, relevantne entitete u svojoj jurisdikciji da usvoje mere za sprečavanje i za ograničenje primene i posedovanja zabranjenih supstanci i metoda od strane sportista, osim ako se zasnivaju na izuzeću radi primene u terapijske svrhe.

Bilo koja mere koje se preduzimaju u skladu sa ovom Konvencijom neće ometati dostupnost za legitimne svrhe substanci i metoda koje su inače zabranjene ili kontrolisane u sportu.

Član 9. – Mere protiv osoba koje pomažu sportistima

Zemlje učesnice moraju same preduzeti mere ili podsticati sportske organizacije i organizacije za borbu protiv dopinga da usvoje mere, uključujući sankcije ili kazne, koje su usmerene na osobe koje pomažu sportistima a koje krše pravila protiv dopinga ili počine neki drugi prekršaj u vezi dopinga u sportu.

Član 10. – Dodatci za ishranu

Zemlje učesnice, kada je to primenljivo, moraju da podstiču proizvođače i distributere dodataka za ishranu da ustanove najbolje prakse u prodaji i distribuciji dodataka za ishranu, uključujući informacije koje se odnose na njihov analitički sastav i osiguranje kvaliteta.

Član 11. – Finansijske mere

Zemlje učesnice moraju, kada je to primenljivo:

a) da obezbede sredstva u okviru svojih budžeta za snošenje troškova nacionalnog programa testiranja za sve sportove ili za pomoć sportskim organizacijama i organizacijama za borbu protiv dopinga da finansiraju doping kontrole bilo putem direktnih subvencija ili putem grantova, ili putem prihvatanja troškova takvih kontrola pri određivanju ukupnih subvencija i grantova koji će biti dodeljeni tim organizacijama;

b) da preduzmu korake da ukinu finansijsku podršku vezanu za sport sportistima pojedincima ili osobama koje pomažu sportistima koji su suspendovani nakon kršenja pravila protiv dopinga, tokom trajanja perioda njihove suspenzije;

c) da ukinu deo ili svu finansijsku ili drugu podršku vezanu za sport svim sportskim organizacijama ili organizacijma za borbu protiv dopinga koje se ne pridržavaju Kodeksa ili pravila primenljivih protiv dopinga koja su usvojena u skladu sa Kodeksom.

Član 12. – Mere za olakšanje doping kontrole

Zemlje učesnice moraju, kada je to primenljivo:

a) da podstiču i olakšavaju implementaciju od strane sportskih organizacija i organizacija za borbu protiv dopinga u okviru svoje jurisdikcije, doping kontrola na način koji je u skladu sa Kodeksom, uključujući testiranje bez prethodnosg obaveštenja, testiranje izvan takmičenja i tokom takmičenja;

b) da podstiču i olakšavaju pregovaranje od strane sportskih organizacija i organizacija za borbu protiv dopinga o dogovorima koji omogućavaju njihovim članovima da budu testirani od strane odgovarajuće ovlašćenih timova za kontrolu dopinga iz drugih zemalja;

c) da pruže pomoć sportskim organizacijama i organizacijama za borbu protiv dopinga u okviru svoje jurisdikcije da ostvare pristup akreditovanoj laboratoriji za kontrolu dopinga radi analiza u okviru doping kontrole.

III. Međunarodna saradnja

Član 13. – Saradnja između organizacija za borbu protiv dopinga i sportskih organizacija

Zemlje učesnice moraju da podstiču saradnju između organizacija za borbu protiv dopinga, javnih vlasti i sportskih organizacija u okviru svoje jurisdikcije i onih u okviru jurisdikcije drugih Zemalja učesnica radi postizanja ciljeva ove Konvencije na međunarodnom nivou.

Član 14. – Podrška misiji Svetske agencije za borbu protiv dopinga

Zemlje učesnice preuzimaju obavezu da podržavaju značajnu misiju Svetske agencije za borbu protiv dopinga u međunarodnoj borbi protiv dopinga.

Član 15. – Ravnopravno finansiranje Svetske agencije za borbu protiv dopinga

Zemlje učesnice podržavaju princip ravnopravnog finansiranja odobrenog godišnjeg osnovnog budžeta Svetske agencije za borbu protiv dopinga od strane javnih vlasti i Olimpijskog pokreta.

Član 16. – Međunarodna saradnja u doping kontroli

Shvatajući da borba protiv dopinga u sportu može biti efikasna samo kada se sportisti mogu testirati bez prethodnog obaveštenja a uzorci se mogu pravovremeno transportovati u laboratorije na analizu, Zemlje učesnice moraju, kada je to primenljivo i u skladu sa domaćim zakonom i procedurama:

a) olakšati zadatak Svetske agencije za borbu protiv dopinga i organizacija za borbu protiv dopinga koje rade u skladu sa Kodeksom, a u skladu sa propisima relevantne zemlje domaćina, da kod njihovih sportista vrše doping kontrole u toku i van takmičenje, bilo na sopstvenoj teritorili ili na nekom drugom mestu;

b) olakšati pravovremeno kretanje odgovarajuće ovlašćenih timova za kontrolu dopinga preko granica kada oni vrše aktivnosti doping kontrole;

c) sarađivati radi ubrzanja pravovremene otpreme ili prenosa preko granica uzoraka na takav način da se očuva njihova bezbednost i integritet;

d) pomoći u međunarodnoj koordinciji doping kontrola od strane raznih organizacija za borbu protiv dopinga i sarađivati u tom cilju sa Svetskom agencijom za borbu protiv dopinga;

e) unaprediti saradnju između laboratorija koje vrše doping kontrolu u okviru svoje jurisdikcije i onih u okviru jurisdikcije drugih Zemalja učesnica. Naročito, Zemlje učesnice koje imaju akreditovane laboratorije za kontrolu dopinga treba da podstiču laboratorije u okviru svoje jurisdikcije da pomognu drugim Zemljama učesnicama tako što će im pomoći da steknu iskustvo, veštine i tehnike potrebne za uspostavljanje sopstvenih laboratorija ukoliko to žele;

f) podsticati i podržavati aranžmane recipročnog testiranja između organizacija imenovanih za borbu protiv dopinga, u skladu sa Kodeksom;

g) uzajamno priznati procedure doping kontrole i upravljanja rezultatima testova, uključujući i s tim povezane sportske sankcije, bilo koje organizacije za borbu protiv dopinga ako su u skladu sa Kodeksom.

Član 17. – Dobrovoljni fond

Ovim se ustanovljava „Fond za eliminaciju dopinga u sportu”, u daljem tekstu „Dobrovoljni fond”. Dobrovoljni fond se sastoji od sredstava položenih u starateljstvo koje se ustanovljava u skladu sa Finansijskim propisima UNESKO. Svi prilozi Zemalja učesnica i drugih aktera su dobrovoljni.

Sredstva Dobrovoljnog fonda se sastoje od:

a) priloga Zemalja učesnica;

b) priloga, poklona ili zaveštanja koji mogu poticati od:

drugih država;

organizacija i programa sistema Ujedinjenih nacija, naročito Programa za razvoj Ujedinjenih nacija, kao i od drugih međunarodnih organizacija;

javnih ili privatnih tela ili pojedinaca;

c) svih kamata na sredstva Dobrovoljnog fonda;

d) sredstava dobijenih putem prikupljanja i od događaja koji su organizovani u korist Dobrovoljnog fonda;

e) svih drugih sredstava odobrenih propisima Dobrovoljnog fonda, koje će sačiniti Konferencija učesnica.

Prilozi za Dobrovoljni fond koje daju Zemlje učesnice se ne smatraju zamenom za obavezu Zemalja učesnica da plate svoj udeo za godišnji budžet Svetske agencije za borbu protiv dopinga.

Član 18. – Korišćenje i upravljanje Dobrovoljnim fondom

Sredstva Dobrovoljnog fonda će raspoređivati Konferencija učesnica za finansiranje aktivnosti koje je odobrila, naročito za pomoć Zemljama učesnicama da razviju i implementiraju programe protiv dopinga, u skladu sa odredbama Konvencije, uzimajući u obzir ciljeve Svetske agencije za borbu protiv dopinga i ona mogu služiti za pokrivanje troškova funkcionisanja ove Konvencije. Ne mogu se postavljati nikakvi politički, ekonomski ili drugi uslovi vezani za priloge za Dobrovoljni fond.

