PREDLOG ZAKONA
O IZMENAMA I DOPUNAMA ZAKONA O
DRŽAVLjANSTVU REPUBLIKE SRBIJE
Član 1.
U Zakonu o državljanstvu Republike Srbije („Službeni glasnik RS“, broj 135/04), čl. 3. i 4. brišu se.
Član 2.
U članu 7. tač. 3, 4. i 5. brišu se.
Dosadašnja tačka 6. postaje tačka 3.
Član 3.
Član 8. briše se.
Član 4.
U članu 9. stav 1. reči: „Srbije i Crne Gore“ zamenjuju se rečima: „Republike Srbije“.
Član 5.
U članu 13. stav 3. reči: „državljani druge države članice ili“ brišu se.
Član 6.
U članu 14. stav 1. tačka 3. zapeta i reči: „odnosno Srbije i Crne Gore“ brišu se.
Član 7.
Član 22. briše se.
Član 8.
U članu 24. reči: „Srbije i Crne Gore“ zamenjuju se rečima: „Republike Srbije“.
Član 9.
U članu 27. tačka 3. briše se.
Dosadašnja tačka 4. postaje tačka 3.
Član 10.
U članu 28. u tač. 3, 4. i 5. reči: „Srbiji i Crnoj Gori“ zamenjuju se rečima: „Republici Srbiji“.
Član 11.
U članu 29. reči: „Srbije i Crne Gore“ zamenjuju se rečima: „Republike Srbije“.
Član 12.
Nadnaslov iznad člana 35. i član 35. brišu se.
Član 13.
U članu 39. stav 1. reči:“Srbije i Crne Gore“ zamenjuju se rečima: „Republike Srbije“.
Član 14.
U članu 48. stav 2. briše se.
Dosadašnji st. 3. i 4. postaju st. 2. i 3.
Član 15.
Član 51. menja se i glasi:
„Državljaninom Republike Srbije, u smislu ovog zakona, smatra se lice koje je steklo državljanstvo Republike Srbije u skladu sa dosadašnjim propisima.“
Član 16.
U članu 52. stav 1. reči:“početka primene ovog zakona“ zamenjuju se rečima: „27. februara 2005. godine“.
Posle stava 1. dodaje se novi stav 2. koji glasi:
„Državljaninom Republike Srbije, u smislu ovog zakona, smatra se i crnogorski državljanin koji je na dan 3. juna 2006. godine imao prijavljeno prebivalište na teritoriji Republike Srbije, ako podnese pismenu izjavu da se smatra državljaninom Republike Srbije i zahtev za upis u evidenciju državljana Republike Srbije.“
U st. 2. i 3. koji postaju st. 3. i 4. reči:“stava 1.“ zamenjuju se rečima: „st. 1. i 2.“.
Dosadašnji stav 4. koji postaje stav 5. menja se i glasi:
„Izjava i zahtev iz st. 1. i 2. ovog člana mogu se podneti u roku od pet godina od dana stupanja na snagu ovog zakona.“
Član 17.
Postupak za rešavanje zahteva za sticanje i prestanak državljanstva Republike Srbije započet pre dana stupanja na snagu ovog zakona okončaće se po odredbama ovog zakona.
Član 18.
Ministar nadležan za unutrašnje poslove uskladiće podzakonske propise donete na osnovu Zakona o državljanstvu Republike Srbije („Službeni glasnik RS“, broj 135/04) sa ovim zakonom u roku od 60 dana od dana stupanja na snagu ovog zakona.
Član 19.
Ovaj zakon stupa na snagu osmog dana od dana objavljivanja u „Službenom glasniku Republike Srbije“.
O B R A Z L O Ž E Nj E
USTAVNI OSNOV ZA DONOŠENjE ZAKONA
Ustavni osnov za donošenje ovog zakona sadržan je u članu 47. stav 3. Ustava Republike Srbije, kojim je utvrđeno da se državljanstvo stiče i prestaje na način utvrđen zakonom.
