PREDLOG ZAKONA O POTVRĐIVANjU
DOPUNSKOG PROTOKOLA UZ ŽENEVSKE KONVENCIJE OD 12.
AVGUSTA 1949. O USVAJANjU DODATNOG ZNAKA RASPOZNAVANjA
(PROTOKOL III)
Član 1.
Potvrđuje se Dopunski protokol uz Ženevske konvencije od 12.
avgusta 1949. o usvajanju dodatnog znaka raspoznavanja (Protokol III), usvojen 8. decembra 2005. godine u Ženevi, u originalu na arapskom, kineskom, engleskom, francuskom, ruskom i španskom jeziku.
Član 2.
Dopunski protokol potvrđuje se zakonom Republike Srbije, jer je Republika Srbija pravni sledbenik državne zajednice Srbija i Crna Gora.
Član 3.
Tekst Dopunskog protokola u originalu na engleskom jeziku i u prevodu na srpski jezik glasi:
Protocol additional to the Geneva Conventions of 12 August 1949, and relating to the Adoption of an Additional Distinctive Emblem
(Protocol III)
Geneva, 8 December 2005
Protocol additional to the Geneva Conventions of 12 August 1949, and relating to the Adoption of an Additional Distinctive Emblem
(Protocol III)
Preamble
The High Contracting Parties,
(PP1) Reaffirming the provisions of the Geneva Conventions of 12 August 1949 (in particular Articles 26, 38, 42 and 44 of the First Geneva Convention) and, where applicable, their Additional Protocols of 8 June 1977 (in particular Articles 18 and 38 of Additional Protocol I and Article 12 of Additional Protocol II), concerning the use of distinctive emblems,
(PP2) Desiring to supplement the aforementioned provisions so as to enhance their protective value and universal character,
(PP3) Noting that this Protocol is without prejudice to the recognized right of High Contracting Parties to continue to use the emblems they are using in conformity with their obligations under the Geneva Conventions and, where applicable, the Protocols additional thereto,
(PP4) Recalling that the obligation to respect persons and objects protected by the Geneva Conventions and the Protocols additional thereto derives from their protected status under international law and is not dependent on use of the distinctive emblems, signs or signals,
(PP5) Stressing that the distinctive emblems are not intended to have any religious, ethnic, racial, regional or political significance,
(PP6) Emphasizing the importance of ensuring full respect for the obligations relating to the distinctive emblems recognized in the Geneva Conventions, and, where applicable, the Protocols additional thereto,
(PP7) Recalling that Article 44 of the First Geneva Convention makes the distinction between the protective use and the indicative use of the distinctive emblems,
(PP8) Recalling further that National Societies undertaking activities on the territory of another State must ensure that the emblems they intend to use within the framework of such activities may be used in the country where the activity takes place and in the country or countries of transit,
(PP9) Recognizing the difficulties that certain States and National Societies may have with the use of the existing distinctive emblems,
(PP10) Noting the determination of the International Committee of the Red Cross, the International Federation of Red Cross and Red Crescent Societies and the International Red Cross and Red Crescent Movement to retain their current names and emblems,
Have agreed on the following:
Article 1 – Respect for and scope of application of this Protocol
The High Contracting Parties undertake to respect and to ensure respect for this Protocol in all circumstances.
This Protocol reaffirms and supplements the provisions of the four Geneva Conventions of 12 August 1949 („the Geneva Conventions“) and, where applicable, of their two Additional Protocols of 8 June 1977 („the 1977 Additional Protocols“) relating to the distinctive emblems, namely the red cross, the red crescent and the red lion and sun, and shall apply in the same situations as those referred to in these provisions.
Article 2 – Distinctive emblems
This Protocol recognizes an additional distinctive emblem in addition to, and for the same purposes as, the distinctive emblems of the Geneva Conventions. The distinctive emblems shall enjoy equal status.