IV. Obrazovanje i obuka

Član 19. – Opšti principi obrazovanja i obuke

Zemlje učesnice moraju preuzeti, u okviru svojih mogućnosti, obavezu da podržavaju, stvaraju ili implementiraju programe obrazovanja i obuke protiv dopinga. Za sportsku zajednicu uopšte, ovi programi treba da budu usmereni na obezbeđenje ažuriranih i tačnih informacija o:

a) štetnosti dopinga po etičke vrednosti sporta;

b) posledicama dopinga po zdravlje.

Za sportiste i osobe koje pomažu sportistima, naročito u njihovoj početnoj obuci, programi obrazovanja i obuka treba, pored gore navedenog, da budu usmereni na obezbeđenje ažuriranih i tačnih informacija o:

a) procedurama doping kontrole;

b) pravima i obavezama sportista u borbi protiv dopinga, uključujući informacije o Kodeksu i politici borbe protiv dopinga u relevantnim sportovima i organizacijama za borbu protiv dopinga. Takve informacije moraju da uključe posledice kršenja pravila protiv dopinga;

c) listi zabranjenih supstanci i metoda i izuzećima radi primene u terapijske svrhe;

d) dodacima za ishranu.

Član 20. – Profesionalni kodeks ponašanja

Zemlje učesnice moraju podsticati relevantne kompetentne profesionalne asocijacije i institucije da razvijaju i primenjuju odgovarajuće kodekse ponašanja, dobre prakse i etike u vezi sa borbom protiv dopinga u sportu, koji su u skladu sa Kodeksom.

Član 21. – Uključivanje sportista i osoba koje pomažu sportistima

Zemlje učesnice moraju unaprediti i u okviru svojih mogućnosti podržavati aktivno učešće sportista i osoba koje pomažu sportistima u svim oblastima rada u borbi protiv dopinga u sportskim i drugim relevantnim organizacijama i podsticati sportske organizacije u okviru svoje jurisdikcije da čine isto.

Član 22. – Sportske organizacije i pemanentno obrazovanje i obuka za borbu protiv dopinga

Zemlje učesnice moraju podsticati sportske organizacije i organizacije za borbu protiv dopinga da primenjuju programe permamnentnog obrazovanja i obuka za sve sportiste i osobe koje pomažu sportistima u vezi tema koje su identifikovane u članu 19.

Član 23. – Saradnja u obrazovanju i obuci

Zemlje učesnice moraju da sarađuju međusobno i sa relevantnim organizacijama da razmenjuju, kada je to primenljivo, informacije, stručnost i iskustva o efikasnim programima borbe protiv dopinga.

V. Istraživanje

Član 24. – Podsticanje istraživanja za borbu protiv dopinga

Zemlje učesnice preuzimaju obavezu, u okviru svojih mogućnosti, da u saradnji sa sportskim i drugim relevantnim organizacijama podstiču i unapređuju istraživanja usmerena protiv dopinga o:

a) prevenciji, metodima detekcije, aspektima ponašanja i socijalnim aspektima i zdravstvenim posledicama dopinga;

b) načinima i sredstvima za stvaranje naučno zasnovanih programa fiziološke i psihološke obuke koji poštuju integritet osobe;

c) primeni novih supstanci i metoda koji proističu iz razvoja nauke.

Član 25. – Priroda istraživanja za borbu protiv dopinga

Prilikom unapređenje istraživanja za borbu protiv dopinga, kako je navedeno u članu 24, Zemlje učesnice moraju obezbediti da će takva istraživanja:

a) biti u skladu sa međunarodno priznatim etičkim praksama;

b) izbegavati primenu na sportistima zabranjenih supstanci i metoda;

c) biti preduzimana uz adekvatne mere opreza radi sprečavanja da se rezultati istraživanja za borbu protiv dopinga zloupotrebe i primene za doping.

Član 26. – Razmena rezultata istraživanja za borbu protiv dopinga

U skladu sa pridržavanjem primenljivih nacionalnih i međunarodnih zakona, Zemlje učesnice moraju, kada je to primenljivo, da razmenjuju rezultate dostupnih istraživanja za borbu protiv dopinga sa drugim Zemljama učesnicama i sa Svetskom agencijom za borbu protiv dopinga.

Član 27. – Naučna istraživanja vezana za sport

Zemlje učesnice moraju podsticati:

a) pripadnike naučne i medicinske javnosti da vrše naučna istraživanja vezana za sport u skladu sa principima Kodeksa;

b) sportske organizacije i osobe koje pomažu sportistima u okviru svojih jurisdikcija da implementiraju naučna istraživanja vezana za sport koja su u skladu sa principima Kodeksa.

VI. Nadzor nad Konvencijom

Član 28. – Konferencija učesnica

Ovim se ustanovljava Konferencija učesnica. Konferencija učesnica je najviše telo ove Konvencije.

Konferencija učesnica održava redovne sastanke u principu svake dve godine. Može održati vanredni sastanak ako tako odluči ili na zahtev najmanje jedne trećine Zemalja učesnica.

Svaka Zemlja učesnica ima jedan glas na Konferenciji učesnica.

Konferencija učesnica usvaja sopstvena Proceduralna pravila.

Član 29. – Savetodavna organizacija i posmatrači na Konferenciji učesnica

Svetska agencija za borbu protiv dopinga mora biti pozivana na Konferenciju učesnica kao savetodavna organizacija. Međunarodni olimpijski komitet, Međunarodni paraolimpijski komitet, Savet Evrope i Međuvladin komitet za fizičku kulturu i sport (CIGEPS) moraju biti pozvani kao posmatrači. Konferencija učesnica može odlučiti da kao posmatrače pozove i druge relevantne organizacije.

Član 30. – Funkcije Konferencije učesnica

Osim onih koje su sadržane u drugim odredbama ove Konvencije, funkcije Konferencije učesnica su da:

a) unapredi ciljeve ove Konvencije;

b) diskutuje o odnosu sa Svetskom agencijom za borbu protiv dopinga i proučava mehanizme finansiranja osnovnog godišnjeg budžeta Agencije. Države koje nisu učesnice mogu biti pozvane na diskusiju;

c) usvoji plan za korišćenje sredstava Dobrovoljnog fonda, u skladu sa članom 18;

d) prouči izveštaje koje podnose Zemlje učesnice u skladu sa članom 31;

e) ispituje, na trajnoj osnovi, nadzor nad poštovanjem ove Konvencije je reakcija na razvoj sistema borbe protiv dopinga, u skladu sa članom 31. Bilo koji mehanizam nadzora koji izlazi izvan okvira člana 31 se finansira preko Dobrovoljnog fonda koji se uspostavlja prema članu 17;

f) prouči nacrte amandmana na ovu Konvenciju koji se podnose na usvajanje;

g) prouči radi odobrenja, u skladu sa članom 34 Konvencije, modifikacije Liste zabrana i Standarda za odobrenje izuzeća radi primene u terapijske svrhe koje je usvojila Svetska agencija za borbu protiv dopinga;

h) definiše i implementira saradnju između Zemalja učesnica i Svetske agencije za borbu protiv dopinga unutar okvira ove Konvencije;

i) od Svetske agencije za borbu protiv dopinga zahteva za svaku svoju sesiju izveštaj o implementaciji Kodeksa koji bi proučila.

Konferencija učesnica tokom izvršenja svojih funkcija može sarađivati sa drugim međuvladinim telima.

Član 31. – Nacionalni izveštaji za Konferenciju učesnica

Zemlje učesnice moraju svake dve godine da podnesu Konferenciji učesnica preko Sekretarijata sve relevantne informacije koje se odnose na mere koje su preduzele u cilju poštovanja odredaba ove Konvencije, na jednom od zvaničnih jezika UNESKO.

Član 32. – Sekretarijat Konferencije učesnica

Sekretarijat Konferencije učesnica mora da obezbedi generalni direktor UNESKO.

Na zahtev Konferencije učesnica, generalni direktor mora do najveće moguće mere da koristi usluge Svetske agencije za borbu protiv dopinga pod uslovima koje je dogovorila Konferencija učesnica.

Troškovi funkcionisanja vezani za Konvenciju će se finansirati iz redovnog budžeta UNESKO u okviru postojećih sredstava na odgovarajućem nivou, iz Dobrovoljnog fonda ustanovljenog prema članu 17 ili iz njihove odgovarajuće kombinacije, kako bude određeno svake dve godine. Finansiranje sekretarijata iz redovnog budžeta će se vršiti na osnovu strogog minimuma, jer se podrazumeva da treba obezbediti dobrovoljno finansiranje i za podršku Konvenciji.

