PREDLOG ZAKONA
O POTVRĐIVANjU UGOVORA IZMEĐU REPUBLIKE SRBIJE I IRSKE O IZBEGAVANjU DVOSTRUKOG OPOREZIVANjA U ODNOSU NA POREZE NA DOHODAK
Član 1.
Potvrđuje se Ugovor između Republike Srbije i Irske o izbegavanju dvostrukog oporezivanja u odnosu na poreze na dohodak, potpisan 23. septembra 2009. godine u Beogradu, u originalu na srpskom i engleskom jeziku.
Član 2.
Tekst Ugovora u originalu na srpskom jeziku glasi:
UGOVOR
IZMEĐU
REPUBLIKE SRBIJE
I
IRSKE
O IZBEGAVANjU DVOSTRUKOG OPOREZIVANjA U ODNOSU NA POREZE NA DOHODAK
VLADA REPUBLIKE SRBIJE
I
VLADA IRSKE
u želji da zaključe Ugovor o izbegavanju dvostrukog oporezivanja i sprečavanju poreske evazije u odnosu na poreze na dohodak,
sporazumele su se o sledećem:
Član 1.
LICA NA KOJA SE PRIMENjUJE UGOVOR
Ovaj ugovor primenjuje se na lica koja su rezidenti jedne ili obe države ugovornice.
Član 2.
POREZI NA KOJE SE PRIMENjUJE UGOVOR
1. Ovaj ugovor primenjuje se na poreze na dohodak koje zavodi država ugovornica ili njene političke jedinice ili jedinice lokalne samouprave, nezavisno od načina naplate.
2. Porezima na dohodak smatraju se svi porezi koji se zavode na ukupan dohodak ili na delove dohotka, uključujući poreze na dobitak od otuđenja pokretne ili nepokretne imovine.
3. Porezi na koje se primenjuje ovaj ugovor su:
u slučaju Irske:
1) porez na dohodak;
2) porez na dobit korporacija;
3) porez na kapitalni dobitak;
(u daljem tekstu: „irski porez”);
u slučaju Srbije:
1) porez na dobit preduzeća;
2) porez na dohodak građana;
(u daljem u tekstu: „srpski porez”);
4. Ugovor se primenjuje i na iste ili bitno slične poreze koji se posle datuma potpisivanja ovog ugovora zavedu pored ili umesto postojećih poreza. Nadležni organi država ugovornica obaveštavaju jedni druge o značajnim promenama izvršenim u njihovim poreskim zakonima.
Član 3.
OPŠTE DEFINICIJE
1. Za potrebe ovog ugovora, osim ako kontekst ne zahteva drukčije:
1) izraz „Irska” obuhvata bilo koje područje izvan teritorijalnih voda Irske koje, po zakonima Irske koji se odnose na isključivu privrednu zonu i epikontinentalni pojas, jeste ili može biti označeno kao područje unutar kojeg Irska može vršiti suverena prava i jurisdikciju koji su u skladu sa međunarodnim pravom.
2) izraz „Srbija” označava Republiku Srbiju, a upotrebljen u geografskom smislu označava teritoriju Republike Srbije;
3) izrazi „država ugovornica” i „druga država ugovornica” označavaju Irsku ili Srbiju, zavisno od smisla;
4) izraz „lice” obuhvata fizičko lice, kompaniju i svako drugo društvo lica;
5) izraz „kompanija” označava pravno lice ili bilo koji entitet koji se smatra pravnim licem za poreske svrhe;
6) izrazi „preduzeće države ugovornice” i „preduzeće druge države ugovornice” označavaju preduzeće kojim upravlja rezident države ugovornice, odnosno preduzeće kojim upravlja rezident druge države ugovornice;
izraz „međunarodni saobraćaj” označava saobraćaj pomorskim brodom
ili vazduhoplovom koje obavlja preduzeće države ugovornice, osim
ako se saobraćaj obavlja pomorskim brodom ili vazduhoplovom
isključivo između mesta u drugoj državi ugovornici;
8) izraz „državljanin” u odnosu na državu ugovornicu označava:
– fizičko lice koje ima državljanstvo države ugovornice; i
– pravno lice, ortačko društvo ili udruženje koje takav status ima na osnovu zakonodavstva važećeg u državi ugovornici;
9) izraz „nadležan organ” označava:
– u slučaju Irske, Službu poreskih poverenika ili njenog ovlašćenog predstavnika
u slučaju Srbije, Ministarstvo finansija ili njegovog ovlašćenog predstavnika;
2. Kada država ugovornica primenjuje Ugovor, svaki izraz koji u njemu nije definisan ima značenje, osim ako kontekst ne zahteva drukčije, koje ima u vreme primene Ugovora, prema zakonu te države o porezima na koje se Ugovor primenjuje i značenje prema važećim poreskim zakonima koje primenjuje ta država ima prednost u odnosu na značenje koje tom izrazu daju drugi zakoni te države.
Član 4.
REZIDENT
1. Izraz „rezident države ugovornice”, za potrebe ovog ugovora, označava lice koje, prema zakonima te države, podleže oporezivanju u toj državi po osnovu svog prebivališta, boravišta, sedišta uprave ili drugog merila slične prirode, i uključuje tu državu, njenu političku jedinicu ili jedinicu lokalne samouprave. Ovaj izraz ne obuhvata lice koje u toj državi podleže oporezivanju samo za dohodak iz izvora u toj državi.
2. Ako je, prema odredbama stava 1. ovog člana, fizičko lice rezident obe države ugovornice, njegov se status određuje na sledeći način:
1) smatra se da je rezident samo države u kojoj ima stalno mesto stanovanja; ako ima stalno mesto stanovanja u obe države, smatra se da je rezident samo države sa kojom su njegove lične i ekonomske veze tešnje (središte životnih interesa);
2) ako ne može da se odredi u kojoj državi ima središte životnih interesa ili ako ni u jednoj državi nema stalno mesto stanovanja, smatra se da je rezident samo države u kojoj ima uobičajeno mesto stanovanja;
3) ako ima uobičajeno mesto stanovanja u obe države ili ga nema ni u jednoj od njih, smatra se da je rezident samo države čiji je državljanin;
4) ako je državljanin obe države ili nijedne od njih, nadležni organi država ugovornica rešiće pitanje zajedničkim dogovorom.
3. Ako je, prema odredbama stava 1. ovog člana lice, osim fizičkog, rezident obe države ugovornice, smatra se da je rezident samo države u kojoj se nalazi njegovo sedište stvarne uprave.
Član 5.
STALNA POSLOVNA JEDINICA
1. Izraz „stalna poslovna jedinica”, za potrebe ovog ugovora, označava stalno mesto preko koga preduzeće potpuno ili delimično obavlja poslovanje.
2. Pod izrazom „stalna poslovna jedinica” podrazumeva se naročito:
1) sedište uprave;
2) ogranak;
3) poslovnica;
4) fabrika;
5) radionica, i
6) rudnik, izvor nafte ili gasa, kamenolom ili drugo mesto iskorišćavanja prirodnih bogatstava.