This additional distinctive emblem, composed of a red frame in the shape of a square on edge on a white ground, shall conform to the illustration in the Annex to this Protocol. This distinctive emblem is referred to in this Protocol as the „third Protocol emblem“.
The conditions for use of and respect for the third Protocol emblem are identical to those for the distinctive emblems established by the Geneva Conventions and, where applicable, the 1977 Additional Protocols.
The medical services and religious personnel of armed forces of High Contracting Parties may, without prejudice to their current emblems, make temporary use of any distinctive emblem referred to in paragraph 1 of this Article where this may enhance protection.
Article 3 – Indicative use of the third Protocol emblem
1. National Societies of those High Contracting Parties which decide to use the third Protocol emblem may, in using the emblem in conformity with relevant national legislation, choose to incorporate within it, for indicative purposes:
a distinctive emblem recognized by the Geneva Conventions or a combination of these emblems; or
another emblem which has been in effective use by a High Contracting Party and was the subject of a communication to the other High Contracting Parties and the International Committee of the Red Cross through the depositary prior to the adoption of this Protocol.
Incorporation shall conform to the illustration in the Annex to this Protocol.
A National Society which chooses to incorporate within the third Protocol emblem another emblem in accordance with paragraph 1 above, may, in conformity with national legislation, use the designation of that emblem and display it within its national territory.
National Societies may, in accordance with national legislation and in exceptional circumstances and to facilitate their work, make temporary use of the distinctive emblem referred to in Article 2 of this Protocol.
This Article does not affect the legal status of the distinctive emblems recognized in the Geneva Conventions and in this Protocol, nor does it affect the legal status of any particular emblem when incorporated for indicative purposes in accordance with paragraph 1 of this Article.
Article 4 – International Committee of the Red Cross and International Federation of Red Cross and Red Crescent Societies
The International Committee of the Red Cross and the International Federation of Red Cross and Red Crescent Societies, and their duly authorized personnel, may use, in exceptional circumstances and to facilitate their work, the distinctive emblem referred to in Article 2 of this Protocol.
Article 5 – Missions under United Nations auspices
The medical services and religious personnel participating in operations under the auspices of the United Nations may, with the agreement of participating States, use one of the distinctive emblems mentioned in Articles 1 and 2.
Article 6 – Prevention and repression of misuse
1. The provisions of the Geneva Conventions and, where applicable, the 1977 Additional Protocols, governing prevention and repression of misuse of the distinctive emblems shall apply equally to the third Protocol emblem. In particular, the High Contracting Parties shall take measures necessary for the prevention and repression, at all times, of any misuse of the distinctive emblems mentioned in
Articles 1 and 2 and their designations, including the perfidious use and the use of any sign or designation constituting an imitation thereof.
2. Notwithstanding paragraph 1 above, High Contracting Parties may permit prior users of the third Protocol emblem, or of any sign constituting an imitation thereof, to continue such use, provided that the said use shall not be such as would appear, in time of armed conflict, to confer the protection of the Geneva Conventions and, where applicable, the 1977 Additional Protocols, and provided that the rights to such use were acquired before the adoption of this Protocol.
Article 7 – Dissemination
The High Contracting Parties undertake, in time of peace as in time of armed conflict, to disseminate this Protocol as widely as possible in their respective countries and, in particular, to include the study thereof in their programmes of military instruction and to encourage the study thereof by the civilian population, so that this instrument may become known to the armed forces and to the civilian population.
Article 8 – Signature
This Protocol shall be open for signature by the Parties to the Geneva Conventions on the day of its adoption and will remain open for a period of twelve months.
Article 9 – Ratification
This Protocol shall be ratified as soon as possible. The instruments of ratification shall be deposited with the Swiss Federal Council, depositary of the Geneva Conventions and the 1977 Additional Protocols.
Article 10 – Accession
This Protocol shall be open for accession by any Party to the Geneva Conventions which has not signed it. The instruments of accession shall be deposited with the depositary.