Sekretarijat mora da pripremi dokumentaciju Konferencije učesnica, kao i nacrt dnevnog reda za njene sastanke i mora da osigura implementaciju njenih odluka.

Član 33. – Amandmani

Svaka Zemlja učesnica može, dopisom upućenim na adresu generalnog direktora UNESKO, predložiti amendmane na ovu Konvenciju. Generalni direktor mora da dostavi svaki dopis svim Zemljama učesnicama. Ako u roku od šest meseci od dana dostave dopisa najmanje jedna polovina Zemalja učesnica da svoj pristanak, generalni direktor mora da iznese takav predlog na sledećoj sesiji Konferencije učesnica.

Konferencija učesnica usvaja amendmane dvotrećinskom većinom Zemalja učesnica koje su prisutne i glasaju.

Kada se usvoje, amendmani na ovu Konvenciju se moraju podneti Zemljama učesnicama na ratifikaciju, prihvatanje i odobrenje ili pristupanje.

Kada se radi o Zemljama učesnicama koje su ih ratifikovale, usvojile, odobrile ili im pristupile, amendmani na ovu Konvenciju stupaju na snagu tri meseca nakon deponovanja instrumenata koji se pominju u stavu 3 ovog član od strane dve trećine Zemalja učesnica. Nakon toga, za svaku Zemlju učesnicu koja ratifikuje, usvoji, odobri ili pristupi nekom amandmanu, navedeni amandman stupa na snagu onog datuma kada ta Zemlja učesnica deponuje svoj instrument ratifikacije, usvajanja, odobrenja ili pristupa.

Zemlja koja postane Učesnica ove Konvencije nakon stupanja na snagu amandmana u skladu sa stavom 4 ovog člana, osim ako ne izrazi drugačije namere, će se smatrati:

a) Učesnicom ove Konvencije sa amandmanima;

b) Učesnicom Konvencije bez amandmana za sve Zemlje učesnice koje amendmani ne obavezuju.

Član 34. – Specifična procedura amandmana na Priloge Konvencije

Ako Svetska agencija za borbu protiv dopinga modifikuje Listu zabrana ili Standarde za odobrenje izuzeća radi primene u terapijske svrhe, ona može, putem dopisa na adresu generalnog direktora UNESKO, da ga obavesti o tim izmenama. Generalni direktor mora u najkraćem roku da obavesti sve Zemlje učesnice o takvim promenama kao o predloženim amandmanima na relevantne Priloge ove Konvencije. Amandmane na Priloge mora da odobri Konferencija učesnica bilo na nekoj od svojih sednica ili putem pisane konsultacije.

Zemlje učesnice imaju 45 dana od obveštenja generalnog direktora tokom kojih mogu da izraze svoje protivljenje na predloženi amandman bilo u pisanom obliku, u slučaju pisane konsultacije upućene generalnom direktoru, ili na sednici Konferencije učesnica. Osim ako dve trećine Zemalja učesnica izrazi svoje protivljenje, smatraće se da je Konferencija učesnica odobrila predloženi amandman.

Generalni direktor mora obavestiti Zemlje učesnice o amandmanima koje je usvojila Konferencija učesnica. Oni stupaju na snagu 45 dana nakon obaveštenja, osim za ma koju Zemlju učesnicu koja je prethodno obavestila generalnog direktora da ne prihvata te amandmane.

Zemlju učesnicu koja je prethodno obavestila generalnog direktora da ne prihvata neki amandman koji je odobren u skladu sa prethodnim paragrafima i dalje obavezuju Prilozi kakvi su bili pre amandmana.

VII. Završne odredbe

Član 35. – Federalni ili neunitarni ustavni sistemi

Sledeće odredbe važe za Zemlje učesnice koje imaju federalni ili neunitarni ustavni sistem:

a) kada se radi o odredbama ove Konvencije, čija implementacija potpada pod pravnu jurisdikciju federalne ili centralne zakonodavne vlasti, obaveze federalne ili centralne vlade ostaju iste kao za one Zemlje učesnice koje nisu federalne države;

b) kada se radi o odredbama ove Konvencije, čija implementacija potpada pod jurisdikciju pojedinačnih zemalja članica, opština, pokrajina ili kantona koje ustavni sistem federacije ne obavezuje da preduzimaju zakonodavne mere, federalna vlada mora da obavesti nadležne vlasti takvih država, opština, pokrajina ili kantona o navedenim odredbama, uz preporuku da se usvoje.

Član 36. – Ratifikacija, prihvatanje, odobrenje ili pristupanje

Ova Konvencija podleže ratifikaciji, prihvatanju, odobrenju ili pristupanju Država članica UNESKO u skladu sa njihovim ustavnim procedurama. Instrumenti ratifikacije, prihvatanja, odobrenja ili pristupanja se moraju deponovati kod generalnog direktora UNESKO.

Član 37. – Stupanje na snagu

Ova Konvencija stupa na snagu prvog dana meseca nakon isteka perioda od mesec dana od dana deponovanja tridesetog instrumenta ratifikacije, prihvatanja, odobrenja ili pristupanja.

Za svaku zemlju koja naknadno izrazi svoj pristanak da prihvati obaveze, Konvencija stupa na snagu prvog dana meseca nakon isteka perioda od mesec dana od datuma depovanja njenog instrumenta ratifikacije, prihvatanja, odobrenja ili pristupanja.

Član 38. – Teritorijalno proširenje Konvencije

Svaka država može, pri deponovanju svog instrumenta ratifikacije, prihvatanja, odobrenja ili pristupanja, specificirati teritoriju ili teritorije za čije međunarodne odnose je odgovorna i na koje će se ova Konvencija primenjivati.

Svaka Zemlja učesnica može, u nekom kasnijem trenutku, putem deklaracije na adresu UNESKO, proširiti primenu ove Konvencije na ma koju drugu teritoriju specificiranu u deklaraciji. Kada se radi o takvoj teritoriji Konvencija stupa na snagu prvog dana meseca nakon isteka perioda od mesec dana od datuma kada depozitar primi takvu deklaraciju.

Svaka deklaracija koja se donese u skladu sa dva prethodna stava, kada se radi o bilo kojoj teritoriji specificiranoj u takvoj deklaraciji, se može povući obaveštenjem upućenim na UNESKO. Takav opoziv stupa na snagu prvog dana meseca nakon isteka perioda od mesec dana od datuma kada depozitar primi takvo obaveštenje.

Član 39. – Raskid

Bilo koja Zemlja učesnica može raskinuti ovu Konvenciju. Obaveštenje o raskidu je pisani instrument, deponovan kod generalnog direktora UNESKO. Raskid stupa na snagu prvog dana meseca nakon isteka perioda od šest meseci nakon prijema instrumenta o raskidu. To neće ni na koji način uticati na finansijske obaveze Zemlje učesnice o kojoj je reč do datuma kada povlačenje stupi na snagu.

Član 40. – Depozitar

Generalni direktor UNESKO je Depozitar ove Konvencije i amandmana na nju. Kao Depozitar, generalni direktor UNESKO mora da obavesti Zemlje učesnice ove Konvencije, kao i druge Zemlje članice Organizacije o:

a) deponovanju bilo kog instrumenta ratifikacije, prihvatanja, odobrenja ili pristupanja;

b) datumu stupanja na snagu ove Konvencije u skladu sa članom 37;

c) bilo kom izveštaju pripremljenom u skladu sa odredbama člana 31;

d) bilo kom amandmanu Konvencije ili Priloga koji je usvojen u skladu sa članovima 33 i 34 i datumu kada amandman stupa na snagu;

e) bilo kojoj deklaraciji ili obaveštenju koji su sačinjeni u skladu sa odredbama člana 38;

f) bilo kom obaveštenju u skladu sa odredbama člana 39 i o datumu kada takav raskid stupa na snagu;

g) svakom drugom aktu, obaveštenju ili dopisu koji se odnose na ovu Konvenciju.

Član 41. – Registracija

U skladu sa članom 102 Povelje Ujedinjenih nacija, ovu Konvenciju registruje Sekretarijat Ujedinjenih nacija na zahtev generalnog direktora UNESKO.

Član 42. – Merodavni tekstovi

Ova Konvencija, uključujući i njene Priloge, je pripremljena na arapskom, kineskom, engleskom, francuskom, ruskom i španskom, a svih šest tekstova su podjednako merodavni.