3. Izraz „stalna poslovna jedinica” obuhvata i:
1) gradilište ili građevinske ili montažni radove ako traju duže od 12
meseci;
2) delatnosti koje se obavljaju u državi ugovornici u vezi sa istraživanjem
ili iskorišćavanjem morskog dna i podzemlja i njihovih prirodnih
bogatstava koja se nalaze u toj državi ugovornici, ako se te delatnosti
obavljaju u periodu ili periodima koji ukupno traju duže od 30 dana u
bilo kom periodu od dvanaest meseci.
4. Izuzetno od prethodnih odredaba ovog člana, pod izrazom „stalna poslovna jedinica” ne podrazumeva se:
1) korišćenje objekata i opreme isključivo u svrhe uskladištenja, izlaganja ili isporuke dobara ili robe koja pripada preduzeću;
2) održavanje zalihe dobara ili robe koja pripada preduzeću isključivo u svrhu uskladištenja, izlaganja ili isporuke;
3) održavanje zalihe dobara ili robe koja pripada preduzeću isključivo sa svrhom da je drugo preduzeće preradi;
4) održavanje stalnog mesta poslovanja isključivo u svrhu kupovine dobara ili robe ili pribavljanja obaveštenja za preduzeće;
5) održavanje stalnog mesta poslovanja isključivo u svrhu obavljanja, za preduzeće, svake druge delatnosti koja ima pripremni ili pomoćni karakter;
6) održavanje stalnog mesta poslovanja isključivo u svrhu delatnosti
navedenih u tač. 1) do 5) u bilo kojoj kombinaciji, pod uslovom da je ukupna delatnost stalnog mesta poslovanja koja nastaje iz ove kombinacije pripremnog ili pomoćnog karaktera.
5. Izuzetno od odredaba st. 1. i 2. ovog člana, kada lice – osim zastupnika sa samostalnim statusom na koga se primenjuje stav 6. ovog člana – radi u ime preduzeća i ima i uobičajeno koristi u državi ugovornici ovlašćenje da zaključuje ugovore u ime preduzeća, smatra se da to preduzeće ima stalnu poslovnu jedinicu u toj državi u odnosu na delatnosti koje to lice obavlja za preduzeće, osim ako su delatnosti tog lica ograničene na delatnosti navedene u stavu 4. ovog člana koje, ako bi se obavljale preko stalnog mesta poslovanja, ne bi ovo stalno mesto poslovanja činile stalnom poslovnom jedinicom prema odredbama tog stava.
6. Ne smatra se da preduzeće ima stalnu poslovnu jedinicu u državi ugovornici samo zato što u toj državi obavlja svoje poslove preko posrednika, generalnog komisionog zastupnika ili drugog predstavnika sa samostalnim statusom ako ta lica deluju u okviru svoje redovne poslovne delatnosti.
7. Činjenica da kompanija koja je rezident države ugovornice kontroliše ili je pod kontrolom kompanije koja je rezident druge države ugovornice ili koja obavlja poslovanje u toj drugoj državi (preko stalne poslovne jedinice ili na drugi način), sama po sebi nije dovoljna da se jedna kompanija smatra stalnom poslovnom jedinicom druge kompanije.
Član 6.
DOHODAK OD NEPOKRETNE IMOVINE
1. Dohodak koji rezident države ugovornice ostvari od nepokretne imovine (uključujući dohodak od poljoprivrede ili šumarstva) koja se nalazi u drugoj državi ugovornici može se oporezivati u toj drugoj državi.
2. Izraz „nepokretna imovina” ima značenje prema zakonu države ugovornice u kojoj se odnosna nepokretna imovina nalazi. Ovaj izraz u svakom slučaju obuhvata imovinu koja pripada nepokretnoj imovini, stočni fond i opremu koja se koristi u poljoprivredi i šumarstvu, prava na koja se primenjuju odredbe opšteg zakona o zemljišnoj svojini, plodouživanje nepokretne imovine i prava na promenljiva ili stalna plaćanja kao naknade za iskorišćavanje ili za pravo na iskorišćavanje mineralnih nalazišta, izvora i drugih prirodnih bogatstava; pomorski brodovi, rečni brodovi i vazduhoplovi ne smatraju se nepokretnom imovinom.
3. Odredbe stava 1. ovog člana primenjuju se na dohodak koji se ostvari neposrednim korišćenjem, iznajmljivanjem ili drugim načinom korišćenja nepokretne imovine.
4. Odredbe st. 1. i 3. ovog člana primenjuju se i na dohodak od nepokretne imovine preduzeća i na dohodak od nepokretne imovine koja se koristi za obavljanje samostalnih ličnih delatnosti.
Član 7.
DOBIT OD POSLOVANjA
1. Dobit preduzeća države ugovornice oporezuje se samo u toj državi, osim ako preduzeće obavlja poslovanje u drugoj državi ugovornici preko stalne poslovne jedinice koja se u njoj nalazi. Ako preduzeće obavlja poslovanje u drugoj državi ugovornici preko stalne poslovne jedinice, dobit preduzeća može se oporezivati u toj drugoj državi, ali samo do iznosa koji se pripisuje toj stalnoj poslovnoj jedinici.
2. Zavisno od odredbe stava 3. ovog člana, kada preduzeće države ugovornice obavlja poslovanje u drugoj državi ugovornici preko stalne poslovne jedinice koja se u njoj nalazi, u svakoj državi ugovornici se toj stalnoj poslovnoj jedinici pripisuje dobit koju bi mogla da ostvari da je bila odvojeno i posebno preduzeće koje se bavi istim ili sličnim delatnostima, pod istim ili sličnim uslovima i da je poslovala potpuno samostalno sa preduzećem čija je stalna poslovna jedinica.
3. Pri određivanju dobiti stalne poslovne jedinice, kao odbici priznaju se troškovi koji su učinjeni za potrebe stalne poslovne jedinice, uključujući troškove upravljanja i opšte administrativne troškove, bilo u državi u kojoj se nalazi stalna poslovna jedinica ili na drugom mestu.
4. Ako je uobičajeno da se u državi ugovornici dobit koja se pripisuje stalnoj poslovnoj jedinici određuje na osnovu raspodele ukupne dobiti preduzeća na njegove posebne delove, rešenje iz stava 2. ovog člana ne sprečava tu državu ugovornicu da takvom uobičajenom raspodelom odredi dobit koja se oporezuje; usvojeni metod raspodele treba da bude takav da rezultat bude u skladu s načelima koja su sadržana u ovom članu.
5. Stalnoj poslovnoj jedinici ne pripisuje se dobit ako ta stalna poslovna jedinica samo kupuje dobra ili robu za preduzeće.
6. Za potrebe prethodnih stavova, dobit koja se pripisuje stalnoj poslovnoj jedinici određuje se istom metodom iz godine u godinu, osim ako postoji opravdan i dovoljan razlog da se postupi drukčije.