Article 11 – Entry into force
This Protocol shall enter into force six months after two instruments of ratification or accession have been deposited.
For each Party to the Geneva Conventions thereafter ratifying or acceding to this Protocol, it shall enter into force six months after the deposit by such Party of its instrument of ratification or accession.
Article 12 – Treaty relations upon entry into force of this Protocol
When the Parties to the Geneva Conventions are also Parties to this Protocol, the Conventions shall apply as supplemented by this Protocol.
When one of the Parties to the conflict is not bound by this Protocol, the Parties to the Protocol shall remain bound by it in their mutual relations. They shall furthermore be bound by this Protocol in relation to each of the Parties which are not bound by it, if the latter accepts and applies the provisions thereof.
Article 13 – Amendment
Any High Contracting Party may propose amendments to this Protocol. The text of any proposed amendment shall be communicated to the depositary, which shall decide, after consultation with all the High Contracting Parties, the International Committee of the Red Cross and the International Federation of Red Cross and Red Crescent Societies, whether a conference should be convened to consider the proposed amendment.
The depositary shall invite to that conference all the High Contracting Parties as well as the Parties to the Geneva Conventions, whether or not they are signatories of this Protocol.
Article 14 – Denunciation
In case a High Contracting Party should denounce this Protocol, the denunciation shall only take effect one year after receipt of the instrument of denunciation. If, however, on the expiry of that year the denouncing Party is engaged in a situation of armed conflict or occupation, the denunciation shall not take effect before the end of the armed conflict or occupation.
The denunciation shall be notified in writing to the depositary, which shall transmit it to all the High Contracting Parties.
The denunciation shall have effect only in respect of the denouncing Party.
Any denunciation under paragraph 1 shall not affect the obligations already incurred, by reason of the armed conflict or occupation, under this Protocol by such denouncing Party in respect of any act committed before this denunciation becomes effective.
Article 15 – Notifications
The depositary shall inform the High Contracting Parties as well as the Parties to the Geneva Conventions, whether or not they are signatories of this Protocol, of:
signatures affixed to this Protocol and the deposit of instruments of ratification and accession under Articles 8, 9 and 10;
the date of entry into force of this Protocol under Article 11 within ten days of said entry into force;
communications received under Article 13;
denunciations under Article 14.
Article 16 – Registration
After its entry into force, this Protocol shall be transmitted by the depositary to the Secretariat of the United Nations for registration and publication, in accordance with Article 102 of the Charter of the United Nations.
The depositary shall also inform the Secretariat of the United Nations of all ratifications, accessions and denunciations received by it with respect to this Protocol.
Article 17 – Authentic texts
The original of this Protocol, of which the Arabic, Chinese, English, French, Russian and Spanish texts are equally authentic, shall be deposited with the depositary, which shall transmit certified true copies thereof to all the Parties to the Geneva Conventions.