RAZLOZI ZA DONOŠENjE ZAKONA
Važeći zakon o državljanstvu Republike Srbije („Službeni glasnik RS“, br. 135/04) istovremeno je uredio i pitanja u vezi državljanstva Srbije i Crne Gore prema obeležjima državljanstva iz Ustavne povelje državne zajednice Srbija i Crna Gora.
Po Ustavnoj povelji, državljanstvo je po strukturi bilo složeno i sastojalo se od državljanstva države članice i državljanstva Srbije i Crne Gore, koji su činili jedinstvo (državljanin države članice istovremeno je bio i državljanin Srbije i Crne Gore).
Prema tome, elementi državljanstva Srbije i Crne Gore, kao zajedničkog, bili su državljansto Republike Srbije i crnogorsko državljanstvo. Po osamostaljivanju Republike Crne Gore i, s tim u vezi, prestanku državne zajednice Srbija i Crna Gora, državljanstvo Republike Srbije i crnogorsko državljanstvo prestali su da budu delovi zajedničkog državljanstva, već dva potpuno samostalna i nezavisna državljanstva, budući da pripadaju dvema suverenim, samostalnim i međunaodno priznatim državama.
Najznačajnija posledica ovih promena je u tome što su činom osamostaljivanja Republike Crne Gore dotadašnji domaći državljani (crnogorski državljani koji su ostali da žive na teritoriji Republike Srbije), za Republiku Srbiju u novonastalim okolnostima postali nedržavljani.
S tim u vezi, a radi ostvarivanja međunarodno-pravnog subjektiviteta Republike Srbije, kao pravnog sledbenika državne zajednice Srbija i Crna Gora, nastala je obaveza za Republiku Srbiju, što istovremeno predstavlja i njen interes, da u skladu sa međunarodnim standardima iz te oblasti omogući crnogorskim državljanima sa prijavljenim prebivalištem na teritoriji Republike Srbije na dan 3. juna 2006. godine (trenutak nastupanja pravnog sledbeništva za Republiku Srbiju) sticanje državljanstva Republike Srbije pod olakšanim uslovima.
Pored ovoga, nastala je potreba da se u važećem zakonu o državljanstvu , usklade i urede još neka pitanja u skladu sa nastalim promenama, i to:
– sticanje državljanstva poreklom, budući da činjenica što jedan roditelj deteta ima državljanstvo Republike Srbije, a drugi crnogorsko državljansto, ili da je dete rođeno na teritoriji Republike Crne Gore, više nema uticaja na sticanje državljanstva po ovom osnovu. Naime, u nastalim okolnostima i na ove slučajeve se primenjuju postojeća pravila važećeg zakona, za slučajeve sticanja državljanstva poreklom deteta rođenog u inostranstvu, odnosno čiji je jedan roditelj stranac;
– da se iz važećeg zakona uklone posebni slučajevi sticanja državljanstva crnogorskih državljana, kao i institut prestanka državljanstva Republike Srbije radi sticanja crnogorskog državljanstva, jer ne odgovaraju novonastalim okolnostima. Osim toga, građani koji podležu ovim odredbama dovode se u neravnopravan položaj u odnosu na državljane drugih republika ranije SFRJ, jer im nije omogućeno da stiču državljanstvo pod olakšanim uslovima, uz mogućnost da zadrže dotadašnje državljanstvo;
– postoji potreba da se u novonastalim okolnostima utvrdi ko se smatra državljaninom Republike Srbije.
Radi stvaranja pretpostavki da građani, koji su u međuvremenu za Repuliku Srbiju postali nedržavljani , pod olakšanim uslovima stiču državljanstvo Republike Srbije, predviđeni su uslovi za sticanje državljanstva za crnogorske državljane kakvi već po važećem zakonu o državljanstvu Republike Srbije postoje za državljane drugih republika ranije SFRJ koji su imali prijavljeno prebivalište na teritoriji Republike Srbije.
Ova pitanja uređena su u skladu sa rešenjima iz Konvencije o pravnom položaju lica bez državljanstva (1954), Konvencije o smanjenju broja lica bez državljanstva (1961), kao i skupom sveobuhvatnih pravila i osnovnih principa iz Evropske konvencije o državljanstvu (1997).