Dodatci uz ovu Konvenciju su pripremljeni na arapskom, kineskom, engleskom, francuskom, ruskom i španskom.

Član 43. – Ograničenja

Nisu dopuštena nikakva ograničenja koja nisu u skladu sa ciljem i namenom ove Konvencije.

Prilozi:

Prilog I – Lista zabrana – Međunarodni standard

Prilog II – Standardi za odobrenje Izuzeća radi primene u terapijske svrhe

Dodatak 1 – Svetski kodeks protiv dopinga

Dodatak 2 – Međunarodni standard za laboratorije

Dodatak 3 – Međunarodni standard za testiranje

PRILOG I

Zvaničnu Listu zabrana mora da vodi Svetska agencija za borbu protiv dopinga (WADA) i ona mora biti objavljena na engleskom i francuskom jeziku. U slučaju ma kakvog neslaganja engleske i francuske verzije, merodavna je engleska verzija.

LISTA ZABRANA ZA 2005. GODINU

SVETSKI KODEKS ZA BORBU PROTIV DOPINGA

Važi od 1. januara 2005. godine

Primena bilo kog leka treba da bude ograničena na medicinski opravdane indikacije

SUPSTANCE I METODE KOJE SU UVEK ZABRANjENE

(TOKOM I VAN TAKMIČENjA)

ZABRANjENE SUPSTANCE

S1. ANABOLIČKI AGENSI

Anabolički agensi su zabranjeni.

Anabolički androgeni steroidi (AAS)

a) Egzogeni* AAS, uključujući:

18α-homo-17β-hidroksiestr-4-en-3-on; bolasteron; boldenon; boldion; kalusteron; klostebol; danazol; dehidrohlorometil-testosteron; delta1- androsten-3,17-dion; delta1-androstenediol; delta1-dihidro-testosteron; drostanolon; etilestrenol; fluoksimesteron; formebolon; furazabol; gestrinon; 4-hidroksitestosteron; 4-hidroksi-19-nortestosteron; mestanolon; mesterolon; metenolon; metandienon; metandriol; metildienolon; metiltrienolon; metiltestosteron; miboleron; nandrolon; 19- norandrostenediol; 19-norandrostenedion; norboleton; norklostebol; noretandrolon; oksabolon; oksandrolon; oksimesteron; oksimetolon; kinbolon; stanozolol; stenbolon; tetrahidrogestrinon; trenbolon i druge supstance sa sličnom hemijskom strukturom ili sličnim biološkim efektom(ima).

b) Endogeni** AAS:

androstenediol (androst-5-en-3β,17β-diol); androstenedion (androst-4-en-3,17-dion); dehidroepiandrosteron (DHEA); dihidro-testosteron; testosteron i sledeći metaboliti i izomeri: 5α-androstan-3 α,17α-diol; 5α-androstan-3α, 17β-diol; 5α-androstan-3β,17α-diol; 5α-androstan-3β,17β-diol; androst-4-en-3α,17α-diol; androst-4-en-3α,17β-diol; androst-4-en-3β,17α-diol; androst-5-en-3α,17α-diol; androst-5-en-3α,17β-diol; androst-5-en-3β,17α-diol; 4-androstenediol (androst-4-en-3β,17β-diol); 5 androstenedion (androst-5-en-3,17-dion); epi-dihidrotestosteron; 3α-hidroksi-5α-androstan-17-on; 3β-hidroksi-5α-androstan-17-on; 19-norandro-steron; 19-noretioholanolon.

Kada Zabranjena supstanca (prema gornjem spisku) može prirodnim putem da se proizvede u telu, smatraće se da Uzorak sadrži takvu Zabranjenu supstancu ako koncentracija Zabranjene supstance ili njenih metabolita ili markera i/ili ma koja druga relevantna proporcija(e) u Uzorku sportiste u toj meri odstupaju od raspona vrednosti koje se normalno sreću kod ljudi da nije verovatno da potiču od normalne endogene proizvodnje. Neće se smatrati da Uzorak sadrži Zabranjenu supstancu u bilo kom slučaju u kojem Sportista dokaže koristeći dokaze da se koncentracija Zabranjene supstance ili njenih metabolita ili markera i/ili relevantna proporcija(e) u Uzorku sportiste može pripisati nekom fiziološkom ili patološkom stanju. U svim slučajevima i pri ma kojoj koncentraciji, laboratorija će prijaviti Neželjen nalaz analize ako, na bazi ma kog pouzdanog analitičkog metoda, može da dokaže da je Zabranjena supstanca egzogenog porekla.

Ako laboratorijski rezultat nije ubedljiv i nije pronađena koncentracija kakva se pominje u gornjem pasusu, ukoliko postoje ozbiljne indikacije o mogućoj Primeni zabranjene supstance, relevantna Organizacija za borbu protiv dopinga mora da izvrši dalju istragu, poput upoređenja sa referentnim profilima za steroide.

Ukoliko je laboratorija prijavila prisustvo T/E količnika iznad četiri (4) prema (1) u urinu, dalja istraga je obavezna da bi se ustanovilo da li je količnik posledica nakog fiziološkog ili patološkog stanja, izuzev ako laboratorija podnese izveštaj o Neželjenom nalazu analize koji je zasnovan na bilo kom pouzdanom analitičkom metodu, dokazujući da je Zabranjena supstanca egzogenog porekla.

U slučaju istrage, ona će uključiti pregled svih prethodnih i/ili potonjih testova. Ako prethodni testovi nisu dostupni, Sportista će biti testiran bez prethodne najave najmanje tri puta u toku perioda od tri meseca.

Ukoliko bilo koji Sportista ne bude sarađivao u istrazi, smatraće se da Uzorak sportiste sadrži Zabranjenu supstancu.

2. Drugi anabolički agensi koji uključuju, ali nisu ograničeni na:

Klenbuterol, zeranol, zilpaterol.

Za potrebe ovog odeljka:

* „egzogeno” označava supstancu koju telo ne može prirodno da proizvede.

** „endogeno” označava supstancu koju telo može prirodno da proizvede.

S2. HORMONI I SRODNE SUPSTANCE

Zabranjene su sledeće supstance, uključujući i druge supstance slične hemijske strukture ili sa sličnim biološkim dejstvom(ima) i njihovi rilizing faktori:

Eritropoetin (EPO);

Hormon rasta (hGH), insulinu sličan faktor rasta (IGF-1), mehano faktori rasta (MGF);

Gonadotropini (LH, hCG);

Insulin;

Kortikotrofini.

Osim ako Sportista može da dokaže da je koncentracija bila posledica nekog fiziološkog ili patološkog stanja, smatraće se sa Uzorak sadrži Zabranjenu supstancu (prema gornjem spisku) kada koncentracija Zabranjene supstance ili njenoh metabolita i/ili relevantni količnici ili markeri u Uzorku sportiste toliko prevazilaze raspon vrednosti koji se normalno nalaze kod ljudi da nije verovatno da potiču od normalne endogene proizvodnje.

Kao Neželjen nalaz analize će biti prijavljeno prisustvo drugih supstanci slične hemijske strukture ili sa sličnim biološkim efektom(ima), dijagnostičkim markerom(ima) ili rilizing faktorima kao neki od gore navedenih hormona ili ma koji drugi nalaz(i) koji ukazuje(u) da je detektovana supstanca egzogenog porekla.

S3. BETA-2 AGONISTI

Svi beta-2 agonisti, uključujući i njihove D- i L-izomere su zabranjeni. Da bi se primenili, mora postojati Izuzeće radi primene u terapijske svrhe.

U smislu izuzetka, formoterol, salbutamol, salmeterol i terbutalin, kada se daju putem inhalacije radi sprečavanja i/ili tretiranja astme i astme/bronhokonstrikcije izazvane vežbanjem zahtevaju Skraćeno izuzeće radi primene u terapijske svrhe.

I pored odobrenja Izuzeća radi primene u terapijske svrhe, kada Laboratorija prijavi koncentraciju salbutamola (slobodnog plus glukuronid) preko 1000 ng/mL, to će se smatrati za Neželjen nalaz analize osim ako sportista ne dokaže da je abnormalni rezultat bio posledica terapijske primene salbutamola za inhalaciju.

S4. AGENSI SA ANTI-ESTROGENIM DEJSTVOM

Sledeće klase antiestrogenih supstanci su zabranjene.