ANNEX
THIRD PROTOCOL EMBLEM
(Article 2, paragraph 2 and Article 3, paragraph 1 of the Protocol)
Article 1 – Distinctive emblem
[pic]
Article 2 – Indicative use of the third Protocol emblem
Dopunski protokol uz Ženevske konvencnje od 12. avgusta 1949. o usvajanju dodatnog znaka raspoznavanja
Protokol III
Preambula
Visoke strane ugovornice,
(PP1) Ponovo potvrđujući odredbe Ženevskih konvencija od 12. avgusta 1949 (posebno čl. 26, 38, 42. i 44. Prve ženevske konvencije) i, u slučajevima kad su primenljivi, njihovih Dopunskih protokola od 8. juna 1977 (posebno čl. 18. i 38. Dopunskog protokola I i člana 12. Dopunskog protokola II), koji se odnose na upotrebu znaka raspoznavanja,
(PP2) U želji da dopune pomenute odredbe u cilju jačanja njihovog zaštitnog značaja i univerzalnog karaktera,
(PPZ) Konstatujući da ovaj protokol ne šteti priznatom pravu Visokih strana ugovornica da i dalje koriste znakove u skladu sa svojim obavezama na osnovu Ženevskih konvencija i, kad su primenljivi, njihovih Dopunskih protokola,
(PP4) Podsećajući da obaveza poštovanja lica i objekata zaštićenih prema Ženevskim konvencijama i njihovim Dopunskim protokolima proističe iz njihovog zaštićenog statusa na osnovu međunarodnog prava i ne zavisi od upotrebe znakova raspoznavanja, oznaka ili signala,
(PP5) Ističući da znakovi raspoznavanja nemaju verski, etnički, rasni, regionalni ili politički značaj,
(PP6) Ističući važnost obezbeđivanja punog poštovanja obaveza koje se odnose na znakove raspoznavanja priznate u Ženevskim konvencijama i, kad su primenjivi, Dopunskim protokolima,
(PP7) Podsećajući da član 44. Prve ženevske konvencije pravi razliku između zaštitne upotrebe i indikativne upotrebe znakova raspoznavanja,
(PP8) Podsećajući dalje da nacionalna društva koja deluju na teritoriji druge države moraju obezbediti da se znakovi, koje nameravaju da koriste u okviru svog delovanja u zemlji gde se to delovanje obavlja, mogu koristiti u toj zemlji, kao i u zemlji ili zemljama tranzita,
(PP9) Priznajući poteškoće koje neke države i nacionalna društva imaju prilikom korišćenja postojećih znakova raspoznavanja,
(PP10) Konstatujući rešenost Međunarodnog komiteta Crvenog krsta, Međunarodne federacije društava Crvenog krsta i Crvenog polumeseca, kao i Međunarodnog pokreta Crvenog krsta i Crvenog polumeseca da zadrže postojeće znakove i nazive,
Saglasile su se o sledećem:
Član 1 – Poštovanje i područje primene protokola
Visoke strane ugovornice se obavezuju da poštuju i obezbede poštovanje ovog protokola u svim okolnostima.
Ovaj protokol ponovo potvrđuje i dopunjuje odredbe četiri Ženevske konvencije od 12. avgusta 1949 (u daljem tekstu: Ženevske konvencije) i, kad su primenljivi, njihova dva dopunska protokola od 8. juna 1977 (u daljem tekstu: Dopunski protokoli od 1977) koji se odnose na znakove raspoznavanja, naime, na crveni krst, crveni polumesec i crvenog lava i sunce i koji se primenjuju u istim slučajevima koji se navode u ovim odredbama.
Član 2 – Znakovi raspoznavanja
Ovaj protokol priznaje dodatni znak raspoznavanja, kao dodatak i u istu svrhu kao znakovi raspoznavanja iz Ženevskih konvencija. Znakovi raspoznavanja uživaju ravnopravan status.
Ovaj dodatni znak raspoznavanja se sastoji od crvenog okvira u obliku kvadrata, postavljenog na teme, na belom polju, na način koji odgovara ilustraciji u dodatku ovog protokola. Ovaj znak raspoznavanja se u ovom protokolu naziva „znak iz Trećeg protokola“.
Uslovi za korišćenje i poštovanje znaka iz Trećeg protokola identični su sa uslovima koji važe za znake raspoznavanja utvrđene Ženevskim konvencijama i, kad su primenljivi, Dopunskim protokolima od 1977.
Sanitetsko i versko osoblje oružanih snaga Visokih strana ugovornica može, ne utičući na njihove postojeće znakove, privremeno koristiti znak raspoznavanja iz stava 1. ovog člana u ciljujačanja zaštite.