7. Kada dobit obuhvata delove dohotka ili dobitka koji su regulisani posebnim članovima ovog ugovora, odredbe ovog člana ne utiču na odredbe tih članova.
Član 8.
MEĐUNARODNI SAOBRAĆAJ
1. Dobit preduzeća države ugovornice od obavljanja međunarodnog saobraćaja pomorskim brodovima ili vazduhoplovima oporezuje se samo u toj državi.
2. Za potrebe ovog člana, dobit od obavljanja međunarodnog saobraćaja pomorskim brodovima ili vazduhoplovima, navedena u stavu 1. ovog člana, obuhvata dobit od iznajmljivanja pomorskih brodova ili vazduhoplova bez posade i goriva, kada je to pomoćna delatnost preduzeća koje obavlja međunarodni saobraćaj pomorskim brodovima i vazduhoplovima.
3. Odredbe stava 1. ovog člana primenjuju se i na dobit od učešća u pulu, zajedničkom poslovanju ili međunarodnoj poslovnoj agenciji.
Član 9.
POVEZANA PREDUZEĆA
1. Ako
1) preduzeće države ugovornice učestvuje neposredno ili posredno u upravljanju, kontroli ili imovini preduzeća druge države ugovornice, ili
2) ista lica učestvuju neposredno ili posredno u upravljanju, kontroli ili imovini preduzeća države ugovornice i preduzeća druge države ugovornice
i ako su i u jednom i u drugom slučaju, između ta dva preduzeća, u njihovim trgovinskim ili finansijskim odnosima, dogovoreni ili nametnuti uslovi koji se razlikuju od uslova koji bi bili dogovoreni između nezavisnih preduzeća, dobit koju bi, da nema tih uslova, ostvarilo jedno od preduzeća, ali je zbog tih uslova nije ostvarilo, može se uključiti u dobit tog preduzeća i shodno tome oporezovati.
2. Ako država ugovornica uključuje u dobit preduzeća te države dobit za koju je preduzeće druge države ugovornice oporezovano u toj drugoj državi, i shodno tome je oporezuje, i ako je tako uključena dobit ona dobit koju bi preduzeće prvopomenute države ostvarilo da su uslovi dogovoreni između ta dva preduzeća bili oni uslovi koje bi dogovorila nezavisna preduzeća, ta druga država vrši odgovarajuću korekciju iznosa poreza koji je u njoj utvrđen na tu dobit. Prilikom vršenja te korekcije, vodiće se računa o ostalim odredbama ovog ugovora i, ako je to potrebno, nadležni organi država ugovornica međusobno će se konsultovati.
Član 10.
DIVIDENDE
1. Dividende koje isplaćuje kompanija rezident države ugovornice rezidentu druge države ugovornice mogu se oporezivati u toj drugoj državi.
2. Dividende se mogu oporezivati i u državi ugovornici čiji je rezident kompanija koja isplaćuje dividende, u skladu sa zakonima te države, ali ako je stvarni vlasnik dividendi rezident druge države ugovornice, razrezan porez ne može biti veći od:
1) 5 odsto bruto iznosa dividendi ako je stvarni vlasnik kompanija (izuzimajući ortačko društvo) koja neposredno ili posredno ima najmanje 25 odsto glasačke snage kompanije koja isplaćuje dividende;
2) 10 odsto bruto iznosa dividendi u svim drugim slučajevima.
Ovaj stav ne utiče na oporezivanje dobiti kompanije iz koje se dividende isplaćuju.
3. Izraz „dividende”, u ovom članu, označava dohodak od akcija ili drugih prava učešća u dobiti koja nisu potraživanja duga, kao i dohodak od drugih prava kompanije koji je poreski izjednačen sa dohotkom od akcija u zakonima države čiji je rezident kompanija koja vrši raspodelu.
4. Odredbe st. 1. i 2. ovog člana ne primenjuju se ako stvarni vlasnik dividendi, rezident države ugovornice, obavlja poslovanje u drugoj državi ugovornici čiji je rezident kompanija koja isplaćuje dividende preko stalne poslovne jedinice koja se nalazi u toj državi ili obavlja u toj drugoj državi samostalne lične delatnosti iz stalne baze koja se nalazi u toj državi, a akcije na osnovu kojih se dividende isplaćuju stvarno pripadaju stalnoj poslovnoj jedinici ili stalnoj bazi. U tom slučaju primenjuju se, prema potrebi, odredbe člana 7. ili člana 14. ovog ugovora.
5. Ako kompanija koja je rezident države ugovornice ostvaruje dobit ili dohodak iz druge države ugovornice, ta druga država ne može da zavede porez na dividende koje isplaćuje kompanija, osim ako su te dividende isplaćene rezidentu te druge države ili ako akcije na osnovu kojih se dividende isplaćuju stvarno pripadaju stalnoj poslovnoj jedinici ili stalnoj bazi koja se nalazi u toj drugoj državi, niti da neraspodeljenu dobit kompanije oporezuje porezom na neraspodeljenu dobit kompanije, čak i ako se isplaćene dividende ili neraspodeljena dobit u potpunosti ili delimično sastoje od dobiti ili dohotka koji su nastali u toj drugoj državi.
Član 11.
KAMATA
1. Kamata koja nastaje u državi ugovornici a isplaćuje se rezidentu druge države ugovornice, može se oporezivati u toj drugoj državi.
2. Kamata se može oporezivati i u državi ugovornici u kojoj nastaje, u skladu sa zakonima te države, ali ako je stvarni vlasnik kamate rezident druge države ugovornice, razrezan porez ne može biti veći od 10 odsto bruto iznosa kamate.
3. Izuzetno od odredaba stava 2. ovog člana, kamata se izuzima od oporezivanja u državi ugovornici u kojoj nastaje ako je ostvari i stvarno poseduje vlada druge države ugovornice, uključujući njenu političku jedinicu ili jedinicu lokalne samouprave, centralna banka ili bilo koja finansijska institucija koju u potpunosti ili skoro u potpunosti poseduje ta vlada.)
4. Izraz „kamata”, u ovom članu, označava dohodak od potraživanja duga svake vrste, nezavisno od toga da li su obezbeđena zalogom i da li se na osnovu njih stiče pravo na učešće u dobiti dužnika, a naročito dohodak od državnih hartija od vrednosti i dohodak od obveznica ili obveznica zajma, uključujući premije i nagrade na takve hartije od vrednosti ili obveznice, kao i dohodak koji je poreski izjednačen sa dohotkom od pozajmljenog novca u poreskim zakonima države u kojoj kamata nastaje. Kaznena kamata ne smatra se kamatom za svrhe ovog člana.