Inhibitori aromataze uključujući, ali ne ograničavajući se na, anastrozol, letrozol, aminoglutetimid, eksemestan, formestan, testolakton.

Selektivni modulatori receptora estrogena (SERM) uključujući, ali ne ograničavajući se na, raloksifen, tamoksifen, toremifen.

Druge anti-estrogene supstance uključujući, ali ne ograničavajući se na, klomifen, ciklofenil, fulvestrant.

S5. DIURETICI I DRUGI MASKIRAJUĆI AGENSI

Diuretici i drugi maskirajući agensi su zabranjeni.

Maskirajući agensi uključuju, ali nisu ograničeni na:

diuretike*, epitestosteron, probenecid, inhibitore alfa-reduktaze (npr. finasterid, dutasterid), plazma ekspandere (npr. albumin, dekstran, hidroksietil skrob).

U diuretike spadaju:

acetazolamid, amilorid, bumetanid, kanrenon, hlortalidon, etakrinska kiselina, furosemid, indapamid, metolazon, spironolakton, tiazidi (npr. bendroflumetiazid, hlorotiazid, hidrohlorotiazid), triamteren i druge supstance sa sličnom hemijskom strukturom ili sa sličnim biološkim dejstvom(ima).

* Izuzeće radi primene u terapijske nije važeće ako urin Sportiste sadrži diuretik uz istovremeno prisustvo neke Zabranjene supstance(i) na nivou praga ili ispod praga.

ZABRANjENI METODI

M1. POJAČANjE PRENOSA KISEONIKA

Sledeće je zabranjeno.

(a) Doping krvlju, uključujući primenu autologne, homologne ili heterologne krvi ili proizvoda od crvenih krvnih zrnaca bilo kog porekla, osim radi medicinskog tretmana.

(b) Veštačko pojačanje unosa, transporta ili dostave kiseonika, uključujući ali ne ograničavajući se na, perfluorohemikalije, efaproksiral (RSR13) i modifikovane proizvode hemoglobina (npr. zamene za krv na bazi hemoglobina, mikroenkapsulirani proizvodi hemoglobina).

M2. HEMIJSKA I FIZIČKA MANIPULACIJA

Sledeće je zabranjeno:

Falsifikovanje, ili pokušaj falsifikovanja, radi promene integriteta i validnosti Uzoraka uzetih tokom Doping kontrola.

To uključuje, ali se ne ograničava na, intravenske infuzije*, kateterizaciju i zamenu urina.

* Osim u vidu legitimnog akutnog medicinskog tretmana, intravenske infuzije su zabranjene.

M3. GENSKI DOPING

Neterapijska primena ćelija, gena, genetičkih elemenata, ili modulacije ekspresije gena, koje može da pojača sportske performanse, je zabranjeno.

SUPSTANCE I METODI

ZABRANjENI TOKOM TAKMIČENjA

Pored kategorija S1 do S5 i M1 do M3 koje su definisase u gornjem tekstu, sledeće kategorije su zabranjene tokom takmičenja:

ZABRANjENE SUPSTANCE

S6. STIMULANSI

Sledeći stimulansi su zabranjeni, uključujući oba njihova optička (D- i L-) izomera gde je to relevantno:

adrafinil, amfepramon, amifenazol, amfetamin, amfetaminil, benzfetamin, bromantan, karfedon, katin*, klobenzoreks, kokain, dimetilamfetamin, efedrin**, etilamfetamin, etilefrin, famprofazon, fenkamfamin, fenkamin, fenetilin, fenfluramin, fenproporeks, furfenoreks, mefenoreks, mefentermin, mezokarb, metamfetamin, metilamfetamin, metilenedioksiamfetamin, metilenedioksi-metamfetamin, metilefedrin**, metilfenidat, modafinil, niketamide, norfenfluramin, parahidroksiamfetamin, pemolin, fendi-metrazin, fenmetrazin, fentermin, prolintan, selegilin, strihnin i druge supstance sa sličnom hemijskom strukturom ili sa sličnim biološkim dejstvom(ima)***.

* Katin je zabranjen kada je njegova koncentracija u urinu iznad 5 mikrograma po mililitru.

** Svaki od efedrina i metilefedrina je zabranjen kada je njegova koncentracija u urinu iznad 10 mikrograma po mililitru.

*** Supstance koje su uključene u Program praćenja za 2005. godinu (bupropion, kofein, fenilefrin, fenilpropanolamin, pipradrol, pseudoefedrin, sinefrin) se ne smatraju za Zabranjene supstance.

NAPOMENA: Adrenalin povezan sa agensima za lokalnu anesteziju ili za lokalnu primenu (npr. nazalnu, oftalmološku) nije zabranjen.

S7. NARKOTICI

Sledeći narkotici su zabranjeni:

buprenorfin, dextromoramid, diamorfin (heroin), fentanil i njegovi derivati, hidromorfon, metadon, morfin, oksikodon, oksimorfon, pentazocin, petidin.

S8. KANABINOIDI

Kanabinoidi (npr. hašiš, marihuana) su zabranjeni.

S9. GLUKOKORTIKOSTEROIDI

Svi glukokortikosteroidi su zabranjeni ako se daju oralno, rektalno, intravenski ili intramuskularno. Njihova primena zahteva odobrenje za Izuzeće radi primene u terapijske svrhe.

Svi drugi načini primene zahtevaju Skraćeno izuzeće radi primene u terapijske svrhe.

Dermatološki preparati nisu zabranjeni.

SUPSTANCE ZABRANjENE U ODREĐENIM SPORTOVIMA

P1. ALKOHOL

Alkohol (etanol) je zabranjen samo tokom takmičenja, u sledćim sportovima. Detekcija će se raditi analizom daha i/ili krvi. Nivo za prag prekršaja za svaku od Federacija je dat u zagradi.

Aeronautika (FAI) (0,20 g/L)

Streličarstvo (FITA) (0,10 g/L)

Automobilizam (FIA) (0,10 g/L)

Bilijar (WCBS) (0,20 g/L)

Boćanje (CMSB) (0,10 g/L)

Karate (WKF) (0,10 g/L)

Moderni pentatlon (UIPM) (0,10 g/L) za discipline koje uključuju streljaštvo

Motociklizam (FIM) (0,00 g/L)

Skijanje (FIS) (0,10 g/L)

P2. BETA-BLOKATORI

Ako nije drugačije navedeno, beta-blokatori su zabranjeni samo tokom takmičenja, u sledećim sportovima.

Aeronautika (FAI)

Streličarstvo (FITA) (takođe su zabranjeni i van takmičenja)

Automobilizam (FIA)

Bilijar (WCBS)

Bob (FIBT)

Boćanje (CMSB)

Bridž (FMB)

Šah (FIDE)

Karling (WCF)

Gimnastika (FIG)

Motociklizam (FIM)

Moderni pentatlon (UIPM) za discipline koje uključuju streljaštvo

Kuglanje (FIQ)

Jedriličarstvo (ISAF) samo za kormilare trkačkih mečeva

Streljaštvo (ISSF) (takođe su zabranjeni i van takmičenja)

Skijanje (FIS) u skijaškim skokovima i snoubordingu slobodnim stilom

Plivanje (FINA) za skokove i sinhrono plivanje

Rvanje (FILA)

Beta blokatori uključuju, ali nisu ograničeni na, sledeće:

acebutolol, alprenolol, atenolol, betaksolol, bisoprolol, bunolol, karteolol, karvedilol, celiprolol, esmolol, labetalol, levobunolol, metipranolol, metoprolol, nadolol, oksprenolol, pindolol, propranolol, sotalol, timolol.

SPECIFICIRANE SUPSTANCE

„Specificirane supstance”* su pobrojane u daljem tekstu:

efedrin, L-metilamfetamin, metilefedrin;

kanabinoidi;

svi beta-2 agonisti za inhalaciju, izuzev klenbuterola;

probenecid;

svi glukokortikosteroidi;

svi beta blokatori;

alkohol.