Član 3 – Indikativna upotreba znaka iz Trećeg protokola
1. Nacionalna društva onih Visokih strana ugovornica koje odluče da koriste znak iz Trećeg protokola mogu, koristeći znak u skladu sa relevantnim nacionalnim zakonodavstvom, da se opredele da u njega uključe, u indikativne svrhe:
a. znak raspoznavanja koji priznaju Ženevske konvencije ili kombinaciju ovih znakova; ili
b. drugi znak koji je bio u efektivnoj upotrebi od strane Visoke strane ugovornice, a o kome su preko depozitara obaveštene druge Visoke strane ugovornice i Međunarodni komitet Crvenog krsta, pre usvajanja ovog protokola.
Nacionalno društvo koje se opredeli da unutar znaka iz Trećeg protokola uključi još neki znak u skladu sa stavom 1, može, u skladu sa nacionalnim zakonodavstvom, koristiti taj znak i isticati ga na svojoj teritoriji.
Nacionalna društva mogu, u skladu sa nacionalnim zakonodavstvom i u posebnim okolnostima. radi olakšavanja njihovog rada, privremeno koristiti znak raspoznavanja iz člana 2. ovog protokola.
Ovaj član ne utiče na pravni status znakova raspoznavanja koje priznaju Ženevske konvencije i ovaj protokol, niti na pravni status bilo kog znaka koji je uključen za indikativne svrhe, u skladu sa stavom 1. ovog člana.
Član 4 – Međuparodni komitet Crvvnog krsta i Međunarodna federacija društava Crvenog krsta i Crvenog polumeseca
Međunarodni komitet Crvenog krsta i Međunarodna federacija društava Crvenog krsta i Crvenog polumeseca i njihovo ovlašćeno osoblje mogu, u izuzetnim okolnostima i radi olakšanja njihovog rada, koristiti znak raspoznavanja iz člana 2. ovog protokola.
Član 5 – Misije pod okriljem Ujedinjenih nacija
Sanitetsko i versko osoblje koje učestvuje u operacijama pod okriljem Ujedinjenih nacija može, na osnovu dogovora između država učesnica, koristiti jedan od znakova raspoznavanja navedenih u čl. 1. i 2.
Član 6 – Sprečavanje i suzbijanje zloupotreba
Odredbe Ženevskih konvencija i, kad su primenljivi, Dopunskih protokola od 1977, koje se odnose na sprečavanje i suzbijanje zloupotrebe znakova raspoznavanja,’jednako se primenjuju i na znak iz Trećeg protokola. Visoke strane ugovornice će naročito preduzimati mere neophodne za sprečavanje i suzbijanje zloupotrebe znakova raspoznavanja, navedenih u čl. 1. i 2. i njihovih naziva, uključujući i perfidnu upotrebu, kao i korišćenje svakog znaka ili naziva koji predstavlja imitaciju.
Bez obzira na stav 1, Visoke strane ugovornice mogu dozvoliti ranijim korisnicima znaka iz Trećeg protokola ili nekog drugog znaka koji predstavlja njegovu imitaciju, da nastave sa upotrebom, pod uslovom da ta upotreba ne bude takva da izgleda da, u vreme oružanog sukoba, ovlašćuje na zaštitu iz Ženevskih konvencija i, kad su primenljivi, Dopunskih protokola od 1977, i pod uslovom da su prava na takvu upotrebu stečena pre usvajanja ovog protokola.
Član 7 – Širenjv znanja
Visoke strane ugovornice obavezuju se da će, u vreme mira, kao i u vreme oružanog sukoba, što je više moguće širiti znanje o ovom protokolu u svojim zemljama i, naročito, uključiti ga u programe vojne obuke i podsticati njegovo izučavanje među civilnim stanovništvom, tako da se sa ovim instrumentom upoznaju oružane snage i civilno stanovništvo.
Član 8 – Potpisivanje
Ovaj protokol biće otvoren za potpisivanje članicama Ženevskih konvencija na dan njegovog usvajanja i ostaće otvoren za potpisivanje za period od 12 meseci.