5. Odredbe st. 1. i 2. ovog člana ne primenjuju se ako stvarni vlasnik kamate, rezident države ugovornice, obavlja poslovanje u drugoj državi ugovornici u kojoj kamata nastaje, preko stalne poslovne jedinice koja se nalazi u toj državi ili ako obavlja u toj drugoj državi samostalne lične delatnosti iz stalne baze koja se nalazi u toj državi, a potraživanje duga na koje se plaća kamata je stvarno povezano s tom stalnom poslovnom jedinicom ili stalnom bazom. U tom slučaju se primenjuju, prema potrebi, odredbe člana 7. ili člana 14. ovog ugovora.
6. Smatra se da kamata nastaje u državi ugovornici kada je isplatilac kamate rezident te države. Kada lice koje plaća kamatu, bez obzira na to da li je rezident države ugovornice, ima u toj državi ugovornici stalnu poslovnu jedinicu ili stalnu bazu u vezi sa kojom je povezan dug na koji se plaća kamata, a tu kamatu snosi ta stalna poslovna jedinica ili stalna baza, smatra se da kamata nastaje u državi u kojoj se nalazi stalna poslovna jedinica ili stalna baza.
7. Ako iznos kamate, zbog posebnog odnosa između platioca kamate i stvarnog vlasnika ili između njih i trećeg lica, imajući u vidu potraživanje duga za koje se ona plaća, prelazi iznos koji bi bio ugovoren između platioca kamate i stvarnog vlasnika, odredbe ovog člana primenjuju se samo na iznos koji bi bio ugovoren da takvog odnosa nema. U tom slučaju višak plaćenog iznosa oporezuje se saglasno zakonima svake države ugovornice, imajući u vidu ostale odredbe ovog ugovora.
Član 12.
AUTORSKE NAKNADE
1. Autorske naknade koje nastaju u državi ugovornici a isplaćuju se rezidentu druge države ugovornice, mogu se oporezivati u toj drugoj državi.
2. Autorske naknade mogu se oporezivati i u državi ugovornici u kojoj nastaju, u skladu sa zakonima te države, ali ako je stvarni vlasnik autorskih naknada rezident druge države ugovornice, razrezan porez ne može biti veći od:
5 odsto bruto iznosa autorskih naknada navedenih u podstavu 1) stava 3. ovog člana.
10 odsto bruto iznosa autorskih naknada navedenih u podstavu 2) stava 3. ovog člana.)
3. Izraz „autorske naknade”, u ovom članu, označava plaćanja bilo koje vrste koja su primljena kao naknada za korišćenje ili za pravo korišćenja:
autorskog prava na književno, umetničko ili naučno delo (uključujući kinematografske filmove i snimke na traci ili drugim medijima za televiziju ili radio, ili druga sredstva za reprodukciju ili prenos, izuzev kompjuterskog softvera);
patenta, zaštitnog znaka, nacrta ili modela, plana, tajne formule ili postupka, kompjuterskog softvera, ili za korišćenje ili za pravo korišćenja industrijske, komercijalne ili naučne opreme (osim brodova ili vazduhoplova koji se koriste u međunarodnom saobraćaju) ili za obaveštenja koja se odnose na industrijska, komercijalna ili naučna iskustva.
4. Odredbe st. 1. i 2. ovog člana ne primenjuju se ako stvarni vlasnik autorskih naknada, rezident države ugovornice, obavlja poslovanje u drugoj državi ugovornici u kojoj autorske naknade nastaju, preko stalne poslovne jedinice koja se nalazi u toj drugoj državi ugovornici ili u toj drugoj državi obavlja samostalne lične delatnosti iz stalne baze koja se nalazi u toj drugoj državi, a pravo ili imovina na osnovu kojih se autorske naknade plaćaju stvarno pripadaju toj stalnoj poslovnoj jedinici ili stalnoj bazi. U tom slučaju primenjuju se, prema potrebi, odredbe člana 7. ili člana 14. ovog ugovora.
5. Smatra se da autorske naknade nastaju u državi ugovornici kada je isplatilac rezident te države. Kada lice koje plaća autorske naknade, bez obzira na to da li je rezident države ugovornice, ima u državi ugovornici stalnu poslovnu jedinicu ili stalnu bazu u vezi sa kojom je nastala obaveza plaćanja autorskih naknada, a te autorske naknade padaju na teret te stalne poslovne jedinice ili stalne baze, smatra se da autorske naknade nastaju u državi u kojoj se nalazi stalna poslovna jedinica ili stalna baza.
6. Ako iznos autorskih naknada, zbog posebnog odnosa između platioca i stvarnog vlasnika ili između njih i trećeg lica, imajući u vidu korišćenje, pravo ili informaciju za koje se one plaćaju, prelazi iznos koji bi bio ugovoren između platioca i stvarnog vlasnika da takvog odnosa nema, odredbe ovog člana primenjuju se samo na iznos koji bi tada bio ugovoren. U tom slučaju višak plaćenog iznosa oporezuje se saglasno zakonima svake države ugovornice, imajući u vidu ostale odredbe ovog ugovora.
Član 13.
KAPITALNI DOBITAK
1. Dobitak koji ostvari rezident države ugovornice od otuđenja nepokretne imovine navedene u članu 6. ovog ugovora, a koja se nalazi u drugoj državi ugovornici, može se oporezivati u toj drugoj državi.
2. Dobitak od otuđenja pokretne imovine koja čini deo imovine namenjene za poslovanje stalne poslovne jedinice koju preduzeće države ugovornice ima u drugoj državi ugovornici ili od pokretne imovine koja pripada stalnoj bazi koju koristi rezident države ugovornice u drugoj državi ugovornici za obavljanje samostalnih ličnih delatnosti, uključujući i prihode od otuđenja te stalne poslovne jedinice (same ili zajedno s celim preduzećem) ili stalne baze, može se oporezivati u toj drugoj državi.
3. Dobitak koji ostvari preduzeće države ugovornice od otuđenja pomorskih brodova ili vazduhoplova koji se koriste u međunarodnom saobraćaju ili od pokretne imovine koja služi za korišćenje tih pomorskih brodova ili vazduhoplova oporezuje se samo u toj državi.
4. Dobitak koji ostvari rezident države ugovornice od otuđenja akcija u kompaniji ili interesa u ortačkom društvu, trustu ili drugom licu, ako akcije ili interes više od 50 odsto svoje vrednosti ostvaruju neposredno ili posredno od nepokretne imovine koja se nalazi u drugoj državi ugovornici, može se oporezivati u toj državi.
5. Dobitak od otuđenja imovine, osim imovine navedene u st. 1, 2, 3, i 4. ovog člana, oporezuje se samo u državi ugovornici čiji je rezident lice koje je otuđilo imovinu.
6. Odredbe stava 5. ovog člana ne utiču na pravo države ugovornice da zavede, u skladu sa svojim zakonom, porez na dobitak od otuđenja imovine koji ostvari fizičko lice rezident druge države ugovornice a koje je bilo rezident prvopomenute države u bilo kom periodu u toku pet godina koje neposredno prethode otuđenju imovine.
Član 14.