* „Lista zabrana može da identifikuje specificirane supstance koje su naročito podložne nenamernom kršenju pravila protiv dopinga zbog svoje opšte dostupnosti u medicinskim proizvodima ili za koje je manje verovatno da će uspešno biti zloupotrebljene kao sredstva za doping.” Kršenje pravila o dopingu koje uključuje takve supstance može rezultirati manjom sankcijom ukoliko „… Sportista može da dokaže da namera pri primeni takve specificirane supstance nije bila pojačanje sportske performanse …”

PRILOG II

STANDARDI ZA ODOBRAVANjE IZUZEĆA

RADI PRIMENE U TERAPIJSKE SVRHE

Izvod iz „MEĐUNARODNOG STANDARDA ZA ODOBRAVANjE IZUZEĆA RADI PRIMENE U TERAPIJSKE SVRHE” Svetske agencije za borbu protiv dopinga (WADA); na snazi od 1. januara 2005. godine

4.0 Kriterijumi za odobrenje Izuzeća radi primene u terapijske svrhe

Sportisti se može odobriti Izuzeće radi primene u terapijske svrhe (TUE), čime se odobrava primena Zabranjene supstance ili Zabranjenog metoda koji se nalaze na Listi zabrana. Zahtev za TUE razmatra Komitet za izuzeće radi primene u terapijske svrhe (TUEC). TUEC imenuje Organizacija za borbu protiv dopinga. Izuzeće će biti odobreno samo strogo u skladu sa sledećim kriterijumima:

[Komentar: Ovaj standard se odnosi na sve Sportiste kako se definišu u Kodeksu i koji podležu Kodeksu, tj. na sportiste bez telesnih nedostataka i sportiste sa hendikepom. Ovaj Standard će se primenjivati u vezi sa okolnostima pojedinca. Na primer, izuzeće koje je primenljivo na sportistu sa hendikepom, može biti neprimenljivo na druge sportiste.]

4.1 Sportista treba da podnese prijavu za TUE najmanje 21 dan pre učešća u Takmičenju.

4.2 Kod Sportiste bi došlo do značajnog pogoršanja zdravlja ukoliko bi Zabranjena supstanca ili Zabranjeni metod bili uskraćeni tokom tretiranja nekog akutnog ili hroničnog medicinskog stanja.

4.3 Terapijska primena Zabranjene supstance ili Zabranjenog metoda ne bi izazvala nikakvo dodatno poboljšanje performanse osim onog koji bi se mogao očekivati usled vraćanja u normalno zdravstveno stanje nakon tretiranja legitimnog medicinskog stanja. Primena ma koje Zabranjene supstance ili Zabranjenog metoda radi podizanja „donjih normalnih” nivoa ma kojeg endogenog hormona se ne smatra prihvatljivom terapijskom intervencijom.

4.4 Ne postoji razumna terapijska alternativa primeni inače Zabranjene supstance ili Zabranjenog metoda.

4.5 Potreba za primenom inače Zabranjene supstance ili Zabranjenog metoda ne može biti posledica, u celini ili delom, prethodne neterapijske primene ma koje supstance sa Liste zabrana.

4.6 Telo koje dodeljuje TUE će ga poništiti, ako

a) se Sportista ne pridržava strogo ma kog zahteva ili uslova koje propisuje Organizacija za borbu protiv dopinga koja odobrava izuzeće;

b) je istekao rok na koji je TUE bio odobren;

c) je Sportista obavešten da je Organizacija za borbu protiv dopinga povukla TUE.

[Komentar: Svako TUE treba da ima određeno trajanje koje određuje TUEC. Mogu se javiti slučajevi kada je TUE isteklo ili je povučeno, a Zabranjena supstanca koja je predmet TUE je i dalje prisutna u telu Sportiste. U takvim slučajevima, Organizacija za borbu protiv dopinga koja vrši početnu reviziju neželjenog nalaza će razmatrati da li je nalaz u skladu sa istekom ili povlačenjem TUE.

4.7 Zahtev za TUE se neće razmatrati za retroaktivno odobrenje izuzev u slučajevima kada:

a) je bio potreban hitan tretmat ili tretman nekog akutnog medicinskog stanja; ili

b) zbog izuzetnih okolnosti, nije bilo dovoljno vremena ili prilike da podnosilac podnese, ili da TUEC razmotri, zahtev pre Doping kontrole.

[Komentar: Hitna medicinska stanja ili akutne medicinske situacije koje zahtevaju primenu inače Zabranjene supstance ili Zabranjenog metoda pre no što se može podneti zahteva za TUE, nisu uobičajena. Slično tome, okolnosti koje zahtevaju ubrzano razmatranje zahteva za odobrenje TUE usled takmičenja koje neposredno predstoji su retke. Organizacije za borbu protiv dopinga koje odobravaju TUE treba da imaju interne procedure koje omogućavaju postupanje u takvim situacijama.]

5.0 Poverljivost informacija

5.1 Podnosilac zahteva mora dati pismeni pristanak da se sve informacije koje se odnose na zahtev prenesu članovima TUEC i po potrebi, drugim nezavisnim medicinskim ili naučnim stručnjacima, ili svom potrebnom osoblju koje je uključeno u upravljanje, reviziju ili apelaciju vezanu za TUE.

Ukoliko je potrebna pomoć eksternih, nezavisnih stručnjaka, svi detalji prijave će biti dostavljeni bez identifikovanja Sportiste koji je uključen u zbrinjavanje Sportiste. Podnosilac zahteva takođe mora dati pismeni pristanak da se odluke TUEC prema odredbama Kodeksa dostave drugim relevantnim Organizacijama za borbu protiv dopinga

5.2 Članovi TUEC i administracija Organizacije za borbu protiv dopinga koji su uključeni će sprovoditi sve svoje aktivnosti u strogom poverenju. Svi članovi TUEC i svo osoblje mora postpisati ugovore o čuvanju poslovne tajne. Naročito će kao poverljive čuvati sledeće informacije.

a) sve medicinske informacije koje daju Sportista i lekar(i) uključeni u zbrinjavanje Sportiste;

b)sve detalje podnetog zahteva uključujući imena jednog ili više lekara koji su uključeni u proces.

Ukoliko Sportista poželi da poništi pravo TUEC ili WADA TUEC da prikupi bilo kakve zdravstvene informacije u njegovo/njeno ime, Sportista mora pismeno da obavesti svog lekara o toj činjenici. Posledica takve odluke je da Sportista neće dobiti odobrenje za TUE ili obnovu postojećeg TUE.

6.0 Komiteti za izuzeća radi primene u terapijske svrhe (TUEC)

TUEC se moraju konstituisati i delovati u skladu sa sledećim uputstvima:

6.1 TUEC treba da uključuju najmanje tri lekara sa iskustvom u zbrinjavanju i tretiranju Sportista i dobrim znanjem u oblasti kliničke, sportske i medicine vežbanja. Da bi se osigurao određeni nivo nezavisnosti u odlučivanju, većina članova TUEC ne treba da ima bilo kakvu zvaničnu dužnost u Organizaciji za borbu protiv dopinga. Svi članovi TUEC treba da potpišu ugovor o izbegavanju konflikta interesa. Kada se radi o zahtevima koji se odnose na Sportiste sa hendikepom, najmanje jedan član TUEC mora da poseduje specifično iskustvo koje se odnosi na zbrinjavanje i tretiranje Sportista sa hendikepom.

6.2 TUEC mogu da traže svaku stručnu pomoć vezanu za nauku ili medicinu za koju smatraju da je potrebna u pregledu okolnosti bilo kojeg zahteva za TUE.

6.3 WADA TUEC mora biti sastavljen u skladu sa sledećim kriterijumima sadržanim u članu 6.1. WADA TUEC se uspostavlja radi toga da na sopstvenu inicijativu vrši reviziju odluka o TUE koje je odobrila Organizacije za borbu protiv dopinga. Kako je navedeno u članu 4.4 Kodeksa, WADA TUEC će, na zahtev Sportista kojima je odobrenje TUE odbijeno od strane Organizacije za borbu protiv dopinga pregledati takve odluke i moći da ih izmeni.

7.0 Proces podnošenja zahteva za Izuzeće radi primene u terapijske svrhe (TUE)

7.1 TUE će se razmatrati tek nakon prijema popunjenog formulara zahteva koji mora sadržati sva relevantna dokumenta (videti Dodatak 1 – Formular za TUE). U procesu podnošenja zahteva se mora postupati u skladu sa principima stroge medicinske poverljivosti.

7.2 Organizacija za borbu protiv dopinga može da modifikuje formular(e) zahteva za TUE, kakvi su predstavljeni u Dodatku 1, uz uključivanje dodatnih zahteva za informacije, ali se nijedan odeljak niti tačka ne mogu isključiti.