Član 9 – Ratifikaiija
Ovaj protokol podleže ratifikaciji u što kraćem roku. Ratifikacioni instrumenti se deponuju kod Švajcarskog saveznog veća, depozitara Ženevskih konvencija i Dopunskih protokola od 1977.
Član 10 – Pristupanje
Ovom protokolu može pristupiti svaka članica Ženevskih konvencija koja ga nije potpisala. Instrument o pristupanju se deponuje kod depozitara.
Član 11 – Stupanje na snagu
Ovaj protokol stupa na snagu šest meseci nakon deponovanja dva instrumenta o ratifikaciji ili pristupanju.
Za svaku članicu Ženevskih konvencija koja ga ratifikuje ili mu pristupi, ovaj protokol stupa na snagu nakon šest meseci od dana deponovanja instrumenta o ratifikaciji ili pristupanju od strane te članice.
Član 12 – Ugovorni odnosi nakon stupanja na snagu ovog nrotokola
U slučaju kad su članice Ženevskih konvencije i članice ovog protokola, primenjuju se konvencije dopunjene ovim protokolom.
U slučaju kad ovaj protokol ne obavezuje jednu od strana u sukobu, članice ovog protokola ostaju obavezane njime u svojim međusobnim odnosima. One će biti obavezane ovim protokolom i u odnosu na svaku stranu koja nije obavezana njime, ako ona prihvati da primenjuje njegove odredbe.
Član 13 – Izmene i dopune
1. Svaka Visoka strana ugovornica može predložiti izmene i dopune ovog protokola. Tekst svake predložene izmene i dopune dostavlja se depozitaru koji, nakon konsultacija sa svim Visoki stranama ugovornicama, Međunarodnim komitetom Crvenog krsta i Međunarodnom federacijom društava Crvenog krsta i Crvenog polumeseca, odlučuje o održavanju konferencije radi razmatranja predloženih izmena.
2. Depozitar poziva na konferenciju sve Visoke strane ugovornice, kao i članice Ženevskih konvencija bez obzira da li su potpisnice ovog protokola.
Član 14 – Otkazivanje
U slučaju da Visoka strana ugovornica otkaže ovaj protokol, otkazivanje stupa na snagu godinu dana posle prijema instrumenta o otkazivanju. Međutim, ako je na isteku te godine članica koja otkazuje protokol angažovana u oružanom sukobu ili okupaciji, otkazivanje neće stupiti na snagu pre završetka oružanog sukoba ili okupacije.
O otkazivanju se pismenim putem obaveštava depozitar, koji prosleđuje obaveštenje svim Visokim stranama ugovornicama.
Otkazivanje važi samo za članicu koja otkazuje.
Bilo koje otkazivanje iz stava 1. ne utiče na obaveze koje je, po ovom protokolu, zbog oružanog sukoba ili okupacije, preuzela članica koja otkazuje, u pogledu bilo kog akta izvršenog pre nego što je otkazivanje stupilo na snagu.
Član 15 – Notifikacije
Depozitar obaveštava Visoke strane ugovornice, kao i sve članice Ženevskih konvencija, bez obzira da li su potpisnice ovog protokola ili nisu, o sledećem:
a) potpisivanju ovog protokola i deponovanju instrumenata o ratifikaciji i pristupanju, prema čl. 8, 9. i 10;
b) datumu stupanja na snagu ovog protokola prema članu 11, u roku od 10 dana od dana stupanja na snagu;
s) primljenim obaveštenjima na osnovu člana 13;
d) otkazivanjima, prema članu 14.
Član 16 – Registrovanje
1. Nakon stupanja na snagu, depozitar dostavlja ovaj protokol Sekretarijatu Ujedinjenih nacija, radi registrovanja i objavljivanja, u skladu sa članom 102. Povelje Ujedinjenih nacija.
2. Depozitar, takođe, obaveštava Sekretarijat Ujedinjenih nacija o svim ratifikacijama, pristupanjima i otkazivanjima koje primi u pogledu ovog protokola.