SAMOSTALNE LIČNE DELATNOSTI
1. Dohodak koji ostvari rezident države ugovornice od profesionalnih delatnosti ili od drugih samostalnih delatnosti oporezuje se samo u toj državi, osim:
1) ako za obavljanje svojih delatnosti ima stalnu bazu koju redovno koristi u drugoj državi ugovornici; u tom slučaju, samo deo dohotka koji se pripisuje toj stalnoj bazi oporezuje se u toj drugoj državi ugovornici; ili
2) ako boravi u drugoj državi ugovornici u periodu ili u periodima koji ukupno traju 183 dana ili duže u periodu od dvanaest meseci koji počinje ili se završava u odnosnoj poreskoj godini; u tom slučaju, samo deo dohotka koji se ostvaruje od delatnosti koje se obavljaju u toj drugoj državi ugovornici oporezuje se u toj drugoj državi.
2. Izraz „profesionalne delatnosti” posebno obuhvata samostalne naučne, književne, umetničke, obrazovne ili nastavne delatnosti, kao i samostalne delatnosti lekara, advokata, inženjera, arhitekata, stomatologa i računovođa.
Član 15.
RADNI ODNOS
1. Zavisno od odredaba čl. 16, 18. i 19. ovog ugovora, zarade, naknade i druga slična primanja koja rezident države ugovornice ostvari iz radnog odnosa oporezuju se samo u toj državi, osim ako se rad obavlja u drugoj državi ugovornici. Ako se rad obavlja u drugoj državi ugovornici, takva primanja koja se u njoj ostvaruju mogu se oporezivati u toj drugoj državi.
2. Izuzetno od odredaba stava 1. ovog člana, primanja koja rezident države ugovornice ostvari iz radnog odnosa u drugoj državi ugovornici oporezuju se samo u prvopomenutoj državi:
1) ako primalac boravi u drugoj državi u periodu ili periodima koji ukupno ne prelaze 183 dana u periodu od dvanaest meseci koji počinje ili se završava u odnosnoj poreskoj godini, i
2) ako se primanja isplaćuju od strane ili u ime poslodavca koji nije rezident druge države, i
3) ako primanja ne padaju na teret stalne poslovne jedinice ili stalne baze koju poslodavac ima u drugoj državi.
3. Izuzetno od prethodnih odredaba ovog člana, primanja ostvarena iz radnog odnosa obavljenog na pomorskom brodu ili vazduhoplovu koji preduzeće države ugovornice koristi u međunarodnom saobraćaju, mogu se oporezivati u toj državi ugovornici.
Član 16.
PRIMANjA DIREKTORA
Primanja direktora i druga slična primanja koja ostvari rezident države ugovornice, u svojstvu člana odbora direktora kompanije koja je rezident druge države ugovornice, mogu se oporezivati u toj drugoj državi.
Član 17.
UMETNICI I SPORTISTI
1. Izuzetno od odredaba člana 14. i člana 15. ovog ugovora, dohodak koji ostvari rezident države ugovornice kao izvođač od ličnog obavljanja delatnosti pozorišnog, filmskog, radio ili televizijskog umetnika, muzičara ili sportiste u drugoj državi ugovornici, može se oporezivati u toj drugoj državi.
2. Ako dohodak od lično obavljenih delatnosti izvođača ili sportiste ne pripada lično izvođaču ili sportisti nego drugom licu, taj dohodak se, izuzetno od odredaba čl. 7, 14. i 15. ovog ugovora, može oporezivati u državi ugovornici u kojoj su obavljene delatnosti izvođača ili sportiste.
3. Odredbe st. 1. i 2. ovog člana, ne primenjuju se na dohodak koji umetnici ili sportisti ostvare od delatnosti koje se obavljaju u državi ugovornici ako se poseta toj državi u potpunosti ili uglavnom finansira iz javnih fondova jedne ili obe države ugovornice ili njihovih političkih jedinica ili jedinica lokalne samouprave, ili su delatnosti obavljene u okviru programa kulturne ili sportske razmene koji su odobrile obe države ugovornice. U tom slučaju, dohodak se oporezuje samo u državi ugovornici čije je umetnik ili sportista rezident.
Član 18.
PENZIJE I ANUITETI
Zavisno od odredaba stava 2. člana 19. ovog ugovora, penzije i druga slična primanja koja se isplaćuju rezidentu države ugovornice po osnovu ranijeg radnog odnosa ili anuitet koji se isplaćuje rezidentu države ugovornice oporezuju se samo u toj državi.
2. Izraz „anuitet” označava određenu sumu koja se periodično isplaćuje u određenim rokovima u toku života ili u toku utvrđenog ili odredivog vremenskog perioda, na osnovu obaveze na takva plaćanja kao odgovarajuća i potpuna naknada u novcu ili novčanoj vrednosti.
Član 19.
USLUGE ZA POTREBE VLADE
1. 1) Zarade, naknade i druga slična primanja koje plaća država ugovornica
ili njena politička jedinica ili jedinica lokalne samouprave fizičkom licu, za usluge učinjene toj državi ili toj političkoj jedinici ili jedinici lokalne samouprave, oporezuju se samo u toj državi.
2) Zarade, naknade i druga slična primanja oporezuju se samo u drugoj državi ugovornici ako su usluge učinjene u toj državi, a fizičko lice je rezident te države koje je:
– državljanin te države; ili
– koje nije postalo rezident te države samo zbog vršenja usluga.
2. 1) Nezavisno od odredaba stava 1. penzije i druga slična primanja koje
fizičkom licu plaća država ugovornica ili njena politička jedinica ili jedinica lokalne samouprave neposredno ili iz fondova, za usluge učinjene toj državi ili njenoj političkoj jedinici ili jedinici lokalne samouprave oporezuju se samo u toj državi.
2) Penzije i druga slična primanja oporezuju se samo u drugoj državi ugovornici ako je fizičko lice rezident i državljanin te države.
3. Odredbe čl. 15, 16, 17. i 18. ovog ugovora primenjuju se na zarade, naknade, penzije i druga slična primanja za usluge učinjene u vezi sa privrednom delatnošću države ugovornice ili njene političke jedinice ili jedinice lokalne samouprave.
Član 20.
STUDENTI
Student ili lice na stručnoj obuci koje je neposredno pre odlaska u državu ugovornicu bilo rezident ili je rezident druge države ugovornice, a boravi u prvopomenutoj državi isključivo radi obrazovanja ili obučavanja, ne oporezuje se u toj državi za primanja koja dobija za izdržavanje, obrazovanje ili obučavanje, pod uslovom da su ta primanja iz izvora van te države.
Član 21.
OSTALI DOHODAK
1. Delovi dohotka rezidenta države ugovornice, bez obzira na to gde nastaju, koji nisu regulisani u prethodnim članovima ovog ugovora oporezuju se samo u toj državi.