7.3 Organizacija za borbu protiv dopinga može prevoditi formular(e) zahteva za TUE na drugi jezik(e), ali engleski ili francuski moraju ostati na formularu(ima) zahteva.

7.4 Sportista može podneti zahtev za TUE samo jednoj Organizaciji za borbu protiv dopinga. Zahtev mora identifikovati sport kojim se Sportista bavi i kada je primenljivo, disciplinu i specifičnu poziciju ili ulogu.

7.5 Zahtev mora da nabroji sve prethodne i/ili tekuće zahteve za odobrenje primene neke inače Zabranjene supstance ili Zabranjenog metoda, telo kojem je zahtev podnet i odluku tog tela.

7.6 Zahtev mora da uključi sveobuhvatnu medicinsku istoriju i rezultate svih ispitivanja, laboratorijskih pretraga i snimanja koji su relevantni za zahtev.

7.7 Sva dodatna relevantna ispitivanja, laboratorijskih pretraga i snimanja koje TUEC zahteva od Organizacije za borbu protiv dopinga se moraju izvršiti o trošku podnosioca zahteva ili njegovog/njenog nacionalnog tela nadležnog za sport.

7.8 Zahtev mora da sadrži izjavu odgovarajuće kvalifikovanog lekara kojom potvrđuje potrebu za inače Zabranjenom supstancom ili Zabranjenim metodom u tretmanu Sportiste i koji opisuje zašto se alternativni, dopušteni lek ne može, ili se nije mogao, primeniti u tretiranju tog stanja.

7.9 Moraju se specifikovati doza, učestalost, način i trajanje primene inače Zabranjene supstance ili Zabranjenog metoda o kojima je reč.

7.10 Odluke TUEC, treba da budu donete u roku od 30 dana od prijema svih relevantnih dokumenata a Sportisti treba da ih dostavi relevantna Organizacija za borbu protiv dopinga. Kada je Sportisti TUE odobrio Registrovani pul za testiranje Organizacije za borbu protiv dopinga, Sportisti i WADA će pravovremeno biti dostavljeno odobrenje koje uključuje informacije o trajanju izuzeća i svim stanjima koja su povezana sa TUE.

7.11

a) Po prijemu zahteva Sportiste za reviziju, kako je specifikovano u članu 4.4 Kodeksa, WADA TUEC će, kako je navedeno u članu 4.4 Kodeksa, moći da preokrene odluku o TUE koju je donela neka od Organizacija za borbu protiv dopinga. Sportista mora da dostavi WADA TUEC sve informacije za TUE kako su prvobitno podnete Organizaciji za borbu protiv dopinga uz uplatu za zahtev. Do završetka procesa revizije, prvobitna odluka ostaje na snazi. Proces ne treba da traje duže od 30 dana od momenta kada WADA primi informacije.

b) WADA može da preduzme reviziju u ma kom trenutku. WADA TUEC treba da završi pregled u roku od 30 dana.

7.12 Ukoliko odluka o odobrenju TUE bude preokrenuta tokom revizije, to se neće primenjivati retroaktivno i neće diskvalifikovati rezultate Sportiste tokom perioda na koji je TUE bio odobren, a mora stupiti na snagu najkasnije 14 dana nakon što je Sportista obavešten o odluci.

8.0 Proces podnošenja zahteva za Skraćeno izuzeće radi primene u terapijske svrhe (ATUE)

8.1 Prihvata se da se neke supstance koje se nalaze na Listi zabranjenih supstance primenjuju za tretiranje medicinskih stanja koja se često sreću u populaciji Sportista. U takvim slučajevima nije potreban kompletan zahtev kakav je prikazan u odeljku 4 i odeljku 7. Shodno tome je ustanovljen skraćeni proces za TUE.

8.2 Zabranjene supstance ili Zabranjeni metodi koji mogu giti odobreni prema ovom skraćenom procesu su strogo ograničeni na sledeće:

Beta-2 agonisti (formoterol, salbutamol, salmeterol i terbutalin) putem inhalacije i glukokortikosteroidi primenjeni nesistemski.

8.3 Da bi primenio jednu od gore navedenih supstanci, Sportista mora Organizaciji za borbu protiv dopinga da dostavi medicinsko obaveštenje koje opravdava potrebu za primenu u terapijske svrhe. Takvo medicinsko obaveštenje, kakvo je sadržano u Dodatku 2, mora da sadrži dijagnozu, naziv leka, dozu, način uzimanja i trajanje tretmana. Kada je to primenljivo, treba uključiti sve testove koji su rađeni da bi se ustanovila dijagnoza (bez konkretnih rezultata ili detalja).

8.4 Skraćeni proces uključuje:

a) odobrenje za primenu Zabranjenih supstanci koje podležu skrećenom procesu stupa na snagu kada Organizacija za borbu protiv dopinga primi kompletno obaveštenje. Nepotpuna obaveštenja moraju biti vraćena podnosiocu zahteva;

b) po prijemu kompletnog obaveštenja, Organizacija za borbu protiv dopinga mora bez odlaganja o tome obavestiti Sportistu. Ako je to primenljivo, IF, NF i NADO kojima pripada Sportista će takođe biti obavešteni. Organizacija za borbu protiv dopinga mora obavestiti WADA samo kada primi obaveštenja od Sportiste koji nastupa na međunarodnom nivou;

c) obaveštenje za odobrenje ATUE se neće razmatrati za davanje retroaktivnog odobrenja izuzev:

ako je bio potreban hitan tretman ili tretman nekog akutnog medicinskog stanja; ili

usled izuzetnih okolnosti, nije bilo dovoljno vremena ili prilike da podnosilac zahteva podnese zahtev ili da ga TUEC primi zahtev pre Doping kontrol.

8.5

a) Pregled od strane TUEC ili WADA TUEC može biti pokrenut u ma kom trenutku tokom trajanja ATUE.

b) Ako Sportista zahteva reviziju potonjeg odbijanja da se izda ATUE, WADA TUEC će imati pravo da od Sportiste zahteva dodatne medicinske informacije kako bude smatrala za potrebno, a njihove troškove treba da snosi Sportista.

8.6 TUEC ili WADA TUEC mogu da ponište ATUE u bilo kom trenutku. Sportista, IF kojem on/ona pripada i sve relevantne Organizacije za borbu protiv dopinga moraju biti odmah obavešteni.

8.7 Poništenje stupa na snagu odmah nakon obaveštavanja Sportiste o odluci. Sportista i pored toga ima pravo da podnese zahtev za TUE u skladu sa odeljkom 7.

9.0 Centralna kancelarija

9.1 Organizacije za borbu protiv dopinga moraju da dostave WADA sve TUE koja su izdata u skladu sa odeljkom 7 i svu potpornu dokumentaciju.

9.2 Kada se radi o ATUE, Organizacije za borbu protiv dopinga moraju da dostave WADA medicinske zahteve koje su podneli Sportisti koji nastupaju na međunarodnom nivou i koji su izdati u skladu sa odeljkom 8.4.

9.3 Centralna kancelarija mora da garantuje strogu poverljivost svih medicinskih informacija.

Član 3.

Ovaj zakon stupa na snagu osmog dana od dana objavljivanja u „Službenom glasniku Republike Srbije–Međunarodni ugovori”.

O B R A Z L O Ž E Nj E

USTAVNI OSNOV ZA DONOŠENjE ZAKONA

Ustavni osnov za donošenje Zakona o ratifikaciji Međunarodne konvencije protiv dopinga u sportu, sadržan je u članu 99. stav 1. tačka 4. Ustava Republike Srbije, prema kome Narodna skupština ratifikuje međunarodne ugovore.

RAZLOZI ZBOG KOJIH SE PREDLAŽE DONOŠENjE ZAKONA

Međunarodna Konvencija protiv dopinga u sportu, usvojena je na 33. zasedanju Generalne konferencije UNESKO-a, u Parizu, 19. oktobra 2005. godine. Ova konvencija predstavlja pravni okvir za sprovođenje međunarodne borbe protiv dopinga u sportu i predviđa da svi sportisti u svetu prolaze kroz istu kontrolu, poštuju ista pravila u vezi sa upotrebom dopinga i snose iste sankcije u slučaju njegovog korišćenja.