Član 17 – Autentični tekstovi
Original ovog protokola, na arapskom, kineskom, engleskom, francuskom, ruskom i španskom, koji su svi jednako autentični tekstovi, deponuje se kod depozitara, koji dostavlja overene primerke svim članicama Ženevskih konvencija.
[pic]
Član 4.
Ovaj zakon stupa na snagu osmog dana od dana objavljivanja u
„Službenom glasniku Republike Srbije – Međunarodni ugovori.“
OBRAZLOŽENjE
Ustavni osnov za donošenje Zakona
Ustavni osnov za donošenje Zakona sadržan je u članu 99. stav 1. tačka 4. koji propisuje da Narodna skupština potvrđuje međunarodne ugovore kada je zakonom predviđena obaveza njihovog potvrđivanja.
Razlozi za donošenje Zakona
U Ženevi je od 5. do 7. decembra 2005. godine održana diplomatska konferencija zemalja ugovornica Ženevskih konvencija o zaštiti žrtava rata od 1949. godine, na kojoj je glasanjem usvojen Treći dopunski protokol uz ove Konvencije. Protokolom je omogućeno uvođenje novog neutralnog simbola – crvenog kristala, kao dodatnog simbola Pokreta Crvenog krsta i Crvenog polumeseca.
Treći dopunski protokol isključivo je humanitarnog karaktera jer, predviđanjem neutralnog simbola – crvenog kristala, pored već postojećih – Crvenog krsta, Crvenog polumeseca i Crvenog lava i sunca, omogućuje prijem u Pokret Crvenog krsta i Crvenog polumeseca onim nacionalnim društvima koja nisu mogla da prihvate postojeće simbole zbog verske i nacionalne konotacije koje u njima prepoznaju. Cilj je Protokola da olakša humanitarne aktivnosti nacionalnih društava na terenu.
I pored istorijskog značaja usvajanja Protokola, nakon više od petnaest godina od pokretanja inicijative, ovaj uspeh relativizovan je činjenicom da je prvi put jedan instrument humanitarnog prava usvojen glasanjem (98 – za i 27 – protiv), a ne konsenzusom.
Protokol je bio otvoren za potpisivanje od 8. decembra 2005. do 7. decembra 2006. godine. Protokol će stupiti na snagu šest meseci nakon deponovanja dva instrumenta o ratifikaciji ili pristupanju. Za svaku članicu Ženevskih konvencija koja ga ratifikuje ili mu pristupi, Protokol stupa na snagu nakon šest meseci od dana deponovanja instrumenta o ratifikaciji ili pristupanju.
Državna zajednica Srbija i Crna Gora potpisala je Protokol 31. marta 2006. godine.
Objašnjenje osnovnih pravnih instituta i pojedinačnih rešenja
Odredbom člana 1. Zakona predviđa se potvrđivanje Dopunskog protokola uz Ženevske konvencije od 12. avgusta 1949. o usvajanju dodatnog znaka raspoznavanja (Protokol III), usvojenog 8. decembra 2005. godine, u originalu na arapskom, kineskom, engleskom, francuskom, ruskom i španskom jeziku .
Odredba člana 2. predviđa da se Dopunski protokol potvrđuje zakonom Republike Srbije, jer je Republika Srbija pravni sledbenik državne zajednice Srbija i Crna Gora.
Odredba člana 3. Zakona sadrži tekst Dopunskog protokola uz Ženevske konvencije od 12. avgusta 1949. o usvajanju dodatnog znaka raspoznavanja u originalu na engleskom jeziku i prevodu na srpski jezik.
Odredbom člana 4. Zakona uređuje se stupanje na snagu ovog zakona.
Procena iznosa finansijskih sredstava potrebnih za sprovođenje Zakona
Za sprovođenje ovog zakona nije potrebno posebno izdvajanje finansijskih sredstava.
———————–Incorporation in accordance with Art. 3