2. Odredbe stava 1. ovog člana ne primenjuju se na dohodak, izuzimajući dohodak od nepokretne imovine definisane u stavu 2. člana 6. ovog ugovora, ako primalac tog dohotka – rezident države ugovornice obavlja poslovanje u drugoj državi ugovornici preko stalne poslovne jedinice koja se u njoj nalazi ili ako u toj drugoj državi obavlja samostalne lične delatnosti iz stalne baze koja se u njoj nalazi, a pravo ili imovina na osnovu kojih se dohodak plaća stvarno su povezani sa stalnom poslovnom jedinicom ili stalnom bazom. U tom slučaju se, prema potrebi, primenjuju odredbe člana 7. ili člana 14. ovog ugovora.
3. Izuzetno od odredaba st. 1. i 2. ovog člana, delovi dohotka rezidenta države ugovornice, koji nisu regulisani u prethodnim članovima Ugovora, a koji nastaju u drugoj državi ugovornici mogu se oporezivati i u toj drugoj državi.
Član 22.
OTKLANjANjE DVOSTRUKOG OPOREZIVANjA
1. U Irskoj se dvostruko oporezivanje otklanja na sledeći način:
U skladu sa odredbama zakona Irske koje se odnose na olakšicu u vidu kredita od irskog poreza za porez koji se plaća na teritoriji izvan Irske (koje ne utiču na njegov opšti princip):
srpski porez koji se plaća prema zakonima Srbije i u skladu sa ovim ugovorom, neposredno ili po odbitku, na dobit, dohodak ili dobitak iz izvora u Srbiji (isključujući u slučaju dividende, porez koji se plaća u odnosu na dobit iz koje se dividenda isplaćuje) odobrava se kao kredit od svakog irskog poreza obračunatog na istu dobit, dohodak ili dobitak na koji je obračunat srpski porez;
u slučaju dividende koju isplaćuje kompanija rezident Srbije kompaniji koja je rezident Irske i koja posredno ili neposredno kontroliše 5 odsto glasačke snage kompanije koja isplaćuje dividendu, kredit uzima u obzir (pored srpskog poreza za koji se, prema odredbama podstava 1) ovog stava, kredit može odobriti) srpski porez koji plaća kompanija u odnosu na dobit iz koje se dividenda isplaćuje.
2. U Srbiji se dvostruko oporezivanje otklanja na sledeći način:
Ako rezident Srbije ostvaruje dohodak koji se, u skladu s odredbama ovog ugovora, može oporezivati u Irskoj, Srbija odobrava kao odbitak od poreza na dohodak tog rezidenta, iznos jednak porezu na dohodak koji je plaćen u Irskoj.
Taj odbitak ne može biti veći od dela poreza na dohodak, kako je obračunat pre izvršenog odbijanja, koji odgovara dohotku koji se može oporezivati u Irskoj.
3. Ako je, u skladu s nekom odredbom Ugovora, dohodak koji ostvari rezident države ugovornice izuzet od oporezivanja u toj državi, ta može, pri obračunavanju poreza na ostali dohodak tog rezidenta, da uzme u obzir izuzeti dohodak.
4. Za potrebe st. 1. i 2. ovog člana dobit, dohodak ili kapitalni dobitak rezidenta države ugovornice koji se, u skladu sa odredbama ovog ugovora, mogu oporezivati u drugoj državi ugovornici, smatra se da da nastaje iz izvora u toj drugoj državi.
5. Ako se, prema bilo kojoj odredbi ovog ugovora, u državi ugovornici u potpunosti ili delimično odobrava poreska olakšica za dohodak ili dobitak i, prema važećem zakonu u drugoj državi ugovornici fizičko lice, u odnosu na taj dohodak ili dobitak, podleže porezu u vezi sa onim njegovim delom koji se doznačuje ili prima u toj drugoj državi, a ne u vezi sa njegovim celokupnim iznosom, olakšica koja se u prvopomenutoj državi odobrava na osnovu ovog ugovora, primenjuje samo na deo dohotka ili dobitka koji se doznačuje ili prima u toj drugoj državi.
Član 23.
JEDNAK TRETMAN
1. Državljani države ugovornice ne podležu u drugoj državi ugovornici oporezivanju ili zahtevu u vezi s oporezivanjem koje je drukčije ili teže od oporezivanja i zahteva u vezi s oporezivanjem, posebno u odnosu na rezidentnost, kojima državljani te druge države u istim uslovima, podležu ili mogu podleći. Ova odredba se, nezavisno od odredaba člana 1, primenjuje i na lica koja nisu rezidenti jedne ili obe države ugovornice.
2. Oporezivanje stalne poslovne jedinice koju preduzeće države ugovornice ima u drugoj državi ugovornici ne može biti nepovoljnije u toj drugoj državi od oporezivanja preduzeća te druge države koja obavljaju iste delatnosti. Ova odredba ne može se tumačiti tako da obavezuje državu ugovornicu da rezidentima druge države ugovornice odobrava lična oslobađanja, olakšice i umanjenja za svrhe oporezivanja zbog ličnog statusa ili porodičnih obaveza koje odobrava svojim rezidentima.
3. Kamata, autorske naknade i druge isplate koje preduzeće države ugovornice plaća rezidentu druge države ugovornice, pri utvrđivanju oporezive dobiti tog preduzeća, odbijaju se pod istim uslovima kao da su plaćene rezidentu prvopomenute države, osim kada se primenjuju odredbe člana 9. stav 1, člana 11. stav 7. ili člana 12. stav 6. ovog ugovora.
4. Preduzeća države ugovornice čiju imovinu potpuno ili delimično poseduju ili kontrolišu, posredno ili neposredno, jedan ili više rezidenata druge države ugovornice, u prvopomenutoj državi ugovornici ne podležu oporezivanju ili obavezi u vezi s oporezivanjem, koje je drukčije ili teže od oporezivanja i obaveza u vezi s oporezivanjem kome druga slična preduzeća prvopomenute države podležu ili mogu podleći.
Član 24.
POSTUPAK ZAJEDNIČKOG DOGOVARANjA
1. Ako lice smatra da mere jedne ili obe države ugovornice dovode ili će dovesti do toga da ne bude oporezovano u skladu s odredbama ovog ugovora, ono može, bez obzira na pravna sredstva predviđena unutrašnjim zakonom tih država, da izloži svoj slučaj nadležnom organu države ugovornice čiji je rezident ili, ako njegov slučaj potpada pod stav 1. člana 23. ovog ugovora one države ugovornice čiji je državljanin. Slučaj mora biti izložen u roku od tri godine od dana prvog obaveštenja o meri koja dovodi do oporezivanja koje nije u skladu s odredbama ovog ugovora.
2. Ako nadležni organ smatra da je prigovor opravdan i ako nije u mogućnosti da sam dođe do zadovoljavajućeg rešenja, nastojaće da slučaj reši zajedničkim dogovorom s nadležnim organom druge države ugovornice radi izbegavanja oporezivanja koje nije u skladu s ovim ugovorom. Postignuti dogovor primenjuje se bez obzira na vremenska ograničenja u unutrašnjem zakonu država ugovornica.