Predložene izmene i dopune Zakona pripremljene su po konceptu čija rešenja treba da obezbede:
uređivanje sticanja i prestanka državljanstva Republike Srbije u skladu sa novim obeležjem tog državljanstva;
kontinuitet državljanstva;
sprečavanje nastanka apatrida, tj. da niko ne ostane bez državljanstva;
da je državljanstvo dobrovoljna veza i da svako ima pravo da promeni državljanstvo;
olakšano sticanje državljanstva za crnogorske državljane, odnosno izjednačavanje položaja crnogorskih državljana sa položajem državljana drugih republika ranije SFRJ u postupku sticanja i prestanka državljanstva Republike Srbije.
To bi ujedno i bili ciljevi koji se žele ostvariti donošenjem ovog zakona.
OBJAŠNjENjE OSNOVNIH PRAVNIH INSTITUTA I POJEDINAČNIH REŠENjA
Po osamostaljivanju Republike Crne Gore, crnogorski državljani i državljani Republike Srbije su prestali da istovremeno budu i državljani Srbije i Crne Gore. Prema tome, državljanstvo više nije složeno, a crnogorsko državljanstvo je dobilo tretman državljanstva strane države. Zbog toga više ne postoji potreba da se u slučaju sticanja državljanstva poreklom urede i pitanja kada su oba ili jedan roditelj crnogorski državljani, pa se za određene odredbe predlaže brisanje (čl. 1. do 3), jer su suvišne i neadekvatne za novonastale okolnosti.
Predloženim odredbama čl. 4. do 13. izvršene su promene u čl. 9, 13, 14, 22, 24, 27, 28, 29 35, 39. i 48. važećeg zakona o državljanstvu, radi usklađivanja sa promenama nastalim po osamostaljivanju Republike Crne Gore i, s tim u vezi, ostvarivanja međunarodnopravnog subjektiviteta Republike Srbije. Posledica ovih promena je u tome što se crnogorski državljani koji nemaju prebivalište u Republici Srbiji omogućava primena pravila o prijemu u državljanstvo iz člana 23. važećeg zakona o državljanstvu tj. i oni mogu biti primljeni u državljanstvo pod istim uslovima ( bez traženja otpusta iz dotadašnjeg državljanstva), kao i pripadnici srpskog ili nekog drugog naroda ili etničke zajednice sa teritorije Republike Srbije. Prema dosadašnjim rešenjima crnogorski državljani nisu mogli da imaju istovremeno i državljanstvo Republike Srbije.
Pitanje pravnog kontinuiteta državljanstva Republike Srbije, u skladu sa nastalim promenama u oblasti državljanstva, uređeno je članom 15. ovog zakona.
Budući da su činom osamostaljivanja Republike Crne Gore crnogorski državljani koji su ostali da žive u Republici Srbiji postali nedržavljani, Srbija ima obavezu da kao pravni sledbenik državne zajednice Srbija i Crna Gora, pod olakšanim uslovima, reši pitanje državljanstva toj kategoriji građana. To se obezbeđuje izmenama i dopunama člana 52. Zakona o državljanstvu Republike Srbije iz prelaznog režima, po kome državljanstvo Republike Srbije stiču državljani drugih republika ranije SFRJ s prebivalištem u Republici Srbiji, kojima je naša zemlja, takođe, po sukcesiji bila u obavezi da reši pitanje sticanja državljanstva.
Na ovaj način se za crnogorske državljane koji su imali prebivalište u Republici Srbiji dok je postojala Srbija i Crna Gora, stvaraju pretpostavke da i oni pod olakšanim uslovima i bez traženja otpusta iz dotadašnjeg državljanstva steknu državljanstvo Republike Srbije ( član 16).
Predlažu se i svi drugi elementi neophodni za sprovođenje zakona i njegovo stupanje na snagu (čl. 17. do 19).
FINANSIJSKA SREDSTVA POTREBNA ZA
SPROVOĐENjE OVOG ZAKONA
Za sprovođenje ovog zakona nije potrebno obezbediti dodatna budžetska sredstva.