Opredeljenost naše zemlje za borbu protiv dopinga u sportu ogleda se u činjenici da je 1991. godine ratifikovala Evropsku antidoping konvenciju, a 29. marta 2001. godine je dala izjavu o pristupanju. Svetska antidoping agencija je 5. marta 2003. godine, na Svetskoj konferenciji o dopingu u sportu u Kopenhagenu, usvojila Svetski antidoping kodeks. Kako je Svetski antidoping kodeks donet od strane nevladine organizacije, u isto vreme je doneta i Deklaracija o sprečavanju dopinga, koju je 19. decembra 2003. godine potpisala i Srbija i Crna Gora. Deklaracija o sprečavanju dopinga predstavlja politički dokument, kojim vlade potpisnice pokazuju svoju nameru za implementaciju Svetskog antidoping kodeksa kroz ratifikaciju Međunarodne konvencije protiv dopinga u sportu. U članu 22. Svetskog antidoping kodeksa, predviđeno je donošenje Međunarodne konvencije protiv dopinga u sportu, te je na 32. zasedanju Generalne konferencije UNESKO-a doneta odluka da se borba protiv dopinga reguliše međunarodnom konvencijom.

Ratifikacijom Međunarodne konvencije protiv dopinga u sportu, Republika Srbija će moći da realizuje obaveze preuzete potpisivanjem Deklaracije o sprečavanju dopinga u sportu i još jednom potvrditi svoju odlučnost u toj borbi.

OBJAŠNjENjE OSNOVNIH PRAVNIH INSTITUTA I POJEDINAČNIH REŠENjA

Cilj ove konvencije je da unapredi prevenciju i borbu protiv dopinga u sportu, sa ciljem njegove konačne eliminacije.

Prvim delom Konvencije „Obim” (čl. 1 – 6), regulisano je:

značenje ključnih definicija koje se koriste u ovoj konvenciji;

način ostvarivanja cilja Konvencije, koji se sastoji u preuzimanju obaveza zemalja članica da usvoje odgovarajuće mere i usklade ih sa principima Kodeksa, podstiču međunarodnu saradnju sa ciljem zaštite sportista i sportske etike i podstiču međunarodnu saradnju sa vodećim organizacijama u borbi protiv dopinga u sportu, a posebno sa Svetskom antidoping agencijom;

Odnos između Konvencije i Kodeksa, koji zajedno sa Dodacima 2. i 3. ne predstavljaju integralni deo ove konvencije, dok Prilozi I i II čine njen integralni deo;

Konvencija ne sme menjati prava i obaveze zemalja učesnica preuzetih po ranije zaključenim ugovorima, a koji su u saglasnosti sa Konvencijom.

U drugom delu „Aktivnosti za borbu protiv dopinga na nacionalnom nivou” (čl. 7- 12) predviđena je obaveza zemalja učesnica da osiguraju primenu Konvencije unutar zemlje, preko antidoping organizacije, sportskih organizacija i sportskih vlasti.

Predviđa se uvođenje mera:

za ograničenje dostupnosti zabranjenih supstanci i metoda;

protiv osoba koje pomažu sportistima;

finansijske mere uskraćivanja finansiranja učesnika u procesu korišćenja dopinga;

finansijska pomoć iz budžeta za troškove nacionalnog programa za borbu protiv dopinga;

za olakšavanje doping kontrole;

U trećem delu „Međunarodna saradnja” (čl. 13 – 18) regulisana je saradnja između antidoping organizacija i sportskih organizacija , podrška Svetskoj antidoping agenciji i učešće u njenom finansiranju i međunarodna saradnja u procesu sprovođenja doping kontrole.

Ustanovljava se „Fond za eliminaciju dopinga u sportu”, koji funkcioniše na dobrovoljnom principu, a njegovu raspodelu vrši Konferencija učesnica, za finansiranje aktivnosti koje je odobrila.

U četvrtom delu „Obrazovanje i obuka” (čl. 19 – 23) predviđena je obaveza zemalja učesnica da vrše implementaciju programa obrazovanja i obuke, ustanovljavaju profesionalni kodeks ponašanja, uključuju sportiste, osobe koje pomažu sportistima i sportske organizacije u edukaciju o borbi protiv dopinga.

U petom delu „Istraživanje” (čl. 24 – 27) predviđeno je podsticanje istraživanja usmerenog protiv dopinga, razmena rezultata istraživanja i posebno podsticanje naučnog istraživanja u oblasti sporta.

U šestom delu „Nadzor nad Konvencijom” (čl. 28 – 34) ustanovljava se Konferencija učesnica, kao najviše telo ove Konvencije, a svaka zemlja učesnica ima jedan glas. Svetska antidoping agencija ima savetodavnu ulogu, a kao posmatrači na sastancima Konferencije, moraju biti pozvani predstavnici Međunarodnog olimpijskog komiteta, Međunarodnog paraolimpijskog komiteta, Saveta Evrope i Međuvladinog komiteta za fizičku kulturu i sport.

Utvrđuju se funkcije – nadležnosti Konferencije, kao i obaveza zemalja učesnica da svake dve godine dostave informacije koje se odnose na preduzete mere, u cilju poštovanja odredaba Konvencije, a preko Sekretarijata Konferencije, koga obezbeđuje Generalni direktor UNESKO-a.

Troškovi funkcionisanja vezani za Konvenciju se finansiraju iz redovnog budžeta UNESKO-a i iz Dobrovoljnog fonda, ustanovljenog članom 17. Konvencije.

Svaka zemlja učesnica može predložiti amandmane na Konvenciju, koju usvaja Konferencija učesnica, a koji, nakon usvajanja podležu ratifikaciji, prihvatanju, odobrenju ili pristupanju zemalja učesnica. Ukoliko Svetska antidoping agencija izmeni Listu zabrana ili Standarda (Prilozi I i II uz Konvenciju), zemlje učesnice se izjašnjavaju o tome kao o amandmanima na Priloge, a Konferencija učesnica odobrava amandmane, ukoliko ih prihvati dve trećine zemalja učesnica.

U sedmom delu „Završne odredbe” (čl. 35 – 43) predviđeno je da u zemljama sa federalnim sistemom, obaveza implementacije odredaba Konvencije potpada pod pravnu jurisdikciju federalne, tj. centralne zakonodavne vlasti.

Instrumenti ratifikacije, prihvatanja, odobrenja, ili pristupanja, moraju se deponovati kod Generalnog direktora UNESKO-a.

Konvencija stupa na snagu prvog dana meseca nakon isteka perioda od mesec dana od dana deponovanja tridesetog instrumenta ratifikacije, prihvatanja, odobrenja ili pristupanja.

Svaka država može odrediti teritoriju za čije međunarodne odnose je odgovorna i na kojoj će se ova konvencija primenjivati, a putem Deklaracije može i proširiti teritoriju primene ove konvencije.

Zemlja učesnica može raskinuti Konvenciju u pismenoj formi i taj dokument deponuje kod Generalnog direktora UNESKO-a.

Depozitar Konvencije i njenih amandmana je Generalni direktor UNESKO-a i ima obavezu obaveštavanja zemalja učesnica Konvencije i ostalih članica UNESKO-a o svim bitnim informacijama vezanim za Konvenciju.

U skladu sa članom 102. Povelje UN ovu konvenciju registruje Sekretarijat UN, na zahtev Generalnog direktora UNESKO-a.

Nisu dopuštena nikakva ograničenja koja su u suprotnosti sa ciljem i namenom ove konvencije.

Prilog I- Lista zabrana- Međunarodni standardi i Prilog II–Standardi za odobrenje izuzeća radi primene u terapijske svrhe, čine integralni deo Konvencije.

Dodatak 1- Svetski kodeks protiv dopinga, Dodatak 2-Međunarodni standardi za laboratorije i Dodatak 3- Međunarodni standardi za testiranje dati su kao informacije i ne predstavljaju integralni deo Konvencije.

PROCENA POTREBNIH FINANSIJSKIH SREDSTAVA

Za sprovođenje ovog zakona nije potrebno obezbediti dodatna finansijska sredstva u budžetu Republike Srbije.

RAZLOZI ZA DONOŠENjE ZAKONA PO HITNOM POSTUPKU

Predlaže se donošenje zakona po hitnom postupku, kako ne bi bilo dovedeno u pitanje učešće Republike Srbije na međunarodnim takmičenjima, niti organizovanje međunarodnih takmičenja u našoj zemlji. Nedonošenje zakona po hitnom postupku moglo bi da prouzrokuje štetne posledice po rad organa i organizacija.

Ostavite komentar Odustani od odgovora