3. Nadležni organi država ugovornica nastoje da zajedničkim dogovorom otklone teškoće ili nejasnoće koje nastaju pri tumačenju ili primeni ovog ugovora. Oni se mogu i zajednički savetovati radi otklanjanja dvostrukog oporezivanja u slučajevima koji nisu predviđeni ovim ugovorom.
4. Nadležni organi država ugovornica mogu neposredno međusobno opštiti, radi postizanja dogovora u smislu prethodnih stavova ovog člana.
Član 25.
RAZMENA OBAVEŠTENjA
1. Nadležni organi država ugovornica razmenjuju obaveštenja za koja se može predvideti da će biti od značaja za primenu odredaba ovog ugovora ili za administriranje ili prinudno izvršenje unutrašnjih zakona koji se odnose na poreze svake vrste i opisa koje zavode države ugovornice ili njihove političke jedinice ili jedinice lokalne samouprave, ako oporezivanje predviđeno tim zakonima nije u suprotnosti s ovim ugovorom. Razmena obaveštenja nije ograničena čl. 1. i 2. ovog ugovora.
2. Obaveštenje primljeno, na osnovu stava 1. ovog člana, od države ugovornice smatra se tajnom isto kao i obaveštenje dobijeno prema unutrašnjim zakonima te države i može se saopštiti samo licima ili organima (uključujući sudove i upravne organe) koji su nadležni za razrez ili naplatu, prinudno ili sudsko izvršenje, rešavanje po žalbama, u odnosu na poreze navedene u stavu 1. ovog člana ili u odnosu na kontrolu napred navedenog. Ta lica ili organi koriste obaveštenja samo za te svrhe. Oni mogu saopštiti obaveštenja u javnom sudskom postupku ili u sudskim odlukama.
3. Odredbe st. 1. i 2. ovog člana ne mogu se ni u kom slučaju tumačiti kao obaveza nadležnog organa države ugovornice da:
1) preduzima upravne mere suprotne zakonima ili upravnoj praksi te ili druge države ugovornice;
2) daje obaveštenja koja se ne mogu dobiti na osnovu zakona ili u redovnom upravnom postupku te ili druge države ugovornice;
daje obaveštenja koja otkrivaju trgovinsku, poslovnu, industrijsku,
komercijalnu ili profesionalnu tajnu ili poslovni postupak ili
obaveštenje čije bi saopštenje bilo suprotno javnom poretku.
4. Ukoliko država ugovornica traži obaveštenja u skladu sa ovim članom, druga država ugovornica će koristiti svoje mere da bi pribavila tražena obaveštenja, čak i da toj drugoj državi ta obaveštenja možda nisu potrebna za sopstvene poreske svrhe. Obaveza sadržana u prethodnoj rečenici podleže ograničenjima iz stava 3. ovog člana, osim ako bi ta ograničenja onemogućila državu ugovornicu da daje obaveštenja samo zbog toga što ne postoji domaća potreba za takvim obaveštenjima.
5. Odredbe stava 3. ovog člana ne mogu se ni u kom slučaju tumačiti kao mogućnost države ugovornice da odbije davanje obaveštenja samo zato što obaveštenja poseduje banka, druga finansijska institucija, lice koje radi u agenciji ili u fiducijarnom svojstvu ili koje ima veze sa vlasništvom interesa u licu.
Član 26.
ČLANOVI DIPLOMATSKIH MISIJA I KONZULATA
Odredbe ovog ugovora ne utiču na poreske povlastice članova diplomatskih misija ili konzulata predviđene opštim pravilima međunarodnog prava ili odredbama posebnih ugovora.
Član 27.
STUPANjE NA SNAGU
1. Države ugovornice diplomatskim putem pismeno obaveštavaju jedna drugu o okončanju postupaka predviđenih njihovim unutrašnjim zakonima za stupanje na snagu ovog ugovora.
2. Ovaj ugovor stupa na snagu datumom poslednjeg od tih obaveštenja, i nakon toga se primenjuje:
1) u slučaju Irske: – u odnosu na porez na dohodak i porez na kapitalni
dobitak, za bilo koju godinu razreza koja počinje
prvog januara ili posle prvog januara kalendarske
godine koja neposredno sledi godinu u kojoj Ugovor
stupa na snagu;
– u odnosu na porez na dobit korporacija, za bilo koju
finansijsku godinu koja počinje prvog januara ili
posle prvog januara kalendarske godine koja
neposredno sledi godinu u kojoj Ugovor stupa na
snagu;
2) u slučaju Srbije: u odnosu na poreze na dohodak koji je ostvaren
u svakoj poreskoj godini koja počinje prvog
januara ili posle prvog januara kalendarske
godine koja neposredno sledi godinu u kojoj
Ugovor stupa na snagu.
Član 28.
PRESTANAK VAŽENjA
Ovaj ugovor ostaje na snazi dok ga ne otkaže jedna od država ugovornica. Država ugovornica može otkazati ovaj ugovor diplomatskim putem, dostavljanjem pismenog obaveštenja o prestanku njegovog važenja najkasnije šest meseci pre kraja bilo koje kalendarske godine po isteku pete godine od dana stupanja na snagu ovog ugovora. U tom slučaju, ovaj ugovor prestaje da se primenjuje:
1) u slučaju Irske: – u odnosu na porez na dohodak i porez na kapitalni
dobitak, za bilo koju godinu razreza koja počinje
prvog januara ili posle prvog januara kalendarske
godine koja neposredno sledi datum u kojem ističe
period preciziran u navedenom obaveštenju o
prestanku važenja;
– u odnosu na porez na dobit korporacija, za bilo
koju finansijsku godinu koja počinje prvog januara
ili posle prvog januara kalendarske godine koja
neposredno sledi datum u kojem ističe period
preciziran u navedenom obaveštenju o prestanku
važenja.
2) u slučaju Srbije: u odnosu na poreze na dohodak koji je ostvaren u
svakoj poreskoj godini koja počinje prvog januara
ili posle prvog januara kalendarske godine koja
neposredno sledi godinu u kojoj je dato obaveštenje
o prestanku važenja.
U potvrdu čega su dole potpisani, punovažno za to ovlašćeni, potpisali ovaj ugovor.
Sačinjeno u Beogradu ovog 23. dana septembra 2009. godine, u dva originalna primerka, na srpskom i engleskom jeziku, s tim što su oba primerka podjednako verodostojna.
ZA VLADU ZA VLADU IRSKE
REPUBLIKE SRBIJE
VUK ĐOKOVIĆ ANTON MAK ANFREJD
Član 3.
Ovaj zakon stupa na snagu osmog dana od dana objavljivanja u „Službenom glasniku Republike Srbije – Međunarodni ugovori”.