V. RAZLOZI ZA DONOŠENjE ZAKONA PO HITNOM
POSTUPKU
Osnovni razlog za donošenje ovog zakona po hitnom postupku ogleda se u potrebi da se promene u oblasti državljanstva koje su nastale po osamostaljivanju Republike Crne Gore što pre zakonom urede i, s tim u vezi, obezbedi zaštita licima koja su usled okolnosti na koje nisu mogli da utiču postali nedžavljani, zbog čega nastaju štete po svakodnevni život tih lica. Takođe, razlog leži i u potrebi da se u novonastalim okolnostima omogući nesmetan rad državnih organa, time što će se što pre utvrditi ko se sve smatra državljaninom Republike Srbije.
ANALIZA EFEKATA ZAKONA
Donošenjem ovog zakona zadovoljava se interes Republike Srbije da u svoje državljanstvo primi sve crnogorske državljane koji su se zatekli sa prebivalištem na njenoj teritoriji po osamostaljivanju Republike Crne Gore, a koji su tim činom za Republiku Srbiju postali nedržavljani.
Takođe, ovim zakonom se omogućava i crnogorskim državljanima koji nisu imali prijavljeno prebivalište na teritoriji Republike Srbije da stiču, pod olakšanim uslovima, državljanstvo Republike Srbije, kao što je to već omogućeno važećim zakonom za pripadnike srpskog ili nekog drugog naroda ili etničke zajednice sa teritorije Republike Serbije.
Donošenjem ovog zakona Republika Srbija, kao pravni sledbenik državne zajednice Srbija i Crna Gora, ispunjava svoju međunarodno-pravnu obavezu da za veliki broj građana (oko 250.000 crnogorskih državljana sa prebivalištem u Republici Srbiji) reši pitanje njihovog državljanstva u skladu sa međunarodnim standardima u ovoj oblasti.
ODREDABA VAŽEĆEG ZAKONA KOJE SE MENjAJU,
ODNOSNO DOPUNjUJU
Član 3.
Državljanin Republike Srbije istovremeno je i državljanin Srbije i Crne Gore.
Član 4.
Državljanin druge države članice Srbije i Crne Gore na teritoriji Republike Srbije ima jednaka prava i obaveze kao i njen državljanin, izuzev izbornog prava.
Član 7.
Državljanstvo Republike Srbije poreklom stiče dete:
1) čija su oba roditelja u trenutku njegovog rođenja državljani Republike Srbije;
2) čiji je jedan od roditelja u trenutku njegovog rođenja državljanin Republike Srbije a dete je rođeno na teritoriji Republike Srbije;
3) rođeno na teritoriji Republike Srbije, čiji je jedan od roditelja u trenutku njegovog rođenja državljanin Republike Srbije a drugi je državljanin druge države članice, ako to roditelji sporazumno odrede;
4) rođeno na teritoriji druge države članice, čiji je jedan od roditelja u trenutku njegovog rođenja državljanin Republike Srbije a drugi je državljanin druge države članice, ako to roditelji sporazumno odrede;
5) rođeno na teritoriji druge države članice, čiji je jedan od roditelja u trenutku njegovog rođenja državljanin Republike Srbije a drugi je strani državljanin ili je nepoznat ili nepoznatog državljanstva ili bez državljanstva, ako ne stekne državljanstvo druge države članice;
6 3) rođeno u inostranstvu, čiji je jedan od roditelja u trenutku njegovog rođenja državljanin Republike Srbije a drugi je nepoznat ili nepoznatog državljanstva ili bez državljanstva.
Član 8.
Državljanstvo Republike Srbije poreklom stiče dete rođeno u inostranstvu, čiji je jedan od roditelja u trenutku njegovog rođenja državljanin Republike Srbije a drugi je državljanin druge države članice, ako to roditelji sporazumno odrede.
Ako se sporazum iz stava 1. ovog člana ne postigne, dete stiče državljanstvo Republike Srbije ako državljanstvo Republike Srbije ima roditelj koji dete prijavi kao državljanina Republike Srbije nadležnom diplomatskom ili konzularnom predstavništvu Srbije i Crne Gore i zatraži upis deteta u evidenciju državljana koja se vodi u Republici Srbiji.
Ako jedan od roditelja nije živ, ako je lišen poslovne sposobnosti ili roditeljskog prava ili je nepoznat, prijavu i zahtev iz stava 2. ovog člana podnosi drugi roditelj.
Član 9.
Državljanstvo Republike Srbije poreklom stiče dete rođeno u inostranstvu, čiji je jedan od roditelja u trenutku njegovog rođenja državljanin Republike Srbije a drugi je strani državljanin, ako ga roditelj koji je državljanin Republike Srbije prijavi do navršene 18. godine života kod nadležnog diplomatskog ili konzularnog predstavništva Srbije i Crne Gore REPUBLIKE SRBIJE kao državljanina Republike Srbije i ako podnese zahtev za upis deteta u evidenciju državljana nadležnom organu u Republici Srbiji. Ako je dete pod starateljstvom, prijavu i zahtev može podneti staralac.
Dete rođeno u inostranstvu, čiji je jedan od roditelja u trenutku njegovog rođenja državljanin Republike Srbije, stiče poreklom državljanstvo Republike Srbije ako bi ostalo bez državljanstva čak i ako nisu ispunjeni uslovi iz stava 1. ovog člana.
Ako je dete starije od 14 godina, za sticanje državljanstva u smislu st. 1. i 2. ovog člana potrebna je i njegova saglasnost.
Član 13.
Dete rođeno ili nađeno na teritoriji Republike Srbije (nahoče) državljanstvo Republike Srbije rođenjem stiče ako su mu oba roditelja nepoznata ili nepoznatog državljanstva ili bez državljanstva ili ako je dete bez državljanstva.
Dete koje je na osnovu stava 1. ovog člana steklo državljanstvo Republike Srbije smatra se državljaninom Republike Srbije od rođenja.
Detetu iz stava 1. ovog člana može prestati državljanstvo Republike Srbije ako se do navršene 18. godine utvrdi da su mu oba roditelja državljani druge države članice ili strani državljani. Državljanstvo mu prestaje na zahtev roditelja danom dostavljanja rešenja.
Ako je dete starije od 14 godina, za prestanak državljanstva Republike Srbije potrebna je i njegova saglasnost.
Član 14.
Stranac kome je shodno propisima o kretanju i boravku stranaca odobreno stalno nastanjenje u Republici Srbiji može biti, na svoj zahtev, primljen u državljanstvo Republike Srbije, pod uslovom:
1) da je navršio 18 godina života i da mu nije oduzeta poslovna sposobnost;
2) da ima otpust iz stranog državljanstva ili da podnese dokaz da će otpust dobiti ako bude primljen u državljanstvo Republike Srbije;
3) da je do podnošenja zahteva najmanje tri godine neprekidno imao prijavljeno prebivalište na teritoriji Republike Srbije, odnosno Srbije i Crne Gore;
4) da podnese pismenu izjavu da Republiku Srbiju smatra svojom državom.
Uslov iz tačke 2. stava 1. ovog člana ispunjen je ako je zahtev podnelo lice bez državljanstva ili lice koje pruži dokaz da će po zakonu zemlje čiji je državljanin izgubiti državljanstvo prijemom u državljanstvo Republike Srbije.
Ako strana država ne dozvoljava otpust iz državljanstva ili za otpust postavlja uslove koje stranac ne može ispuniti, ispunjenost uslova iz tačke 2. stava 1. ovog člana ne traži se ako podnosilac zahteva podnese izjavu da se odriče stranog državljanstva u slučaju sticanja državljanstva Republike Srbije.
Odricanje ili gubitak ranijeg državljanstva neće se zahtevati ako to nije moguće ili se ne može razumno očekivati.
Obrazac pismene izjave iz stava 1. tačka 4) ovog člana propisaće ministar nadležan za unutrašnje poslove.
Član 22.
U državljanstvo Republike Srbije, na svoj zahtev, može biti primljen državljanin druge države članice, pod uslovom da je navršio 18 godina života i ima prebivalište na teritoriji Republike Srbije.