O B R A Z L O Ž E Nj E
I. Ustavni osnov za donošenje zakona
Ustavni osnov za donošenje Zakona o potvrđivanju Ugovora između Republike Srbije i Irske o izbegavanju dvostrukog oporezivanja u odnosu na poreze na dohodak, koji je potpisan 23. septembra 2009. godine u Beogradu, sadržan je u članu 97. tačka 1. Ustava Republike Srbije, prema kome Republika Srbija, između ostalog, uređuje i obezbeđuje svoj međunarodni položaj i odnose sa drugim državama i međunarodnim organizacijama i u članu 99. stav 1. tačka 4. Ustava, prema kome Narodna skupština potvrđuje međunarodne ugovore kada je zakonom predviđena obaveza njihovog potvrđivanja.
II. Razlozi za donošenje Zakona i ciljevi koji se njime žele ostvariti
Bilateralni ugovor o izbegavanju dvostrukog oporezivanja u odnosu na poreze na dohodak sa Irskom parafiran je u Beogradu, 11. decembra 2008. godine.
Dve strane su se saglasile o potrebi preduzimanja svih mera neophodnih za što skorije potpisivanje Ugovora.
S tim u vezi, Vlada Republike Srbije je, Zaključkom 05 Broj: 018-7582/2007-05 od 26. marta 2009. godine, pored ostalog, usvojila Nacrt ugovora i zadužila Ministarstvo finansija da predloži lice koje će, u ime Vlade, kao zastupnika Republike Srbije potpisati Ugovor između Republike Srbije i Irske o izbegavanju dvostrukog oporezivanja u odnosu na poreze na dohodak, onda kada se sa irskom stranom postigne dogovor o terminu i mestu potpisivanja, kao i o nivou potpisnika (tačka 3. Zaključka).
Imajući u vidu navedeno, Ambasada Irske u Srbiji (sa sedištem u Atini) predložila je da se Ugovor potpiše u Beogradu, u periodu od sredine septembra do sredine oktobra 2009. godine) što je prihvaćeno.
Dogovoreno je da Ugovor, u ime Vlade, kao zastupnika Republike Srbije, potpiše Vuk Đoković, državni sekretar u ministarstvu finansija.
S tim u vezi, Vlada Republike Srbije je, Zaključkom 05 Broj: 018-5729/2009 od 17. septembra 2009. godine, pored ostalog, ovlastila Vuka Đokovića, državnog sekretara u ministarstvu finansija da potpiše Ugovor između Republike Srbije i Irske o izbegavanju dvostrukog oporezivanja u odnosu na poreze na dohodak (tačka 2. Zaključka).
Ugovor je potpisan 23. septembra 2009. godine u Beogradu. U ime Vlade, kao zastupnika Republike Srbije, Ugovor je potpisao Vuk Đoković, državni sekretar u ministarstvu finansija, a u ime Irske, ambasador Irske u Srbiji, sa sedištem u Atini, Anton Mak Anfrejd.
Ovim ugovorom, pored ostalog, postiže se:
– otklanjanje problema dvostrukog oporezivanja fizičkih i pravnih lica rezidenata Srbije i Irske, putem obezbeđenja zajedničkih metoda i kriterijuma za određivanje prava oporezivanja pojedinih kategorija dohotka, što omogućava stimulisanje, odnosno intenziviranje ekonomsko-finansijskih odnosa između Srbije i Irske;
– pravna, odnosno poreska sigurnost kao uslov za unapređenje privredne delatnosti rezidenata obe države ugovornice;
– obezbeđenje poreskih olakšica koje se daju rezidentima Srbije i Irske u cilju stimulisanja ulaganja u njihova preduzeća;
– da se zarade rezidenata Srbije po osnovu rada koji se obavlja u Irskoj, mogu oporezivati u toj zemlji samo ako rad traje duže od 183 dana;
– da dohodak koji srpski vazdušni prevoznici ostvare od međunarodnog saobraćaja u Irskoj, ne podleže oporezivanju u toj zemlji, već u Srbiji;
– da se visina stopa za oporezivanje prihoda ostvarenih u Srbiji, odnosno u Irskoj po osnovu dividendi, kamata i autorskih naknada određuje ovim ugovorom, a ne unutrašnjim zakonodavstvom država ugovornica. Inače, u slučaju nepostojanja Ugovora, poreske stope bi bile znatno veće;
– unapređenje saradnje poreskih organa Srbije i Irske, kroz postupak zajedničkog dogovaranja i razmenu obaveštenja.
Posebno ukazujemo da se Ugovorom obezbeđuje da preduzeća iz Srbije koja obavljaju delatnost u Irskoj, podležu oporezivanju u ovoj zemlji samo ako u njoj imaju stalnu poslovnu jedinicu, i to za iznos dohotka koji se može pripisati stalnoj poslovnoj jedinici po osnovu delatnosti u Irskoj. U slučaju izvođenja investicionih radova (građevinskih i montažnih delatnosti) ovim ugovorom se obezbeđuje rešenje prema kojem preduzeća iz Srbije imaju stalnu poslovnu jedinicu u Irskoj, samo ako ti radovi traju duže od 12 meseci. Ako radovi traju kraće od 12 meseci, dohodak naših preduzeća ne bi se oporezivao u Irskoj, već u Srbiji.
Pored navedenih, Ugovorom se regulišu i sledeća pitanja:
– lica na koja se Ugovor primenjuje;
– porezi na koje se Ugovor primenjuje;
– definisanje stalne poslovne jedinice;
– oporezivanje dohotka od nepokretnosti;
– oporezivanje dobiti od poslovanja;
– oporezivanje povezanih preduzeća;
– oporezivanje kapitalnog dobitka;
– oporezivanje samostalnih ličnih delatnosti;
– oporezivanje umetnika i sportista;
– oporezivanje penzija;
– oporezivanje primanja i penzija koje isplaćuje država ugovornica;
– oporezivanje studenata;
– oporezivanje ostalog dohotka;
– oporezivanje članova diplomatskih misija i konzulata.
Izuzetno značajno pitanje u Ugovoru jeste metod otklanjanja dvostrukog oporezivanja, koji je regulisan kroz odredbe člana 22. Ugovora.
III. Objašnjenje osnovnih pravnih instituta i pojedinačnih rešenja
Odredbom člana 1. Predloga zakona predviđa se potvrđivanje Ugovora između Republike Srbije i Irske o izbegavanju dvostrukog oporezivanja u odnosu na poreze na dohodak, potpisanog 23. septembra 2009. godine u Beogradu.
Odredba člana 2. Predloga zakona sadrži tekst Ugovora između Republike Srbije i Irske o izbegavanju dvostrukog oporezivanja u odnosu na poreze na dohodak, u originalu na srpskom jeziku.
U odredbi člana 3. Predloga zakona uređuje se stupanje na snagu ovog zakona.
IV. Ocena potrebnih finansijskih sredstava za sprovođenje Zakona
Za sprovođenje ovog zakona nisu potrebna finansijska sredstva iz budžeta Republike Srbije.