Državljanin druge države članice koji je u braku sa državljaninom Republike Srbije može biti primljen u državljanstvo Republike Srbije i ako nisu ispunjeni uslovi iz stava 1. ovog člana.
Ako je državljanstvo Republike Srbije stekao jedan od roditelja, a drugi je državljanin druge države članice, državljanstvo Republike Srbije stiče i njihovo dete koje nije navršilo 18 godina života, ako to roditelji sporazumno odrede.
Usvojenik-državljanin druge države članice, koji nije navršio 18 godina života, stiče državljanstvo Republike Srbije na zahtev usvojioca, državljanina Republike Srbije, i ako ne ispunjava uslove iz stava 1. ovog člana.
Ako je dete starije od 14 godina života, za prijem u državljanstvo Republike Srbije potrebna je i njegova saglasnost.
Član 24.
Pismena izjava kojom se priznaje Republika Srbija za svoju državu predaje se zajedno sa zahtevom za prijem u državljanstvo Republike Srbije ministarstvu nadležnom za unutrašnje poslove ili nadležnom diplomatskom ili konzularnom predstavništvu Srbije i Crne Gore REPUBLIKE SRBIJE, na način predviđen ovim zakonom.
Član 27.
Državljanstvo Republike Srbije prestaje:
otpustom;
odricanjem;
sticanjem državljanstva druge države članice;
4) 3)po međunarodnim ugovorima.
Član 28.
Državljaninu Republike Srbije državljanstvo Republike Srbije prestaje otpustom ako podnese zahtev za otpust i ako ispunjava sledeće uslove:
1) da je navršio 18 godina života;
2) da nema smetnji u pogledu vojne obaveze;
3) da je izmirio poreze i druge zakonske obaveze u Srbiji i Crnoj Gori REPUBLICI SRBIJI;
4) da je regulisao imovinskopravne obaveze iz bračnog odnosa i odnosa roditelja i dece prema licima koja žive u Srbiji i Crnoj Gori REPUBLICI SRBIJI;
5) da se protiv njega u Srbiji i Crnoj Gori REPUBLICI SRBIJI ne vodi krivični postupak za krivična dela za koja se goni po službenoj dužnosti, a ako je u Srbiji i Crnoj Gori REPUBLICI SRBIJI osuđen na kaznu zatvora – da je tu kaznu izdržao;
6) da ima strano državljanstvo ili dokaz da će biti primljen u strano državljanstvo.
Član 29.
Otpust iz državljanstva Republike Srbije neće se odobriti ako je to neophodno iz razloga bezbednosti ili odbrane zemlje, iz razloga uzajamnosti ili ako to zahtevaju ekonomski ili drugi interesi Srbije i Crne Gore REPUBLIKE SRBIJE.
4. Prestanak državljanstva radi sticanja državljanstva
druge države članice
Član 35.
Državljanstvo Republike Srbije prestaje državljaninu Republike Srbije ako on na osnovu svog zahteva stekne državljanstvo druge države članice.
Državljanstvo Republike Srbije po stavu 1. ovog člana prestaje i detetu mlađem od 18 godina života, ako državljanstvo Republike Srbije prestaje roditeljima deteta ili jednom od njih, ako to zahteva roditelj kome prestaje državljanstvo Republike Srbije, a drugi roditelj se sa tim saglasi.
Ako je dete starije od 14 godina, za prestanak državljanstva Republike Srbije u smislu stava 2. ovog člana potrebna je i njegova saglasnost.
Član 39.
Zahtev za sticanje i prestanak državljanstva Republike Srbije podnosi se organu unutrašnjih poslova po mestu prebivališta odnosno boravišta podnosioca zahteva, a može se podneti i preko nadležnog diplomatskog ili konzularnog predstavništva Srbije i Crne Gore REPUBLIKE SRBIJE, koji će ga, bez odlaganja, proslediti ministarstvu nadležnom za unutrašnje poslove.
Zahtev za sticanje i prestanak državljanstva Republike Srbije podnosi se lično ili preko punomoćnika.
Za lice lišeno poslovne sposobnosti zahtev podnosi staralac.
Za dete do navršene 18. godine života zahtev za sticanje ili prestanak državljanstva podnosi roditelj, odnosno daje pismenu izjavu da Republiku Srbiju smatra svojom državom.
Za sticanje ili prestanak državljanstva Republike Srbije deteta starijeg od 14 godina potrebna je i njegova saglasnost.
Član 48.
Uverenje o državljanstvu je javna isprava kojom se dokazuje državljanstvo Republike Srbije i izdaje se na osnovu podataka iz evidencije državljana Republike Srbije.
U uverenju o državljanstvu upisuje se istovremeno i državljanstvo Srbije i Crne Gore.
Pod evidencijom iz stava 1. ovog člana podrazumeva se matična knjiga rođenih, knjige državljana Republike Srbije vođene po propisima koji su bili na snazi do stupanja na snagu ovog zakona i druge evidencije državljana vođene u Republici Srbiji.
Propise o načinu upisa činjenice državljanstva u matičnu knjigu rođenih, obrascima za vođenje evidencija o rešenjima o sticanju i prestanku državljanstva i obrascu uverenja o državljanstvu donosi ministar nadležan za unutrašnje poslove.
Član 51.
Državljaninom Republike Srbije, u smislu ovog zakona, smatra se jugoslovenski državljanin koji je na dan proglašenja Ustavne povelje državne zajednice Srbija i Crna Gora 4. februara 2003. godine imao i državljanstvo Republike Srbije kao i lice koje je posle tog datuma a do dana početka primene ovog zakona steklo državljanstvo Republike Srbije.
Član 51.
DRŽAVLjANINOM REPUBLIKE SRBIJE, U SMISLU OVOG ZAKONA, SMATRA SE LICE KOJE JE STEKLO DRŽAVLjANSTVO REPUBLIKE SRBIJE U SKLADU SA DOSADAŠNjIM PROPISIMA.
Član 52.
Državljaninom Republike Srbije, u smislu ovog zakona, smatra se i državljanin SFRJ koji na dan početka primene ovog zakona 27. FEBRUARA 2005. GODINE ima državljaljnstvo druge republike ranije SFRJ, odnosno državljanstvo druge države nastale na teritoriji ranije SFRJ i prijavljeno prebivalište na teritoriji Republike Srbije u trajanju od najmanje devet godina, ako podnese pismenu prijavu da se smatra državljaninom Republike Srbije i zahtev za upis u evidenciju državljana Republike Srbije.
DRŽAVLjANINOM REPUBLIKE SRBIJE, U SMISLU OVOG ZAKONA, SMATRA SE I CRNOGORSKI DRŽAVLjANIN KOJI JE NA DAN 3. JUNA 2006. GODINE IMAO PRIJAVLjENO PREBIVALIŠTE NA TERITORIJI REPUBLIKE SRBIJE , AKO PODNESE PISMENU IZJAVU DA SE SMATRA DRŽAVLjANINOM REPUBLIKE SRBIJE I ZAHTEV ZA UPIS U EVIDENCIJU DRŽAVLjANA REPUBLIKE SRBIJE.
Pismena izjava i zahtev iz stava 1. ST. 1. I 2. ovog člana predaju se organu unutrašnjih poslova na čijem području stranka ima prebivalište.
Organ unutrašnjih poslova, bez donošenja rešenja, izdaće nadležnom organu pismeni nalog za upis u evidenciju državljana Republike Srbije za lice za koje utvrdi da je ispunilo uslove iz stava 1. ST. 1. I 2. ovog člana. Za lice za koje utvrdi da nije ispunilo sve uslove odbiće zahtev rešenjem.
Izjava i zahtev iz stava 1. ovog člana mogu se podneti u roku odtri godine od dana početka primene ovog zakona.
IZJAVA I ZAHTEV IZ ST. 1. I 2. OVOG ČLANA MOGU SE PODNETI U ROKU OD PET GODINA OD DANA STUPANjA NA SNAGU OVOG ZAKONA.